Lesbrief. Ets-beest (2+) Katrina Brown & Han Buhrs Engeland

Transcriptie

1 Lesbrief Ets-beest (2+) Katrina Brown & Han Buhrs Engeland Ets-beest is een voorstelling voor en met een jong publiek. Op een groot vel papier worden lijnen van beweging, geluid en houtskool gemaakt - laag op laag. Langzamerhand raakt het papier voller en zwarter; het publiek wordt uitgenodigd om mee te doen. Op het eind blijft een groot kunstwerk over, een herinnering van actie en samendoen. Ets-Beest is in 2007 ontwikkeld voor Festival 2 Turven Hoog in de Proeftuin. Inmiddels heeft de performance op bijna ieder Europees festival voor hele jonge kinderen gestaan en is vanwege succes nu te zien op het Internationaal Stiltefestival. Jack Timmermans: Zo zuiver, zo vanzelfsprekend ontvouwt zich dit bijzondere samenspel van twee authentieke performers dat kinderen moeiteloos meegaan in de ontwikkeling. 1

2 Kijken naar woordloze voorstellingen U neemt de kinderen mee naar een voorstelling zonder woorden. Het verhaal wordt verteld door middel van beelden en beeldtaal. Een voorstelling zonder taal kan ons onzeker maken: Snap ik het wel? Wat bedoelen ze nou? Waarom zeggen ze niks? Die vragen, die onzekerheid, kan het genieten van een voorstelling aardig in de weg zitten. Vandaar dat kinderen vooraf al mogen horen dat ze hun eigen verhaal kunnen maken van wat ze zien. Daarnaast kunt u de kinderen voorbereiden op het zien van een non-verbale voorstelling door vooraf met hen het gesprek aan te gaan over beeldtaal en lichaamstaal. Dat kunt u doen aan de hand van de hierna beschreven opdrachten. Wat is beeldtaal? Ga met de kinderen het gesprek aan over beeldtaal. Vraag aan de kinderen: Wat is beeldtaal? Wat zou het kunnen zijn? (non-verbale communicatie, praten met beelden, verhalen vertellen of informatie geven) Kunnen de kinderen uit de eigen en de directe omgeving enkele voorbeelden daarvan geven? (tekeningen, verkeersborden, foto s, schilderijen, lichaamstaal) Pictogrammen zijn ook een vorm van beeldtaal. Wat betekenen bijvoorbeeld deze pictogrammen? 2

3 Of deze, waaraan iedereen zelf zijn eigen betekenis kan en mag geven. Wat is lichaamstaal? Leg uit aan de kinderen: Een andere vorm van beeldtaal is lichaamstaal. Dans begint bij de taal van het lichaam. Een taal die wij aldoor spreken en verstaan, zonder dat we ons daarvan bewust zijn. In het dagelijks leven herkennen we, zonder dat er gesproken wordt, of de ander verdrietig is of boos, verlegen of brutaal, eerlijk of gemeen. We kijken recht vooruit of naar de grond. We laten het hoofd hangen of we lopen met de neus in de wind. Dansen doen we bewust. De dansers drukken precies uit, wat ze met het lichaam willen vertellen. De dansers vertellen hun verhaal zonder woorden, ze maken gebruik van lichaamstaal. Er kan verder over lichaamstaal en gebarentaal gesproken worden, maar het kan ook gelijk uitgeprobeerd worden. Dat kan door het stellen van vragen aan de kinderen.. Enkele voorbeeldvragen zijn: Wie kan laten zien, welk gebaar je maakt alsof je iets hoort? Alsof je een heel zacht geluid hoort of misschien wel een heel hard geluid? Wie heeft er een idee hoe je zonder te praten, de andere kinderen kunt laten zitten of laten staan? Wie kent er nog meer gebaren? 3

4 We wensen jullie veel plezier bij de voorstelling! Wij gaan ervan uit dat u voor uw bezoek de kinderen heeft ingelicht over het gedrag in een theater. 4

5 Het gesprek na het zien van de voorstelling Na het zien van de voorstelling is het belangrijk om met de kinderen over de voorstelling te praten. Op deze wijze leren de kinderen hun ervaringen, ideeën en emoties te verwoorden en te delen met elkaar. Ieder kind kijkt en ervaart de voorstelling op een andere manier. Die eigenheid mag er zijn! Het gesprek kan gevoerd worden aan de hand van: Beschrijvende vragen als; Wat heb je gezien?, Wat is je opgevallen? Open vragen die meerdere antwoorden kennen. Associatieve vragen; Waar deed de voorstelling je aan denken? Welke beelden krijg je bij het zien van deze voorstelling? Heb je een verhaal kunnen ontdekken? Daag de kinderen uit in hun fantasie, stel vragen waarop meerdere antwoorden mogelijk zijn. Geef ze het vertrouwen dat elk idee, elke gedachte waardevol is! Naar aanleiding van de voorstelling Ets-beest Geef ieder kind een vel wit papier dat in drie gelijke vlakken is verdeeld. Daarnaast heeft ieder kind ook drie verschillende kleuren potlood. Laat eerst aan de kinderen drie verschillende muziekjes horen nummer 1,2 en 3 etsbeest Al snel wordt duidelijk, dat de drie muziekjes verschillend van aard en verschillend van sfeer zijn. Leg uit aan de kinderen, dat ze voor ieder muziekje een ander vlak kiezen en een ander kleur potlood. De kinderen maken voor ieder muziekstuk een andere tekening. De tekeningen hoeven niet figuratief te zijn en mogen bestaan uit strepen, cirkels, lijnen, puntjes etc. Er wordt getekend zolang de muziek voortduurt. Bespreek met de kinderen de verschillen in muziek sfeer, en de relatie met het eindresultaat :de drie tekeningen. 5

6 Voor de bewegers een dansopdracht Alle kinderen staan op een eigen plek in de zaal. Vertel aan de kinderen dat er een potloodpuntje aan hun hand vastzit. De zaal is 1 groot wit vel papier. Op deze muziek: nummer 4 ets-beest mogen de kinderen, met het potloodpuntje op hun hand, mooie tekeningen maken door heel de zaal. Als de muziek stopt staan de kinderen stil. Het potloodpuntje kunnen we ook plakken op bijvoorbeeld een voet of op het hoofd. Laat de kinderen op de muziek experimenteren met tekenen door de zaal, waarbij ze verschillende lichaamsdelen gebruiken. In het korte gesprekje daarna kan er bijvoorbeeld gevraagd worden: Met welk lichaamsdeel kun je dunne lijnen maken? Met welk lichaamsdeel maak je dikke strepen? Waar plak je het potloodpuntje het liefst als je cirkels en/of stippen maakt? Bedankt voor jullie bezoek aan het Internationale Stiltefestival 2013 Dansgezelschap De Stilte 6