Thaisner Dorpsrun met herstellende blessure Na anderhalve week niet gerend te hebben ivm een achillespeesontsteking, vond ik het toch tijd worden om deze wedstrijd wel te gaan lopen. De vorige in Uithuizermeeden heb ik, op advies van de trainer, laten schieten. Ik baalde daar wel van, want de weersomstandigheden waren goed, en een aantal loopgroepgenoten van Astrea liepen een PR. Met mijn gedwongen rust moest het vandaag gaan gebeuren. Zonnetje kwam door, maar er stond een vrij straffe westenwind. Als ik maar alle kilometers vlak en binnen 5 minuten weet te lopen, kan ik een eind komen. Rond een uur of 3 op de fiets gestapt om naar Thesinge te gaan. Dat was voor mij de allereerste keer in mijn leven dat ik dit dorp bezocht. Met de wind in de rug een mooie warming up. In Thesinge aangekomen al een aantal deelnemende loopgroepgenoten ontwaard, Wilma, Douwe, Piet, Henk, Remco, Danielle, Annalies, Jenne, Joop, Willy, Mascha en een aantal als toeschouwer, zoals Bas, Gerhard, Martin en ik vergeet er nog wel een paar en tevens heb ik ook niet iedereen gezien, want zo waren er meer die liepen en die ik zowel voor als na de run niet ben tegengekomen. En niet te vergeten Stoffer als medeorganisator van deze run die hij zelf nu niet mee liep. Bij de start trof ik naast mij Lina, oud-collega van Atos en bijna mijn tweelingzus (ze is 6 dagen ouder dan ik ). Zij zou de halve marathon gaan lopen en had als streeftijd 2:10. Haar loopmaatje was geblesseerd dus mocht ze het alleen gaan doen. Haar schoonvader Rex (ook loopgroepgenoot) liep de 4 mijl. In de einduitslag zie ik dat Lina haar doel ruimschoots heeft gehaald met 2:02:30. Klasse. Bij de start ging ze als een speer weg, dus ik zei nog even tegen haar dat dat toch iets te snel was voor 2:10. Na zo n 300m zijn we beiden ons weegs gegaan.
Na 1km liep ik Wilma voorbij. Zij was snipverkouden, maar liet zich niet uit het veld slaan en liep toch maar weer. Na iets meer dan 2km stonden Inge, Michel en Emilie nog langs de kant van de weg me toe te juichen. Start was wat langzamer, maar wilde proberen deze kilometertijden niet te snel op te laten lopen. Na 2,5km kwam Wilma weer langszij. Ze was op gang gekomen, en zo liepen we gezamenlijk tot ongeveer het 4km-punt toen ik iets ging versnellen (of minder ging vertragen). Bij de enkele bocht die we tegenkwamen zag ik haar nog wel achter me lopen. Na zo n 7km kwam een stuk met de wind pal tegen. Ik dacht dat het tempo er nog in zat, maar mijn kilometertijd, tot 7km steevast onder de 5 minuten, ging ineens naar 5 07 en in de 9e km zelfs tot tegen de 5 20. Oei, nu wordt het lastig voor de 50 minuten. Lang koerste ik op een 2e tijd ooit, hoewel de tussentijden naderhand overal de 4e tussentijd was, maar het verschil tussen de 2e en 4e 10km-tijd is ook maar een paar seconden. De laatste kilometer weer de wind in de rug en het lukte me om toch wat te versnellen. Haalde nog iemand in op het smalle paadje en werd zelf verderop ook weer ingehaald. Bij 1 van de laatste bochten stond Bas om de volgende foto te maken:
En nog even de eindsprint, want sub-50 is dan ook nog een doel dat ik nu elke keer voor ogen stel. En Martin staat nog een finishfoto te maken:
En jawel: een eindtijd van 49 36 en dat is dan dezelfde tijd die ik liep tijdens de Hippolytusrun. Ok, schijnt dat ik toen 0,7 seconden meer heb geklokt, dus gaat deze Dorpsrun de boeken in als mijn 3e 10km-tijd, na de 48 44 in Stedum en de 49 30 in Winschoten. Al met al een mooi resultaat, zeker gezien de omstandigheden. De details: En hoe ging het met de achillespeesontsteking? Eigenlijk heel erg goed. Na 7-8 km begon ik wat te voelen. Op de pijnschaal van 0-10 een 1, dus dat mag. Ook het terugfietsen met Bas, John, Henk en Gertjan ging prima. Thuis gekoeld, maar s avonds werd de pijn wel erger en in de nacht werd ik wakker met behoorlijk wat pijn. Toen toch maar een ibuprofen er tegenaan gegooid, was de 1e in bijna 2 weken. Vervolgens een aantal uren heerlijk geslapen en bij het opstaan was het aanzienlijk minder pijnlijk. Nu toch maar gedwongen rust wederom. Heb nog wel de 10 van Drachten in overweging, maar dan niet als wedstrijd, maar als haasklus of rustige duurloop. Denk dat het toch verstandiger is deze helemaal te laten schieten om dan op de 4 Mijl te gaan knallen en dan weer de rust in te gaan bouwen. Echt handig met het oog op de marathonplannen is dit niet. Wil zo graag in november met die lange duurlopen gaan beginnen. Het kan nog. We moeten eerst toch van die ontsteking af, voordat het chronisch wordt.
Ingeschreven voor 1e marathon Zo n kleine 15 jaar geleden had ik een collega die de marathon van Rotterdam zou lopen en hem toen ook liep. Ik had me toen voorgenomen ook ooit eens die marathon te gaan lopen. Rond de eeuwwisseling liep ik wat hard, maar verder dan 10km kwam ik niet. Nu ook zo n kleine 2 jaar geleden na de 4 mijl van toen ben doorgelopen en de afstanden wat groter werden, begon het toch weer te kriebelen: eigenlijk wil ik die marathon toch een keer gaan lopen. En zo kwam deze toch op mijn planning te staan. Er waren er meerdere op twitter en facebook die deze marathon ook wilden gaan lopen en het plan om deze dan gezamenlijk te gaan lopen (of in ieder geval te beginnen) werd dan ook gemaakt. Nadat de site van Rotterdam Marathon al een aantal weken aangaf de inschrijving binnenkort geopend zou worden was het donderdag 20 september zo ver. Bij thuiskomst zag ik wat twitterberichten die meldden dat de inschrijving voor de Rotterdam Marathon was geopend. Hield ik dat al een hele tijd in de gaten, maar was dus ongeveer geopend in de tijd dat ik van werk naar huis fietste. Omdat dit mijn marathondebuut wordt en ik zo snel mogelijk wilde inschrijven dit gelijk gedaan. Er worden een zooi vragen op je afgevuurd, waarvan je de relevantie afvraagt, zoals wat voor werk je doet. De vraag mbt tot in welk startvak je wil starten is wat nuttiger. Dat vereiste weer overleg met een groepje lopers, die ik ken van de loopgroep, twitter en faceboek. Wat hadden zij opgegeven. Loopgroepgenoot Bas gaf aan 4:00-4:30 te hebben opgegeven. Om dan in ieder geval in hetzelfde vak als hem te kunnen starten dat ook maar gedaan. Het streven is onder de 4 uur te lopen, maar we zien wel hoe het allemaal loopt. 14 april gaan we, dat zijn Bas, Tamara, Andrina, Ruben en ondergetekende, en er zullen er wellicht nog wat bij komen, er helemaal voor. Voor de meesten van ons is het het marathondebuut. Komende winter lekker doortrainen en wat duurvermogen opbouwen, maar heb er in ieder geval zelf erg veel zin in. Verdere plannen met betrekking tot deze dag worden nog gesmeed. Ai, ontsteking aan achillespees Ongeveer een week voor de vakantie wat pijn bij de achillespees/hiel. Ik dacht aan een slijmbeursontsteking aldaar en dan is rust de beste remedie. Dat laatste lukte in de vakantie niet, wat tot gevolg had dat genezing ook niet vlot verliep. Vorige week woensdag toch maar eens naar de sportarts en die constateerde een ontsteking van de achillespees. Relatieve rust was het beste. Trainen mocht wel, maar ik mocht geen pijn voelen, althans niet te veel. Op een schaal van 0-10 mocht dat niet meer dan 2 zijn. Dat was bij mij ook het geval. Meeste
pijn heb ik s ochtends net na het opstaan en bij het 1e keer afdalen van de trap. Na de Run van Winschoten (8 september) het toch maar (relatief) rustig aan gedaan en niet meer (hard) gelopen. Wel nog 2 tennistrainingen, waarbij ik me heb ingehouden, de Hunzeloop (10km) gewandeld op zaterdag en op de racefiets weg op zondag. Woensdag 19 september toch maar weer eens naar de looptraining gegaan om even te kijken hoe de achillespees zich zou houden. Dat ging behoorlijk goed. De zooltjes in de schoenen, maar dat had wel tot gevolg dat ik een blaar heb op de hiel van de goede voet, dus da s ook niet lekker. Verder niet voluit gegaan toen we stukjes van 200 meter op wedstrijdtempo moesten lopen. De trainer adviseerde wel om de wedstrijd van 22 september in Uithuizermeeden niet te gaan lopen. Ik ga dit advies ook maar opvolgen. Voor de wedstrijd in Thesinge, waar ik me al wel voor ingeschreven heb, houd ik een slag om de arm. Ik hoop wel de 4 Mijl (goed) te kunnen lopen op 14 oktober. En daarna wil ik me toch gaan voorbereiden op mijn eerste marathon op 14 april 2013 in Rotterdam. Dus helaas voorlopig maar ff wat rustiger aan doen. Of ik mijn doel van 1000 hardloopkilometers dit jaar nu nog ga halen, weet ik ook niet. Ik was mooi op weg met zo n dikke 750km en met nog ruim 3 maanden te gaan dit jaar, is die 1000km binnen bereik. We zien het wel, eerst maar zorgen dat het geneest. Zonder genezing kan het chronisch worden en misschien wel einde hardloopcarriëre. Verder hoop ik wel dat mijn gewicht niet te veel (meer) omhoog gaat. Nadat ik anderhalve kilo was afgevallen gedurende de vakantie was dit er toch weer bij gekomen de afgelopen weken. Ik pas mijn eetpatroon niet echt aan. Dan maar wat meer fietsen, doe ik sowieso wel tijdens woon-werk-verkeer. Run Winschoten, zwaar, maar tevreden. Zaterdag 8 september was het zover: mijn 1e estafetterun. Met onze loopgroep deden we met 2 teams mee aan de 10x10km van Winschoten: het oranje en het zwarte team. Met de opgegeven verwachte eindtijden van de lopers zou het erg spannend worden. Met een start om 10:30 uur was de verwachte finishtijd van het oranje team 19:24 en die van het zwarte team 19:25 uur. Het zou dus om de details gaan en wellicht zouden de laatste lopers van beide teams gebroederlijk/gezusterlijk over de finishlijn rennen tegen half 8. Zelf was ik ingedeeld, op eigen verzoek, als 1e loper, omdat ik nog mee zou doen met het Chatnrun-team, een team samengesteld uit gebruikers van het (. Dit laatste zou echter niet meer gebeuren daar er helaas te weinig mensen waren om een team samen te stellen. Een paar forumleden zouden de 50km gaan lopen als voorbereiding op de marathon van Berlijn later deze maand. Zelf had ik aangegeven 50 minuten te gaan doen over mijn 10km. Nu heb ik in
de vakantie behoorlijk door kunnen trainen (op een hoogte van 800m). De laatste looptraining (eerste na de vakantie) waar we geacht werden D2-tempo te lopen (ongeveer het tempo dat je loopt op een halve marathon, en gezien mijn laatste halve marathon zou dat ongeveer 5 15/km zijn), maar waarbij iedereen zo n beetje D3 liep en ik ook maar. Deze tempo s gingen allen onder de 5 minuut per kilometer en een laatste stukje van 4 minuten haalde ik een snelheid van 4 29/km. Toen ook aangegeven voor een PR te gaan, waarbij de trainer zei dat je in Winschoten geen PRs kan lopen, maar daar geen weddenschappen meer op zette, want enkele lopers hadden in het verleden het tegendeel bewezen. Mijn doel was dan ook om iets sneller te gaan lopen dan de door mij opgegeven 50 minuten en tegelijk een aanval te gaan doen op mijn PR van 48 44 dat ik in mei liep tijdens de Stemer Omloop. In het andere Astreateam (oranje) had de 1e loper aangegeven 47 minuten over zjin 10km te gaan doen. Mijn plan was dan ook om met hem te starten en te zien hoe lang ik hem zou kunnen volgen, of misschien wel gelijk met hem finishen als het echt goed gaat, tenzij het voor deze andere loper minder goed zou gaan dan verwacht en hij de 47 niet zou halen. Vrijdagavond Joop gemaild hoe en wanneer hij naar Winschoten af zou reizen. Kreeg reactie terug en zo zijn we gezamenlijk zaterdagochtend naar Winschoten gereden. Gezellig babbelend over deze en andere runs. Aangekomen in Winschoten was de partytent van Astrea snel gevonden. Startnummers opgespeld. Het team waarin ik liep had startnummer 1200-1209. Met welke begin je? 1200 of 1201? De 1 dacht 1201 omdat het aangeeft 1e loper, een ander dacht toch aan 1200. Wat rondvragend bij andere teams kwam er niet een eenduidig antwoord. Uiteindelijk 1201 opgespeld en dat bleek achteraf een goede beslissing toen ik me naar het startvak begaf, want het was inderdaad de bedoeling om de 1 te gebruiken. Veel teams konden nog snel het startnummer gaan wisselen. Duidelijker communicatie hierover scheelt wel. Alvorens naar het startvak te gaan nog even de 50km-lopers uitgezwaaid. De 2 rennende Chatnrun-forumleden niet gespot, wel een 3e waarvan ik niet wist dat ie zou lopen en loopgroepgenoot Boele. Een kwartier daarvoor waren de 100km-lopers gestart. Da s mij toch iets te ver. In het startvak nog even het thuisfront gebeld die een poging zouden doen mij langs te zien komen in Heiligerlee iets na het 4km-punt. Ze waren bijna bij de afslag. Om half 11 werden we weggeschoten en ik bleef bij Joop lopen. Nu was dat in het begin niet zo heel moeilijk want door het gedrang kwam de snelheid er niet echt vlot in. Als je na een paar 100 meter ziet dat je boven de 5 minuut per kilometer zit, weet je dat het erg rustig gaat. Na een paar minuten werd het wat rustiger en konden we een eigen tempo aannemen. Joop een metertje voor me en ik volgend. Of het verstandig is, gezien de mogelijkheden van Joop is een 2e, maar het liep lekker en de 1e kilometer kwamen we door in 4 32. Toch snel gezien het trage begin. Na zo n 1,4km riep ik tegen Joop dat ik langzaam ging afhaken en in het vervolg zie ik, waar mogelijk, hem langzaam verder weg lopen. De 2e kilometer ging nog in 4 35 wat best wel snel is. Als ik me maar niet opblaas. De 3e gaat in 4 45, en ondertussen begin ik toch wel lichtelijk mijn hiel te volgen. Ik heb daar, zelf-diagnose, dus of het
inderdaad klopt weet ik niet, een slijmbeursontsteking bij de aanhechting van de achillespees naar het hielbot. Echter duurt dit nu al 5 weken. Remedie zou rust nemen zijn, maar dat is de afgelopen vakantie ook niet echt gelukt. Wel wat minder trainingen en met wat ontstekingsremmers gaat het langzaam wel wat beter. De verdikking werd afgelopen week ook wat minder. Meestal start ik wat snel en dan lukt het me redelijk om de kilometers daarop behoorlijk vlak te lopen. Na deze 3e kilometer wordt het zaak te consolideren. Het streven is dit keer wel om alle kilometers onder de 5 minuten te houden en op deze manier zit een PR er in. Ik zie ineens wel dat ik boven de 5 minuut per kilometer zit, dus een tandje er bij. 4e kilometer gaat in 4 54. Dit vasthouden en een PR is haalbaar, ondanks het warme weer. Iets na het 4km-punt zie ik Inge, Michel en Emilie die me toejuichen. Toch leuk dat ze er staan. Ik probeer een tandje bij te schakelen. Na 5km lig ik 5 seconden achter mijn officieuze 5km-PR. Zaak is nu de kilometertijden vast te houden. Ik zie Joop in de verte en klok het verschil. Dat is slechts 50 seconden, dus ik ben lekker op weg. Na 7km is er een stukje waarbij je elkaar tegenkomt. Nog even naar Joop geroepen dat ik op schema liep. Mijn tussentijden vanaf de 7e kilometer duiken onder die van het PR, maar het wordt wel zwaarder en zwaarder. Joop na zo n 8,5km:
Ikzelf na zo n 8,5km: Helaas lukt het me de 9e kilometer niet om onder de 5 minuten te blijven. 2 seconden daarboven. Ai, balen maar nog steeds de snelste langzaamste kilometer in een wedstrijd. De 10e duik ik weer onder de 5 minuten en zit ik op 48 28, wat een PR is, maar helaas nog niet over de finish. Die komt pas 200 meter later (volgens de Garmin, en heel erg gekke dingen zie ik ook niet op het kaartje naderhand) en ik klok 49 30, mijn 2e 10km-tijd ooit. Ik mag
nog niet stoppen omdat ik 50 meter verderop de volgende estafetteloopster Willy moet aantikken, zodat zij kan vertrekken. Joop blijkt uiteindelijk 47 45 geklokt te hebben, hetgeen betekent dat ik niet eens zo heel erg ver achter hem zat. Dus zelf al met al dik tevreden. De details van mijn 10km: In de einduitslag staat een brutotijd van 49 54, maar het duurde ook even voor ik over de startlijn was en wellicht wordt de tijd nog meegeteld naar het lopen naar de volgende loper. Uiteindelijk wordt het estafetteteam waarin ik liep 78e in een veld van 245 gefinishte teams. Het andere Astrea-estafetteteam zit hier een minuutje of 5 achter op de 90e plaats. Nog een paar uur blijven hangen. Joop ging nog een duurloopje doen. Ik rustig kijken hoe Boele nog een paar keer voorbij kwam en overige estafettelopers (m/v) aanmoedigen. Om een uur of 2 met Astreanen Henk en Peter terug gereden naar Groningen. Komende week denk ik toch maar eens naar een (sport)arts mbt die hiel, want dit duurt me nu te lang. En 22 september wil ik wel weer een leuke prestatie neerzetten op een 10km in Uithuizermeeden. 29 september wacht nog een 10km in Thesinge en 14 oktober de 4Mijl. Gisteren klokte ik overigens na 4 mijl wederom een tijd van onder de 31 minuten. Dat wordt dan ook het minimale streven. Tussendoor kwamen er nog wat twitterberichten van loopgroepgenoot Wilma langs met tussentijden en de eindtijd van haar halve triathlon in Almere. Uiteindelijk een dik PR in 5:12:54. Foto s zijn gemaakt door Simon Blaauw en Erik van Echten Vakantieloopjes en andere activiteiten 2012 Tijdens de zomervakantie gingen de loopschoenen en aanverwante kleding mee. Ook de drinkgordel en SPIbelt. Op de ochtend van de 3e etappe (12 augustus) naar onze reisbestemming even de loopschoenen aangetrokken om een stukje te rennen in/bij Rangau, in de buurt van Erlangen. Er waren wat meertjes en een leuk wandelgebied. Te weinig tijd om te wandelen dus dan maar rennen. De rest sliep nog, dus toch ff tijd. Tijdens de run een paar keer gestopt voor een paar foto s.
Met aan de overkant de camping:
En de statistieken van dit runnetje:
Na deze run zag ik een sportveld naast de camping met een soort van atletiekbaan eromheen. Kon het niet laten om eens een rondje voluit te gaan en dat ging niet onaardig. 400m in iets van 1 39 : Die dag verder gereden en toen kwamen we aan in Malta, dus niet op Malta. Het gaat hier dan ook om Malta in Oostenrijk. De volgende ochtend gelijk een rondje gerend om de omgeving te verkennen. Kwam bij een heuvel en dat was behoorlijk pittig. Dacht toch dat dit niet de goede weg was, dus liep weer terug. Achteraf had ik wel door kunnen lopen, want was bijna op de top. 15 augustus was het tijd voor een wat langer rondje. Had op de kaart gekeken, maar bleek een weg niet goed te kunnen vinden en eindigde een paar keer op een doodlopend weggetje. Dat schoot niet op. Wel een tussenstop bij een oldtimerhandelaar, die alleen op afspraak de zaak opent. Hele mooie bolides, waaronder een vrachtje bijzonder fraaie oude Mercedessen:
2 dagen later gestart met hetzelfde rondje als de vorige keer. Kijken of we het heuveltje wat beter/sneller opkomen en dat was inderdaad het geval: Die middag gingen we naar de Kölnbreinsperre, een stuwmeer met dam op zo n 22km van de dam. Dit deden we per auto. De camping ligt op 800m hoogte en het stuwmeer op 1900m. Toen begon het te kriebelen. 16 jaar geleden racefiets meegenomen om wat heuveltjes te bedwingen in Frankrijk, maar had erg veel moeite daarmee. Vorig jaar in Tsjechië een paar keer op een gehuurde mountainbike wat rondgefietst. Met mijn toegenomen conditie en afgenomen gewicht is het wel een uitdaging om deze berg eens te gaan bedwingen per mountainbike, want deze kon je huren op de camping. Zaterdagavond de mountainbike opgehaald om zondagochtend zo vroeg mogelijk op pad te kunnen gaan. Dit met het oog op de oplopende temperatuur (die dag zou het ongeveer 30 graden worden) en ook met het oog op mogelijke drukte op de weg.
En zo zat ik om 10 voor half 8 op de fiets op weg naar de top. Lekker koel en heerlijk rustig. Er is een stuk waarbij het eenrichtingsverkeer is, maar dat gaat pas in om 9 uur. Dus er zijn wat tunneltjes waar auto s elkaar tegen kunnen komen. De 1e wat bredere tunnel van een kleine 600m lang is geheel onverlicht en hier heb je dan ook verlichting nodig. Die had ik dus niet op de mountainbike, dus maar hopen dat het rustig is en anders bij naderend verkeer even de zijkant opzoeken. Gelukkig was deze 1e tunnel kaarsrecht en kon ik licht zien aan het eind van de tunnel. Uitzicht onderweg:
Tocht was toch best wel zwaar. Maximaal stijgingspercentage van 13%, en ik moest ongeveer elke kilometer wel ff stoppen om op adem te komen. Het kleinste verzet vond ik soms niet klein genoeg en op een gegeven moment heb ik ook een paar stukjes gewandeld (hooguit 1km schat ik). Na net iets meer dan 2 uur aan rijtijd kwam ik op de top:
En toen mocht ik weer terug. Da s andere koek. Eerste 3,5km hoefde ik geen enkele keer bij te trappen. En bij het stoplicht voor het eenrichtingsverkeerdeel stond 1 auto die nog 19 minuten mocht wachten. Op het bord stond dat er opgelet moest worden op tegemoetkomende fietsers, dus mijn conclusie was dat ik niet hoefde te wachten. Dus ging lekker door. Gelukkig dus geen verkeer achter me en de 1e tegenliggers kwam ik pas tegen bij het stoplicht aan de andere kant. Daar mochten ze net gaan rijden. In iets meer dan driekwartier naar beneden gefietst. Iets langere afstand vanwege een toeristisch uitstapje. 2 dagen later eens een klein rondje samen met Inge gerend. Was voor mij een rustig loopje. Alleen in de eindsprint kon ik haar niet bijhouden. Zaterdag 25 augustus wilden Inge en ik gaan tennissen in Gmünd. Ik zou daar heen rennen om een baan te regelen, dus zogezegd zo gedaan. Mooi fiets/wandelpad langs de rivier de Malta. Liep lekker. Na een kilometer of 6 kwam er iemand van rechts het pad op en liep een eindje voor me. Ik ging versnellen en liep langzaamaan in. Toen ik vlak achter deze loper was ging hij versnellen. Bij het Porschemuseum werd ik nog aangesproken door iemand die vroeg of je daar (langs het riviertje) goed kon lopen. Na het tennispartijtje wilde ik toch ook maar terugrennen via dezelfde route als de heenreis. Dit ging dan stroomopwaarts. Ik had net wat te weinig
gedronken en het was nu ook aanzienlijk warmer geworden. Dus het werd wat moeizamer. Ik had de drinkgordel mee, echter de flesjes waren leeg. Halverwege een stop bij de rivier gemaakt en de flesjes gevuld en tegelijkertijd een behoorlijk aantal (eigenlijk 1 flesje een aantal keer) gelijk weer leeggedronken. 1 dag voor onze terugreis het laatste rondje gerend. De 1e 4 kilometers waren hetzelfde als ik al 2x eerder had gelopen. Wilde wederom kijken of ik sneller het heuveltje op kwam. De 4e kilometer gaat het behoorlijk naar beneden en dit was dan vandaag gelijk de snelste 4e km. Nog een paar kiekjes geschoten op deze laatste run:
De kerktoren:
Het plaatsnaambord:
Verder tijdens de vakantie nog gewandeld op een gletscher, op bergen, door bossen. Daarnaast nog gerodeld en geklommen in 1 of ander klimpark. Al met al behoorlijk actieve vakantie. Ben ondanks niet te weinig eten en drinken ruim 1,5kg afgevallen. Dat is goed nieuws voor de komende wedstrijden deze maand.