NIEUWJAARSSPEECH OMMEN 5 januari 2016, Vechtdalcollege Ommen Dames en heren. Allereerst hartelijk welkom op deze bijzondere nieuwjaarsbijeenkomst. Namens alle organiserende partijen ben ik blij te constateren dat u met zovelen bent gekomen. Misschien ligt het wel aan de bijzondere plek: het nieuwe Vechtdalcollege. We zijn net welkom geheten door Aart van t Veld. Ik zou me overigens uw nieuwsgierigheid goed kunnen voorstellen. Maar misschien ligt het ook wel aan de bijzondere samenwerking die aan deze bijeenkomst ten grondslag ligt. Er begint zich een mooie traditie te vormen in Ommen, waar verschillende partijen gezamenlijk deze bijeenkomst organiseren en aan de Ommer samenleving aanbieden. Dus welkom en alvast de allerbeste wensen voor 2016 namens OVO, HVO, LTO Ommen, KHN Ommen, het gemeentebestuur van Ommen, en natuurlijk namens onze gastheer het Vechtdalcollege. Misschien goed om nu ook alvast te melden dat de scholieren van het Vechtdalcollege vandaag helpen bij het serveren van de hapjes en drankjes en dat deze laatste gemaakt zijn door de bewoners van ons AZC en dat ook zij helpen bij het serveren hiervan. Ook een mooi voorbeeld van samenwerking. Iets wat we overigens in toenemende mate doen in Ommen. Denkt u even aan het initiatief van een aantal organisaties om te komen tot een gezamenlijke netwerkorganisatie in en voor Ommen (Helemaal Ommen). Als ik zo rondkijk vanavond zijn we eigenlijk al een heel eind op streek!
En dan na het welkom op het Vechtdalcollege en het gedicht van onze eigen stadsdichter Jannes Kuik het begin van de Nieuwjaarsspeech. U bent allen deze dagen vast op een aantal van dit soort bijeenkomsten. En tijdens die bijeenkomsten is het dan goed gebruik dat iemand spreekt. Vaak de voorzitter van het gezelschap. En al die mensen, net zoals ik, beginnen op enig moment met de voorbereiding. Bij mij was dat niet anders. Zo rond de kerstdagen heb ik de eerste pennenstreken op papier gezet. Daar is overigens weinig van overgebleven. Daar heb ik ook wel een reden voor. Aanvankelijk liet ik me namelijk inspireren door onze koning die het over moed en vertrouwen had en dat sprak me wel aan, maar na de oudjaarsconference van Herman Finkers heb ik die tekst maar weggedaan. Van Finkers heb ik immers geleerd dat het bij een goed optreden om twee zaken draait. Inhoud en beeld. Finkers stelling was dat hij wel voor de inhoud kon zorgen, maar dat hij voor het beeld enige ondersteuning nodig had. Diegenen onder u die hebben gekeken, weten hoe hij dat vorm heeft gegeven. Ik moet u gelijk teleurstellen. Ik heb niet iets soortgelijks kunnen regelen. Dat leek me echter ook niet direct geheel gepast. Leuk was Finkers overigens ook gewoon van zichzelf. Het aardige ook van spreken op 5 januari is dat mij al een aantal collega's is voorgegaan. Opvallend is dat veel speeches ingaan op samenwerking en vertrouwen. Dat is ook niet zo gek gelet op de tijd waarin we leven, maar het kan iets bevoogdends hebben. Ik wil daarom vandaag wel kort terugblikken, dat kan ook bijna niet anders, maar vooral ook positief vooruitkijken.
2015 Was een jaar waarin veel is gebeurd en sommige ontwikkelingen markant zijn geworden. Natuurlijk denken we direct aan de eurozonde crisis. Grexis. De discussie tussen de Grieken en de rest van Europa over onze munt. Een discussie die maar voortduurde en onze economie niet echt leek vooruit te helpen, terwijl we eigenlijk allemaal toe zijn aan enig herstel en licht aan het einde van de tunnel. Hoewel deze discussie groot is, waren natuurlijk de ontwikkelingen rond de vluchtelingen en de aanslagen veel indringender. Onze democratie werd in haar hart getroffen bij de aanslagen in Parijs, maar ook de voortdurende terreurdreiging in de grote Europese steden raakt aan onze primaire gevoelens van veiligheid. Terwijl we op onze kwetsbare plek getroffen worden, blijven de vluchtelingen komen vanuit o.a. het Midden-Oosten. De landen rond Syrië die door oorlog zijn getroffen en waar veel mensen het geweld ontvluchten voor een betere toekomst, maakt dat velen in rubberbootjes de overtocht wagen en soms zelfs te voet door Europa trekken richting een betere toekomst. Schrijnende beelden, die u allemaal kent. Hoewel de crisis in de eurozone en de terreurdreiging ook voelbaar zijn, komt dit vraagstuk misschien nog wel dichterbij. Naast de semipermanente opvang die we immers in Ommen leveren hebben we dit najaar ook vier nachten crisisnoodopvang gerealiseerd. Het waren veelal gezinnen uit Syrië die net in Nederland waren, die een aantal dagen bij ons waren. Op dat moment komt de oorlog en ellende dichtbij. Opvallend was het enorme draagvlak voor deze opvang in Ommen en de initiatieven vanuit de samenleving om iets te doen. Ik wil u complementeren voor uw inzet.
Gisteravond heeft onze Commissaris der Koning, mevrouw Bijleveld in haar speech tijdens de nieuwjaarsreceptie van de provincie Overijssel ook juist hierbij stil gestaan en gememoreerd hoe trots zij is op de bereidheid van de inwoners in Overijssel om een bijdrage te leveren. Tenslotte is het een natuurramp zoals in Nepal met duizenden doden, die je ook weer doet herinneren aan de betrekkelijkheid der dingen en die je misschien wel laat inzien hoe tevreden we ook mogen zijn met ons toch relatief veilige leven. En dan ben ik toch weer terug bij de koning. Vertrouwen en moed. Maar natuurlijk waren er ook kleine ontwikkelingen, mondiaal en lokaal die onze aandacht verder hebben gekregen. Voor mij persoonlijk was misschien wel het hoogtepunt van dit najaar de komst van sinterklaas. Het was natuurlijk even spannend of hij wel zou komen, maar dankzij de bemiddeling van de HVO, kwam sint toch weer over de vecht aangevaren. Zo rechtstreeks vanuit Meppel. Gelukkig voor kleine Luca, die zich zorgen maakte over de komst van de sint, vanwege het gebrek aan een burgemeester kwam het allemaal goed. Luca heeft me 's avonds geweldig geholpen bij de intocht. En het was prachtig met al die lampjes en honderden kinderen. Gelukkig kan dat ook gewoon nog. Natuurlijk in Ommen. En dan dames en heren. Wat gaat 2016 ons brengen. Ik vermoed in ieder geval veel inhoudelijke discussies vanuit het perspectief van de gemeente. Er staan grote dossiers op de rol waar de gemeenteraad keuzes kan maken. Te denken valt aan de toekomst van het centrum. Hoe willen we dat het hart van de stad Ommen zich ontwikkelt. En wat gaat er
verder gebeuren met de Rotbrink. Zien we vooral bedreigingen of ook kansen, waarin we met elkaar willen investeren? Ik denk dat er alle reden is om de toekomst optimistisch tegemoet te treden. Dat optimisme is niet alleen ingegeven door de aantrekkende economie, maar ook door het vermogen van inwoners, instellingen en zeker ook ondernemers in onze gemeente om aan- en door te pakken. Het verleden heeft ons dat geleerd. Sommige tradities blijven in een modern jasje ons aanspreken. Een voorbeeld daarvan is de Ommer Bissingh. Dit jaar wederom fris en optimistisch. Met een vernieuwd Ommer lied heb ik begrepen en landelijke exposure. Prima! Maar denk ook aan ons krachtige verleden. Ommen heeft voor hete vuren gestaan door de jaren heen. Problemen dienden zich aan en werden overwonnen. Sterker nog. Er kwamen prachtige dingen uit voort. Denk aan het nieuwe werelderfgoed in onze gemeente. De Ommerschans staat nu op de lijst tussen de Niagara watervallen en de Grand Canyon. De toekomst ligt in het verleden verscholen en misschien moeten we daar wel veel meer werk van maken. Ommen als bisschoppelijke vesting, een kleine Hanzestad met oeroude stadsrechten. Maar juist in combinatie met de marken, de bossen en de Vecht uniek (en veelzijdig). Onze molens en landgoederen met hun eigen historie. Monumenten die verbinden en verhalen vertellen. Ik ben ervan overtuigd dat we de geschiedenis meer moeten gebruiken om meer uit de toekomst te halen, misschien wel door die historie meer beeldend tot uiting te laten komen in en rond Ommen. Ommen heeft al veel van zichzelf. Dat bewezen in het verleden de eerste ANWB camping van het land in Ommen, Ommen als centrum van de wereld (Krishnamurti), de start
van de padvinderij in Nederland, maar ook de internationale school. Als deze ontwikkelingen bewijzen de kracht die verborgen ligt in onze gemeenschap. Het is aan ons, inwoners en ondernemers, om die kansen te pakken en te verzilveren. En waarom zouden we dat niet doen. Het burgerschap zit zo sterk in de Ommers en ook Ommenaren dat je daar vertrouwen aan kunt ontlenen. Laten wij de weg bewandelen van de vooruitgang. Zoals gezegd de economie trekt aan, er zijn kansen op het gebied van de vrijetijdseconomie en zorgeconomie bijvoorbeeld. Natuurlijk zou het helpen wanneer de provincie ons een handje helpt door alsnog te kiezen voor een goede ontsluiting van Ommen richting Zwolle in plaats van de nu voorliggende plannen. Als oud-gedeputeerde mobiliteit in een andere provincie denk ik ook te kunnen zeggen, dat je beter ten halve keert, dan ten hele dwaalt. Investeringen in de infrastructuur gaan decennia mee. Half werk blijkt altijd duurkoop is mijn ervaring. Leden van provinciale staten vergaderen de komende dagen over de plannen. Ik hoop dat men de oproep hoort en hiernaar handelt. Niet in de laatste plaats omdat we vanuit Ommen momenteel goed werken aan de samenwerking met Hardenberg. Na de succesvolle ambtelijke samenwerking hebben de colleges van b&w ook afgesproken intensiever inhoudelijk te gaan samenwerken. Aan de hand van een bestuurlijk manifest willen we samen kansen oppakken op het gebied van economie en participatie. Ik denk een goede ontwikkeling die eigenheid juist mogelijk maakt, ook op termijn.
Dames en heren. Ik had van de organisatie tien minuten gekregen. Die zal ik wel overschreden hebben. Excuses daarvoor. Mijn enthousiasme voor en over Ommen is groot. Ik hoop dat u dit met mij deelt en er samen de schouders onder wilt zetten. Laat ik afsluiten met nog een positieve opmerking. Oud & Nieuw is rustig verlopen in onze gemeente. Er waren geen noemenswaardige incidenten en zeer weinig schade. Zo hoort het ook! Dank aan allen die deze receptie mede mogelijk gemaakt hebben en u bedankt voor uw aandacht. Geniet u van de receptie. Mark Boumans Burgemeester van Ommen - Gesproken woord geldt -