Verslag dierbespreking maart 2014 Jaarvergadering NSDH. (Hans Tenbergen)

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Verslag dierbespreking maart 2014 Jaarvergadering NSDH. (Hans Tenbergen)"

Dries van Loon
8 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 Verslag dierbespreking maart 2014 Jaarvergadering NSDH. (Hans Tenbergen) Helaas werkte het door mij meegebrachte fototoestel die dag niet mee. Ik heb het verslag wat aangevuld met al bestaande foto s. Een deel van de aanwezige leden hadden dieren meegebracht. De binnen de club gefokte rassen waren aanwezig. Uit de foto blijkt wel dat dat men aandachtig luisterde naar de bespreking. De dierbespreking begon met de Duitse Rijkshoenkriel in de kleurslag wit zwartcolumbia. In Nederland is ook de witte kleurslag erkend maar die zien we helaas niet. Dit geldt eveneens voor het Duitse Rijkshoen.

De binnen de club gefokte rassen waren aanwezig. Uit de foto blijkt wel dat dat men aandachtig luisterde naar de bespreking.

2 V.w.b. type en koppunten waren de getoonde dieren standaardmatig. De verschillen in de tekening van de vleugelpennen was duidelijk. Dit mag minimaal een ZG grote slagpentekening genoemd worden. Deze vleugeltekening moet beslist beter. Ideaal is een zwarte binnenvaan.

Dit mag minimaal een ZG grote slagpentekening genoemd worden.

3 In de standaard staat vermeld: Grote slagpennen: zwart met witte rand aan de buitenkant van de buitenvaan. Kleine slagpennen: binnenvaan zwart met witte rand die om de veerpunt loopt; buitenvaan wit, zodat bij gesloten vleugel deze geheel wit is. Vervolgens zagen we een haan en hen van de Dresdener. Een ras die ik in Nederland niet eerder had gezien. Een prima haan vwb bouw en type. De kleur sprak ook aan. De tekening van de vleugelpennen kon beter. De donskleur was goed. De hen mocht wat forser van bouw. Zij liet nogal wat zwart zien in de veervelden waar we dit net wensen. Dit ras is hier erkend in de kleurslag bruin. Kleur en tekening van de haan: kop en hals: goudbruin, naar onder toe lichter wordend, met enige zwarte halstekening in de onderste halsveren, afgedekt door het halsbehang. Hals- en zadelkleur zoveel mogelijk gelijk. Rug, vleugels en schouders: glanzend roodbruin. Grote slagpennen: binnenvaan roodbruin, buitenvaan zwart, roodbruin gerand. Kleine slagpennen: roodbruin, de binnenvaan met een brede zwarte streep langs de schacht. Staart: staartstuurveren en sikkels groenglanzend zwart met enige bruine zoming. Borst, romp, achterdeel en benedendijen: midden roodbruin. Donskleur: licht zalmkleurig, iets grijs is toegestaan. Kleur en tekening van de hen: kop en hals: licht roodbruin met zwart halstkening. De tekening tot 2/3 van de halsbevedering. Rug: roodachtig, lichte nerven toegestaan. Grote slagpennen: binnenvaan roodbruin, buitenvaan zwart, roodbruin gerand. Kleine slagpennen: roodbruin, de binnenvaan met een brede zwarte streep langs de schacht. Staartstuurveren: zwartachtig bruin, in de bovenste staartstuurveren meer bruin gewenst. Donskleur: licht zalmkleurig, iets grijs is toegestaan.

Een ras die ik in Nederland niet eerder had gezien. Een prima haan vwb bouw en type. De kleur sprak ook aan. De tekening van de vleugelpennen kon beter. De donskleur was goed.

5 Het conditioneren van grote sporen bij oude hanen kwam ter sprake. Door met een tang, geklemd op de spoor draaiende bewegingen te maken, zijn deze te verwijderen. Men gebruikt ook wel een hete aardappel die men over de spoor schuift en dan vervolgens met een draaiende beweging de spoor verwijderd. Er blijft dan een kleine pin achter. Zoekt men via Google op het thema verwijderen van sporen bij hanen krijgt men een aantal treffers. Op de site van Kippenforum zijn een aantal foto s geplaatst. Hier gebruik je een aardappel voor die je even laat koken. De rest wijst zich van zelf.

Men gebruikt ook wel een hete aardappel die men over de spoor schuift en dan vervolgens met een draaiende beweging de spoor verwijderd.

6 Helaas ontbraken de Dresdener krielen. Ik ga er van uit dat ze een volgende keer er wel zijn.

7 De volgende rassen die besproken werden waren de Bielefelders en de Bielefelderkrielen. De beoordeling van de kleur en tekening van de hennen bij de grote Bielefelders heeft tijdens de praktische examens op de Noordshow wat discussie opgeleverd. Dit schijnt eveneens in de bijeenkomst van Friese keurmeesters ter sprake gekomen te zijn. De getoonde dieren zouden volgens een aantal niet de juiste kleur tonen. Het blijft natuurlijk moeilijk. Allereerst dient het veerveld groot te zijn ten opzichte van het dons. Hoe groter het veerveld des te meer ruimte is er voor kleur, pepering en koekoektekening. De kleur is koekoek roodpatrijs. Dit roodpatrijs moet duidelijk waarneembaar zijn. Vaak toont slechts een smal deel van de veer de juiste kleur. Ze worden dan te grijs. De lichaamsbevedering wordt in de standaard als volgt omschreven: licht roodpatrijs met zwarte pepering en met vlokachtige koekoektekening die op de vleugels als lichte toeptekening kan voorkomen. Geelachtige flittertekening is toegestaan. Borst: roodachtig geel zonder tekening.

Dit schijnt eveneens in de bijeenkomst van Friese keurmeesters ter sprake gekomen te zijn. De getoonde dieren zouden volgens een aantal niet de juiste kleur tonen. Het blijft natuurlijk moeilijk.

8 Bij de Bielefelderkrielen is de kleur bij de hennen meer standaardmatig. Natuurlijk vind men ook hier dieren die de hierboven geschetste fout tonen. Bij de krielen zaten twee hennen in de kooien waar de aanwezige leden toch duidelijk het verschil in type konden waarnemen. Een hen liet een mooie diepe borst zien en een fraaie lange en rechte, vrijwel horizontale ruglijn. De oogkleur van de Bielefelder krielhaan moest duidelijk roder. Rijnlanders en Rijnlanderkrielen bevolkten vervolgens de kooien. Om juist die zaken van een ras te bespreken moet men niet altijd een topper mee nemen. Zo ook hier. Een haan met een staart die vanaf bovenaf gezien open was. Inplant van de staartstuurveren moest beter. Wat ik er van begreep was het een dier van een late fok. Het dier toonde zich niet. Bij de krielen fraaie exemplaren bij zowel de hanen als hennen. Er zaten dieren bij die in het showseizoen al hoog gescoord hadden. Fraaie lengtes en boven- en onderbelijning. Woorden die bij dit ras echt wel op de beoordelingskaart gebruikt mogen, misschien wel moeten worden.

Een hen liet een mooie diepe borst zien en een fraaie lange en rechte, vrijwel horizontale ruglijn. De oogkleur van de Bielefelder krielhaan moest duidelijk roder.

9 Als afsluiting van de bespreking werden er Duitse krielen in kleuren wildkleur en patrijs getoond. Let vooral op de grootte van de dieren. Ze moeten niet te fors worden. Ik had die ochtend de dieren gewogen en de patrijshaan woog op dat moment rond de 1500 gram. Dat is het dubbele van het gewicht wat in de standaard is vermeld. Natuurlijk mag er een kleine marge zijn vwb de overschrijding van het gewicht. Maar 100% is te veel. Het is een oorspronkelijk dwerghoenras!

Ik had die ochtend de dieren gewogen en de patrijshaan woog op dat moment rond de 1500 gram.

10 Duitse kriel, wildkleur Duidelijk zijn de donkere zoom en lichte nerf te zien. De pepering is wat minder goed te zien. De vleugels hadden tijdens de opname wat hoger gedragen moeten worden. Bovendien had dit dier in de hals wat donkerder gemogen. De bovenste staartstuurveren moeten niet verder gebogen zijn. De overgang van rug naar staart moet beter, lijkt wat beschadigd. Duitse kriel, patrijs In Nederland willen we bij de patrijskleurige hennen zo min mogelijk, liefst helemaal geen, nerftekening zien. Dit is een Duits dier en daar wordt het wel toegelaten.

De bovenste staartstuurveren moeten niet verder gebogen zijn. De overgang van rug naar staart moet beter, lijkt wat beschadigd.

Vergelijkbare documenten

wildkleur KEURMEESTERSCONGRES 24 EN 25 MEI 2013

wildkleur KEURMEESTERSCONGRES 24 EN 25 MEI 2013 WAT IS NU WILDKLEUR BIJ HOENDERS? BANKIVA RODE KAMHOEN GALLUS GALLUS SONNERATH HOEN/GALLUS SONNERATII VORKSTAARTHOEN/GALLUS VARIUS CEYLONHOEN/ GALLUS