Boekverslag Nederlands Voor wie ik liefheb wil ik heten door Neeltje Maria Min

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands Voor wie ik liefheb wil ik heten door Neeltje Maria Min Boekverslag door een scholier 2181 woorden 28 maart ,3 13 keer beoordeeld Auteur Genre Neeltje Maria Min Poëzie Eerste uitgave 1966 Vak Nederlands Gedicht 1Titel: geenmijn moeder is mij naam vergeten,mijn kind weet nog niet hoe ik heet.hoe moet ik mij geborgen weten?noem mij, bevestig mijn bestaan,laat mijn naam zijn als een keten.noem mij, noem mij, spreek mij aan,o, noem mij bij mijn diepste naam.voor wie ik liefheb, wil ik heten. Blz: 7 Motivatie van keuze: Het hele album is naar dit gedicht genoemd, en dus is het voor de schrijfster zelf een heel belangrijk gedicht.bovendien is het gedicht heel bekend, en daarom heb ik ervoor gekozen eens verder te kijken naar dit gedicht. Het zegt mij dat ze eenzaam is, dat ze geborgenheid zoekt (liefhebben). Dat lees je, doordat er staat dat ze aangesproken wil worden met haar naam, ze zoekt een plaats in het leven. Het is een personaal ik-perspectief, dat lees je, doordat ze het de hele tijd over ik heeft, over haarzelf. Ze is zelf de verteller, dus daarom krijg je inzicht in haar gevoelens. Mijn moeder is mijn naam vergeten, bevestig mijn bestaan en noem me bij mijn diepste naam. Dit zijn woorden, die vertellen dat ze geborgenheid wil, dat ze zich eenzaam voelt en een plek wil hebben. De woorden geven een indruk aan het gedicht. Pagina 1 van 8

2 Er is sprake van beeldspraak die berust op vergelijking, zoals de zin: laat mijn naam zijn als een keten. Daar zit een vergelijking in met als, ze wil dat de werkelijkheid (haar naam) is als een keten. ABA CACC A De woorden rijmen aan het eind van de versregel; vergeten/ weten/ keten/ heten en bestaan/ aan. De klinkers en medeklinkers rijmen; vergeten/ weten/ keten/ heten en bestaan/ aan/ naam. Gedicht 2Titel: geenvader die mij leven lietin een onbegrensd gebieden het schelpje dat ik vondnoemde een versteende vis,is, wat nooit een ander is,is een warme arm die rondmijn vermoeide schouders ligt,is een hart tot mij gericht. Blz: 9 Motivatie van keuze: Het gedicht sprak me na de eerste keer lezen al aan, vandaar dat ik gekozen heb het verder te bekijken in het verslag. Dat haar vader haar gewoon laat zijn zoals ze is en dat ze dat fijn vindt, dat ze dat nodig heeft. En daar spreekt ze haar liefde voor uit. Een personaal ik-perspectief, want ook hier heeft ze het de hele tijd over zichzelf, spreekt ze zichzelf aan met ik en lees je haar gevoelens. Onbegrensd gebied en is, wat nooit een ander is. Dit zijn woorden die aangeven hoe zij zich voelt, eigenlijk alleen gelaten in een onbegrensd gebied en dat haar vader toch weer haar geruststelt en iets is, wat nooit iets anders is, dus dat ze haar vader wel weer liefhad. Er is sprake van beeldspraak dat berust op vergelijking, zoals vergelijking zonder voegwoord. Zo lees je dat ze haar vader vergelijkt met een warme arm en een hart tot haar gericht. Dus ze vergelijkt haar vader Pagina 2 van 8

3 daarmee, geeft aan, hoe ze over haar vader denkt. AABCCBDD De woorden rijmen aan het eind van de versregel; liet/gebied, vond/rond, vis/is, ligt/gericht. De klinkers en medeklinkers rijmen; liet/gebied, vond/rond, vis/is, ligt/gericht. Gedicht 3Titel: geenvanmorgen zag ik door de kierenvan de gesloten luiken licht,dat straalde over mijn gezichten al het stof als vuur deed vieren.toen werd mijn kamer warm tot op het boten op de kast begon de klok te zingenvan ruisende herinneringenen plotseling verscheen mij god. Blz: 31 Motivatie van keuze: Dit gedicht sprak mij aan, toen ik het de eerste keer las en daarom heb ik hem gekozen, door het eerste gevoel wat ik erbij had. Het is net alsof ze weer een lichtpuntje ziet in haar leven. Dat ze eerst een moeilijke tijd heeft gehad en dat er nu iets gebeurt, waardoor al dat alles minder erg wordt. Volgens mij gaat het hier over haar kind dat ze krijgt en dat dat haar herinneringen niet zo erg meer maakt. Een personaal ik-perspectief, want het gedicht lees je weer vanuit haar standpunt. Je leest wat zij meemaakt en je leest haar gevoelens. Ruisende herinneringen en plotseling verscheen mij god, omdat dit de woorden zijn die ik zo raar, maar ook mooi vind aan het gedicht. Ik vind het erg goed verwoord, dat ze ruisende herinneringen heeft en niet zomaar herinneringen. Er is sprake van beeldspraak die berust op vergelijking. Dat zie je bijvoorbeeld doordat in de zinnen; al het stof als vuur deed vieren/ op de kast begon de klok te zingen--- personificatie wordt toegepast. Het stof Pagina 3 van 8

4 viert en de klok zingt. Ook komen er metaforen in voor, omdat het licht waarschijnlijk gewoon iets is, wat weer een lichtpunt in haar leven word en volgens mij is de klok haar hart. Er komen metaforen in voor, omdat je leest dat ze iets anders bedoelen, maar je niet echt weet wat. De dichter laat de werkelijkheid achterwege. ABBA CDDC De woorden rijmen aan het eind van de versregel; kieren/vieren, licht/gezicht, bot/god en zingen/herinneringen. De klinkers en medeklinkers rijmen; kieren/vieren, licht/gezicht, bot/god en zingen/herinneringen. Gedicht 4Titel: geenzij hebben mij hier heengebracht,geblinddoekt en geboeid en spraken:jij zult de mooiste verzen maken,nog deze nacht.het is niet waar, het is niet waar.mij schiet één enkel woord te binnen:herbeginnen.ik wil geen man, geen huis, geen maan.ik wil gestorven zijn en weer ontstaan. Blz: 42 Motivatie van keuze:. Vooral de laatste twee zinnen vind ik erg mooi en apart, ze zetten je een beetje aan het denken.het zijn zinnen die je bijblijven.daarom wil ik dit gedicht graag helemaal uitpluizen. Dat ze gedwongen wordt dingen te doen die ze eigenlijk niet zelf wil, of bedacht heeft. Het lijkt alsof anderen heel veel van haar verwachten, maar ze bang is dat ze dat niet waar kan maken en daarom wil ze dat alles weer word zoals het was, opnieuw beginnen. Een personaal ik-perspectief, omdat je het gedicht leest vanuit haar standpunt. Ze dwingen haar tot iets en de lezer leest haar gevoelens. Het komt allemaal vanuit haar en dat word aangeduid met ik. Herbeginnen en ik wil gestorven zijn en weer ontstaan, omdat deze woorden aangeven wat ze nou eigenlijk wil, hoe zij zich voelt. En die dingen wil ze graag vertellen met dit gedicht. Pagina 4 van 8

5 Er is sprake van beeldspraak die berust op vergelijking. Ik zie het eerste deel van het gedicht als een metafoor. Met die woorden en zinnen vertelt ze iets, maar ze vertelt een beeld van de werkelijkheid, want volgens mij bedoelt ze met die woorden iets anders. Het tweede en derde deel zijn werkelijkheid en vertellen wat ze nou echt wil. Je kunt het ook zien als een vergelijking zonder voegwoord, omdat het tweede en derde stuk, de werkelijkheid is van het beeld dat gegeven wordt in het eerste stuk. ABBA CDD EE De woorden rijmen aan het eind van de versregel; heengebracht/nacht, spraken/maken, binnen/herbeginnen en maan/ontstaan. De klinkers en medeklinkers rijmen; heengebracht/nacht, spraken/maken, binnen/herbeginnen en maan/ontstaan. Gedicht 5Titel: geenin de winterslaap van het hart sterftde herinnering aan jouw gebaar.wat ik aan angst en schuld gehadheb, wordt door jou geërfd.niets heb ik meeren jij hebt wat ik had.jouw wanhoop en verdriet bewijzen dat. Blz: 51 Motivatie van keuze: Dit gedicht vond ik gewoon erg mooi, vanwege de simpelheid en de woordkeuze. Het gedicht gaat over haar kind, dat haar verleden ook van invloed is op haar kind, omdat het kind dat meekrijgt van haar. Een personaal ik-perspectief, omdat ook dit gedicht weer vanuit haar standpunt verteld wordt. Ze heeft het zelf geschreven en is de hoofdpersoon. Je leest haar gevoelens en dat word aangeduid met ik. Niets heb ik meer en jij hebt wat ik had, omdat die woorden vertellen dat ze het slechte (angst en schuld) uit het verleden achter zich gelaten heeft en verder probeert te leven met het goede, maar dat ze al dat slechte nog wel ziet in haar kind. Pagina 5 van 8

6 Er is sprake van beeldspraak die berust op vergelijking en beeldspraak die niet berust op vergelijking. De vergelijking zie je in de zin; in de winterslaap van het hart sterft. Dat is niet de werkelijkheid, maar een gegeven beeld van de werkelijkheid, een metafoor. Toch zie je ook beeldspraak die niet berust op vergelijking, zoals de zin; niets heb ik meer. Hiermee wordt bedoeld dat ze geen angst en schuld meer heeft, maar geeft dat aan als niets. De werkelijkheid is hier dus een onderdeel van het geheel. ABCA DCC De woorden rijmen aan het eind van de versregel; sterft/geërfd en gehad/had/dat. De klinkers en medeklinkers rijmen; sterft/geërfd en gehad/had/dat. 9) Vergelijking van gedichten: Onderwerpà De onderwerpen komen overeen, maar verschillen ook. Ze gaan allemaal over haar gevoelens en dingen die ze heeft meegemaakt en hoe zij die ervaren heeft. Dus de onderwerpen op zich verschillen wat (de ene gaat over haar vader, de andere over haar kind, of juist alleen over de gevoelens die ze had door haar vader of moeder of wie dan ook). Hoofdgedachteà De hoofdgedachtes zijn allemaal wel hetzelfde, laten lezen en meemaken wat zij heeft meegemaakt en hoe zij het ervaren heeft. Woordgebruikà Ze gebruikt telkens hetzelfde woordgebruik, wat mooier makende en bijzondere woorden, die de gedichten wat extra s geven. Toch is het taalgebruik wel erg omslachtig en ingewikkeld, je moet het gedicht eerst een paar keer lezen, voor je de bedoeling van het gedicht weet. Beeldspraakà Ook de beeldspraak is bij alle gedichten redelijk hetzelfde. Ze maakt veel gebruik van beeldspraak dat berust op vergelijkingen, op een paar verschillende manieren. Stijlfigurenà Er wordt gebruik gemaakt van allerlei verschillende stijlfiguren. In gedicht 4 (mij schiet één enkel woord te binnen) en 5 (niets heb ik meer) komen hyperbolen naar voren, de werkelijkheid wordt eigenlijk sterk overdreven In gedicht 3 is er sprake van een climax, er wordt naar een hoogtepunt toegewerkt: (toen werd mijn kamer warm tot op het bot en op de kast begon de klok te zingen van ruisende herinneringen Pagina 6 van 8

7 en plotseling verscheen mij god.) In gedicht 1 komt herhaling voor, de opeen lopende zinnen verlopen steeds op dezelfde wijze: (noem mij, bevestig mijn bestaan, laat mijn naam zijn als een keten. noem mij, noem mij, spreek mij aan, o, noem mij bij mijn diepste naam.) Van opsomming wordt erg veel gebruik gemaakt, zoals bv. in gedicht 4 (ik wil geen man, geen huis, geen maan. ik wil gestorven zijn en weer ontstaan). Een aantal feiten worden achter elkaar geplaatst. In gedicht 4 (ik wil gestorven zijn en weer ontstaan) en in gedicht 5 (in de winterslaap van het hart sterft) is er sprake van eufemisme, de werkelijkheid wordt vervangen door verzachtende woorden. Ze maakt dus gebruik van veel en van verschillende stijlfiguren om haar boodschap zo mooi en goed mogelijk over te brengen. Ze speelt met woorden, maar zorgt er wel voor dat ze de werkelijkheid weergeven. 10) Mijn mening over gedichten: Ik vind de gedichten die ik uitgekozen heb, de mooiste gedichten uit de bundel. Ze zijn vaak simpel, maar verwoorden toch erg veel. Mijn mening over de bundel: Ik vond de hele bundel wel heel mooi, de gedichten spraken me erg aan, de een weliswaar meer dan de ander. Ik heb de bundel gekozen omdat hij mij door zowel klasgenoten als Tineke Bos aangeraden werd en ik vond hem zelf ook inderdaad erg mooi. Een goede keuze dus. De gedichten in de bundel spreken mij aan en ik vind ze erg mooi en leuk om te lezen. De gedichten roepen toch een soort gevoel of een emotie bij je op en als je de bundel weglegt blijven er nog wel gedichten in je hoofd hangen.de hele bundel gaat over onderwerpen die over haar verleden gaan en dat vind ik mooi om te lezen. 11) Titelverklaring van de bundel: De titel is eigenlijk vernoemd naar de laatste zin van een gedicht (het titelgedicht). Dat gedicht gaat over haar en dat ze zoekt naar geborgenheid en een plaats wil in het leven. Dit gedicht verwoordt de hele bundel het best. Ze is telkens op zoek naar al die dingen en de titel verwoordt alles wat ze zeggen wil in 1 zin. Wie haar die dingen kan geven heeft ze lief. 12) Informatie over dichteres: Neeltje Maria Min werd geboren op 21 juli 1944 in Bergen (N-H). Ze is een Nederlandse dichteres van eenvoudige melodieuze verzen. Haar debuutalbum was Voor wie ik liefheb wil ik heten en trok in 1966 sterk de aandacht. Haar gedichten spreken over liefde, verlangen en dood en over de relatie tussen ouder en kind. De bundel werd ontzettend goed verkocht en de eerste oplage was al uitzonderlijk hoog voor een poëziebundel. Er kwam er veel pers op af, maar daar moest ze niks van weten, daar had ze een hekel aan. Critici vonden de bundel simpel, doorzichtig, vreemd, maar wel helder en expliciet. Het zijn onderwerpen die jongeren aanspreken. In 1985 verscheen haar dichtbundel Een vrouw bezoeken, die thematisch Pagina 7 van 8

8 aansluit bij haar debuut, maar grilliger is door het gebruik dat de dichteres van surrealistische beelden en motieven maakt. Andere werken van haar zijn: Kindsbeen (1995) Pagina 8 van 8