Boekverslag Nederlands De tweede helft door Anna Enquist

Transcriptie

1 Boekverslag Nederlands De tweede helft door Anna Enquist Boekverslag door S woorden 26 september keer beoordeeld Auteur Genre Anna Enquist Poëzie Eerste uitgave 2000 Vak Methode Nederlands Op niveau Titel: Niemand Een onbekende ik-persoon is aan het woord in het gedicht. Het gedicht geeft geen hints over wat voor persoon dit zou kunnen zijn (man, vrouw, leeftijd etc.) Het gedicht gaat over de ik-persoon en over een dode, waar de ik-persoon mee op de grond zat. De ik-persoon wachtte tot de dood de dode kwam nemen. Maar er kwam niemand om te nemen. Er is sprake van een gedachte in dit gedicht. De ik-persoon filosofeert over het leven en de dood. Hij kijkt verder dan de andere mensen. Hij verwachtte dat er iemand kwam om de dode te nemen, maar er gebeurde niks. In het spel van leven en dood was geen opzet. Er is niemand daarboven. De regel die me het meest aanspreekt is vs. 4: Ik lispelde ongehoorde kinderwoorden. Dit geeft een beeld van de ik-persoon, dat deze heel erg wanhopig is en zich geen raad weet. Dat benadrukt weer hoe drastisch en erg de dood is. En dat zet je wel aan het denken. 10 versregels 4 strofes Thema: Dood Titelverklaring: Niemand komt er als er iemand dood gaat, er gebeurt niks Kernwoord: Niemand. Veel mensen geloven dat na de dood je naar de hemel gaat, dat de engelen of god je komen halen of iets dergelijks. De ik-persoon dacht dat ook, maar toen het moment daar was gebeurde er niks. Niemand kwam. Daarom is niemand het kernwoord, omdat daar heel het gedicht om draait. Vs. 4: Ongehoorde kinderwoorden à Assonantie (Binnenrijm) Pagina 1 van 6

2 Vs. 5: Laatste lucht à Alliteratie (Beginrijm) Vs. 1: De dood, zegt men, heeft genomen à Eufemisme Vs. 3: maar niemand kwam om te nemen, vs. 6: en niemand kwam om te nemen, vs. 8: niemand keek verder dan ik, niemand, vs. 10: Niemand. à Herhaling Vs. 9 & 10: verpletterde ons met een grote vuist tegen het ellendig plaveisel à Hyperboo Het gedicht sprak mij aan omdat dood best wel een zwaar onderwerp is, en het is het zet je aan het denken. Het schetst een goed beeld van de situatie en het heeft een hoog filosofisch gehalte. Ik denk zelf ook vaak na over de zin van het leven, en wat we nu allemaal wel en niet moeten/kunnen geloven. In het gedicht is er het bewijs dat de meeste dingen die men zegt, niet kloppen. De ik-persoon krijgt een opeens een heel bewust beeld van de realiteit, en dat is iets wat voor een hoop mensen misschien wel een keer goed zou zijn. Titel: De rode jas Demoeder van het meisje in het gedicht is aan het woord. In het gedicht gaat het over haar dochter. Haar dochter kruipt over het gras naar haar toe. Door dat beeld denkt de moeder na over situatie in de wereld. De wreedheid van de wereld. Er is sprake van het weergeven van een gedachte, de gedachte die de moeder heeft over de wereld. De regel die me het meest aanspreekt is vs. 16: Kind dit zijn leugens, dit gaat over dikke huid en dichte ogen, omdat dat goed beschrijft hoe de mensen elkaar behandelen. Voor kinderen lijkt de wereld nog mooi, groot en onschuldig, maar dat zijn leugens. Je kunt alleen normaal leven als je overal tegen kan (dikke huid) en het is slim om de aller ergste dingen te negeren, zodat je zelf niet altijd met die lasten loopt (dichte ogen). 18 versregels 6 strofes (6 terzinen) Thema: Realiteit Titelverklaring: De wereld is hard en wreed, kleurloos. Haar dochter weet nog van niks van dat alles en leeft in haar eigen wereld. Ze is nog veilig en neemt haar rechten voor lief. Daarom heeft ze recht op een rood jasje, rood is een kleur die erg opvalt en knalt. In contrast met kleurloos wit De kernzin is tegelijk ook de zin die mij het meest aanspreekt. Vs. 16: Kind dit zijn leugens, dit gaat over dikke huid en dichte ogen. Voor uitleg zie de samenvatting. Deze zin is een soort samenvattende conclusie van het gedicht. Vs. 12: boot, de smaak van brood? à Mannelijk rijm Vs. 17: dikke huid en dichte ogen à Assonantie Pagina 2 van 6

3 Vs. 2: Spetterend zonlicht, zacht water, droevig lied à Hyperbool Vs. 6: Zij heeft recht op een rood jasje à Metafoor Vs. 7: Hoe de kleuren zijn opgevreten door achteloze schemer à Personificatie Vs. 10: Als een vuistslag à Vergelijking Vs. 14: Als een vlies over de dingen à Vergelijking Vs. 15: Ons recht. Ons raakt het niet à Herhaling Vs. 16: Kind dit zijn leugens, dit gaat à Herhaling Als dit gedicht echt zo bedoeld is als ik denk dat het bedoeld is, vind ik het heel intrigerend. Ik vond het alleen wel iets te vaag, ik moest het vaak opnieuw lezen totdat ik iets snapte van het middenstuk. Het begin was duidelijk en het eind sprak me ook meteen aan. Het geeft weer een heel goed beeld van de realiteit, net zoals Niemand. Kleine stukjes uit het gedicht snap ik nog steeds niet, maar veel dingen zullen ook wel erg vergezocht zijn. Ik heb nog te weinig ervaring om dat allemaal te ontcijferen. Titel: Waakzaam Een vader is aan het woord. In het gedicht komt zijn kind voor op de schommel. Daarna denkt hij na over het verdere leven van zijn kind en wat voor rol hij daarin heeft. Er is sprake van een alwetende verteller. Hij kijkt beschermend en angstig naar hoe zijn kind op de schommel zit. Hij wil het beste voor zijn kind en zal zijn kind altijd beschermen. Er is sprake van het weergeven van een gevoel. Zorgzaamheid en liefde. Het beschrijft hoeveel een ouder van zijn kind houdt en wat voor gevoelens gevaarlijke situaties bij hem oproepen. De regel die me het meest aanspreekt is vs. 4 Als zij gaan liggen in de nacht weeft hij een net van aandacht om het huis. Dat wil zeggen dat hij altijd alert is, vooral in de nacht lijkt alles anders en gevaarlijker. Het kind hoeft nooit bang te zijn, want de vader is er altijd. 11 versregels 4 strofes (3 terzinen, 1 distichon) Thema: Ouderschap Titelverklaring: De vader is waakzaam over zijn kind, altijd De kernzin is voor mij de laatste zin Niets moet hem nog verrassen mits het bloed voortuist, het brein oplet. Wat betekent: zolang hij leeft zal hij alert zijn en er altijd voor zijn kind zijn. Vs. 2: schommel tolt. à Assonantie, gemengd rijm Vs. 4: Als zij gaan liggen in de nacht weeft hij à Mannelijk rijm Pagina 3 van 6

4 Vs. 7: ver voorbij à Alliteratie Vs.1: de roffel van zijn hart. à Metafoor Vs. 5: weef hij een net van aandacht om het huis. à Metafoor Vs. 7: gedachten jaagt hij ver voorbij contract en kruising. à Metafoor Vs. 8: een nederlaag die slim wordt bijgezet. à Vergelijking Dit onderwerp spreekt me erg aan omdat ik de band die de ouder met zijn kind heeft heel belangrijk vind. Het taalgebruik in dit gedicht is niet heel erg moeilijk en het is goed te begrijpen. De boodschap is heel duidelijk en ik denk dat de meeste ouders zich hier wel in kunnen herkennen. Die zorgzaamheid is iets wat er altijd is, maar wat niet altijd opvalt. Zoals het nu beschreven staat is niets nieuws, maar je had er normaal niet zo letterlijk over nagedacht. Titel: Bang Een patiënt van de tandarts is aan het woord. Hij als enige komt voor in het gedicht. Het gedicht beschrijft zijn ervaring bij de tandarts nadat een deel van zijn mond verdoofd is. Hij loopt terug naar huis en beschrijft het gevoel van de verdoving. Er is sprake van het weergeven van een gevoel. Het gevoel is pijn, fysieke pijn. De regel die me het meest aanspreekt is vs. 7: Lip is roken en kussen verleerd, kent geen tanden meer en laat zich dragen. 18 versregels 6 strofes (6 terzinen) Thema: Pijn Titelverklaring: Ik denk dat de titel slaat op de angst die veel mensen voor de tandarts hebben. Dat is de enige verklaring die ik ervoor heb. Het is verder een vrij neutraal gedicht over een verschijnsel waar iedereen zich wel mee kan relateren, of zich erin kan inleven De kernzin is vs. 4: Er was een steekspel in de binnenste kaakhoek, het liet mij een halve tong en nam een wang. Die zin beschrijft op een komische manier het gevoel in je mond na zo n operatie. Vs. 1: bijt in zijn à Assonantie Vs. 2: de voeten voeren à Alliteratie Vs. 3: strot, verdoofd bij opbod à Gemengd rijm Vs. 8: verleerd, kent geen tanden meer à Gemengd rijm Vs. 10: valt vlees à Alliteratie Pagina 4 van 6

5 Vs. 13: stokstijf stollen à Alliteratie Vs. 1: De tandartsdeur bijt in zijn slot à Personificatie Vs. 3: Een toegesnoerde strot à Metafoor Vs. 4: Er was een steekspel à Metafoor Vs. 5: Het liet mij een halve tong en nam een wang à Hyperbool Vs. 7: Lip is roken en kussen verleerd, kent geen tanden meer en laat zich dragen à Hyperbool Vs. 10: Zo valt vlees dood tussen aanwijzen en gewaarworden à Hyperbool Vs. 13: Stokstijf stollen denken en lijf, ogen willen zich verwijden maar geen zenuw die zich nog aan zenden waagt. à Hyperbool Vs. 16: Pijlsnel à Metafoor Vs. 18: naar pijn, naar pijn à Herhaling Ik heb dit gedicht gekozen omdat ik het vermakelijk en niet zo zwaar vond. Het is een heel neutraal onderwerp en ook het taalgebruik is niet zo moeilijk. Ik weet niet of sommige dingen nog dubbele/meerdere betekenissen hebben, maar zo ver kan ik niet doordenken. Het is weer, zoals in De rode jas, dat het iets heel algemeens is, maar dat je er nooit eerder zo over nagedacht hebt. Het is best knap om een gevoel te beschrijven, waarbij als je het leest je zelf kan inbeelden hoe dat gevoeld zou hebben voor de hoofdpersoon. Titel: In het bos Er is iemand aan het woord, waardoor het lijkt alsof je zelf in het gedicht zit. Het is iemand die tegen je praat en het lijkt alsof het over jou gaat. Degene die in het gedicht voorkomt is dus een je-persoon. Het gedicht beschrijft een gebeurtenis in het bos. Volgens mij gaat er iemand dood, het gedicht is erg vaag. Ik denk dat er iemand dood gaat door ouderdom of ziekte. Iets wat je al aan ziet komen en dat diegene een rustige plek heeft gezocht in het bos om te sterven. Er is sprake van een sfeerimpressie. De regel die me het meest aanspreekt is vs. 14: Daar ga je neer, en het bos staat ruisend te zwaaien daar boven. Door die zin kom je er echt achter wat er is gebeurd in het bos en dan slaat de rest van het gedicht ook ineens ergens op. 15 versregels 5 strofes (5 terzinen) Thema: Dood Titelverklaring: de titel In het bos is vrij simpel te verklaren doordat de scène die beschreven staat in het gedicht, zich Pagina 5 van 6

6 afspeelt in het bos. De kernzin is tegelijk ook de zin die mij het meest aanspreekt, de laatste zin. Voor een verklaring zie samenvatting Vs. 1: Bosbessen blozen à Assonantie Vs. 7: Rond je stok à Assonantie Vs. 8: vingers en voeten te voeden à Alliteratie Vs. 12: mond. Zon rijt het bos open, licht wijst naar de grond à Mannelijk rijm Vs. 1: Bosbessen blozen een welkom à Personificatie Vs. 2: Beuken wachten met hun lichtste groen à Personificatie Vs. 5: het fluistert à Personificatie Vs. 6: prevelt vaarwel à Personificatie Vs. 7: bloed weigert vingers en voeten te voeden à Personificatie Vs. 10: het rook hier als de wereld à Vergelijking Vs. 12: Zon rijt het bos open à Metafoor Vs. 13: Licht wijst naar de grond à Personificatie Vs. 15: en het bos staat ruisend te zwaaien daar boven à Personificatie Het gaat veel meer over de omgeving van waar het zich afspeelde, dan over wat er werkelijk gebeurde. Het geeft wel goed beeld bij het gedicht en je kunt je voorstellen hoe het eruit ziet daar. Ik vind het alleen wel een beetje vaag geschreven. Er zijn een hoop dingen die ik niet begrijp, maar het geheel snap ik denk ik wel. Er zijn een hoop personificaties en dat geeft het gedicht wel een bepaald tintje. Ik ben wel benieuwd naar waarom deze persoon dood ging en of het op een natuurlijke manier ging. Als het onnatuurlijk was, vraag ik me af wat voor leven hij heeft gehad en welke redenen hij had om niet meer verder te willen leven. Pagina 6 van 6