Rouw en verliesverwerking

Transcriptie

1 Rouw en verliesverwerking INFORMATIEBROCHURE

2

3 INHOUD 1. INLEIDING ROUW Het rouwproces 2.2. Gecompliceerde rouw 2.3. Rouw bij kinderen 3. VERLIES BIJ ZELFDODING HULP BIJ VERWERKEN Enkele suggesties 4.2. Voor de omgeving 5. INFORMATIE EN HULPVERLENING Lotgenotencontact 5.2. Gespreksgroepen nabestaanden na zelfdoding 5.3. Enkele nuttige adressen (regio Limburg) 5.4. Andere nuttige organisaties 5.5. Meer lezen 6. CONTACTGEGEVENS...20

4 1. INLEIDING Geachte Mevrouw Geachte Heer U ontvangt deze brochure omdat u iemand verloren heeft die u dierbaar is. De directie en medewerkers van az Vesalius bieden u en uw naasten oprechte deelneming aan en wensen u veel sterkte in het omgaan met uw verdriet. Het meemaken van het overlijden van uw dierbare is een aangrijpende en moeilijke gebeurtenis. Als nabestaande wordt u geconfronteerd met een lastige periode, waarbij u overweldigd kan worden door heel wat gevoelens. Het is een zoektocht naar hoe het nu verder moet. Verdriet en pijn overheersen uw leven. Het lijkt wel alsof uw eigen leven stilstaat. Begrijpen wat rouw en rouwverwerking is, neemt niet het leed weg en brengt uw dierbare niet terug. Maar uitleg lezen over wat u meemaakt kan erg betekenisvol zijn en rust geven. Met deze gids trachten wij u te helpen om een zicht te krijgen in wat rouwen betekent. We hopen dat dit u kan helpen om met uw verlies om te gaan. Wij hopen dat dit voor u een hulp kan betekenen in deze moeilijke tijd. Het team van de Palliatieve Eenheid De Schelp 4

5 2. ROUW Het verlies van een dierbare is één van de ingrijpendste en verdrietigste gebeurtenissen in een mensenleven. Van het ene op het andere moment is de naaste definitief weg. Dit afscheid verandert het leven voor altijd Het rouwproces Rouwen is het verwerken van een verlies. Het is een bewustwordingsproces waarbij je op eigen tempo omgaat met de realiteit van het verlies. Het is een individueel proces, dat gepaard gaat met uiteenlopende en soms zelfs tegenstrijdige gevoelens. Tijdens het rouwen verwerk je geleidelijk de pijn van het verlies. Het is een zoeken naar een manier van leven zonder je dierbare, met het gemis. Direct na het overlijden kan het verlies onwerkelijk aanvoelen. De dood van de geliefde lijkt dan soms een nare droom. Je verstand lijkt in strijd met je gevoel. Je weet wel dat je dierbare er niet meer is, maar je gevoel lijkt dit niet te willen volgen. Je hoopt misschien nog steeds dat je naaste door de deur zal komen, je hoopt op een sms of een telefoontje In deze eerste periode moeten er veel praktische zaken geregeld worden, bijvoorbeeld de begrafenis of crematie. Hierdoor lijkt het voor sommigen in een roes voorbij gegaan. Confrontatie met de werkelijkheid van het verlies komt dan soms pas achteraf. Het is belangrijk om te weten dat er geen juiste manier van rouwen is. Er zijn geen rouwfasen die je moet doorlopen, er is niets dat je moet voelen. Er kunnen periodes zijn waarbij je heel erg met het verlies zal bezig zijn. Je gedachten kunnen dan voortdurend naar je overleden dierbare afglijden, het hoe, wat, waarom van het verlies. Soms kan je je boos of machteloos voelen, maar het kan ook zijn dat jij je net opgelucht voelt, omdat er een lange, moeilijke periode aan het overlijden voorafgegaan is. De pijn en verdriet hebben soms ook hun weerslag op het lichaam, fysiek rouw je ook. Hoofdpijn, buikpijn, slaapmoeilijkheden verminderde weerstand, zijn allemaal normale verschijnselen, en zijn een reactie van je lichaam op deze ingrijpende gebeurtenis. 5

6 De manier waarop je verlies doormaakt, heeft te maken met wie jij bent, je levenservaringen, hoe je gehecht bent, voorgaande verliezen Al die zaken vormen het kader van waaruit jij de wereld ziet, en benaderd. Dit referentiekader zal mee bepalen hoe jij dit verlies een plaats geeft. Dit verklaart ook waarom iedereen op zijn eigen manier omgaat met verlies, zelfs binnen éénzelfde gezin. Ook omstandigheden rond het overlijden hebben een grote impact op het rouwproces. Een verlies is moeilijker te accepteren wanneer de overledene erg jong, onverwacht of gewelddadig is gestorven, of zelf voor de dood heeft gekozen. Op rouwen staat geen termijn. Meer zelfs, eerder dan een lineair proces, waarbij er een eindpunt is, is rouwen een veranderlijk proces waarbij je gevoelens veranderen, je manier van rouwen verandert, en jijzelf misschien zelfs verandert. Na verloop van tijd vinden de meeste mensen een evenwicht tussen bezig zijn met het verlies en het leven dat doorgaat. Er volgt een periode waarin mensen proberen de verandering te aanvaarden en zich aan te passen. Dit lijkt misschien onmogelijk, maar de meeste mensen slagen hier uiteindelijk in. Momenten van verdriet wisselen zich af met betere momenten. Vergeten doe je niet. Rouwen is namelijk niet enkel pijn voelen, het is ook terugdenken aan mooie momenten, herinneringen ophalen met naasten, iemand plaats geven in je gedachten, 2.2. Gecompliceerde rouw Zoals reeds vermeld is er geen universeel rouwproces. Rouwen gaat gepaard met gemengde en soms verwarrende gevoelens. Het komt dan ook vaak voor dat mensen zich afvragen of wat zij voelen wel nog normaal is, of dat de omgeving zich afvraagt of het wel zo lang mag duren. Er is al heel wat onderzocht en geschreven over rouw, maar een echte consensus over wanneer er sprake is van gecompliceerde rouw, is er niet. In de eerste fase worden bijvoorbeeld depressieve klachten als normaal geacht. Veel voorkomende, normale, gevoelens en reacties tijdens het rouwproces zijn: 6

7 een intens gevoel van alleen zijn (met het verdriet) leegte, neerslachtigheid en nergens zin in hebben schuldgevoelens: had ik meer moeten doen, had ik zijn of haar dood kunnen voorkomen? verhoogde alertheid en rusteloosheid of juist verwardheid en traag denken veel dromen over hem of haar alleen maar aan de overledene kunnen denken als een film steeds de laatste uren of dagen zien menen de overledene weer te zien, te horen of te voelen op zoek gaan naar hem of haar zich slechter verzorgen en niet goed eten minder vertrouwen hebben in zichzelf, de wereld of de toekomst. Zelfs wanneer iemand in de eerste fase zijn naaste nog ziet terwijl die er niet meer is, is er niet direct reden tot bezorgdheid. Maar een klein aantal mensen geraakt toch soms in de knoop. Het rouwen blijft op de voorgrond staan, alsof het nog maar net geleden is. Je voelt je depressief of je hebt suïcidale gedachten of je gaat situaties uit de weg om de confrontatie met het verdriet te mijden. Wanneer iemand merkt dat het rouwen erg belastend is, en het dagelijks functioneren moeilijk blijft, is het raadzaam om hulp in te schakelen (zie contactgegevens aan het einde van de brochure) Rouw bij kinderen Net zoals volwassenen, rouwen kinderen ook. Afhankelijk van hun ontwikkelingsfase en begrip van de dood zullen zij zich anders uiten. Dit laatste, begrip, is erg belangrijk. Hele jonge kinderen begrijpen niet wat dood is en vatten de onomkeerbaarheid ervan niet. Kinderen zijn echter heel sensitief. Zij voelen aan dat ouders of familieleden verdrietig of gespannen zijn, en dit kan dan effect hebben op hoe zij zich voelen en gedragen. Ondanks dat ze niet alles kunnen vatten, is het belangrijk om over het overlijden en de dierbare te spreken, en informatie te geven op een manier die past bij de leefwereld van je kind. Naarmate het begrip over de dood verandert, ga je zien dat kinderen er ook anders mee omgaan. Het blijvende karakter van dood, is iets wat ze pas op 7

8 latere leeftijd, vanaf 6 jaar ongeveer, gaan beseffen. Het kan zijn dat ze om het beter te begrijpen veel vragen gaan stellen. Soms lijken die vragen wat vreemd, of ongemakkelijk maar het is aangeraden om een eerlijk en duidelijk antwoord te geven. Verbloem niet en bespreek de zaken zoals ze zijn. Zeg bijvoorbeeld niet dat de overleden dierbare voor altijd slaapt. Kinderen kunnen slapen dan gaan associëren met doodgaan, waardoor ze angstig kunnen worden. Ook als je het antwoord op bepaalde vragen niet kent, kan je dit best zo teruggeven en bevragen wat zij zelf erover denken. Het is belangrijk voor kinderen dat er een zekere structuur blijft verder lopen, dat in de mate van het mogelijke de normale gang van zaken blijft verder lopen. Daarnaast is een veilige, beschermde omgeving van belang. Zorg dat zij geregeld toenadering kunnen zoeken bij een vertrouwde volwassenen, vastgepakt worden, getroost worden, Voor gerichte informatie over rouw en verliesverwerking bij verschillende leeftijdsgroepen verwijzen we naar de brochure Rouw en verlies bij kinderen. Deze kan je terugvinden op alle verpleegafdelingen. 3. VERLIES BIJ ZELFDODING In Vlaanderen sterven per jaar ongeveer mensen door zelfdoding. Eén op de drie is ouder dan zestig. Nabestaanden na zelfdoding zoeken vaak naar het waarom. Ze vragen zich af of ze signalen gemist hebben of tekortgeschoten zijn. Vaak stellen ze zich de vraag wat ze hadden kunnen doen om de suïcide te voorkomen. Weet dat je nooit verantwoordelijk bent voor de daden van iemand anders. Achterblijvers voelen zich vaak schuldig of hebben een gevoel van falen, ongeacht de hulp die ze geprobeerd hebben te geven. De intense gevoelens van verdriet, onmacht, schuld en boosheid maakt de acceptatie van het verlies extra zwaar. Vaak hadden mensen die zelfmoord pleegden psychische problemen. Soms heeft de overledene al eerder pogingen tot zelfdoding gedaan. Het komt dan ook voor dat nabestaanden zich opgelucht voelen omdat de periode die vooraf ging aan de suïcide enorm zwaar was. 8

9 Het rouwproces wordt soms bemoeilijkt doordat er een taboe ligt op zelfmoord. Mensen spreken er niet graag openlijk over, soms zijn ze bang dat nabestaanden hierdoor zelf aan zelfmoord gaan denken. Het komt voor dat nabestaanden effectief aan zelfmoord gaan denken, bijvoorbeeld omdat ze bij de overledene willen zijn. Daarom is het net van belang om het gesprek hierover aan te gaan, zodat nabestaanden ondersteuning ervaren en ze niet in een sociaal isolement geraken. Wanneer er effectief bezorgdheid is over het welzijn van een nabestaande, is het aangeraden om hulp in te schakelen (Zie contactgegevens aan het einde van de brochure 4. HULP BIJ VERWERKEN 4.1. Enkele suggesties Probeer het gebruik van verdovende middelen te vermijden. Ter overbrugging van de moeilijkste periode schrijft de huisarts soms kalmerende middelen of slaappillen voor. Deze medicijnen vlakken de heftigste gevoelens af, zodat deze enigszins draaglijk worden. Het is belangrijk het gebruik van deze middelen te beperken, omdat ze op langere termijn de confrontatie met de pijn en dus het rouwproces kunnen belemmeren. Praat, als u daaraan behoefte heeft, met vertrouwde mensen over uw gevoelens, de overledene of gebeurtenissen rond het overlijden. Laat weten aan uw omgeving wat helpend is, wel of niet over het verlies praten of samen iets ondernemen. Probeer dag per dag te leven, naar de toekomst kijken kan moeilijk zijn. Probeer structuur in de dag te houden, door op tijd op te staan, drie keer per dag te eten, het huishouden te doen en op tijd naar bed te gaan. Geef jezelf de tijd, uit je gevoelens zo lang en zo vaak het nodig is, heb geduld met jezelf en de anderen. Iedereen rouwt op zijn eigen manier. Het kan zijn dat jouw manier ver weg lijkt van een andere naaste. Heb begrip voor ieders rouwproces, geef elkaar ruimte maar blijf ook communiceren. Zeker voor kinderen, is het belangrijk om structuur aan te houden en rust in te bouwen maar de dagdagelijkse routine zo goed als mogelijk verder te laten lopen. Vertel kinderen concreet, eerlijk en duidelijk wat er aan de hand is. Wees niet bang om kinderen te betrekken bij de praktische zaken rond het 9

10 overlijden. Probeer stap voor stap het leven weer op te pakken en ga bijvoorbeeld bij iemand langs of maak een wandeling Als u geen afscheid hebt kunnen nemen van uw dierbare kan het helpen om een afscheidsceremonie te houden. Zoek meer informatie over rouw en verliesverwerking in boekhandel, bibliotheek of op internet. Het kan zijn dat er conflicten ontstaan. Onthoud dat rouwprocessen zeer individueel zijn, en verschillend van elkaar kunnen verlopen, probeer hier begrip voor te hebben Voor de omgeving Accepteer de emoties en het gedrag van de nabestaande. Gun de persoon zijn eigen manier van verwerken. Wees voorzichtig met het geven van adviezen en praat aanwezige schuldgevoelens niet weg. Neem initiatieven en maak concrete afspraken met de nabestaande. Spreek een tijdstip af voor een bezoek of onderneem samen iets. Wees niet bang om over de overledene te praten. Het ophalen van mooie en grappige, maar ook moeilijke herinneringen helpt het verlies te verwerken. Wees ook niet bang om het verkeerde te zeggen of te doen. Er zijn, luisteren en steun bieden, is het belangrijkst. Bied hulp aan bij praktische zaken, met name dingen die de overledene voor zijn of haar rekening nam, bijvoorbeeld de administratie of de opvang van de kinderen. Let er wel op niet alles uit handen te nemen. Denk niet te snel dat de nabestaande nu wel over het verlies heen zal zijn. Na verloop van tijd zal de rouwende uit zichzelf misschien niet meer durven praten over het verlies. Blijf dus langskomen en informeren hoe het gaat. 5. INFORMATIE EN HULPVERLENING Als u zich zorgen maakt over uzelf of iemand in uw omgeving, of behoefte hebt aan een maatschappelijk werker van uw mutualiteit of van het OCMW, zij kunnen u in contact brengen met speciale groepen voor verliesverwerking of individuele rouwbegeleiding in uw regio. Deze rouwbegeleiding kan geboden worden door een professionele hulpverlener, maar ook door 10

11 geschoolde vrijwilligers. Dat zijn meestal lotgenoten. Eventueel kan uw huisarts u voor gespecialiseerde hulp verwijzen naar een psycholoog, psychotherapeut of psychiater Lotgenotencontact Rouwende mensen kunnen veel steun hebben aan contact met lotgenoten. Mensen die zelf een groot verlies hebben meegemaakt, hebben vaak aan een half woord genoeg om iemand die rouwt te begrijpen. Nabestaanden kunnen er hoop uit putten wanneer ze bij lotgenoten zien dat het gevoel van uitzichtloosheid, de pijn en het verdriet langzaam afnemen. Lotgenotencontact bestaat in de vorm van telefoongesprekken, huisbezoeken en groepsbijeenkomsten. Verspreid over het land zijn er groepen voor mensen die iemand verloren hebben door een specifieke doodsoorzaak, zoals door zelfdoding. Er zijn ook aparte activiteiten voor specifieke groepen nabestaanden, zoals ouders van een overleden kind, weduwen en weduwnaars, jongeren en kinderen. Ook zijn er landelijke en regionale lotgenotendagen. Rouwzorg Vlaanderen Lokale groepen voor het begeleiden van mensen in rouw. Monique Dujardin, T info@rouwzorgvlaanderen.be, Jongerenpastoraal (IJD) IJD organiseert verschillende groepen in Antwerpen en Limburg voor kinderen (12-15 jaar), jongeren (15-25 jaar) en jongvolwassenen (18-30 jaar). Op vijf avonden komt een groepje van vijf tot acht jongeren en twee begeleiders samen om ervaringen uit te wisselen. Er wordt gepraat over hoe een rouwproces verloopt, over moeilijke gevoelens, over reacties van de omgeving, verdrietige dagen, troost en kracht, en hoe nu verder? Deelname aan de groep is gratis. Missing You Missing you schept tijd en ruimte voor kinderen, jongeren en jongvolwassenen die iemand dierbaar verloren zijn. Via maandelijkse 11

12 praatgroepen, een jaarlijkse ontmoetingsdag in oktober, verschillende uitstappen en een rouwkamp deze zomer, verbinden ze lotgenoten met elkaar. Dr. Elisabeth Kubler-Ross werking Vlaanderen vzw De Dr. Elisabeth Kübler-Ross Werking Vlaanderen is gestart met ondersteuningsgroepen voor mensen met zowel grote als kleine verlieservaringen. Op dit moment zijn er samenkomsten in Brussel, Antwerpen, Gent en Brugge. De bedoeling van deze ondersteuningsgroepen is om in kleine groep (acht personen) om de zes weken gedurende twee uur samen te komen in openheid en vertrouwen en elkaar op een invoelende manier te ondersteunen en te dragen Gespreksgroepen nabestaanden na zelfdoding Werkgroep Verder Werkgroep Verder ondersteunt in heel Vlaanderen gespreksgroepen voor nabestaanden na zelfdoding. Iedereen die iemand verloren heeft door zelfdoding kan er terecht om andere nabestaanden te leren kennen, zijn/haar verhaal te doen, ervaringen uit te wisselen, en (h)erkenning te vinden. De prijzen van de gespreksgroepen variëren. Als je graag wil deelnemen aan een groep, neem je best op voorhand contact op. ( Gespreksgroep Hasselt T.: nazelfdoding.hasselt@werkgroepverder.be Gespreksgroep Noord-Limburg T nazelfdoding.noordlimburg@werkgroepverder.be [ 12

13 5.3. Enkele nuttige adressen (regio Limburg) Centra voor Geestelijke Gezondheidszorg CGG Genk Weg naar As 54 bus 31, 3600 Genk T LITP/CGG Hasselt Ilgatlaan 11-3, 3500 Hasselt T CGG Volwassenen Pater Valentinuslaan 32, 3500 Hasselt T CGG West-Limburg Noordberm 65, 3550 Heusden-Zolder T CGG West-Limburg Pastoor Grausstraat 14/1, 3583 Tervant-Paal T Dienst Ambulante Geestelijke Gezondheidszorg Koning Leopoldlaan 159, 3920 Lommel Dienst Ambulante Geestelijke Gezondheidszorg Koningin Astridlaan Maaseik T

14 CGG Maasland Koning Albertlaan 35 2, 3630 Maasmechelen T CGG /LITPNoord-Limburg Dorpstraat 117, 3900 Overpelt T CGG / LITP Sint-Truiden Toekomststraat 17, 3800 Sint-Truiden T cgg.sinttruiden@cgglitp.be Dienst ambulante Geestelijke Gezondheidszorg Diestersteenweg 106, 3800 Sint-Truiden T sint-truiden@dagg-cgg.be Centrum voor Geestelijke Gezondheidszorg Henisstraat 17, 3700 Tongeren T volwassenenteam@vggz.be of kinderteam@vggz.be Centra Algemeen Welzijnswerk CAW Limburg Onthaal Hasselt Lombaardstraat 20, 3500 Hasselt T CAW Limburg Onthaal Overpelt Burgemeester Laenenstraat 7 bus 14, 3900 Overpelt T CAW Limburg Onthaal Sint-Truiden Festraetsstraat 48a, 3800 Sint-Truiden T

15 CAW Limburg Onthaal Genk Molenstraat 60B, 3600 Genk T Morele dienstverlening Provinciale Centra Morele Dienstverlening (PCMD) Hasselt A. Rodenbachstraat 18, 3500 Hasselt T Centra Morele Dienstverlening, Maasland. Pauwengraaf 63, 3630 Eisden-Maasmechelen T Centra Morele Dienstverlening Tongeren Vlasmarkt 11, 3700 Tongeren T Centra Morele Dienstverlening Genk Bochtlaan 16 bus 6, 3600 Genk T Antennes Morele Dienstverlening Bilzen Klokkestraat 4 bus 1, 3740 Bilzen T amd.bilzen@uvv.be Antennes Morele Dienstverlening Sint-Truiden Kazernestraat , 3800 Sint-Truiden T amd.sinttruiden@uvv.be 15

16 Varia Parochiale Contactpersonen voor de uitvaart en andere Op de startpagina vul je postcode, plaatsnaam of parochie in en zo vind je de nodige gegevens. Huis van de Mens Luisterend oor, informatie over rouw Andere nuttige organisaties Tele-onthaal: T. 106 Anonieme telefonische hulpverlening bij alle vragen en problemen.. Zelfmoordlijn: T Anonieme telefonisch hulpverlening/ chat/ voor mensen die zelfmoordgedachten hebben, maar ook wanneer iemand bezorgd is over een ander, nabestaanden, Missing You vzw Leuven Open praatgroepen, kampen, ontmoetingsdagen voor jongeren van verschillende leeftijden. Ook gespreksgroep voor jongeren rond verlies Stichting Elisabeth Kübler-Ross Vlaanderen vzw Ondersteuningsgroepen voor mensen met verlieservaringen. T Ouders van een overleden kind vzw (OVOK) OVOK staat open voor alle ouders van een overleden kind, ongeacht de leeftijd of doodsoorzaak van het kind. Regionale contactpersonen voor Limburg: Georges en Lieve Swinnen- Vandeneynde, T , 16

17 Ouders van verongelukte kinderen vzw (O.V.K.) Hun doel is hulp en bijstand bieden aan families van jonge verkeersslachtoffers T (vraag naar een regionaal contactpersoon) Werkgroep Verder, Nabestaanden na zelfdoding Deze werkgroep coördineert, organiseert en ondersteunt initiatieven voor of door nabestaanden na zelfdoding in Vlaanderen Meer lezen Helpen bij verlies en verdriet. Een gids voor het gezin en de hulpverlener. M. Keirse, 17de druk, Lannoo, Tielt. ISBN Vingerafdruk van het verdriet. Een wegwijzer voor iedereen die een naaste verloor. M. Keirse, 23ste druk, 2012, Lannoo. ISBN Meer dan verdriet. Een boek voor jonge mensen die rouwen. C. Vanden Abbeele, Lannoo, Tielt. ISBN Verder. Over rouw na suïcide. A. Polet, Acco, Leuven. ISBN Jong verlies. Over rouw bij kinderen. R. Fiddelaers-Jaspers, Ten Have, Kampen. ISBN Nu jij er niet meer bent. Rouwen met kinderen en tieners. C. Vanden Abbeele, Lannoo, Tielt. ISBN

18 Je kind verliezen. Over verlies van een kind. M. van den Berg, Ten Have, Kampen. ISBN Als je baby sterft. Over de verwerking van miskraam en doodgeboorte. M. Cuisinier en H. Janssen, Unieboek, Houten. ISBN Licht aan de horizon. Brochure over leven na de dood. Peter Van de Vijvere en Johan Van der Vloet. Halewijn, Antwerpen. ISBN Doodgewoon. Een boek dat het onderwerp dood bespreekbaar maakt met kinderen (4-12 jaar). Bette Westera, 2015n 1ste druk. Gottmer. ISBN Dit is slechts een beperkte weergave van mogelijke boeken. Vraag om meerdere titels in uw boekhandel. Rouw raakt veel mensen. Het is niet iets om je voor te schamen of om te verbergen. 18

19 Afscheid nemen betekent achterblijven omringd door stilte en gemis. Verdriet dat nergens onderkomen vindt. En teder aanraken van dingen die onontvreembaar zijn: dat woord, die plek en de herinneringen vol warmte en innigheid, zoals de dagelijkse jas die op een stoel bleef hangen en herbergt wat er niet meer is. De kamer wordt een schrijn van pijn en hunker naar oneindigheid. Want alle armen zijn te kort om voor altijd het liefste te omarmen. Kris Galaude 19

20 6. CONTACTGEGEVENS Heeft u na het lezer van deze brochure toch nog vragen, stel ze dan gerust aan: Dr. Katleen Verboven, palliatief arts Dr. Esther Janssen, palliatief arts Anne-Marie Lecoque, hoofdverpleegkundige T An Seegers, coördinator Palliatief Supportteam (PST) T Palliatieve Eenheid De Schelp T T Deze uitgave is een initiatief van het Palliatief Support Team. 20

21 NOTITIES 21

22 22

23

24 Hazelereik Tongeren Hospitaalstraat Bilzen BR NL, 23 september 2018