NR 3 September 2013 Foto: Rob Verhorst Joop Rüter verbetert nationale records 80+ Ignisious Gaisah zilver op WK in Moskou Medailles op NK voor AB junioren Zuidersterloop terug van weggeweest Run for KiKa Zonovergoten Ekiden Terugblik Roparun Interviews
Verbeter je prestaties! Sportkousen Sportbandage Inlegzolen Sport BH's www.sportkousen.nl
Inhoudsopgave Kort nieuws 4 De oudste clubrecords onder de loep 6 Recordjacht van 80-jarige Joop Rüter 12 Maasstadloop 14 Zomercompetitie C-pupillen en Mini s 16 Een veelbelovende start 23 Recordbedrag Run for Kika 26 Medische commissie 28 Wie zijn al die vrijwilligers? 11 VOORWOORD Plezier bij PAC! Vanavond toch maar weer eens de stoute trainingsschoenen aangetrokken en me gemeld bij trainer Han. Als pseudo-sprinter kijk ik vooral uit naar de lonende pauzes tussen de series door. Ooit met andere ouders begonnen aan het lopen van marathons, maar tot de ontdekking gekomen, dat daar niet mijn ambitie ligt. Waarschijnlijk heeft dat te maken met het feit dat ik van de vier marathons er slechts een heb uitgelopen Nee, dan het sprinten op de baan, daar kan ik me tenminste nog een beetje onderscheiden, zeker nu de toegekende punten per tijd bij de masters gerelateerd worden aan je leeftijd Helaas was ik dit jaar steeds net niet fit genoeg om mee te doen met de Masterscompetitie, maar wacht maar, volgend seizoen, dan.! Het maakt ook allemaal niets uit, ik heb er plezier in en uiteindelijk is het het plezier dat ons allemaal doet bewegen bij PAC. Van de jongste minipupil tot aan Joop Rüter, die in drie weken tijd zes nationale records bij de masters 80+ vestigde. Van de CD-juniorenploegen die allemaal in de Landelijke Finale staan die op 14 september bij PAC zal worden gehouden tot aan de deelnemers aan de, met een record aantal ingeschreven ploegen, zeer geslaagde Ekiden. Van verspringer Ignisious Gaisah en tienkamper Ingmar Vos die beiden aan het WK in Moskou hebben deelgenomen tot aan de lopers bij de Maasstadloop, van de spinters van Monique tot aan de MILA-atleten van Martien, van de groep van Marjan tot aan de groep van Marius: het plezier dat we hebben in het bedrijven van sport op ons eigen niveau, ieder met ons eigen doel, is onbetaalbaar. (Noot aan penningmeester: contributie omhoog?) Enerverend NK AB-junioren 13 Om te zorgen dat we plezier kunnen blijven houden in het beoefenen van onze sport, zijn we bij PAC aan het kijken of de huidige structuur van de vereniging nog wel voldoet aan de eisen van deze tijd. Er staan ons veel veranderingen te wachten, zo komt bijvoorbeeld het beheer van het complex Lange Pad in handen van de vereniging. Met daaraan gekoppeld een stijging van de huur en andere lasten, het is dus niet zo dat als we meer zelf doen, we ook minder gaan betalen! We werken aan een nieuw administratiesysteem en aan een nieuwe meer overzichtelijke website. Verder worden de activiteiten van het Atletiektrainingscentrum Rotterdam, een samenwerkingsproject van PAC, Rotterdam Atletiek en Rotterdam Topsport, uitgebreid. In het korte bestek van deze column kan ik niet alles noemen, maar er gebeurt met steun van jullie als vrijwilligers heel veel bij PAC. Wat zegt u? U bent nog geen vrijwilliger? Ik had het net over plezier in de sport, maar het plezier dat je beleeft aan het meehelpen om je eigen vereniging bruisend te houden is minstens zo waardevol.meld je aan via je trainer of via de trainer van je kind, er is altijd iets te doen! Zo is de functie van voorzitter momenteel vacant! Hardloopvierdaagse Apeldoorn 18 Hoe dan ook, Enno van Waardenberg heeft weer een prachtig clubblad afgeleverd, ik wens u veel plezier bij het lezen! Martin Blok Secretaris PAC Voorzitter a.i. Terugblik Ekiden 24 PAC & t NIEUWS 3
TWEE ECHTE VETERANEN: WIM EN WIM Wim Witvliet (93 jaar) en Wim Kloos (85 jaar) zijn echte veteranen. Behalve dat zij veteranen zijn bij atletiekvereniging PAC, zijn zij dat ook vanwege hun verdiensten in het verleden bij het Nederlandse leger. Wim Witvliet diende destijds voor het vaderland in 1940. Hij was gedetacheerd bij het 22e Depotregiment in de Morspoortkazerne te Leiden. Wim Kloos trad in 1948 in dienst van het leger. Hij werd uitgezonden namens het Regiment Aan- en Afvoertroepen Java. Beide heren bezoeken jaarlijks de reünies (defilés), parades en herdenkingen voor oud-militairen. Het is niet gebruikelijk dat zij hun uniformen dragen als zij naar atletiekvereniging PAC gaan. Op speciaal verzoek hadden Wim en Wim een uitzondering gemaakt voor een fotomoment. Op zaterdag 20 juli 2013 kwamen de heren netjes gekleed naar PAC in hun eerste grijs uniform voor veteranen. Zo hadden de enkele leden die nog na sluitingstijd van het clubhuis aanwezig waren een heuse miniparade op het Langepad. ROTTERDAM - RHODOS: EEN WERELD VAN VERSCHIL Ik werk hier voor een kleine organisatie, die fiets- en wandelreizen op Rhodos aanbiedt, op een aantal eilanden in de buurt (onder andere Kos en Leros) en zelfs (voor fietsers) vanuit Marmaris, in Turkije. Onze gasten houden dus van een beetje actie, maar een dag op het strand liggen lukt hier ook prima. We opereren vanuit een klein dorp aan de noordwestkust, Kalavarda, met 600 inwoners en maar één hotelletje: daar verblijven onze gasten. Kortom: vakantie tussen de Grieken, want op ons pleintje zit je echt tussen de dorpsbewoners en eet je wat de pot schaft. En dat is heel goed en gezond eten voor weinig geld. Ik heb al heel wat bekenden van PAC op bezoek gehad en dat is hartstikke gezellig. En Annelies, mijn partner, komt hier ook graag, dus dat scheelt. Het is leuk om het eiland te laten zien met de speciale plekjes, waar de gemiddelde toerist niet komt. Eind oktober houdt het op met de vakantiegangers, omdat er dan geen rechtstreekse vluchten meer zijn. Op dat moment heb ik ook echt wel zin om weer terug te gaan naar Rotterdam, naar mijn gezin, vrienden en bekenden. Ik merk dan ook weer hoe gezellig het is om lid van PAC te zijn: je clubgenoten vinden het leuk om je terug te zien en om je verhalen te horen. Kortom, ik combineer het beste van twee werelden: de Griekse zon en gastvrijheid in de zomer en de Hollandse gezelligheid en sportieve prestaties in de overige maanden. Yassas, Ben Eijkelhof 4 September 2013
Het hardlopen in Nederland voor 1878 Eeuwen geleden bestond in Nederland het streven om op het gebied van lichamelijke ontwikkeling boven anderen uit te steken. Het ging om spel en volksvermaak. Sport speelde destijds in het dagelijkse leven geen rol. Zo moeten de hardloopwedstrijden die sporadisch voor 1878 werden gehouden worden gezien. Bekend is dat in de 19e eeuw een hardloopwedstrijd werd gehouden op het strand van Scheveningen. De Rotterdamsche Courant van 18 september 1825 maakte melding van de volgende uitdaging: Dirk van den Pondt, van beroep zakkendrager, wonende in de Halsstraat wijk1 no.310 te Rotterdam noodigt den beroemden hardlooper Weber uit om tegen hem binnen den kortsten tijd eene wedloop te doen van Rotterdam naar s-gravenhage en terug: kunnende desverkiezende zelfs nog eenige minuten voor krijgen. Hierbij de opmerking dat Rotterdam in die tijd in wijken was verdeeld. Men nummerde niet per straat. Alle huizen kregen per wijk een doorlopend nummer. Of de uitdaging is aangenomen is niet bekend. De krant meldde een week later wel dat de bewuste Dirk een door Pieter Weber gevestigd record van een hardloop tussen de Wester-Hoofdpoort tot de Bontepaal, driemaal heen en terug, wilde gaan verbeteren. Het bericht eindigde met: Dirk van den Pondt biedt het geëerde publiek aan voor den hardloop zich te overtuigen, dat zijne schoenen met geene veeren of élastique zijn voorzien. Op kermissen en tijdens volksspelen werden ook hardloopwedstrijden gehouden. Soms liepen mannen en vrouwen tegen elkaar met als handicap voor de man dat hij achteruit moest lopen. Bron: Van Spoorsingel tot Langepad honderd jaar atletiek in Rotterdam, Aad Heere. PIM BIJL STOPT MET ZIJN COLUMNS Pim Bijl stopt met het schrijven van columns voor het clubblad. Hij heeft het te druk met zijn studie en zijn baan als verslaggever bij AD Sportwereld. Pim liet weten dat hij met veel plezier zijn stukjes voor het clubblad heeft geschreven. Langs deze weg bedanken wij Pim voor zijn leuke bijdragen. DENNIS BRUGGEMANS NIEUWE COLUMNIST Dennis Bruggemans gaat de komende tijd columns schrijven voor ons clubblad. Daarnaast kunnen we verslagen van hem verwachten. Dennis schrijft ook regelmatig een blog voor www.ygeneratie.nl en www.ysporten.nl. Voor wie Dennis nog niet kent: hij traint doordeweeks in de groep van Paul Jordaan en op zaterdag helpt hij bij de training van Gerard Jan de Ruiter. AANKONDIGING NAJAARSVER- GADERING Het bestuur nodigt de leden van PAC uit voor de algemene ledenvergadering die zal worden gehouden op maandag 25 november 2013, vanaf 19.30 uur in het clubhuis aan het Langepad. De agenda voor deze vergadering is vanaf twee weken voorafgaand aan de vergadering te vinden op de website (www.pacrotterdam.nl) en in de rekken in het clubhuis. Ook iets gezien wat u opvalt? Deze foto is gemaakt in de Rotterdamse wijk Sportdorp. Het doet ons alvast denken aan de NK estafette van eind september. Heeft u ook wel eens dat u zich op een plek bevindt waar u op een leuke manier aan uw favoriete atletieksport wordt herinnerd? Stuur uw foto naar de redactie: pacentnieuws@casema.nl. PAC & t NIEUWS 5
De oudste clubrecords onder de loep De horden van Peter Nederhand en de kogels van Hubert van Lieshout en Cees Koch In deze rubriek schenken we aandacht aan de oudste clubrecords van PAC. Uit de statistiek van onze vereniging blijkt dat veel clubrecords al jaren oud zijn. We nemen die oude records onder de loep en kijken terug naar de personen die deze clubrecords hebben behaald en wiens clubrecords sindsdien niet meer zijn verbeterd. Deze keer valt de eer te beurt aan drie oud-atleten van onze vereniging die een van de oudste clubrecords op hun naam hebben staan. Het betreffen hier Peter Nederhand, Hubert van Lieshout en Cees Koch. Peter Nederhand clubrecordhouder op 200 meter horden Peter Nederhand staat al bijna zestig jaar op de recordlijst senioren van PAC, op de 200 meter horden, gelopen in Rotterdam. Dit clubrecord staat al sinds 20 september 1953 op 24,34 sec. Peter was tijdens zijn carrière een uitstekende hordeloper. Hij is Nederlands recordhouder geweest op de 110 meter horden bij de mannen, de 110 meter horden bij de jongens, de 200 meter mannen en hij was ook vele malen kampioen van Nederland op de 110 meter horden, de 200 meter horden en eenmaal op hoogspringen. Peter Nederhand kwam 43 keer uit in een interlandwedstrijd en tweemaal in een jeugdinterland. Hij maakte zijn interlanddebuut op zijn achttiende jaar. Bij zijn veertigste interland werd hem door de Atletiekunie het gouden Unie-erekruis uitgereikt. Peter Nederhand behoorde ook tot de beste tienkampers van Nederland. Zijn grootste succes behaalde hij in 1954 door in Boekarest internationaal open Roemeens kampioen te worden op de 110 meter horden. Na zijn carrière als wedstrijdatleet is Peter Nederhand actief gebleven in de sport en de atletiek. Hij is nog vele jaren gymnastiekleraar en fysiotherapeut geweest, twaalf jaar trainer bij AV Metro, tien jaar bondstrainer van de Atletiekunie en dertig jaar voorzitter van de Jeugd Atletiek Opleidingen. Hij werd benoemd tot Lid van Verdienste van de Atletiekunie. Peter Nederland is nu 80 jaar en woont in Rotterdam. Hij traint niet meer, maar hij is erelid van PAC. Hij heeft het langste lidmaatschap van de vereniging. Als kleine jongen begon hij al met atletiek. Volgens de ledenlijst dateert dit van 1 augustus 1938. Een lidmaatschap van 75 jaar en een clubrecord van 60 jaar mag wel bijzonder worden genoemd. Hubert van Lieshout, clubrecordhouder op kogelstoten bij de jongens junioren B Hubert van Lieshout is nu 69 jaar oud. Hij is geen lid meer van PAC. Hij heeft met het clubrecord op kogel van 16,84 m bij de junioren B bij PAC een record staan dat al dateert van 9 september 1961, dus al bijna 52 jaar oud. Hij vestigde dat record als junior. Hubert van Lieshout, is voormalig lid van A.L.O. Hij was een groot talent bij de junioren van A.L.O en maakte vooral furore op kogelstoten en discuswerpen. In 1962 en 1963 werd hij Nederlands juniorkampioen kogelstoten met 15,20 m resp. 15,55 m. Op discus werd hij in die periode derde met als beste afstand een worp van 49,68 m. In die jaren was hij ook met seniormateriaal op dreef: kogel 14,26 m en discus 44,36 m. Ook op andere nummers behaalde hij uitstekende resultaten. Als junior liep hij de 100 meter in 11,1 sec en als junior werd hij gekozen in de Nederlandse tienkampploeg bij de mannen. In 1962 behaalde hij als junior met mannenmateriaal bij de tienkamp een puntentotaal van 6416 (oude telling). Dit totaal was nog nooit door een junior behaald en betekende een officieus Nederlands record. Het grote talent Hubert van Lieshout was snel en sterk en heeft nog enige tijd meegedaan. Hij liep op de 110 m horden 14.9 sec (juniorhoogte) en 15.5 sec (seniorhorden). Men zag 6 September 2013
in hem daarom een veelbelovende tienkamper, wat ook bleek in 1963 bij het Nederlands seniorenkampioenschap tienkamp toen hij, nog steeds junior, vierde werd. Na een stormachtige opkomst was hij ook weer snel verdwenen. Twee jaar geleden startten enkele sportvrienden, waaronder ook recordhouder Peter Nederhand, een zoektocht naar Hubert van Lieshout. Deze werd bemoeilijkt doordat Van Lieshout gedurende achttien jaar in België woonde en daardoor uiteraard moeilijk te traceren was. De zoektocht leverde uiteindelijk resultaat op: na 40 jaar vond er een ontmoeting plaats tussen de twee recordhouders. In juli 2011 zagen Van Lieshout en Nederhand elkaar na al die jaren weer. Cees Koch, clubrecordhouder op kogelstoten bij de jongens junioren A Cees Koch is op 16 juli 1936 geboren. Zijn lidmaatschap dateert van 1 januari 1953 en hij is erelid. Zijn clubrecord van 15,72 m met kogelstoten bij de jongens junioren A is gevestigd op 10 september 1955 te Leiden. Dat is dit jaar bijna 58 jaar geleden. Dus zijn zestig jaar lange lidmaatschap en zijn nog steeds staande clubrecord mogen er ook zijn. Viermaal werd Pro Patria bij de mannen clubkampioen van Nederland. Hun lid Cees Koch behaalde bij de Europese kampioenschappen in Belgrado van 1962 de zilveren medaille op discuswerpen. Cees Koch werd beschouwd als de beste atleet van Pro Patria in haar bestaan. Jarenlang heeft hij zowel nationaal als internationaal een belangrijke rol gespeeld op kogelstoten en discuswerpen. Vele malen is hij Nederlands kampioen geweest en vele Nederlandse records werden door hem gebroken. Koch werd meer dan dertig keer gekozen voor een interlandwedstrijd. Hij kwam uit op de Europese kampioenschappen van Stockholm in 1958. Zijn mooiste succes behaalde hij bij de Europese kampioenschappen van 1962 door met 55,96 meter de zilveren medaille bij het discuswerpen te behalen. Hij was deelnemer aan de Olympische Spelen van 1960 in Rome en aan die van 1964 in Tokio. Cees Koch Cees Koch trainde op het Langepad, waar de discusring nog geen kooi had. Trainingsworpen van 50 meter en meer waren geen uitzondering. Het gebeurde meer dan eens dat de discus de baan op vloog, waar tegelijkertijd de looptraining wed gehouden. Gelukkig heeft dit nooit tot ongelukken geleid. Tijdens zijn carrière ontving hij van de Atletiekunie diverse bekers voor de uitzonderlijke prestaties die hij in die jaren had geleverd. In 1966 werd Koch in zijn toenmalige woonplaats Nieuwerkerk aan den IJssel uitgeroepen tot sportman van het jaar. In datzelfde jaar werd hij erelid van Pro Patria. Cees Koch woont tegenwoordig in Heemstede. Enno van Waardenberg Bronnen: Van Spoorsingel tot Langepad honderd jaar atletiek in Rotterdam, Aad Heere en Statistieken PAC In het middden Peter Nederhand PAC & t NIEUWS 7
Ladiesrun 2013 Column Dennis Bruggmans DE EMANCIPATIE VAN DE HARDLOPENDE VROUW Zo n honderd jaar geleden mochten vrouwen geeneens meedoen aan de Olympische Spelen van Athene. De emancipatie in de sportwereld was toen nog ver te zoeken. Tegenwoordig is de deelname van vrouwen tijdens de Olympische Spelen heel normaal. Ook in de hardloopwereld zie je steeds meer vrouwen. Er zijn zelfs wedstrijden waaraan alleen vrouwen mogen deelnemen. Nemen vrouwen langzaamaan de hardloopwereld over? Is de vrouwenemancipatie niet een beetje doorgeslagen? Naakte atleten bij Olympische Spelen Bij de eerste Olympische Spelen mochten alleen mannen deelnemen. Vrouwen mochten niet deelnemen en zelfs niet op de tribune toekijken. Een uitzondering gold voor ongetrouwde vrouwen. De reden hiervoor was dat de atleten naakt moesten zijn. En daar mochten natuurlijk geen getrouwde vrouwen bij zijn! Tijdens de Olympische Spelen in 1900 in Parijs deden er voor het eerst vrouwen mee aan de onderdelen golf en tennis. Aan de atletiekonderdelen mochten nog steeds geen vrouwen meedoen. Deze onderdelen zouden te zwaar zijn voor vrouwen. In 1928 in Amsterdam deden er voor het eerst vrouwen mee aan de volgende atletiekonderdelen: 100 meter, 800 meter, 4 100 meter, hoogspringen en discuswerpen. De vrouwen kwamen echter zo gesloopt over de finish bij de 800 meter dat die afstand tot 1960 niet meer op het programma voor vrouwen stond. Hardlopen hartstikke gevaarlijk Lang werd dus gedacht dat deze lange afstanden voor vrouwen veel te zwaar waren. Die lijdensweg moesten we vrouwen toch niet aandoen?! In 1967 dacht Katherine Switzer daar toch heel anders over en deed ze anoniem mee aan de marathon van Boston. Toen officials doorkregen dat er een vrouw meedeed, probeerden ze haar van het parcours te verwijderen. Haar loopmaatjes accepteerden dat echter niet en hebben haar tegen deze officials beschermd. De deelname van de eerste vrouw aan de marathon was daardoor een feit en zorgde voor veel ophef. Hardlopen zou namelijk hartstikke gevaarlijk zijn voor vrouwen. Sommige mensen geloofden zelfs dat hardlopende vrouwen het risico liepen dat ze geen kinderen meer konden krijgen. Grote onzin natuurlijk! Katherine Switzer is dus heel belangrijk geweest voor de vrouwen in de loopsport. Hardloopwedstrijden voor alleen vrouwen Tegenwoordig is het heel normaal dat hardlopende vrouwen onderdeel uitmaken van ons straatbeeld. Het lijkt er zelfs op dat meer vrouwen dan mannen hardlopen. Daarnaast schieten de laatste tijd de hardloopwedstrijden voor alleen vrouwen als paddenstoelen uit de grond. Neem bijvoorbeeld: de Ladiesrun in Rotterdam op 9 juni 2013, de We own the night women s 10 km op 19 mei 2013 in Amsterdam, de Flow Ladiesrun in Eindhoven op 2 juni 2013 en de Marikenloop op 23 mei 2013 in Nijmegen. Het lijken bij deze loopjes de Drie Dwaze Dagen van de Bijenkorf wel, want het loopt echt storm voor deze hardloopwedstrijdjes. Ze zitten dan ook bijna allemaal vol. Het blad Runner s World heeft deze hype ook ontdekt en er is nu een aparte hardloopgids voor vrouwen, de Runner s World Coach Women. Zonnebril meenemen Moeten wij mannen ons zorgen gaan maken? Zouden er geen aparte hardloopwedstrijden voor mannen moeten zijn met namen als de Golden Menloop in Delft of de Markloop in Nijmegen? Ik denk dat we ons totaal geen zorgen moeten maken. Ga maar eens kijken bij zo n ladiesrun. Neem dan wel een zonnebril mee ook als de zon niet schijnt want het is oogverblindend al die dames in roze shirtjes. Ik ben afgelopen jaar bij de ladiesrun in Rotterdam gaan kijken om mijn zusje aan te moedigen. En dan zie je dat het succes van de ladiesrun vooral te danken is aan het feit dat het commercieel erg interessant is. Er zijn standjes met hardloopkleding (vrouwen willen er immers toch een beetje hip en modieus bijlopen), er zijn modeshows en er wordt van alles verloot. En vrouwen onder elkaar dat werkt natuurlijk ook altijd veel beter! Blijkbaar zijn vrouwen daar gevoeliger voor dan mannen en is een hardlopende vrouw commercieel interessanter. De emancipatie slaat helemaal niet door. Wij mannen kunnen dus gewoon rustig gaan slapen. Jaloers op hardlopende vrouwen En voor de vrouwen die dit lezen. Het bovenstaande is uiteraard niet negatief bedoeld. Het zijn hartstikke leuke en gezellige evenementen met veel publiek langs de kant. Ideaal voor een mooie sportieve uitdaging. Misschien voel ik mezelf wel een beetje buitengesloten en ben ik jaloers dat jullie wel mogen lopen. Want een echte hardloper wil natuurlijk bij een hardloopwedstrijd altijd liever zelf lopen, dan naar andere lopers kijken! Dennis Bruggemans Meer van zijn berichten zijn te lezen op www.ygeneratie.nl en ysporten.nl. 8 September 2013
ERIK GROENESTEIN TRAINER BASISGROEP MEISJES JUNIOREN CD Erik Groenestein is 53 jaar. Hij is een van de vele jeugdtrainers bij PAC en geeft er al sinds vijftien jaar training aan de jeugd, waarvan de laatste acht jaar aan de basisgroep meisjes junioren CD. Een goede reden voor enkele vragen aan Erik. Was jij in je jeugd al actief bij PAC of bij een andere atletiekvereniging? Nee, ik heb vroeger altijd gevoetbald bij Alexandria 66. Toen mijn knie het begaf ben ik gaan hardlopen. Eerst 5 en 10 kilometer, maar ik kreeg de smaak te pakken en heb daarna negen marathons gelopen. Kreeg je dan als hardloper niet dezelfde knieklachten? En ga je nu nog wel eens een stuk hardlopen? De knie was onstabiel voor onverwachte bewegingen, zoals bij voetbal, maar hardlopen ging prima. Helaas heb ik de laatste tijd veel last van verrekkingen en scheuringen in mijn spieren, dus hardlopen lukt niet vaak meer. Ik fiets nu veel om fit te blijven. Wanneer werd je trainer bij PAC en hoe kwam je als trainer in beeld? Toen Cindy, mijn oudste dochter, zeven jaar was, werd ze lid van PAC. Ik ging onder haar trainingen hardlopen. Maar al snel kwam de altijd alerte Wim Beindorff (destijds lid van het hoofdbestuur) er achter dat ik training had gegeven bij de voetbalvereniging. Hij vroeg me om Truus van der Voet te gaan assisteren. Dat was in juni 1998 en sindsdien geef ik training. Ik heb inmiddels de nodige opleidingen gevolgd en uiteraard veel ervaring opgedaan. Geef je sindsdien alleen training aan de CD-junioren of trainde je ook andere groepen? Ik geef de laatste acht jaar training bij de junioren, de basisgroep meisjes CD. De jaren daarvoor heb ik diverse pupillengroepen getraind. Diverse trainers van pupillengroepen van nu hebben in het verleden kortere of langere tijd bij me getraind. Dat vind ik erg leuk. Ben je nooit gevraagd om de jongens te trainen? Ik heb gemengde groepen getraind bij de pupillen en een jaar een groep met alleen jongens. Daarna ben ik weer overgestapt naar de meisjes en ik heb het naar mijn zin met wat ik doe. Heb jij als trainer van de basisgroep meisjes junioren CD veel meisjes zien groeien tot atleten bij de beloften of de selectie? Ja, bijna alle meisjes die lid worden van PAC beginnen bij ons in de groep. Na verloop van tijd stromen degenen die aanleg en motivatie hebben door naar de beloften of de selectie. Uiteraard blijf ik hen volgen. Sommigen hebben zich ontwikkeld tot goede atleten, soms zelfs op landelijk niveau. Dat is leuk om te zien en dat je daar dan je bescheiden steentje aan hebt kunnen bijdragen. Jij gaat natuurlijk altijd mee naar de C- en D-Spelen, de competitiewedstrijden en de NK estafettes. Wat kun jij daar over vertellen? Uiteindelijk zijn de wedstrijden de gelegenheid om te laten zien waarvoor we door weer en wind trainen. Bij wedstrijden zijn we als trainers aanwezig om te zorgen dat het goed verloopt. Dat alles goed is voorbereid, iedereen weet waar hij/zij moet zijn, een goede warming-up doet, etcetera. Het is dan aan de atleten om te laten zien wat ze kunnen. En hun blijheid als ze dan hun pr verbeteren is prachtig om te zien. Dat is waar we het als trainers voor doen. Ook leuk vind ik het dat we als trainers van alle CD-groepen dan als een team samenwerken en dat we hiermee zeer regelmatig als PAC goede resultaten behalen. Is er een speciale periode die je ziet als het grootste succes? Elk jaar heeft zijn mooie momenten. Al heb ik veel goede herinneringen aan de trainingsweekenden die ik met Marc van Wingerden en Arjan van Zanten heb georganiseerd. Ze hadden allemaal een bepaald thema en dat gaf in de voorbereiding vaak al veel lol. En als het weekend zelf dan goed was verlopen en de kids enthousiast terugkwamen, gaf ons dat veel voldoening. Wat doe je naast trainer voor werk in het dagelijks leven? Ik werk bij een pensioenverzekeraar in Den Haag en hou daar de administratie van grote pensioencontracten bij. Dit is soms gecompliceerd, maar ook hier haal ik er voldoening uit als het uiteindelijk wel is gelukt. Ik ga nooit met tegenzin naar mijn werk. Enno van Waardenberg PAC & t NIEUWS 9
NILS STOK HEEFT ENERGIE VOOR ATLETIEK EN HEAVY METAL MUZIEK In deze rubriek gaan wij op zoek naar de kunstenaars binnen onze vereniging. Een atleet of atlete met passie voor zijn of haar sport en een passie voor kunst, vooral handvaardigheid, mag daarover vertellen. Want wat doet een PAC-lid als-ie niet hardloopt? Wat voor leven is er naast PAC? Dankzij Youtube zijn fragmenten van optredens van de band Ann My Dice terug te zien. Zoals de metalversie van Old Macdonald had a farm tijdens een optreden in Little Cave in Zevenkamp en het nummer Wreckage uit een optreden in De Gonz in Gouda. Energieke optredens, waarbij de vierkoppige band voor een muur van muziek zorgt. Dit soort optredens is wat de 19-jarige Nils Stok het liefst doet naast zijn activiteiten bij PAC. Bij PAC volgt hij sprint- en polsstoktrainingen. Dit laatste staat momenteel op een laag pitje, omdat hij een schouderblessure heeft, opgelopen bij een val tijdens het snowboarden. Daarnaast geeft hij zelf ook training in polsstokhoogspringen. Nils vertelt dat de metalband Ann My Dice is opgericht toen hij nog op de middelbare school zat. Ze moesten een naam voor de band verzinnen, maar kwamen niet op een passende naam. Een meisje bij hem in de klas ging zich ermee bemoeien en die zei dat ze de band gewoon naar haar moesten noemen. Haar naam Annemijn Dijs werd in bewust steenkolenengels vertaald, zo werd het Ann My Dice. Het begon als een grap, maar iedereen vond het direct goed klinken en dus is het die naam gebleven. Nils is opgegroeid met metalmuziek, omdat zijn vader er altijd naar luisterde. In groep vijf - Nils was toen acht jaar - was zijn lievelings-cd die van de metalband Avantasia, met zijn lievelingsnummer Farewell. Deze cd heeft hij helemaal grijs gedraaid. In groep zeven ging hij naar zijn eerste concert, een optreden van metalband Within Temptation. Vanaf dat moment is zijn passie voor muziek echt goed begonnen en is hij ook gitaar gaan spelen. Sinds de oprichting van de band in 2011 is het aantal optredens ieder jaar toegenomen. Een manager hebben ze niet en dus doet Nils zelf alle boekingen. Om dit voor elkaar te krijgen, moet hij heel veel bellen om er voor te zorgen dat programmeurs naar de band luisteren en uiteindelijk een boeking doen. Er is veel aanbod en dus veel concurrentie. Bij het aanbieden van een optreden probeert Nils in de meeste gevallen een hele avond te vullen. Zo probeert hij ook een band te boeken die iets minder bekend is en eentje die bekender is, zodat er drie bands op één avond zijn. Hierdoor komt er meer publiek. Zij hebben voldoende nummers om hun deel van de avond te vullen. Het zijn een stuk of tien nummers. Sommige nummers vallen af en er komen nieuwe bij. Nils weet dat de meeste mensen die hem (oppervlakkig) kennen, niet vermoeden dat hij dit soort muziek speelt. Op het podium is hij ook een andere Nils. Volgens Nils niet heel uitzonderlijk, omdat iedereen twee kanten heeft. Misschien is dit wel een interessant onderwerp voor zijn studie, want volgend jaar gaat hij psychologie in Utrecht studeren. Maar hier steekt dan toch zijn liefde voor de sport de kop weer op, want hij wil zich tijdens zijn studie richten op psychologie en sport, zoals onderzoek naar een springer die zich op een sprong voorbereidt. Maar hoe dan ook, Nils vindt dat de metal helemaal bij zijn persoonlijkheid past. De muziek is energiek en zo is hij zelf ook. Hij kan niet stil zitten, moet altijd met iets bezig zijn. Nils: Ik beweeg ook altijd met mijn voeten en benen, mensen worden daar helemaal naar van. Ik heb gewoon altijd energie. Hij geeft trainingen, oefent met zijn band en treedt op. Enige tijd terug is hij gevraagd om in de band Dynamic Solution de vocals te verzorgen en ook dat doet hij er bij. Zijn muziekkeuze sluit aan bij zijn karakter: energiek en heftig. Koert Davidse 10 September 2013
Wie zijn al die vrijwilligers? In deze rubriek maakt u kennis met vrijwilligers die zich inzetten voor onze vereniging. Wie zijn die mensen en wat doen zij? Mischa Hooghuis stelt zich voor: mijn naam is Mischa Hooghuis en ik loop sinds 2004 bij PAC in de groep van Ineke Scheepbouwer. Mijn doel bij PAC is door gezellige trainingen met mijn loopgroep mij voor te bereiden op diverse marathons. Sinds een aantal jaren heb ik er een nieuw doel bij gevonden en dat is af en toe mee te helpen bij loopevenementen die door PAC georganiseerd worden. Eerder stond ik al langs de kant van het parcours tijdens de Ekiden en zomaar op een donderdagavond zag ik in mijn agenda dat er door PAC een baandwedstrijd georganiseerd werd. Zelf heb ik ooit besloten om niet meer mee te doen aan baanwedstrijden nadat ik op een 3 km mijn knie overbelast had en twee maanden niet kon rennen. Een goed moment dus om voortaan bij de baanwedstrijden een steentje bij te dragen aan de organisatie daarvan. Helpen bij een baanwedstrijd is een stuk ingewikkelder dan langs de kant staan bij een wegwedstrijd. Je moet scherp opletten in welke volgorde de lopers over de finish komen. En als een loper iemand op een ronde heeft gezet moet je ook nog eens in de gaten houden wie de bel voor de laatste ronde hoort te krijgen en wie er op de finish afloopt. Zeker als de aantallen lopers per serie groot zijn en ook nog eens dicht bij elkaar lopen, kan dat voor een uitdaging zorgen. De baanwedstrijd van 18 juli 2013 verliep redelijk soepel. Mijn taak dit keer was het oproepen van de startnummers aan de schrijvers die de volgorde van doorkomst noteerden. Tevens zorgde ik dat de klok bij elke serie opnieuw gestart werd, hield ik het bord met de resterende ronden bij en gaf ik de bel voor de lopers die aan de laatste ronde begonnen. Gelukkig hebben er zich geen fotofinishmomenten voorgedaan en hebben we de volgorde redelijk eenvoudig kunnen bepalen. De volgende wedstrijd denk ik weer zelf mee te doen ter voorbereiding op mijn najaarsmarathon die ik in Berlijn zal lopen. Mischa Hooghuis PAC & t NIEUWS 11
DE RECORDJACHT VAN DE 80-JARIGE JOOP RÜTER In een tijdsbestek van minder dan vier weken heeft onze 80-jarige Joop Rüter maar liefst zes Nederlandse records neergezet in de leeftijdscategorie 80-84 jaar. Op alle afstanden verpulverde hij de bestaande records. Op 26 mei 2013 kwam Joop in de mastercompetitie bij AV Achilles-Top in Kerkrade uit voor het team van PAC op de 100 en de 400 meter. Op de 100 meter bracht hij het record van 18,17 naar 16,60 en op de 400 meter van 1.34,49 naar 1.18,06. Door het systeem van leeftijdcompensatie haalde Joop daarmee meteen de meeste punten voor het team binnen. beterde hij de 15-jaar oude toptijd op de 800 meter van Jan Verloop (3.24,1) tot 3.01,96. Deze tijd was zelfs sneller dan Joop s eigen Nederlandse record van 3.07,04 in de categorie 75-79 jaar! Het Europese record van de Fin Unto Mattson staat op 3.01,47 en is voor Joop binnen handbereik. Het record op de 200 meter bracht Joop daarna op 34.56 sec. Het record op de 1000 meter werd gevestigd bij de Mila Track Meeting van CAV Energie in Barendrecht. Dat het 80-84 record van 4.30,82 er aan zou gaan, stond eigenlijk al van te voren vast. Onder luide aanmoedigingen van speaker en publiek wist Joop echter zelfs de vier minutengrens te slechten en op 3.55,93 uit te komen. Opnieuw werd hiermee ook in de categorie 75-79 een toptijd neergezet, want daar was het Nederlandse record nog vacant met een limiet van 4.15,00. De organisatie had er alles aan gedaan om de aandacht te vestigen op Joop s recordpoging en zorgde voor een huldiging na afloop. Bij de 2e Kaas en Stroopwafelinstuif van AV Gouda stonden de 800 meter en de 200 meter op het programma. Ronduit spectaculair was het resultaat op de 800 meter. Joop hield zich bewust in, omdat hij 20 minuten later op de 200 meter zou starten. Desalniettemin ver- RECORDS JOOP RÜTER OFFICIEEL ERKEND Alle zes de Nederlandse records 80+ die Joop Rüter de afgelopen weken heeft gelopen, zijn nu officieel door de Atletiekunie erkend. Bij sommige records heeft het even geduurd, omdat er nog aan bepaalde formaliteiten moest worden voldaan. Nu staat er op de website van de Atletiekunie echter een mooi rijtje van de 100 tot en met de 1500 meter. Joop zal weinig moeite hebben daar nog de nodige records aan toe te voegen, als hij daar later in het jaar voor gaat. Baanrecords - Mannen Masters 80-84 jaar 100 meter 16.60 sec Joop Rüter PAC Rotterdam Kerkrade 26-05-2013 200 meter 34.56 sec Joop Rüter PAC Rotterdam Gouda 07-06-2013 400 meter 1.18.06 min Joop Rüter PAC Rotterdam Kerkrade 26-05-2013 800 meter 3.01.96 min Joop Rüter PAC Rotterdam Gouda 07-06-2013 1.000 meter 3.55.93 min Joop Rüter PAC Rotterdam Barendrecht 13-06-2013 1.500 meter 6.14.71 min Joop Rüter PAC Rotterdam Zoetermeer 21-06-2013 Heico Kerkmeester Het 1500-meterrecord van Jan Verloop in de categorie 80-84 jaar had 14 jaar stand gehouden, maar onze Joop Rüter haalde daar bij Ilion in Zoetermeer een dikke 56 (!!) seconden van af en bracht het op 6.14,71 min. Opnieuw werd een Europees record dicht benaderd. Lang leek het er zelfs op dat de 6.13.64 van de Duitser Werner Beecker zou worden verbeterd, maar de harde wind werkte niet mee. De recordpogingen van Joop trokken overal veel aandacht van het enthousiast reagerende publiek. De atletiekwebsite Losse Veter wijdde er zelfs vier keer een artikel aan. Het AD plaatste een groot stuk, waarin ook PAC en trainer Rob van Kempen prominent werden vermeld. Er wordt bij PAC nagedacht over de mogelijkheid om Joop in de gelegenheid te stellen ook op de eigen baan aan het Langepad een Nederlands record te lopen. De Engelse mijl waarop Joop nog steeds het wereldrecord 70+ in handen heeft is daarbij als afstand genoemd. Martin Blok en Heico Kerkmeester 12 September 2013
Isabel Janssen (brons polshoog) Killina Heijmans (zilver polshoog) Op 28, 29 en 30 juni 2013 deden veel A- en B-junioren van PAC mee aan het Nederlands Kampioenschap, dat werd gehouden in Eindhoven. Er werden goede resultaten behaald en er waren zelfs drie nationale titels voor PAC-atleten. ENERVEREND NK AB-JUNIOREN MET ACHT MEDAILLES VOOR PAC Karlijn van Es (brons op 800 meter) Milo Koster won het speerwerpen bij de jongens A met een worp van 60,22 m. Hij mag zich dit jaar dus Nederlands kampioen noemen en komt met dit resultaat op de derde plaats aller tijden bij PAC. Roos de Klerk behaalde een zilveren medaille bij het speerwerpen voor de meisjes A, met een afstand van 42,32 m, een ruime verbetering van haar eigen clubrecord. Bij het kogelstoten behaalde zij een bronzen medaille (12,91 m). Bij het instoten landde de kogel verder, maar tijdens de wedstrijd liep het minder goed. Toch kan Roos, met twee medailles, meer dan tevreden zijn over haar NK. Sybren Blok bereikte de finale van de 100 m voor B-junioren. In de finale kwam hij niet verder dan een zesde plaats, met een tijd van 11.15 sec. Sybren was wat teleurgesteld, maar zou zich de volgende dag revancheren. Sybren maakte die dag een dubbelklapper: hij troefde de specialisten verrassend af bij het discuswerpen. De gehele wedstrijd ging hij aan de leiding om in zijn laatste worp tot een mooie afstand van 47,94 m te komen. Daarmee haalde hij het 46-jaar oude clubrecord van Wim van Abkoude uit de boeken. Een kwartier later stond Sybren alweer aan de start van de 110 meter horden. Ondanks dat hij zich amper had kunnen voorbereiden op de race, werd hij toch ook hier Nederlands kampioen met een tijd van 14.27 sec, waarmee hij zijn eigen clubrecord verbeterde. Karlijn van Es behaalde bij de meisjes A een bronzen medaille op de 800 m in een tijd van 2:15,91 min, zo n anderhalve seconde boven haar pr. In de finale van de 400 meter werd Karlijn zesde met een tijd van 59.80 sec, een pr, erg knap met zo n zwaar programma. Lisette van der Kolk miste bij het discuswerpen voor meisjes B het podium op een haar na. Met 35,63 m kwam ze 6 cm tekort en werd ze vierde. Bij polsstokhoogspringen sprong Killiana Heijmans (meisjes B) 3,75 m en haalde daarmee zilver. Isabel Janssen sprong, ondanks een blessure, bij de meisjes A 3,20 m, goed voor brons. Martin Blok PAC & t NIEUWS 13
MAASSTADLOOP Op zondag 8 september is de Maasstadloop. Deze loop wordt door PAC in samenwerking met JCI Rotterdam georganiseerd. Er kan een 5 of 10 km worden gelopen. De 10 km is onlangs officieel gemeten en gecertificeerd! Bovendien kun je het goede doel steunen! Namelijk zoveel mogelijk geld ophalen voor KNGF-geleidehonden, zodat mobiliteit en zelfstandigheid van visueel gehandicapten kan worden verbeterd. Start voor 5 en 10 km is om 11.00 uur op het sportcomplex van PAC. Deelname kost 8,00, inclusief herinnering. De tijdwaarneming wordt gedaan middels champion chip. Indien geen eigen chip, dan kan deze voor 1,50 gehuurd worden. In de volgende categorieën worden prijzen uitgedeeld: Overall Dames, DS, D40, D45 en D50. Overall Heren, HS, H35, H40, H45, H50, H55 en H50. Per categorie wordt er voor de snelste drie lopers prijzengeld beschikbaar gesteld. Bij minder dan tien deelnemers in een categorie wordt alleen de eerste prijs uitgereikt en dus ook één geldprijs. Inschrijven kan via de website www.maasstadloop.nl. De inschrijving sluit op 1 september 2013. Na-inschrijven op de dag zelf is alleen mogelijk voor recreatielopers, dus zonder tijdregistratie en buiten mededinging klassement. Running Blind is een vast programmaonderdeel van de Maasstadloop; dit betekent dat blinden en slechtzienden onder begeleiding van een loopbuddy kunnen deelnemen aan deze hardloopwedstrijd. Mocht je als blinde of slechtziende geen loopmaatje hebben, dan zal Running Blind op deze dag voor een buddy zorgen. Start voor blinden en slechtzienden voor 5 en 10 km is 10.45 uur. Tijdens de wedstrijd zullen er muziekbands, horeca en diverse stands aanwezig zijn. Blind date Je kan op deze dag deelnemen aan activiteiten om te ervaren hoe het voelt om als visueel gehandicapte door het leven te gaan. Wat denk je van een blinddiner, waarbij je niet alleen je tafelgenoot niet kan zien, maar ook niet kan zien wat je te eten krijgt. Of misschien is een rondje geblinddoekt hardlopen op de atletiekbaan onder begeleiding van een buddy wel de ultieme uitdaging. Ten slotte zal er een fotowedstrijd worden gehouden. Het thema is BE- WEGING en vrij in te vullen indien de foto s op 8 september bij de Maasstadloop genomen zijn. Iedereen kan hieraan meedoen, maar er zullen slechts drie winnaars geselecteerd worden door een ervaren jury. Natuurlijk kan zo n evenement niet zonder vrijwilligers! Wil je graag je steentje bijdragen om dit evenement te laten slagen, geef je dan op bij Mieke Louwman, via m.louwman@planet.nl Meer informatie over aanmelden voor de blind date, de fotowedstrijd, het doneren aan KNGF-geleidehonden en het inschrijven voor de wedstrijd staat op de website www.maasstadloop.nl, of neem contact op met Marjan Bovill, contactpersoon Maasstadloop, via 010-4553880 of mbovill@ chello.nl. Zie ook Facebook en Twitter. 14 September 2013
Ignisious Gaisah Nederlands Kampioen verspringen Ignisious Gaisah heeft tijdens de NK atletiek zijn gloednieuwe Nederlandse paspoort meteen waargemaakt. Tijdens zijn eerste Nederlandse kampioenschap behaalde hij een gouden medaille. De geboren Ghanees won het verspringen met een afstand van 7,85 meter. Ignisious, die al twaalf jaar bij PAC traint, verkreeg enkele weken geleden de Nederlandse nationaliteit. Nu mag hij ook uitkomen voor het Nederlands team. Ignisious Gaisah zilver op WK in Moskou Op het Wereldkampioenschap Atletiek in Moskou heeft onze club- en landgenoot Ignisious Gaisah een zilveren medaille veroverd bij het verspringen. Het was voor het eerst in de geschiedenis, dat Nederland in de finale van het verspringen was vertegenwoordigd. Nadat hij als twaalde in de finale was gekomen ging Ignisious voortvarend van start. Hij sprong een geweldige serie, met alle sprongen over de 8 meter en slechts een ongeldige sprong. In een zinderende finale wist Ignisious het zilver veilig te stellen met een sprong van 8,29 m. Hiermee sprong hij ook een nieuw Nederlands record. Het oude record van Emiel Mellaard stond al 25 jaar op 8,19 m. Naast felicitaties voor Ignisious, zijn ook felicitaties voor verspringcoach Eric van der Steenhoven op zijn plaats. Eric heeft nooit het geloof in het kunnen van Ignious verloren! PAC & t NIEUWS 15
De zomercompetitie van de C-pupillen en Mini s Wat voor de wintercompetitie qua weer erg tegen viel, heeft het weer voor de jongens en de meisjes van de pupillen bij de zomercompetitie dubbel en dwars goed gemaakt. Wat een stralende dagen zijn het geweest. Het begon allemaal bij Spark op 6 april 2013. Op de planning stond de estafette, balgooien, verspringen en de 40 meter sprint. Er zijn goeie prestaties geleverd. Iedereen was enthousiast en natuurlijk was het voor de C-pupillen allemaal even wennen. Zo n (voor sommige) eerste competitiewedstrijd neemt de nodige spanning met zich mee. De ouders hadden een plekje gevonden in het gras, het leek wel een gezellige picknick. Aan de inzet heeft het zeker niet gelegen, de getrainde onderdelen werden netjes door iedereen uitgevoerd. Al met al een goede start van de competitie voor onze jongens en meisjes. Op naar dag 2 van de competitie Op 8 juni 2013 verzamelen bij PAC zelf. Altijd fijn, thuisvoordeel. De trainers hadden een heerlijk hoekje uitgezocht om te verzamelen. De kinderen hebben naast hun eigen sportieve activiteiten nog kunnen genieten van de voetballers achter het krachthok. Een prachtige dag, waar ook de resultaten naar zijn. Bij deze tweede competitiedag stonden de estafette, hoogspringen, medicinbal gooien en de 40 meter sprint op het programma. Tot en met het laatste onderdeel haalde iedereen alles uit de kast, de schroom van de eerste competitiewedstrijd was van iedereen afgegooid en men ging er vol tegenaan. Jammer dat er net te weinig mini s meededen om een eigen estafetteteam te vormen, volgend jaar weer een kans zal ik maar zeggen. Gelukkig konden de mini s die wel meededen met de C-pupillen mee doen voor de estafette, en konden ze hun beste beentje voor zetten. Maar wat was het warm, goed dat alle ouders genoeg te eten en te drinken hadden meegenomen, om de zonnebrand, die hard nodig was om niemand te laten verbranden, niet te vergeten. Je ziet dat aan het eind van zo n 1e dag een 600 meter veel vraagt van de kinderen. Maar ondanks een traantje zo hier en daar, hebben ze het allemaal wel weer gepresteerd. Met als resultaat allemaal trotse ouders langs de kant. Ook een pluim aan alle ouders. Die verdienen ze voor alle aanmoedigingen die ze aan iedereen hebben uitgedeeld. Voor de eigen kinderen, maar ook die van anderen. Uiteindelijk is na de tweede competitie dag het klassement gemaakt, alle onderdelen zijn aan de beurt geweest en wat is het spannend. Met een mooie zevende plaats van Miquel en een gedeelde negende van Bart en Rais in het tussen klassement doen we mee in de top tien. De meisjes staat er nog beter voor met een tweede, zesde, negende en tiende plek voor respectievelijk Paula, Deedee, Liedwien en Jada. Zelfs de mini s laten van zich zien met een derde plek voor Matthijs en een vijfde plek voor Diederik. Wat nog belangrijker is en echt gezegd moet worden is dat iedereen zijn persoonlijke prestatie levert en daarvoor alles uit de kast haalt. Iedereen 16 September 2013
kan trost zijn op de geleverde prestaties. De derde en de vierde competitie zijn vlak achter de tweede competitiedag gespeeld. Op 29 juni en 13 juli 2013. Bij Energie in Barendrecht en als laatste bij Rotterdam Atletiek. Ook zat hier het weer ontzettend mee, dus dat heeft er mede voor gezorgd dat iedereen in een goede bui was en er veel prestaties verbeterd zijn. Af en toe lekker dollen met de trainers hoort daar natuurlijk ook bij. Op 13 juli was het dan zover, de dag waarop de laatste wedstrijd zou aanvangen, tevens de warmste dag en de dag waarop de prijzen verdeeld zouden worden. Iedereen tot op het bot gemotiveerd, en niet alleen PAC maar ook de tegenstanders natuurlijk. Er moet nog wel even gepresteerd worden om de eerste plek op de estafette voor de meisjes vast te houden en voor de jongens de 2e plek. Daarnaast staan er individueel nog wat podiumplekken op het spel, dus jongens en meisjes halen alles uit de kast voor de laatste onderdelen. De meisjes staan er goed voor en de jongens kunnen nog wat plaatsjes stijgen, daarnaast wordt het ook spannend bij de jongste categorie, Matthijs staat 3e na drie competitie wedstrijden en is er op gebrand dit vast te houden. De laatste competitiedag verliep wat chaotisch. Er waren veel wijzigingen in het schema en splitsingen in de groep. Het liep deze dag minder gestroomlijnd dan de andere dagen. Na een lange dag vol lachen, was het tijd voor de prijsuitreiking. Het geduld van iedereen, kinderen en ouders werd flink op de proef gesteld. Door de wijziging in de wedstrijd was het op het laatste moment nog een hoop rekenwerk. Gelukkig kreeg ieder kind een mooie herinneringsstandaard mee naar huis. En toen was de uitslag bekend. Een uitslag en de nodige medailles en bekers voor de jongens en meisjes. Er waren maar liefst zeven bekers voor de individuele prestaties en medailles voor de estafettegroep. Voor de mini s waren er bekers voor de eerste drie toppers. En PAC ging naar huis met: een zilveren medaille voor de estafettegroep jongens een gouden medaille voor de estafettegroep meisjes Genoemd mag natuurlijk ook de zilveren individuele medaille voor Paula en bij de mini s Matthijs met zijn derde plek en dus een bronzen medaille. Al met al heeft iedereen een hele leuke en goede competitie gedraaid, veel lol gehad en dat komt ook mede door het enthousiasme en inzet van de trainers. Het is een hele leuke en gezellige competitie geworden. Las but not zeker not least, vind ik dat de vrijwillige vaders en moeders een pluim verdienen, mooi hoe die zich hebben ingezet om te helpen met het jureren van de prestaties Laten we hopen dat het volgend jaar weer zo n mooie competitie wordt. ZUIDER- STERLOOP IS TERUG VAN WEG- GEWEEST Dat was goed nieuws. Het loopevenement de Zuidersterloop in Capelle aan den IJssel was weer terug, na een onderbreking van acht jaar. Op zondag 16 juni 2013 stonden de lopers weer als vanouds op de Hoofdweg in Capelle aan den IJssel aan de start voor de 10 Engelse mijl. Er deden 56 Atletiekuniewedstrijdlopers en 96 prestatielopers mee. Daarna stond nog een recreatieloop over 5 Engelse mijl op het programma en tevens een recreatieloop over 2,5 Engelse mijl, een kinderloop over 1,25 Engelse mijl en het Open Capelse Scholierenkampioenschap voor Basisscholen. De winnaar van de 10 Engelse mijl werd Patrick Kwist. Ook enkele PACers wisten een goede prestatie neer te zetten. Wing Tong was op de 10 EM met zijn vijftiende plaats in de eindrangschikking de snelste PAC-er bij de mannen en liep een pr in 1 uur en 5 min. Van de vrouwelijke PACatletes handhaafden Marion Corfield en Rosalie Ohm zich goed in het strijdveld. Marion (V40) passeerde als eerste vrouw namens PAC in 1:10:28 uur en kort daarop volgde Rosalie Ohm (Vsen), die als tweede PAC-vrouw in 1:12:02 uur finishte. Ada Visser was de eerste in haar categorie (V50) in 1:30:00 uur. En op de 5 Engelse mijl werden de PAC-ers Ron van der Graaf in 30:11 min en Mario Wesdorp in 30:56 min respectievelijk eerste en tweede. In totaal kwamen die middag 412 deelnemers in actie, waaronder veel PAC-leden. De organisatie heeft er alles aan gedaan om deze dag succesvol te laten verlopen. Het Zuidersterterrein was sfeervol ingericht met leuke attracties en terrassen. Het was goed om te zien dat zo veel PAC-leden als vrijwilliger meehielpen. Deze loop moet opnieuw uitgroeien tot wat het ooit is geweest. Het hoort weer een groot evenement worden. Een Zuidersterloper op de 5 EM Wouter de Jong PAC & t NIEUWS 17
DE HARDLOOPVIERDAAGSE IN APELDOORN Eén keer per jaar is de Hoge Veluwe het decor van de Hardloopvierdaagse. Tijdens Pinksteren werken lopers uit alle windstreken van Nederland zich vier dagen lang in het zweet om 60 of 100 kilometer af te leggen. De heide en bossen zijn dan even niet het terrein van de wilde zwijnen, herten, Hooglanders en schapen, maar van zwoegende lopers die zich een weg banen over de zandpaden en de pittige klimmetjes. Jaarlijkse traditie Het is onderhand traditie om elk jaar met een groep lopers van PAC af te reizen naar het oosten van het land. Op vrijdagmiddag vertrokken we daarom met een groep (gespannen) lopers en trouwe supporters richting Apeldoorn. De auto s waren helemaal volgestouwd met eten, drinken en de nodige loopspullen. Op vrijdagavond stond er gelijk al 17,1 kilometer op het programma. Elly, Paul, Rob, Oscar, Kees, Rien, Hannie, Els, Jantine (moest, jammer genoeg, in de eerste etappe uitvallen) en ikzelf zouden de 60 km gaan lopen. Patrick, Wim en Albert hadden het zelfs in hun hoofd gehaald om de 100 km te gaan doen. Deze eerste etappe was gelijk een goede kennismaking met het parcours voor de komende vier dagen. Het parcours bestond namelijk uit zandpaden, klimmetjes, afdalingen en soms ook nog een beetje asfalt. Een uitdagend parcours dus! Flinke kuitenbijters Zaterdagochtend konden de mensen van de 60 km nog even bijkomen. Ze hoefden pas s avonds weer aan de bak. Voor de bikkels van de 100 18 September 2013
km stond er deze ochtend nog 20,5 km op het programma. Het programmaboekje omschreef deze etappe zelfs als misschien wel de zwaarste etappe. Maar ook deze zware etappe werd door de drie lopers overwonnen. Daarna was het de kunst om voldoende te herstellen door een hapje te eten, een beetje te slapen en je te laten masseren. Later op de dag moesten we namelijk nog 14,5 km lopen. Het parcours ging deze keer over de heide met weer een aantal flinke kuitenbijters. Josien, Philip en Addy deden bij deze etappe ook mee als losse loper. Wim viel in deze etappe, helaas, met een lichte blessure uit. Voor de rest heeft iedereen in een nette tijd de eindstreep gehaald. Daarna was het tijd om te ontspannen en de energievoorraad weer een beetje aan te vullen met een welverdiend kopje soep, pannenkoeken en een biertje of wijntje (zijn goede hersteldranken hoor!). Hardloopverantwoorde maaltijd Op zondagochtend stond er een bijzondere etappe op het programma. Er was een tijdloop van 8,4 kilometer. Je startte hierbij allemaal apart vanuit een paardenwagen, waarbij de snelste loper in het klassement als laatste van start ging. Na het aftellen van de seconden werd je dus echt weggeschoten en kon je gaan jagen op je voorganger. Een goede test om eens te kijken hoe het met de snelheid stond na al wat kilometers en spierpijn in de benen. En dat ging eigenlijk nog best goed! Voor de lopers van de 100 km was het zaak om niet te veel te forceren, want in de middag stond er voor hun nog 19,1 km op het programma. Toen de lopers van de 100 km ook deze etappe hadden overwonnen, was het tijd voor een iets minder hardloopverantwoorde maaltijd, bestaande uit friet met frikadellen en kroketten. Dat hadden we immers wel verdiend! Welverdiende medaille En op maandag werden wij zeker niet gespaard tijdens de laatste 20,3 km. Het was namelijk de eerste 13 km bijna alleen maar klimmen. En dat valt niet mee als je de voorgaande etappes nog in je benen hebt zitten. Gelukkig gingen de laatste paar kilometers richting de finish weer zo goed als naar beneden. Uiteindelijk konden we bij de finish onze welverdiende medaille ophalen. Een zeer geslaagd loopweekend dus! Volgend jaar wat mij betreft weer. Dennis Bruggemans PAC & t NIEUWS 19