Tips en Tricks. Stage Yenege Tesfa, Gondar (Feb Maart) Stage Project School-Watsani, Hagere Selam (April Juni)

Transcriptie

1 Tips en Tricks Stage Yenege Tesfa, Gondar (Feb Maart) Stage Project School-Watsani, Hagere Selam (April Juni) Ondertussen ben ik ongeveer vier maand in Ethiopië en het is reeds een lange weg geweest in dit fascinerend land. Ethiopië heeft een lange en rijke geschiedenis die het land tot op vandaag kleurt. In het verleden, maar ook nog tegenwoordig, werd het vaak intern verdeeld door de verschillende bevolkingsgroepen. Niet alle groepen worden evenveel rechten toegeschreven waardoor er (recentelijk) opstanden plaatsvonden die invloed hebben op het hele land, vooral in de Oromo Regio, ten zuiden van Addis Abeba. Naast de Italiaanse bezetting ( ) is Ethiopië echter nooit een kolonie geweest, een authentieke en traditionele cultuur waar de Ethiopiërs ook trots op zijn. Ik ben mijn stage begonnen in Yenege Tesfa te Gondar. Een organisatie die op veel onderwerpen actief is maar het vooral opneemt voor straatkinderen of kinderen in kwetsbare situaties. Ik ging vooral mee naar de opvangtehuizen, de mobiele school en de circusles voor straatkinderen. Helaas beantwoorde de organisatie niet helemaal aan de verwachtingen van stage waardoor ik na ongeveer twee maand besloten heb om op zoek te gaan naar een ander project. Van Gondar, gelegen in de Amhara regio, ben ik dan verplaatst naar Hagere Selam, een klein bergdorpje dicht bij Mekelle, in de Tigray regio. In dit project ga ik dagelijks op bezoek bij 10 geselecteerde scholen om onderzoek te doen naar water en sanitair. Daarnaast wordt er ook de focus gelegd op de manier hoe families rondom de scholen hiermee omgaan. Samen met een medestudente maken we een baselinestudie over water en sanitatie in en rondom de scholen. Deze info zal uiteindelijk gebruikt worden om latrines en waterreservoirs te bouwen en het gebruik ervan zo goed mogelijk te implementeren. Dit is kort geschetst waar ik afgelopen maanden mee bezig ben geweest. Zoals ik eerder zei was het reeds een lange weg maar hierdoor kreeg ik de kans om veel te leren. Twee compleet verschillende projecten en twee verschillende provincies met een eigen taal, geschiedenis, gewoontes en tradities maar ook zoveel gelijkenissen, die volgens mij helemaal eigen zijn aan Ethiopië. Hoewel ik nog lang niet overal geweest ben en er nog veel meer kenmerken zijn heb ik hieronder al enkele kenmerken opgesomd die ik doorheen mijn ervaringen heb leren kennen en die niet mogen ontbreken bij de tips en tricks voor Ethiopië. 1

2 1. Ligging Ethiopië is gelegen in het Noordoosten van Afrika, met buurlanden Soedan, Eritrea, Djibouti, Somalië en Kenia. Klimatologisch is er veel variëteit in het land. In hooggebergtes kunnen de temperaturen sterk dalen en in laaggelegen gebieden, zoals Danakil kunnen ze oplopen tot wel 50 C. De oostelijke laaglanden en het zuiden zijn vooral droog en warm. De westelijke laaglanden zijn vochtig en warm wat voor een meer tropische klimaat zorgt. Zeker dus op voorhand nagaan naar welke je gebieden je zou gaan, temperaturen en landschappen Foto 1: Kaart Ethiopië kunnen enorm verschillen. Gondar is historisch gezien een heel belangrijke stad met historische gebouwen, ook dicht gelegen tegen de Simien Mountains. De stad is gelegen op bergen en temperaturen zijn overdag warm maar kunnen s nachts wel afkoelen. Hagere Selam is daarentegen middenin de bergen van de Tigray regio gelegen wat zorgt voor prachtige landschappen met enorme bergen. De hoogte zorgt ervoor dat temperaturen niet te warm worden overdag (maar je kan wel verbranden!) en s avonds ook goed afkoelen. Kleren moeten (voor vrouwen) schouders en benen bedekken. Lange rokken en een sjaal zijn zeker aan te raden. In de stad zijn sandalen ideaal maar in de bergen zijn wandelschoenen zeker een must (aangezien er geen verharde wegen zijn). Tot slot is ook een dikke trui voor s avonds zeker aan te raden. 2. Religie De grootste religies in Ethiopië zijn het (Orthodoxe) Christendom en de Islam. Zowel in de Amhara als de Tigray regio zijn de mensen vooral Orthodox, te herkennen aan de witte doeken, sjaals of kleedjes die ze vooral aandoen om naar de kerk te gaan, maar ook gewoon overdag veel dragen. Het is helemaal geen probleem als je zegt dat je zelf niet orthodox bent, wel kunnen ze raar opkijken als je zegt dat je helemaal in niets geloofd Zelf ben ik ook niet gelovig maar ben ik wel eens met hen naar de kerk geweest en uit respect neem ik ook deel aan religieuze feestdagen en/vieringen. Voor Pasen is het hier ook de gewoonte dat er 55 dagen gevast wordt. Dit wil zeggen dat er geen dierlijke producten gegeten worden en het is enkel toegestaan om te eten en drinken na 3u in de namiddag. Vlees zal je in deze periode moeilijker vinden maar het is geen probleem als je als buitenlander toch al eet voordat het 3uur is. Foto 2: Buurmeisje met kleedje om naar de kerk te gaan 2

3 3. Uur en tijd Aansluitend op het stukje van feestdagen en uurregelingen is het belangrijk om te weten dat de lokale tijd en uur verschilt van het internationale. Op dit moment is het in Europa 2018 maar hier in Ethiopië 2010, Ethiopiërs tellen ook de dagen anders dan dat we in Europa doen (ongeveer 9 dagen verschil). Het is dus een hele opgave om te ondervinden wanneer welke feestdag valt, welke feestdagen internationaal zijn en welke nieuwe er hier in Ethiopië plaatsvinden. Het is wel vaker gebeurd dat we op weg waren voor een schoolbezoek maar dat de school uiteindelijk gesloten was omdat er die dag een viering plaatsvond. Tot slot is ook de uurregeling verschillend. 6uur s morgens (Internationale tijd) is 1uur s morgens (Ethiopische tijd) en zo tellen ze verder. Hoewel het eerst wat aanpassen is, is deze tijdsindeling veel logischer aangezien ze hier meetellen met de zon. Belangrijk om hier dus rekening mee te houden want misverstanden zijn er ongetwijfeld! 4. Koffie Foto 3: Koffieceremonie bij de buurvrouw Foto 4: Koffieceremonie tijdens huisbezoek Buna, wat zowel in het Amhaars als in het Tigrinia koffie betekend is misschien wel één van de meest belangrijke woorden die je kan leren wanneer je naar Ethiopië komt. De koffieceremonie is een belangrijk gegeven binnen de Ethiopische traditie en over heel het land zijn de vrouwen fier wanneer ze op traditionele wijze koffie kunnen serveren. De plastieken tafeltjes met de kleine tasjes, het kolenvuur waarop de ronde koffiepot kookt en de koffiebonen die er vlak voor gebrand en geplet worden, een ceremonie letterlijk van boon tot koffie. 3

4 5. Water Aangezien ik tijdens mijn stage in Hagere Selam een baselinestudie maak over het water en sanitaire voorzieningen, is het toch ook belangrijk om hier iets meer over te vertellen. Ethiopië wordt vaak gekenmerkt als een land met grote hongersnoden en veel droogte. Jammer genoeg is dit niet overdreven In het dorp waar ik woon en in de bergdorpen waar we op onderzoek gaan, heerst er een grote waterschaarste. Er is geen stromend water dus moet iedereen water gaan halen van de waterpomp. Een typische en vooral zware taak voor de vrouwen die vaak veel tijd in beslag neemt. Soms is de dichtstbijzijnde waterpomp meer dan een uur stappen in de Foto 5: Wachten op water aan de waterput bergen, wat niet gemakkelijk is met een jerrycan van 25 liter op je rug. Het regenseizoen start eind juni, dat wil zeggen dat het op dit moment het droogste moment is. Veel waterpompen geven geen water meer en rivieren staan meestal droog. Het water dat te vinden is, is dus vaak ook geen proper drinkwater. Hier ondervind ik meer dan ooit wat een rijkdom het bezit van water inhoudt, ik ben dan ook nog nooit zo zuinig omgegaan met water. 6. Eten Eerder legde ik al uit hoe het in elkaar zit met het vasten en vlees eten, maar er is nog meer te vertellen over de typische Ethiopische keuken. Over het algemeen is injerra de basis van bijna elk gerecht (zie foto). Elk huishouden heeft het standaard in huis en er wordt zelf gezegd dat een vrouw pas klaar is Foto 6: Fasting Injerra voor het huwelijk als ze goed injerra kan maken. Het is een soort zuur deeg dat een tijdje moet gisten voor het gebakken kan worden. Injerra kan met vanalles gegeten worden: linzen in alle kleuren, tegamino, shiro, aardappelen, kip, rode biet en zelfs met pasta, iedere regio heeft ook zijn typische gerechten. In het alledaagse leven is het eten echter niet zo gevarieerd. 4

5 Bovenstaande foto toont verschillende gerechten op één injerra, maar vaak wordt er maar één iets klaargemaakt. Daarnaast wordt er ook vaak brood (dabo) gegeten. Het wordt dan in kleine stukjes gescheurd (firfir) en gemengd met een pikante rode saus. Nog een kenmerk van de Ethiopische keuken dat niet kan ontbreken, Berbere, of beter bekent als gemalen pepers. 7. Straatkinderen Foto 7: Keuken op een huisbezoek Mijn eerste stage ging door in Gondar waar ik werkte met straatkinderen. Jammer genoeg geen zeldzaam fenomeen en typerend voor veel grote steden in Ethiopië. Kinderen zijn het vaak gewoon om te bedelen en roepen toeristen vaak achterna met pen, football, money,. Geen prettig gevoel, maar wel een dagelijkse realiteit. Er zijn daarnaast ook veel kinderen die werken op straat, hoewel dit niet altijd wil zeggen dat ze daarom niet naar school gaan. Het schoolsysteem in Ethiopië zit zodanig ineen dat kinderen slechts in de voor- of in de namiddag les hebben. De rest van de dag werken veel kinderen dus als schoenenpoetser of verkopen ze allerlei spulletjes. Foto 8: Mobiele bibliotheek voor straatkinderen 5

6 8. Gastvrijheid Om af te sluiten wil ik graag de gastvrijheid van Ethiopiërs nog even benoemen. De eerste ervaringen vond ik persoonlijk echter niet gemakkelijk. Vaak word je lang aangestaard op straat, vragen veel mensen geld of waar je naartoe gaat en hoor je vooral forengi, forengi wat erop wijst dat je een buitenlander bent. Hier had en heb ik het zelf nog steeds soms moeilijk mee. Ondanks deze ervaringen wordt dit allemaal niet altijd negatief bedoeld. Vaak zijn ze zelfs blij dat je hun land komt bezoeken en willen ze gewoon vragen wat je van Ethiopië vindt. Een voorbeeld dat de gastvrijheid nog eens extra weergeeft is dat je nooit alleen eet. Standaard worden injerra s op een grote schaal geserveerd en je moet maar ergens voorbij lopen of ze nodigen je uit om mee te eten of eens te proeven. Zowel bij de buren als bij huisbezoeken is het soms zelfs onbeleefd om eten te weigeren. Het was niet altijd eenvoudig om me aan te passen maar eenmaal wat geïntegreerd, kan je niet om de vriendelijkheid en gastvrijheid heen. Foto 9 Foto 10 Foto 11 Foto 9-12: families tijdens huisbezoeken Foto 12 6