7,4. Filmverslag door een scholier 2238 woorden 9 juni keer beoordeeld

Transcriptie

1 Filmverslag door een scholier 2238 woorden 9 juni ,4 138 keer beoordeeld Vak CKV Algemene gegevens Titel: The Day After Tomorrow Naam regisseur: Roland Emmerich Jaartal: 2004 Land van herkomst: U.S.A. Hoofdrolspelers: Jake Gyllenhaal (Sam Hall) Dennis Quaid (Jack Hall) Ik heb de film gezien in Cinestar, Enschede. Grondgenre: sciencefiction, actie Plot Jack Hall is klimatoloog, en hij voorspelt dat er zich een grootse klimaatsverandering voor zal doen als gevolg van het broeikaseffect. Wanneer dit zou kunnen gebeuren weet hij ook niet precies, hij gokt tussen de komende 100 en 1000 jaar. Hij wordt niet geloofd door de Amerikaanse politici, die vinden dat de economie belangrijker is en voorgaat. Vanwege zijn onderzoeken en vergaderingen heeft Jack bijna geen kans om tijd door te brengen met zijn zoon Sam, die voor een tijd met school naar New York gaat om mee te doen aan een wedstrijd. Als hij daar aankomt, verandert het klimaat al aardig snel, het regent dagenlang aan één stuk door. Ook in Tokio zijn er ongekende weersomstandigheden: er komen hagelstenen uit de lucht vallen ter grootte van tennisballen. In Los Angeles woeden er al tornado s door het centrum, er ontstaan er steeds meer waardoor zo ongeveer de hele stad wordt verwoest. Jack Hall zijn voorspellingen schijnen dus toch waar te zijn en te gebeuren. Eén ding aan zijn voorspellingen klopt niet: de nieuwe ijstijd zal zich niet in 100 tot 1000 jaar voltrekken, maar in 6 tot 8 weken. In New York begint het steeds harder te regenen en er ontstaan overstromingen. Plotseling komt er een vloedgolf aangestroomd en iedereen rent voor zijn leven. Sam en zijn klasgenoten schuilen samen met veel andere mensen in de openbare bibliotheek. Als er een onbemand en half bevroren schip door de straten van New York komt varen beseffen de mensen dat er echt iets vreemds aan de hand is. De temperatuur daalt ineens ontzettend snel, uiteindelijk is er een daling van 10 graden per seconde. Al het water in New York bevriest en de mensen worden geadviseerd om binnen te blijven en zichzelf warm te houden. Een vrouw in de bibliotheek had haar nicht aan de telefoon en die werd geëvacueerd naar het zuiden, omdat het weer vanuit het noorden kwam. Daarom besluiten de mensen in de bibliotheek om ook naar het zuiden te vertrekken. Sam wil ze tegenhouden, omdat hij zijn vader nog aan de telefoon heeft gehad, en die zei dat iedereen binnen moest blijven en zichzelf warm moest houden. Uiteindelijk krijgt hij ook gelijk, want alle mensen die zijn vertrokken zijn omgekomen door de kou. Sam blijft dus achter samen met zijn klasgenoten Pagina 1 van 5

2 en nog 3 mensen. Ze houden zich warm door de bibliotheekboeken in de open haard te gooien. Jack wil Sam in New York gaan redden, en gaat samen met 2 collega s in het ijskoude weer op pad. Eén van hen komt om tijdens de reis en uiteindelijk komen ze met z n tweeën aan in New York waar ze op zoek gaan naar Sam. Als ze hem en de rest hebben gevonden worden ze gered door een helikopter. Wanneer ze in de helikopter zitten zien ze dat er nog veel meer mensen in New York gered worden die zich dus ook nog allemaal daar hadden schuilgehouden. De temperatuur verandert weer op dezelfde manier als hij was gedaald en zo kwam uiteindelijk alles toch nog goed. Middelen Het verhaal speelt zich voornamelijk af in New York, waar Sam zit. Je ziet ook wel fragmenten in andere steden, maar dat waren niet de belangrijkste. De bibliotheek was wel een belangrijke plek, daar speelt een aardig groot deel van de film zich af en ook het belangrijkste deel, omdat ze daar zitten tijdens de periode dat alles bevriest, waarin ze dus dood kunnen vriezen. Het was ook belangrijk omdat ze daar gevonden worden door Sam zijn vader, en waar ze ook gered worden. Er waren geen bepaalde scènes die speciaal werden belicht. De hoofdpersonen waren normaal gekleed. Ze hadden moderne kleren van deze tijd aan. De kleding speelt verder geen belangrijke rol in de film, behalve dan dat ze op een gegeven moment allemaal dikke en warme kleding gingen dragen vanwege de temperatuur. De spelers waren niet opvallend gegrimeerd, ze zagen er uit als gewone mensen uit deze tijd. Er werd niet echt gebruik gemaakt van muziek, alleen om de spanning te verhogen, of als achtergrondmuziek. Er was op zich wel sprake van speciale geluidseffecten om bijvoorbeeld de spanning te verhogen, en om alle rampen echter te laten lijken. Personages De belangrijkste hoofdpersonen zijn Jack Hall (Dennis Quaid) en Sam Hall (Jake Gyllenhaal). Jack is een klimatoloog die voor zijn werk eigenlijk altijd weg is en weinig tijd heeft voor zijn gezin. Hij is zelfverzekerd en weet goed wat hij zegt. Als hij niet wordt geloofd houdt hij toch vast aan zijn standpunten, hij weet dat hij gelijk heeft. Sam is een tiener die verliefd is op Laura, en eigenlijk meedoet aan de wedstrijd in New York omdat zij ook meedoet. Het is een aardige en normale jongen. Wanneer het weer drastisch veranderd weet hij goed de leiding te nemen en weet hij goed wat hij moet doen. Je kreeg eigenlijk alleen nog iets meer informatie over de personages door andere mensen. Je hoorde bijvoorbeeld wel de ouders van Sam zeggen dat Sam zich wel zou redden, omdat hij wel wist wat hij moet doen, dat soort dingen. Maar veel extra informatie kreeg je niet. De personages vertegenwoordigen de tijd waarin het verhaal zich afspeelt gewoon goed, ze dragen kleding uit deze tijd. Tijdens de kou dragen ze ook hele warme en dikke kleren, dat vertegenwoordigt dus ook de omgeving, of in ieder geval de omstandigheden. Thematiek en interpretatie De belangrijkste thema s van de film zijn actie en sciencefiction. Ookal is die laatste niet helemaal waar, want het zou ook echt kunnen gebeuren, allen dan wel op een andere manier. De regisseur wil dat mensen zich meer bewust worden van het broeikaseffect, en roept iedereen op Pagina 2 van 5

3 energieverbruik, kooldioxide-uitstoot en afvalproductie te minderen. Hij wil de mensen in laten zien dat dit probleem zich echt voor kan doen, wel over langere tijd verspreid natuurlijk, maar het kán wel, het is zelfs goed mogelijk. De film is zover ik weet geen verfilming van een boek, hoewel er wel een boek bestaat dat dezelfde titel draagt. Ik heb dit boek alleen niet gelezen en ik heb ook niks gelezen over dat het boek verfilmd zou zijn, dus zover ik weet is de film geen verfilming. Boeiende werking Wat mij boeide aan deze film was de manier waarop hij gemaakt was, het leek allemaal bijzonder echt. Wat me het meest boeide was dat je de film zat te kijken met de gedachte dat dit echt kon gebeuren, dat alles bevriest, dat er een nieuwe ijstijd aan zit te komen ten gevolge van het broeikaseffect. Dat is toch wel een zorgwekkende gedachte eigenlijk. De regisseur heeft op zich niet veel extra middelen hiervoor gebruikt, hij heeft gewoon de kijkers de waarheid laten zien en laat de rest aan de kijker zelf over, zodat iedereen zelf bewust wordt van dit feit. Ik denk dat gewoon deze dingen laten zien genoeg was om de kijker te treffen. Wat ik niet echt boeiend vond was dat sommige dingen een beetje werden overdreven. Dat was bijvoorbeeld toen Laura ziek was, en dat een vrouw in een boek ging opzoeken wat voor ziekte ze had. Ze las voor wat voor ziekte het was, en ze eindigde met: she has to have medicins right now, or else Hierop reageerde Sam met: Or what? Waarop de vrouw haar gezicht met verschrikte uitdrukking werd ingezoomd, waar ook nog eens wat spannende muziek onder werd gezet. Hierna werd er ook nog eens overgeschakeld naar een andere verhaallijn. Ik vond het nogal overdreven, zeg dan gewoon dat er snel medicijnen moeten worden gehaald omdat ze anders dood gaat. Camerawerk en montage De scène van de mensen in de helikopter is me wel bijgebleven. Er zitten 3 of 4 soldaten in een helikopter en ze zien de supergrote wolk of wat het dan ook is, en ze besluiten er doorheen te vliegen. Wanneer ze er middenin zitten besluiten ze daar te landen. Als de helikopter aan de grond staat gaat de deur open en de eerste soldaat wil uitstappen. Hij opent zijn mond en blijft staan. Een paar seconden blijft het zo en dan zie je hem vanaf zijn nek naar zijn voorhoofd helemaal bevriezen. Dat vond ik op zich best wel eng om te zien dus dat is me wel bijgebleven. Ik denk dat montage hier een grote rol heeft gespeeld, ze moesten natuurlijk dat hele gezicht laten bevriezen en die spiraalwolk was ook niet echt. Speciaal camerawerk was volgens mij niet echt nodig voor deze scène, behalve dat ze waarschijnlijk vanuit de lucht hebben gefilmd. Recensie Overvallen door slecht weer The Day After Tomorrow Regie: Roland Emmerich. Met: Dennis Quaid, Jake Gyllenhaal, Ian Holm. In 109 zalen. Pagina 3 van 5

4 The Day After Tomorrow is niet zomaar een actiefilm. Het publiek krijgt namelijk een boodschap mee. Roland Emmerich, meester van het zinloze vermaak, heeft zichzelf overtroffen: naast de nodige spektakelscènes en knappe special effects bevat zijn nieuwste film iets heel bijzonders. Stof tot nadenken. Dat vindt de regisseur zelf tenminste. Hij laat niet na te wijzen op het reële gevaar dat ten grondslag ligt aan het scenario. Hij hield zich nu niet bezig met de dreiging van een buitenaardse invasie (Independence Day, 1996) of een nucleair monster (Godzilla, 1998), maar vond een filmgenieke ramp die in zijn ogen elk moment kan gebeuren. In The Day After Tomorrow is het broeikaseffect de grote boosdoener. Op de zuidpool breken grote ijsformaties af, en het smeltwater in de oceaan zet een abrupte klimaatverandering in gang. Na een groot aantal woeste stormen breekt een nieuwe ijstijd aan: uiteindelijk liggen noordelijk Amerika en een groot deel van Europa onder het ijs. In de film voltrekt dit alles zich binnen enkele weken, zodat de bevolking nogal overvallen wordt door het slechte weer. Dat tijdschema moeten we natuurlijk met een korrel zout nemen, zo geven Emmerich en scenarioschrijver Jeffrey Nachmanoff toe. In het echt zal het proces minimaal tien en misschien wel honderd jaar in beslag nemen. Maar één ding staat vast: als er nu niks gebeurt, neemt het broeikaseffect ons straks te grazen. Die claim heeft inmiddels de nodige discussie losgemaakt. Veel klimatologen zijn blij met de plotselinge aandacht vanuit Hollywood, maar de meeste betitelen het filmscenario als klinkklare onzin. De filmmakers hopen meer bewustzijn te kweken voor het broeikaseffect, en roepen iedereen op energieverbruik, kooldioxide-uitstoot en afvalproductie te minderen. Dat is mooi, en alle gratis publiciteit voor de film is ook meegenomen. Met de bezoekcijfers zal het wel goed komen. Is de film alle ophef waard? Deels wel, want Emmerich laat op spectaculaire wijze zien hoe vernietigend het weer kan zijn. Hagelbuien in Tokio, sneeuwstormen in New Delhi en verwoestende tornado s in Los Angeles leveren fraaie scenes op. Net als in Independence Day krijgt vooral New York het zwaar te verduren: een vloedgolf overspoelt Manhattan, waarna een gemene vries-aanval inzet. Het is allemaal een lust voor het oog, ook al vallen de doden bij bosjes de digitaal vervaardigde esthetiek van het natuurgeweld laat weinig ruimte voor emoties. Maar een actiefilm is niet compleet zonder menselijk drama. En dat is jammer. Het verhaal over wetenschapper Jack Hall (Dennis Quaid) die zijn tienerzoon Sam (Jake Gyllenhaal) wil redden uit de New Yorkse diepvries laat alle schijn van realiteit varen. Bij temperaturen van vijftig graden onder nul is het niet raadzaam te kamperen, maar toch zet Jack moedig zijn tentje op in de sneeuw, op weg naar zijn zoon. Daarbij kent het scenario tal van bijfiguren en zijlijnen die geen ander doel hebben dan het drama gezicht te geven een irritant gezicht dat geen nuances kent en de verplichte sentimenten met luide stem dicteert. Ook de spanning wordt onnodig opgepompt. Alsof de vrieskou geen bedreiging genoeg is, wordt Sam ook nog eens achtervolgd door een roedel hongerige wolven. Op dezelfde manier slaat Emmerich in de publiciteit rondom The Day After Tomorrow een interessant uitgangspunt dood met hoogdravende claims over realisme en bewustzijn. Overal ziet hij tekens. Als we niet opschieten, maken we straks nog een documentaire in plaats van fictie, schijnt hij tijdens de productieperiode gezegd te hebben toen het een beetje koud werd in winters Canada. Overdrijven is ook een kunst. Ik vond het zelf een heel mooie film, aan de ene kant was het niet echt realistisch, de tornado s bijvoorbeeld leken niet heel erg echt. Maar aan de andere kant is het juist ontzettend realistisch omdat je je realiseert dat het echt kan gebeuren. Door deze film ben ik wel stil gaan staan bij het broeikaseffect en Pagina 4 van 5

5 na gaan denken over wat er nou precies kan gaan gebeuren als het zo door zou blijven gaan. Ik vind dat de regisseur in ieder geval bij mij dus wel zijn doel heeft bereikt, en ook wel het uitwerken van het hoofdthema, er zat veel actie in en de film was inderdaad wel sciencefiction. De film is op zich best wel geloofwaardig, maar het had wel iets beter gekund. Het sterkste punt is natuurlijk dat het echt kan gebeuren, dit maakt de hele film sowieso een stuk geloofwaardiger. De zwakke punten zijn dat er soms een beetje wordt overdreven met het acteren en dat het weer ineens totaal opklaart toen Sam en zijn vrienden werden gered. Het was ook een beetje ongeloofwaardig dat de hele klimaatsverandering zich wel erg snel voltrok, maar dat maakte op zich niet zoveel uit want het zag er wel echt uit. Ik vond het spel van de spelers goed, ze waren goed in hun rol. Pagina 5 van 5