RECHTBANK VAN EERSTE AANLEG TE ANTWERPEN AFDELING TURNHOUT VAN 9 OKTOBER 2017

Transcriptie

1 RECHTBANK VAN EERSTE AANLEG TE ANTWERPEN AFDELING TURNHOUT VAN 9 OKTOBER 2017 In de zaak van het Openbaar Ministerie tegen: A. A., geboren te Beringen op ( ), van Belgische nationaliteit, wonende te ( ) beklaagde bijgestaan door Meester B. J., advocaat te Antwerpen loco Meester S. T., advocaat te ( ). TENLASTELEGGING(EN) A. Bij inbreuk op de artikelen 2bis, 1, 4 en 6, lid 1 van de wet van 24 februari 1921 en de artikelen 1, 11, 26bis en 28 van het koninklijk besluit van 31 december 1930 (wat betreft de verdovende middelen) en de artikelen 2, 3, 40bis en 45 van het koninklijk besluit van 22 januari 1998 (wat betreft de psychotrope stoffen), zonder wettelijke machtiging noch omwille van de noden van het uitgeoefende beroep noch op grond van een geldig medisch voorschrift noch krachtens een voorafgaande machtiging van de minister bevoegd voor Volksgezondheid, verdovende middelen/psychotrope stoffen, in casu de hierna vermelde verdovende middelen, in bezit gehad of zich aangeschaft te hebben, onder bezwarende titel of om niet. 1. Te Mol tussen 6 juli 2016 en 17 augustus 2016, meermaals, op niet nader te bepalen tijdstippen, de laatste maal op 16 augustus 2016 Cannabis 2. Te Mol tussen 6 juli 2016 en 17 augustus 2016, meermaals, op niet nader te bepalen tijdstippen Cocainum B In de omstandigheden genoemd in artikel 444 van het Strafwetboek, namelijk hetzij in openbare bijeenkomsten of plaatsen, hetzij in tegenwoordigheid van verscheidene personen, in een plaats die niet openbaar is, maar toegankelijk voor een aantal personen die het recht hebben er te vergaderen of ze te

2 bezoeken, hetzij in om het even welke plaats, in tegenwoordigheid van de beledigde en voor getuigen, hetzij door geschriften, al dan niet gedrukt, door prenten of zinnebeelden, die aangeplakt, verspreid of verkocht, te koop geboden of openlijk tentoongesteld worden, hetzij ten slotte door geschriften, die niet openbaar gemaakt, maar aan verscheidene personen toegestuurd of meegedeeld worden, te hebben aangezet tot haat of geweld jegens een groep, een gemeenschap of de leden ervan wegens hun nationaliteit, een zogenaamd ras, huidskleur, afkomst of nationale of etnische afstamming, en dit, zelfs buiten de in artikel 5 van de Racismewet d.d. 30/07/1981 bedoelde domeinen, namelijk door de plaatsing van berichten gericht tegen de Joodse gemeenschap op zijn facebookpagina onder een openbaar profiel. Te Mol op 25 juli 2016 C. In de omstandigheden genoemd in artikel 444 van het Strafwetboek, namelijk hetzij in openbare bijeenkomsten of plaatsen, hetzij in tegenwoordigheid van verscheidene personen, in een plaats die niet openbaar is, maar toegankelijk voor een aantal personen die het recht hebben er te vergaderen of ze te bezoeken, hetzij in om het even welke plaats, in tegenwoordigheid van de beledigde en voor getuigen, hetzij door geschriften, al dan niet gedrukt, door prenten of zinnebeelden, die aangeplakt, verspreid of verkocht, te koop geboden of openlijk tentoongesteld worden, hetzij ten slotte door geschriften, die niet openbaar gemaakt, maar aan verscheidene personen toegestuurd of meegedeeld worden, te hebben aangezet tot discriminatie of tot segregatie jegens een groep, een gemeenschap of de leden ervan wegens hun nationaliteit, een zogenaamd ras, huidskleur, afkomst of nationale of etnische afstamming, en dit, zelfs buiten de in artikel 5 van de Racismewet d.d. 30/07/1981 bedoelde domeinen, namelijk door de plaatsing van berichten gericht tegen de Joodse gemeenschap op zijn facebookpagina onder een openbaar profiel. Te Mol op 25 juli 2016 Met de omstandigheid dat de beklaagde de misdrijven vermeld onder de tenlasteleggingen A1, A2, B en C heeft gepleegd sedert hij veroordeeld werd bij vonnis van de correctionele rechtbank Limburg, afdeling Hasselt, uitgesproken op 16 juli 2015 tot een gevangenisstraf van één jaar, vonnis in kracht van gewijsde gegaan op het ogenblik van de nieuwe feiten, en voordat vijf jaren zijn verlopen sinds hij zijn straf heeft ondergaan of sinds zijn straf verjaard is. PROCEDURE De rechtbank nam kennis van: - de beschikking van de Raadkamer van deze Rechtbank de dato 28 oktober 2016, waarbij beklaagde verwezen werd naar deze Correctionele Rechtbank; - de afzonderlijke beschikking van de Raadkamer van deze Rechtbank de dato 28 oktober 2016, waarbij beklaagde onder handhaving van de voorwaarden hem 2

3 opgelegd bij beschikking van 26 augustus 2016 verwezen werd naar deze Correctionele Rechtbank; - het vonnis van deze rechtbank, zelfde kamer, nummer 376/499, op 6 maart 2017 op tegenspraak gewezen, waarbij een maatschappelijk onderzoek bevolen werd met het oog op het opleggen van een straf onder elektronisch toezicht en de zaak voor verdere behandeling vastgesteld werd op de zitting van 24 april De zaak werd behandeld op de openbare zitting van 11 september De bepalingen van de Wet van 15 juni 1935 op het taalgebruik in gerechtszaken werden nageleefd. De rechtbank nam kennis van de stukken van de rechtspleging en hoorde het Openbaar Ministerie en de beklaagde. BEOORDELING OP STRAFGEBIED Beklaagde staat terecht wegens het bezit van verdovende middelen (tenlasteleggingen A1 en A2) en het aanzetten tot haat, geweld, discriminatie of segregatie ten aanzien van de Joodse gemeenschap (tenlasteleggingen B en C). De feiten zijn ten genoegen van recht bewezen gelet op de stukken van het strafdossier en het onderzoek ter terechtzitting. Tenlastelegging A werd niet ter zitting betwist. Wat tenlasteleggingen B en C betreft kan verwezen worden naar de haatdragende en opruiende posts die beklaagde onder een openbaar profiel op Facbook geplaatst heeft. Daarin stelt hij onder meer dat de wereld dient in te grijpen "om de joden te pakken", dat het "vuile ratten" zijn en dat de wereld verziekt is door "jodenpest" (zie stuk 6 van het strafdossier). In hoofde van beklaagde zijn de feiten de uiting van éénzelfde strafbaar opzet, zodat overeenkomstig art. 65 Sw slechts één straf dient uitgesproken te worden, met name de zwaarste straf. Voor het bepalen van de hierna vermelde hoofd- en bijkomende straffen en de strafmaten, houdt de rechtbank rekening met de aard en de ernst van de feiten, de omstandigheden waarin de feiten plaatsvonden, het strafrechtelijk verleden van beklaagde, zijn houding ten aanzien van de feiten, zijn persoonlijkheid en zijn leeftijd. Beklaagde bevindt zich in staat van wettelijke herhaling op grond van het vonnis van de correctionele rechtbank te Limburg, afdeling Hasselt d,d. 16 juli 2015, dat in kracht van gewijsde is getreden en waarvan afschrift bij voorliggend strafdossier gevoegd werd. Beklaagde vroeg de oplegging van een straf onder elektronisch toezicht, dewelke de rechtbank een gepaste bestraffing acht. In haar verslag van het desbetreffende gevoerde 3

4 maatschappelijk onderzoek geeft de justitieassistente aan dat beklaagde daarvoor in aanmerking komt. Dienvolgens wordt aan beklaagde een straf onder elektronisch toezicht opgelegd voor een duur van zes maanden. Beklaagde wordt verbeurd verklaard van de drugs en attributen neergelegd onder OSstaat 3128/16, nr.'s 5 t/m 8, en dit overeenkomstig art. 42,1 Sw. en de bepalingen van de Drugswetgeving, waarbij vastgesteld werd dat deze goederen het voorwerp uitmaken van de feiten zoals voorzien onder de bewezen verklaarde tenlastelegging A of gediend hebben of bestemd waren om ze te plegen. TOEGEPASTE WETTEN De volgende artikelen bepalen de bestanddelen van de misdrijven, de strafmaat en de taalwet: art. 162 en 194 van het Wetboek van Rechtspleging in Strafzaken; art. 1 wet 5 maart 1952, gew. wet 26 juni 2000, 7 februari 2003 en 28 december 2011; art. 91, 148 en 149 van K.B. 28 december 1950; art. 2, 11, 12, 14, 31, 32, 34, 35, 36, 37 en 41 der wet van 15 juni 1935; art. 28 en 29 wet 1 augustus 1985, gew. wet 24 december 1993, wet 22 april 2003 en K.B. 19 december 2003; art K.B. 18 december 1986, gew. K.B. 19 december 2003; art. 2, 3 en 4 wet van 26 juni 2000; art. 1, 2bis, 1, 4 en 6, lid 1 van de wet van 24 februari 1921; art. 1, 11, 26bis en 28 van het K.B. van 31 december 1930; art. 37ter, 37quater, 38, 40, 42, 43, 56, 65 en 444 van het Strafwetboek. UITSPRAAK De rechtbank beslist op tegenspraak. Op strafgebied Verklaart beklaagde schuldig aan de feiten van de tenlasteleggingen A1, A2, B en C. Veroordeelt beklaagde A. A. wegens voormelde vermengde tenlasteleggingen A1, A2, B en C, zich bevindende in staat van wettelijke herhaling: tot een straf onder elektronisch toezicht van 6 maanden. Zegt dat ingeval de straf onder elektronisch toezicht niet wordt uitgevoerd deze zal worden vervangen door een gevangenisstraf van dezelfde duur. Zegt dat beklaagde bij de uitvoering van de straf onder elektronisch toezicht volgende voorwaarden dient na te leven: 4

5 - geen strafbare feiten plegen; - een vast adres hebben en, bij wijziging ervan, de nieuwe verblijfplaats onmiddellijk meedelen aan het openbaar ministerie en de bevoegde dienst voor het elektronisch toezicht; - gevolg geven aan de oproepingen van de bevoegde dienst voor het elektronisch toezicht en de concrete invulling bepaald door deze dient naleven. De rechtbank legt aan beklaagde op om gedurende het elektronisch toezicht te verblijven op zijn adres te ( ), met toelating om zich gedurende de dag te begeven naar de plaats waar hij werkt. en tot een geldboete van 1.000,00 euro, verhoogd met 50 opdeciemen en gebracht wordt op 6.000,00 euro. Boete vervangbaar bij gebrek aan betaling binnen de wettelijke termijn door een gevangenisstraf van 90 dagen. En aangezien een maatregel van genadigheid van aard is om zijn verbetering te doen hopen; Gezien art. 8 van de wet van 29 juni 1964 en artikel 9 en de wet van 24 februari 1921; Verleent gewoon uitstel van uitvoering voor een periode van drie jaar voor de gehele uitgesproken geldboete. VERKLAART VERBEURD de in beslag genomen drugs en attributen, eigendom van beklaagde, voorwerp van en/of dienstig tot het plegen van de bewezen verklaarde feiten A1 en A2, neergelegd op de griffie van de rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Turnhout, en er ingeschreven in het register ad hoc onder O.S. staat nr. 3128/16, posten 5 t/m 8. Verwijst beklaagde tot de kosten van het proces, belopende in het geheel en tot op heden drieduizend negenhonderd negenenzestig euro en zevenenzeventig cent (3,969,77 euro). Verwijst beklaagde, ingevolge art. 91 van het K.B. van 28 december 1950, tot betaling van een vergoeding van eenenvijftig euro en twintig cent (51,20 euro). Verwijst beklaagde bovendien tot betaling van een bijdrage van vijfentwintig euro, te verhogen met 70 opdeciemen, hetzij tweehonderd euro (200,00 euro), tot financiering van het bijzonder Fonds tot hulp aan de slachtoffers van opzettelijke gewelddaden en aan de occasionele redders, overeenkomstig artikel 29 van de Wet van 1 augustus 1985 houdende fiscale en andere bepalingen. Dit vonnis is in openbare zitting uitgesproken op 9 oktober 2017 door de Rechtbank van eerste aanleg Antwerpen, afdeling Turnhout (Kamer TC3) samengesteld uit: J. J., rechter. In aanwezigheid van een magistraat van het Openbaar Ministerie zoals vermeld in het proces-verbaal van de terechtzitting. Met bijstand van E. S., griffier. 5