Ze staan elke ochtend als eerste voor de deur

Transcriptie

1 ProduLAS nam twee vijftigplussers aan Ze staan elke ochtend als eerste voor de deur Anton Flipsen (47), directeur van ProduLAS Verbindingstechniek in Oosterhout, ziet in oudere werknemers een waardevolle aanvulling op zijn bedrijf. Op de productieafdeling zette hij twee enthousiaste werknemers van 56 en 60 jaar in. Henk en Kees zijn gemotiveerd en gedreven. tekst marloes de moor foto s verse beeldwaren Ik heb altijd in de metaalindustrie gewerkt, en nog een tijdje in de beveiliging, vertelt Henk van Oosterhout (56). Bij mijn laatste baas kreeg ik ontslag. Ik moest dus op zoek naar iets anders. Van Oosterhout verstuurde ruim tweehonderd sollicitaties. Te oud, kreeg hij bij elke afwijzing te horen. En als hij dan weleens langsging bij zo n bedrijf, om te vragen waarom ze hem niet moesten terwijl hij zo graag wilde werken en voor niets te beroerd was dan stuurden ze hem gewoon weg. Maar met Anton Flipsen, directeur van ProduLAS Verbindingstechniek, liep het anders. Via een reintegratieproject ontmoette Van Oosterhout hem bij het Vacature- Café, een banenbeurs in Oosterhout. Flipsen vroeg hem eens langs te komen om te praten. Hartstikke zenuwachtig was Van Oosterhout. Nu hij zo dicht bij het vuur was, wilde hij het niet verpesten. Maar Flipsen zag wel wat in hem en bood hem een baan aan op de productieafdeling. In eerste instantie voor een half jaar. Inmiddels is Van Oosterhouts contract verlengd en groeit hij zelfs binnen het bedrijf. Denkers en doeners Zo op het eerste gezicht zou je een bedrijf als ProduLAS Verbindingstechniek, dat gespecialiseerd is in alles wat met robotlassen te maken heeft, niet zo gauw in verband brengen met 28 METAALJOURNAAL Voorjaar 2016

2 Henk gaat steeds zelfstandiger werken en groeit naar een hoger niveau Henk van Oosterhout: Ik hoop hier nog tot mijn pensioen te kunnen werken. METAALJOURNAAL Voorjaar

3 Wrang genoeg komen ouderen er niet tussen, terwijl er vaak goede arbeidskrachten bij zitten Boven: Kees Loonen met een onderdeel dat gelast moet worden. Ernaast: Directeur Anton Flipsen. Bij ProduLAS worden ook press-fittingen voor verwarmingsinstallaties gemaakt. een oudere generatie. Het bedrijf ontwikkelt gerobotiseerde lasinstallaties, die buiten het standaardpakket van de robotleverancier vallen. Op de roboticaafdeling werken vooral twintigers en begin dertigers, veelal met een mbo- of hbo-achtergrond. Ze groeiden op met de ipad of spelcomputer op schoot. Getalenteerde jongens die de robotica ontwerpen en het brein vormen achter continue innovaties. Maar even zo belangrijk is de productieafdeling, waar vakmanschap, toewijding en arbeidsethos de succesfactoren zijn. En juist daar kan Flipsen oudere werknemers goed ge bruiken. Flipsen loopt door twee grote hallen. Hier worden robots opgebouwd en grote en kleine producten in opdracht van klanten gerobotiseerd gelast, legt hij uit. Om geen afstand te creëren tussen de denkers en doeners, hecht hij er waarde aan dat de jongens van de robotica-afdeling ook twee weken meelopen bij de productie. Ze vinden het eentonig om de hele dag achter een machine te zitten. Maar het is wel belangrijk werk. Als je daarin gemotiveerd kunt blijven, is dat waardevol. Zo laat ik werknemers op een andere manier naar de productieafdeling kijken. Dat bevordert een goede samenwerking. Steeds zelfstandiger Helaas is het niet zo makkelijk om gemotiveerd productiepersoneel te vinden. Daarom bezoekt Flipsen regelmatig samen met collega Tommy Hofkens, hoofd bedrijfsbureau, het VacatureCafé in Oosterhout. Daar ontmoeten we mensen die in een re-integratietraject zitten en eerst op proef gaan werken met behoud van uitkering. Daarna kunnen we kijken of we hen willen aan- 30 METAALJOURNAAL Voorjaar 2016

4 Christian de Nijs legt een aluminium balk in de verspaningsmachine. Over ProduLAS ProduLAS Verbindingstechniek is in 1999 opgericht door Anton Flipsen. Het bedrijf is gespecialiseerd in alles wat met robotlassen te maken heeft. Daarnaast ontwikkelt ProduLAS lasmallen en offline robotprogramma s. In 2010 ontstond de robotica-afdeling, die innovatieve robotprojecten bij klanten installeert en levert. Bijzonder is de in 2012 ontwikkelde BalkenLasMachine, waarbij stalen liggers zonder handwerk gelast kunnen worden. ProduLAS verleent service op maat om de installaties te onderhouden. Het bedrijf leidt zelf robotprogrammeurs op en heeft daarvoor een speciaal ingericht opleidingscentrum. nemen. We wilden dat weleens met vijftigplussers proberen. Al langer voelde Flipsen mededogen met oudere werkzoekenden die maar niet aan de bak komen. Ze solliciteren soms dertig keer, maar worden steeds afgewezen, terwijl ze een enorme drive hebben. Werken geeft hen het gevoel dat ze wat gedaan hebben, dat ze nuttig zijn. Maar wrang genoeg komen ze er gewoon niet tussen, terwijl er vaak goede arbeidskrachten bij zitten, vertelt Flipsen. Om diezelfde reden nam hij eerder Wajongers en mensen met een beperking aan. Dat zijn ook jongens die moeilijk aan het werk komen. Ik geef ze een kans op onze productieafdeling. Natuurlijk heeft zoiets best impact op de werkvloer, andere werknemers hebben er niet altijd begrip voor. Die vraag ik dan wat zij zouden doen als hun broer een handicap had, maar wel graag zou willen werken. Zo probeer ik te bewerkstelligen dat ze zich verplaatsen in de situatie van die ander. Henk van Oosterhout was meer dan verrast toen Flipsen hem werk aanbood. Je gaat toch niet voor mij kiezen, want dan krijg je geen mobiliteitsbonus (een subsidie op loonkosten voor werknemers boven de 56 jaar, red.), had hij toen 54 jaar al tegen Flipsen gezegd. Flipsen: Ik heb Henk uitgelegd dat wij mensen niet aannemen omdat we dan subsidie krijgen, maar omdat we goede mede werkers nodig hebben en willen groeien als bedrijf. Liever iemand die graag wil werken zonder subsidie dan iemand die niet gemotiveerd is, maar wel subsidie oplevert. Flipsen nam zowel Henk van Oosterhout als Kees Loonen (60) aan. Op de productie afdeling doen zij lektesten en controleren Tommy Hofkens bij een van de robotinstallaties. METAALJOURNAAL Voorjaar

5 Met ouderen erbij worden jongeren wat rustiger Geheel links: Johan van der Veer controleert een partij press-fittingen. Onder: Ingenieur Jeroen Lambregts ontwerpt een robotinstallatie. zede producten die de lasrobots in- en uitkomen. Flipsen vindt het mooi om te zien dat Van Oosterhout, die aanvankelijk nog bang was fouten te maken, steeds zelfstandiger gaat werken en naar een hoger niveau groeit. Hij leert van andere werknemers hoe hij machines moet bedienen. Zelfstandig draaien en frezen kan hij niet, omdat daar een opleiding voor nodig is. Maar onder begeleiding van een opgeleide medewerker leert hij wel hoe hij een machine moet afstellen. Praatje Een derde van het personeelsbestand van ProduLAS bestaat uit 45-plussers. Het voordeel van oudere werknemers is dat ze heel gemotiveerd zijn, zegt Flipsen. Henk en Kees staan elke ochtend als eerste voor de deur. Wel hebben we soms wat problemen met de aansturing. Voor vijftigplussers is het soms moeilijk om iets aan te nemen van een jonge jongen. Ze denken: Ik ben een man van zestig, wat denkt dat broekie wel. Het is begrijpelijk dat het zo gaat, maar niet terecht. Onze voorman werkt hier al jaren en heeft veel ervaring. Meewerkend voorman Christian de Nijs (27) houdt er inmiddels rekening mee: Ouderen zijn gewend om alles zelf te doen. Het duurt iets langer voordat ze iets van me aannemen. Soms doen ze het toch op hun eigen manier en dan gaat het fout. Dat calculeer ik in. Toch heeft de aanwezigheid van oudere werknemers ook een positief effect, vindt Tommy Hofkens. Henk en Kees maken graag een praatje. Die sociale kant van het werk vinden ze prettig en daardoor verandert de sfeer. Jongeren onder elkaar zijn toch anders; met ouderen erbij worden ze wat rustiger. Flipsen is niet bang dat kennis wegvloeit door oudere werknemers aan te nemen. Henk en Kees zijn in principe goed vervangbaar. Met robotica ligt dat anders. Daarin moet je vernieuwend zijn en ik zie de jongens die zich daarmee bezighouden liever niet vertrekken. Van Oosterhout zal voorlopig in elk geval blijven. Achterin de hal beent hij bedrijvig heen en weer. Ik heb het enorm naar mijn zin hier en ga elke dag met plezier naar mijn werk. Daar ben ik dankbaar voor, want ik was anders nooit meer aan een baan gekomen. Ik leer er steeds meer bij, heb een aardige baas, leuke collega s, dus wat wil ik nog meer? Ik hoop hier nog tot mijn pensioen te kunnen werken. 32 METAALJOURNAAL Voorjaar 2016