Advies niet-ambtelijke adviescommissia ONDERWIJSRAAD. WOB. ^GRAVENH AG E. 8 DEC. 1987

Transcriptie

1 Advies niet-ambtelijke adviescommissia ONDERWIJSRAAD. WOB. ^GRAVENH AG E. 8 DEC OJL /671 AI e Bericht op het»chrijven van Natioulaan JS '*-Grctvenhage 'i-gr Tel september 1987, WJZ 9498/3171. AAN Betreffende i Voorstel van wet tot wljzl- de staatssecretaris van onderwijs en ging van de WVO, de WBO, wetenschappen, de IS0VS0 en de WHBO e.a. in mw. drs. N.J. Ginjaar-Maas, verband met de integrale rege- Postbus 25000, ling van de huisvestingsvoor LZ Zoeterraeer.- zieningen en herbestemming. vy/cr/b In antwoord op uw bovengenoemd verzoek om advies inzake het Voorstel van wet tot wijziging van de Wet op het voortgezet onderwijs (WVO), de Wet op het basisonderwijs (WBO), de Interimwet op het speciaal onderwijs en het voortgezet speciaal onderwijs (IS0VS0), de Wet op het hoger beroepsonderwijs alsmede tot wijziging van enige andere wetten in verband met de integrale regeling van de huisvestingsvoorzieningen en herbestemming, bericht de Onderwijsraad u hieronder als volgt. Het Voorstel van wet is besproken in de Afdelingen primair onderwijs, secundair onderwijs AVO en secundair onderwijs B0. Vervolgens is het behandeld in een speciaal voor dit onderwerp ingestelde Centrale commissie, bestaande uit leden van de bovengenoemde Afdelingen en leden van de Afdeling tertiair onderwijs-hbo en kwartair onderwijs. De commissie heeft bij haar werk kennis genomen van de commentaren van een aantal onderwijsorganisaties. Inleiding. Aan dit Voorstel van wet dat beoogt een geïntegreerd stelsel van regelingen voor planning en beheer van huisvestingsvoorzieningen te geven op het gebied van het basisonderwijs, het speciaal onderwijs en het voortgezet speciaal onderwijs, het voortgezet onderwijs alsmede het hoger beroepsonderwijs, gaan verschillende ontwikkelingen vooraf. Zoals in de memorie van toelichting wordt gezegd heeft de Wet op het basisonderwijs (WBO) model gestaan voor de regeling van de huisvesting in de genoemde sectoren. Centraal in de WBO staan de gedecentraliseerde aanpak van huisvestingsplanning en -beheer en de coördinerende rol van de gemeenteraad. De WBO bouwde wat dit betreft voort op de Wet beheersing huisvestingsvoorzieningen k.o.-l.o. van 4 juni 1981 (Staatsblad 1981, nr. 383), waarover de Raad u adviseerde In zijn advies van 21 februari 1979 (OR UI/92305 L0). Wat betreft het voortgezet onderwijs vormt dit Voorstel het sluitstuk van een maatregel in fasen. Over de voorgaande (tweede) fase die resulteerde in de Wet van 4 juli 1985 (Staatsblad 1985, nr. 394), berichtte de Raad u in zijn advies van 21 februari 1984 (0R/410 S). M*n g.ll.v» bl hat antwoord dagtokonlng «n nummtr von dit «chrlivon t«vormoldon

2 In genoemde adviezen onderschreef de Raad in algemene zin het streven naar een zo effectief mogelijk gebruik van voorzieningen, dat aan de betreffende wetten ten grondslag ligt. Ook erkende de Raad de positieve kanten van gebruik van voorzieningen door verschillende instellingen op het gebied van onderwijs, volwasseneneducatie, cultuur, recreatie en andere initiatieven op maatschappelijk gebied. Overeenkomstig zijn eerdere opvattingen over doelmatig gebruik, efficiency en kostenbeheersing, acht de Raad ook een integrale regeling als in voorliggend Voorstel van wet wordt gedaan, in principe reëel. De Raad vraagt zich echter af of in deze brede regeling voldoende rekening gehouden wordt met de eigen situatie van de betrokken onderwijssectoren. Dit geldt met name voor het voortgezet onderwijs, waarvoor de wijziging het meest ingrijpend is. Het bevreemdt de Raad dat in de memorie van toelichting geen relatie wordt gelegd met recente ontwikkelingen in het onderwijsbeleid, zoals de plannen voor de basisvorming, de S.V.M.-operatie, de invoering van de P.B.V.E., de voorstellen voor het voortgezet algemeen volwassenenonderwijs (v.a.v.o.) en het post-h.b.o., alsmede de voorgestelde regelingen voor contractactiviteiten en voor de herziening van de bekostigingssystematiek in het voortgezet onderwijs. Het is te voorzien dat deze ontwikkelingen gevolgen zullen hebben voor het gebruik van huisvestingsvoorzieningen, zowel voortvloeiend uit onderwijskundige veranderingen als door andere eisen die aan beheer worden gesteld. De Raad heeft de indruk dat - wellicht ten gevolge van de lange voorbereidingstijd van dit Voorstel van wet - de hier voorgestelde, tot in detail uitgewerkte, regeling niet spoort met de strekking van de regelgeving op de meeste hierboven genoemde terreinen, waaraan juist uitgangspunten als besturen op afstand, vergroting van autonomie van bevoegde gezagsorganen en flexibiliteit ten grondslag liggen. De Raad betreurt het voorts dat bij de oordeelsvorming over dit Voorstel van wet nog geen gebruik kan worden gemaakt van de resultaten van de enquête Inventarisatie Huisvesting Voortgezet Onderwijs. De Raad gaat thans eerst na in hoeverre de bepalingen over planning, medegebruik, alsmede buitengebruikstelling en herbezetting de inrichting van het onderwijs beïnvloeden. De Raad let daarbij met name op de positie van de bevoegde gezagsorganen, daar zij de verantwoordelijkheid voor de inrichting dragen. Vervolgens besteedt de Raad aandacht aan de keuze voor een gedecentraliseerde beheers- en planningsstructuur. Tenslotte volgen enkele artikelsgewijze opmerkingen.

3 De consequenties voor de inrichting van het onderwijs. Hoewel er volgens de memorie van toelichting bij dit Voorstel van wet en ook volgens de toelichting bij de Rijksbegroting voor 1987 naar gestreefd wordt de zorg voor huisvesting meer dan tot nu toe te leggen bij de bevoegde gezagsorganen, ontkomt de Raad niet aan de indruk dat hun autonomie door dit voorstel eerder ingeperkt dan verruimd wordt. Een dergelijke ontwikkeling zou in strijd zijn met de lijn die onder andere is gevolgd in het wetsvoorstel houdende wijziging van de Wet op het voortgezet onderwijs in verband met de herziening van het bekostigingsstelsel voor de scholen voor V.W.O., a.v.o., l.b.o. en m.b.o. De daar voorgestelde wijze van financiering geeft besturen en directies een grotere vrijheid, en noodzaakt tegelijk tot efficiënt en zuinig beheer, ook van gebouwen en inventaris. De Raad acht de voorliggende regeling te ingewikkeld en te gedetailleerd. Hij constateert bovendien, hetgeen ook in verschillende organisatie-adviezen wordt bevestigd, dat de samenwerking tussen besturen van scholen op het gebied van huisvesting in de praktijk weinig problemen oplevert. De Raad is op grond daarvan van mening dat een wetsvoorstel voor huisvesting en herbestemming van schoolgebouwen beperkt zou kunnen blijven tot het beter op elkaar doen aansluiten van de voor de verschillende onderwijssoorten geldende wetten en een regeling voor het geval zich problemen en conflicten voordoen. Een dergelijk wetsvoorstel kan zijns inziens eenvoudig van opzet zijn. Wat betreft de planning ligt het zwaartepunt vooral bij de gemeenteraad. Deze stelt het jaarlijks vast te stellen overzicht van voorzieningen op. Dat overzicht zal de grondslag moeten vormen voor een reëel beleid, waarin rekening gehouden wordt met de praktijk van alle dag. De gewenste vermeerdering van voorzieningen wordt op het overzicht aangegeven na opgave door het bevoegd gezag. De Raad mist hier echter de waarborg dat ook een te verwachten vermindering pas na overleg met het bevoegd gezag wordt opgevoerd. De Raad neemt aan dat dit wel bedoeld is. Bezwaar heeft de Raad tegen het late tijdstip van goedkeuring van het overzicht door de minister (1 mei). In geval van afkeuring verneemt het bevoegd gezag pas omstreeks half mei dat een bepaalde voorziening, die per 1 augustus was aangevraagd, niet ter beschikking zal worden gesteld. Het zal dan moeilijk zijn om voor de grote vacantie nog een oplossing te zoeken. Dit klemt te meer daar de minister de termijn voor goedkeuring met ten hoogste drie maanden kan verlengen. De Raad dringt er derhalve op aan de goedkeuringstermijn te bekorten. Ten aanzien van het medegebruik is de Raad van oordeel dat dit slechts bij uiterste noodzaak opgelegd dient te worden. Het streven dient er allereerst op gericht te zijn dat elke school in een eigen gebouw wordt gehuisvest, zeker waar het gaat om een blijvende voorziening. Mocht dit op grond van financieel-

4 economische overwegingen onverantwoord blijken, dan dient in de procedure alle nadruk gelegd te worden op goed overleg. Het Voorstel van wet spreekt in artikel 76 c, derde lid, weliswaar uitsluitend over de plicht tot overleg met de omliggende scholen, maar de Raad neemt aan dat ook met de "ontvangende" school overleg gepleegd wordt en met de belangen van die school zorgvuldig rekening gehouden zal worden. De Raad beveelt aan een voorschrift van deze strekking in de wet op te nemen. In zijn advies van 1984 pleitte de Raad ter zake van medegebruik voor een "stelsel van randvoorwaarden, dat met de nodige souplesse gehanteerd moet worden, zodat de scholen met behoud van de eigen identiteit als opvoedkundige instelling, mede gebaseerd op de eigen levensbeschouwelijke opvatting en met respect voor die van de ander, toch in goede harmonie kunnen samenwonen". Tot de randvoorwaarden rekent de Raad behalve het hierbovengenoemde goede overleg ook het in het advies van 1984 genoemde recht van prioriteit van de oorspronkelijke gebruiker - zoals ook vermeld in de memorie van toelichting bij de wet van 4 juni en de mogelijkheid om desgewenst bouwkundige voorzieningen te treffen ter waarborging van de eigen aard en richting van de betreffende scholen. Een zorgvuldige regeling van medegebruik is des te meer geboden nu verschillende soorten onderwijs bij deze regeling zijn betrokken. Bijvoorbeeld in geval van medegebruik van een basisschool door een school voor voortgezet onderwijs kan het hanteren van verschillende roosters een probleem vormen. Wanneer een school voor speciaal onderwijs gebruik moet maken van voorzieningen van basis- of voortgezet onderwijs zal rekening gehouden moeten worden met de eisen die dit onderwijs stelt, bijvoorbeeld bij medegebruik van gymnastieklokalen. Wat betreft de regeling voor buiten gebruikstelling en herbestemming heeft de Raad nogal wat aarzelingen. Het Voorstel van wet bepaalt in artikel 76 n, eerste en derde lid, dat de minister, "al dan niet op verzoek van het bevoegd gezag (beslist) dat dit blijvend zal ophouden de gebouwen, terreinen of roerende zaken, dan wel gedeelten daarvan, voor de school te gebruiken". De eigendom gaat dan over naar het rijk. Mede gezien ontwikkelingen in de richting van contractactiviteiten, waarbij juist een grotere flexibiliteit noodzakelijk is, zou het volgens de Raad meer in overeenstemming zijn met de belangen van het onderwijs, wanneer het bevoegd gezag zelf kan beslissen de eigendom van gebouwen of gedeelten daarvan voor eigen rekening te behouden. Naar mening van de Raad verdient de regeling die thans voor het voortgezet onderwijs geldt en waarbij het bevoegd gezag de keuze heeft tussen overdracht van eigendom of behoud daarvan tegen betaling (artikel 101, eerste lid, WVO), de voorkeur. Weliswaar kent het voorliggende voorstel ook de mogelijkheid dat het bevoegd gezag de eigendom behoudt (artikel 76 n, vierde lid, sub e), die is echter slechts van toepassing In bijzondere gevallen, na beslissing van de minister.

5 OR/671 Alg. -5- Het bovenstaande overziend, meent de Raad dat meer dan nu in het Voorstel van wet gebeurt, uitgegaan moet worden van goed overleg met het bevoegd gezag met erkenning van de eigen verantwoordelijkheid van dat gezag voor de inrichting van het onderwijs. De Raad tekent hierbij aan dat de bevoegde gezagsorganen letterlijk en figuurlijk ook de nodige ruimte moeten hebben om op nieuwe ontwikkelingen in te spelen. Keuze voor een gedecentraliseerde beheers- en planningsstructuur. c i A rr Het j Voorstel van wet sluit nauw aan bij de regelingen in de WBO en de ISOVSO, die uitgaan van een gedecentraliseerd systeem met inschakeling van de gemeenteraad als coördinator met beslissende bevoegdheid. Voor het voortgezet onderwijs is dit een nieuwe constructie. t. i in«bi^ gelekenheid van de wijziging van onder meer artikel 100 van de WVO (regeling medegebruik), de bovengenoemde tweede fase werd reeds aangekondigd dat in de derde fase - die een integrale regeling van de huisvestingsvoorzieningen voor de verschillende onderwijssectoren zou moeten omvatten - gedacht kan worden aan verdere decentralisatie van overheidstaken voor het voortgezet onderwijs. In de nota naar aanleiding van het ;;;" Sl f 8? erd d ** rb U opgemerkt dat "een zorgvuldige afweging (dient) plaats te vinden tussen enerzijds de bemoeienis van overheidswege op het centrale en decentrale niveau en anderzijds het streven naar deregulering in de richting van de bevoegde gezagsorganen. (T.K , 18771, nr. 8). top^^, r,^. De J aa l mist een der 8 eli J ke afweging in de memorie van toelichting bij dit Voorstel van wet voor die integrale rege- Jn n f; R T'" het m een Z ln «rt Jpende wijziging gaat lis de Raad étt S' V rt ««et nderwi J s rdt voorgespeld, meent de Raad dat uiterste zorgvuldigheid geboden is. De Raad heeft kennis genomen van de argumenten die vanuit verschillende organisaties van het voortglt onderwijs naar voren zijn gebracht tegen de positie die in dit wetsvtor^ on e LT^ei 8 T ent \ raad WOrdt toe 8 eken d, met name met het oog op de dubbelrol van bevoegd gezag en hoeder van het algemeen «^f' T 15? f overwe ging concludeert de Raad toch dat de coördinerende initiërende rol zoals in het Voorstel van wet aan de gemeente wordt toegedacht, niet op overwegende bezwaren hoeft te stuiten. De Raad wijst hierbij echter met klem op de noodzaak re^dfbtdr 0r8en ' A ff ezien Van de *««die de wet elf reeds biedt: een voor alle betrokken partijen doorzichtige 5 2 ï"i»jnisterisle goedkeuring en een beroepsmogelijkheid vindt de Raad dat in de memorie van toelichting met nadruk moe t worden gewezen op de noodzaak van zeer zorgvuldig overleg tussen het gemeentebestuur en de besturen van scholen vfn het bijzonder onderwijs. De regeling dient zodanige waarborgen te beva en dat van 8 dr en H te r ad bevoe8d 8eZag en de f'' bevoe ' de gezagsorganen van de scholen als gelijkwaardige partners bij de opstelling van

6 het overzicht van huisvestingsvoorzieningen zijn betrokken. Voor wat betreft het voortgezet onderwijs zal daarbij rekening gehouden moeten worden met de grotere schaal van de onderwijsvoorzieningen in deze sector. Anders dan bij het basisonderwijs, betrekt het voortgezet onderwijs zijn leerlingen veelal uit meer dan één gemeente. Waar nu het beleid per gemeente gevoerd zou moeten worden, kan dit tot gecompliceerde overlegsituaties leiden. De Raad is van mening dat het Voorstel van wet en met name de toelichting onvoldoende aandacht aan dit probleem besteedt. Hij acht een aanvulling van de regeling met betrekking tot dit aspect noodzakelijk. Het is de Raad bovendien opgevallen dat in het Voorstel van wet en de toelichting geen aandacht wordt gegeven aan de overdracht van de rijksscholen voor voortgezet onderwijs aan de gemeenten. Ook na de invoeringsdatum van dit wetsvoorstel zal met het bestaan van dergelijke scholen evenwel rekening moeten worden gehouden. De Raad vraagt zich daarbij af hoe de relatie tussen het rijk als bevoegd gezag en de gemeente als coördinator op het terrein van de huisvesting zal worden geregeld. Hoe verhoudt zich bovendien de positie van de minister als bevoegd gezag tot zijn positie als goedkeurende instantie (zie artikel 76 b, vierde lid, van de WVO)? De Raad meent dat het Voorstel van wet in verband met deze problemen aanvulling behoeft. Artikelsgewijze opmerkingen. De Raad gaat in het onderstaande niet alleen in op enige artikelen met betrekking tot de WVO, maar betrekt daarbij tevens de daarmee vergelijkbare artikelen uit de WBO. Laatstgenoemde wet heeft immers model gestaan voor het voorliggende wetsvoorstel. Artikel 76b, eerste lid van de WVO handelt over de vaststelling door de gemeenteraad van het overzicht huisvestingsvoorzieningen. Anders dan het vergelijkbare artikel 65, eerste lid, van de WBO beperkt dit overzicht zich tot de in artikel 76a, eerste lid, onder a, van de WVO omschreven voorzieningen in de huisvesting. Dit betekent derhalve dat met betrekking tot het voortgezet onderwijs geen voorzieningen als omschreven onder b van genoemd artikellid (verbouwing, verandering van inrichting, herstel niet gewoon onderhoud, eerste aanleg en verandering van terreinen) in het overzicht moeten worden opgenomen, terwijl zulks wel geldt voor de in artikel 64a, eerste lid, onder b en c, van de WBO genoemde voorzieningen, te weten algehele en partiële aanpassing, ingrijpend onderhoud en herstel van constructiefouten ten aanzien waarvan geen verhaal op derden mogelijk is. Als consequentie daarvan zijn op dit punt in de nadere uitwerking door middel van andere wettelijke bepalingen eveneens verschilpunten te signaleren. Zo ontbreekt in de WVO bijvoorbeeld een soortgelijke bepaling als in artikel 72a van de WBO over het treffen van een voorlopige voorziening.

7 Voorts zijn in de WBO geen bepalingen opgenomen als omschreven in de leden 3 t/m 5 van artikel 76c van de WVO. Met name is opvallend de in laatstgenoemd artikel opgenomen mogelijkheid voor het bevoegd gezag van omliggende scholen om bezwaar te maken tegen de aanwijzing (in de WBO is steeds sprake van beschikbaarstelling) door burgemeester en wethouders van een blijvende voorziening in de huisvesting voor een openbare of bijzondere school. In de WBO blijft het bij een direct overleg tussen burgemeester en wethouders en het bevoegd gezag dat een dergelijke voorziening wenst. In het vijfde lid van artikel 76 c van de WVO wordt gesproken over het in medegebruik geven van een lokaal. De Raad zou aan de term "aanbieden" of "beschikbaar stellen" de voorkeur geven, in het licht van de hierboven bepleite accentuering van het overleg tussen gemeente en bevoegd gezag. Dit geldt uiteraard ook voor overige gelijkluidende artikelen in het wetsvoorstel. In het achtste lid van artikel 76 c van de WVO wordt verwezen naar eventueel bij algemene maatregel van bestuur te stellen nadere regelen. Een dergelijke verwijzing komt vervolgens nog een aantal keren voor, terwijl zij in de overeenkomstige bepalingen van de WBO ontbreekt, zonder dat dit overigens betekent dat geen uitvoeringsbepalingen terzake in algemene maatregelen van bestuur zijn getroffen. Een vergelijking van de diverse artikelen waarin naar een algemene maatregel van bestuur wordt verwezen, leidt voorts tot de vaststelling dat de redactie daarvan, al dan niet bewust, onderlinge verschillen vertoont. Een enkele keer wordt de Onderwijsraad daarin met name genoemd, terwijl de redactie soms meer vrijblijvend, dan weer stringenter luidt (zie bijvoorbeeld bovengenoemd artikellid in vergelijking met artikel 76 e, derde lid, van de WVO). Overigens is de Raad van mening dat in het tweede lid van artikel 76h van de WVO "kunnen" dient te worden geschrapt. De daar bedoelde eisen zullen in ieder geval in een algemene maatregel van bestuur moeten worden geformuleerd. In het tweede lid van artikel 76 d van de WVO wordt verwezen naar artikel 76 i, handelend over het medegebruik van het bekostigde onderwijs. Equivalenten daarvan ontbreken In de WBO. In de toelichting op artikel 76 d, tweede lid, wordt wel op de kennelijk wat andere positie van het bevoegd gezag in het voortgezet onderwijs gewezen, een duidelijke uiteenzetting omtrent dit verschilpunt ontbreekt echter. Anderzijds stelt de Raad vast dat soortgelijke bepalingen als opgenomen in artikel 70, tweede en derde lid van de WBO, handelend over medegebruik van schoolgebouwen in ruime zin, gymnastieklokalen en ruimten voor expressieactiviteiten in de nieuwe opzet van de WVO ontbreken. Het achtste lid van artikel 76 e van de WVO biedt de minister de mogelijkheid overleg te openen over wijziging van de

8 in het derde lid bedoelde algemene maatregel van bestuur wanneer hij tot de conclusie komt dat het beschikbare budget niet toereikend is om de gevraagde huisvestingsvoorzieningen te realiseren. Deze door budgettaire omstandigheden opgeworpen hindernis kent de WBO niet. De Raad acht deze ook uiterst merkwaardig. Hij bepleit het vervallen daarvan. Overigens ontbreekt in artikel 76e een bepaling omtrent de wijze van uitvoering, waar het achtste lid van artikel 71 van de WBO een overlegsituatie tussen burgemeester en wethouders en het bevoegd gezag voorschrijft. Artikel 76 j van de WVO (medegebruik voor cm. r.-doeleinden) komt qua opzet en intentie overeen met artikel 85 WBO. De nadere beperking tot ten hoogste een jaar, alsmede de rol van burgemeester en wethouders bij een langere termijn ontbreken evenwel in de WBO. In artikel 76 m van de WVO wordt een geschillenregeling getroffen. Daarbij wordt ten aanzien van het bepaalde in paragraaf 3 (medegebruik en verhuur) de minister als beroepsinstantie aangewezen. Ten aanzien van de andere paragrafen ontbreekt een overeenkomstige algemene bepaling, er wordt soms verwezen naar een beslissing van de minister (zie artikel 76 n), op andere plaatsen is kennelijk geen geschillenregeling nodig geacht. Waarom voorts in de WVO (soms) de beslissing van de minister kan worden ingeroepen, terwijl bij de WBO daarvoor een rol is ingeruimd voor gedeputeerde staten, is niet duidelijk. De Raad mist in de toelichting een verklaring voor deze verschillende benadering. Hij wijst er op dat een optimaal gebruik van de verschillende onderwijsruimten in een aantal gevallen de huisvesting van verschillende onderwijssoorten in één gebouw impliceert. Wanneer er geschillen ontstaan over aangelegenheden als medegebruik en verhuur komt het de Raad zinvol voor dat de betrokken school- en gemeentebesturen zich niet tot twee verschillende instanties behoeven te wenden. Derhalve adviseert hij u het wetsvoorstel op dit punt aan te passen en de geschillenregeling in de diverse onderwijswetten op elkaar af te stemmen. De Raad vraagt zich af of bepalingen als nu in artikel 76 o van de WVO worden voorgesteld (financiële afwikkeling) niet ook in de WBO zouden moeten worden opgenomen, waarbij aangesloten zou kunnen worden bij het met artikel 76 o, vierde lid van de WVO overeenkomende artikel 51, derde lid, onder b, van de WBO. In de WVO worden thans regelingen opgenomen, terwijl in de WBO wordt volstaan met verwijzingen naar een algemene maatregel van bestuur. De Raad meent dat de toelichting op het wetsvoorstel in het algemeen gedeelte een doublure bevat. Lezing van hoofdstuk 1 "Algemeen" en 2 "Deregulering" leidt tot de conclusie dat in laatstgenoemd hoofdstuk grotendeels wordt herhaald wat in het eerste hoofdstuk al is uiteengezet.

9 Tenslotte wijst de Raad nog op enige storende taalc.q. typefouten in het wetsvoorstel. Met name doelt hij op het woord "zij" in het vierde lid van artikel 76c en in het tweede lid van artikel 76d van de WVO, waar kennelijk gedoeld wordt op het bevoegd gezag. In artikel 76f, derde lid, van de WVO ware het woordje "hen" in de twaalfde regel te vervangen door "hem" en in artikel 76k, derde lid, slotzin "haar" door "zijn". Namens de Onderwijsraad, (prof A.M.P. Knoers, voorzitter), (mr. drs. H.J.M. Hoefnagel, algemeen secretaris)