Voorwoord. Dat de geest van kerstmis u vrede mag brengen. Purmerend, 1 december 2016

Transcriptie

1 Voorwoord Dat de geest van kerstmis u vrede mag brengen Purmerend, 1 december 2016 Dit is alweer de laatste Nieuwsbrief voor De volgende Perspectief en Nieuwsbrief worden begin februari 2017 bij u thuisbezorgd. Dus over twee maanden. Kijken we terug op de afgelopen zomer dan constateer ik dat aan de activiteiten die we georganiseerd hebben door een groot aantal leden is deelgenomen. Voor het bezoek aan de Tweede Kamer waren er meer dan 40 PCOB-deelnemers en voor de excursie naar de Cirkeldis waren er op de kop af 50 inschrijvingen. Helaas hebben we een aantal leden moeten teleurstellen, maar in het voorjaar van 2017 is een herkansing mogelijk bij voldoende belangstelling. Inmiddels zijn in oktober en november al weer twee bijeenkomsten in de Taborkerk gehouden, te weten: de Dialoogbijeenkomst Mij & Zorg en een presentatie door Marjolein Bouman over haar ervaringen als militair-arts in Afghanistan. Een impressie van die bijeenkomsten vindt u elders in dit blad. Het komende programma is in de Nieuwsbrief van november gepubliceerd op pagina 4. In het oktobernummer van de Nieuwsbrief is een oproep geplaatst voor een nieuwe distributeur van Perspectief en Nieuwsbrief. Marius Meijerink heeft mij opgebeld met de verheugende mededeling dat hij bereid is het stokje van Gerrit Honingh over te nemen. Bedankt Marius! En Gerrit, jij nog veel meer bedankt voor de 14 jaar dat je dit werk met de grootste zorgvuldigheid gedaan hebt. Onze jaarvergadering is dit keer op 1 maart Het eerste termijn van onze secretaris, Theo Koelstra, loopt dan ten einde. Theo heeft te kennen gegeven geen tweede termijn te ambiëren. We zijn dus op zoek naar een nieuwe secretaris. Een taakomschrijving en profielschets vindt u op pagina 8. Het bestuur ziet uw reacties met vertrouwen tegemoet. Maar eerst gaan we Kerstfeest vieren. En daarom besluit ik met de wens dat de geest van kerstmis u vrede mag brengen, dat de blijdschap van kerst u hoop mag geven en dat de warmte van kerstmis u liefde mag schenken. En wij wensen u bovendien een gezond en voorspoedig 2017 toe, Kees Paul, voorzitter

2 Inhoudsopgave Voorwoord blz.: 1 Berichten van de afdeling blz.: 2 t/m 10 Diversen blz.: 10 t/m 11 Berichten van de afdeling Marjolein Bouman vertelt over haar ervaringen als Militair-Arts in Afghanistan. Het is twee uur in de middag van de negende november 2016 als voorzitter Kees Paul de aanwezigen bij deze bijeenkomst van de PCOB-afdeling Purmerend e.o. welkom heet. En apart noemt hij de voorzitter van de Stichting Veteranen Purmerend, Peter Stiphout. Voor de opening heeft hij niet gekozen voor één van de negentig verhalen uit de Bijbel waarin het over oorlog gaat, maar het alternatief van een gedicht gekozen met als titel Afghanistan. Dan een bijzonder woord van welkom voor de spreekster van deze middag, Marjolein Bouman, die zonder te aarzelen begint aan wat een ongelooflijk verhaal blijkt te zijn. Anderhalf uur gesproken woord past niet in dit kader dus blijft het beperkt tot enkele zinnen waarbij de rest aan de verbeelding wordt overgelaten. Na haar artsenstudie heeft ze gekozen voor een loopbaan bij defensie. Daar heeft ze de opleiding tot algemeen militair arts gevolgd. Je weet nog niet goed Marjolein Bouman waar je aan begint maar we willen je wel graag hebben. En zo gaat ze op basis Oirschot huisartsenwerk doen. Na verloop van tijd wordt haar gevraagd of ze uitgezonden wil worden naar Afghanistan. Dat is een uitdaging en zo komt ze terecht in Deh Rawod, een kleine voorpost van Kamp Holland in Tarin Kowt. Dit na ervaring opgedaan te hebben met grote trauma s op de EHBO-afdeling van het ziekenhuis in Alkmaar. Omdat ze liever in een grotere eenheid wil werken wordt ze overgeplaatst naar Kamp Holland waar ze bij een medische afdeling komt die ze al eerder in Nederland heeft ontmoet tijdens de opleiding. Het kamp is bijzonder stoffig zodat er veel ademhalingsproblemen behandeld moeten worden. Wel een heel mooi land zoals te zien is op de prachtige foto s die ze gemaakt heeft. 2

3 Met behulp van containers is er een volledig ziekenhuis neergezet met 24 bedden. Bij de militairen die op patrouille gaan is er altijd een met medische vaardigheden. Na de eerste behandeling worden de slachtoffers zo snel mogelijk doorgestuurd naar het ziekenhuis. Er wordt naar gestreefd om de patiënten zo snel mogelijk te behandelen en dan zo nodig verder te sturen zodat de bedden beschikbaar blijven voor de eerste opvang. Het werk wordt gedaan door 65 mannen en vrouwen, dus is het in ploegendiensten behoorlijk zwaar werk. Naast de hoofdtaak heeft iedereen ook andere taken te verrichten. Er worden niet alleen Nederlandse militairen behandeld maar ook soldaten van de coalitiepartners. Het UMC Uruzgan Medical Center wordt afwisselend drie maanden door één van de deelnemende landen bemand. Ook is er samenwerking met een Amerikaans mobiel hospitaal. Om de beurt wordt een week acute dienst gedraaid, waar alle opnames binnen komen. De opdracht is om die met een week weggewerkt te hebben. Als vergelijking noemt ze dat als in Nederland een ziekenhuis twee acute slachtoffers krijgt de opname-afdeling dicht gaat. In UMC Uruzgan wordt met acht slachtoffers zelf een oplossing gezocht en ook gevonden. Daarbij gaan Nederlandse patiënten snel naar Nederland terug want daar kunnen ze opgevangen worden. De Afghanen blijven langer omdat er thuis geen of te weinig mogelijkheden tot hulp zijn. De medische staf werkt van 8 tot 5 uur maar is 24/7 oproepbaar. Het werk wordt verzwaard door de slechte omstandigheden: erg droog dus veel stof, ongedierte, het constante geluid van de aggregaten, altijd de draaiende airco en het dreigende oorlogsgeweld. De post fungeert ook als polikliniek waar elke dag Afghanen komen met gewone kwalen die ook behandeld worden. Een negatief effect is de verdringing van de eigen infrastructuur waardoor de soms aanwezige geneeskundige zorg uitwijkt naar plaatsen waar wel werk voor hen is. 3

4 Als slachtoffers binnen komen staan altijd een arts, een chauffeur en een verpleegkundige klaar. Doordat strak met protocollen wordt gewerkt is er snel een goede omschrijving. Dan moet er gesjouwd worden, fysiek zwaar werk zeker omdat het merendeel van de verpleging uit vrouwen bestaat. Dit laatste wordt wel gewaardeerd door de militairen op de basis die voor het merendeel uit mannen bestaat en bij feestjes vrouwelijke gasten kunnen uitnodigen. Er is een goede samenwerking tussen de verschillende nationaliteiten, want er is een gezamenlijk probleem wat opgelost moet worden. Zo worden er materialen uitgewisseld zonder last met administratieve rompslomp. De intake is belangrijk. Veel bloed hoeft nog niet een ernstig trauma te betekenen. Er wordt ook niet gevraagd naar overtuiging, het zou zo maar kunnen dat er een lid van Al Qaida geholpen wordt. Als het levensbedreigend is wordt er geen uitzondering gemaakt. Post uit Nederland is heel erg belangrijk, er is dus ook nog een andere wereld. Marjolein heeft ondanks alles een fijne tijd gehad en houdt een warm hart voor defensie. Zij kan mee voelen met de militairen die daar geweest zijn. Je kunt naar hen luisteren en ze praten makkelijker met iemand die daar ook geweest is. Na de pauze gaat Marjolein (met een verse batterij in de microfoon) verder, want er zijn veel vragen vanuit de zaal. Desgevraagd geeft ze wat aantallen. Gemiddeld behandelen ze 22 patiënten per dag. Lijkt niet veel maar lastig door het taalverschil. Altijd tolk aanwezig die hard moet werken. Kreeg veel 4

5 ervaring en deed bijna zelf het intakegesprek. In haar diensttijd: 32 gevallen opgenomen op de IC, 161 operaties en ook 18 overleden patiënten. Iedere tien weken kwam er een vers team, chirurg en anesthesist, uit een Nederlands ziekenhuis. Snelle wisseling om zo de skills op peil te houden. Er waren vaak brandwonden van kinderen te behandelen omdat ze te maken hebben met open vuur. Ook vielen er vaak kinderen uit een boom. Het is een totaal andere cultuur. Opvallend ook het geringe aantal Afghaanse vrouwen die zich voor behandeling aanmeldden. Heel moeilijk is ook het omgaan met bijkomende schade als kinderen en vrouwen slachtoffer worden van oorlogshandelingen. Zaken die Marjolein, als een jonge veteraan van veertig jaar niet onberoerd laten. Je moet dit alles toch zelf verwerken. Zo noemt ze het verhaal van de hospik die bij thuiskomst met de bus een spandoek heeft hangen met Welkom Thuis en dat is het dan. Zelf heeft ze een tussenstop op Kreta gemaakt waar het, zittend op de rand van het zwembad, al weer zo ver weg lijkt. Maar als je Marjolein in gesprek met Peter Stiphout, voorthuis komt heb je geen kamera- zitter van de Stichting Veteranen Purmerend den meer om de gemeenschappelijk ervaring te delen. En in de file staand rondkijkend denk je jullie weten niet wat ik heb meegemaakt. Maar het totaal andere leven maakt je ook rijker. Je leeft in Afghanistan aan de grenzen, je gaat dood of niet. Er is geen grijs gebied zoals in Nederland. Het leven is er rauw. Zorg dan ook dat je basale zaken aanbiedt aan ontwikkelingslanden. Eerst opleiden en de infrastructuur verzorgen voordat je bijvoorbeeld een röntgenapparaat stuurt. Wat we nu doen is helpen voor het moment en niet voor de lange duur. Marjolein sluit af met het lezen van het bericht uit juni 2007 wat de periode van viereneenhalve maand samenvat en opgenomen is in het boek van haar hand: We missen één man. Na deze indrukwekkende en soms ook emotionele bijeenkomst bedanken de aanwezigen Marjolein Bouman met een applaus. En zoals gebruikelijk mag Bert Bouman als penningmeester (en deze keer ook als vader) haar bedanken. Niet met bloemen, is hem op het hart gedrukt, dus wordt het een flesje. Cor Donkervoort 5

6 Mij & Zorg bijeenkomst van woensdag 26 oktober 2016 De Zorg verandert en daarover werd op woensdag 26 oktober jl. een dialoogbijeenkomst georganiseerd in kamer 4 van de Taborkerk. Er hadden zich tien mensen voor opgegeven, maar er kwamen er uiteindelijk acht. In een introductiefilmpje werd geschetst wat het doel van de bijeenkomst was. Duidelijk kwam tot uitdrukking wat van de deelnemers werd verwacht. Doel was een open gesprek met elkaar te voeren over wat ons bezig houdt ten aanzien van de zorg die we op dit moment denken nodig te hebben of krijgen, als daar sprake van was. Ook om te vertellen welke hulp je verleent als je mantelzorger bent, hoe je dat doet, waar je tegen aan loopt en hoe je de problemen die je daarbij ondervindt, het hoofd weet te bieden. Waar zorg je voor en hoe doe je dat. Wat gaat goed, wat kan beter. De afspraken waren dat je vanuit jezelf sprak, met andere woorden: je zei ik vind. in plaats van men zegt Andere afspraken waren: Durf vragen te stellen, maar ga niet in discussie, het moet een dialoog worden; Wees nieuwsgierig, maar ook sta open voor wat er bij jezelf leeft; Sta open voor het verhaal van de ander; En vooral, ga vertrouwelijk om met wat je hoort en ziet. Gaandeweg werd de vraag gesteld hoe jouw ideale situatie er uit ziet. Door de ideale situatie te schetsen, ontstaat positieve energie en voorkom je dat je blijft hangen in negatieve energie. Verschillende casussen kwamen over tafel. En daaruit konden de deelnemers naar bevind van zaken handelen of ideeën opdoen hoe in de toekomst te handelen. Het ging vooral om het luisteren naar elkaar. De meesten hebben de bijeenkomst positief ervaren, als leerzaam, plezierig en tot nadenken gezet dat je nu al moet nadenken over je zorgvraag te zijner tijd. Men vond het goed om elkaars ervaringen te vernemen, de uitwisseling van die informatie zette de deelnemers aan het denken hoe in de toekomst om te gaan met de zorgvraag, als die zich gaat aandienen. Al met al vond iedereen het een geslaagde bijeenkomst. Voor u opgetekend door Bert Bouman Stichting Algemeen Opvangcentrum Purmerend Op dinsdag 17 januari 2017 organiseert de Afdeling van de PCOB uit Purmerend een middag die om 2 uur begint in de Taborkerk met een 6

7 inleiding gegeven door de heer Niels Kentie, directeur van de Stichting Algemeen Opvangcentrum Purmerend (het AOP). Ongeveer 25 jaar geleden hebben twee Purmerendse dames die te maken kregen met huiselijk geweld de THV opgericht, Tijdelijke Huisvesting Vrouwen. Op een klein zoldertje aan de Wilhelminalaan bood het tweetal een veilig onderkomen aan mishandelde vrouwen. Al gaandeweg werd de doelgroep steeds breder. De naam dekte de lading niet meer en dus werd de THV omgedoopt tot de gesubsidieerde Stichting Algemeen Opvangcentrum Purmerend. De stichting is sinds 2001 gevestigd aan het Gouw 10 in Purmerend. Het AOP wil bijdragen aan een samenleving die hecht aan waarden als respect, gelijkwaardigheid en ontplooiing, en laat zich in haar handelen door deze waarden leiden. Samen met andere instellingen zet zij zich dan ook in om machtsmisbruik te voorkómen en wil zij er voor zorgen dat vrouwen, mannen en kinderen, ieder met hun eigen achtergrond, de ondersteuning krijgen die zij nodig hebben om een veilige toekomst op te bouwen. Steeds meer mensen doen in Nederland een beroep op de maatschappelijke opvang. Zij hebben ieder hun eigen levensverhaal. Door een opeenstapeling van problemen en tegenslagen hebben ze hun bestaan niet meer op orde. Ze zijn dak- en thuisloos geraakt of dreigen dat te worden. Sociale contacten lopen terug, soms er is sprake van sociaal isolement. Het lukt hun vaak niet meer om de steeds complexere problemen zoals schulden, verslaving, sociale en/of psychiatrische problemen de baas te worden. Bovendien kunnen cliënten die door hun partner mishandeld worden niet meer thuis blijven wonen. Deze vorm van opvang heeft een meerwaarde voor deze cliëntengroep. Het AOP wil kansarme mensen de best mogelijke hulp geven. Daarom werkt het AOP met professionele medewerkers. Het zijn specialisten op hun vakgebied. Dat geldt met name voor de maatschappelijk werkers binnen het AOP. Zij hebben een centrale plaats in de directe cliëntenzorg. De heer Kentie zal ons bijpraten over de 6 aandachtsgebieden van het AOP, de Maatschappelijke Opvang, Casa 24, Opvang voor zwerfjongeren, Tweede kans beleid, Sociaal Logement en Nachtopvang. 7 Niels Kentie Namens het Bestuur, Bert Bouman Vervoer nodig? Svp tijdig bellen naar , dan wordt u opgehaald!

8 Langer zelfstandig thuis wonen met Domotica De eerstvolgende PCOB-bijeenkomst wordt gehouden op donderdag 15 december 2016 vanaf tot uur in de Oostenveldzaal van de Taborkerk. Hieronder volgt een beknopte herhaling van een toelichting die eerder al in het novembernummer is geplaatst. Dhr. Golo Johan, manager bij De Zorgcirkel, zal op 15 dec. een presentatie geven over Domotica. De term domotica is een samenvoeging van domus wat Grieks is voor huis en informatica. Men spreekt ook wel over huisautomatisering. Het gaat hierbij om op een slimme manier allerlei apparaten en systemen in en rond de woning aan te sturen met als doel het leef-comfort te vergroten en waar mogelijk de veiligheid te bevorderen. Door gebruik te maken van een aantal technische voorzieningen kunnen ouderen Golo Johan vaak langer zelfstandig thuis blijven wonen. Namens het Bestuur, Kees Paul Vervoer nodig? Svp tijdig bellen naar , dan wordt u opgehaald! Wie wordt de nieuwe secretaris van PCOB afd. Purmerend? De komende jaarvergadering wordt gehouden op 1 maart Het eerste termijn van onze secretaris, Theo Koelstra, loopt dan ten einde. Theo heeft te kennen gegeven geen tweede termijn te ambieren. Daar hebben wij alle begrip voor en we bedanken hem nu al voor de 4 jaar dat hij met inzet en betrokkenheid secretaris van onze afdeling is geweest. U begrijpt het al: We zijn op zoek naar een secretaris Theo Koelstra nieuwe secretaris. Wie wil het stokje van Theo overnemen? Op de website van landelijk PCOB zijn een taakomschrijving en een profielschets van de afdelingssecretaris gepubliceerd. Die vindt u hieronder. Taakomschrijving en Profielschets Secretaris PCOB-afdeling De secretaris: maakt de concept agenda voor afdelingsvergaderingen en stemt vervolgens dit concept af met de afdelingsvoorzitter 8

9 is verantwoordelijk voor het opstellen en verspreiden van de agenda s voor de bestuursvergaderingen en jaarlijkse algemene ledenvergadering van de afdeling stelt het activiteiten en / of jaarverslag op van het afgelopen jaar verzorgt de inkomende en uitgaande correspondentie is verantwoordelijk voor korte verslaglegging van (bestuurs)vergaderingen is verantwoordelijk voor het archief van de afdeling is verantwoordelijk voor het up-to-date houden van de NAW (Naam, Adres, Woonplaats) gegevens en andere relevante informatie van de afdeling bij diverse instanties als burgerlijke gemeente, kerken, samenwerkingspartners, websites, lokale media, politieke partijen, etc. is samen met de andere afdelingsbestuurders verantwoordelijk voor de ontwikkeling en uitvoering van het activiteitenplan van de PCOB afdeling. Van de secretaris wordt verder verwacht dat hij/zij: lid is van de PCOB accuraat is goede schriftelijke vaardigheden bezit bekend is met secretariële taken ervaring heeft in het werken met de computer kennis wil opdoen van de vereniging PCOB (zowel decentraal als centraal), voor zover deze informatie noodzakelijk is voor het uitvoeren van de taak samenwerking zoekt en contacten onderhoudt met de ledenadministrateur, de webmaster en de redactie van de lokale Nieuwsbrief van de afdeling deelneemt aan de bestuursvergaderingen van de afdeling. Tot zover de taakomschrijving en profielschets van de afdelingssecretaris die landelijk PCOB ons aanreikt. Het is een omvangrijk pakket. Toch moeten al deze taken uitgevoerd worden. In de praktijk gaat het huidige bestuur hier flexibel mee om. Dat betekent dat de secretaris niet altijd alle taken voor zijn/haar rekening hoeft te nemen en dat het ook niet nodig is aan alle genoemde criteria te voldoen. Als bestuur werken we als een team en met elkaar zorgen we er voor dat gedaan wordt wat nodig is. Wees dus niet bevreesd. Meldt u aan. Wij zien uw reactie met belangstelling tegemoet. Namens het bestuur, Kees Paul 9

10 Over onze leden Bedankt als lid per 31 december 2016 mw. A. Jongman, Bernard Zweersstraat 82, 1443 TH Purmerend dhr. M. van der Molen, Scholeksterhof 52, 1444 AS Purmerend Nieuwe lid mw. W.L. Heinicke-Bruhn, Lindestate 41, 1441 ZW Purmerend. Wij heten dit nieuwe lid hartelijk welkom bij de PCOB. Ouderdom komt met gebreken. Hoe kunnen we het tij een beetje keren? De ouderdom komt met gebreken is een gezegde waar je bijna mismoedig en allerminst vrolijk van wordt. Zit er dan niks vrolijks meer in het vat? Gelukkig heeft de medische wetenschap niet stilgezeten en leven we in een welvarend land, waardoor we een prettig bestaan hebben, terwijl vroeger veel ouderen al lang door de gebreken van de oude dag zijn bezweken. Denk maar aan de aanzienlijk verbeterde kansen voor hartpatienten: dotteren, stents en bypassoperaties. Een ander groot voordeel is dat we nu zelf veel meer het heft in eigen handen kunnen nemen. Door de informatierevolutie via internet is heel veel kennis voor ons beschikbaar. Ook heel veel medische kennis. Meer dan ooit hebben we de mogelijkheid om therapieën die artsen voor ons afspreken nog eens door te nemen op internet. We moeten dan wel weten waar we betrouwbare informatie kunnen vinden. Willen we de vinger aan onze eigen gezondheidspols houden, dan moeten we daar ook wat voor doen, zoals meer kennis opdoen over medische onderwerpen. Wellicht met tegenzin de bijsluiters doornemen van medicijnen die we slikken. Want over een tijdje zijn we misschien vergeten dat die prikkelhoest waar we last van hebben, is begonnen toen we medicijnen kregen voor onze hoge bloeddruk. En de huisarts zal wellicht ook niet meteen na een paar maanden de link leggen dat het om een bijwerking van het medicijn tegen de hoge bloeddruk gaat. 10

11 Het gaat er niet alleen om de ziektebeelden die we hebben goed te kennen. Dat blijft natuurlijk erg belangrijk omdat we dan veel eerder de signalen van ons lichaam kunnen interpreteren. Maar het kan ook geen kwaad om over aandoeningen te lezen die we niet hebben, maar die we wel kunnen krijgen. Als we al vroeg door onze kennis vermoeden dat er iets aan de hand is, kunnen we ook vroeg aan de bel trekken en is de kans op genezing wellicht groter. Maar daarnaast kunnen we natuurlijk ook nog gezonder leven. `De ouderdom komt met gebreken. Van de kant van de medische wetenschap wordt geprobeerd die gebreken te anticiperen en te lijf te gaan. Van onze kant kunnen we met de verworven medische kennis ook op onszelf letten. En wie weet krijgen we nog een aardig rendement. Jan van Ingen Schenau, gepensioneerd arts in de ouderen geneeskunde ADVENT Advent is wachten. Wachten en verlangen totdat het eindelijk gebeuren gaat wat werd voorspeld in de profetenzangen; wachten, tot God het woord vervuld in daad. Advent is luist ren. Luist ren en verlangen totdat de hemel lichtend opengaat en je omspoeld wordt door eng lenzangen; luisteren, totdat je hart méézingen gaat. Advent is komen. Komen met verlangen naar Bethlehem, waar God vlak bij ons staat en onze mond vervult met nieuwe zangen en waar geloof verandert in de daad. Advent is bidden. Bidden vol verlangen opdat Gods rijk van vrede komen gaat; en Hij ons op de nieuwe aarde zal ontvangen waar ons verlangen in aanbidding overgaat. 11

12 Bestuur Voorzitter: C.J. Paul, tel tevens redacteur Nieuwsbrief Secretaris: Th. G. Koelstra, tel Wilhelminalaan 58, 1441 EM Purmerend Penningm.: E. Bouman, tel gironummer: NL96INGB Ldnadm.: J.R.M. Schouren, tel Lid: C. Donkervoort, tel Distributie Perspectief en nws brief M.G. Meijerink tel Vrijwillige Ouderen Adviseur en Belastingadviseur E. Bouman tel Bezoekcommissie Mw. T. Jaarsveld tel Website: