Beeldkwaliteitsplan. De Del

Transcriptie

1 Beeldkwaliteitsplan De Del

2 2

3 Inhoudsopgave 1 INLEIDING AANLEIDING DOELSTELLING KWALITEITSTEAM LEESWIJZER PLANGEBIED EN HISTORIE HISTORIE LANDSCHAPPELIJKE STRUCTUUR STEDENBOUWKUNDIGE STRUCTUUR STEDENBOUWKUNDIG PLAN DOELSTELLING RUIMTELIJKE UITGANGSPUNTEN FUNCTIONELE UITGANGSPUNTEN STEDENBOUWKUNDIG PLAN BEELDKWALITEITSEISEN KAMER KAMER KAMER OPENBARE INRICHTING Profielen Erfafscheiding Verlichting

4 4

5 1 INLEIDING Voor u ligt het beeldkwaliteitplan (afgekort BKP) voor de nieuwe woonwijk De Del in Rozendaal. Dit beeldkwaliteitplan dient als ruimtelijk en kwalitatief kader voor de ontwikkeling van het plangebied. In dit beeldkwaliteitplan worden nadere richtlijnen gegeven met betrekking tot de inrichting van de openbare ruimte en de architectonische invulling van de locatie. Het beeldkwaliteitsplan is door de Raad vastgesteld op 18 december 2012 en met een erratum van de Raad van 1 december 2015 aangepast. 1.1 Aanleiding Vele jaren is het gebied in gebruik geweest bij de plaatselijke voetbalclub en tennisvereniging. De voetbalvelden en het tennis en squashcomplex zijn al enkele jaren niet meer in gebruik. De gemeente is voornemens het gehele gebied tot ontwikkeling te brengen met woningbouw. 1.2 Doelstelling Doelstelling is het realiseren van een verrassend en tijdloos ontwerp met een plaatsgebonden identiteit. Het initiatief om deze unieke locatie in Rozendaal te benaderen vanuit de identiteit van het landschap is een sterk fundament voor de ontwikkeling van een kwalitatief hoogwaardige woonlocatie. Het BKP dient een kader te scheppen waarbinnen de gemeente Rozendaal, architecten en ontwikkelende partijen werken aan een integraal plan voor de nieuwe wijk. Het BKP is een toetsingskader om de gewenste kwaliteit, samenhang en variatie te krijgen. Daarbij functioneert het naast het bestemmingsplan als kader voor ruimtelijke kwaliteitsbewaking. Het BKP zal door de gemeenteraad worden vastgesteld, als onderdeel van de welstandnota en vormt daarmee het toetsingskader bij de beoordeling van aanvragen voor de omgevingsvergunningen. 1.3 Kwaliteitsteam In het uitvoeringstraject zal een zogenaamd kwaliteitsteam worden opgericht, die de verdere invulling van het gebied zal begeleiden. In het team worden ondermeer de omgevingsvergunningen getoetst op welstand, landschap en stedenbouw etc. Het kwaliteitsteam zal bestaan uit een vertegenwoordiging van de gemeente, het Gelders Genootschap, een stedenbouwkundige en mogelijk nog meer leden. Het spreekt voor zich dat het BKP een belangrijke leidraad en toetsingskader zal vormen voor de verdere invulling door het kwaliteitsteam. 1.4 Leeswijzer Het stedenbouwkundige en landschappelijke ontwerp is het raamwerk voor het BKP en wordt toegelicht in hoofdstuk 2. In dit hoofdstuk wordt de achtergrond van de keuze behandeld voor het vormgeven van een nieuwe woonwijk vanuit de identiteit van het gebied. In hoofdstuk 3 worden de verschillende deelgebieden waaruit de nieuwe woonwijk bestaat nader toegelicht en zijn de karakteristieken per deelgebied in beeld gebracht. Op basis hiervan zijn de beeldkwaliteitseisen beschreven. Vervolgens worden in hetzelfde hoofdstuk de eisen ten aanzien van de openbare ruimte uiteengezet. 5

6 6

7 2 PLANGEBIED EN HISTORIE Het plangebied is gelegen langs de rand van de kern van Rozendaal, achter de Kraijensteinlaan ten noorden van De Del. Ten westen wordt het gebied begrensd door een uitloper van de Veluwezoom. 2.1 Historie De geschiedenis van Rozendaal is verbonden met de geschiedenis van het kasteel. Het gehele grondgebied dat nu tot de gemeente Rozendaal behoort, vormde eeuwenlang de heerlijkheid Rosendael, een situatie die tot omstreeks de Tweede Wereldoorlog duurde. In het sterk geaccidenteerde terrein werd rond het jaar 1300 het kasteel Rosendael gesticht. In deze periode had het kasteel het karakter van een versterkte burcht, met een Donjon en grachten. 2.2 Landschappelijke structuur Rozendaal ligt in de overgangszone tussen het hooggelegen Veluweplateau en het laaggelegen IJsseldal. Rozendaal is, mede door zijn ligging op de flank van de Veluwe, de aanwezigheid van het kasteel Rosendael met bijbehorend park en het beekdal een zeer groene woonplaats. Drie factoren bepalen het landschappelijke groene gezicht van Rozendaal: de ligging op de flank van het Veluwemassief, de aanwezigheid van het kasteel en de bijbehorende lanen van het park en de villawijken met enkele min of meer centraal gelegen openbare groengebieden. Het groen is in Rozendaal op die plekken waardevol waar het groen een verschijningsvorm heeft die een directe binding heeft met de geografische ligging en een herinnering of verwijzing biedt naar de historische kenmerken van het dorp. Het beekdal, de houtwallen, lanen, haagjes en weilanden zijn hiervan de meest kenmerkende voorbeelden. 7

8 2.3 Stedenbouwkundige structuur Bebouwing In het plangebied was alleen ten behoeve van de huidige sportvoorzieningen bebouwing aanwezig. Inmiddels zijn deze gebouwen in verval geraakt en door brand (voormalig tenniscomplex) verwoest. Ten westen van het plangebied ligt de uitloper van De Veluwe met daarachter de snelweg A12. Ten noordoosten is de bebouwing van de woonwijk aan de Kraijesteijnlaan en Burnierlaan aanwezig. Verkeer Het plangebied is te bereiken via De Del en is daarmee indirect verbonden op de Rozendaalse verkeersstructuur. Landschap en hoogten Het plangebied is gelegen op de westelijke stuwwal van het beekdal van de Rozendaalse beek en ligt in de bosuitloop van de Veluwezoom. Het omringende bos en aanwezige reliëf is kenmerkend voor de ligging van het plangebied. In bijgaande figuur zijn de hoogtelijnen weergegeven. Van directe invloed op de landschappelijke kwaliteit van het plangebied is de ligging op de flanken van de Kapellenberg. De voormalige voetbalvelden en tennisvelden zijn als het ware ingegraven op de helling, waardoor er sprake is van terrassen in het gebied, omzoomd door groen. Vanaf het gebied, of beter gezegd vanaf de hoger gelegen terrassen is nog sprake van uitzicht op de lagere delen. De liggingen het hoogteverschil maken de stuwwal voelbaar. Bijzonder is verder de hoge wal langs het gebied aan de westzijde en de doorsnijding van het plangebied van enkele groene lijnelementen dan wel groenzones, die zorg dragen voor en besloten gebied. De groene zones liggen in enkele gevallen op een helling, die het onderscheid markeert tussen de voormalige velden, waardoor de belevingswaarde van deze groenelementen sterk toeneemt. Het plangebied bestaat uit meerdere terrassen op verschillende niveaus. Het grootste niveauverschil tussen de terrassen is ca. 7 meter. Het plangebied wordt voor een deel omsloten door bosgebied. Zicht vanaf het hoge veld op het lage veld 8

9 Hoogtelijnen De Del Het gebied wordt van de bebouwing aan de Kraijensteijnlaan afgeschermd door een groen talud dat grotendeels is begroeid. Bovenop het talud is een scherm van Cortenstaal aanwezig. De bestaande woningen aan de Burnierlaan worden afgeschermd door een bossage. Ander markant onderdeel vormt de toegangsweg naar het gebied De Del, een smalle slingerende asfaltweg met aan weerszijden statige monumentale bomen, dat het gehele gebied allure geeft. Functies Het plangebied is van oudsher een bosrijk gebied. Zoals beschreven zijn met de uitbreiding van de woonvoorzieningen in de kern, woonwijken gerealiseerd in deze bosrijke uitlopers van de Veluwezoom en tegen de stuwwallen van het beekdal. Het plangebied zelf is momenteel niet meer in gebruik als sportvoorziening en raakt danig in verval. Entree sportvelden plangebied toen sportvelden nog in gebruik waren met rechts de laan De Del 9

10 10

11 3 STEDENBOUWKUNDIG PLAN 3.1 Doelstelling De doelstelling van het stedenbouwkundig plan is de dorpsrand af te ronden waarbij de beleving van de reeds aanwezige kwaliteiten zoals de hoogteverschillen in het landschap en het bestaande groen een belangrijke rol spelen. Het stedenbouwkundig plan dient een wijk te realiseren die diversiteit biedt en in typologie, maat en schaal aansluiting vindt bij het dorpse karakter van Rozendaal. 3.2 Ruimtelijke uitgangspunten Het plangebied kent een aantal bijzondere kwaliteiten die van grote invloed zijn op de toekomstige invulling van het gebied. Deze kwaliteiten vormen de uitgangspunten voor de stedenbouwkundige invulling en worden hieronder besproken. Hoogteverschillen Het gebied wordt gekenmerkt door grote hoogteverschillen. In nevenstaande figuur zijn deze weergegeven. Door deze hoogteverschillen is het gebied als het ware in drie gedeelten te verdelen. Gebied 2 in het noordelijke deel is het 2 hoogste deel op ca. 47 meter boven NAP. In het middendeel (gebied 1), direct aan De Del, ligt het 1 voormalige voetbalveld op ca. 40 meter boven NAP. Tussen beide delen 3 ligt een talud, met daarop een bosstrook, die de 7 meter hoogteverschil overbrugd. Ten zuiden van gebied 1 en 2 ligt het Hoogtelijnen in het plangebied. voormalige tenniscomplex (gebied 3), met een hoogte die varieert rond 45 meter. Ook dit gebied wordt door een talud gescheiden van beide voorgaande gebieden. Opvallend is verder dat de bestaande bosstrook, parallel aan de rijksweg A12, nog hoger ligt, namelijk op ca. 48 meter. Hierdoor wordt het gebied als het ware op natuurlijke wijze afgeschermd van de rijksweg. 11

12 Aanwezig groen en groenstructuur Grote kwaliteit binnen het gebied is de groenstructuur, in de vorm van groene bosranden/windsingels. Deze vallen voor een groot deel samen met de hiervoor beschreven taluds waarin het hoogteverschil wordt opgevangen. Ondanks het feit dat het groen kwalitatief niet overal dezelfde waarde heeft, is het voor de beeldkwaliteit wel van groot belang. De groene randen dienen daarom zoveel mogelijk te worden opgewaardeerd. De groenstructuur in het plangebied Kamerstructuur De groenstructuur in combinatie met de hoogteverschillen zorgen voor een compartimentering in het gebied waardoor als het ware een kamerstructuur in het gebied ontstaat. Deze bijzondere kwaliteit dient in het gebied zoveel mogelijk te worden gehandhaafd en te worden versterkt in het ontwerp. Kamers op de luchtfoto Bron Google Earth, bewerking mro 12

13 Uitgangspuntenkaart 3.3 Functionele uitgangspunten Naast voornoemde ruimtelijke uitgangspunten gelden ook functionele uitgangspunten, omdat het gebied met verschillende functies zal worden ingevuld, te weten: Woningbouw In het gebied komen maximaal 68 woningen bestaande uit vrijstaande en twee onder één kap woningen. Verkeer Binnen het plangebied dient een goede en veilige ontsluiting aanwezig te zijn en voldoende parkeerplaatsen. Uit onderzoek blijkt dat de ontwikkelingen in het plangebied in totaal 600 verkeersbewegingen op een gemiddelde werkdag (etmaal) genereren. Gezien deze indicatie en rekening houdend met de huidige inrichting van de betreffende wegen is de berekende toename van het verkeer verkeerskundig gezien acceptabel. 13

14 De hoofdontsluiting van het plangebied is centraal gelegen tussen de kamers 1 en 2 en kamer 3. Vanaf deze centrale as lopen verschillende ontsluitingen de deelgebieden in. De locatie voor deze centrale ontsluiting is zorgvuldig gekozen. De weg ligt direct westelijk van de bestaande groenzone. De ontsluitingsweg ligt strategisch ten opzichte van de hoogtelijnen in het plangebied en maakt het mogelijk de hoogteverschillen (meer dan 7 m) te overbruggen, zonder dat de bedoelde kamerstructuur in gevaar komt. Parkeren Het realiseren van woningen in het plangebied betekent dat er een parkeerbehoefte ontstaat. Uit onderzoek blijkt dat in totaal ongeveer 64 parkeerplaatsen in de openbare ruimte gewenst zijn. Het parkeren zal deels plaatsvinden op eigen terrein (opritten bij woningen) en deels in de openbare ruimte. Het parkeren in de openbare ruimte gebeurt in parkeervakken en op een aantal plekken ook op de rijbaan. In de onderstaande figuur wordt een overzicht gegeven van de beschikbare parkeerplaatsen in de openbare ruimte. Overzicht beschikbare parkeerruimte in de openbare ruimte (bron DHV) 14

15 3.4 Stedenbouwkundig plan De groene sfeer en de hoogteverschillen zijn een belangrijke leidraad geweest bij het ontwerpen van het stedenbouwkundig plan. De voorgaande uitgangspunten zijn in de verkaveling verwerkt. Deze wordt onderstaand weergegeven. Stedenbouwkundige verkaveling De Del Het stedenbouwkundige plan wordt gekenmerkt door de drie kamers waarbinnen de bebouwing wordt gerealiseerd. De kamers worden van elkaar gescheiden door de groenstructuur en de hoogteverschillen. 15

16 3.5 Beeldkwaliteitseisen Algemeen Net als bij het stedenbouwkundig ontwerp is het ook bij de architectonische uitwerking van de woningen van belang dat de woningen passen bij het groene beeld van het plangebied en van Rozendaal. De grondgebonden woningen worden deels projectmatig en deels in particuliere opdracht gebouwd. Volgens de welstandsnota mag van een bouwwerk dat voldoet aan redelijke eisen van welstand worden verwacht dat het een positieve bijdrage levert aan de kwaliteit van de openbare ruimte. Daarbij worden hogere eisen gesteld naarmate de openbare betekenis van de omgeving groter is. Van een bouwwerk dat voldoet aan redelijke eisen van welstand mag tevens worden verwacht dat materiaal, textuur, kleur en licht het karakter van het bouwwerk zelf ondersteunen en de ruimtelijke samenhang met de omgeving of de te verwachten ontwikkeling daarvan duidelijk maken. In dit plangebied is sprake van een zeer hoogwaardige openbare groene ruimte met unieke omgevingskenmerken. Dit betekent dat hoge welstandseisen mogen worden gesteld aan architectuur en materialisering die deze omgevingskenmerken behouden en versterken. In het plangebied is sprake van drie verschillende kamers. In alle drie de kamers dient de groene omgeving uitgangspunt te zijn bij het architectonische ontwerp. Het aanwezige talud tussen de kamers dient gehandhaafd te worden en onbebouwd te blijven. In de lager gelegen kamer 1 en 3 is de sfeer gericht op het omliggende dorp. Beide kamers dienen één geheel te vormen met een eigen architectonisch handschrift. Dit samenhangende geheel komt met name tot uitdrukking in de woningen langs De Del. Deze woningen dienen, in relatie De Del met de laanbeplanting, als één ensemble te worden vormgegeven. Kamer 2 is een verbijzondering binnen het plangebied. Architectonisch dient deze verbijzondering in relatie tot de groene omgeving uitgangspunt te zijn bij het ontwerp. Voor de architectuur van de woningen in De Del gelden in algemene zin de volgende uitgangspunten. De uitgangspunten van de bebouwing binnen deze kamer worden als volgt geformuleerd: de architectuur is van een tijdloze en duurzame aard die past binnen de groene omgeving en inspeelt op de specifieke kenmerken van het gebied waaronder de hoogteverschillen; er is geen sprake van eenvormigheid en herhaling maar van samenhang en harmonie; de architectuur van de bebouwing bestaat uit een eenvoudige hoofdvorm en is ingetogen van aard. 16

17 3.6 Kamer 1 Kamer 1 ligt op ca. 40 meter boven NAP en vormt een door middel van de groene omgeving en de niveauverschillen een samenhangend deelgebied. Het gebied grenst aan De Del, de ontsluitingsweg naar Rozendaal en aan de wijk Kapellenberg. Binnen dit deelgebied worden maximaal 25 woningen gebouwd. Naast de algemene uitgangspunten gelden binnen deze kamer een aantal specifieke uitgangspunten ten aanzien van de beeldkwaliteit van de bebouwing: individuele herkenbaarheid met een dorpse uitstraling; de architectuur wordt gekenmerkt door klassieke kwaliteiten welke zijn vertaald in een eigentijdse vormgeving; Kamer 1 woningbouw langs De Del dient aansluiting te vinden bij de overige woningen langs De Del in kamer 3, in het bijzonder langs De Del. Programma In kamer 1 worden maximaal 25 woningen gebouwd. Het type woning in deze kamer bestaat voor het merendeel uit vrijstaande en twee onder één kap woningen. Massa de hoofdmassa van de woningen bestaat uit twee bouwlagen met kap; waarvan de goothoogte maximaal 7 meter en de bouwhoogte maximaal 13 meter bedraagt. Uitzondering vormen de woningen die grenzen aan de bebouwing aan de Kraijesteijnlaan, de maximale bouwhoogte van deze woningen bedraagt 10,5 meter en de maximale goothoogte 6,5 meter; de woningen hebben een steile kap die parallel loopt aan de straat. In het straatbeeld dienen enkele accenten aangebracht te worden waarbij de kap een afwijkende kaprichting heeft; het bouwvolume van de woningen bedraagt maximaal 750 m3. Voorgevelrooilijn bebouwing ligt met de voorgevel gericht op de openbare buitenruimte. De afstand van de voorgevel tot de openbare buitenruimte is minimaal 2,5 meter. Bijgebouwen de garages van de woningen staan minimaal 3 meter achter de voorgevelgrens in verband met opstelplaats voor de auto. Openbaar/privé de overgang van openbaar naar privé wordt aan de voorzijde van de woning vormgegeven door een haag van maximaal 70 cm hoog; de overgang van openbaar naar privé in geval van zijtuinen wordt gevormd door een haag van maximaal 2 meter hoog. 17

18 Architectuur en materialisatie uitgangspunt is dat de bebouwing als ensemble leesbaar moet zijn binnen de kamer maar ook in relatie met de bebouwing uit kamer 3; de architectuur van de bebouwing heeft wel een ander handschrift dan de architectuur van de bebouwing in kamer 3; de hoofdmassa van de woningen bestaat uit een eenvoudige hoofdvorm met subtiele detailleringen. Detaillering is eenduidig en dient ter verfijning van het hoofdvolume, maar mag niet de overhand krijgen; materiaal- en kleurgebruik zijn tijdloos en van duurzame aard, passend binnen de groene omgeving; materiaal bestaat uit overwegend hout en baksteen of een combinatie daarvan. Metselwerk wordt uitgevoerd in aardetinten: rood/bruin tot donkerbruin met accenten van licht keimwerk. Ook is het mogelijk woningen in aardetinten te realiseren en woningen in licht keimwerk of metselwerk waardoor verscheidenheid in kleurgebruik ontstaat tussen de woningen. Houten delen bij voorkeur uitvoeren in rabatdelen in gedekte tinten; andere materialen die zijn toegestaan: glas, pleisterwerk (passend bij toepassing in de gevel) en natuursteen/hardsteen. Deze materialen zijn ondergeschikt aan het hout of baksteen. Hierbij worden gedekte tinten gebruikt of oorspronkelijke, onbehandelde, materiaalkleur; plaatwerk bestaande uit de volgende materialen zijn niet toegestaan: staal/aluminium, kunststof, glas of keramisch materiaal; glimmende oppervlakken zijn niet toegestaan; erkers, dakkapellen en luifels voegen zich in het hoofdvolume; de bergingen zijn qua materiaal en kleur in relatie tot de hoofdbebouwing vormgegeven; de dakbedekking van de woningen bestaat uit keramische of gelijkwaardige dakpannen met een donkere kleur; de kozijnen en eventuele dakomlijsting worden uitgevoerd in hout of een ander materiaal met een gelijksoortige profilering of detaillering. De kozijnen worden in lichte kleurstelling uitgevoerd; de kopgevels mogen, tenzij dit in verband met geluidwering noodzakelijk is, niet uitgevoerd worden als blinde gevels. Deze gevels dienen behandelt te worden als een voorgevel. 18

19 Woning met een accent in de kaprichting Zijgevel vormgegeven als voorgevel Referenties architectuur, hoofdvorm en materialisatie 19

20 3.7 Kamer 2 Kamer 2 ligt op ca. 47 meter boven NAP en ligt daarmee duidelijk boven de andere kamers. Binnen dit deelgebied worden maximaal 17 woningen gebouwd. Naast de algemene uitgangspunten gelden binnen deze kamer een aantal specifieke uitgangspunten voor de beeldkwaliteit van de bebouwing: Deze kamer heeft een unieke ligging omdat de gehele kamer omzoomd wordt door groen en door de ligging op het hoogste punt binnen het plangebied. De bebouwing moet een opmerkelijke maar eveneens passende verschijning in het landschap zijn. Bovendien moet met de architectuur worden ingespeeld op de verschijningsvorm en eigenschappen van het landschap van de directe omgeving. Zo wordt de architectuur afgestemd op de aanwezigheid van de hoogteverschillen. Kamer 2 Programma In kamer 2 worden maximaal 21 woningen gebouwd. Binnen het gebied worden vrijstaande en twee-onder-één kap woningen gerealiseerd. Massa de hoofdmassa van de woningen bestaat uit twee bouwlagen met of zonder kap; woningen met kap hebben een goothoogte van maximaal 7 meter en de bouwhoogte van maximaal 13 meter bedraagt. Uitzondering vormen de vier vrijstaande woningen die grenzen aan de bebouwing aan de Burnierlaan, de maximale bouwhoogte van deze woningen bedraagt 10,5 meter en de maximale goothoogte 3,5 meter; de woningen met een kap hebben een dakhelling van minimaal 45 graden; woningen zonder kap hebben een bouwhoogte van maximaal 7 meter; in de woningen langs het groene talud aan de zuidoostzijde is het mogelijk, om optimaal gebruik te maken van het uitzicht, aan de voorzijde van de woning een terras op het zuiden te realiseren. Het terras dient zich daarbij te voegen in het hoofdvolume; het bouwvolume van woningen op kavels met een kavelomvang kleiner dan 850 m2 bedraagt maximaal 750 m3; indien bij de verkoop de verkaveling wordt aangepast en er in deze kamer twee (of meer) kavels worden samengevoegd tot één kavel met een minimale omvang van 850m2, mag de maximale inhoud van de woning m3 bedragen; het bouwvolume van de vier vrijstaande woningen die grenzen aan de bebouwing aan de Burnierlaan hebben een maximale inhoud van m3. 20

21 Voorgevelrooilijn bebouwing ligt met de voorgevel gericht op de openbare buitenruimte. De afstand van de voorgevel tot de openbare buitenruimte is minimaal 2,5 meter. Bijgebouwen de garages van de woningen staan minimaal 3 meter achter de voorgevelgrens in verband met opstelplaats voor de auto. Openbaar/privé de overgang van openbaar naar privé wordt aan de voorzijde van de woning vormgegeven door een haag van maximaal 70 cm hoog; de overgang van openbaar naar privé in geval van zijtuinen wordt gevormd door een haag van maximaal 2 meter hoog. Architectuur en materialisatie Binnen deze kamer is het mogelijk een aantal bijzondere, in het oog springende woningen te realiseren. Uitgangspunt is dat er een architectuur wordt gekozen waarbij samenhang tussen gebouw en omgeving ontstaat. De woningen dienen een bijzondere maar passende verschijning in het landschap te zijn. de hoofdmassa van de woningen bestaat uit een eenvoudige rechthoekige duidelijke herkenbare hoofdvorm met subtiele detailleringen. Detaillering is eenduidig en dient ter verfijning van het hoofdvolume, maar mag niet de overhand krijgen; materiaal- en kleurgebruik zijn sober en neutraal passend binnen de groene omgeving; materiaal bestaat uit overwegend hout en baksteen of een combinatie daarvan. Metselwerk wordt uitgevoerd in aardetinten: rood/bruin tot donkerbruin, eventueel met accenten van licht keimwerk. Houten delen bij voorkeur uitvoeren in rabatdelen in materiaaleigen kleur, vergrijsd of gedekte tinten; andere materialen die zijn toegestaan: glas, pleisterwerk (passend bij toepassing in de gevel) en natuursteen/hardsteen. Deze materialen zijn ondergeschikt aan het hout of baksteen. Hierbij worden gedekte tinten gebruikt of oorspronkelijke, onbehandelde, materiaalkleur; plaatwerk bestaande uit de volgende materialen zijn niet toegestaan: staal/aluminium, kunststof, glas of keramisch materiaal; glimmende oppervlakken zijn niet toegestaan; erkers, dakkapellen en luifels voegen zich in het hoofdvolume. de bergingen zijn qua materiaal en kleur in relatie tot de hoofdbebouwing vormgegeven; de dakbedekking van de woningen met kap bestaat uit keramische of gelijkwaardige dakpannen met een donkere kleur; de kozijnen en eventuele dakomlijsting worden uitgevoerd in hout of een ander materiaal met een gelijksoortige profilering of detaillering. De kozijnen worden in gedekte kleurstelling of wit geschilderd; de kopgevels mogen, tenzij dit in verband met geluidwering noodzakelijk is, niet uitgevoerd worden als blinde gevels. Deze gevels dienen behandelt te worden als een voorgevel. 21

22 Eenvoudige hoofdvorm, Verscheidenheid tussen woningen door afwisseling van kleur- en materiaalgebruik Eenvoudige hoofdvorm Architectuur, materialisatie en kleurgebruik passend binnen de groene omgeving 22

23 3.8 Kamer 3 Kamer 3 ligt op een oplopend terrein van ca. 41 tot 46 meter boven NAP en vormt een door middel van de architectuur samenhangend deelgebied omgeven door groen. Binnen dit deelgebied worden maximaal 22 woningen gebouwd. Deze kamer grenst evenals kamer 1 direct aan De Del. Naast de algemene uitgangspunten geldt binnen deze kamer een aantal specifieke uitgangspunten ten aanzien van de beeldkwaliteit van de bebouwing: Individuele herkenbaarheid met een dorpse uitstraling. De architectuur wordt gekenmerkt door klassieke kwaliteiten welke zijn vertaald in een eigentijdse vormgeving. Kamer 3 Programma In kamer 1 worden maximaal 22 woningen gebouwd. Binnen dit deel gebied worden vrijstaande en twee-onder-één kap woningen gerealiseerd. Massa de hoofdmassa van de woningen bestaat uit twee bouwlagen met kap; waarvan de goothoogte maximaal 7 meter en de bouwhoogte maximaal 13 meter bedraagt; de woningen hebben een steile kap waarbij de kaprichting varieert; Het bouwvolume van de woningen bedraagt maximaal 750 m3. Voorgevelrooilijn bebouwing ligt met de voorgevel gericht op de openbare buitenruimte. De afstand van de voorgevel tot de openbare buitenruimte is minimaal 2,5 meter. Bijgebouwen de garages van de woningen staan minimaal 3 meter achter de voorgevelgrens in verband met opstelplaats voor de auto. Openbaar/privé de overgang van openbaar naar privé wordt aan de voorzijde van de woning vormgegeven door een haag van maximaal 70 cm hoog; de overgang van openbaar naar privé in geval van zijtuinen wordt gevormd door een haag van maximaal 2 meter hoog. Architectuur en materialisatie uitgangspunt is dat de bebouwing als ensemble leesbaar moet zijn binnen de kamer maar ook in relatie met de bebouwing uit kamer 1; de architectuur van de bebouwing heeft wel een ander handschrift dan de architectuur van de bebouwing in kamer 1; 23

24 de hoofdmassa van de woningen bestaat uit een eenvoudige hoofdvorm met subtiele detailleringen. Detaillering is eenduidig en dient ter verfijning van het hoofdvolume, maar mag niet de overhand krijgen; materiaal- en kleurgebruik zijn tijdloos en van duurzame aard, passend binnen de groene omgeving; materiaal bestaat uit overwegend hout en baksteen of een combinatie daarvan. Metselwerk wordt uitgevoerd in aardetinten: rood/bruin tot donkerbruin met accenten van licht keimwerk. Ook is het mogelijk woningen in aardetinten te realiseren en woningen in licht keimwerk of metselwerk waardoor verscheidenheid in kleurgebruik ontstaat tussen de woningen. Houten delen bij voorkeur uitvoeren in rabatdelen in materiaaleigen kleur, vergrijsd of gedekte tinten; andere materialen die zijn toegestaan: glas, pleisterwerk (passend bij toepassing in de gevel) en natuursteen/hardsteen. Deze materialen zijn ondergeschikt aan het hout of baksteen. Hierbij worden gedekte tinten gebruikt of oorspronkelijke, onbehandelde, materiaalkleur; plaatwerk bestaande uit de volgende materialen zijn niet toegestaan: staal/aluminium, kunststof, glas of keramisch materiaal; glimmende oppervlakken zijn niet toegestaan; erkers, dakkapellen en luifels voegen zich in het hoofdvolume; de bergingen zijn qua materiaal en kleur in relatie tot de hoofdbebouwing vormgegeven; de dakbedekking van de woningen bestaat uit keramische of gelijkwaardige dakpannen met een donkere kleur; de kozijnen en eventuele dakomlijsting worden uitgevoerd in hout of een ander materiaal met een gelijksoortige profilering of detaillering. De kozijnen worden in gedekte kleurstelling of wit geschilderd; de kopgevels mogen, tenzij dit in verband met geluidwering noodzakelijk is, niet uitgevoerd worden als blinde gevels. Deze gevels dienen behandelt te worden als een voorgevel. 24

25 Verscheidenheid in kleurgebruik tussen de woningen Woning met een accent in de kaprichting Referenties architectuur, hoofdvorm en materialisatie 25

26 3.9 Openbare Inrichting Een van de hoofdaspecten van het ontwerp is de relatie met het groen. De uitstraling van de wijk als geheel wordt voor een belangrijk deel bepaald door de inrichting van de openbare buitenruimte en de inrichting van de overgangen tussen openbaar en privé. Het is daarom van belang dat er tevens beeldkwaliteitseisen gesteld worden aan de inrichting van de openbare ruimte. Om het groen te benadrukken is het van belang de inrichting van de buitenruimte en in samenhang hiermee het kleur- en materiaalgebruik zo tijdloos mogelijk te houden. Bovendien staat de duurzame aard centraal. Het bestaande groen wordt opgewaardeerd. Sober en het toepassen van eenvoudige profielen is daarbij het uitgangspunt. De materiaalkeuze sluit aan deze sfeer en ondersteunt de groene en informele sfeer van de wijk. Groene hagen als erfafscheiding i.p.v. houten hekwerken, gebakken klinkers i.p.v. asfalt Profielen In de wijk worden twee profielen gebruikt, een hoofdstraat en een woonstraat. De twee profielen benadrukken de hoofdstructuur en secundaire structuur. Daarnaast zal de ruimtelijke beleving van de straten variëren en wisselende perspectieven bieden op de bebouwing en omgeving. De bestrating moet uit gebakken materiaal in rood- tot bruintinten uitgevoerd worden. De rijbaan en de voetpaden zoals de parkeerplaatsen bestaan uit het zelfde materiaal maar in een ander verband of in een minimaal kleurverschil om de verschillende functies te verduidelijken. De rijbaan wordt door een minimale zakking van 5cm van de overige verharde vlakken gescheiden. Allebei de profielen zijn als 30kmzone gedacht. Tevens zal om de kwaliteit van het groen en de bomen in het gebied te verbeteren, en ter compensatie van de te kappen bomen, de hoeveelheid bomen en groen worden aangevuld en uitgebreid. Dit houd onder meer in: Het aanplanten van ruim 40 bomen van de 2e grootte. Met name in het noordelijke hoger gelegen deel zal een bomenallee worden aangelegd. Qua boomsoorten die hiervoor geschikt zouden zijn kan men denken aan, Betula ermanii (Goudberk), diverse cultivars van de Acer (Esdoorn), Cercidiphyllum (Katzuraboom), Carpinus betulus (Haagbeuk), Tilia cordata Böhlje (Kleinbladige linde), Tilia mongolica (Mongoolse linde) e.a. Het aanvullen van de onderbeplanting in de bestaande groenstructuren en houtwallen, met soorten die hiervoor geschikt en passend zijn. 26

27 3.9.2 Erfafscheiding Kavels met een sterk groen karakter dient het uitgangspunt voor het gehele plan te zijn. Verhard oppervlak moet daarbij zoveel mogelijk worden vermeden. De erfafscheidingen kunnen uit Carpinus betulus, haagbeuk of uit Fagus sylvatica, gewone beuk bestaan of uit een bladhoudende haag laurierkers (Prunus lusitanica). Als de voorkant van een gebouw aan een straat uitkomt, mag de haag niet hoger zijn dan 0,70 m, aan de achterkanten of naar een groenruimte mag de haag niet hoger dan 2 m worden. Door de mix uit deze beiden soorten en de verspringen van voor- en achterkanten word een groen sfeer gegenereerd en geven de hagen genoeg bescherming voor de bewoners van de wijk Verlichting Voor de wijkverlichting wordt één type sobere lamp gekozen die in deze wijk komt te staan. Hierdoor wordt de functionele verlichting in de wijk opgelost. 27