olofon De Koerier is een periodiek, uitgebracht door de studievereniging voor Technische Natuurkunde Johannes Diderik van der Waals, in samenwerking met STOOR, beide gevestigd aan de faculteit der Technische Natuurkunde van de Technische Universiteit Eindhoven. De reguliere Koerier verschijnt twee maal per trimester en is te vinden in de bakken onderaan de trap bij de loopbrug, aan het einde van de loopbrug, bij het eersteen tweedejaars praktikum, in de bakken bij de loopbrug in het yclotron en in de Van-der-Waalskamer. De Koeriercommissie bestaat uit: Han rijns (voorzitter) Rody Brinkhof (STOOR) Arjan Hamelinck Rikkert Koppes oen Loermans Kim van Ommering Van-der-Waalskamer: Kamer Ng 0.01 Postbus 513 5600 MB Eindhoven Tel: (040-247)4379 mail@vdwaals.nl STOOR-kamer: Kamer Ng 0.04 Postbus 513 5600 MB Eindhoven tel: (040-247)4308 STOOR@phys.tue.nl Kopij: Dient voor de deadline van de Koerier op diskette te zijn ingeleverd in de Vander-Waalskamer in het postvakje van de Koerier of per e-mail verstuurd naar Koerier@vdwaals.nl Inhoud 2... Redactioneel 3... De balans opmaken 4... Thijs is zat, maar er moesten nog vijf anderen bij... 6... Thijs is zat, wie ben ik? 8... Zicht op het geheel 10... Eén Thijs is niet zat... 12... 14... Een hele mond vol 16... Settelingsangst 19... Editorial ap Gemini 20... Mogen wij even STOOREN? 23... Die wirkliche Wahrheit 24... Uit het dagboek van een Introbegeleider 28... Intro 2001 30... De INTRO 32... Dat wilde ik nou even kwijt! 35... Editorial Libertel 37... Het scherpst van de snede 40... Daedalus en modern? 42... Quotes & Quatsch 44... haos goes France ÅÆ France goes haos 46... Lieve Johan Diderik 48... Scooter 49... Advertenties 50... Puzzel 52... Activiteitenagenda 1 e editie, jaargang 42, september 2001 De deadline voor Koerier 2 jaargang 42 is: 25 oktober 2001. nummer 1 1
Redactioneel door Kim van Ommering Eigenlijk zou dit stukje nog door Han geschreven moeten worden, maar aangezien hij met de Grote BuEx naar hina was, ben ik de gelukkige. Het grootste deel van deze Koerier heb ik gemaakt, met de laatste week nog een beetje hulp van Han. Hierbij werd ik gelukkig wel bij gestaan door de Koeriercommissie, maar helaas is deze ook niet zo groot meer. Hierover dadelijk meer Ik zal jullie maar niet gaan vertellen dat het toch best lastig is een Koerier te maken als je nog niet zo veel verstand hebt van computers. En dat het ook niet meehelpt als je de hele vakantie eigenlijk weg bent, zodat je ook niet echt fatsoenlijk ingewerkt kunt worden. En dat het ook niet handig is dat de deadline van deze Koerier vlak na de vakantie was. Nee, ik ga julie vertellen dat het toch gelukt is weer een geweldige Koerier in elkaar te zetten! De balans opmaken door Rob Tummers, h.t. Voorzitter Ja, beste lezers, het moment is aangebroken dat ik jullie voor de laatste keer zal inlichten over het wel en wee in onze vereniging en het inmiddels vertrouwde bestuur Equilibrium: Mag het iets meer zijn?. Het laatste N-feest van het jaar, bestaande uit een cocktailparty en een barbecue, was een succes. De introductieweek en het P-kamp verliepen goed en waren (erg/te) gezellig. We heten de bijna zeventig nieuwe studenten welkom bij Van der Waals. Hiermee hebben we het grootste aantal eerstejaars studenten Technische Natuurkunde in Nederland. Er lopen weer zeven mutsen rond in de Van-der-Waalskamer. Een duidelijk signaal dat de grote BuEx naar hina geslaagd is en dat met plezier teruggekeken wordt op een Oosters avontuur. Ten eerste stellen in deze Koerier de nieuwe bestuursleden zich voor. Tegen de tijd dat deze Koerier uitkomt zijn zij al in volle actie te aanschouwen in de Van-der-Waalskamer, dus is het hoog tijd dat jullie deze mensen eens wat beter leren kennen! Ten tweede is er natuurlijk een geweldig verslag van de INTRO 2001. Eén intropappie en twee introkids vertellen jullie hoe ontzettend gaaf de afgelopen intro was. Vervolgens staan er natuurlijk zo als altijd weer de standaard rubrieken in zoals de stukjes van al onze disputen, met als nieuwkomer in deze Koerier een bijdrage van ons nieuwe dispuut in oprichting Scooter. Dit alles zullen jullie wel zien als jullie zo deze Koerier gaan lezen. Vergeet niet een poging te doen onze moeilijke puzzel van deze week op te lossen! Voordat jullie echter deze Koerier gaan verslinden wil ik nog even vertellen wat ik het komende jaar van plan ben. Ik wil per Koerier meerdere deadlines in gaan stellen, zoals een deadline voor de vaste rubrieken en een deadline warop echt alles klaar moet zijn. Bovendien wil ik wat meer inbreng vanuit de faculteit in de Koerier. Om dit te bereiken heb ik eigenlijk nog meer commissieleden nodig. Er zijn taken als het zoeken van stukjes, het nakijken van stukjes, het schrijven van stukjes, foto s zoeken/ bewerken, meehelpen met het grafische gedeelte en nog veel meer. Dus ben je geïnteresseerd, kom dan naar de Van-der-Waalskamer of mail naar koerier@vdwaals.nl. Ook het Natuurkunstproject zit in de lift. Op 9 juli heeft kunstenaar Alex Vermeulen een presentatie gegeven van het gehele kunstwerk, dat in het kort betekent dat er in een vijver van zo n 600 m 2 tachtig polyester eieren met zonnecel zorgen voor het zweven van een nog groter ei in een hoge waterkolom. Voor degenen die dit maar een vaag verhaal vinden, kijk eens op de site www.vdwaals.nl/kunst. Er is weer een hoop gebeurd de afgelopen tijd en eigenlijk heel het afgelopen jaar. Wil je alles nog eens rustig nalezen, dan kan dat! Binnenkort zal de nieuwe almanak veschijnen, waarin iedereen zijn inof opvulling aan het thema Gat geeft. Afsluitend wil ik mededelen dat er tussen het schrijven van dit stukje en het uitkomen van deze Koerier een bestuurswisseling heeft plaatsgevonden. Zeven frisse bestuursleden zullen komend jaar de vereniging gaan leiden. Ze zullen zich verderop in deze Koerier aan jullie voorstellen. Ik wens hen en ons veel succes toe. Iedereen die heeft meegeholpen aan het fantastische afgelopen jaar: ontzettend bedankt! Moge de vereniging nog lang in evenwicht blijven! 2 Koerier nummer 1 3
Thijs is zat, maar er moesten toch nog vijf anderen bij door Thijs Knaapen, f.t. Voorzitter Net zoals de rest van de kandidaatsbestuursleden ontkom ik natuurlijk ook niet aan een voorstelstukje in de Koerier. Bij deze dus. Mijn naam is Thijs Knaapen en ik word het komende bestuursjaar voorzitter van onze mooie vereniging. Ruim twintig jaar geleden, op een mooie zondag, de zeventiende mei van het jaar 1981, werd ik geboren in een klein, rustig plaatsje met de naam Beek en Donk. Voor degenen die geen flauw idee hebben waar ze dat moeten zoeken: het ligt op een kleine twintig kilometer van Eindhoven in de richting van het beruchte Helmond en het beroemde Lieshout, welbekend vanwege het fameuze bier dat de gebroeders Swinkels daar brouwen. Helaas kon ik hier niet mijn volledige loopbaan als scholier voltooien vanwege de ontoereikende faciliteiten. Om te beginnen ben ik muzikaal ingesteld. Ik wist al vroeg dat ik piano wilde gaan spelen. Mijn ouders wilden eerst even weten of ik dat wel echt meende, dus moest ik, zoals zovelen, eerst eens de blokfluit ter hand nemen. Maar ondanks dat mijn opa zo aardig was mij hoogstpersoonlijk les te geven werd dat geen succes en na een paar maanden zwichtten mijn ouders dan toch voor de langverwachte piano. Dit bleek mijn langst standhoudende hobby te worden, aangezien ik nu nog steeds speel. Daarnaast heb ik verschillende koren lastig gevallen met mijn pogingen tot zingen, en wonder boven wonder bleken die dat niet eens zo erg te vinden. Ook op het sportieve vlak heb ik mij uitgeleefd. Tennis is de sport die mijn voorkeur kreeg, maar daarnaast heb ik ook veel gevolleybald en getafeltennist en de laatste jaren ben ik begonnen te squashen. Tenslotte iets wat over het algemeen misschien wat minder als sport ervaren wordt, maar wat zeker wel sportief is, namelijk schaken. Ik ben begonnen met cursussen, en nu draai ik volop mee in de subtop van de plaatselijke competitie. En naast schaken wordt er op zo n avond ook het nodige bier gedronken, het blijft nou eenmaal een cafésport. En dat is natuurlijk ook erg gezellig. Na mijn basisschool in Beek en Donk volgde daarom een atheneum in Helmond en weer zes jaar later, toen ik het benodigde papiertje met negen punten erop binnenhad, de Technische Universiteit Eindhoven. Hoewel ik geen echte hoogvlieger was ging het me daar redelijk voor de wind. Na twee jaar was mijn P-diploma een feit, met als grootste struikelvak Thermische Verschijnselen. Dat was wel zo n beetje mijn educatieve levensloop in een notendop, maar er is natuurlijk ook een leven buiten het klaslokaal of de collegezaal. En dat is zo mogelijk nog interessanter dan wat jullie tot nu toe van mij te weten zijn gekomen in dit stukje. Ik heb er door de jaren heen een aantal hobby s op nagehouden en die zullen hieronder allemaal even de revue passeren. Hier op N-laag heb ik er ook nog een paar hobby s bij gekregen. Ik ben namelijk in een aantal commissies gegaan en heb samen met een achttal jaargenoten Fysisch Dispuut Daedalus opgericht, een gezellige vriendengroep die van tijd tot tijd een activiteit voor de leden van Van der Waals organiseert. Ook ben ik sinds een half jaartje werkzaam bij het Natuurkundecircus, en ook daar valt een hoop lol te beleven! Hopelijk weten jullie nu een beetje meer over mij. Het komende jaar zal ik mijn best gaan doen om alles goed te laten verlopen. Ik hoop dat ik er voor mezelf en voor alle anderen een fantastisch jaar van kan maken. Aan mijn inzet zal het in ieder geval niet liggen, want ik heb er erg veel zin in het komend jaar. Mochten jullie nog meer willen weten, actief willen worden of gewoon eens gezellig willen kletsen, aarzel dan niet en loop even binnen in de Van-der-Waalskamer, dan zie ik jullie wel een keer komen! 4 Koerier nummer 1 5
Thijs is zat, wie ben ik? door oen Loermans, f.t. Secretaris Evenals mijn voorganger in deze koerier, moet ik als aankomend bestuurslid ook een stukje schrijven om me voor te stellen aan alle Van-der-Waalsleden die mij nog niet kennen (uiteraard mogen de mensen die mij al wel kennen dit stukje ook lezen, wie weet leer je iets nieuws). Om maar meteen met de naam in huis te vallen: ik ben oen Loermans en ik studeer Technische Natuurkunde (wat een verassing). In het komende bestuursjaar zal ik de functie van secretaris bekleden. Nou snel wat over mijzelf dan. Ik ben geboren in Alphen aan de Rijn in Zuid Holland. Ik heb daar gewoond tot mijn achtste en daarna verhuisden wij naar Brabant, naar Heesch om precies te zijn. Heesch is een rustig klein plaatsje waar geen zak te beleven valt. Dat was wel effe wennen met dat gekke taaltje in Brabant, maar ach ik was nog jong en erg ontvankelijk dus al snel begon ik mij ook de gekke Brabantse termen aan te leren. Ik heb het hier niet over het dialect uiteraard want dat is helemaal onbegrijpelijk (net Limburgs). Nee ik heb het over het gehoudoe en het toevoegen van onjuiste voorvoegsels voor werkwoorden en uiteraard hoe kan ik het vergeten: Kei. Kei is echt een geweldig woord, het slaat nergens op en je kunt het echt overal voor zetten om een bewering te versterken, echt een kei-tof woordje dat kei. vaak volgens sommigen) gesignaleerd in een gele outfit. Ook is hij soms herkenbaar aan zijn mooie Daedaluspolo met een echte authentieke roze kraag. Wat de meeste mensen nog niet weten over mij is dat ik een fervent zeiler ben. Vanwege studie en Van der Waals gerichte bezigheden begint het er steeds meer bij in te schieten, maar ik probeer toch zo vaak mogelijk te gaan zeilen. Ik zeil zelf in een open tweemansboot, een 420, genaamd Blue Devil. Met dit oude barrel (zo oud is Yolanda toch nog niet? red.) vaar ik lokaal wedstrijden bij onze erg gezellige watersportvereniging. Buiten mijn zeilactiviteiten badminton ik ook. Dit is helaas sinds ik ben gaan studeren een stuk minder geworden, maar dat pak ik later wel weer op. Ik bemerk dat ik begin af te dwalen, dus back to the point: wie is nou die oen? Nou je hebt hem vast wel eens rond zien lopen door N-laag of zien hangen bij de Fysicawinkel (Fywi) of in de Van-der-Waalskamer. Hij is niet al te groot en kan vreeeeselijk irritant zijn. Hij wordt soms (te 6 Koerier nummer 1 7
Zicht op het geheel door Robert Vrancken, f.t. Penningmeester Iedereen die al eens een stukje schreef voor de Koerier weet hoe het gaat: je wordt geacht een stukje af te leveren dat niet dodelijk saai is, niet teveel blaat, niet te weinig blaat, jezelf in een goed daglicht stelt, maar jezelf ook weer niet overmatig arrogant laat lijken. En niet te lange zinnen maken. Dus zoals elk persoon dat inspiratie zoekt om creatief te zijn begin je met jatwerk. En dat is nou precies wat een penningmeester niet mag overkomen. Geld is niet creatief en boekhouden zou dat niet moeten zijn. Maar zoveel geld is wel een inspiratie voor sommigen. En dus moet ik op al dit geld letten. Andere taken die ik heb zijn het organiseren van een symposium en meehelpen met het Project Natuurkunst. Stukjes schrijven voor de Koerier is blijkbaar ook een belangrijke taak, dus zal ik mezelf maar eens wat verder voorstellen, zodat dit stukje ook nog ergens over gaat. Ik ben Robert Vrancken, net 20 jaar, en wat ik studeer is nogal duidelijk. En ik wil president van de wereld worden. Ja inderdaad, ja. Jullie horen nu iets dat slechts een select groepje mensen tot nu toe weet. Deze functie is ook slechts bedoeld als opstapje. Daarnaast heb ik ook nog hobby s die tot mijn einddoel moeten leiden: basketbal, snowboarden, mijn dispuut Daedalus, yoga, borrelen, muziek luisteren en uitgaan. Uitgaan en muziek zijn nogal met elkaar verweven, gelukkig ben ik niet exclusief in mijn voorkeuren. Ik sta net zo graag op de Loveparade als op Pinkpop, in de Altstadt of juist de Danssalon. Helaas heb ik nog geen goede drum&bass horen draaien hier in Eindhoven, of acidhouse of of of of of... ik ben nogal een Homo Musiversalis. Hoe dit alles tot mijn einddoel moet leiden is voor mij een weet, voor jullie nog de vraag. Belangrijk is het om zicht op het geheel te houden, dingen in het juiste perspectief te plaatsen. Mijn zicht op al het geld van deze vereniging zal dan ook net zo scherp zijn als al die andere dingen die mijn blik weten te vangen (vooral op de Loveparade trouwens, misschien een idee voor een weekendcommissie?). Ik verwacht ook wel dat dit jaar mij inzicht zal geven in mijzelf, wie ik ben. Want zelfs als toekomstig president is dit leven een grote zoektocht, lopend op de paden des levens. En anders kan ik altijd nog een Nobelprijs scoren, nietwaar? De basis ligt er al. Maar genoeg over mijn superioriteitscomplex. Dit jaar in het bestuur mag ik in ieder geval met al mijn bestuursgenoten de vereniging besturen, maar ook begeleiden, helpen en dienen horen erbij. Zo n takenpakket klinkt wel aardig. Ik heb er in ieder geval zin in. Tot bij een borrel, symposium of gewoon omdat je boeken wil kopen. Oja, ik wil ook nog studiepunten scoren dit jaar... 8 Koerier nummer 1 9
Eén Thijs is niet zat... door Thijs Meijer, f.t. ommissaris Externe Betrekkingen Net terug uit hina, zal ik nu op de valreep nog een stukje schrijven om mezelf voor te stellen. Zoals de titel misschien al doet vermoeden, heb ik dezelfde voornaam als de voorzitter. Ik heet Thijs Meijer en ik zal komend jaar ook plaatsnemen in het bestuur van SVTN J.D. van der Waals. In hina ben ik drie weken meegeweest met de Grote Buitenlandse Excursie. Dat leek me een goede voorbereiding op mijn bestuursjaar, waarin ik als commissaris Externe Betrekkingen ook nogal eens de TU/e zal moeten verlaten om bedrijven te bezoeken. Bovendien was het ook een ongelooflijk mooie belevenis om te zien hoe mensen en in het bijzonder studenten in een andere cultuur leven en denken. Verder was de studiereis voor mij nog eens een voorbeeld van de prachtige mogelijkheden die SVTN J.D. van der Waals aan studenten biedt. Maar laat me eerst even kort wat vertellen over mijn leven tot nu toe. Het begon allemaal in het uiterste zuiden van Nederland. Daar zag ik op 19 december 1980 het levenslicht in Kerkrade. Het schattige kleine kereltje wat jullie op de foto zien bleef echter niet erg lang wonen in rustiek Limburg. (Ter informatie, het schattige kleine kereltje op de foto ben ik, toen ik nog een schattig klein kereltje was.) Mijn vader ging werken bij Philips in Eindhoven, zodat ook ik met mijn ouders en mijn broer en zus in de Lichtstad kwam te wonen. Na enige keren verhuizen kwam ik te wonen in het huis waar ik nu nog altijd bij mijn ouders woon. In Eindhoven heb ik zes jaar lang het hristiaan Huygens ollege bezocht, waarna ik een gymnasium-diploma kreeg. Daarna heb ik, na lang twijfelen tussen natuurkunde en scheikunde, gekozen voor de studie Natuurkunde aan de TU/e: een uitstekende keus, zo is wel gebleken. Gedurende het eerste jaar heb ik erg goed mijn best gedaan, zodat ik in één jaar mijn propedeuse haalde. Dit betekende dat ik echt actief mocht worden bij Van der Waals, waarna ik vorig jaar in de symposium-commissie ben gestapt om het symposium Flowing Physics mede te organiseren: een erg geslaagd symposium en ook het organiseren was een hele ervaring! De Ouderdag was ook een activiteit die ik heb helpen organiseren. Vooral het maken van het promotie-filmpje was erg leuk! Voor die eerstejaars die niet met het idee Ouderdag bekend zijn: een Ouderdag is een dag waarop je ouders een keer kunnen komen kijken om op een leuke manier te zien wat de studie natuurkunde inhoudt. Verder ben lid van het dispuut Daedalus, waarmee ik veel plezier heb gehad het afgelopen jaar. Mijn vrije tijd slijt ik vooral met sport. Ik speel al bijna 15 jaar korfbal en sinds een jaar speel ik dat bij de studentenkorfbalvereniging van Eindhoven: ESKV Attila. Bij Attila heb ik het afgelopen jaar competitie gespeeld en heb ik in het bestuur gezeten, wat ik ook dit jaar blijf doen. Verder heb ik met Attila verschillende toernooien bezocht, met als toppunt het Europees Studentenkampioenschap Korfbal, waarvoor ik een week in Tsjechië ben geweest. Een andere hobby is het bespelen van de piano. Om dit jaar naast alle bestuurstaken toch ook serieus met natuurkunde bezig te blijven, heb ik een bijbaan met een natuurkundige achtergrond. Ik werk bij collegedemonstraties, waar ik de proeven tijdens colleges opbouw en demonstreer. Op deze manier zal ik velen van jullie dit jaar regelmatig zien in het Auditorium in de collegezalen. Ik hoop echter dat ik jullie dit jaar ook van bij Van der Waals zal zien, tijdens een borrel of een activiteit. Vooral hoop ik jullie echter te zien tijdens lezingen en excursies die de Lezingen- en Excursiecommissie (ook wel de LEX ) zal organiseren, waar ook ik lid van zal zijn. Ik denk dat het erg belangrijk is dat jullie geïnformeerd worden over de mogelijkheden die natuurkunde jullie biedt na je studie en dat jullie een keer andere, bijzondere kanten van de natuurkunde zien. Als je zelf ook invloed wilt hebben op de dingen die de LEX organiseert, of die Van der Waals verder organiseert, kom dan vooral een keertje langs op de Van-der-Waalskamer, dan wil ik je graag vertellen wat de mogelijkheden zijn! 10 Koerier nummer 1 11
Hallo iedereen, dit is Paul. En Paul is jullie nieuwe commissaris BuEx en borrelpenningmeester vanaf 3 oktober. Maar belangrijk is dat jullie deze Paul eerst nog even leren kennen, dus bij deze: Het begon allemaal op 27 april 1981 in Hapert. Ons mam was al een hele tijd zwanger en had die dag bedacht om maar eens te gaan bevallen, 20 km naar het noordoosten, in Eindhoven. Aldus gebeurde, en ik was geboren. Diezelfde dag werd er een groot vreugdevuur aangestoken, de sigarenfabriek van gebroeders laassen tegenover ons huis ging in vlammen op. Ik was dus de laatste sigaar (de lintonaffaire bestond toen nog niet). Er waren mij nog drie vrouwelijke sigaren vóór trouwens. Over sigaren gesproken, ik rook niet. De volgende 18 jaar heb ik verder in Hapert versleten. Voor de middelbare school moest ik elke dag naar Eersel naar het Rythoviuscollege. Aan scholen heb ik overigens altijd zo min mogelijk tijd besteed. Meer tijd heb ik besteed aan pianospelen, waar ik ongeveer op mijn achtste mee ben begonnen. Behalve mijn zwemdiploma halen heeft sport niet bijzonder veel aandacht gekregen. Ik heb nog wel eens geprobeerd te atletieken, maar ik kwam er achter dat dat toch echt niks voor mij was. Liever lui dan moe. Om toch maar iets verenigingsachtigs te doen heb ik in Duizel bij scouting gezeten. Dat was overigens heel leuk, en toch een beetje inspannend. Verdere details uit mijn jeugd: LEGO, autootjes, auto s, (lig)fietsen, (computer)spelletjes, muziek, zeilen. Zoals al blijkt uit [details] zou ik best werktuigbouwkunde hebben kunnen doen. Daar heb ik dus ook nog aan gedacht, maar gelukkig heb ik toch voor natuurkunde gekozen, zodat ik neer kan kijken op de fietsenmakers. Met werktuigbouw houd ik mij dus alleen bezig in m n vrije tijd. Ik lig zo nu en dan ook nog wel eens onder auto s thuis. Daarbij heb ik het dan over een Volvo Amazon uit 67 en een Ford Transit uit 80. door Paul laassen, f.t. ommisaris Buitenlandse Excursie, Borrelpenningmeester ditzelfde huis, net zoals nog 2 ex-natuurkunde fietsenmakers, één Indiër die iets met computers doet en één bouwko. Verder ben ik een klein half jaar geleden begonnen met sporten (jawel, maar nu was er enige noodzaak) bij All-Terrain, maar daar ben ik zo n 3 maanden geleden weer mee opgehouden vanwege een zere teen. Ik ben wel weer van plan verder te gaan, wanneer ik de gelegenheid heb. Nu hebben jullie dus met deze Paul kennis gemaakt. Dan kunnen jullie er nu eindelijk achter komen wat er nou eigenlijk helemaal daar bovenaan staat geschreven. Om eerlijk te zijn begrijpt Paul dat zelf ook nog helemaal niet, maar gelukkig heeft hij een boekje waar het in staat. Spreek het zó uit: ótsjin priejátnê pêznakómietsê swamie. Jawel, dit is Russisch, en betekent zoiets als Aangenaam kennis met u te maken.. Waarom Russisch? Omdat dát de bestemming is van de BuEx in 2002. Paul heeft inmiddels zijn eerste les Russisch achter de rug, wat wil zeggen dat ie net het alfabet een beetje kent. Behalve naar Rusland gaat Paul eerst nog even kijken in Zuid-Afrika. Van 5 december tot en met 11 januari zullen jullie hem namelijk allemaal moeten missen. Gelukkig praten ze in Zuid-Afrika iets wat op Nederlands lijkt. Goed dat was het, dus: Houdoe hè, oftewel Nu doe ik inmiddels twee jaar natuurkunde hier, en dat bevalt goed. Vanaf het begin op kamers en ook dat bevalt goed. Eerst in een niet zo gezellig huis, maar nu een wel zo gezellig huis. Piet woont overigens in 12 Koerier nummer 1 13
Een hele mond vol door Piet Grauls Daar zit ik dan. Een stukje schrijven voor de Koerier, me even voorstellen als aankomend bestuurslid. Doe ik wel even, dacht ik, maar dat valt nog niet mee. En dan moet er ook nog een leuke foto bij. Eerst maar wat over de foto dan. Ik, Piet dus, sta tweede van rechts tussen vier van mijn vijf huisgenoten. De oplettende lezer ziet hier ook Paul bij staan. Maar over hem kunnen jullie van alles lezen op de pagina s hiervoor. Mensen van mijn jaar (ik wilde eigenlijk generatie zeggen, toch een beetje vreemd) herkennen misschien ook Dennis en Sjoerd, twee oude bekenden van Van der Waals, die nu hard aan het studeren zijn voor fietsenmaker. En dan is er nog Tito en sinds kort Daan. De foto is gemaakt tijdens het beruchte Bierspel, dat bij ons op de keukentafel getekend is en dat wij regelmatig proberen te spelen. Zoals je ziet is het dan altijd erg gezellig, wat misschien te maken heeft met de hoeveelheid bier die op zo n avond voornamelijk door onze keelgaten vloeit. Maar daar gaat dit stukje niet over. Ik moet hier in een paar regels wat meer over mezelf vertellen. doen is, en als het moet jullie bij de haren naar de activiteiten slepen! En dit jaar mag ik ook eindelijk doen waar ik al die tijd naar heb uitgekeken: de lichtkrant programmeren! Laat ik maar beginnen met een schokkende feit dat volgens mij nog niet veel mensen bij Van der Waals kennen: ik ben een Belg. Zo, het is er uit. Ik kom dus uit België, net zoals frieten, bijna alle lekkere bieren en Manneke Pis. Maar ik ben opgegroeid in het zonnige zuiden van Nederland, oftewel Limburg (dit zullen de meeste mensen wel weten, of in ieder geval vermoeden). Na de kleuter- en basisschool en het VWO dacht ik laat ik maar Technische Natuurkunde gaan studeren, ik weet toch niks beters, en zo kwam ik in Eindhoven terecht. En het bevalt me hier prima. Maar na twee jaar hard studeren (en soms ook wat minder hard) was ik toch uitgekeken op de boeken en dictaten en was ik toe aan wat anders. In de eerste twee jaar van mijn studie ben ik steeds meer betrokken geraakt bij Van der Waals en zo komt het dus eigenlijk dat ik hier nu zit een stukje te schrijven. Komend jaar ben ik ommissaris Interne Promotie, ommissaris Activiteiten en ommissaris Website. Een hele mond vol. Afgelopen jaar heb ik ook al in de Activiteitencommissie gezeten en nu mag ik die dus gaan voorzitten, zodat jullie ook het komende jaar heerlijk kunnen ontspannen tijdens de gezelligheids-activiteiten van Van der Waals. En als ommissaris Interne Promotie zal ik ervoor zorgen dat jullie weten wat er allemaal te Voor die promotie komt mijn laatste functie ook goed van pas, die van ommissaris Website. omputeren was altijd al een hobby van me, en hoewel ik nog niet echt veel verstand heb van HTML, flash en weet ik wat allemaal nog meer, lijkt het me ontzettend leuk om dit allemaal te leren en om de homepage van Van der Waals te beheren. Hoi hoi, dan ben ik een echte webmaster. Klinkt heel belangrijk hè? Samen met de Webcie heb ik een aantal leuke, nieuwe ideeën die we de komende tijd gaan uitvoeren, dus kijk de komende tijd regelmatig eens naar www.vdwaals.nl zou ik zeggen. Dat is in het kort waar ik me dit jaar mee bezig ga houden, maar er komt natuurlijk nog veel meer bij kijken. Ook veel gezelligheid, en dat is ook zeker één van de redenen waarom ik het bestuur in ga. Van alle kanten hoor je dat een jaartje bestuur een fantastische ervaring is, en wie ben ik dan om aan al die wijze oude mannen te twijfelen? Ik ga er in ieder geval een geweldig jaar van maken. 14 Koerier nummer 1 15
Settelingsangst door Kim van Ommering Het is woensdagavond kwart over tien. Toch voel ik mij nog even verplicht jullie een klein stukje van mijn levensverhaal te onthullen. Als toekomstige Koeriercommissaris moet ik namelijk wel het goede voorbeeld geven en mijn stukje op tijd afhebben. nog kattengejank, nu mag je pas oordelen als je me gehoord hebt), en op de middelbare school ben ik gaan badmintonnen. Eind middelbare ben ik weer gestopt met viool (als je niet meer elke dag speelt wordt het op den duur toch weer kattengejank), en begonnen met piano. Ten eerste zal ik mijzelf even kort voorstellen: Ik ben geboren in Geldrop. Daar woonde ik een aantal maanden in een veel te klein flatje, dus door veel te huilen probeerde ik mijn ouders duidelijk te maken dat ze moesten verhuizen. Mijn volgende thuis bevond zich in Valkenswaard. Dit was helaas van nog kortere duur dan mijn verblijf in Geldrop, want Philips besloot mijn vader naar Engeland te sturen. Dus moesten wij een jaartje weg. Ons mam (oja, aangezien het Brabantse deel bij ons een heel stuk beter vertegenwoordigd is, spreek ik met trots van ons mam ) besloot uiteindelijk toch maar niet op de boot te bevallen van mijn broertje, maar deed dat gelukkig net daarna. Mijn Engelse taalontwikkeling verliep erg vlot. Na een heel jaar kon ik al een paar woorden Engels: Don t push me, Matthew. Tja, als bijna tweejarige kleuter heb je het zwaar. Gelukkig mochten we snel weer terug, richting Valkenswaard. Toen ik ook nog een dik (alleen als baby hoor) klein zusje kreeg besloot we maar een nieuwbouwhuis te kopen in Dommelen. Na wat timmeren konden we daar intrekken. Tja, en zeven jaar later ontstond toch weer een vreemd soort settelingsangst. Mijn volgende huisje was in Hapert. In dat huis ben ik ook nog een keer van kamer verhuisd. Hoe leuk Hapert echter ook was, de bus naar Eindhoven begon toch te vervelen toen ik eenmaal op de TU zat. Dus een maand geleden eindelijk een kamer in Eindhoven gevonden! Ondanks dat ik in mijn leven druk bezig ben geweest met verhuizen, had ik ook nog wat tijd om hobby s te verzinnen, en vriendjes te maken. Alhoewel, dat laatste? Ach, ik ben nog altijd lid van Fysisch Dispuut Daedalus, dus een paar vriendjes heb ik nog wel Maar terug naar hobby s: het begon met veeeeeeel knutselen en tekenen als klein kind, eind basisschool ben ik begonnen met vioolspelen (ja, toen was het Ach ja, eigenlijk uiteindelijk met alles weer gestopt, maar ik ben toch weer van plan zowel met muziek als met sport weer iets te gaan doen. Ik sport nog wel een beetje trouwens. Maak je wel eens mee dat je op een gegeven moment beseft dat een muur wel erg snel nadert, maar dat je handen te ver achter je lichaam zijn om je lichaam nog in te kunnen halen? Ga dan maar eens squashen. Geweldige sport! Het komt er op neer dat dat balletje nooit de kant opgaat als dat je denkt, komt door die muren... en dan wil je eerst de ene kant op, dan toch de andere, dan moet je spontaan omdraaien, dan toch weer naar voren rennen, dan nog met racket zwaaien, dat dan inmiddels beklemd zit tussen je ledematen... en dan val je om... snap je het idee? Tja, als ik nog meer moet gaan vertellen kan ik ook niet meer stoppen voordat ik een Koerier vol heb met informatie over mijzelf. Iets vertellen over mijn functie het komende jaar ga ik ook niet op deze pagina s doen, want daar heb je als Koeriercommissaris weer Redactioneel voor. Buiten Koeriers maken ga ik ook nog een hoop andere dingen doen, maar ik weet zelf ook nog niet wat. Daar komen jullie volgend jaar nog wel achter. Misschien ben je wel meegeweest op P-kamp of het Outdoorweekend in de Ardennen. Daar heb je me in ieder geval vast al wel gezien 16 Koerier nummer 1 17
AP GEMINI ERNST & YOUNG ap Gemini Ernst & Young is de sterke partner achter de schermen van menig organisatie. Of het nu gaat om multinationals, start-ups of ministeries, zij zijn afhankelijk van een goed functionerende bedrijfsvoering. Het werk dat wij voor onze klanten doen, varieert van strategisch advies, management consulting en projectmanagement tot realisatie en beheer van informatiesystemen. Dertig jaar ervaring heeft ap Gemini Ernst & Young opgebouwd met deze dienstverlening en het heeft geleid tot een surplus aan expertise. Wij zijn dan ook één van de grootste consultantorganisaties ter wereld voor management consulting en informatietechnologie. In de Benelux telt onze organisatie 9.000 medewerkers, wereldwijd 60.000. Een baan bij ap Gemini Ernst & Young betekent een loopbaan. Dat betekent dat je de mogelijkheden krijgt om je te specialiseren in de richting die jij wilt en waar jij geschikt voor bent. Al werkende zal je merken waar je sterke kanten en interesses liggen. Daarom helpen wij jou om je bestemming te vinden, want medewerkers die hun talenten kunnen ontplooien leveren de beste prestaties. Werken bij ap Gemini Ernst & Young betekent dan ook ruimte voor experimenteren, ontwikkelen, samenwerken en grensverleggend werken. 18 Koerier nummer 1 19
Mogen wij even STOORen door Hans van Hemmen Zoals jullie al gemerkt hebben is het collegejaar weer begonnen. Nou, niet voor iedereen dan want er zijn een aantal studenten, waaronder Rody die altijd dit stukje schrijft, op studiereis in hina. De ouderejaars zullen de STudenten Onderwijs ORganisatie al wel kennen, maar voor de eerstejaars wil ik graag nog even toelichten wie we zijn en wat we doen. STOOR bestaat uit Nienke, indy, Rody, en ik (Hans). Wij zijn er voor om bepaalde services te verlenen zoals de verkoop van tentamenbundels die binnenkort weer nieuw uitkomen. Ook onderhouden wij contacten met de Keuzeprogramma ommissie (KP), Bestuurlijk Overleg Natuurkunde Studenten (BONS) en het Studenten Advies Orgaan (SAO). Bovendien zitten we het Overkoepelende Studenten Overleg (OSO) voor, een bijeenkomst waar studenten afkomstig uit de Universiteitsraad, de Faculteitsraad, de Opleidingscommissie, het Van-der-Waalsbestuur, de P-raad en PPraad met elkaar overleg voeren en informatie uitwisselen. De laatste twee raden begeleiden wij ook alsmede het P-mentorenproject. Ik kan me voorstellen dat het je als (eerstejaars)student allemaal niet zo veel zegt. Wat je zeker moet onthouden is dat als je ergens op de faculteit problemen mee hebt, tips of ideeën hebt, je bij STOOR terecht kunt. De P-studieraad bijvoorbeeld is een bijeenkomst van eerstejaarsstudenten en hun docenten waar problemen over eerstejaarscolleges en tentamens worden besproken. Eventuele problemen kunnen dus direct aan de docent worden voorgelegd of eventueel worden doorgespeeld aan bijvoorbeeld de Opleidingscommissie. Het feit is dat zowel de faculteit als de docenten openstaan voor opbouwende kritiek en je kunt door deel te nemen aan een P- studieraad of door langs STOOR bereiken dat een probleem of ergernis wordt opgelost. site van Stoor: www.phys.tue.nl/stoor Dit is in een notendop wat STOOR doet. Heb je dus iets te vertellen of wil je een tentamenbundel kopen, kom dan langs bij ons, we zitten bij Van der Waals in de buurt, namelijk kamer Ng0.04 en zijn in de pauzes van 12.30 tot 13.30 uur open. Verder kun je kijken op onze site www.phys.tue.nl/stoor. 20 Koerier nummer 1 21
Die wirkliche Wahrheit door Herr Professor Wolfgang Q. von Wisiwíkirivili Klapf Nach ein zehr länge en hehrlich uninspannende vakantie ist het helaas alwieder tijd um mein uiterst dankbahre taak als Uw sternenlehser und zukomstinterpretierder wehr auf te pakken. Gelukkig war die toekomst dit mahl nicht so moeilijk zu vorspellen, aangezien ich sowel ein klap von ein heipaal voor N-laach als von ein BuEx-molentje heb gehad und dus genug sterretjes zag. Ram (21 maart - 20 april) Het leven begint pas in het 5de jaar, zegt men. Dan wordt het nu wel eens tijd om vakken te halen. Kleuter-kwantum is een goed begin. Stier (21 april - 20 mei) Uw dadelstruitjesmanie divergeert nadat het bestuur gewisseld is. Tja, misschien had het nieuwe bestuur dit kunnen voorkomen als ze hun naam wat eerder bekend had gemaakt. Tweelingen (21 mei - 21 juni) Heeft U Kleuterkwantum nou eindelijk eens gehaald? Anders hebben mijn voorspellingen ook niet veel zin meer. Kreeft (22 juni - 22 juli) U merkt op dat veel voorspellingen van de schrijver dezes over Kleuterkwantum gaan. U vraagt zich af of dit te wijten is aan de persoonlijke Kleuterkwantum-perikelen van hem. Leeuw (23 juli - 23 augustus) U optreden tijdens prinsjesdag heeft uw zelfvertrouwen doen terugkomen. Helaas verdwijnt dit al snel als blijkt dat U Kleuterkwantum alweer niet gehaald heeft Maagd (24 augustus - 23 september) Weet U wel dat U in totaal 210 studiepunten moet halen. Met de 76 die U na drie jaar heeft weten te verzamelen komt U er niet echt. Schorpioen (24 oktober - 22 november) Het leven gaat door, maar wordt wel steeds moeilijker. Toch weet U Kleuterkwantum te halen. Vakken van het derde jaar gaan nu toch echt een struikelblok volgen. Weegschaal (24 september - 23 oktober) U raakt dusdanig uit balans dat uw activiteiten verplaatst naar de Weegh, dan heeft Van der Waals er ook geen last meer van. Boogschutter (23 november - 21 december) Niet geschoten is altijd mis. U scoort dus ook behoorlijk de laatste tijd, zeker met het spelen van Lost Vikings. Steenbok (22 december - 19 januari) Uw starre houding de laatste tijd zal weer wat beter worden. Ondanks dat U een steenbok bent zal U wat flexibeler worden in uw omgang met andere mensen. Verwar dit niet met liefde. Waterman (20 januari - 19 februari) Voor alle watervrouwen: helaas heeft U niet gescoord tijdens de BuEx. Waarschijnlijk is uw sterrenbeeld dus niet Kip. Het leven op N-laag gaat door zoals altijd. Echt vrouwelijker bent U er ook niet op geworden. Vissen (20 februari - 20 maart) Niet gevist is altijd vlees eten zeg ik altijd maar. Wat ik hiermee bedoel wordt in de loop van November wel duidelijk. December wordt voor U wel een vrolijke maand, maar misschien loop ik nu te ver op de dingen vooruit. 22 Koerier nummer 1 23
Uit het dagboek van een Introbegeleider door Thijs Knaapen Het is maandagmorgen 20 augustus. Terwijl ik de slaap uit mijn ogen wrijf probeer ik me te bedenken waarom ik die wekker nou ook alweer zo vroeg had gezet. Het is tenslotte vakantie, toch? Dan herinner ik me ineens dat het vandaag de grote dag is! De Intro begint! Vol energie spring ik mijn bed uit en na de noodzakelijke ochtendhandelingen zet ik koers richting Eindhoven. Na nog een laatste lading van wijze adviezen en andere informatie van mevrouw Feiner kunnen we op weg. Samen met mijn Intro-echtgenoot Kim duik ik nog snel even de stad in, want we hebben nog geen speeltjes voor onze kids. We komen langs de fl.2,50-shop, waar de ingang geblokkeerd is door Introbegeleiders die wachten tot de winkel geopend wordt, en we besluiten ons heil ergens anders te zoeken. Bij de V&D komen we grappige gele mannetjes tegen en we besluiten deze mee te nemen. De jongen bij de kassa kijkt wat vreemd naar onze aankoop, maar is waarschijnlijk dolblij dat hij die afzichtelijke dingen eindelijk kwijt is. Na de toespraak van onze Rector Magnificus, de heer Van Santen, worden in een collegezaal alle groepjes samengesteld. Kim en ik krijgen elf nuldejaars op sleeptouw. Daar is het eerste probleem al: de V&D had maar twaalf van die rare dingen, dus Kim en ik zullen ons tevreden moeten stellen met het gezamenlijk beheer van ons mannetje. Terwijl we naar N-laag lopen komen de eerste vragen van onze kids al opzetten en ik raak ongemerkt in een soort waas Een dag of vijf later trekt de waas weer op, ingeleid door een enorme plons. Tot mijn ontsteltenis zie ik, als ik weer boven het smerige wateroppervlak van de Dommel uit kom, onze kids lachend langs de kant staan. Zij hebben me erin gegooid. Maar hoe kan dat? Wat is er gebeurd met die nuldejaars die, op een enkele vraag na, zwijgend naar N-laag liepen? Ik klim op de kant en zie de antustent staan. Er lopen al een aantal mensen naar buiten. De Intro loopt op zijn eind en het enige wat mij nog rest is droge kleren aantrekken en naar huis gaan. Af en toe schieten me flarden voor de ogen van wat er de afgelopen week gebeurd is, maar ik kan er nog geen samenhangend geheel van maken. Eén ding staat echter wel als een paal boven water. De Intro is geslaagd! Ik heb een fantastische week gehad! Inmiddels is het drie weken later. Het academisch jaar is geopend, de colleges en practica zijn begonnen, alles gaat weer zijn gewone gangetje. De gebeurtenissen in de Intro zijn intussen genoeg bezonken voor een reconstructie. De week begon op maandag klassiek met krantje meppen, gevolgd door een spelletje om wat van elkaars interesses op de hoogte te raken. Traditioneel was het daarna tijd voor Op slag van Maandag. Dit jaar leek alles hier in het teken te staan van de brandslang en het lukte dan ook niemand om de spellen droog te voltooien. Dit leverde leuke taferelen op in combinatie met het meel en de groene zeep die bij sommige spellen gebruikt werden. Na de avondmaaltijd in de kantine van N-laag stond de eerste informatieoverload op het programma. Ademloos luisterden de Introgangers naar praatjes van de studieadviseuse, Van der Waals en STOOR, die gevolgd werden door een film, The Game. Ons bunkerbezoek dat daarop volgde hebben we uit fitheidoverwegingen maar niet al te lang gemaakt, ook al was het wel gezellig bij Demos. Dinsdagmorgen hadden alle instanties de gelegenheid zich voor te stellen. Daarna was het de beurt aan de sportverenigingen om zich te manifesteren op de sportmarkt. s Middags moesten we onze kids loslaten. Die mochten namelijk zelf rond gaan crossen in N-laag en ascade om een aantal locaties te vinden, terwijl Kim en ik in ascade een spel leidden. Hierbij werd door zowel het rode als het witte team gepoogd om naar de overkant te komen ten koste van het andere team. Deze dag werd de avondmaaltijd in de mensa geserveerd en hierna was er de mogelijkheid om een sporttraining mee te draaien. Kim en ik hadden gezien dat er een cabaretier bij de AOR kwam en we kregen een paar kids die niet wilden sporten mee naar dit optreden. De presentatie van de studentenverenigingen die daarop volgde was niet 24 Koerier nummer 1 25
bepaald spectaculair. Het geluid was slecht en we besloten na een tijdje, net als een aantal anderen, dat het leuker was om gewoon wat vroeger naar de bunker te gaan. Zo gezegd zo gedaan en de rest van de avond hebben we ons vermaakt op het terras bij Demos. De woensdag begon met een volleybaltoernooi, waar we naast een beetje te ballen voornamelijk in de zon hebben gelegen. Daarna was het tijd voor de bunkertocht waarbij we de gelegenheid kregen eens goed rond te kijken bij onder andere de studentenverenigingen. Tijdens de scalatocht die daarop volgde presenteerden de cultuurverenigingen zich, waarbij moet worden opgemerkt dat vooral de Tuna s en Tunina s flink van zich lieten horen. Het nuttigen van de avondmaaltijd gebeurde op deze dag in een studentenhuis. Wij hadden een mooie kamer in Hemelrijken tot onze beschikking, waar we ons konden voorbereiden op de kroegentocht die die avond op het programma stond. Na zes kroegen en zes gratis consumpties langsgegaan te zijn leverde deze tocht een gratis gevulde plastic pul op. Ook dit jaar was het op donderdag weer cultuurdag. We kregen een skaband, een stukje toneel van studententoneelvereniging Doppio, een cabaretier, een blokfluit- en een trombone-ensemble en een muziekworkshop voorgeschoteld. Aan dit laatste mochten we zelf meedoen en wij wisten een bassist, een toetsenist en een pianist te leveren voor het improvisatiebandje. De optredens op het Stadhuisplein waren helaas niet zo gezellig als voorgaande jaren op Stratum, maar een potje poolen op zijn tijd is natuurlijk ook erg leuk. De barbecue die volgde liep helaas weer uit op een foodfight, en er was al niet al te veel eten. Gelukkig kwam ons groepje er bijna ongeschonden vanaf. Alleen mijn broek moest het ontgelden. Onze laatste avond van de intro sloten we af bij Demos, waar het wederom erg gezellig was. De laatste dag alweer. Vrijdag. Dat was de dag van het katerontbijt. Een beetje lam in de Borrel hangen en wachten tot je aan de beurt bent bij de boekenverkoop. En na de lunch stond nog één activiteit op het programma: de antus! Niet iedereen had meer zin en een paar gingen helaas al naar huis, maar degenen die bleven werden beloond. Er volgde een onvergetelijk festijn waarbij om het hardst gezongen werd en waarbij niemand droog bleef. En toen, aan het eind, volgde de reeds genoemde plons, die mij uit mijn trance wekte. Langzaam droop iedereen af, teleurgesteld dat het afgelopen was, maar stiekem ook wel blij dat ze eindelijk weer rustig bij konden gaan slapen. Maar vooral was iedereen voldaan, want de Intro 2001 was een succes geweest en iedereen had op en top genoten. En daarom zou ik ook willen afsluiten met het bedanken van de Introcommissie 2001, die er weer een weergaloze week van heeft weten te maken. ommissie, bedankt! 26 Koerier nummer 1 27
Intro 2001 door Astrid Jacobs Op 20 augustus was het dan zo ver. Alle eerstejaars vertrokken richting de TU/e om te gaan genieten van een (hopelijk) kei leuke week die zou bestaan uit feesten en zuipen. Met je introgroepje en je intropapa en intromama begon het na wat kennismakingspelletjes goed, door aan op slag van maandag mee te doen. Onder het motto maak je introgroep zo nat en vies mogelijk kon je lekker aan de slag met alle troep die je kon bedenken. Nadat je uiteindelijk helemaal onder de verf, yoghurt en andere troep zat kon je aanschuiven voor het avondeten om een goede bodem te leggen voor de rest van de avond. Meteen de eerste avond was het namelijk tijd om het echte studentleven te verkennen door met zijn allen naar de bunker te gaan en daar te feesten. Vervolgens kom je de volgende dag met een duffe kop op de informatiemarkt en de sportmarkt, waar je gelukkig niet heel wakker voor hoeft te zijn, zodat je nog even uit kunt rusten. En s middags werden we dan voor het eerst alleen losgelaten op de faculteit om een beetje te weten te komen waar alles zat. Natuurlijk wisten alle groepjes heel goed de weg naar de salon te vinden! Maar de rest bleek niet zo makkelijk te zijn. Na heel wat gepuzzel kwam je toch eindelijk terecht waar je moest zijn. Bij een echt studentenleven mag naast bier ook sport niet ontbreken (om je bierbuikje een beetje te verbergen), dus s avonds waren er sporttrainingen georganiseerd waardoor je echt kennis kon maken met de verschillende sportverenigingen. Nadat je dan helemaal uitgeput was van het sporten was het natuurlijk weer tijd voor biertjes in de bunker! waren goed in de stemming gebracht voor de concerten op het stadhuisplein. Maar ja, halverwege zijn we toch maar naar de N-laag gegaan want de eerste borrel in de salon mochten we niet missen (zó goed zijn we opgevoed door onze intro-ouders)! Na wat biertjes krijg je toch wel weer honger en daarvoor was de super-bbq geregeld, waarbij een foodfight natuurlijk niet kon uitblijven! (Ik moet zeggen, onder de slaolie zitten is niet echt een fris gevoel!) Na alles weer een beetje afgewassen te hebben gingen we met zijn allen naar de bunker, klaar om de laatste avond nog even goed te feesten! Woensdag weer vroeg je bed uit om met je introgroep actief te gaan De studentenavond werd een avond van nog meer bier en nog minder sporten. Na in de halve finale helaas te hebben verloren dachten we slapen, wat allemaal niet gaf als je de volgende dag niet zo vroeg weer laten we maar de bunkertocht en de scalatocht doen, zodat we wat wakker moest zijn voor een ontbijt in de Salon en boekenverkoop. En meer zien van het Eindhovense gebeuren. Om ook te zien hoe echte het hoogtepunt van de week waar iedereen al naar uitkeek was de studenten eten en leven moesten we maar gaan eten bij de antus! De bedoeling: word zo snel mogelijk zat en zorg tegelijkertijd introbegeleiders. Het was eigenlijk de bedoeling dat zij zouden koken, dat ook anderen onder het bier komen! Kortom aan het einde was al het maar chinees halen deed het ook erg goed! En woensdagavond was de bier op en iedereen doorweekt van het bier! Tijd voor een sprong in de kroegentocht, dus vol goede moed naar verschillende kroegjes voor frisse Dommel! Een poging doen om daar schoon te worden schiet een gratis biertje (wat er altijd wel in gaat)! Natuurlijk kom je uiteindelijk niet echt op, dus toch maar even douchen op N-laag. toch weer terecht in de bunker waar het feesten nog wel even doorging. Zodat je met een zo mogelijk nog duffere en brakke kop de volgende En tja, er is een tijd van komen en een tijd van gaan en dat laatste dag een cultuurtocht tegemoet ging. Daarbij konden we onder meer moment was helaas toen aangebroken! Tijd om dag te zeggen en een genieten van een concert, toneel, cabaret en nog meer muziek. We kei gave week af te sluiten! De intro was hartstikke leuk, nu nog even 28 wachten op het P-kamp waar het feesten weer door gaat! Koerier nummer 1 29
De INTRO door Michiel Boere Ja, hallo lezertjes. Hier volgt een stukje van een eerstejaars die net zijn eerste collegedagen heeft gehad. Alle ouderejaars zullen nu waarschijnlijk denken: nee niet weer zo n zeurende koter. Maar ik moet toch even dit stukje schrijven. De afgelopen dagen zijn wij (=eerstejaars) behoorlijk geschrokken van de studie want het blijkt dat we ook nog iets moeten doen. Het beeld van het rustige studentenleventje met oneindig veel vrije tijd is meteen vakkundig de grond in geboord. Maar goed, ik moet wat schrijven over de INTRO dus genoeg gezeurd. Op de Intro-maandag werden wij voorgesteld aan onze Intro-papa s, - mama s en broertjes (en zelfs een paar zusjes). Nog steeds ken ik mijn familieleden niet allemaal bij naam, maar het schept wel een band. Vervolgens kregen wij een vloedgolf aan informatiefolders, cd s, tasjes, frisbees, t-shirts, pennen en stickers over ons heen. (Het meeste wordt nu gebruikt als onderzetter of wc-papier). Ook hebben wij onze papa en mama versierd met enkele etenswaren (lees yoghurt en meel), om de sfeer er een beetje in te krijgen. De volgende dagen raakte we steeds meer gewend aan onze ouders en de N-laag door enkele spelletjes. Op woensdag was het sporttoernooi, vanwege de hitte hebben we maar in slow-motion gevoetbald. We moesten natuurlijk nog energie overhouden voor de zeer geslaagde kroegentocht van diezelfde avond, natuurlijk weer afgesloten bij de bunker. Donderdagmorgen is een beetje een zwart gat, maar de cabaretvoorstelling van donderdag was erg leuk. Ook de Super-BBQ was erg vermakelijk vanwege de live foodfight voorstelling! Op vrijdagmorgen zag je je brakke broertjes en zusjes weer vroeg bij het katerontbijt, waarna de cantus werd gehouden. Na een paar minuten had iedereen in de gaten dat het helemaal niet de bedoeling was dat je veel dronk, dus het bier vloog al snel door de lucht! Na de cantus was er nog feest op de bunker en zo kwam er op vrijdag een einde aan de INTRO 2001. Alle organisatie, papa s en mama s, heel erg bedankt voor deze 30 fantastische INTRO en tot ziens bij de borrel in de Salon! Koerier nummer 1 31
Hallo lezers, Dat wilde ik nou even kwijt!! onder redactie van Arjan Hamelinck U zult misschien denken wat is dit nu weer? Dit is een nieuwe rubriek in de Koerier waarin iedereen zijn ei kwijt kan. Het maakt niet uit wie het doet en waarover. Het kan bijvoorbeeld gaan over: tentamens, het weer, gebeurtenissen, collegae. Alles wat je op je hart hebt kan je hier ongecensureerd kwijt. Deze keer heeft Joost Kos een stukje ingestuurd. Het is jammer dat deze Koerier voor mij eigenlijk te laat verschijnt, maar ik wil toch even wat kwijt. Het is maandag 3 september 2001, de intro is weer voorbij, het nieuwe collegejaar begint en iedereen gaat aan de slag of zou dat moeten doen. En wie komt daar binnenlopen in de Van-der-Waalskamer? Het is Joost en hij loopt mank. Nou gebeurt dat wel vaker, zaalvoetbal is een linke sport, je kent het wel, maar deze keer is anders. Het is geen verzwikt enkeltje of slappe knie, dit keer is het iets serieuzer. Met de tranen nog in de ogen vertel ik desgevraagd het dramatische verhaal van een zo goed begonnen zaterdagavond. Gesport, lekker biertje gedronken in Tilburg en daarna op de brommer terug naar het ouderlijk huis in Hilbillybeek (= Hilvarenbeek, red.). En zoals iedereen weet zit het ongeluk in een klein hoekje, dus een klein stukje van huis af word ik aangereden door een levensgevaarlijke zatlap op een mountainbike. Wij schieten allebei van het fietspad af, hij valt, staat op, onderdrukt de pijn met de alcohol in zijn bloed en fietst door. Mij vergaat het iets minder voorvarend. Ik rijd het gras op, tegen een verkeersbord op, dat koppig weigert uit de weg te gaan en op een brommer die weigert aan de koppigheid van het verkeersbord toe te geven. Gevolg: zware kneuzingen en bloeduitstortingen in mijn kuit en een kapotte knie, op dokters advies blijven bewegen. Na dit verhaal afgestoken te hebben tegen deze persoon die ik niet bij name ga noemen, gebeurde er iets vreemds. In tegenstelling tot het verwachtte medeleven werd ik recht in mijn gezicht uitgelachen en werd mij verweten dat ik waarschijnlijk strontlazarus op de brommer zat. Volgens deze persoon was er niet eens een fietser in het spel en had ik die erbij gehallicuneerd. Na dit voorval liep ik ontmoedigd en diep gekwetst door, op zoek naar iemand die mij kon bijstaan in moeilijke tijden. Maar wat denk je, de volgende groep die mijn verhaal aanhoorde reageerde op een verbazingwekkend vergelijkbare manier. Sterker nog, ik denk dat ik het hele verhaal ongeveer vijftig keer heb verteld en iedereen vond het amuserend en beschuldigde mij van de meest verschrikkelijke dingen. Nou vraag ik me het volgende af; doe ik iets fout? Keek ik niet zielig genoeg? Liep ik niet moeilijk genoeg? Ben ik een onbetrouwbaar persoon? Had ik verband en krukken moeten gebruiken om de zo broodnodige helpende hand te krijgen? Ik zou graag de antwoorden willen hebben, dan weet ik dat voor de volgende keer. Deze Koerier is eigenlijk te laat omdat de meeste geïnteresseerden het verhaal al gehoord hebben. Toch wil ik hierbij wel duidelijk maken wat er is gebeurd is en in welke staat van nuchterheid ik mij bevond. Ik had welgeteld één biertje op en dat was zelfs nog een Grolsch 2.5 Lemon. Volgens de bij de rijkspolitie geldende normen was ik dus strontnuchter!!! Daarom wil ik jullie allemaal bedanken voor jullie welgemeende medeleven en hulp in donkere dagen, van je vrienden moet je het hebben. Zonder vriendelijke groet, Joost Kos Voor inzendingen mail: A.c.m.hamelinck@stud.tue.nl met als onderwerp Koerier. De redactie van dit blad is niet aansprakelijk voor de inhoud van deze rubriek. 32 Koerier nummer 1 33
Libertel-Vodafone loopt voorop en blijft dat doen. Niet al te lang nadat ik mijn studie Elektrotechniek aan de HTS had afgerond, ben ik ingestroomd in een concrete functie bij Libertel- Vodafone. Momenteel werk ik als Engineer op de afdeling Technical Network Development. Feitelijk heb je voor technici binnen Libertel-Vodafone twee takken van sport. Je hebt mensen die zich bezighouden met de specifieke radiotechnologie, de verbinding tussen zendmasten, het frequentiegebruik en het oplossen van storingen, en je hebt mensen aan de ITkant. Bij dat laatste ligt mijn hart: de routering van gesprekken, codering van informatie en de koppeling tussen systemen en netwerken. Want één simpel belletje moet natuurlijk wel even worden afgeschreven van je beltegoed. Daar ligt een omvangrijke infrastructuur aan ten grondslag. 34 Koerier nummer 1 35
Het IT-werk is hier buitengewoon breed. Misschien wel breder dan je bij andere bedrijven ziet, juist omdat het hier om telecom gaat. Soms werk je heel inhoudelijk aan de techniek, soms ben je meer projectleider die voor een soepele implementatie van nieuwe onderdelen in het netwerk moet zorgen. Hoe innovatief en technisch hoogstaand het werk ook is, plezierig is dat de meeste mensen in je omgeving zich er altijd wat bij kunnen voorstellen. Mobiele telefonie, daar heeft iedereen iets mee. Ik begon hier als capaciteitsbouwer voor Libertel izi. Om steeds meer gebruikers op het netwerk te kunnen toelaten, knopen we netwerken gefaseerd aan elkaar. Met behoud van kwaliteit uiteraard. Systemen moeten operationeel blijven, nu en in de toekomst. Dus zorg je ervoor dat de uitbreidingen zoveel mogelijk onder architectuur worden vormgegeven, waardoor je systeem flexibel blijft. Een boeiende en vaak ook ingewikkelde klus, zeker als je bedenkt dat we in de afgelopen twee jaar zijn gegroeid van 300.000 naar ruim 3 miljoen klanten. Die moeten allemaal een plekje binnen je netwerk krijgen. Gefaseerd groeien, betekent ook dat je intern de zaken goed moet verleggen. Samenwerken, daar draait het om. Wanneer collega s bij Marketing acties op touw gaan zetten, bijvoorbeeld een kortingsaanbieding, dan moeten de technici daar vroegtijdig op anticiperen. Je werkt nauw met je directe collega s samen en je weet van elkaar wat er staat te gebeuren. Daardoor kunnen we blijven garanderen dat we het beste netwerk hebben. Juist binnen de telecomwereld moet je beloftes ook daadwerkelijk waarmaken. Lukt dat niet, dan slaat het hele bedrijf een slecht figuur. Da s een klus voor ons allemaal. Het scherpst van de snede Nieuws van het front van de fysica door Sonja Jacobs Aangezien de lezer van dit periodiek hoogstwaarschijnlijk op zijn minst enigszins geïnteresseerd is in de edele wetenschap der fysica, wilde ik bij wijze van experiment in deze Koerier eens een poging wagen u op de hoogte te houden van de nieuwste ontwikkelingen op dit fascinerende gebied. Zo leverde een beetje surfen op www.physicsweb.org mij onder andere de volgende verrassende nieuwsfeiten op: Fusion hitch could help heavy elements, 13 sept 2001 Tijdens de zoektocht naar zware elementen is per toeval een nieuw obstakel ontdekt. Om zeer zware elementen te maken, worden meestal botsingen tussen grote kernen gearrangeerd. Als deze kernen echter teveel protonen bevatten, wordt kernfusie onmogelijk gemaakt door de grote afstotende oulombkrachten, die optreden en ontstaan door wederzijdse uitwisseling van massa tijdens de botsing van twee kernen met een totaal verschillend atoomnummer. Dit verschijnsel is bekend onder de naam quasi-splijting en werd tot op heden verondersteld alleen plaats te vinden als beide kernen in het experiment relatief zwaar zijn. In tegenstelling tot deze theorie hebben wetenschappers van de Australian National University in anberra onlangs aangetoond dat dit fenomeen ook kan optreden bij verschillende combinaties van lichte kernen die in botsing worden gebracht met zware kernen. Vooraleer de zoektocht naar nieuwe zware elementen kan worden voortgezet, moet nu dus eerst het principe achter de zogenaamde quasi-splijting aan een nader onderzoek worden onderworpen. Friction riddle is cracked, 20 sept 2001 Mijn ambities reiken verder en mijn ontwikkeling staat niet stil. We zijn een jong bedrijf waar je echt wat kunt betekenen. Daarom richt ik me nu ook op SMS en wil ik me straks gaan bezighouden met de mogelijkheden van de UMTS-frequenties. Ik volg volop cursussen en zorg ervoor dat ik blijf groeien in mijn vak. Die vrijheid krijg je hier. Bovendien krijg je ook een stimulans van buitenaf. De technologische ontwikkelingen zijn internationaal. We zijn onderdeel van de wereldwijde Vodafone-groep, waardoor we op tal van terreinen vooroplopen. En dat blijven we doen. Het maakt mijn werk hier lekker dynamisch. Alhoewel wrijving een verschijnsel uit het leven van alledag is, hebben wetenschappers het achterliggende mechanisme nooit helemaal doorgrond. Reeds sinds lange tijd is bekend dat de mate van wrijving afhankelijk is van de massa van het te bewegen object, maar niet van het contactoppervlak tussen het object en de ondergrond. Tot op heden werd aangenomen dat ruwheden op microscopische schaal de veroorzakers waren van dit fenomeen. Deze ruwheden maken het effectieve contactoppervlak kleiner dan het in eerste instantie lijkt en erg moeilijk meetbaar. Op de universiteit van Texas hebben twee 36 Koerier nummer 1 37
onderzoekers nu een model opgesteld dat wrijving relateert aan haarscheurtjes die op atomaire schaal op het oppervlak ontstaan wanneer twee objecten langs elkaar heen bewegen. Deze scheurtjes lijken niet alleen te bewegen, maar ook te vervormen terwijl het object over het oppervlak bewogen wordt. Door de vervorming van deze scheurtjes (waarbij ook lokaal atomaire ophopingen ontstaan), wordt het contactoppervlak verminderd en daarmee ook de wrijving. Deze theorie is niet alleen met succes toegepast op wrijving tussen twee gewone objecten, maar kan ook een verklaring zijn voor het feit dat de beweging van tektonische platen minder warmte oplevert dan vanuit de bestaande theorieën wordt voorspeld. Electron laser packs a punch, 25 sept 2001 door elektronen die tussen twee energieniveaus vervallen, maar door een bundel versnelde elektronen die in een zigzagbaan wordt geleid door magneten. Elke keer dat de bundel van richting wordt veranderd, wordt er straling geëmitteerd als gevolg van de versnelling die de elektronen hiervan ondervinden. Om de versterking te bewerkstelligen, wordt deze straling door spiegels terug de bundel in gereflecteerd. Deze versterking kan bij elke golflengte optreden en de golflengte van het licht kan worden geregeld door de snelheid van de elektronen te variëren. In Hamburg kan men inmiddels licht met golflengtes tussen de 80 en 180 nanometer versterken. De volgende uitdaging voor de wetenschappers ligt in het versterken van zachte röntgenstraling met een golflengte van minder dan 6 nanometer. Om dit te bereiken, zal echter de lineaire versneller die men ter beschikking heeft drastisch moeten worden uitgebreid. Voor meer informatie aangaande een van de bovenstaande onderwerpen verwijs ik u graag naar de bovengenoemde website, waar behalve het bovenstaande nieuws en links naar aan dit nieuws gerelateerde sites ook enkele zeer onderhoudende reviews over de invloed van de fysica op de maatschappij te vinden zijn. Hierbij kunt u onder andere denken aan de invloed van fysica op geldzaken, archeologie, vioolbouw of de Olympische Spelen. Al met al is www.physicsweb.org dus een erg leuke site voor mensen die op de hoogte willen blijven van de nieuwe ontwikkelingen in de natuurkunde of voor degenen de maatschappelijke relevantie van hun vak wel eens op een leuke manier beschreven willen zien. supergeleidende lineaire versneller waarmee elektronen tot de gewenste snelheid versneld worden (DESY) In het DESY research centrum in Hamburg is op succesvolle wijze een zeer krachtige ultraviolet laser gebouwd. Deze vrije elektronen laser, die meer dan duizend keer zo krachtig is dan de huidige generatie lasers, kan licht met een factor van 10 miljoen versterken. In tegenstelling tot een gewone laser wordt het licht niet gegenereerd 38 Koerier nummer 1 39