V.V.V.V. 2011 Juryrapport MiddagcorsoVollenhove 2011
Wagen 1: ANNO 92 LUCKY ANNO Mevr. L. de Haas Yben Eenvoudig, beetje saai wat compositie en kleur betreft. Niet natuurlijke materialen. Figuranten hadden meer met hun rol kunnen doen. Een vlakke wagen waar meer fantasie in de vormgeving had gemogen. Afwerking goed en zorgvuldig. Te veel een recht toe recht aan wagen. Mevr. E. Geene Lucky Anno is er goed in geslaagd een echte westernsfeer weg te zetten. De saloon letters en de personages op de wagen zijn zo weggelopen uit een stripverhaal. En het is op dat punt waar het aan aandacht heeft ontbroken. Want doordat er net te weinig aandacht is besteed aan het goed doorvoeren van die stripstijl op de hele wagen, blijft het hangen in een wat slecht uitgevoerd clichébeeld. Ik begrijp als toeschouwer wel degelijk dat er een stripplaatje wordt weggezet, maar dat stripplaatje wordt niet naar een hoger niveau getild. Dit had bijvoorbeeld gedaan kunnen worden door een heel staccato figuratie waarbij in extremere mate gebruik wordt gemaakt van de tekstballonnen dan nu het geval was (overigens wel een heel leuke vondst!). Ook het plastic paard en de gestileerde cactus komen door het gebrek aan het doorvoeren van de stijl een beetje plompverloren over en dat is jammer want een dergelijk thema combineren met een uitgesproken vorm is iets wat ik zeker graag terug zou zien en ook potentie heeft voor corso ontwerpen in de toekomst. De indeling in de veel verschillende hokjes en hoekjes had met wat meer zorg tot een geheel gemaakt kunnen worden. De pailletten op de tableaus waren mooi gemaakt maar stonden ook los van hun omgeving. De vormgeving was door de strakke eenvoudige lijnen niet echt een uitdaging en had wat mij betreft iets zorgvuldiger afgewerkt mogen worden. Het vooraanzicht was in orde maar zij en achterkant oogden in afwerking wat slordig. Dhr. M. Lensen Een leuke vrolijke verschijning voorop het Corso. Het speelse naar voren hellende huis voorop sprak mij wel aan en was een mooie complete compositie in het kader van Lucky Luke / het wilde westen. Het middengedeelte en achterzijde van de wagen hadden naar mijn idee niet hetzelfde hoge niveau als de voorkant en op een aantal plaatsen waren de details niet helemaal netjes uitgewerkt (bv de uitwerking van de Goud winkel). Daarnaast vond ik dat in het geheel er veel niet bloemen attributen (deuren, paard, cactus) waren toegepast waar ik in mijn beoordeling rekening mee heb gehouden. Positief vond ik de toepassing van wit en super wit in de tekstballonnen en de tekstballonnen op zich. De voorzijde van de wagen was mooi uitgelicht echter de gloeilampen laag voorop vond ik iets minder. Het open bord voorop gaf door de verlichting een mooi effect. De cel achterop en halverwege de wagen had er iets meer (sfeer)verlichting mogen worden toegepast. Dhr. P. Bastiaansen Grappige wagen met een stripachtige uitbeelding van het wilde westen. Alle clichés komen voorbij, wat in dit geval precies de bedoeling is. Het wilde westen komt echter onvoldoende uit de verf. Figuratie en muziek zijn op sommige punten te minimaal, waardoor alles stilvalt. Voorop in de saloon bijvoorbeeld had de figuratie veel uitbundiger mogen zijn. Het stripidee is eigenlijk alleen aanwezig in de tekstballonnen, en is daarmee te weinig doorgezet om te overtuigen; het lijkt er een beetje op alsof het er halverwege het ontwerpproces bij is verzonnen.
Nog een punt van twijfel is het vele gebruik van alternatief materiaal. Het paard en de cactus uitwerken zonder dahlia's heeft misschien als bedoeling om het idee van de strip te onderstrepen, maar dat overtuigde toch onvoldoende. Er is niks mis mee om andere materialen dan dahlia s te gebruiken, maar het moet wel functioneel zijn. Al met al een leuke en herkenbare wagen, waarbij echter in het ontwerpproces beter dóórgedacht had moeten worden. Mevr. D. Laarman In de optocht aankomend veel te zien vooral door de figuranten. Het geheel is erg druk. De zijkanten met het blauw wel mooi maar vallen uit de toon. De cactus achterop verdient meer aandacht. Juist op die plaats kan het een blikvanger zijn. Alles is wel goed herkenbaar. Een gezellige boel. Voldoende verlicht. De brandende lampen geven een mooi effect. Dhr. M. Hereijgers Een wagen die bij de eerste snelle blik niet meteen veel indruk achterliet. De vraag die onmiddelijk rees, was waar de kracht en uitdaging ligt bij een redelijk statisch cowboydorpje met zijn bekende elementen als bars, paarden, vrouwen en cowboys. Gelukkig bleek deze wagen meer te bieden dan het op het eerste gezicht leek. Een tweede impressie gaf aan dat het niet zo maar een cowboydorpje is, maar dat het hier om een driedimensionaal stripverhaal gaat. De twee bepalende gebouwen in de compositie bleken niet zomaar gebouwen te zijn, maar vouwen zich als het ware papier van de achtergrond af. De tekstballonnen die boven de verschillende figuranten getikt waren maakten het stripthema nog verder duidelijk. Ook bij de verschillende niet getikte elementen (denkend aan de cactus, de wegwijzers, wanted posters, planten voor het raam of het paard) gold een bepaalde ontdekkingstocht. Op het eerste gezicht oogden deze wat makkelijk en vervreemdend in een beeld van dahlia s. Wat was hun rol in het beeld? Welke kant wil de wagen op? Gekoppeld aan het thema van een driedimensionale strip pasten deze zaken echter wel goed. De totale wagen was verworden tot een collage van western elementen, soms uitgevoerd in dahlia s, soms in andere materialen. Een 3D collage die het toelaat om daarin verschillende elementen, van verschillende aard te implementeren. De figuratie was over het algemeen wel wat aan de summiere kant. De aankleding was in principe wel goed en in lijn met het thema. Maar de figuratie schiet vooral te kort in activiteit. Er gebeurde misschien op de saloon na vrij weinig. Was er een verhaal? Een samenhang tussen de personen in de verschillende gebouwen\straat? Of betrof het ook hier een collage van verschillende western elementen op een wagen? De wagen neemt een risico door de lagen en zijn bedoelingen er niet echt bovenop te leggen. De ontdekking van het stripthema in het beeld en daarmee de kwaliteit van de wagen berust op meerdere malen bekijken van de wagen. Daar zit een gevaar in, want wat als meerdere bezichtigingen zich niet aandienen? Dan blijft slechts de wat magere eerste indruk over.
Gelukkig kreeg de wagen de tijd voor meerdere aanblikken en daarmee groeide ook de waardering in deze persoonlijke uitslag. Niet verder dan onderkant middenmoot, want daarvoor heeft deze wagen dan toch te veel onduidelijkheid opgeroepen en blijft de spanning wat uit. Mevr. Y. van Hoogdalem Beschrijving komt goed overeen met de wagen. Er was van alles te zien, er gebeurt veel, misschien wel te veel voor zo n klein oppervlak. Compositie van de wagen was wat minder, valt uiteen in 2 delen met nogal leeg tussenstuk. Kleuren mooi gekozen. Veel details zoals de stukken met pailletten mooi gedaan. Achterkant van de gevangenis ook goed. Origineel idee.
Wagen 2: DE VERENIGING SHAMROCK Mevr. L. de Haas Yben Fantasievolle compositie. Mooi van kleurverdeling. Het Ierse zwart en groen had meer terug moeten komen in de wagen. Prima show figuranten, krijgen publiek enthousiast. Mooie wagen, groene vlaggen storend in de kleurstelling van het geheel. Vrolijke noot in het corso, door muziek en figuratie. Mevr. E. Geene Dit is het soort wagen dat ik eigenlijk pas in Vollenhove heb leren kennen. Het tot in de finesse uitwerken van een volkje. De vereniging is hierin wat mij betreft goed geslaagd. Met de smaakvolle aankleding en uitwerking van dit thema namen zij het publiek mee op hun vrolijke reis. De figuranten completeerden de wagen die op zichzelf ook al bijzonder mooi was vormgegeven. De compositie is sterk en zorgvuldig opgebouwd. Het oog volgt nieuwsgierig de verschillende huisjes bovenop. (de popjes hadden wat mij betreft mogen worden weggelaten, dit maakte het wat onnodig kinderlijk). Van dichtbij was niet meteen duidelijk dat het om twee slakken ging. Die vormen hadden er door kleurgebruik iets duidelijker uit mogen springen maar vanuit de verte was wel duidelijk wat dit bonte gezelschap voorttrok. Het kleurenspectrum is smaakvol gekozen en past ook wel bij het thema. De vormentaal is helder, strak afgewerkt en de intekening en siertikwerk verdienen respect. Hieraan mogen andere groepen wat mij betreft een voorbeeld nemen. De gouden boontjes waren een leuke vondst en gaven net dat extra accent. Aan de figuratie was veel aandacht besteed en dat loont. De bezoeker wordt bij de wagen betrokken en dat is leuk. Ook de humor die zat in de slakjes die er achteraan reden vond ik leuk gevonden. De muziek ondersteunt het thema van de wagen en ook dat draagt weer bij aan het feestje en de compleetheid. Dhr. M. Lensen De groen geklede figuranten vond ik qua kleur niet echt bij de wagen passen (ondanks de groene figuranten op de wagen). Hun kwaliteiten in dans en spel waren echter prima. De afwerking van de wagen vond ik op sommige punten wat grof (midden)maar de opbouw aan de voorzijde was prima uitgewerkt en er was ook goed gebruik gemaakt van onderwerp en mogelijkheden. De berijder viel een beetje weg tov de omvang en verder was het een (iets te) rose feestje wat voorbij kwam. Kleurtechnisch gezien past deze groep niet alle kleuren toe maar wees voorzichtig dat er niet een bepaalde kleur gaat overheersen. De figuranten achter de wagen hadden beter voor de wagen kunnen rijden. Complimenten voor de fantasie van de ontwerper om zoiets te kunnen verzinnen. De spiegels in de huisjes bovenop gaven een leuk ffect bij de verlichting en ook de groene verlichting sprak mij aan. Een voorbeeld hoe je op een wagen met kleurverlichting kan
spelen om sfeer te creëren. Over het geheel had er iets meer verlichting toegepast mogen worden. Dhr. P. Bastiaansen Een échte Vollenhove wagen, een volk op reis, een idee dat de bouwers de gelegenheid geeft om een welbepaalde sfeer, een gevoel, een stijl, of een tijdsbeeld, helemaal uit te bouwen. Dat is in dit geval bijzonder goed gelukt, met name wat betreft het gevoel en de sfeer. De tekst in het boekje suggereert het al: de sfeer is puur Iers, daar waar het leven goed is, de tijd traag, en de magie alomtegenwoordig. Langzaam is het sleutelwoord, en de wagen slaagt erin om het hectische gevoel van onze eigen cultuur tot bedaren te brengen. Prachtige vondst om dit volk op reis te sturen met slakken. We hebben immers de tijd. Ook de figuratie overtuigde. De figuranten hadden echt plezier en wisten dit perfect over te brengen op het publiek. Ik kreeg er in ieder geval dorst van (en meer nog, want hij had het niet alleen over beer maar ook over beautiful women ). De stilering, de vormentaal van de wagen, was wat zoetsappig maar paste bij het verhaal en was consequent uitgewerkt. De draaiende trappen, de kasteeltjes met hun ornamenten, de versiering van de dakranden, het paste allemaal prima bij elkaar. Het sterkste punt aan deze wagen vond ik de inkleuring. De best ingekleurde wagens in Vollenhove gebruiken doorgaans een zeer strak en sober kleurenschema (bijvoorbeeld het rood wit van Stark Wark of het paars wit van t Jakan) waarbij zeer terughoudend met kleur wordt omgegaan, maar Shamrock durft het aan om een stap verder te gaan en een groter spectrum aan kleuren met elkaar een verbinding aan te laten gaan. Tinten lopend van wit via roze naar paars geven een organische basis, waarbij gele (het lijntje over het lijf van de slakken) en donkere dahlia s (de vlekken op de slakken) als contrast ingezet worden. Daarbij komt nog het felle groen van de figuratie. Maar nergens wordt het een ratjetoe. Dat is bijzonder knap gedaan, hier is iemand aan het werk geweest die erg goed heeft gekeken. Mevr. D. Laarman Een speels geheel. De opbouw van de wagen is aan alle kanten mooi. De twee slakken erachter zijn verrassend. Kortom een prachtige corsowagen. Jammer dat het felle groen van de figuranten en in de vlag erg afsteekt en de groene kleur verder niet wordt gebruikt. Het geheel in de optocht is een vrolijk zwierige creatie. Boven te weinig, die goud kleur zou mooi uitgekomen zijn. De trap komt met de verlichting mooi uit. Dhr. M. Hereijgers De reis als doel, niet zo zeer de bestemming. De thematiek van deze wagen. Goed weergegeven door de keuze voor slakken als vervoersmiddel. Des te langzamer de voortgang, des te langer het genot van de reis. De slakken met hun talrijke slakkenhuisjes zijn zeer fraai en gedetailleerd vormgegeven. Het komt geloofwaardig over dat er op de ruggen van deze slakken een heus dorpje ligt. De diepte naar de kleinste huizen bovenin werkt hierbij goed. Wat dan niet nodig is, zijn de speelgoedpoppen die moeten doen geloven alsof het een figurant\mensfiguur in de verte is. Die ilussie is vanuit de huisjes zelf al sterk genoeg.
De detaillering van de wagen is met veel gevoel gedaan. De koppen van de slakken, de touwen langs de slakken, de gouden randjes van de huizen. Subliem! Dit wordt nog eens extra benadrukt in de inkleuring van de wagen. Daar zet het detail zich door in de subtiele kleurkeuzes en de patronen die zijn getikt op de huizen. Er zijn bijna geen wagens aan te wijzen waarin de waarde en kracht van een enkel geel lijntje zo naar voren komt als bij deze wagen. Tussen de zalmroze/paarse tinten geeft het geel de wagen een highlight en een aangename afwisseling. Het versterkt het beeld dat anders wat flets zou worden. De combinatie met de gouden accenten wordt door het geel meteen ook een helder, samenhangend beeld. Onderdeel van de inkleuring zijn ook de kleuren van de figuranten. Het groen hierin matcht echter een stuk minder bij het roze/paars van de wagen. De herkomst van het groen, met het Ierse verhaal als achtergrond, is begrijpelijk, maar niet geheel afgewogen met de inkleuring van de wagen. Mevr. Y. van Hoogdalem Idee leuk en origineel. Op afstand mooie opbouw, vooraanzicht iets minder, achter mooi. Prachtig geheel van kleuren. Mooie details verwerkt in de torens, onderkant en de huisjes met gouden dakversiering. Kleding figuranten minder passend bij de wagen, knalde teveel. Het Ierse dansen werd goed gedaan.
Wagen 3: RATAPLAN BIG BUSINESS Mevr. L. de Haas Yben Compositie en kleurstelling goed, het zwaartepunt van beide onderop de wagen. Materiaal goed en ook prima met niet natuurlijke materialen gewerkt. Bijzondere wagen door de compositie hoog te houden. Materialen goed en zorgvuldig. Door vormgeving losse, open wagen. Mooi omdat jullie in de hoogte zijn gaan werken. Mevr. E. Geene Dit boerenbedrijf was wat mij betreft in vorm en uitvoering iets TE boers. Want hoewel de compositie helder is met de twee lagen boven elkaar komt het toch heel rommelig over. De bewegingen waren niet mooi geregisseerd en ook de poetsapparaten ontbrak het (misschien door de heftige bewegingen?) wat aan strakheid. Het kleurgebruik heeft het beeld niet kunnen redden. Het was een kleurplaatje met weinig nuances. Titel en thema hadden heel veel potentie. Het onderwerp is leuk gevonden en had naast een vrolijk geheel ook een verzorgd geheel moeten zijn. De biggen waren zo in de karretjes geplaatst dat je maar moeilijk hun uitdrukking kon zien. Waren deze wat speelser gemaakt dan had dat denk ik bijgedragen aan de algehele indruk van de wagen met de aanstekelijke muziek. Hoewel de figuranten vooral de functie hadden de wagen in beweging te houden, leken ze zich niet altijd goed een houding te kunnen geven. Wanneer je figuranten gebruikt dan zou je ook de perioden van rust mogen regisseren. En de gelaatsuitdrukking wanneer ze wel aan het werk zijn. Ik zag niet de boeren aan het werk in hun eigen fabriek maar vooral bouwers die zo goed mogelijk hun wagen wilden laten rondrijden. De beschrijving in het boekje wekt wel nieuwsgierigheid op maar deze wordt dus niet helemaal ingelost voor mijn gevoel. Een wat strakkere regie op figuratie en vorm had deze wagen een stuk beter uit de verf doen komen! Leuk detail was het stof/schuim dat van de wagen dwarrelt. De hooiplukken her en der leidden de aandacht af van het ontwerp. De wielharten waren wel erg mooi gemaakt met de zaadjes.
Dhr. M. Lensen Het idee was leuk en origineel de uitwerking als geheel en de afwerking van de bloemen vond ik iets minder hetgeen ook uit mijn waarderingen spreekt. Op enkele delen ontbraken wat bloemen wat ik jammer vindt, of dit als gevolg van slechte bevestiging komt of door schade kan ik niet beoordelen. Ook de afwerking was wat grof en het gebruik van de tekstborden (geen bloem te zien) vond ik jammer. Volgens mij was het ook een beetje onduidelijk wat het was, een machine / een constructie / wel of geen wielen waardoor het een moeilijk te beoordelen wagen was. Het lag voor de hand maar de spoorrails waren mooi verlicht, de verlichtring achterop en aan de zijkant ontbrak helaas grotendeels. Dhr. P. Bastiaansen Een fantastisch idee met een prachtige woordspeling in de titel. Een wonderlijke machine waarmee boer Stap zijn varkens in de watten legt. Je ziet het helemaal voor je, een machine die met een hoop kabaal aan het schrobben, wassen en poetsen gaat, met diverse absurde armen en grijpers en daarbovenuit het tevreden geknor van de biggen. Helemaal goed, maar de wagen maakt het idee helaas onvoldoende waar. Je verwacht dat de hele santenkraam aan het rijden en schudden gaat, maar de karretjes staan stil (ik hoorde pas later dat ze wel degelijk bewogen ik heb het niet gezien terwijl ik er echt op heb gelet) en de bewegingen waren te minimaal om aan het idee recht te doen. Ik realiseer me dat het waarmaken van het idee in dit geval een vrijwel onmogelijke opgave is. Het is het soort beweging wat je in een cartoon ziet. Daarvoor is zó veel beweging nodig dat het ondoenlijk is. Maar dat laat onverlet dat de verwachting die het idee schept, niet wordt ingelost. Nog een detail: een sterk punt van de compositie is dat de machine voorover helt, dat geeft dynamiek aan de voorstelling en maakt de biggen in de karretjes beter zichtbaar. Ik miste echter wel de wielen aan de voorkant. Als daar een aanzet van aanwezig was geweest, was het effect nog sterker geweest. Samenvattend: een wereldidee dat op een heel prettige manier tegenwicht geeft aan de soms erg bombastische wagens in Vollenhove, maar dat jammer genoeg de verwachtingen onvoldoende inlost. Mevr. D. Laarman Idee is super, de tekst geeft grote verwachting. In de optocht is het geheel wat rommelig, op gezichtshoogte weinig te zien, alleen de borstels in beweging. Plakwerk van zaad is heel netjes verder wat grof geplakt. Bovenverlichting is bij mij uit maar gaat later wel weer aan. Onder te weinig verlichting. Dhr. M. Hereijgers Een wagen die bij zijn eerste aanblik leuk en fris oogde. Een grote machine om varkens in verschillende fases te wassen. Het onderstreept de humoristische insteek van de wagen. De vormgeving, alsmede het kleurgebruik, is simpel en ondersteunend aan het spel dat zich op de wagen moet afspelen. Eenvoudige wagentjes waarin de varkens staan, een eenvoudige stellage voor de boeren. De vormgeving van de varkens is ook minimaal, maar daardoor niet perse slecht. Wat wel storend werkte was de zogenaamde maskers die de
varkens leken te hebben. De samenhang tussen lijf en kop was zodoende niet echt aanwezig. Het boerenthema was in de verfijning van het ontwerp goed ingepast. Het hout in de wielen van de karretjes, maar vooral het hooi werkte goed samen met de dahlia s. Het laat zien dat het thema met aandacht behandeld en uitgewerkt is. Waar de wagen het echter laat afweten is het spel. De vormgeving mag functioneel zijn, het kleurgebruik mag ondersteunend zijn, maar dan moet er verder wel voldoende op de wagen gebeuren. De wagen suggereert een enorme varkenswasstraat met water, schuim, beweging, borstels, zeep, rijdende karretjes, drogers, maar geeft uiteindelijk bijna niets van dit.. De enige activiteit is die van de boeren en een paar bewegende poetselementen. Deze elementen maken vervolgens echter geen contact met de varkens, waardoor er toch een afstand voelbaar blijft. Wanneer deze wagen letterlijk had gespetterd was heel veel mogelijk geweest in de uitslag. Dan had het een frisse verbeelding kunnen zijn, waarbij de humor ervan af spat. Nu blijft vooral de gedachte over van wat de wagen had kunnen zijn. Een goede, grappige insteek, maar te weinig activiteit. Mevr. Y. van Hoogdalem Compositie evenwichtig, maar niet echt spannend, wat iel in het midden. Op afstand niet echt herkenbaar. Uitbeelding van het idee kwam er goed uit, maar wel pas van dichtbij. Varkens hadden best groter gekund. Details: wielen bv mooi gedaan; schuim wat eruit kwam leuk. Wagen 4: TIN TIN HARTSTOCHT Mevr. L. de Haas Yben Compositie en kleurstelling mooi en fantasievol. Warm van kleur. Ik wist niet wat ik aanmoest met de grote kunstof bloemen. De keuze is gedurfd en dat vind ik positief. Materialen goed en zorgvuldig. Kunstof rozen te groot. Warm van kleur en vormgeving. Mevr. E. Geene Dit is het soort wagen dat ik moeilijk te beoordelen vind. De vorm an sich is goed. De rozen van fiberfill zijn mooi gemaakt, de kleuren zijn goed gekozen. Maar het thema is zo weinig origineel dat je van goede huize moet komen om dat ook waar te kunnen maken, hartstocht op een corsowagen. Deze wagen heeft bij mij zijn punten vooral verdiend door de nette afwerking en de originele integratie van andere materialen. De figuranten in het midden hadden niet de hartstocht waar je met dit thema op hoopt en ook de tangomuziek is wat erg clichématig. De figuratie onder het duo in het midden is wat mij betreft overbodig. Ze vertellen niet een heel nieuw verhaal. De opbouw van de wagen is helder, let wel op dat je niet hoog bouwt om het hoog bouwen want de top van de wagen had niet veel samenhang met wat eronder zat qua compositie. Een kleine wagen is niet per definitie minder!
Dhr. M. Lensen Tsja, de liefde is een onderwerp waar je veel kanten mee op kan. De kleuren voor de bloemen waren goed gekozen, de kleuren van de rozen (grijs/wit met name) wat minder. Misschien had de wagen ook beter toit zijn recht gekomen als het hart achterop en het bruidspaar voorop had gestaan. Door de verschillende oneffenheden had de afwerking soms een wat rommelige indruk maar ik kan niet bepalen of dat bewust was of niet. Mijn voorkeur is van glad en strak. De verlichting achterop was prima, de verlichting voorop te scherp en niet voldoende weggewerkt (zet er een kokertje omheen). Te felle verlichting geeft ook een wat minder effect op de wagen. Dhr. P. Bastiaansen Een wagen over passie en hartstocht, waarbij de uitwerking van het concept helaas strandde in een opsomming van een aantal clichés. Nergens verraste het. We zien een rood hart, we zien vuur (vrijwel onmogelijk om overtuigend uit te beelden), we zien rode en witte rozen, en we horen tangomuziek. Dat zijn bij elkaar wel erg veel platgetreden paden om hartstocht uit te beelden. Een storend element was voorts het hart bovenop de wagen, wat de indruk gaf daar vooral te staan om de wagen maar zo hoog mogelijk te maken. De minimale constructie leidde tot een hart dat stond te wiebelen. Pluspunt is dat het ontwerp een duidelijk beeld opleverde, de wagen was goed leesbaar en consequent ingekleurd. Maar het geheel was zo weinig verrassend dat het vooral plichtmatig aandeed. Mevr. D. Laarman Aankomend, rode hart voorop komt mooi uit. Dan de rozen van schuim. De rode waren wel aardig maar de lichte rozen waren grauw, niet wit of crème jammer. Met een kleine pompoen dahlia hadden jullie denk een levendiger geheel gecreëerd. Het groene blad is mooi. De corsowagen is aan de bovenkant erg iel. Boven geen verlichting, figuranten prima verlicht. Een spotje verblinde het publiek. Achterop en het paar in het midden schitterend verlicht. Dhr. M. Hereijgers Een wagen die overduidelijk de liefde en passie tussen 2 mensen centraal stelt. Ontegenzeggelijk. De titel roept een ongeremde uiting van liefde op. Maar feitelijk blijft deze hangen in cliches. Voorspelbare beelden die betrekking hebben op het thema liefde. Een hart van vuur, rode en witte rozen, nog meer harten. Het ligt allemaal te veel voor de hand. De compositie staat geheel in dienst van het koppel centraal op de wagen. Dat is in zichzelf een logische keuze. Zij representeren de liefde in menselijke vorm. De vormen daar omheen lijken een beetje vulling van de wagen te zijn. Bovenop is op het hart in vlammen een losstaand stuk met nog eens 3 harten geplaatst. Het voegt niet eens zoveel toe aan de accentuering van het midden van de wagen, maar lijkt vooral het zoeken van hoogte als doel te hebben.
De vormgeving van de diverse elementen is ook niet geheel overtuigend. De vlammen zijn wat simpel van opzet en geven niet echt het vurige weer. Daarnaast laat ook de afwerking hiervan wat te wensen over. De keuze voor het niet gebruiken van dahlia s in de rozenblaadjes wordt niet helemaal begrepen. Wat voegt de uitvoering in alternatief materiaal toe aan het beeld? De wagen rust voornamelijk op de 2 figuranten. Deze kunnen dit tot op een bepaald niveau dragen, maar eigenlijk zouden zij meer door het beeld gedragen moeten worden. Uiteindelijk rijst slechts een vraag: Waarom gaat de wagen niet een stap verder? Gooit het alle cliches overboord en zoekt een diepere, beeldende uiting van de liefde tussen 2 mensen? Mevr. Y. van Hoogdalem Uitvoering idee nogal voorspelbaar. Compositie is zeker 1 geheel, mooi evenwichtig, maar niet echt spannend, achterkant wat iel. Mooie warme kleuren, passend bij het thema. De grote rozen van fiberfill namen nogal een belangrijke plaats in. Jammer dat die ook niet van bloemen waren gemaakt. Wat weinig figuranten, maar ze waren wel functioneel. Je had ook nog tango naast de wagen kunnen laten dansen! Wagen 5: FATAL ATTRACTION TEGENSTELLINGEN Mevr. L. de Haas Yben Compositie goed. Er is evenwicht. Materiaalkeuze goed uitgevoerd. Goede show figuranten. Gezichtsmimiek in bloemen uitbeelden is altijd moeilijk; is hier gelukt. Sierlijke wagen. Mevr. E. Geene Dit ontwerp is een typisch voorbeeld van een wagen die door het verhaaltje in het boekje helemaal de verkeerde verwachtingen schept. In de wagen is geen enkele vorm van tegenstelling te zien. Het lijkt wel een siamese tweeling. De vormgeving heeft het ontwerp wel gered maar wat is het jammer dat ik hier geen tegenstellingen aantref. Niet in kleur,
niet in vorm, niet in inhoud. Enkel de danseressen proberen het in hun bewegingen wat uit te beelden maar daar schuilt het gevaar dat het hebben van figuranten hier geldelijk beloond wordt. Deze wagen zou wanneer in vorm, kleur en inhoud tegenstelling was aangebracht absoluut geen figuranten nodig hebben. En als het dan toch wordt toegepast, dan zou je je af kunnen vragen of dezelfde personen het goed en het kwaad moeten verbeelden. Want ook daarin was wat te winnen geweest. Nogmaals, vormgeving an sich is goed, en ook is het duidelijk dat deze groep haar bloemen goed weet toe te passen want de inkleuring is heel mooi gedaan maar thematisch is dit ontwerp verkeerd aangepakt wat mij betreft en dat is jammer want het is goed te zien dat er veel potentie in deze groep zit! Dhr. M. Lensen Naar mijn mening had deze wagen enkele plaatsen hoger mogen eindigen. De kleuren waren goed op elkaar afgestemd en er waren enkele kleuren bewust niet toegepast. Een open vriendelijke wagen waarbij bijna alles in bloemen was uitgevoerd. De gezichten spraken op de ranke open opbouw hetgeen mij aansprak. Ook de onderrand en de oranje accenten pasten goed. Volgens mij was de verlichting tot op de centimeter verdeelt waardoor het een beetje op een circus wagen ging lijken. Het was te strak en daardoor minder speels, misschien had een niet evenredige verdeling de speelsheid gebracht maar dat is moeilijk te beoordelen. Dhr. P. Bastiaansen Een mooie wagen, esthetisch, met een klassiek symmetrische compositie en een mooi harmoniërende, sobere kleurstelling van voornamelijk wit paars. Té mooi. De titel suggereert dat het gaat schuren, dat geluk niet zonder lijden kan, dat hoop met angst gepaard gaat. Maar het schuurt nergens, het is veel te braaf, ik zag nergens een echte tegenstelling. Het wit werd slechts een beetje zwart in de figuratie, maar de gezichten aan de voor en achterkant waren bijna elkaars evenbeeld, de bloemen gingen zo langzaam open en dicht dat ik later, op het opstellingsterrein, ben gaan kijken of ze nu daadwerkelijk bewogen of niet. De wagen was buitengewoon esthetisch maar loste de verwachting van de tegenstelling niet in. Daardoor liet hij de toeschouwer met een wat teleurgesteld gevoel achter. Mevr. D. Laarman Aan komend een mooi gezicht. Ook het kleurgebruik komt mooi uit. De langzaam opengaande bloemen heel mooi. Het zaad is keurig geplakt. Bloemwerk past wel bij de kleur, voegt niet wat toe. De groene crysanten zijn storend. Figuranten een geweldige toevoeging. De beschrijving van tegenstellingen is moeilijk uit jullie creatie te halen. Jullie kunnen met het woord symmetrie bij de wagen beter uit de voeten dan tegenstellingen. Nog wat verder naar boven verlicht dan is het perfect. De spotjes mooi verdeelt en goed afgesteld. Dhr. M. Hereijgers Tegenstellingen, een wagen die uitgaat van een relatief voor de handliggend concept van het combineren van twee uitersten in een beeld. En vervolgens het zoeken naar de spanning tussen deze twee uitersten.
Ook de wagen Tegenstellingen beoogd dit te doen. Maar kort gezegd, dit concept wordt nooit gemaximaliseerd. De tegenstellingen op de wagen zijn eerder summier en marginaal uitgewerkt, dan dat zij de tegenstrijdigheden maximaal uitnutten. Het is logisch dat de wagen in zijn kleurstelling een gemene deler zoekt. Paarstinten als basis voor kleur en nuancering in de beide kanten. Alleen blijkt een nuancering niet groot genoeg te zijn. Zeker niet omdat de expressie van de gezichten nauwelijks tegenpolen suggeren. Ook de verbindende vormen, de krullen, tussen beiden gezichten zijn generieke vormen die geen relatie aangaan met de voorgenomen tegenstelling. De zwakte van de uitwerking van het concept komt vooral in het midden van de wagen tot uiting. De plaats waar de clash tussen de twee stijlen, twee tegenstellingen, verwacht kan worden, is juist de plaats waar haast een vacuum heerst. Van een spetterende samenkomst tussen de tegenstellingen is hier geen sprake. Ook de figuratie draagt maar mondjesmaat bij aan de uitwerking van het concept. Het is duidelijk dat de lieflijke figuranten veranderen in een donkere schim. Maar dit werkt ook niet volledig, vanuit twee redenen. Ten eerst is de impact van deze van gedaante wisselende figuranten veel te klein om de sfeer van de totale wagen te doen omslaan, en ten tweede was daarvoor de uitvoering van de choreografie niet strak en adequaat genoeg. Waarom deze wagen, ondanks een slechte uitwerking van het concept, toch niet onderaan in de persoonlijke notering eindigt is, omdat de vormgeving op de wagen wel aangenaam is om naar te kijken en tevens prima uitgewerkt. De gezichten zijn anatomisch niet perfect, maar ook niet dusdanig storend dat ze afbreuk doen aan het beeld. Ook de krullen zijn aardig vormgegeven en geven het beeld een heldere compositie en belijning. De details op de wagen van de open en dichtgaande bloemen (met bijbehorende wisseling van kleur en sfeer) laat zien welke potentie er onbenut blijft in de uitwerking van het concept. Wanneer dit meer accuraat was uitgewerkt en bovendien op grotere schaal in het beeld was voorgekomen, dan had het impact kunnen hebben in de uitwerking van de tegenstellingen. Nu blijft het beeld hangen in wat het onbenut laat. Mevr. Y. van Hoogdalem De beschrijving kwam niet zo overeen met de wagen. Er zaten weinig tegenstellingen in. Het kwam er niet uit bv wat verandert er aan het landschap Compositie was mooi, mooie symmetrie. Kleurenspectrum rustig gehouden, mooi. Figuranten voegden weinig toe. Wat beelden ze precies uit?
Wagen 6: TWEE NIJENHUIZEN DE BONTE AFDALING Mevr. L. de Haas Yben Zéér fraai en mooi. Één geheel. Mooi met veel bloemen gewerkt. Koeienhoeven van jute; leuk detail. Figuratie goed maar hadden net zo n duidelijke rol. Anatomisch goede, mooie koeien. Materialen zeer fraai en zorgvuldig gedaan. Vlag van Vollenhove ertussen een pracht vondst. Op afstand, o wat mooi al die koeien. Ze kwamen zo mooi naar beneden afdalen. Zeer geslaagde herkenbaarheid. Mevr. E. Geene Door deze wagen werd ik aangenaam verrast. Want thematisch is het een vrij simpel idee. Maar de vrolijke uitwerking in vorm en kleur zorgen voor een goed gevoel bij deze wagen. Het herderinnetje voor de wagen maakt het beeld compleet. Zij trok de wagen letterlijk in haar eentje! Zelfs de muzikanten achterin had deze herderin eigenlijk niet nodig... Hier zijn ze niet bang geweest om met weinig figuratie te werken. Het effect blijft groot! En is dus goed geslaagd, chapeau. De combinatie van het heldere kleurpalet, de leuk gekozen hoofdtooien en het klingelen van de koebellen maakten deze wagen een feest om naar te kijken. Waar de wagen nog iets had kunnen winnen is denk ik in het vooraanzicht. Ik miste een top in de stoet van de koeien bovenin de wagen. En ook met een iets grotere perspectiefwerking had wat meer effect bereikt kunnen worden. De dubbele laag en het oplopende beeld zijn echter goed gevonden en op de bovenverdieping goed toegepast. De ruimte onder had nog iets origineler mogen worden ingevuld. In dit experiment met compositie zie ik veel winst te halen. Het jute op de hoeven is mooi gevonden en ook de wimpers van de koeien gaven de koeien nog een extra aaibaarheidsfactor mee. Dhr. M. Lensen Ondanks alle inspanningen, omvang en hoeveelheid werk naar mijn idee een beetje overgewaardeerde wagen. Het was een (aangekondigde) bonte verschijning maar naar mijn mening waren de verhoudingen in de koeien een beetje zoek, miste ik de afwerking in de binnenkant van de bellen en waren de emblemen op de koeien niet in verhouding. Door het prominente karakter van de koeien leidde het mij te veel af van de goede onderkant van de wagen en de huisjes (waarbij in verhouding aardig wat hout was gebruikt). Het toepassen van het Vollenhover logo was me opgevallen. De figurant die met een touw de wagen trok was leuk gevonden. Het wegwerken van de verlichting kan even beter, de knipperende lampen in de bellen waren goed. Maar de achterzijde was een donker gat. Als je de verlichting meer een onderdeel maakt van de wagen moet dat met zo een onderwerp geen probleem zijn. Dhr. P. Bastiaansen De bonte afdaling is het beste bewijs dat een corsowagen niet kolossaal groot hoeft te zijn. Wanneer de zomer voorbij is, keren Tiroler koeien terug van de bergweiden naar het dal. Naar lokaal gebruik zijn ze getooid met uitbundige versieringen. Een grappige, leuke wagen met een compositie die klinkt als een klok. De koeien dalen af langs een talud waarbij onder de hoge achterkant een inkijk wordt gegeven naar de huizen in het dal, waar ze uiteindelijk naartoe gaan. De keuze voor het gebruik van hout in de huizen en de scheve uitwerking ervan, zijn buitengewoon sterk. Het geheel is misschien wat braaf. Als er dan een punt van kritiek is, is het vooral dat hij pretentie mist. Maar het is vooral leuk, het is helder, het is simpel, geen poespas, het is nergens gezocht. Met recht een hele goeie corsowagen.
Mevr. D. Laarman Jullie hebben de titel eer aangedaan. Het was zeker een bonte afdaling. Er is heel veel te zien en daardoor erg onrustig in de optocht. Het geheel is grof geplakt, b.v. de hoeven kunnen met ander materiaal veel strakker. De achterkant is ook erg bont. Het geheel is vrolijk en herkenbaar. De knipperende lampen in de bellen geven samen met de spotjes een mooie verlichting. Dhr. M. Hereijgers Ondanks zijn geringe afmetingen was De Bonte Afdaling voor mij één van de uitblinkers in de optocht. Deze wagen onderstreept andermaal dat grootte en kwaliteit twee totaal verschillende zaken zijn. Het publiek wordt via de herdster, die de dieren de berg af begeleid, meegenomen in de wagen. Alleen al dit tafereel sluit perfect aan bij de rust en sfeer die je verwacht bij een dergelijk thema in de bergen. Vooral compositie technisch stak deze wagen boven de meeste andere wagens uit. De twee lagen waaruit de wagen is opgebouwd, maakten het mogelijk twee verschillende beelden te combineren tot 1 totaalplaatje de vlakte met de dieren en de berghuisjes. Het zorgt ervoor dat er verschillende dingen op de wagen te zien zijn, terwijl ze toch goed in balans zijn in het totaalbeeld. De detaillering maakt dat de wagen nog meer diepgang krijgt. De tooien op de dieren zijn met veel gevoel gemaakt, mooi gebruik van alternatief materiaal, afwerking hierin prima. De grootte en verfijning van de tooien maakten dat de wagen zijn uitbundigheid kreeg. Ook de helling is, met enkele subtiele plantjes verwerkt in de vlakte, verrijkt. Een klein gebaar dat de context van een berghelling goed benadrukt. Ook in materialisatie van de berghuisjes laat deze wagen zijn zorgvuldigheid zien. Het lichte hout in de omlijsting van de huisjes past werkelijk perfect bij de zalm roze tinten van de dahlia s, welafgewogen en perfect bijdragend aan de sfeer van deze wagen! Waar de wagen nog wel wat laat liggen zit in de anatomie van de dieren. Deze waren soms wat aan de statische kant. Ook was de beweging van de dieren niet eenduidig. Sommige dieren waren in beweging, terwijl andere dieren juist volledig stil stonden. Een tegenstrijdigheid. Uiteindelijk doet dit nauwelijks af aan het totaal, dat verfijnd en zorgvuldig uitgewerkt is. Mevr. Y. van Hoogdalem Vooraanzicht druk, opeenstapeling van vormen. Zijkant mooi. Mooie warme kleuren, vooral bergen en huisjes goed gedaan. Idee origineel en goed uitgevoerd en zeker herkenbaar. Mooie details: koeiebellen, wapens op de kop van de koe, huisjes, koeien zelf. Weinig figuratie, maar accordeonisten achterop leuk.
Wagen 7: FULNAHO DE NOMADEN VAN BELTAN Mevr. L. de Haas Yben Mooie compositie en kleurverdeling. Materiaal goed, verrassende fantasie figuren. Prachtige figuratie, mooi neutraal. Materialen prima. Mooie details zoals de medaillons aan de zijkant. Idee creatief uitgevoerd. Mevr. E. Geene Deze wagen heeft mij in de stoet pas weten te treffen. Zonder figuratie is het een statig beeld, bepaald door de schelpvorm (waarvan ik tijdens de optocht pas opmaakte dat het een schelp moest zijn). Tijdens de optocht komt de wagen in zijn geheel tot leven en hoewel dit niet de enige wagen is met een dergelijke verbeelding van een denkbeeldig volk, is de uitvoering hiervan wel heel zorgvuldig gedaan en dat waardeer ik. De muziek versterkt het gevoel. Een kanttekening heb ik gemaakt over dat ik bij nomaden op zoek naar water denk aan zand en zon. Dat er meer warmte af zou mogen stralen wat door een ander kleurgebruik zou kunnen worden bereikt. Maar het gekozen palet is wel mooi op elkaar afgestemd waardoor op dat vlak niet veel punten worden verloren. De beschrijving in het boekje wordt grotendeels ingelost, ik had alleen gehoopt dat ik zelf ook dorst zou krijgen bij het zien van de wagen. Het aanbrengen van de materialen is met zorg gebeurd. De afwerking is goed, de touwen rond de buizen zijn een aardige vondst en ook de bamboe past door kleur en structuur bij het ontwerp. De fantasiedieren voorop hadden geen poten, wat je wel zou verwachten bij een grote trektocht. Bij fantasiedieren heb je natuurlijk de vrijheid in vorm, maar dit oogde wat onaf, of de ontwerper er geen raad mee wist. Het feit dat de wagen pas in vol ornaat en met figuranten tot leven komt is mijns inziens een nadeel waarop punten worden ingeleverd. Een corsowagen moet meer zijn dan een decor. In diversiteit heeft de grote hoofdvorm niet veel te bieden en dat is jammer. Ik denk dat met wat kleine toevoegingen al een completer beeld geschapen zou kunnen worden. Dhr. M. Lensen Je moet er maar op komen om koppen op dieren zo uit te dossen (knap hoor). De kleuren aan de voorzijde pasten niet helemaal goed bij de rest van de wagen. De kleurencombinatie van het slakkenhuis (inclusief reparatie achterop) was prima evenals de afwerking van het geheel. Mozaiek goed, bewegende delen goed, kortom een mooi sprookje. De voorste van 3 dieren niet goed uitgelicht (is ook moeilijk hoor) en de verlichting was op sommige plaatsen te zichtbaar, ook de grote lampen bovenop waren te veel vermogen. Verder was het egaal verlicht en gaf het een goede sfeer.
Dhr. P. Bastiaansen Een vreemde en vervreemdende wagen. De nomaden zijn een volk dat op zoek is naar water nadat de oceaan is ingedroogd. Het thema en het volk zijn volledig ontsproten uit de fantasie. Het risico dat deze benadering inhoudt is het gevaar van anything goes. Omdat toch alles fantasie is, maakt het niet uit hoe het eruit ziet. Aan dat gevaar heeft Fulnaho echter kunnen ontsnappen. De wagen met de figuratie werkt vervreemdend maar overtuigt uiteindelijk wel. Het slakkenhuis achterop is netjes vormgegeven en netjes ingekleurd, en biedt een mooie gelegenheid om de figuranten hoog op de wagen te krijgen. De manier waarop de figuranten achterop, als echte archeologen, aan het werk zijn, is mooi gedaan. Er blijven vragen over: hoe zit het nu met dat water? Wat zijn dat voor kameelachtige wezens voorop? Maar dit zijn vragen die geen afbreuk doen maar juist ruimte laten voor verwondering van de toeschouwer. De reden dat het toch geen echte topwagen is, zit hem in de kwaliteit, in de finesse. Het idee is net te vrijblijvend, de uitwerking net niet doordacht genoeg om een echt wauw gevoel achter te laten. Maar dat laat onverlet dat het een uitstekende corsowagen is. Mevr. D. Laarman Aankomend een mooie opbouw. De drie dieren met hun berijders zijn mooi en boeiend. De achterkant veel hoger is door de figuratie heel mooi maar wegrijdend aan de achterkant onderaan te saai. Het geheel is keurig afgewerkt. Wel verlicht met spotjes. Misschien is volgend jaar met de verlichting meer afwisseling mogelijk. Dhr. M. Hereijgers Wederom een wagen over een reizend volk. Ditmaal een volk steeds op zoek naar water. Het ontwerp opent met drie fantasiewezens bereden door nomaden. De kleding en sfeer van de nomaden is prima, maar in de fantasiewezens lijkt samenhang te ontbreken. De rode poten en scharen vinden geen enkele aansluiting bij de bruine vacht van de wezens. Het voelt niet aan als een geheel. Deze onsamenhangendheid blijkt het euvel van het totale ontwerp te zijn. De grote wagen bestaat bij nader inzien uit een groot kreeftachtig wezen dat uit een schelp komt. Alleen is het heel moeilijk te lezen dat deze twee elementen bij elkaar horen. In vorm wordt geen aansluiting gezocht tussen beiden en ook in kleur komt geen eenduidigheid over. De fel rode scharen en poten lijken in niets te maken te hebben met de koele, paars/witte schelp. De steigers rond deze schelp zijn wel met enige verfijning gemaakt. Deze gaan aardig samen met de inkleuring van de schelp en de kleuren in de kleding van de figuranten. Maar welk spel deze figuranten hierop vervolgens spelen wordt nooit helemaal duidelijk. Het wekt de suggestie dat de schelp doorboort wordt op zoek naar water. Maar het theater kent geen climax. Het gaat continu gezapig door. Ook de meerwaarde van de scharen in het totale verhaal blijft onbeantwoord. Vooral het gebrek aan spanning en samenhang breekt deze presentatie op. Mondde deze wagen maar ergens op uit, had het maar een climax. Dan zouden de verschillende elementen misschien meer betekenis krijgen. Mevr. Y. van Hoogdalem Compositie valt uiteen in voorste deel en het slakkenhuis. Het laatste was erg mooi, ook in combi met de figuranten, die wer erg mooi waren geschminkt en gekleed.
Kleuren vallen ook uiteen. Achterste deel weer erg mooi. Beschrijving van de wagen komt niet helemaal over. Het zoeken naar water zag ik er niet in. Ook de beesten voorop ( minder mooi) komen niet in de tekst voor. Wat betreft het idee: al eerder iets met nomaden gehad. Blijf zoeken naar iets origineels. Wagen 8: VENOMENAAL CAMOUFLAGE Mevr. L. de Haas Yben Prachtige compositie en kleurstelling. Warm van kleur en tevens krachtig. Pracht wagen door combinatie van bloemen en niet natuurlijke materialen. Figuranten mooi geschminkt. Materialen goed, juist zeer zorgvuldig. Prachtig afgewerkt. Op afstand adembenemend mooi. Krachtige tijger. Vooral de details van de tijger prachtig. Zeer herkenbaar. Mevr. E. Geene Een sterke compositie. Een duidelijk beeld. Daar houd ik van in een corsowagen. In één oogopslag kunnen zien wat er bedoeld wordt en later verrast worden door mooie details. Hoewel de keuze van de tijger (zeker na de winnaar van vorig jaar) niet een heel originele is, werd ik wel bijzonder verrast door de vondst van het verloop van de strepen in de planten en andersom. Alsof het oerwoud de tijger compleet maakt. Alsof ze niet zonder elkaar kunnen. Alle vorm zit wel vrij laag in de wagen en dit had met compositietechnische ingrepen origineler opgelost kunnen worden door reliëf in de ondergrond aan te brengen of een aflopende lijn te creëren waardoor de tijger nog dreigender op de toeschouwer af zou komen. De dreiging van de tijger zit vooral in de bek. Erg mooi gedaan. Mooie details zijn de vlindervleugels met tijgerogen en de insecten over de wagen verspreid. Het draaiende bordje voorop leidde wat mij betreft af maar was mooi gemaakt. De figuratie bij een dergelijke wagen vind ik absoluut overbodig. De bodypaint was prachtig en ook de danseressen dansten met overtuiging maar laat zo n beeld voor zich spreken of integreer de figuratie in het ontwerp. Dhr. M. Lensen Een topper en naar mijn idee de winnaar van het corso. Los dat het onderwerp mij heel erg aanspreekt vindt ik het fantastisch dat dieren zo mooi uitgebeeld kunnen worden. Een sprekende kop, goed kleurgebruik, mooie opbouw, passende figuranten en ook oog voor detail (vlinders). Als ik dan toch een puntje van kritiek mag uiten is het feit dat het jammer was dat de wagen geen sturende achteras heeft waardoor hij bleef steken in de bocht.
Mooie verlichting op de ogen en verder was volgens mij aan te zien dat alle energie in de wagen zaten en minder in de verlichting, hier was meer van te maken geweest. Dhr. P. Bastiaansen Camouflage is een ontwerp met pretentie. Deze wagen is duidelijk gebouwd met maar één klassering in gedachten: de allerhoogste. Ontwerper(s) en bouwgroep hebben zich uitgeleefd in plastische vormgeving, in de ontzettend moeilijke anatomie van een sluipende tijger, in de lastige inkleuring die ervoor moet zorgen dat de tijger opgaat in zijn omgeving en in de vele prachtige details in de vorm van vlinders en insecten in het bos. Ogenschijnlijk is het project geslaagd. Camouflage maakt de titel helemaal waar, het lijf van het dier gaat op in zijn omgeving, het is knap om te zien hoe de strepen van de tijger overgaan in de bladeren van de bomen, de inkleuring is uitstekend en de anatomie van de tijger is prachtig. En toch... toch laat de wagen niet de verpletterende indruk achter die hoort bij de pretentie van het project. In mijn persoonlijke klassering duikelde hij daarom een stuk naar beneden. Ik heb er lang over nagedacht hoe dat kan. Hij klopt toch? Het is toch een prachtig stuk werk? Waarom komt hij dan toch niet echt binnen? De belangrijkste reden daarvoor is volgens mij de compositie. Een tijger is uitermate gracieus, terwijl de lage, platte compositie van de wagen juist lomp is. Ik heb later begrepen dat dit te maken heeft met de keuze om niet te werken met opzetstukken, maar hoe het ook zij, ergens onderweg is deze tijger zijn gratie kwijtgeraakt. Dit heeft niets te maken met de anatomie, uitsluitend met de compositie. De tweede reden is het gezicht van de tijger: het is erg subtiel, maar hij straalt geen dreiging en geen concentratie uit, terwijl dat bij uitstek wél het geval had moeten zijn. Hij is immers op jacht. Hij oogt slaperig, alsof hij net gegeten heeft, en zelfs grappig. Ik legde kort de associatie met tijgetje van Winnie the Pooh, en al was het maar kort, die associatie is natuurlijk dodelijk voor de uitstraling. Daarnaast waren er een paar details die stoorden, minder belangrijk dan de vorige twee punten maar ik noem ze toch: allereerst de ogen, die hadden een fletse, plastic uitstraling vanwege de materiaalkeuze. Had ze maar van natuurlijk materiaal gemaakt, dan hadden ze gestraald. Nu deden ze afbreuk. Ten tweede de buik: die liep over in de ondergrond, terwijl het een kleine moeite is om te zorgen dat de buik los lijkt te liggen. Met des te meer overtuiging in de vormgeving. Het derde detail was het titelbord voorop: het was een prachtige vondst om de drie stukken te laten draaien en zo twee beeltenissen te maken, maar in dit geval stoorde het want het leidde de aandacht van het hoofdtafereel af. Kill your darlings was hier op zijn plaats geweest. Ik heb veel waardering voor een groep die gaat voor het allerhoogste en geen genoegen neemt met minder. Zo moet het. Zo komt het corso verder. Maar bij dit streven doen kleine onvolkomenheden meer afbreuk dan bij een wagen die minder pretentie aan de dag legt. Vandaar dat hij in mijn persoonlijke klassering uiteindelijk niet zo hoog kwam. Ga vooral door op deze weg, ben pretentieus, bouw voor het beste, want met deze kwaliteiten en deze inzet is de allerhoogste klassering slechts een kwestie van tijd. Mevr. D. Laarman Daar komt een indrukwekkend beest aan. Prachtige kop met schitterende kleuren. De bordjes voorop draaien heel mooi. Vlinders en insecten keurig geplakt met mooie details. Jammer dat jullie niet iets hoger zijn gegaan. De palen stoppen eensklaps en dat geeft een afgestompt geheel. Kortom een heel mooie creatie waarbij het sluipende lichaam geweldig imponeert.
Mooi verdeeld maar ik mis wat variatie op wat plekken. Dhr. M. Hereijgers Een wagen die onmiddellijk de aandacht trok. Zowel door zijn grote vorm, als de warme kleurstelling van het beeld. De wagen leunt heel sterk op de goede anatomie van de tijger. Er is enorm veel aandacht besteed aan de vormgeving van dit dier. De kop is fraai vormgegeven, maar misschien nog iets te lief in expressie. De grootste kracht zit hem echter in het lichaam van de tijger. Ondanks de compositie waarbij de tijger laag aan de grond ligt blijven de zijaanzichten door de sterke uitwerking van het lichaam boeiend en krachtig. Hoewel de wagen in titel verwijst naar het camoufleren van de tijger, is de context die rond de tijger wordt geschept misschien wat te gering. Er was nog wel winst te behalen in een meer diverse compositie van de bamboe, waardoor een sterker spel ontstaat tussen bedekking en openbaring van de tijger. Nu waren het vooral de bladeren en strepen van de tijgers die soms in elkaar overlopen. De plaatsing van de bamboe was echter vrij statisch en te regelmatig. De verfijning en detaillering van de wagen is wel erg sterk. Van tijgerpatronen in de vleugels van de vlinders tot het subtiele gebruik van een grassoort in het lijf hiervan. Maar ook de diverse kikkers en torren waren met zorgvuldigheid in het beeld ingepast. De vraag blijft uiteindelijk wel waarom een wagen die rust op zo n duidelijk en sterk beeld ondersteunt dient te worden met figuranten. Laat ze bij dergelijke wagens achterwege, zodat de aandacht gaat naar de zaken die toch al voldoende zeggingskracht hebben. Aantekening die nog wel gemaakt moet worden, betreft het aankondiging bordje op de wagen. Door zijn beweging die overigens wel goed gevonden is in lijn met het concept leidt deze de aandacht af van waar de wagen werkelijk om gaat, het sterke beeld! Een subtieler of geen bordje is dan beter. Mevr. Y. van Hoogdalem Aan alle kanten mooi. Kop erg goed gedaan. Prachtige kleuren, veel verschillende tinten in het lijf. Ik miste wat groen bij de bomen. Idee komt goed over, maar vorig jaar hadden we ook al tijgers, dus niet bijster origineel. De figuranten mooi geschminkt. Mooie details zoals tong, kikkers, vlinders.