BULGAARSE PLUIMVEE RASSEN Deel 2

Transcriptie

1 BULGAARSE PLUIMVEE RASSEN Deel 2 Tekst: Hristo Lukanov (Bulgarije) Foto s: Hristo Lukanov, Petar Petrov, Plamen Spassov (Bulgarije) DE RASSEN - deel 2 2. RODE STARA ZAGORA KIP/ STAROZAGORSKA RED CHICKEN Standaard omschrijving: Haan gewicht: 3,0-3,5 kg Hen gewicht: 2,3-2,5 kg Legcapaciteit: eieren Gemiddeld ei gewicht: gram Eikleur: bruin Veerkleur: rood met zwarte staart Ringmaat: 20/18 De Rode Stara Zagora kip is een middelzwaar ras, geschikt als leg- en vleeshoen, en geselecteerd in de 2e helft van de 20e eeuw in het Hybrid Center for Poultry Breeding in Stara Zagora. De kippen zijn vitaal, rustig, snel volwassen (het eerste ei wordt rond de 160 e dag gelegd). De leg is goed (bij juiste verzorging en ruim voer leggen ze meer dan 220 eieren) en ze

2 worden niet broeds. Ze zijn geschikt voor de kleinschalige kippenhouderij en geven voldoende eieren en vlees voor een gezin. Geschiedenis De rode Stara Zagora kip is gecreëerd ronde de tweede helft van de 20 e eeuw, na ingewikkelde kruisingen met hennen van lokale rassen uit de omgeving van Stara Zagora met Rhode Island Red hanen. Het doel was een hoog productieve kip met een behoorlijk gewicht en zeer goede leg, geschikt voor de semi-professionele pluimveehouderij en de privé sector. Ze werden als ras erkend in Net als bij de Zwarte Shumen kip liep de interesse erg terug na 1989, waarna ze vervangen werden door echte hybriden en gewone boerenkippen, en dit kwam vooral omdat men de goede reproductiecapaciteit verwaarloosd had. Er is een risico dat het ras verdwijnt, want in 2010 waren er nog slechts (De enige grote groep Rode Stara Zagora kippen bevindt zich in het Hybrid Center for Poultry Breeding in Stara Zagora, en nog wat kleinere aantallen op privé boerderijen.) Vormbeschrijving Haan: De romp van de haan is breed, redelijk diep, robust, rechthoekig en horizontal. De middellange hals wordt sierlijk gebogen gedragen en is rijk bevederd. De schouders zijn breed, gerond en deels bedekt door het halsbehang. De rug is lang, recht, breed, horizontaal of iets aflopend naar de staart. Het zadel is breed, goed bevederd en vormt een scherpe hoek met de staart. De borst is breed, vrij diep, goed gerond en vrij hoog gedragen. Het achterlichaam is goed ontwikkeld. De vleugels zijn vrij lang en worden goed aangetrokken gedragen. De staart is breed,

3 middellang en gedragen onder 45º, met fraai gebogen, middellange sikkels. De kop is middelgroot en gerond. Het gezicht is rood, glad en vrij van veertjes. De enkele kam is middelgroot en recht. De rode oorlellen zijn klein en iets langwerpig. De kinlellen zijn vrij groot en goed gerond. De ogen zijn oranjerood. De geelbruine snavel is vrij groot en sterk, licht gebogen. De poten zijn geel, middellang, zonder bevedering en met 4 tenen. Aan de voorzijde mogen ze bruingele schubben hebben. De bevedering is glad aanliggend. Hen: De romp van de hen is compact, breed en diep. De rug is lang en breed, horizontaal. De kam is klein en recht. De staart is vrij lang breed en wordt iets hoger dan de ruglijn gedragen. Het achterlichaam is zeer goed ontwikkeld en breed. De snavel is geelbruin. De Bevedering is rood-bruin, bij de hanen met roestrode schouders, de staart is zwart met enige groene glans. De bevedering van de hen is minder glanzend roodbruin, de staart is donker. Rechts: Eieren van de Rode Stara Zagora kip. Ernstige fouten: te klein of te kort van romp; erg hoog of erg laag gesteld; lichaam te hoog opgericht; te grof of the fijn van bouw; te grote, te kleine of eekhoornstaart; te grote kop; te grote of slecht gevormde kam; wit in de oren. Boven: Kuiken van de Rode Stara Zagora kip (in het midden). 3. NOVA ZAGORA BRONSKALKOEN

4 Gewicht haan: 7-8 kg. Gewicht hen: 3-5 kg. Legcapaciteit: eieren. Eigewicht: 80 gram. Oud Bulgaars ras, oorspronkelijk voorkomend in de regio s Nova Zagora, Stara Zagora, Yambol, Pazardjik, Pavlikeni en Gorna Oriahovitza. Ze komen voor in verschillende kleuren, maar meestal zijn ze bronskleurig. Gedurende de 2 e helft van de 20 e eeuw werden er veel gecultiveerde kalkoenrassen ingevoerd: de Noord- Kaukasus bronskalkoen, de Witte Keizerkalkoen, de kleine Witte Beltsville kalkoen, de Witte Moskouse kalkoen en de witte Hollandse kalkoen. Sporadisch werd er gekruisd met plaatselijke kalkoenen. In deze tijd besloot het Ministerie van Landbouw om de locale bronskalkoenen uit de Nova Zagora regio te erkennen als ras, met de naam Cherna (=Brons) Novozagorska/ Nova Zagora bronskalkoen. Ze hebben een laag gewicht, zeer goede voortplanting, lage legcapaciteit, een zeer goed broedinstinct en ze kunnen zich goed aanpassen aan grootschalige fokkerij. Ze zijn laat volwassen; dieren die in de lente geboren zijn, zijn pas eind maart van het volgende jaar volwassen. Het gevederte is bronskleurig, maar ze komen ook voor in wit, blauw, bourbon enz. De kalkoenen hebben een zeer goed broedinstinct. De mensen hier gebruiken ze om kippeneieren uit te broeden. Deze kalkoenen hebben weinig economische waarde, maar hun genenbron is wel belangrijk. Nova Zagora bronskalkoenen scharrelen hun eigen kostje bij elkaar en zijn makkelijk te fokken, maar gezien hun lage productiecapaciteit zijn ze niet geschikt voor de commerciële vleesindustrie. Ze kunnen wel dienst doen als bio-product c.q. voor scharrelvlees.

5 Boven: Nova Zagora bronskalkoen. 4. BULGAARSE GANZEN Gewicht gent: 6-7 kg Gewicht gans: 5-6 kg Legcapaciteit: eieren Eigewicht: 180 gram De locale ganzen zijn middelzware dieren, die wit of grijs van kleur zijn. In het noorden van Bulgarije, in de vallei van de Donau en zijn zijrivieren, zijn ook mutaties ontdekt die gekrulde veren hebben (net als de Sebastopol ganzen). Kenmerk van deze ganzen is hun snelle ontwikkeling, ze produceren voldoende vlees, kunnen zich goed aanpassen en hebben een goede weerstand. De productiviteit is laag. De witte ganzen uit de regio Plovdiv zijn een uitzondering. In de 2 e helft van de 20 e eeuw is er gericht gefokt op verbetering (grotere lever) en de nieuwe ganzen noemt men Witte Benkovska ganzen. Voor de verbetering zijn Emden ganzen, Toulouse ganzen en Hongaarse ganzen gebruikt. Deze Benkovska ganzen bereiken een gewicht van kg met 70 dagen oud, en 9-11 kg voor gemeste volwassen dieren. De lever van een gemeste gans weegt gram (een maximum van 1100 gram is ook al eens gehaald).

6 Boven en rechts: Witte Benkovska ganzen. Conclusie We kunnen concluderen dat er in Bulgarije - zoals in vele landen van de Sovjet-economische omgeving de wil was om productieve rassen te maken die zowel grootschalig gehouden konden worden als bij de particulier, waar ze kunnen voorzien in de persoonlijke behoeften voor eieren en vlees. Tegenwoordig hebben we meer aandacht voor een ander aspect: het plezier wat de hobbyfokkers hebben in de schoonheid van deze dieren. Ik hoop van harte dat in de toekomst het aantal fokkers, die het leuk vinden om productieve dieren als sierpluimvee willen gaan houden, zal toenemen! Ik denk dat het fokken van variëteit en kwaliteit van de pluimveerassen zal verbeteren in ons land. Zonsondergang over de Donau tussen Belene en Belene eiland. Foto Preslav, Wikipedia, licensed under the GNU Free Documentation License Copyright 2011 Aviculture-Europe. All rights reserved by VBC.