Sofie en Regenboog HOOFDSTUK ÉÉN

Maat: px

Weergave met pagina beginnen:

Download "Sofie en Regenboog HOOFDSTUK ÉÉN"

Nienke de Smedt
5 jaren geleden
Aantal bezoeken:

1 HOOFDSTUK ÉÉN We zijn bijna bij de school! riep Sofie uit toen ze vlak voor zich een bord zag. Eenhoorn Academie stond er in zwierige gouden schrijfletters met daarnaast een tekening van een spierwitte eenhoorn met een regenboog rondom zijn hoofd. Een pijl wees naar een lange, met bomen omzoomde oprit. Wie het eerst aan het eind van de oprit is, joelde Bas, Sofies broertje van zeven. Sofie kon niet wachten om de school te zien. Ze hadden vijf uur gereden en ze zou dolgraag in galop gegaan zijn. Toch liet ze zich van de rug van 5

2 haar ruwharige grijze pony glijden en klopte het dier liefdevol op de hals. Sorry Bas, maar Cosmo is moe. Ik ga hem nu niet nog verder aansporen. Cosmo was oud en kon niet meer zo snel. De pony duwde zijn neus dankbaar in Sofies haren. Haar zwarte krullen hingen over zijn snoet als een pikzwarte hangsnor. Sofie moest lachen, maar met een knoop in haar maag. Nu ze tien jaar was, was ze oud genoeg om naar de Eenhoorn Academie te gaan, waar ze haar eigen eenhoorn zou krijgen. Maar ze zou Cosmo wel heel erg gaan missen! Alles goed, liefje? vroeg haar moeder, die naast haar halt hield. Solitaire, haar eenhoorn, was volwassen en zag er heel elegant uit naast Cosmo met zijn korte beentjes. Je zult het hier geweldig vinden, maar nu voelt het natuurlijk nog een beetje onwennig. Denk eraan dat je altijd beleefd bent en probeer alsjeblieft eerst na te denken voordat je je ergens in stort. 6

3 Sofie grinnikte. Alsof ik dat ooit zou doen, mam! Hm, zei haar moeder en trok haar wenkbrauwen op. Toen keek ze Sofie vertederd aan. Vergeet niet dat alle andere jongens en meisjes waarschijnlijk net zo zenuwachtig zijn als jij. Maar het zal niet lang duren voordat jullie elkaar leren kennen. 7

4 Ik ben inderdaad een beetje zenuwachtig, gaf Sofie toe, maar ik maak me meer zorgen om Cosmo. Ze streelde de hals van de pony. Denk je dat hij het gaat redden zonder mij? Natuurlijk wel, zei haar moeder. Hij is al oud en hij zal heel blij zijn dat hij het wat rustiger aan mag doen. Bas en ik zorgen er wel voor dat hij heel veel knuffels en aandacht krijgt. Maak je maar geen zorgen. Straks maak je kennis met je eigen speciale eenhoorn. Daarmee ga je een band opbouwen en jullie zullen leren hoe je samen moet werken om ons eiland te beschermen. Sofie gloeide van trots. Ze vond het een heerlijke gedachte dat ze Eenhoorneiland zou gaan verdedigen, haar mooie vaderland. Ik ben zo benieuwd hoe mijn eenhoorn eruit zal zien en wat zijn magische kracht zal zijn. Ik hoop dat hij kan genezen, net als Solitaire. Elke eenhoorn werd geboren met een eigen magische kracht. Er waren heel veel verschillende 8

5 krachten en jonge eenhoorns ontdekten meestal wat ze konden in hun eerste jaar op de Eenhoorn Academie. Sofies moeder leunde voorover en streek een lok zwarte krullen van Sofies voorhoofd. Ik weet zeker dat je van je eenhoorn zult houden, wat zijn kracht ook zal zijn. Sofie werd stil toen ze Cosmo door de groene tunnel van bomen naar de school leidde. Ze wilde echt heel graag dat haar eenhoorn een genezende kracht zou hebben. Met die helende krachten zou ze misschien iets weg kunnen nemen van Cosmo s pijn. Ze waren aan het einde van de tunnel gekomen en Sofie reed verder in het bleke januarizonnetje. Ze voelde een golf van opwinding toen ze naar het enorme gebouw keek. Het was van marmer en glas en in de tuin ervoor stond een klaterende fontein. Van dit moment had ze al jaren gedroomd. 9

6 Het is prachtig! Ze kon haar ogen bijna niet afhouden van de imposante torens van de school. Eromheen lagen de prachtig onderhouden tuinen, die zelfs in de winter vol planten en bloemen stonden. In de verte glinsterde het veelkleurige, magische water van het beroemde Sprankelmeer in het zonlicht. 10

7 Was ik ook maar oud genoeg om hier te mogen komen, zei Bas verlangend. Jongens en meisjes renden alle kanten op. Leerkrachten riepen enkele leerlingen iets toe. Een groep meisjes stond bij elkaar onder aan de trap die naar de voordeur van de school leidde. Ze zagen eruit alsof ze zojuist aangekomen waren. 11

8 Sofie haalde diep adem. Het was zover. Nu was het tijd om afscheid te nemen van Cosmo en van haar familie! Ze sloeg haar armen om Cosmo s hals en verborg haar gezicht en haar tranen in zijn zachte manen. Dag, lieve Cosmo. Ga maar lekker grazen in de wei. Mama raakte zachtjes haar arm aan. Zal ik met je meelopen? Nee, het gaat wel. Sofie droogde haar ogen in Cosmo s manen en omhelsde toen haar moeder en Bas. Tot gauw! Sofie liep op de vijf meisjes af. Vooral het meisje met een kransje van blauwe vergeet-me-nietjes in haar donkere haren leek haar heel aardig. Ze glimlachte naar het meisje en zij lachte terug. Sofie wilde net haar naam vragen toen een lange vrouw op hen af kwam. Ze had een smal, gelig gezicht en een lange neus met een brilletje dat op de punt balanceerde. Een meisje met golvende 12

Vergelijkbare documenten

Kinderkerstfeest van de Kindernevendienst 26 december Kerstverhaal

Kinderkerstfeest van de Kindernevendienst 26 december 2016 Kerstverhaal Heel lang geleden was er een jonge vrouw, Maria. Zij woonde in het dorpje Nazareth. Maria was een heel gewone vrouw, net zo gewoon