MEVROUW C. M. E. KUYPER. Een Directrice van het Spie staat zoo'n beetje op den rand van bet universiteits-ieven en daarmee ook op dien van het studenten-ieven. Zij staat er niet geheel in, maar er ook niet geheel buiten. Dat zij er niet geheel buiten staat bewijst ook dit feit al, dat er op deze plaats over haar geschreven wordt. Zi] heeft met de studentenwereld wat te maken. En omgekeerd de studentenwereld met haar ook. Omdat die studentenwereld een eigen opvoeding geeft, naar de beginselen waarvan iedere Hospitant ook getrouw te leven zoekt. En zoo komen in het Spie bij elkaar: de leiding van het Hospitium en de opvoeding uit de studentenwereld. En een Directrice heeft beide te laten gelden; - haar eigen leiding bandhaven en de eigen positie van den student zien. Want waar iedere Hospitant dat "stud"-type rneebrengt, is het dat de Directrice de studentenwereld als haar naaste omgeving in haar eigen huis,krijgt. Zij komt er nooit geheel in - 't bliift haar omgeving -j maar zij staat er toch ook nooit geheel buiten, want de studentenwereld bezorgt haar haar taak. N aar deze algemeene regelen wordt tenslotte iedere Directrice door de studenten bekeken: hoe bleef zij in haar grenspositie zichzelf en wat was z ij daarbij voor het studentenleven binnen het Spie, En naar dezen maatstaf was er ook dagelijks de beoordeeling over Mevr. Kuyper en baar werk. Ook bier wordt haar werk bekeken rondom de grenzen tusschen Directrice en studentenwereld. Onder Mevr. Kuyper is er wat met het Spie gebeurd. Het is niet heelemaal het oude gebleven. 't Is te zien, dat iemand de lei ding gehad heeft, die er wat mee gedaan heeft.
68 MEVROUW C. M. E. KUYPER En nu zegt dit al dadeliik, dat het iemand was, die aan iets een zeker stempel geven kon. Dat haar werk een siýnatuur draagt, Dat er iets eigens in zit. Het Spie van nu draagt ook het kenmerk van de leiding van Mevr. Kuyper.. ". Het oude Spie had een "bmnenkant vol romanhek. Vol ýeheirnzinnigs; vol spoken en veldslagen. En het beroemde zich daar op. Maar het had ook al den rommel, die daaraan vastzit. Nu is romantiek iets met geweldig veel bekoring. leis wat je niet zoo maar loslaat. 't Heeft zoo'n geschiedenis en 't geeft zoo'n emotie. Daarom zijn er menschen, die er moeilijk los van kunnen komen. En iedere poging die meer zakelijkheid en meer werkelijkheid geven wil, als inbreuk op historische rechten willen veroordeelen. Maar het kan wei eens noodig worden, de romantiek voor den bezem te nemen. Vooral wanneer zij - zooals gezegdromrnel meebrengt. Want dit is iets, dat altijd in den weg staat. Dan moet er wei eens een doorbraak komen, Ik geloof, dat Mevr. Kuyper het Spie zulk een gelukkige doorbraak bezorgd heeft. Dat zij werkelijk iets heeft opgeruirnd. Dat het er Irisscher op geworden is. En ja - dan rnoest er ook wei eens wat weg, dat oud was en vertrouwd. Waar heele verhalen aan vast zaten. Dingen die bijna dierbaar waren. En ook gewoonten, die van geslacht op geslacht waren overgegaan. Dit alles los te laten ging soms wei al zuchtend... Maar er kwam iets voor in de plaats. Voor een waterkan - best oorlogstuigl - kwam een vaste waschtafel. En dit hielp het Spie vooruit. De binnenkant werd wat lichter. Er bleven minder schuilhoeken. 't Geheel werd doorzichtiger. ýl bleef er - gelukkig - het eigene. Nog is het Spie: het Spie. Daar zorgt tenslotte het "stud" -zijn van de bewoners voor. En als dat eigene ooit ondergaat ' dan zijn de bewoners geen stud's meer. Maar Mývr. Kuyper heeft hier ook voor op de grens gestaan. Zi] heeft ook de bewoners als stud's gezie:n. En
MEVROUW C. M. E. KUYPER 69 heeft begrepen, dat iedere wel-daad voor het Spie hiervan uit moet gaan: dat haar bevolking een eigen type vertoont. [Niet om iets bijzonders te wezen. Maar om daarin zichzelf te zijn). En natuurlijk, dan lukt de eene weldaad al eens beter dan de andere. Maar het Spie-van-nu toont heel duidelijk, in veel dingen, dat Mevr. Kuyper de "studenten zag; en dat zij voor hen heel dikwijls een goed ding op de rechte plaats wist te zetten, Toen Mevr. Kuyper kwam stond er in den tuin van het Spie een oude, eerbiedwaardige boom. Die hoorde bij het Spie. Daar zat historie aan vast. Een boom waar men van hield. Maar hij gaf veel schaduw. Te veel. Hij was te goed. Hi; bedierf het voor zichzelf. De omgeving bleef te donker. Hij bezorgde te veel duistere plekken. Hoe mooi en hoe goed het ook was; - dit was zijn natuurlijke schaduwzijde. En al had men hem - ook om die schaduw - lange j aren liefgehad; op den duur werd hij onmogeliik. Dit moest eerst gezien worden. Toen Mevr. Kuyper kwam, ging die boom er al gauw uit. En die de geschiedenis aan dien boom zagen, von den dit jammer. Het Spie liet in dien boom iets van zichzelf wegdragen. Mevr. Kuyper zag dat z'n schaduw teveel was. Het Spie kon zonder dien boom lichter worden. Daarvoor liet ze hem vallen. En het Spie werd lichter. Dit was een weldaad. - Maar de boom was weg. Hij behoorde tot de oude, vertrouwde dingen, die op ziehzelf mooi waren, maar die de schaduwen in het Spie vermenigvuldigden. In dien tuin was ook een zeer onfraaie hoek. Die hoorde er bijna niet bij. Die was voor de katten. Een onteering voor het Spie. Mevr. Kuyper zag het zoo ook. Zij liet den hoek heplanten. Nu speelt er jong groen in den wind en wuiven er
70 MEVROUW C. M. E. KUYPER bloempjes. Nu z.it er op een witte ban.ý een ee.ýste-jaars te droomen bii radio-muztek en maneschijn, en bij verdwaald gezang uit een open raam van een huis langs de gracht. En door al dit moois is de onteerende hoek voor geed verdwenen. Hier is wat opgeruimd. En hier is iets daarvoor in de plaats gekomen, dat heel de orngeving op hooger plan brengt, Hier is het Spie verrijkt. Zoo is in den tuin van het Spie de typiek aan te wijzen van heel het werk van Mevr. Kuyper. Een werk waar een daad uit spreekt, die een verjonging voor het Spie bracht. Een werk dat haar persoonlijkheid toont en dat daarom aan haar naam verbonden zal blijven. Een werk dat zelf weer mogelijkheden geeft tot voortgaanden opbouw. J. A. V. N. B. Aangezien Mevrouw C. M. E. Kuyper rzelf door OIILStandigbeden venhinderd was ODS een portret van haar te doen toekomea, was de ami.lie zoo welwille.nd neven.gaande foto af te staan.