Elke capsule, hard bevat 50 mg tramadol hydrochloride. Hulpstof met bekend effect: Elke capsule bevat 103 mg lactosemonohydraat.

Transcriptie

1 1. NAAM VAN HET GENEESMIDDEL Tramadol Teva 50 mg capsules, hard 2. KWALITATIEVE EN KWANTITATIEVE SAMENSTELLING Elke capsule, hard bevat 50 mg tramadol hydrochloride. Hulpstof met bekend effect: Elke capsule bevat 103 mg lactosemonohydraat. Voor de volledige lijst van hulpstoffen, zie rubriek FARMACEUTISCHE VORM Capsules, hard 4. KLINISCHE GEGEVENS 4.1 Therapeutische indicaties Behandeling en preventie van acute of chronische middelmatige tot sterke pijn. 4.2 Dosering en wijze van toediening Dosering De dosis moet aangepast worden naargelang de hevigheid van de pijn en de gevoeligheid van elke patiënt. In het algemeen moet de laagste analgetisch effectieve dosis gekozen worden. Het volgende schema is aangewezen bij volwassenen en adolescenten ouder dan 12 jaar: 1 à 2 capsules aan 50 mg per keer, 3 tot 4 maal per dag. Een dosis van meer dan 400 mg tramadol per dag is over het algemeen niet nodig. Geriatrische patiënten Een dosisaanpassing is gewoonlijk niet nodig bij patiënten tot 75 jaar zonder klinisch manifeste lever- of nierinsufficiëntie. Bij oudere patiënten (ouder dan 75 jaar) kan de eliminatie verlengd zijn. Bijgevolg moet het doseringinterval indien nodig verlengd worden in functie van de behoeften van de patiënt. Nierinsufficiëntie/nierdialyse en leverinsufficiëntie Bij patiënten met nier- en/of leverinsufficiëntie is de eliminatie van tramadol vertraagd. Bij deze patiënten moet een verlenging van de doseringintervallen zorgvuldig overwogen worden in functie van de behoeften van de patiënt. Pediatrische patiënten Bij gebrek aan voldoende klinische gegevens, kan tramadol niet toegediend worden aan kinderen. Wijze van toediening Oraal gebruik. Dient in zijn geheel, niet gedeeld en niet gekauwd, ingenomen te worden met voldoende water 1/9

2 4.3 Contra-indicaties Tramadol is tegenaangewezen: Bij patiënten met een gekende overgevoeligheid voor tramadol of voor één van de hulpstoffen. Bij acute intoxicaties door alcohol, hypnotica, analgetica, opioïden of andere psychotrope geneesmiddelen. Bij elk ander geneesmiddel met inwerking op het centraal zenuwstelsel. Bij patiënten die lijden aan epilepsie die niet voldoende onder controle is met medicatie. Voor gebruik als behandeling bij ontwenning van narcotica. Bij patiënten die behandeld worden met MAO-inhibitoren of binnen de 2 weken na het stoppen ervan (zie rubriek 4.5). 4.4 Bijzondere waarschuwingen en voorzorgen bij gebruik Tramadol mag uitsluitend met bijzondere voorzorg gebruikt worden bij patiënten die gevoelig of afhankelijk zijn van opioïden en bij patiënten die het slachtoffer zijn van een craniaal trauma, een shock, een bewustzijnsvermindering zonder duidelijke oorzaak, stoornissen van het ademhalingscentrum of de ademhalingsfunctie of een verhoogde intracraniële druk. Voorzichtigheid is geboden bij de behandeling van patiënten met ademhalingsdepressie, of als gelijktijdig geneesmiddelen die het centraal zenuwstelsel onderdrukken worden toegediend (zie rubriek 4.5), of als de aanbevolen dosis significant wordt overschreden (zie rubriek 4.9) aangezien in deze situaties de mogelijkheid van de ademhalingsdepressie niet kan worden uitgesloten. Er werden convulsies gemeld bij therapeutische dosissen en het risico op convulsies kan verhoogd zijn als de dosissen tramadol hydrochloride de bovengrens van de aanbevolen dagelijkse dosis (400 mg) overschrijden. Het risico op convulsies kan stijgen bij patiënten die tramadol nemen samen met andere medicatie die de drempel voor convulsies verlaagd (zie rubriek 4.5). Patiënten met een voorgeschiedenis van epilepsie of die gevoelig zijn voor convulsies, dienen enkel met tramadol behandeld te worden indien er dwingende redenen zijn om dit te doen. Tramadol heeft een gering vermogen tot afhankelijkheid. In geval van langdurig gebruik, kunnen tolerantie en fysieke en psychische afhankelijkheid zich ontwikkelen. Bij patiënten die een neiging vertonen tot toxicomanie of afhankelijkheid mag de behandeling met tramadol uitsluitend gedurende korte periodes onder strikt medisch toezicht gebeuren. Tramadol mag in geen geval gebruikt worden als substitutie bij patiënten die opiaat-afhankelijk zijn en kan ook de ontwenningssymptomen niet tegengaan. Tramadol Teva bevat lactose. Patiënten met zeldzame erfelijke aandoeningen als galactose-intolerantie, Lapp lactasedeficiëntie of glucose-galactose malabsorptie, dienen dit geneesmiddel niet te gebruiken. 4.5 Interacties met andere geneesmiddelen en andere vormen van interactie Gelijktijdige toediening van andere geneesmiddelen met centrale werking, alsook van alcohol, kan het centraal deprimerend effect van tramadol op het CZS versterken. Tramadol kan convulsies induceren en kan het risico verhogen op convulsies veroorzaakt door selectieve serotonineheropnamermmers (SSRI s), serotonine- en norepinefrineheropnameremmers (SNRI s), tricyclische antidepressiva, antipsychotica en andere geneesmiddelen die de convulsiedrempel verlagen (zoals bupropion, mirtazapine, tetrahydrocannabinol). 2/9

3 Het samen toedienen van tramadol en van cimetidine kan de eliminatietijd van tramadol verlengen. Bij langdurige behandeling met cimetidine is waakzaamheid dus aangeraden. De gelijktijdige of vroegere toediening van carbamazepine (enzyminductor) kan de analgetische effecten verminderen en de werkingsduur verkorten. Tramadol mag niet met MAO-remmers gebruikt worden of binnen de 2 weken na het stoppen van een behandeling met MAO-remmers (zie rubriek 4.3). Bij gelijktijdige toediening van ritonavir kan de serumconcentratie van tramadol toenemen, hetgeen kan leiden tot vergiftiging met tramadol. Het samen toedienen van tramadol en digoxin kan digoxin vergiftiging veroorzaken; de dosis dient te worden aangepast. Ten gevolge van rapporten van toegenomen INR met serieuze bloedingen en ecchymosen bij sommige patiënten is voorzichtigheid geboden bij gelijktijdige toediening van tramadol met coumarinederivaten (bijv. warfarine). Kinidine kan de serumconcentratie van tramadol doen stijgen door inhibitie van zijn metabolisme. Het gebruik van tramadol met gemengde antagonisten (buprenorfine en pentazocine) is niet aanbevolen omdat theoretisch dit het analgetisch effect van de pure antagonist kan verminderen door competitieve blokkade van de receptoren, met het risico op ontwenningsverschijnselen. Het gelijktijdig therapeutisch gebruik van tramadol en serotonerge geneesmiddelen zoals selectieve serotonineheropnameremmers (SSRI s), serotonine- en norepinefrineheropnameremmers (SNRI s), MAO-remmers (zie rubriek 4.3), tricyclische antidepressiva en mirtazepine kan serotoninetoxiciteit veroorzaken. Een serotoninesyndroom is waarschijnlijk als één van de volgende symptomen wordt waargenomen: Spontane spierclonus Opwekbare of oculaire clonus met agitatie of diaforese Tremor en hyperreflexie Hypertonie en lichaamstemperatuur > 38 C en opwekbare of oculaire clonus. Stopzetting van de serotonerge geneesmiddelen leidt meestal tot snelle verbetering. De behandeling hangt af van de aard en de ernst van de symptomen. In geïsoleerde gevallen, zijn er rapporteringen geweest van een serotoninerg syndroom tijdens het therapeutisch gebruik van tramadol in associatie met andere serotoninerge geneesmiddelen zoals de selectieve serotonine heropname inhibitoren (SSRI s)of met MAO-remmers. Het serotoninerg syndroom uit zich onder andere door tekenen van verwarring, agitatie, koorts, zweten, ataxie, hyperflexibiliteit, myoclonieën en diarree. De stopzetting van de serotoninerge geneesmiddelen laat gewoonlijk toe om een snelle verbetering te bekomen. De behandeling hangt af van de aard en de ernst van de symptomen. Andere actieve bestanddelen, die erom bekend staan CYP3A4 te inhiberen zoals ketoconazol en erythromycine, zouden het metabolisme van tramadol (N-demethylering) en waarschijnlijk ook het metabolisme van de actieve O-gedemethyleerde metaboliet kunnen inhiberen. Het klinisch belang van een dergelijke interactie werd niet bestudeerd (zie rubriek 4.8). In een beperkt aantal studies verhoogde het pre- of postoperatieve gebruik van de anti-emetische 5-HT3 antagonist ondansetron, de nood aan tramadol bij patiënten met postoperatieve pijn. 4.6 Vruchtbaarheid, zwangerschap en borstvoeding 3/9

4 Zwangerschap Bij studies in dieren waar tramadol gebruikt werd, werden bij zeer hoge dosissen effecten op de ontwikkeling van de organen, de beenvorming en de mortaliteit van pasgeborenen aangetoond. Er werden geen teratogene effecten waargenomen. Tramadol gaat door de placentabarrière. Men beschikt over onvoldoende bewijzen in verband met de veiligheid van tramadol tijdens de zwangerschap bij de mens. Daarom mag Tramadol Teva niet gebruikt worden door zwangere vrouwen. Als tramadol wordt toegediend voor of tijdens de bevalling, heeft het geen invloed op de uteruscontractiliteit. De toediening van tramadol kan bij pasgeborenen aanleiding geven tot wijzigingen van de respiratoire frequentie, wat over het algemeen klinisch niet relevant is. Chronisch gebruik tijdens de zwangerschap kan leiden tot ontwenningssymptomen bij de pasgeborene. Borstvoeding Tijdens de borstvoeding, wordt ongeveer 0,1% van de maternele dosis uitgescheiden in de melk. Tramadol Teva is niet aanbevolen tijdens de borstvoeding. Het is meestal niet nodig om de borstvoeding stop te zetten na toediening van één enkele dosis tramadol. 4.7 Beïnvloeding van de rijvaardigheid en het vermogen om machines te bedienen Zelfs indien het wordt ingenomen volgens de richtlijnen, kan tramadol bijwerkingen zoals slaperigheid en duizeligheid veroorzaken en bijgevolg de reacties verstoren van personen die voertuigen besturen of machines bedienen. Dit is voornamelijk het geval wanneer tegelijk alcohol ingenomen wordt of andere stoffen die het CZS deprimeren. Over het algemeen, moet men de patiënten waarschuwen geen voertuig te besturen of geen machines te gebruiken. 4.8 Bijwerkingen De frequentie van de bijwerkingen werd als volgt gerangschikt: zeer vaak ( 1/10), vaak ( 1/100 tot 1/10), soms ( 1/1,000 tot 1/100), zelden ( 1/10,000 tot 1/1,000), zeer zelden ( 1/10, 000) inclusief de geïsoleerde gevallen, niet bekend (kan met de beschikbare gegevens niet worden bepaald) Immuunsysteemaandoeningen Zelden: allergische reactie (bv. dyspnoe, bronchospasmen, piepende ademhaling, angioneurotisch oedeem), anafylactische reactie Psychische stoornissen Vaak: verwardheid Zelden: hallucinaties, verwarring, slaapstoornissen, angst en nachtmerries. Men kan na de toediening van Tramadol Teva ook psychische bijwerkingen waarnemen die per individu verschillen in intensiteit en aard (afhankelijk van persoonlijkheid en duur van de behandeling). Deze bijwerkingen omvatten stemmingsstoornissen (gewoonlijk overmoed, occasioneel dysforie), wijzigingen in de activiteit (gewoonlijk een afname van de activiteit, occasioneel een toename) en wijzigingen in de cognitieve en sensoriële capaciteiten (bijvoorbeeld, in verband met het beslissingsgedrag, perceptiestoornissen). Er kan een afhankelijkheid optreden. Zenuwstelselaandoeningen Zeer vaak: duizeligheid Vaak: hoofdpijn, slaperigheid 4/9

5 Zelden: wijzigingen in de eetlust, paresthesieën, bevingen, respiratoire depressie, epileptiforme convulsies, slaperigheid, onvrijwillige spiercontracties, abnormale coördinatie, syncope. Er kan een respiratoire depressie optreden, als de aanbevolen dosissen aanzienlijk overtroffen worden en als er gelijktijdig andere geneesmiddelen met een centraal deprimerende werking toegediend worden (zie rubriek 4.5). Epileptiforme convulsies traden vooral op na de toediening van hoge dosissen tramadol of na een gelijktijdige behandeling met geneesmiddelen die de convulsiedrempel kunnen verlagen (zie rubrieken 4.4 en 4.5). Niet bekend: spraakstoornissen Oogaandoeningen Zelden: troebel zicht Niet bekend: mydriasis Hartaandoeningen Soms: hartkloppingen, tachycardie Zelden: bradycardie Deze bijwerkingen kunnen vooral optreden na een intraveneuze toediening en bij patienten die onderhevig zijn aan fysieke stress. Bloedvataandoeningen Soms: orthostatische hypotensie, cardiovasculaire collaps Zelden: hypertensie Lever- en galaandoeningen Zeer zelden: een stijging van de leverenzymen. Ademhalingsstelsel-, borstkas- en mediastinumaandoeningen Zelden: respiratoire depressie, dyspnoe Niet bekend: verergering van het astma Voedings- en stofwisselingsstoornissen Niet bekend: Hypoglycemie Maagdarmstelselaandoeningen Zeer vaak : braakneigingen Vaak: overgeven, droge mond, constipatie Soms: kokhalzen, gastro-intestinale irritatie (zware maag, opgezwollen gevoel), diarree Huid- en onderhuidaandoeningen Vaak: zweten Soms: huidreacties (bijv. pruritus, uitslag, urticaria) Skeletspierstelsel- en bindweefselaandoeningen Zelden: spierzwakte Nier- en urinewegaandoeningen Zelden mictiestoornissen (moeilijkheden bij het plassen, dysurie en urineretentie) Algemene aandoeningen en toedieningsplaatsstoornissen Vaak: moeheid 5/9

6 Zelden: Ontwenningssymptomen, analoog aan deze die optreden tijdens een opiaatontwenning, kunnen optreden als volgt: agitatie, angst, zenuwachtigheid, insomnie, hyperkinesie, bevingen en gastrointestinale symptomen. Andere symptomen die zeer zelden werden gezien bij het stoppen van tramadol zijn: paniekaanvallen, ernstige angstaanvallen, hallucinaties, paresthesieën, oorsuizingen en ongewone CZS symptomen (vb.: verwardheid, waanbeelden, depersonalisatie, derealisatie, paranoia). Onderzoeken Soms: verhoogde leverenzymen Melding van vermoedelijke bijwerkingen Het is belangrijk om na toelating van het geneesmiddel vermoedelijke bijwerkingen te melden. Op deze wijze kan de verhouding tussen voordelen en risico s van het geneesmiddel voortdurend worden gevolgd. Beroepsbeoefenaren in de gezondheidszorg wordt verzocht alle vermoedelijke bijwerkingen in België te melden via het Federaal agentschap voor geneesmiddelen en gezondheidsproducten - Afdeling Vigilantie - EUROSTATION II - Victor Hortaplein, 40/ 40 - B-1060 Brussel - Website: adversedrugreactions@fagg-afmps.be. 4.9 Overdosering De toxische dosis tramadol bedraagt minimum 500 mg voor een volwassene. Symptomen De symptomen van overdosering zijn, in principe, dezelfde als voor andere centraal werkende analgetica (opiaten): gezichtsstoornissen, braken, cardiovasculaire collaps, bewustzijnsverlies leidend naar coma, convulsies, ademhalingsdepressie leidend naar respiratoir falen. Behandeling Aangepaste maatregelen, met name: vrijmaken van de ademhalingswegen en instandhouden van de cardiovasculaire functie. Bij ademhalingsdepressie, naloxone gebruiken. Het volgende schema kan gevolgd worden: 1. Naloxone IV spuiten in bolus tussen 0,4 mg en 2 mg. Hogere dosissen mogen toegediend worden. De inspuiting mag om de 20 à 60 minuten herhaald worden. 2. Naloxone mag ook ingespoten worden als infuus. Men gebruikt dan per uur twee derden van de per bolus gespoten aanvangsdosis. In dierexperimenten had naloxone geen effect op de convulsies. In dergelijke gevallen, moet diazepam via intraveneuze weg toegediend worden. Daar slechts weinig tramadol door hemodialyse of door hemofiltratie uit het serum verwijderd wordt, is het niet mogelijk een acute tramadol intoxicatie enkel met hemodialyse of hemofiltratie te behandelen. In geval van intoxicatie met orale formulaties, is gastrointestinale decontaminatie met actieve kool of door maagspoeling enkel aanbevolen binnen de 2 uur na de inname van tramadol. Gastrointestinale decontaminatie op een later tijdstip kan nuttig zijn in geval van intoxicatie met uitzonderlijk grote hoeveelheden of bij formulaties met verlengde afgifte. 5. FARMACOLOGISCHE EIGENSCHAPPEN 5.1 Farmacodynamische eigenschappen Farmacotherapeutische categorie: Zenuwstelsel-analgetica-opioïden-overige opioïden, ATC-code: N02AX02 6/9

7 Tramadol is een centraal werkend analgeticum. Het is een zuivere, niet-selectieve agonist van de opioïde mu-, delta- en kappa-receptoren, met echter een hogere affiniteit voor de mu-receptoren. Een ander mechanisme dat zou kunnen bijdragen tot het analgetisch effect, is het monoaminergisch effect door inhibitie van de synaptische heropname van noradrenaline. Tramadol bezit ook antitussieve eigenschappen. In tegenstelling tot morfine geeft tramadol, bij therapeutische dosissen, zelden aanleiding tot ademhalingsdepressie. Ook de effecten op de gastrointestinale motiliteit (weinig of geen constipatie) en op het cardiovasculair systeem blijven bij therapeutische dosissen miniem. Pediatrische populatie Effecten van enterale en parenterale toediening van tramadol zijn onderzocht in klinische studies met meer dan 2000 pediatrische patiënten met een leeftijd gaande van pasgeboren tot en met 17 jaar oud. De indicaties voor pijnbehandeling onderzocht in deze studies zijn onder andere pijn na operatie (vooral abdominaal), na chirurgische tandextracties, na botbreuken, brandwonden en trauma s evenals andere pijnlijke aandoeningen die waarschijnlijk analgetische behandeling vereisen gedurende minstens 7 dagen. Voor enkelvoudige doses tot 2 mg/kg of meervoudige doses tot 8 mg/kg per dag (tot een maximum van 400mg per dag) werd de werkzaamheid van tramadol beter bevonden dan placebo, en beter of gelijk aan paracetamol, nalbufine, pethidine of laag gedoseerde morfine. De uitgevoerde studies bevestigden de werkzaamheid van tramadol. Het veiligheidsprofiel van tramadol was vergelijkbaar in volwassen en pediatrische patiënten ouder dan 1 jaar (zie rubriek 4.2). 5.2 Farmacokinetische eigenschappen Tramadol wordt na orale inname snel en bijna volledig geresorbeerd in de gastro-intestinale tractus en ondergaat een zwak first-pass effect in de lever (20 tot 30%). Na orale toediening begint de analgetische werking na 15 minuten. Men bekomt een maximale activiteit na 1 à 2 uur. De werkingsduur bedraagt 6 tot 8 uur. De gelijktijdige inname van voedsel heeft geen invloed op de biodisponibiliteit van tramadol. De stof wordt over het gehele organisme ruim verdeeld en bezit een hoge weefselaffiniteit (lever, nieren, milt, longen, hersenen, enz.). De eiwitbinding bedraagt 20%. De metabolisatie van tramadol gebeurt vooral via N- en O-demethylatie en door conjugatie met O-demethylatie producten met glucuronzuur. Dierstudies hebben aangetoond dat alleen metaboliet M1 (O-demethyltramadol) een hogere analgetische activiteit (van orde 2 tot 4) bezit dan die van het moederproduct. Tramadol en zijn farmacologisch actieve metaboliet M1 worden zowel via metabole als via renale weg uitgescheiden. Daarom wordt de eliminatie halfwaardetijd t 1/2 licht verlengd in geval van insufficiëntie van de lever- of nierfunctie. Deze verhoging van de t 1/2 blijft nochtans relatief gering wanneer één van de functies normaal is. Tramadol wordt voornamelijk langs de nieren uitgescheiden onder de vorm van ongewijzigd tramadol (10 tot 30%), maar vooral onder de vorm van metabolieten. De eliminatiehalfwaardetijd t 1/2 bedraagt ongeveer 6 uur bij een gezonde persoon. Bij bejaarden is deze uitscheiding lichtjes vertraagd. Bij patiënten met levercirrose of zware nierinsufficiëntie (creatinine klaring < 5 ml/min.) is een aanpassing van de posologie aangewezen omdat de uitscheiding in dergelijke gevallen vertraagd is. De excretie via de gal is quasi onbeduidend. Bij orale toediening, wordt deze verhouding gewijzigd, als gevolg van de biodisponibiliteit van tramadol (70%) in vergelijking met deze van morfine (20-25%). Pediatrische populatie 7/9

8 De farmacokinetiek van tramadol en O-desmethyltramadol na enkelvoudige dosis en meervoudige doses orale toediening aan patiënten van 1 tot en met 16 jaar waren vergelijkbaar met deze in volwassenen, wanneer een aangepaste dosis werd gegeven per lichaamsgewicht, maar met een hogere tussenproefpersoonvariabiliteit in kinderen van 8 jaar en jonger. In kinderen jonger dan 1 jaar werd de farmacokinetiek van tramadol en O-desmethyltramadol onderzocht, maar werd niet volledig gekarakteriseerd. Informatie afkomstig uit studies in deze leeftijdsgroep geeft aan dat de vormingssnelheid van O-desmethyltramadol via CYP2D6 continu toeneemt bij pasgeborenen, en niveaus van CYP2D6-activiteit zoals bij volwassen worden verondersteld te worden bereikt rond de leeftijd van 1 jaar. Daarenboven kunnen immature glucuronidatiesystemen en een immature nierfunctie resulteren in trage eliminatie en accumulatie van O-desmethyltramadol in kinderen tot 1 jaar. 5.3 Gegevens uit het preklinisch veiligheidsonderzoek Geen gegevens. 6. FARMACEUTISCHE GEGEVENS 6.1 Lijst van hulpstoffen Microkristallijne cellulose Polyvidone K30 Lactosemonohydraat Magnesium stearaat Natrium zetmeelglycollaat (type A) 6.2 Gevallen van onverenigbaarheid Niet van toepassing. 6.3 Houdbaarheid 5 jaar. 6.4 Speciale voorzorgsmaatregelen bij bewaren Bewaren bij kamertemperatuur (15-25 C). 6.5 Aard en inhoud van de verpakking Blisterverpakkingen bevattende 30 en 60 capsules, hard aan 50 mg tramadol hydrochloride. Niet alle genoemde verpakkingsgrootten worden in de handel gebracht. 6.6 Speciale voorzorgsmaatregelen voor het verwijderen Geen bijzondere vereisten. 8/9

9 7. HOUDER VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN Teva Pharma Belgium N.V. Laarstraat 16 B Wilrijk 8. NUMMER(S) VAN DE VERGUNNING VOOR HET IN DE HANDEL BRENGEN BE DATUM VAN EERSTE VERLENING VAN DE VERGUNNING/HERNIEUWING VAN DE VERGUNNING A. Datum van eerste verlening van de vergunning : 26/05/1999 B. Datum van laatste hernieuwing : 10. DATUM HERZIENING VAN DE TEKST A. Datum van laatste herziening van de tekst : 07/2017. B. Datum van laatste goedkeuring van de tekst : 07/ /9