Rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Antwerpen, AC8 kamer, rechtdoende in correctionele zaken, 21 september 2016

Transcriptie

1 Rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Antwerpen, AC8 kamer, rechtdoende in correctionele zaken, 21 september 2016 Notitienummer parket: AN in zake van HET OPENBAAR MINISTERIE en waarbij zich hebben aangesloten als burgerlijke partij: 1. De Stichting voor Vermiste en Seksueel Uitgebuite Kinderen, afgekort CHILD FOCUS, stichting van openbaar nut naar Belgisch recht, met zetel te 1020 Brussel, Houba de Strooperlaan Ter zitting vertegenwoordigd door meester X. P., advocaat loco meester K. L., advocaat bij de balie te Antwerpen - Tegen beklaagde sub 1 en 2 2. Meester D. D., advocaat met kantoor te ( ), in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige T. D., geboren te Brussel op ( ), verblijvende te ( ) - Ter zitting vertegenwoordigd door meester A. L., advocaat bij de balie te Antwerpen - Tegen beklaagde sub 1 en 2 3. Meester D. D., advocaat met kantoor te ( ), in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige M. G.: geboren te Antwerpen op ( ), wonende te ( ) - Ter zitting vertegenwoordigd door meester L. B., advocaat bij de balie te Antwerpen - Tegen beklaagde sub 1 4. Meester D. D., advocaat met kantoor te ( ), in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige C. G. K., geboren te Luyano (Cuba) op ( ), wonende te ( ) - Ter zitting vertegenwoordigd door meester N, V., advocaat loco meester S. S., advocaat bij de balie te Antwerpen - Tegen beklaagde sub 1 en 2 5. Meester D. D., advocaat met kantoor te ( ), in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige N. C., geboren te Kortrijk op ( ), laatst wonende te ( ) doch thans verblijvende in ( ). - Ter zitting vertegenwoordigd door meester K. R., advocaat bij de balie te Antwerpen - Tegen beklaagde sub 1 en 2 1

2 6. Meester D. D., advocaat met kantoor te ( ), in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige B. L., geboren te Turnhout op ( ), wonende te ( ) - Ter zitting vertegenwoordigd door meester K. L., advocaat bij de balie te Antwerpen - Tegen beklaagde sub 1 7. Meester D. D., advocaat met kantoor te ( ), in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige Y. M., geboren te Emirdag (Turkije) op ( ), wonende te ( ) - Ter zitting vertegenwoordigd door meester A. S., advocaat bij de balie te Antwerpen - Tegen beklaagde sub 1 - TEGEN: 1. A. B. Zonder beroep Geboren te Antwerpen op ( ) Zonder gekende woonplaats in het Rijk Doch verblijvende te ( ) Belg AANGEHOUDEN / ELEKTRONISCH TOEZICHT 2. E. A. Zonder beroep Geboren te B.Abdellah M Hoeeima (Marokko) in 1966 Wonende en adres kiezende te ( ) Marokkaan VRIJ ONDER VOORWAARDEN BETICHT VAN: A. Bij inbreuk op artikel 433 quinquies 1,I Sw., zich schuldig te hebben gemaakt aan mensenhandel, zijnde de werving, het vervoer, de overbrenging, de huisvesting, de opvang van een persoon, het nemen of de overdracht van de controle over hem met als doel de uitbuiting van prostitutie of andere vormen van seksuele uitbuiting van deze persoon, waarbij zijn toestemming met de voorgenomen of daadwerkelijke uitbuiting van geen belang was, met de omstandigheid dat het misdrijf werd gepleegd ten opzichte van een minderjarige, met de omstandigheid dat het misdrijf werd gepleegd door misbruik te maken van de kwetsbare toestand waarin een persoon verkeerde ten gevolge van zijn onwettige of precaire administratieve toestand, zijn precaire sociale toestand, zijn leeftijd, zwangerschap, een ziekte dan wel een lichamelijk of geestelijk gebrek of onvolwaardigheid, zodanig dat de betrokken persoon in feite geen andere echte en aanvaardbare keuze had dan zich te laten misbruiken, 2

3 met de omstandigheid dat het misdrijf werd gepleegd door direct of indirect gebruik te maken van listige kunstgrepen, geweld, bedreigingen of enige vorm van dwang, te weten I. De eerste, te Antwerpen en / of bij samenhang elders in het Rijk Hetzij door de misdaad of het wanbedrijf te hebben uitgevoerd of aan de uitvoering rechtstreeks te hebben meegewerkt, hetzij door enige daad tot de uitvoering zodanige hulp te hebben verleend dat de misdaad of het wanbedrijf zonder zijn bijstand niet had kunnen worden gepleegd, a) Tussen 1 september 2015 en 14 oktober 2015, meermaals, op niet nader bepaalde data Ten aanzien van C. G. K. C., geboren te Luyano (Cuba) op ( ), b) Tussen 1 september 2015 en 24 november 2015, meermaals, op niet nader bepaalde data - Ten aanzien van N. C., geboren te Kortrijk op ( ), - Ten aanzien van T. D., geboren te Brussel op ( ), II. De tweede, te Antwerpen Hetzij buiten het geval van artikel 66 3 van het strafwetboek, met zijn weten de dader of daders te hebben geholpen of bijgestaan in daden die de misdaad of het wanbedrijf hebben voorbereid, vergemakkelijkt of voltooid, a) Tussen 1 september 2015 en 14 oktober 2015, meermaals, op niet nader bepaalde data Ten aanzien van C. G. K. C., geboren te Luyano (Cuba) op ( ), b) Tussen 1 september 2015 en 24 november 2015, meérmaals, op niet nader bepaalde data - Ten aanzien van N. C., geboren te Kortrijk op ( ), - Ten aanzien van T. D., geboren te Brussel op ( ); B. De eerste, te Antwerpen Gepoogd te hebben bij inbreuk op artikel 433 quinquies 1,1 Sw., zich schuldig te maken aan mensenhandel, zijnde de werving, het vervoer, de overbrenging, de huisvesting, de opvang van een persoon, het nemen of de overdracht van de controle over hem met als doel de uitbuiting van prostitutie of andere vormen van seksuele uitbuiting van deze persoon, waarbij zijn toestemming met de voorgenomen of daadwerkelijke uitbuiting van geen belang was, met de omstandigheid dat het misdrijf werd gepleegd ten opzichte van een minderjarige, met de omstandigheid dat het misdrijf werd gepleegd door misbruik te maken van de kwetsbare toestand waarin een persoon verkeerde ten gevolge van zijn onwettige of precaire administratieve toestand, zijn precaire sociale toestand, zijn leeftijd, zwangerschap, een ziekte 3

4 dan wel een lichamelijk of geestelijk gebrek of onvolwaardigheid, zodanig dat de betrokken persoon in feite geen andere echte en aanvaardbare keuze had dan zich te laten misbruiken, met de omstandigheid dat het misdrijf werd gepleegd door direct of indirect gebruik te maken van listige kunstgrepen, geweld, bedreigingen of enige vorm van dwang, te weten I. Op 18 september 2015 Ten aanzien van B. L., geboren te Turnhout op ( ) II. Tussen 1 september 2015 en 14 oktober 2015, op niet nader bepaalde datum Ten aanzien van M. G., geboren te Antwerpen op ( ), III. Tussen 5 november 2015 en 24 november 2015, op niet nader bepaalde datum Ten aanzien van Y. M., geboren te Emirdag (Turkije) op ( ) o00o Gezien de artikelen 1, 2 en 3 der wet van 4 oktober 1867, gewijzigd door de wetten van 23 augustus 1919 en 19 maart 1956, alsmede de beschikking van de raadkamer van deze rechtbank dd. 10 mei 2016 waarbij verzachtende omstandigheden werden aangenomen voor de feiten waarop criminele straffen zijn gesteld en houdende verwijzing naar de correctionele rechtbank van de beklaagden; Gezien de stukken van het onderzoek; Gelet op het tussenvonnis der AC8 Kamer dezer rechtbank dd. 1 juni 2016 waarbij meester D. D. als voogd ad hoc werd aangesteld; Gehoord de burgerlijke partijen in hun middelen en besluiten, ontwikkeld door : - meester X. P., advocaat loco meester K. L., advocaat bij de balie te Antwerpen, voor de burgerlijke partij sub I; - meester A. L., advocaat bij de balie te Antwerpen, voor de burgerlijke partij sub 2; - meester L. B., advocaat bij de balie te Antwerpen, voor de burgerlijke partij sub 3; - meester N. V., advocaat loco meester S. S., advocaat bij de balie te Antwerpen, voor de burgerlijke partij sub 4; - meester K. R., advocaat bij de balie te Antwerpen, voor de burgerlijke partij sub 5; - meester K. L., advocaat bij de balie te Antwerpen, voor de burgerlijke partij sub 6; - meester A. S., advocaat bij de balie te Antwerpen, voor de burgerlijke partij sub 7; Gehoord het Openbaar Ministerie in zijn vordering; Gehoord de beklaagden in hun middelen van verdediging, bijgestaan door : 4

5 - meester F. T., advocaat bij de balie te Mechelen, kantoorhoudende te ( ), voor de eerste beklaagde; - meester K. V., advocaat bij de balie te Antwerpen, voor de tweede beklaagde, en tevens bijgestaan door de aangestelde tolk in de Berberse taal, dewelke de door de wet vereiste eed heeft afgelegd; Voorafgaandelijk 1. Neerlegging van nota's door de burgerlijke partijen Ter terechtzitting van 08/09/2016 werden door aile burgerlijke partijen nota's neergelegd. Tweede beklaagde werpt op dat deze nota's laattijdig zijn neergelegd en verzoekt de ambtshalve wering ervan uit de debatten. Op de inleidingszitting van 01/06/2016 werden er door tweede beklaagde conclusietermijnen gevraagd. In samenspraak en met akkoord van de aanwezige partijen werd geakteerd dat uiterlijk op 31/07/2016 diende te worden geconcludeerd. Overeenkomstig artikel 152 en 189 van het Wetboek van Strafvordering dienen conclusies in strafzaken binnen de termijnen bepaald door de rechtbank te worden neergelegd. Voor het verstrijken van de termijn moeten ze neergelegd zijn ter griffie alsook overgemaakt worden aan de andere partijen. De burgerlijke partijen stellen dat zij niet geconcludeerd hebben doch enkel een nota hebben opgesteld ter duiding van de door hen gevorderde schadevergoeding. Dit argument kan niet aanvaard worden aangezien het toelaten van zulke nota's buiten de vastgestelde conclusietermijnen het doel van deze conclusietermijnen volledig onderuit haalt. Deze dingende conclusietermijnen werden ingevoerd ingevolge de zogenaamde Potpourri II- Wet (Wet van 5 februari 2016 tot wijziging van het strafrecht en de strafvordering en houdende diverse bepalingen inzake justitie). De bedoeling van de wetgever was om te zorgen voor een vlotter verloop van het strafproces en een beter beheer van de zittingskalender. Voorheen werden eveneens conclusietermijnen afgesproken, doch er werden geen sancties aan gekoppeld ingeval van laattijdigheid. Thans moeten conclusies die buiten de termijn worden ingediend ambtshalve uit de debatten worden geweerd. De rechtbank weert ambtshalve de door burgerlijke partijen op de zitting van 08/09/2016 neergelegde nota s wegens laattijdigheid. Het weren van de laattijdige conclusies/nota's heeft evenwel geen invloed op het pleidooi. De burgerlijke partijen hebben ter zitting hun vordering uiteengezet en toegelicht. 2. Met betrekking tot de gevorderde herkwalificatie van de feiten onder tenlastelegging A De verdediging van tweede beklaagde verzoekt om herkwalificatie naar een inbreuk op artikel 380 Sw, 5

6 Tweede beklaagde wordt ervan verdacht zich schuldig te hebben gemaakt aan een inbreuk op artikel 433 quinquies 1,1 Sw., en tot pogingen hiertoe, en dit in de periode september - november Onder verwijzing naar rechtspraak stelt de verdediging van tweede beklaagde dat een onderscheid moet worden gemaakt tussen mensenhandel die erop gericht is het slachtoffer seksueel te exploiteren, hetgeen onder toepassing van artikel 380 Sw. zou vallen, en mensenhandel die erop gericht is het slachtoffer door iemand anders seksueel te laten exploiteren, hetgeen onder toepassing van artikel 433 quinquies Sw. zou vallen. De rechtspraak waarnaar de verdediging van tweede beklaagde verwijst, dateert van voor de wetswijziging van artikel 433 quinquies 1,1 Sw. Deze bepaling werd vervangen door de wet van 29 april 2013 tot wijziging van artikel 433 quinquies van het Strafwetboek met het oog op het verduidelijken en het uitbreiden van de definitie van mensenhandel (BS 23 juli 2013, p ). Uit de voorbereidende werken (z. in het bijzonder Parl. St., Senaat, DOC 5-711/2) blijkt duidelijk dat met deze wetswijziging o.m. beoogd werd voormeld euvel weg te werken en artikel 433quinquies Sw. van toepassing te maken op mensenhandel met het oog op elke vorm van seksuele uitbuiting (z. ook Pari. St., Senaat, DOC 5-711/2, p. 5). Gelet op de incriminatieperiode is het aldus gewijzigde artikel 433 quinquies 1,1 Sw. van toepassing: Er is derhalve geen tedere over te gaarr tot herkwalificatie. Ten gronde Met betrekking tot tenlastelegging A Algemeen Eerste en tweede beklaagde worden vervolgd voor feiten van mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting van drie slachtoffers met de verzwarende omstandigheden dat deze slachtoffers minderjarig waren, dat misbruik werd gemaakt van hun kwetsbare toestand en dat gebruik werd gemaakt van listige kunstgrepen, geweld, bedreigingen of enige vorm van dwang (tenlastelegging A). Eerste beklaagde wordt daarnaast nog vervolgd voor drie pogingen tot mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting, eveneens met de verzwarende omstandigheden dat de feiten werden gepleegd ten aanzien van minderjarigen, waarbij er misbruik werd gemaakt van hun kwetsbare positie en dat gebruik werd gemaakt van listige kunstgrepen, geweld, bedreigingen of enige vorm van dwang (tenlastelegging B). Het onderzoek kwam op gang naar aanleiding van de verdwijning van een aantal minderjarige meisjes. Zij zouden zich ophouden in de entourage van een Antwerpse rapper gekend onder de naam "M.", die door de politiediensten al snel kon geïdentificeerd worden als eerste beklaagde. 6

7 Bij terugvinden van een aantal meisjes bleek uit hun verklaringen dat van enkele van hen een online advertentie bestond op de websites en Hierop werden verregaande seksuele diensten aangeboden. Op de bijhorende foto's zijn enkel de lichamen van meisjes gekleed in lingerie te zien. K. werd samen met G. op 13/10/2015 teruggevonden in een gestolen voertuig. De bestuurder kon ontkomen. C. werd op 1/2/2016 aangetroffen, D. kon pas op 27/04/2016 voor de eerste keer verhoord worden. In hoofde van eerste beklaagde Ter terechtzitting dd. 08/09/2015 bekent eerste beklaagde feiten te hebben gepleegd van mensenhandel met oog op seksuele uitbuiting, doch enkel ten aanzien van de minderjarige C. N.. Hij geeft toe met haar naar klanten te zijn gereden maar hij benadrukt dat C. zich reeds prostitueerde voor hij haar kende en dat hij haar hiertoe nooit gedwongen heeft De feiten vermeld onder de tenlastelegging A gepleegd ten aanzien van N. C. zijn bewezen in hoofde van eerste beklaagde op grond van de bekentenissen van eerste beklaagde en de hierna vermelde elementen uit het onderzoek. In hoofde van eerste beklaagde zijn eveneens de feiten ten aanzien van T. D. en C. G. K. bewezen. De rechtbank verwijst in de eerste plaats naar de verklaringen van verschillende meisjes in het strafdossier. Allen legden (met uitzondering van C.) belastende verklaringen af ten aanzien van eerste beklaagde. Vooral K., G. en D. gaven duidelijk de werkwijze weer van eerste beklaagde, het gebruik van de online advertenties, welke hotels het meest gefrequenteerd werden, welke bedragen verdiend werden, hun verblijfplaatsen en tot slot welke, meisjes nog betrokken waren. Deze verklaringen zijn duidelijk en gelijklopend zodat ze geloofwaardig zijn. Ook de verklaringen van K., die door eerste beklaagde in twijfel worden getrokken, zijn geloofwaardig. Haar verklaringen worden immers ondersteund door de verklaringen van andere meisjes, die K. kenden als een meisje dat voor eerste beklaagde werkte. Zij zou ook aan andere meisjes gevraagd hebben om voor eerste beklaagde te komen werken, hetgeen K. ook zelf verklaarde. K. gaf bovendien bij later verhoor zelf toe eerder bepaalde zaken overdreven te hebben en kon deze ook benoemen. De overige elementen die door haar werden aangereikt bleef zij doorheen meerdere verhoren evenwel herhalen en bevestigen. Ter zitting betwist eerste beklaagde niet langer dat het nummer 04( ) hem toebehoorde. Dit werd overigens bevestigd door de gegevens in het strafdossier en de verklaringen van diverse getuigen, waaronder de broer van eerste beklaagde. Met dit nummer stuurde beklaagde ondermeer een bericht naar K., met de vraag "wanneer ze klaar is" en in een chat met G. vroeg hij dan weer of ze naar het Ibis hotel kon komen. 7

8 Daarnaast is ook gebleken dat het nummer 04( ), dat vermeld stond bij de online seksadvertenties en het nummer was van C., veelvuldig gebruikt werd door eerste beklaagde. Minstens gaf eerste beklaagde opdrachten aan de gebruiker van dit nummer. Op dit nummer werd kort een tapmaatregel bevolen, van 29/10/2015 tot met 01/11/2015. Hieruit bleek dat er drie effectieve afspraken werden gemaakt. Één klant verklaarde C. te kennen en er twee keer een afspraak mee gemaakt te hebben. Wanneer deze klant het nummer van de advertentie opbelde, kreeg hij evenwel telkens een man aan de lijn. Een andere klant belde wel met C. en informeerde of de "broers A." haar chauffeurs zijn. Tweede beklaagde verklaarde dat hij dit nummer van eerste beklaagde had gekregen, met de mededeling dat hij hem hierop steeds kon bereiken. Na het terugvinden van enkele van de verdwenen meisjes, bleek dat de activiteiten van het nummer 04( ) niet stopten. Op 19 oktober 2015 werd een advertentie van "Samantha" geplaatst met voormeld nummer, met de vermelding dat zij ook werkzaam is in Knokke. Een dag ervoor plaatste eerste beklaagde een bericht op facebook dat hij in Knokke was. Eerste beklaagde kan bijgevolg moeilijk voorhouden dat het klantennummer 04( ) enkel en alleen door C. gebruikt werd. Het is bewezen dat hij degene is die dit klantennummer voornamelijk beheerde en de online advertenties plaatste. Minstens gaf hij hiertoe de nodige opdrachten, getuige een sms van 29/10/2015 van beklaagde naar het klantennummer met "zet op site", waarna even later een advertentie verschijnt op de website Bovendien bleek uit de tapmaatregel ook dat eerste beklaagde voelde wanneer het hem te heet werd onder de voeten. Zo belde eerste beklaagde het nummer 04( ) op met de vraag om hein te verwijderen als contact en daarnaast alles te verwijderen. Even later volgt een gesprek vanuit de toiletten van he politiebureel tussen het nummer 04( ) en het nummer van eerste beklaagde. Achteraf bleek het te gaan om G. die hem had opgebeld met de SIM-kaart van C.'s GSM. Zij bevestigde eveneens dat eerste beklaagde haar gevraagd had zaken te verwijderen uit de GSM van C.. Uit de analyse van de gebruikte zendmasten bleek tenslotte dat het nummer van beklaagde en het klantennummer telkens aanwezig waren op dezelfde plaatsen, op hetzelfde tijdstip. Deze nummers werden tesamen gecapteerd onder diverse zendmasten in gans Vlaanderen, wat aantoont dat eerste beklaagde samen met C. rondreed naar klanten. Bij aantreffen van eerste beklaagde op 24/11/2015 had hij 400 euro cash bij zich in coupures van 50 euro. Tevens werd er in zijn voertuig Ford Focus met nummerplaat ( ) een koffer met vrouwenkledij aangetroffen. Minstens een deel van deze kledij bleek toe te behoren aan C.. Een aantal hotels, waar volgens enkele meisjes klanten werden ontvangen, werd geboekt op naam van eerste beklaagde. Soms betaalde hij met een bankkaart van zijn broer. 8

9 Tenslotte verwijst de rechtbank nog naar de verklaringen van getuigen, zoals jongeren die werden ondervraagd tijdens de zoektocht naar de verdwenen meisjes. Velen onder hen waren op de hoogte van de activiteiten van eerste beklaagde en kenden hem als een pooier. Op basis van de bovenstaande elementen en met name van de vaststellingen van de verbalisanten, het telefonieonderzoek en de gelijklopende verklaringen van de minderjarige meisjes, zijn alle feiten van tenlastelegging A in hoofde van eerste beklaagde bewezen. Dat de feiten gepleegd werden t.a.v. minderjarigen die zich bovendien in een kwetsbare positie bevonden en dat gebruik werd gemaakt van listige kunstgrepen, geweld, bedreigingen of enige vorm van dwang staat vast. De rechtbank verwijst naar de bijzonder jonge leeftijd van de slachtoffers én naar het gegeven dat zij geplaatst waren in een jeugdinstelling en deze instelling ontvlucht waren, hetzij hun thuissituatie ontvlucht waren en een onderkomen zochten. Hoewel eerste beklaagde geen fysieke dwang gebruikte, maakte hij misbruik van hun kwetsbare toestand door hen eerst voor zich te winnen en ze vervolgens te overhalen zich voor hem te laten prostitueren. Het staat vast dat eerste beklaagde zoveel mogelijk meisjes rond zich trachtte te verzamelen om ze voor hem te laten werken. Hij ging daarbij niet roekeloos te werk, getuige het gebruik van het nummer van één van de meisjes als klantennummer. behield evenwel ten allen tijde de conteole, hetgeen blijkt uit de verklaringen van enkele meisjes die stellen dat hij de volledige opbrengsten voor zich hield, hij steeds meereed met de meisjes of ze zelf vervoerde. In hoofde van tweede beklaagde De betrokkenheid van tweede beklaagde kwam voor het eerst naar voren in de verklaring van slachtoffer K.. Zij verklaarde dat zij samen met C. en D. verbleven heeft op het appartement van tweede beklaagde, die bij de meisjes gekend was als "nonkel A.". Eerste beklaagde is een neef van tweede beklaagde. Volgens K. was tweede beklaagde goed op de hoogte van de activiteiten die er plaatsvonden. Hij leende bovendien soms ook zijn wagen uit aan eerste beklaagde om met de meisjes naar klanten te rijden. Volgens K. werd tweede beklaagde hiervoor betaald door eerste beklaagde. Tweede beklaagde probeerde haar en de andere meisjes soms ook aan te raken. De verklaringen van K. werden bevestigd door D.. D. verklaarde spontaan dat ze enige tijd bij "Nonkel A." verbleven heeft, samen met C. en K.. Net als K. gaf zij ook aan dat tweede beklaagde hen wilde aanraken en dat hij wel degelijk wist welke activiteiten er zich in zijn appartement afspeelden. De aanwezigheid van enkele meisjes in het appartement werd door tweede beklaagde zelf bevestigd. Hij ontkende echter te weten dat zij zich dienden te prostitueren voor zijn neef. Hij ontkende ook geld te hebben ontvangen voor het ter beschikking stellen van zijn appartement. Hij verklaarde vaak op café te gaan wanneer zijn, neef in het appartement was met één of meerdere meisjes. 9

10 De rechtbank oordeelt dat de verklaringen van tweede beklaagde ongeloofwaardig zijn, te meer uit het onderzoek is gebleken dat de foto's van de meisjes die bij de online advertenties werden geplaatst, in het appartement van tweede beklaagde werden genomen. Daarnaast werden op de GSM van K. foto's aangetroffen waarop te zien is hoe tweede beklaagde twee van de meisjes vast heeft en zij erg 'close' met elkaar omgaan. Bij het aantreffen van tweede beklaagde op 8 december 2015 had hij twee GSM toestellen en een klein telefoonboekje op zak. Daarin stond onder meer het nummer 04( ) vermeld, d.i. het nummer dat onder tapmaatregel werd geplaatst. Bij dit nummer stond in het Arabisch de naam " C. " geschreven. Tweede beklaagde verklaarde hierover dat hij via dit nummer eerste beklaagde kon bereiken. De feiten van de tenlastelegging zijn bewezen op basis van de vaststellingen van de verbalisanten, de aangetroffen foto's en de gelijklopende verklaringen van de minderjarige slachtoffers K. en D.. Los van het gegeven dat tweede beklaagde daadwerkelijk geld heeft ontvangen, staat het vast dat hij hulp verleende aan eerste beklaagde om de meisjes te kunnen uitbuiten, door hem gebruik te laten maken van zijn appartement alsook van zijn wagen. Met betrekking tot tenlastelegging B Eerste beklaagde wordt nog vervolgd voor drie pogingen tot mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting, eveneens met de verzwarende omstandigheden dat de feiten werden gepleegd ten aanzien van minderjarigen en waarbij er misbruik werd gemaakt van hun kwetsbare positie en dat gebruik werd gemaakt van listige kunstgrepen, geweld, bedreigingen of enige vorm van dwang. Inzake tenlastelegging B.I In de nacht van 18 op 19 september 2015 zou B. L. haar ouderlijke woning ontvlucht zijn. Niet lang hierna wordt zij aangetroffen in Rotterdam, waar zij verklaarde in Antwerpen benaderd te zijn om zich te prostitueren. In haar verklaring stelt L. dat zij eerste beklaagde tegenkwam in Antwerpen op de Rooseveltplaats. Beklaagde zat in een wagen en er waren twee meisjes bij, K. en een Marokkaans meisje (het bleek hier te gaan om G.). K. vroeg haar of ze voor eerste beklaagde wou werken in de prostitutie. Ook eerste beklaagde zelf had dit aan haar gevraagd doch zij weigerde. Ze zouden daarop met z'n allen naar een hotel gereden zijn, waar ze door de uitbater terug werden buitengezet. L. verklaarde dat ze daarop mee in een taxi is gestapt richting het Schipperskwartier, maar onderweg bang werd en is uitgestapt. Het relaas van L. over die dag wordt bevestigd door G. en K.. L. was duidelijk op de hoogte van de activiteiten van eerste beklaagde en wist dat onder andere K. zich voor hem prostitueerde. Zij verklaart niet dat zij hier zelf ook aan heeft deelgenomen. Zij was steeds vrij om weg te gaan en werd door eerste beklaagde nergens toe gedwongen of door hem bedreigd. Er werden van haar geen foto's getrokken, er werden geen 10

11 advertenties van haar geplaatst, noch is zij op enig moment in aanraking gekomen met een (potentiële) klant. Ook blijkt nergens uit dat zij naar het hotel gingen voor een klant. Noch L. zelf, noch K. en G. verklaarden dit. In haar daaropvolgende relaas geeft L. weer hoe zij Nederlanders ontmoette die haar meenamen naar Rotterdam. Daar zou zij bij één van de mannen geslapen hebben en zou zij aangerand zijn. Op geen enkel ogenblik legt L. hier de link met eerste beklaagde, zij spreekt enkel over onbekende Nederlanders. Een strafbare poging bestaat, wanneer het voornemen om een misdaad of een wanbedrijf te plegen zich geopenbaard heeft door uitwendige daden die een begin van uitvoering van die misdaad of dat wanbedrijf uitmaken. Het louter stellen van de vraag door eerste beklaagde om voor hém te werken is op zich onvoldoende om een begin van uitvoering van het betrokken misdrijf uit te maken. De strafbare poging staat bijgevolg niet vast. Eerste beklaagde moet worden vrijgesproken voor deze feiten. Met betrekking tot tenlastelegging B.II Op 18 september 2015 werd M. G. (hierna G.) opgegeven als vermist door de jeugdinstelling waar zij verbleef. Al snel bleek dat zij zich ophield in de entourage van eerste beklaagde en Vooral vaak gezien werd met K.. Op 13 oktober 2015 werd zij samen met K. aangetroffen in een voertuig dat gestolen bleek. De bestuurder van het voertuig kon op dat moment vluchten. In haar verhoor stelde G. dat eerste beklaagde haar ex-vriend is. Volgens haar is hij een pooier en gebruikt hij drie meisjes (volgens haar zijn dit "K.", " C. T." en " D."). Zij beschrijft verder hoe eerste beklaagde daarbij te werk gaat, door het plaatsen van advertenties met foto's van de meisjes met telefoonnumtners die klanten kunnen bellen. Eerste beklaagde rijdt dan zelf met de meisjes naar de klant. Zij benoemt verder de hotels waar hij gebruik van maakt, hoeveel geld er wordt gevraagd,... Op de vraag of eerste beklaagde ooit zoiets aan haar gevraagd heeft, stelt zij van niet, dat zij hier nooit aan heeft meegedaan. Zij stelt enkel dat zij foto's heeft getrokken van K. voor gebruik op de website. G. geeft op geen ogenblik aan dat zij zich onder druk gezet of bedreigd voelde om voor beklaagde te werken. Niettegenstaande zij vaak vertoefde in het milieu rond eerste beklaagde, heeft zij kennelijk nooit iets gedaan tegen haar wil. Net als L. werden er van haar geen foto's genomen en is zij nooit in aanraking gekomen met klanten. In deze omstandigheden zijn er onvoldoende elementen voorhanden voor een strafbare poging in hoofde van eerste beklaagde. Dat G. perfect op de hoogte was van het reilen en zeilen van 11

12 de activiteiten van eerste beklaagde, betekent niet dat zij hier zelf ook slachtoffer van is geworden of dat eerste beklaagde gepoogd heeft haar uit te buiten. Eerste beklaagde moet dan ook vrijgesproken worden voor de feiten van tenlastelegging B.II. Wat betreft tenlastelegging B.III Op 3 december 2015 wordt melding gemaakt van de vlucht van Y. M. door een begeleider van de jeugdinstelling waar zij verblijft. Deze zou vernomen hebben dat M. zou vastgehouden worden in een appartement en dat een zekere "M." haar vroeg om voor hem te komen werken. Ook M. zelf verklaarde dit tijdens een latere kabinetsbespreking bij de jeugdrechter. In haar verhoor stelt zij dat zij samen met onder meer eerste beklaagde, G. en C. verbleven heeft op een appartement op het Kiel. Er waren ook nog andere personen aanwezig en er werd drank en drugs gebruikt. Zij verklaarde nog dat zij met C. 's nachts naar buiten is gegaan maar dat ze zijn teruggekeerd, hetgeen aantoont dat zij vrij was om te vertrekken wanneer ze dit wou. M. gaf aan dat G. aan haar had gevraagd of ze wou werken voor eerste beklaagde. Buiten die ene nacht die ze heeft doorgebracht in een appartement waar onder meer ook eerste beklaagde en een aantal van de andere meisjes aanwezig waren, blijkt uit het strafdossier niet dat M. nader contact had met eerste beklaagde of dat eerste beklaagde trachtte haar te overhalen om als prostituee voor hem aan de slag te gaan. De rechtbank is van oordeel dat er onvoldoende elementen zijn voor een strafbare poging tot mensenhandel met het oog op seksuele uitbuiting van de minderjarige M. Y., zodat eerste beklaagde voor deze feiten moet worden vrijgesproken. Wat betreft de straftoemeting De bewezen verklaarde feiten zijn ernstig en vermengen zich in hoefde van eerste en tweede beklaagde als zijnde gepleegd met éénzelfde opzet, zodat slechts één straf moet worden opgelegd. De feiten zijn bijzonder ernstig. Eerste beklaagde maakte misbruik van erg jonge meisjes, door hen eerst voor zich te winnen en ze vervolgens in te zetten in de prostitutie. Eerste beklaagde hield geen enkele rekening met de psychische en seksuele integriteit van de slachtoffers. Op geen enkel ogenblik stond hij stil bij de impact van zijn daden op de meisjes, die reeds moeilijke periodes hebben gekend in hun leven en zich in een uiterst kwetsbare positie bevonden. De slachtoffers waren voor eerste beklaagde louter een middel in zijn streven naar gemakkelijk geldgewin. Eerste beklaagde legde de kansen die hem werden geboden eenvoudigweg naast zich neer, Het verwijderen van zijn enkelband in de periode van elektronisch toezicht en dit in afwachting van zijn proces, getuigt van een verregaand gebrek aan normbesef of enige verantwoordelijkheidszin. 12

13 Tweede beklaagde deinsde er niet voor terug om mee te gaan in de criminele activiteiten van zijn neef. Hoewel hij zelf niet is overgaan tot het uitbuiten van de meisjes, verschafte hij eerste beklaagde wel de mogelijkheden om dit te doen, door hem zijn appartement en wagen ter beschikking te stellen. Hij droeg als oudere niet alleen ten aanzien van zijn neef, maar ook en vooral ten aanzien van de minderjarige meisjes een bijzonder grote verantwoordelijkheid, dewelke hij evenwel bewust naast zich heeft neergelegd. Bij het bepalen van de strafmaat zal de rechtbank rekening houden met de aard en de ernst van de bewezen misdrijven, de impact hiervan op de slachtoffers, het aandeel van iedere beklaagde, ieders leeftijd, persoonlijkheid en strafrechtelijk verleden. Eerste beklaagde verzocht om een straf met een gedeeltelijk uitstel onder probatievoorwaarden en formuleerde een aantal suggesties inzake de eventueel op te leggen voorwaarden. Gelet op de aard en de ernst van de feiten en rekening houdende met de persoonlijkheid van eerste beklaagde, oordeelt de rechtbank dat een ernstige en effectieve gevangenisstraf noodzakelijk is om beklaagde te wijzen op de ernst van zijn daden en hem ertoe aan te zetten zich in de toekomst te beteren alsook zijn re-integratie aan een strikte controle te onderwerpen. Tweede beklaagde verzocht om een straf met uitstel op te leggen, eventueel gekoppeld aan probatievoorwaarden. Rekening houdende met zijn ondergeschikte rol alsook zijn blanco strafverleden gaat de rechtbank in op zijn vraag om een deel van de straf met uitstel op te leggen. Deze bestraffing beantwoordt het best aan de preventieve en repressieve doeleinden van een straf. Beklaagden worden tevens ontzet uit de rechten bepaald in artikel 31.1 Sw. voor een termijn van 5 jaar. Op Burgerrechtelijk gebied. Wat betreft de burgerlijke partijstelling van de Stichting voor Vermiste en Seksueel Uitgebuite Kinderen, afgekort CHILD FOCUS De vordering strekt ertoe beklaagden te horen veroordelen in betaling van een vermengde schadevergoeding van 1 EURO meer intresten en kosten. De vordering wordt niet betwist en vloeit voort uit de maatschappelijke opdracht van deze instelling zodat de gevorderde schadevergoeding kan worden toegekend. Wat betreft de burgerlijke partijstelling van Mt. D. D., in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige T. D. De vordering strekt ertoe beklaagd en solidair te horen veroordelen in betaling van een provisionele schadevergoeding van EURO en de aanstelling van een deskundige te 13

14 bevelen teneinde het slachtoffer te onderzoeken en de opgelopen schade te beschrijven met het oog op een definitieve schaderaming. Tevens verzoekt het slachtoffer haar kosteloze rechtsbijstand toe te kennen met het oog op de uitvoering van voornoemd deskundig onderzoek. Het staat vast dat de burgerlijke partij schade heeft geleden ingevolge de door beklaagden gestelde handelingen Voorzien onder tenlasteleggingen A.I.b en A.II.b. De gevorderde provisionele schadevergoeding is redelijk en gegrond zodat de rechtbank ze toekent. De rechtbank ziet geen reden tot aanstelling van een geneesheer-deskundige en kent het gevorderde bedrag definitief toe. Wat betreft de burgerlijke partijstelling van Mt. D. D., in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc voor de minderjarige M. G. Gelet op de vrijspraak van eerste beklaagde voor de feiten ten aanzien van M. G., wijst de rechtbank de vordering van de burgerlijke partij af als ongegrond. Wat betreft de burgerlijke partijstelling van Mt, D. D., in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige C. G. K. De vordering strekt ertoe beklaagden solidair te horen veroordelen in betaling van een provisionele schadevergoeding van EURO en de aanstelling van een gerechtspsychiater te bevelen teneinde het slachtoffer te onderzoeken en de opgelopen schade te beschrijven met het oog op een definitieve schaderaming. Tevens verzoekt het slachtoffer haar kosteloze rechtsbijstand toe te kennen met het oog op de uitvoering van voornoemd deskundig onderzoek. Het staat vast dat de burgerlijke partij schade heeft geleden ingevolge de door beklaagden gestelde handelingen voorzien onder tenlastelegging A.I.a en A.II.b. De gevorderde provisionele schadevergoeding is redelijk en gegrond zodat de rechtbank ze toekent. De rechtbank ziet geen reden tot aanstelling van een geneesheer-deskundige en kent het gevorderde bedrag definitief toe. Wat betreft de burgerlijke partijstelling van Mt. D. D., in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige N. C. De vordering strekt ertoe beklaagden solidair te horen veroordelen in betaling van een provisionele schadevergoeding van EURO en de aanstelling van Dr. C. DILLEN te bevelen teneinde het slachtoffer te onderzoeken en de opgelopen letsels te beschrijven met het oog op een definitieve schaderaming, overeenkomstig de door haar omschreven opdracht. 14

15 Tevens verzoekt het slachtoffer haar kosteloze rechtsbijstand toe te kennen met het oog op de uitvoering van voornoemd deskundig onderzoek. Het staat vast dat de burgerlijke partij schade heeft geleden ingevolge de door beklaagden gestelde handelingen voorzien onder A.I.b en A.II.b. De gevorderde provisionele schadevergoeding is redelijk en gegrond zodat de rechtbank ze toekent. De rechtbank ziet geen reden tot aanstelling van een geneesheer-deskundige en kent het gevorderde bedrag definitief toe. Wat betreft de burgerlijke partijstelling van Mt. D. D., in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige B. L. Gelet op de vrijspraak van eerste beklaagde voor de feiten ten aanzien van B. L., wijst de rechtbank de vordering van de burgerlijke partij af als ongegrond. Wat betreft de burgerlijke partijstelling van Mt. D. D., in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc van de minderjarige Y. M. Gelet op de vrijspraak van eerste beklaagde voor de feiten ten aanzien van Y. M., wijst de rechtbank de vordering van de burgerlijke partij af als ongegrond. OM DEZE REDENEN, DE RECHTBANK, Gelet op de artikelen 152 1, 162, 162bis, 185, 189, 191, 194, 195, 226, 227,282 van het Wetboek van Strafvordering, artikelen 1, 3, 7 van het Strafwetboek, artikelen 11, 12, 14, 31, 32, 34, 35, 36, 37 en 41 der wet van 15 juni 1935, gewijzigd door de wet van 3 mei 2003; de verordeningen van de Raad van de ministers nr. 974/98 dd. 3/5/1998 en nr. 1103/97 dd. 17/6/1997 en de wetten van 26/06/2000 en 30/06/2000 betreffende de invoering van de euro, artikelen 28, 29 der wet van 1 augustus 1985, artikelen 3 en 4 der wet van 17 april 1878, artikelen 379 en 1382 van het Burgerlijk Wetboek, artikelen 44 en 45 van het Strafwetboek, en bij toepassing van de artikelen 25, 31.1, 33, 38, 40, 50, 66, 67, 79, 80, 433 quinquies 1.1, 433septies 10, 2 en 30, 433novies van het Strafwetboek. Rechtdoende op tegenspraak 15

16 Weert de door de burgerlijke partijen - op de zitting van 08/09/2016 neergelegde `nota's' ambtshalve uit de debatten. Spreekt eerste beklaagde A. B. vrij voor de feiten onder tenlastenlegging B. VEROORDEELT: - eerste beklaagde A. B. voor de vermengde feiten A. 1 a) en b) tot een hoofgevangenisstraf van ZES JAAR en tot een geldboete van driemaal DUIZEND EUR, - tweede beklaagde EL MOUSSAOU1 Adelilah voor de vermengde feiten A. Il a) en b) tot een hoofgevangenisstraf van TWINTIG MAANDEN en tot een geldboete van driemaal DUIZEND EUR. Aangezien deze, veroordeelde vroeger geen enkele veroordeling tot een criminele straf of tot een hoofdgevangenisstraf van meer dan twaalf maanden of tot een gelijkwaardige straf die in aanmerking genomen wordt overeenkomstig artikel 99bis van het Strafwetboek, heeft opgelopen; dat in die omstandigheden een genademaatregel van aard is om de verbetering van deze veroordeelde te doen verhopen; Beveelt dat bij toepassing en binnen de perken van artikelen 1 en 8 der wet van 29 juni 1964, de tenuitvoerlegging van de : - hoofdgevangenisstraf uitgesproken ten laste van veroordeelde, wordt uitgesteld voor een termijn van vijf jaar vanaf heden, uitgezonderd een effectieve hoofdgevangenisstraf van TIEN MAANDEN. - geldboete uitgesproken ten leste van veroordeelde, wordt uitgesteld voor een termijn van drie jaar vanaf heden, uitgezonderd een effectieve geldboete van driemaal VIJFHONDERD EUR, vermeerderd met 50 decimes is driemaal 3000 EUR of 9000 EUR, of een vervangende gevangenisstraf van éénmaa VIJFENZEVENTIG DAGEN. Ontzet A. B. en E. A. tevens uit de rechten zoals vermeld in artikel 31.1 lid van het Strafwetboek voor een termijn van ieder VIJF JAAR; Verplicht beide veroordeelden, als bijdrage voor de financiering van het Fonds tot hulp aan de slachtoffers van opzettelijke gewelddaden, tot het betalen van een bijdrage van ieder 25 EUR, bij toepassing van artikel 1 van de wet van 5 maart 1952, gewijzigd door de wet van 26 juni 2000 en de wet van 28 december 2011, vermeerderd met 50 decimes, en gebracht op elk 150 EUR. Verplicht beide veroordeelden tot betaling van ieder de helft van de kosten van het geding belopende 738,38 FUR in het totaal - de kosten één en ondeelbaar veroorzaakt door de lastens beklaagden weerhouden en bewezen feiten - en, bij toepassing van artikel 91 van het Koninklijk Besluit van 28 december 1950 tot een vergoeding van ieder 51,20 EUR. 16

17 Zegt dat bij toepassing van artikel 1 der wet van 5 maart 1952 gewijzigd door de wet van 28 december 2011 de geldboeten van driemaal 1000 euro, vermeerderd worden met 50 decimes, zodat die geldboeten elk driemaal 6000 euro of elk euro bedragen. Bepaalt de duur van de gevangenisstraf waardoor de geldboeten van driemaal 1000 euro vervangen kunnen worden, bij gebrek aan betaling binnen een termijn vermeld in artikel 40 van het strafwetboek, op éénmaal drie maanden voor elk van deze geldboeten. o00o Rechtdoende over de vordering van de burgerlijke partij: I) CHILDFOCUS : Verklaart de eis ontvankelijk en in de hiernavolgende mate gegrond; Veroordeelt eerste en tweede beklaagde, solidair, om aan deze burgerlijke partij te betalen, als schadevergoeding, de som van ÉÉN (1,00) euro te vermeerderen met de vergoedende intresten aan de wettelijke intrestvoet vanaf 23 november 2015 tot op heden, en vanaf heden met de gerechtelijke intresten en de kosten. Veroordeelt eerste en tweede beklaagde solidair om aan deze burgerlijke partij te betalen, als rechtsplegingsvergoeding, de som van HONDERD TACHTIG (180,00) euro. Rechtdoende over de vordering van de burgerlijke partijen: 3), 6) en 7) Mr. D. D. in zijn hoedanigheid van voogd ad hoc over de minderjarigen M. G., B. L. en Y. M. : Verklaart de vorderingen ontvankelijk maar wijst deze af als ongegrond. Verwijst deze burgerlijke partijen tot de kosten van hun aanstelling. Rechtdoende over de vordering van de burgerlijke partijen: 2) Meester D. D., advocaat qq. voogd ad hoc van de minderjarige T. D. Verklaart de eis ontvankelijk en in de hiernavolgende mate gegrond; Veroordeelt eerste en tweede beklaagde, solidair, om aan deze burgerlijke partij te betalen, als schadevergoeding, de som van DUIZEND VIJFHONDERD (1.500,00) euro te vermeerderen met de vergoedende intresten aan de wettelijke intrestvoet vanaf 23 november 2015 tot op heden, en met de gerechtelijk intresten, aan dezelfde intrestvoet, vanaf heden tot op de dag van volledige betaling. De Rechtbank beveelt - ambtshalve - overeenkomstig artikel 379 van het Burgerlijk Wetboek dat de aan de minderjarige toekomende geldsom zal worden geplaatst op een rekening die op 17

18 naam van de minderjarige zal worden geopend en die - behoudens het recht op wettelijk genot onbeschikbaar zal blijven tot het tijdstip van de meerdedarigheid van de minderjarige. Veroordeelt eerste en tweede beklaagde solidair om aan deze burgerlijke partij te betalen, als rechtsplegingsvergoeding, de som van VIERHONDERD TACHTIG (480,00) euro. 4) Meester D. D., advocaat qq. voogd ad hoc van de minderjarige C. G. K. Verklaart de eis ontvankelijk en in de hiernavolgende mate gegrond; Veroordeelt eerste en tweede beklaagde, solidair, om aan deze burgerlijke partij te betalen, als schadevergoeding, de som- van DUIZEND VIJFHONDERD (1.500,00) euro te vermeerderen met de vergoedende intresten aan de wettelijke intrestvoet vanaf 13 oktober 2015 tot op heden, en met de gerechtelijk intresten, aan dezelfde intrestvoet, vanaf heden tot op de dag van volledige betaling. De Rechtbank beveelt - ambtshalve - overeenkomstig artikel 379 van het Burgerlijk Wetboek dat de aan de minderjarige toekomende geldsom zal worden geplaatst op een rekening die op naam van de minderjarige zal worden geopend en die - behoudens het recht op wettelijk genot onbeschikbaar zal blijven tot het tijdstip van de meerderjarigheid van de minderjarige. Veroordeelt eerste en tweede beklaagde solidair om aan deze burgerlijke partij te betalen, als rechtsplegingsvergoeding, de som van VIERHONDERD TACHTIG (480,00) cure. 5) Meester D. D., advocaat qq. voogd ad hoc van de minderjarige N. C.: Verklaart de eis ontvankelijk en in de hiemavolgende mate gegrond;. Veroordeelt eerste en tweede beklaagde, solidair, om aan deze burgerlijke partij te betalen, als schadevergoeding, de som van DUIZEND VIJFHONDERD (1.500,00) euro te vermeerderen met de vergoedende intresten aan de wettelijke intrestvoet vanaf 23 november 2015 tot op heden, en met de gerechtelijk intresten, aan dezelfde intrestvoet, vanaf heden tot op de dag van volledige betaling. De Rechtbank beveelt - ambtshalve - overeenkomstig artikel 379 van het Burgerlijk Wetboek dat de aan de minderjarige toekomende geldsom zal worden geplaatst op een rekening die op naam van de minderjarige zal worden geopend en die - behoudens het recht op wettelijk genot - onbeschikbaar zal blijven tot het tijdstip van de meerderjarigheid van de minderjarige. Veroordeelt eerste en tweede beklaagde solidair om aan deze burgerlijke partij te betalen, als rechtsplegingsvergoeding, de som van VIERHONDERD TACHTIG (480,00) euro. Wijst het meer- en anders gevorderde af. o00o o00o 18

19 Alles wat voorafgaat is, overeenkomstig de bepalingen der wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken, in de Nederlandse taal geschied. Aldus gewezen door de hiernavermelde rechters die de zaak behandeld hebben en aan de beraadslaging hebben deelgenomen, en uitgesproken in openbare terechtzitting door de Voorzitter op éénentwintig september tweeduizend zestien in aanwezigheid van het Openbaar Ministerie en de griffier. L. D., ondervoorzitter, voorzitter van de kamer, rechter, F. V., rechter, K. E., rechter, K. W., substituut-procureur des konings, J. S., griffier, 19