VOOR ANDRE PIERETS, ALBERT- EN YVAN DE COLVENAERE KWAM DE BEVRIJDING TE LAAT Aan het woord is Micheline Pierets (dochter van André Pierets, nicht van Albert- en Yvan De Colvenaere ) Andrét Pierets was schoonbroer van Albert De Colvenaere. Yvan was de zoon van Albert De Colvenaere Zelzaats familiedrama slechts enkele dagen voor de bevrijding!.
Van links naar rechts: André Pierets, Albert De Colvenaere en Yvan De Colvenaere
De winkel van van Irma Van Waes, weduwe André Pierets. Aan de gevel van de winkel ziet men de gedenkplaat van drie gefusilleerden. Micheline was toen 7 jaar, en haar zus Marie-Claire 3 jaar. In het midden staat Francine De Colvenaere.
De Pool, vertelde aan de familie dat allen geboeid waren met prikkeldraad op weg naar de plaats van hun executie. (Op de koop toe, moesten ze zelf hun graf delven).
Dit Nationaal document gaf aan Micheline (en Marie Claire) de toestemming en vrijgeleide naar het buitenland.
Micheline en Marie Claire hadden ook beiden een speciaal paspoort
Dit bidprentje werd door de toenmalige Zelzaatse zwemvereniging ter beschikking gesteld. De herdenkingsplaat, die was opgehangen in het oude openluchtzwembad is om of andere reden niet meer terug te vinden!
Rouwplaats aan het ouderlijk huis van André Pierets Familie foto van het gezin André Pierets, en de zusjes Micheline en Marie-Claire
De bevrijding van Zelzate kwam net iets te laat!
(Op 11 september 2014) is het reeds 70 jaar geleden. Dit was het huis van Domien Pierets,. Boven woonde de familie De Colvenaere - Pierets. Op het gelijkvloers woonde Pierets André, Irma en de beide dochters Micheline en Marie-Claire. In de kelderverdieping woonde Domien Pierets met zijn echtgenote. André Pierets baatte achteraan een autogarage uit. Beide Engelse piloten, een Amerikaans piloot en een Nederlander werden door André Pierets en Irma in hun woning opgenomen. Zij zaten in een ontsnappingsroute, maar konden geen kant meer uit. Op een bepaald moment kwam er een Duitser bij André een burgerkostuum vragen. André weigerde dit, waardoor de misnoegde Duitser ongezien kogels had weggestoken in het konijnenhok (dat voor iedereen toegankelijk was). De woedende Duitser alarmeerde anderen om een huiszoeking te doen. Toen werden de kogels gevonden, wat aanleiding gaf om gans het huis te doorzoeken. Er had op dit moment (in het huis van Albert) een vergadering van de zwemclub Zelzate plaats. De leden van de zwemvereniging hadden allen
hun clubspeldje opgestoken, waardoor de Duitsers zeer sterke vermoedens hadden dat daar een vergadering van het verzet plaats had. Het ganse huis werd van boven tot onder grondig ondersteboven gehaald. Matrassen werden opengeknipt, overal lagen er pluimen. Er werd toen ook van alles gestolen. De verstekelingen: Een Amerikaan, de Engelse piloot (Brian) en de Nederlander konden ontsnappen. De andere Engelse piloot (Denis) deed geen pogingen om het huis te ontvluchten en bracht zo iedereen die zich in de woning bevond in groot gevaar, Iedere inwoner en de leden van de zwemvereniging moesten allen op de binnenkoer met de handen in de lucht en het gezicht tegen de muur gaan staan. Een Duitse feldwebel (van Oostenrijkse afkomst) nam terstond André, Albert en Yvan en ook de overgebleven Engelse piloot mee naar het gemeentehuis in Zelzate. De Engelsman verklaarde officier te zijn, waardoor hij de dodendans kon ontspringen en als krijgsgevangene naar Duitsland werd afgevoerd André, Yvan en Albert hebben nooit meer hun ouderlijk huis gezien, er was een schijnproces in Middelburg en daarna werden de sukkelaars, geboeid met prikkeldraad om de handen, direct naar de duinen in Nederland vervoerd, ze moesten zelf hun graf delven waarna ze gefusilleerd werden! Dit ganse drama had kunnen vermeden worden als de tweede Engelse piloot mee gevlucht was en niet door zijn eigen vel te redden de ganse familie in diskrediet bracht!
Aanplakbrief welke aan het gemeentehuis van Zelzate werd opgehangen
André Pierets had ook nauwe banden met het Sint-Jan Baptist ziekenhuis (hij had immers een auto). Regelmatig vervoerde hij patiënten van het gesticht naar Brussel. Onder de patiënten bevonden zich regelmatig ook piloten, die dan via een of ander netwerk naar Engeland terug gebracht werden. De verdere samenwerking met Sint-Jan Baptist komt in een ander document uitvoerig ter sprake nadat we de kronieken van het instituut hebben kunnen inkijken. In de 2 de woning naast deze van de fam. Pierets zaten De zwarthemdem Bijna iedere avond ging André (heel voorzichtig) meeluisteren wat daar verteld werd. Op die manier wist hij zeer veel over de actuele- en komende plannen - troepenverplaatsingen enz. van de Duitse bezetter. Zo raakte André ook gemakkelijk aan een document om over de grens naar Nederland te gaan waar zijn echtgenote haar moeder woonde. Verschillende keren werden er levensmiddelen meebracht voor het gezin en voor de ondergedoken piloten.
Deze brief werd door de RAF naar de familie Pierets gestuurd na het overlijden van madame Pierets Van Waes.
Tevens werd bij deze brief een uniek gedenklaatje gevoegd Na de oorlog werden Zowel mevrouw Pierets alsook Micheline en Marie-Claire uitgenodigd In het paleis der schone kunsten (in Brussel). Ze werden er ontvangen door (de latere president) Eisenhouwer en Montgomery, die beiden hun dank betuigden voor wat de familie Pierets tijdens de oorlog gedaan had voor hun piloten enz. Allen werden ook gedecoreerd. Foto van Brian Mill
Bij zijn 60e verjaardag werd de echtgenoot en de zoon van Micheline in Engeland door de ganse familie van Brian uitermate goed ontvangen. Tevens werden de oude oorlogs herinneringen opnieuw tot in de details besproken. (soms met meer dan een krop in de keel). De andere Engelse piloot (Denis), die de eigenlijke aanzet tot dit familiedrama was, werd na de oorlog gedegradeerd, afgevoerd, God weet naar waar! Ik ondervond ook dat de familie na al die Jaren, nog steeds met dit drama erg begaan is! Micheline heeft haar bevindingen gedurende meerdere gesprekken gespreid over een aantal dagen aan mij toevertrouwd. Eigenlijk hoopt ze nu een streep te kunnen trekken over het hierboven besproken drama. De familie staat erop, niet meer lastig gevallen te worden door anderen. Alles is vertelt en hierbij moet het nu blijven. Ik ben Micheline en haar echtgenoot ook zeer dankbaar dat ze dit alles aan mij wilden toevertrouwen. Het is de Eerste- (en ook de laatste) keer dat eindelijk dit Zelzaats familie drama zo diepgaand ter sprake kwam! Graag zou ik hebben, dat wie dit ook leest, en op het Pierets De Colvenaere plein in Zelzate komt, even blijft stilstaan en terugdenkt aan wat deze families is overkomen. Van harte bedankt. (Ook van mijn echtgenote, die hilarisch ook Micheline noemt). Patrick, ON4CKZ