Voorwoord. Samenwerking KBO-PCOB. Purmerend, oktober 2016

Transcriptie

1 Voorwoord Samenwerking KBO-PCOB Purmerend, oktober 2016 De laatste tijd is mij een aantal malen gevraagd naar de stand van zaken en het nut van de samenwerking van KBO en PCOB. Manon Vanderkaa, de nieuwe directeur van KBO-PCOB, beantwoordt die vragen in het KBO blad Nestor van aug./sept Ik geef haar antwoorden graag aan u door. Zij schrijft: We hebben verkering. Heel lang hebben wij, de twee ouderenorganisaties KBO en PCOB, elkaar over en weer liefdesbrieven geschreven. Sinds november 2015 hebben we officieel verkering en nu maken we al volop plannen om samen te gaan wonen. Dat is goed nieuws, vooral voor de ongeveer senioren die wij gezamenlijk vertegenwoordigen. Een eerste belangrijke stap is een gezamenlijk landelijk bureau KBO-PCOB, met één gezamenlijke directeur en dus één gezicht naar buiten. Ik ben heel blij dat ik dat geworden ben. Ik geloof in onze samenwerking: we vinden elkaar in onze kernwaarde 'omzien naar elkaar' en samen kunnen we nog krachtiger naar buiten treden. Dat enthousiasme wordt gedeeld merken we. Alhoewel de samenwerking vooralsnog alleen voor het landelijk bureau geldt. En zij vervolgt: Natuurlijk zijn er ook twijfels aan beide zijden. Gaat de een de ander niet overvleugelen? Blijven onze levensovertuigingen wel overeind? Ik denk dat we van elkaars kracht gebruik kunnen maken, met respect voor elkaars verschillen. Tot zo ver Manon Vanderkaa. Er zijn intussen de nodige stappen gezet op weg naar een gezamenlijk verenigingsbureau KBO-PCOB. In vogelvlucht: Er zijn conceptstatuten en -reglementen voor de vereniging KBO-PCOB opgesteld. Er is een stappenplan gemaakt voor integratie van beide werkorganisaties per 1 januari Er is een voorgenomen besluit genomen over de nieuwe vestigingsplaats van het gezamenlijke verenigingsbureau. Al met al een positieve ontwikkeling, waarbij de zorgvuldigheid voorop staat. Wij wensen u alle goeds. Kees Paul, voorzitter

2 Inhoudsopgave Voorwoord blz.: 1 Berichten van de afdeling blz.: 2 t/m 9 Berichten van het landelijk bureau blz.: 9 t/m 11 Berichten van de afdeling Amsterdam Underground, verhalen van de straat Sonja naast beeldje Belle Woensdag 31 augustus was een bijzondere middag voor 14 leden van onze PCOB. Om uur was iedereen aanwezig op het afgesproken punt aan de Prins Hendrikkade en werden we verwelkomd door een spontane vrouw van 50 jaar. Sonja was haar naam, die met ons ging wandelen door de binnenstad van Amsterdam. Zij is gids van Amsterdam Underground, een project van de Regenboog Groep, die dak- en thuislozen een menswaardig leven probeert te geven. Sonja begon eerst met het vertellen van haar levensverhaal aan ons. En dat was heftig! Haar moeder was verslaafd en kon en wilde haar kind niet opvoeden. Dus ondergebracht bij een tante, waar ze geen gelukkige jeugd heeft gehad. Op 16-jarige leeftijd al gaan snuiven, op haar 20 ste werk gevonden in een café, waar ze dan ook bij de baas introk. Kwam in aanraking met drugs en toen is het fout gegaan. Zij vertelde heel eerlijk over wat haar allemaal overkomen was. Prostitutie en drugssmokkel, zwanger geraakt, dochter afgenomen, in diverse gevangenissen gezeten: Colombia, Duitsland en Frankrijk. Te veel voor één mens. We gingen toen lopen, de Warmoesstraat in, waar we bij het oude politiebureau stilstonden om te horen, dat ze daar meermalen overnacht had. Het geld voor haar onvermijdelijke verslaving moest ze bijeen vergaren door straatprostitutie. Ze liet de camera zien, die alles in de gaten houdt en dat zij dan helemaal vermomd door de straat liep. We liepen langs het gebouw van de Regenboog organisatie, die ontspoorde mensen weer op de been probeert te helpen. We stonden stil bij een mooi beeldje Belle als symbool voor de prostitutie. Toen een verwarrend verhaal bij de video-sekscabines. Het kwam erop neer dat de 2

3 buitenlandse toeristen daar belazerd werden en dat de vrouwen daar aardig konden verdienen. Sonja was er niet erg trots op. Ze was blij met een goede opvang door het Leger des Heils. We liepen ook langs de Kruispost, waar thuis- en daklozen mensen geholpen kunnen worden als ze iets mankeren. De Pillenbrug was een bijzondere plaats. In de Bordnesteeg was een groot pand, waar je alle spullen kon krijgen voor het toedienen van drugs. We hebben ook nog het PIC-gebouw gezien: het Prostitutie Informatie Centrum. Ondertussen vertelde Standbeeld van majoor Bosshardt 3 ze verder over haar turbulente leven, dat 25 jaar geduurd heeft. In 2007 heeft ze, na een ernstige verkrachting en mishandeling, de beslissing genomen om echt af te kicken. Dat is haar gelukt en ze heeft opleidingen gevolgd, waardoor ze nu als gids kan werken en verslaafden kan bijstaan. En ze is gelukkig. Op de vraag of ze haar dochter nog gezien heeft, vertelde ze dat ze na 16 jaar weer contact heeft. Ze spreekt Spaans, Frans, Duits en Engels: allemaal geleerd in de gevangenissen, waarin ze gezeten heeft. Zij heeft nu sinds 2014 een eigen woning in Amsterdam-Oost. Op de vraag of ze nog naar drugs verlangt, was het antwoord: Eenmaal verslaafd altijd verslaafd. Maar als ze trek had, ging ze tellen: wat zijn de voordelen en nadelen en ze kwam altijd tot de conclusie, dat dit nieuwe leven veel beter was. Het was heel veel wat we allemaal over ons heen kregen, en tijdens een drankje, dat we bij afloop kregen, konden we napraten en dankbaar zijn, dat wij allemaal een dak boven ons hoofd hebben en ja, nog veel meer Greetje Boven Op de volgende pagina is het Amsterdam Underground Survivalspel afgedrukt. Tevens weergave van onze wandelroute.

4 4

5 De PCOB gaat mee op een door het CDA georganiseerd bezoek aan de Tweede Kamer. Op donderdag 15 september was het dan zover dat er een bus met CDA-ers (m/v) en PCOB-ers (m/v) vanaf het AH-terrein vertrok naar de Tweede Kamer in Den Haag. Uitgezwaaid door CDA-raadslid Eveline Tijmstra, die elk van ons een zakje met versnaperingen en een flesje water meegaf. Omdat er een paar afzeggingen waren, vertrokken we om tien voor twaalf met 46 personen. Volgens de chauffeur ruim op tijd, want met een goed uur rijden zouden we ruim voor het afgesproken tijdstip van half twee onze bestemming bereikt hebben. We kwamen dan ook rond één uur aan bij de stopplaats voor de bus en o.l.v. Sjoeky liepen we in tien minuten naar het gebouw van de Tweede Kamer. Daar werden we verwelkomd door de beveiliging: geen vloeistoffen mee naar binnen, losse spullen in het mandje en door de scanner en iedereen door het detectiepoortje. Zoals verwacht werd er bij ons niets verdachts gevonden en werden we achter de beveiliging opgevangen door een CDAmedewerker. Deze man bracht ons naar de fractiekamer van het CDA on- In de fractiekamer van het CDA dertussen met trots vertellend over het feit dat het CDA de mooiste fractiekamer heeft in het mooiste deel van het gebouw. Voor het huidige aantal van 13 Kamerleden meer dan voldoende ruimte. Alleen als bij de verkiezingen het dubbele aantal zetels in de wacht gesleept zou worden, zouden de CDA-ers deze mooie kamer verlaten voor een grotere. Maar zelfs onze CDA-begeleider zag dat niet gebeuren. 5 Onze begeleider sprak de tijd vol tot Pieter Heerma ons zou komen verwelkomen en tot grote vreugde van velen, kwam na een minuut of tien Pieter Heerma binnen lopen met verrassing! Mona Keijzer in zijn kielzog. Beiden (zie foto) toonden zich blij verrast om zoveel (ex) plaatsgenoten te zien. Mona zei zelfs, dat ze zich direct thuis voelde met zoveel bekende gezichten! Beiden vertelden het e.e.a.

6 over het gebouw, maar ook over recente politieke vraagstukken, met name over de WMO gaf Mona heel duidelijk weer hoe het volgens het CDA zou moeten gaan. Pieter gaf ook de verklaring waarom de zaal van de Tweede Kamer bijna leeg was, ondanks dat een minister aan het woord was en de Kamer toesprak. Dat komt, zo zei Pieter, omdat er op zo n dag als vandaag wel zo n 80 verschillende vergaderingen her en der plaats vinden en elk Kamerlid maar op één plaats tegelijk kan zijn. Vergaderzaal van de Tweede Kamer Na dit CDA-moment werden we in twee groepen gesplitst en kregen we een interessante rondleiding. We kwamen op de publieke tribunen van de Tweede Kamer, waar we minister Bussemaker hoorde spreken over de problemen met de Islamitische hogeschool, die niet kon voldoen aan de eisen die in ons land aan goed onderwijs worden gesteld, en hoe de minister hiermee moet omgaan. (De andere groep was getuige van de reactie van minister Kamp op een aantal moties waarin gevraagd werd de afvalwaterinjectie in lege gasvelden in de Twentse bodem op te schorten.) Daarna ging onze tocht door het gebouw verder. We zagen de oude zaal van de Tweede Kamer met zijn veel kleurige vloer en we hoorden van onze begeleidster het een en ander over de geschiedenis van de zaal. We kwamen in de kamer met portretten van eerdere kamer voorzitters en we zagen nog diverse andere plekken in het gebouw, zoals de waterbron, waar volgens de overlevering de eerste inwoners van Den Haag een nederzetting hadden. We zagen een stukje van het gebouw, waar oud en nieuwbouw verbonden waren, we hoorden de uitgangspunten van de architect bij de nieuwbouw van de jaren 90 en we kwamen in de bibliotheek met alle op schrift gestelde handelingen van de volksvertegenwoordigers vanaf eind 19 de eeuw. Aly Paul (l) en Trudy Meijerink in de oude zaal van de Tweede Kamer Kortom een indrukwekkende dag, die het bezoek meer dan waard was. Dat we niet om vier uur bij de bus waren, zoals afgesproken, maar een half uurtje later was dan ook niet zo raar, want overal had meer tijd zeker niet tot verveling geleid. Integendeel, stemmen gingen op om dit over enkele jaren nog eens te doen. 6

7 Een domper op de dag was natuurlijk de bekendmaking door PCOBvoorzitter Kees Paul, dat in de afgelopen nacht ons aller bekende Pien Rijken was overleden. Na een voorspoedige terugreis en een woord van dank aan de chauffeur vergezeld met een applaus en een envelopje, keerde eenieder met een goed gevoel over deze dag vanaf het AH-parkeerterrein huiswaarts. Bezoek aan de Cirkeldis van de Zorgcirkel 7 Jan Dorrepaal In het septembernummer van onze Nieuwsbrief is de gang van zaken bij het bezoek aan de Cirkeldis beschreven. Om het productieproces niet te verstoren en het persoonlijk contact optimaal te laten verlopen kunnen bij voorkeur niet meer dan 10 bezoekers tegelijk het programma volgen. Voorlopig zijn 4 dagen voor ons gereserveerd en wel dinsdag 11 oktober, woensdag 12 oktober, dinsdag 25 oktober en woensdag 26 oktober. Tijd: van tot uur. Op het moment van schrijven van dit stukje hebben 32 leden zich aangemeld. De indeling is als volgt: Dinsdag 11 oktober: Kees Paul, Baukje Moerbeek, Tineke Kroon, Cor Kalf, Wil Molevelt, Teuny vd Berg (2x), Theo en Lia Koelstra, Jo van Heuvel (10) Woensdag 12 oktober: Aly Paul, Rinus van der Molen, Froukje Blauw, Rita van der Vos, Jean Louis en Marjolein Jansen, Bert en Annelies Bouman, Henk en Wil van Hemert (10) Dinsdag 25 oktober: Marius en Trudy Meijerink, Herman Verhoef (2x), Lenie Karreman, Adri van de Feen de Lille, Cor Donkervoort, Jos en Loes Schouren (9) Woensdag 26 oktober: Elly Heemstra, Thijs en Janna Feenstra (3) Het bezoek op 11 en 12 oktober is volgeboekt. Voor 25 en 26 oktober zijn nu resp. nog 1 en 7 plaats(en) beschikbaar.

8 Het is nog niet zeker of een bezoek op 26 oktober kan doorgaan. Dat hangt af van het aantal nieuwe aanmeldingen. U kunt zich nog altijd opgeven. Maar let daarbij op de dagen die nog niet volgeboekt zijn. Overschrijding met max. 2 personen is acceptabel maar heeft niet de voorkeur van het hoofd van de Cirkeldis, Marco van de Wiel. Kees Paul Mijn ervaringen als Militair Arts in Afghanistan Mijn naam is Marjolein Bouman en ik mag u op 9 november gaan vertellen over mijn ervaringen als Militair Arts tijdens mijn uitzending naar Afghanistan in Gedurende 4,5 maanden heb ik mijn werkzaamheden als arts niet op een gewone Hollandse kazerne maar op het base-camp in Tarin Kowt, Afghanistan verricht. Het zal duidelijk zijn dat het werken in een oorlogsgebied beduidend andere eisen stelt aan militairen dan de werkzaamheden thuis in Nederland. Op 9 november vanaf uur in de Taborkerk vertel ik u meer over de primitieve omstandigheden waarin gewerkt wordt, de andere werkzaamheden die je moet doen, het dag en nacht verblijven op een base-camp. Van vreugde tot verdriet, van kameraadschap tot vijand. Alles Marjolein Bouman in militair uniform uit het leven van een Algemeen Militair Arts in oorlogsgebied zal de revue passeren. 8 Marjolein Bouman Wie wordt de nieuwe distributeur van Perspectief en Nieuwsbrief? Onlangs heeft Gerrit Honingh de wens te kennen gegeven te willen stoppen als distributeur van Perspectief en Nieuwsbrief. Uiteraard hebben wij alle begrip voor die wens en wij bedanken hem nu al voor de 14 jaar dat hij met veel inzet en accuratesse de distributie heeft verzorgd. U begrijpt het al: We zijn op zoek naar een nieuwe distributeur. Wie wil het stokje van Gerrit overnemen? Voordat u een besluit neemt wilt u natuurlijk weten wat de distributie van deze bladen inhoud. Dat zal ik beknopt aangeven. Genoemde bladen worden 10 keer per jaar uitgegeven. Perspectief en Nieuwsbrief worden in de morgen van de laatste vrijdag van de maand thuis bezorgd bij de distributeur. Die maakt daar vervolgens stapeltjes van voor de bezorgers aan de hand van een actuele distributielijst die door het bestuur wordt bijgehouden. Op dit moment zijn er 10 bezorgers, verspreid over Purmerend en

9 Omgeving. Na een telefoontje van de distributeur komen een aantal bezorgers hun deel ophalen aan zijn huisadres en de rest wordt door de distributeur afgeleverd aan het huisadres van de bezorgers. Wilt u in detail weten hoe de distributie geregeld is dan willen Gerrit en ik u dat graag vertellen. U vindt onze telefoonnummers in de colofon van de Nieuwsbrief. Wij zien uw reacties met belangstelling tegemoet. Over onze leden 9 Namens het bestuur, Kees Paul Overleden Mw. A.D. Rijken, Bernhard Zweersstraat 170, 1443 TK Purmerend Wij gedenken haar met eerbied en genegenheid. Berichten van het landelijk bureau Afscheid Els Hekstra Op 2 september jl. nam directeur Els Hekstra afscheid van de PCOB. Op de afscheidsreceptie in de Agnietenberg in Zwolle hebben we velen van u mogen ontmoeten. Els Hekstra: Ontzettend veel dank voor de mooiste herinnering aan mijn PCOB-tijd: Een speciale Perspectief! Heel veel dank voor het bijzondere afscheid. Veel mensen zijn gekomen uit alle windstreken: Terneuzen, Heerlen, Ter Apel en Andijk. Ik heb veel goede wensen ontvangen. Ook met de post en via de mail. Ik ben heel erg verwend en ik kijk er goed op terug. Bedankt Els Hekstra, rechts op de foto voor uw warme betrokkenheid op mijn persoon en ik wens u alle goeds. Vertrek voorzitter Hannah Bovenkerk In september heeft PCOB-voorzitter Hannah Bovenkerk aangegeven te stoppen als voorzitter van de PCOB, vanwege toegenomen werkzaamheden elders. Het Landelijk Bestuur heeft Rik Buddenberg gevraagd voorlopig op te treden als waarnemend voorzitter. Henk Steegstra zal het penningmeesterschap waarnemen.

10 PCOB: Orgaandonatie moet eigen keuze blijven Afgelopen week nam de Tweede Kamer een wetsvoorstel rond orgaandonorschap aan. De aanname van deze wet die nog door de Eerste Kamer moet worden goedgekeurd doet flink wat stof opwaaien. De PCOB is geen voorstander van de nieuwe wet. Er is namelijk met name aandacht voor de mensen die een orgaan ontvangen (korte wachtlijsten) en er is bijna geen aandacht voor het verdriet, de vragen en de zorgen van nabestaanden die geen afscheid kunnen nemen van hun dierbare. De PCOB stelt dat het een keuze is van ieder mens om wel of niet te doneren. De PCOB roept ouderen op om over donatie na te denken, maar neemt geen standpunt in over orgaandonatie. Het beschikbaar stellen van je organen en/of weefsels is en blijft een hoogst persoonlijke keuze. Een keuze ook waarvan je je goed bewust moeten zijn. Mensen aarzelen des te sterker wanneer ze niet goed weten waar het om gaat, hoe het in zijn werk gaat. Vrijheid om te aarzelen Op geen enkele manier mag (door een arts, pastoraal werker of buitenstaander) morele druk worden uitgeoefend bij de beslissing om wel of niet toestemming geven voor orgaan- of weefseldonatie. Wie voor deze vraag gesteld wordt, heeft de vrijheid om die aarzelingen te verwoorden. Zo n emotionele reactie mag dan ook gehonoreerd worden. Naastenliefde Voor de PCOB gaat het bij orgaandonatie om een gave in Bijbelse zin, die in absolute vrijheid geschiedt. Het gaat om een gave in naastenliefde, die men een medemens kan schenken zonder dat er een beloning tegenover staat. Om hulp aan een medemens. Een mens sterft en geeft zijn leven aan de Heer van het leven terug en in zijn sterven is er de mogelijkheid een ander mens beter te doen leven. Zie ook Handreiking pastoraat PKN: Met hart en nieren. Pastorale vragen rond orgaan- en weefseldonatie. Nadenken en praten over levenseinde De PCOB stimuleert ouderen op allerlei manieren om na te denken en te spreken over het levenseinde, inclusief donorschap. Dit gebeurt onder meer door dialogen te organiseren en door het magazine Zinvol. Het al dan 10

11 niet schenken van een orgaan is een belangrijke keuze, waar goed over nagedacht moet worden. Ouderen juichen niet mee over koopkrachtplusje Een klein plusje, dat is wat ouderen na acht jaar koopkrachtdaling hooguit krijgen. Nibud deed onderzoek in opdracht van ouderenorganisaties KBO-PCOB, NVOG, KNVG en NOOM. Senioren geloven niet zomaar in echt koopkrachtherstel tijdens een verkiezingsjaar. Daarvoor is de kloof met werkenden te groot geworden. Reparatie is hard nodig. De nieuwe Nibud-cijfers bevestigen wat veel ouderen al aan den lijve ervaren. Reden voor de ouderenorganisaties om niet mee te juichen met het positief gebrachte Prinsjesdagnieuws. Zo blijkt dat ouderen met een gemiddeld pensioen er onder kabinet Rutte-I en -II tot wel 6,7% op achteruit gingen. Het verschil tussen werkenden en gepensioneerden is groot: dit jaar gingen werkenden er zo n 3% op vooruit terwijl gepensioneerden er tot wel 9% op achteruit gingen. De kloof ontstond in 2007, werd de afgelopen jaren groter en wordt ook volgend jaar in stand gehouden. Zorgkosten veel te hoog Het Nibud toont aan dat de zorgkosten van ouderen in vijf jaar tijd zijn gestegen met voor een alleenstaande AOW er en tot per jaar voor een echtpaar met AOW en aanvullend pensioen. Het zijn deze uitgaven die ouderen parten spelen. Pensioenkortingen Het Nibud volgt in de berekeningen het Centraal Planbureau (CPB), dat er vanuit gaat dat gemiddeld genomen de pensioenen niet zullen stijgen of dalen. Daarbij kijkt het CPB naar ontwikkelingen bij zowel de fondsen die mogelijk moeten korten als de fondsen waar nog wél geïndexeerd kan worden. De ouderenorganisaties willen echter weten wat er gebeurt als een fonds wél moet korten. Pensioenkortingen zijn voor grote groepen mensen onder andere ABPgepensioneerden namelijk heel dichtbij. Concreet vragen de ouderenorganisaties aan het zittende en het toekomstige kabinet: dicht de kloof in koopkrachtontwikkeling tussen gepensioneerden en werkenden. En compenseer mensen die zwaarder geraakt worden door een stapeling van hoge zorgkosten, woonlasten, korten pensioenen en fiscale maatregelen. 11

12 Bestuur Voorzitter: C.J. Paul, tel tevens redacteur Nieuwsbrief Secretaris: Th. G. Koelstra, tel Wilhelminalaan 58, 1441 EM Purmerend Penningm.: E. Bouman, tel gironummer: NL96INGB Ldnadm.: J.R.M. Schouren, tel Lid: C. Donkervoort, tel Distributie Perspectief G. Honingh tel Vrijwillige Ouderen Adviseur en Belastingadviseur E. Bouman tel Bezoekcommissie Mw. T. Jaarsveld tel Website: