Opleiding professionele re-integratie tijdens periode van arbeidsongeschiktheid voor begeleiders uit de zorgsector Mede ontstaan vanuit ESF-project Hart voor Werk Paul, productiemedewerker Janssen-Pharmaceutica Paul heeft een aangeboren hartaandoening en werkt bij Janssen-Pharmaceutica in de productie-afdeling als productiemedewerker in vroege en late dienst. De man is heel sportief en let op zijn voeding maar heeft desondanks een serieuze ingreep ondergaan. Hij wilde aanvankelijk al snel na de revalidatieperiode opnieuw aan het werk maar na overleg met het revalidatieteam werd gesteld dat het aangewezen was om drie maanden revalidatie uit te doen alvorens deeltijds terug aan het werk te gaan. GTB is samen met Paul in gesprek gegaan met de werkgever om samen naar een gepaste oplossing te zoeken. Hij werkte uiteindelijk gedurende 2 maanden via een systeem van gedeeltelijke werkhervatting, en startte nadien terug in zijn oorspronkelijk, voltijds regime. Karel, vrachtwagenchauffeur Karel is een vrachtwagenchauffeur met een aangeboren hartafwijking. Karel had een infectie opgelopen en diende een operatie te ondergaan. GTB heeft overleg met de cardioloog gepleegd en bemiddeld met de werkgever. Tijdens de operatie werd zijn borstkas volledig opengelegd waardoor hij fysiek goed moet herstellen om opnieuw aan kracht te winnen alvorens hij opnieuw aan het werk kan. In de toekomst zal hij, zeker de eerste periode, enkel containertransport doen aangezien dit fysiek minder belastend is dan de vrachtwagens met bache die handmatig en met veel kracht bevestigd moeten worden. Hij gaat in principe voltijds aan de slag, maar aangezien hij nog erg veel verlof heeft, werkt hij in de praktijk tot het einde van het jaar deeltijds.
Inhoudstafel 1 Samenwerkingsmodel Werk en Gezondheid 1.1 Ontstaan 1.2 Recoveryvisie/herstelvisie 1.3 Samenwerkingsmodel 2 Rol van de begeleider in de zorg 2.1 Netwerk uitbouwen 2.2 Expertise op vlak van gezondheidszorg 2.3 Rol van de begeleider in het traject 3 Trajectverloop 3.1 Trajectmodel - participatieladder 3.2 Trajectbepaling en trajectuitvoering 3.3 Afsluiten traject 4 Praktijkvoorbeelden 1 Samenwerkingsmodel Werk en Gezondheid 1.1 Ontstaan Het samenwerkingsmodel Werk en Gezondheid is ontstaan vanuit twee ESF-projecten. Hart voor Werk enerzijds en Bruggen Bouwen anderzijds. GTB krijgt vanuit actoren uit de gezondheidssector veel vragen naar samenwerking. Stilaan begint men ook binnen de gezondheidssector te merken dat indien patiënten kunnen werken naar een zo optimaal mogelijk reparticipatie in de samenleving, dit hun herstel bevordert. Dit samenwerkingsmodel biedt een methodiek die de kansen op een professionele re-integratie van patiënten in revalidatie verhoogt en die inzetbaar is over heel Vlaanderen. Vanuit de ervaringen binnen Hart voor Werk werd de methodiek omtrent professionele re-integratie ontwikkeld. Deze methodiek steunt op een zo intens mogelijke samenwerking tussen de betrokken actoren rond de patiënt. Tijdens de experimentele fase van Hart voor Werk werd er een hele intensieve samenwerking opgebouwd, waarbij de trajectbegeleiders ingebed werden in het centrum. Op het einde van dit project kunnen we stellen dat dit een ideale situatie is, die leidt tot de beste resultaten. Dit is echter erg tijdsintensief en niet haalbaar om toe te passen in alle settings die vragen rond samenwerking hebben. Er werd daarom gezocht naar een wijze van samenwerken die deze vorm het meest benadert en waarin de factoren die bijdragen tot een goede samenwerking en tot de opstart van een goed traject met de patiënt meegenomen werden. Deze factoren zijn de voorwaarden om tot een succesvolle samenwerking en resultaten te komen. Verder in dit hoofdstuk worden deze voorwaarden toegelicht en uitgediept. Vanuit de ervaringen binnen Bruggen Bouwen, een ESF-project dat ontstaan is vanuit art. 107, en de ervaringen van Hart voor Werk werd het draaiboek tot samenwerking opgemaakt. Samenwerkingsmodel Werk en Gezondheid 3
Een draaiboek dat toepasbaar en aanpasbaar is in elke residentiële of ambulante setting in de gezondheidszorg. Dit draaiboek wordt verder in dit hoofdstuk ook toegelicht. 1.2 Recovery-visie / herstel-visie Alles vertrekt vanuit de herstelvisie ( recoveryvisie die in geestelijke gezondheidszorg gehanteerd wordt). De herstelvisie gaat over het creëren van een goed leven, optimale maatschappelijke participatie en een positieve identiteit, rekening houdende met moeilijkheden en uitdagingen die eigen zijn aan de problematiek waarmee mensen kampen. Herstel is een intens persoonlijk, uniek proces van verandering in waarden, gevoelens, doelen, vaardigheden en/of rollen. Het is een manier van leven, van het leiden van een bevredigend, hoopvol en zinvol leven met de beperkingen die de klachten met zich meebrengen. Herstellen betreft het ontgroeien van de gevolgen van de aandoening en de ontwikkeling van een nieuwe betekenis en misschien een nieuw doel in iemand zijn leven. Deze visie benadert patiënten vanuit 3 kernbegrippen. Een eerste is hoop. Men is er van overtuigd dat betaald werk de levenskwaliteit verhoogt. De begeleider neemt een coachende, faciliterende rol en benadert de patiënt op een empowerende manier. Er zijn twee experten in een traject, enerzijds het arbeidsnetwerk met kennis van de interactie tussen arbeidshandicap en de arbeidsmarkt, en anderzijds de patiënt met inzicht en kennis over zichzelf, zijn mogelijkheden, zijn competenties. Er wordt vertrokken vanuit het perspectief van de klant en alle acties, ook diegene die niet lukken, worden aanzien als leerervaringen. Een tweede basisbegrip is controle. Het gespecialiseerd netwerk reikt alle informatie aan en stelt zijn expertise ter beschikking. Er wordt verteld over het positieve effect van een betaalde tewerkstelling, tewerkstellingsmaatregelen worden geschetst, Maar de patiënt bepaalt en beslist. Hierbij wordt er ook gefocust op risicomanagement. Bepaalde acties houden risico s in. Deze risico s worden samen met de patiënt onderzocht, maar de keuze blijft bij de patiënt. En een derde begrip zijn de mogelijkheden. Er worden vanuit het netwerk mogelijkheden gecreëerd om betaald werk te vinden en men vertrekt vanuit de mogelijkheden van de patiënt in plaats van vanuit de beperkingen en problemen. Binnen de herstelvisie wordt aan patiënten maximaal de kans gegevens om te ervaren of betaald werk mogelijk is. 1.3 Voordelen van werken De voordelen van werken kunnen schematisch als volgt beschreven worden: Voordelen van werken Economisch nut Psychosociaal nut Fysiek nut Samenwerkingsmodel Werk en Gezondheid 4
1.3.1 Economisch nut Arbeid verhoogt de financiële draagkracht van personen met een ziekte, en daarom heeft arbeid voor deze mensen in eerste instantie een economisch nut. Mensen werken om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. Economisch gezien is het voor ons maatschappelijk stelsel ook wenselijk dat zoveel mogelijk mensen aan het werk zijn. Er wordt ook geïnvesteerd in mensen die inactief zijn. Verder zijn er ook op bedrijfsniveau voordelen. Wanneer mensen sneller het werk hervatten, besparen werkgevers op loondoorbetaling en vermindert de werkdruk op de collega s van zieke werknemers. 1.3.2 Psychosociaal nut In het kader van optimale participatie van mensen in een ziektestatuut in de maatschappij is werkhervatting een belangrijk doelstelling geworden. Arbeid kan bijdragen aan een reductie van het risico dat een sociaal isolement met zich meebrengt. Werk is het meest geschikte instrument om een aantal psychosociale functies te vervullen (zelfvertrouwen, dagstructuur, sociale contacten, ). Het is bewezen dat arbeid mensen zich nuttig laat voelen. Naast de economische voldoening kan werken ook een intellectuele, creatieve, sociale, voldoening bieden. Mensen krijgen meer de kans om hun competenties te gebruiken en te ontwikkelen, maar ook te laten zien aan de buitenwereld. Werken geeft bovendien een vast ritme aan het leven. Mensen zonder werk klagen meer over de sleur in het leven. Na verloop van tijd lijken alle dagen meer en meer op elkaar. 1.3.3 Fysiek nut Er is relatief vele onderzoek gedaan naar de invloed van werkloosheid op de gezondheid. Hieruit blijkt dat het verlies van een baan de gezondheid vermindert en dat blijvende werkloosheid een verder negatief effect heeft op de gezondheid. Aspecten van werk die een positieve invloed hebben op de gezondheid zijn: Het hebben van controle over het eigen werk Werk dat beroep doet op de creativiteit Gezonde werkdruk Mogelijkheden voor eigen ontwikkeling Mogelijkheden om werkuren en werktijden zelf te bepalen. 1.4 Samenwerkingsmodel 1.4.1 Basisprincipes Het model dat opgemaakt is gebaseerd op een aantal basisprincipes die belangrijk bleken te zijn tijdens de experimentele fase van Hart voor Werk en die het mogelijk maakten een aanbod te kunnen bieden op de vraag. Samenwerkingsmodel Werk en Gezondheid 5
Om een samenwerking uit te kunnen bouwen in meerdere settings binnen de gezondheidszorg is het belangrijk dat de methodiek inpasbaar is in de reguliere werking van GTB. De begeleidingen die opgestart worden, mogen niet projectafhankelijk zijn. De inbedding in de reguliere werking zorgt voor de uitbouw duurzame samenwerkingen. Het samenwerkingsmodel biedt mogelijkheid tot expertise-uitwisseling. Door de uitbouw van een goede samenwerking gaat er geen informatie verloren en leert men van elkaar. GTB reikt zijn expertise aan van de arbeidsmarkt en het revalidatiecentrum biedt input vanuit de medisch hoek. Er wordt beroep gedaan op ieders kennis. Er wordt sterk ingezet op de empowerende benadering van de patiënt. De patiënt wordt aangemoedigd om zoveel mogelijk acties zelf te zetten en zo ook zelf zijn traject te sturen. Indien nodig neemt GTB acties over, maar dit is steeds in overleg met de patiënt. Door een intensieve samenwerking uit te bouwen, wordt het afstemmen van adviezen van verschillende artsen gefaciliteerd. GTB fungeert hierin als spil die contacten neemt en adviezen naast elkaar legt. Er wordt initieel steeds getracht om een bestaande werkgever te behouden. Er zal samen met de patiënt, indien hij dit wenst, zoveel als mogelijk in overleg gegaan worden met de werkgever om de job te behouden. Indien nodig wordt er gezocht naar een andere job. Gans het samenwerkingsmodel kadert binnen het inclusief beleid regulier waar kan, gespecialiseerd waar nodig. GTB doet enkel beroep op het gespecialiseerd netwerk indien dit nodig is. Het samenwerkingsmodel kadert ook binnen afspraken die reeds gemaakt werden VDAB-GTB-RIZIV-VI 1.4.2 Succesfactoren Uit het project kunnen volgende succesfactoren weerhouden worden die leiden tot een goede samenwerking en een succesvol traject. Vooreerst is een snelle interventie in het traject van groot belang. Er kan al van vroeg in het herstelproces melding gemaakt worden van de bestaande samenwerking naar werk toe. Het is voornamelijk een taak van de begeleiders in de gezondheidszorg om de juiste moment van doorverwijzen te bepalen. Een te vroege doorverwijzing kan vaak confronterend zijn, echter te laat doorverwijzen, kan het risico inhouden dat de patiënt zich reeds gesetteld heeft in zijn inactiviteit en moeilijker terug naar actie kan overgaan. Uit onderzoek blijkt immers dat na zes maanden inactiviteit nog maar 50% van de patiënten het werk hervatten. De opstart van een traject gebeurt tijdens het herstelproces. Dit geeft de trajectbegeleider ook de kans om het herstel nog op te volgen en de patiënt en diens mogelijkheden beter te leren kennen. De betrokkenheid van het netwerk is erg belangrijk. De multidisciplinaire aanpak is de kracht van de methodiek. Het overleg met artsen, werkgever, sociaal netwerk, revalidatieteam en het bundelen van al deze informatie zorgt ervoor dat er gericht adviezen gegeven worden, dat er geen info verloren gaat en dat de efficiëntie verhoogd wordt. Het is een aandachtspunt om al deze actoren te blijven betrekken gedurende het ganse traject. Regelmatige terugkoppeling kan zorgen voor nieuwe inzichten. Samenwerkingsmodel Werk en Gezondheid 6
Tijdens de begeleiding wordt er gestreefd naar jobbehoud. Elke werknemer is waardevol, zijn ervaring en zijn kennis over het reilen en zeilen van het bedrijf is een duidelijke meerwaarde is.. Opgedane kennis blijft zo binnen het bedrijf. Er kunnen verschillende modaliteiten van hertewerkstelling zijn: Zelfde taak/job bij zelfde werkgever Aangepaste taak/gelijkaardige job, zelfde werkgever Alternatieve taak/nieuwe job, zelfde werkgever Aangepaste taak/gelijkaardige job, andere werkgever Alternatieve taak/nieuwe job, andere werkgever Onbezoldigde arbeid Naast de verschillende modaliteiten zijn er ook aanpassingen mogelijk, zoals aangepaste werkuren, aanpassen van woon-werkverkeer, aanpassen van werkomstandigheden, Communicatie tussen de verschillende actoren blijkt essentieel te zijn om een traject goed te laten lopen. Dit kan via formeel contact, zoals bestaande overlegmomenten of via de gemaakte afspraken. Echter het informeel contact met begeleiders in de gezondheidszorg of met andere patiënten is onontbeerlijk om meer uitwisseling te krijgen over het beleven van de beperking en om vertrouwen te winnen van de begeleiders in de gezondheidszorg. Zo komt er ook ruimte om andere casussen te bespreken. Tijdens formele en informele contacten gaan beide partijen ten rade bij elkaar en worden er expertise uitgewisseld. Door deze expertise-uitwisseling kan het revalidatiecentrum een betere inschatting maken naar mogelijke hertewerkstelling en kunnen er zelf al meer stappen ondernomen worden om de klant voor te bereiden. De klant stapt op vrijwillige basis in een trajectbegeleiding. Gezien de patiënt de regisseur is van zijn traject, bepaalt hij mee of hij al dan niet instapt in de begeleiding. De begeleider van de gezondheidszorg houdt het thema werk warm, zelfs al is de patiënt nog niet klaar om concrete stappen te zetten. Wanneer een patiënt om één of andere reden het niet haalbaar acht om het werk te hervatten, gaat de trajectbegeleider na waarom de patiënt niet gemotiveerd is. Indien de oorzaak van het gebrek aan motivatie ligt in het ongeloof in de mogelijkheden, tracht de begeleider dit te doorprikken en alsnog de patiënt te motiveren. Indien blijkt dat de patiënt geen acties wenst te ondernemen, stopt de trajectbegeleider de begeleiding. Er volgt in dat geval wel altijd een terugkoppeling naar de verwijzer. De ganse methodiek binnen het samenwerkingsmodel is gebaseerd op de reguliere trajectbegeleiding, maar met enkele andere accenten en met een gespecialiseerde kennis rond het begeleiden van personen met een gezondheidsprobleem. 1.4.3 Draaiboek: Vanuit deze voorwaarden en succesfactoren werd er binnen GTB een draaiboek uitgewerkt dat een samenwerking beschrijft vanuit een residentiële setting en vanuit een ambulante setting. Dit draaiboek dient als leidraad voor samenwerking met zorgpartner in kwestie en kan aangepast worden aan de eigen werking, wel met aandacht voor ieders verantwoordelijkheid binnen het traject. Dit draaiboek is volledig terug te vinden als bijlage 1. Samenwerkingsmodel Werk en Gezondheid 7
2 Rol van de begeleider in de zorg 2.1 Samenwerken met netwerken Het netwerk rond een klant speelt een belangrijke rol in zijn re-integratieproces. Om te zorgen dat iedereen binnen dat netwerk een gedeelde visie heeft omtrent de professionele re-integratie, is het aangewezen om hier voldoende aandacht aan besteden. Zowel het formele als het informele contact speelt hierin een cruciale rol. Binnen het project Hart voor Werk werd er getracht om zoveel mogelijk de netwerken van klant in kaart te brengen, uit te breiden en te betrekken. De trajectbegeleider kan hierin een belangrijke spilfiguur zijn en de begeleider in de zorg kan vanuit de nauwe samenwerking die reeds bestaat met de klant, hier ook een grote bijdrage in spelen. Als begeleider uit de zorg is er vaak al een overleg of samenwerking geweest met het netwerk van de klant, vooral dan het persoonlijk netwerk (familie, echtgenoot, ). Deze contacten zijn erg belangrijk en kunnen de trajectbegeleider ook helpen om een beter traject uit te werken. Naast de contact met het persoonlijk netwerk van de klant, onderhoudt de begeleider uit de zorg ook een contact met zijn eigen professioneel netwerk. De zorgbegeleider is ingebed in een revalidatiesetting/ziekenhuis en heeft op deze manier een vlotter en goed contact met andere actoren in deze setting (artsen, sociale dienst, ). Door een brug te slaan tussen de trajectbegeleider en het professioneel netwerk kan er een vlottere communicatie bekomen worden. 2.2 Expertise op vlak van gezondheid De begeleider in de zorg is in het netwerk rond de klant expert inzake gezondheid. Alle vragen omtrent deze materie worden door de begeleider opgenomen en verzorgd van antwoorden. Indien de begeleider zelf geen antwoord kan geven, verwijst deze wel door naar de juiste dienst. De begeleider zet deze kennis in bij het ondersteunen van patiënten en het beantwoorden van hun vragen, maar wendt deze kennis ook aan in het overleg met andere partners (vb de trajectbegeleider). Daar waar de trajectbegeleider in staat is om een goede jobanalyse te maken, vult de begeleider uit de zorg hem aan vanuit de gezondheidszorg. De begeleider uit de zorg is in staat om samen met zijn professioneel netwerk, gericht en advies te kunnen geven omtrent tewerkstelling. 2.3 Rol van de begeleider zorg tijdens het traject 2.3.1 Bij aanmelding De begeleider uit de zorg is de eerst persoon die tijdens een revalidatiefase met de klant een hertewerkstelling bespreekt. Dit gesprek komt vanuit eigen ervaringen en inzichten in de gezondheidstoestand van de klant waaruit de begeleider al een eerste inschatting over haalbaarheid van tewerkstelling maakt. vanuit de vraag van de klant die op termijn graag het werk wil hervatten en hierbij hulp denkt nodig te hebben. Rol van de begeleider in de zorg 8
De begeleider bespreekt deze vraag grondig met de klant en verzamelt zoveel mogelijk info die van belang kan zijn bij een re-integratietraject. Deze info wordt weggeschreven in het competentieprofiel. De begeleider geeft eerste, beknopte info over de werking van de trajectbegeleiding en polst of de klant zich hierin kan vinden. Indien de vraag doorgespeeld kan worden aan de trajectbegeleider, neemt de begeleider uit de zorg het eerste contact en zorgt hij mee voor een goede overdracht van informatie. 2.3.2 Tijdens trajectuitvoering Tijdens de trajectuitvoering kan de begeleider uit de zorg nog een grote rol spelen. Vanuit zijn kennis van de klant op gezondheidsvlak, zal hij situaties op het werk anders inschatten en interpreteren. Het is zinvol dat de trajectbegeleider regelmatig feedback geeft, formeel of informeel over de stand van zaken van de lopende dossiers zodat de begeleiders uit de zorg hier mee over kunnen reflecteren. De begeleider uit de zorg kan ook een belangrijke rol spelen wanneer er zich problemen zouden voordoen op de werkvloer. Zo kan hij een vertaling van de problemen op arbeidsmatig vlak geven, kan hij mee denken over mogelijke aanpassingen etc. op de werkpost. 2.3.3 Bij afsluiten traject Bij het afsluiten van een traject, zal de begeleider uit de zorg op de hoogte gebracht worden door de trajectbegeleider. Deze zal een stand van zaken terugkoppelen aan de zorgpartner en zal toelichten welke afspraken er gemaakt werden. Op die manier is de zorgpartner op de hoogte en kan hij bij de toekomstige vragen van de klant ook op een goede manier antwoord bieden. Rol van de begeleider in de zorg 9
3 Trajectverloop 3.1 Trajectmodel en participatieladder De GTB-dienst richt zich binnen haar werking op de laatste 3 treden van de participatieladder. Klanten worden minimaal gestimuleerd om stappen te zetten in vrijwilligerswerk. De dienst werkt in een aantal fases die elkaar cyclisch opvolgen, nl: Aanmelding Trajectbepaling Trajectuitvoering Afsluiting van het traject. 3.2 Aanmelding De toegewezen trajectbegeleider (VDAB of GTB) neemt contact op met de klant (telefonisch, per mail,.. ). Hij peilt naar de verwachtingen van de klant. Hij gaat na of hij de meest gepaste begeleiding kan bieden. Hij spreekt af wanneer en op welke wijze ze met elkaar contact onderhouden om de vorderingen van de klant te bespreken tot de begeleiding effectief kan starten. De trajectbegeleider bereidt zich voor op de start van de begeleiding en verwerft op deze manier informatie over het functioneren van zijn klant. De klant kan met zijn vragen rond professionele re-integratie terecht bij de trajectbegeleider. De trajectbegeleider kan terugvallen op het revalidatieteam voor informatie en ondersteuning. Deze contacten zijn meestal per mail/telefoon. Het ziekenhuis/revalidatiecentrum bezorgt alle beschikbare relevante informatie aan de trajectbegeleider. Deze informatie bevat gegevens over het functioneren van de klant, zijn sociaal Trajectverloop 10
netwerk, ondersteuningsnood zowel ikv van zorg als naar tewerkstelling, resultaten van testen, aandachtspunten naar begeleiding toe, psychisch beleven van de beperking, Indien een trajectbegeleider een afspraak heeft in het revalidatiecentrum voor een klant, kan het ziekenhuis/revalidatiecentrum vragen om een kort gesprek te hebben om een advies te bespreken ivm andere klanten of een gesprek te hebben met een andere klant die nog met veel vragen zit. Indien die klant al een trajectbegeleider kreeg toegewezen, informeert de trajectbegeleider die de klant gezien heeft, de andere trajectbegeleider. 3.3 Trajectbepaling en trajectuitvoering De trajectbepaling en trajectuitvoering verloopt op een cyclische manier. Bij aanvang van de begeleiding wordt er samen met de klant bepaalt hoe het traject er gaat uitzien. De vraag wordt verduidelijkt, er wordt, indien nodig, een screening gedaan, zodat er op een onderbouwde manier een trajectovereenkomst opgemaakt kan worden. Dit is een overeenkomst tussen de trajectbegeleider en de klant waarin de afspraken genoteerd worden. De trajectbegeleider zal de klant begeleiden tijdens de trajectuitvoering. Tijdens deze fase kan er een opleiding plaatsvinden, een sollicitatiebegeleiding e.d. De trajectbegeleider begeleidt en evalueert constant het verloop van de trajectuitvoering en stelt bij indien nodig. Dit bijstellen van een traject wordt opnieuw gedaan onder een trajectbepaling, dwz met de reeds vergaarde info wordt er opnieuw een advies gegeven en een trajectovereenkomst opgemaakt. Trajectbepaling Screening Verzamelen info Overleg met partners Oriënterende stages Aandacht voor statuut Onderhouden contact met klant Trajectuitvoering Opleiding Stages Bemiddeling Begeleiding op de werkvloer Sollicitatiebegeleiding Trajectbepaling Indien de klant aangeeft klaar te zijn om zijn traject naar werk op te starten (indien hij effectief acties kan gaan zetten naar opleiding of op de werkvloer) en de adviserend geneesheer en behandelend geneesheer zijn akkoord, wordt het intakegesprek gepland. Indien het een ongeval betreft dat nog niet geconsolideerd is, is het wenselijk contact op te nemen met de advocaat van betrokkene zodat die de mogelijkheden ziet (dit vooral om te voorkomen dat deze negatief advies geeft ten aanzien van het zetten van stappen naar werk). Er vindt een gesprek plaats, het intakegesprek, waarin de trajectbegeleider en de klant elkaar beter leren kennen, en bijkomende informatie besproken wordt. Er wordt gepeild naar het schoolverleden, werkverleden, sollicitaties, beperkingen, administratieve zaken, verwachtingen. De nodige administratie wordt afgehandeld. De trajectbegeleider ondersteunt de klant in kader van het bepalen van doelstellingen en het afspreken van acties om deze doelstellingen te bereiken. Indien de verkregen informatie van het ziekenhuis/revalidatiecentrum onvoldoende is om stappen naar werk te zetten, kan de trajectbegeleider de klant verwijzen naar een screening. Trajectverloop 11
Trajectuitvoering Indien duidelijk is welke stappen ondernomen kunnen worden, kan een trajectovereenkomst opgemaakt worden. Volgende acties kunnen ondernomen worden tijdens begeleiding van VDAB/GTB. Bemiddeling De trajectbegeleider bemiddelt indien mogelijk naar eigen werkgever, is dit niet mogelijk dan wordt er gezocht naar een andere werkgever. stemt de adviezen van de betrokken diensten/artsen op elkaar af. Zie uitgewerkte routing: bijlage 3. Indien de klant behoefte heeft aan opleiding en ondersteuning op de werkvloer, verwijst VDAB/GTB naar de gepaste partner, de trajectbegeleider: verduidelijkt de vraag en verwachtingen van klant zorgt voor warme overdracht die aansluit bij de klant verstrekt relevante informatie aan de partner volgt uitvoering acties op via contacten met de klant, op maat van de klant, kort op de bal spelen en een proactieve houding zijn hierbij van belang. met de partner, minimaal elke 3 maanden. Indien er nood is aan blijvende ondersteuning of rendementsverlies op de werkvloer, arbeidspost- en/of arbeidsgereedschap, speciaal vervoer van en naar het werk, informeert de trajectbegeleider de klant en werkgever over de tewerkstellingsmaatregelen, en ondersteunt bij de aanvraag ervan. Indien wenselijk is dat klant een ander statuut krijgt, ondersteunt de trajectbegeleider de klant bij het zetten van de eerste stappen. 3.4 Afsluiten traject De trajectbegeleider sluit de begeleiding af indien er geen meerwaarde meer is of indien de doelstelling is bereikt. maakt afspraken over nazorg ifv een duurzaam resultaat. communiceert hierover duidelijk met klant en betrokken partners. communicatie met de actor uit de gezondheidssector? Trajectverloop 12