ricore-project.eu DISCLAIMER

Transcriptie

1 DISCLAIMER De originele versie van dit document werd in het Engels opgemaakt, en is beschikbaar op Gelieve de Engelse versie te raadplegen indien iets in deze vertaling onduidelijk is. Dit project heeft financiering ontvangen van het Horizon 2020 onderzoeks- en innovatieprogramma van de Europese Unie onder subsidie-overeenkomst nr

2 WP 3 Resultaten 3.1 Overzicht van de stand van de techniek en toekomstige richting van het Survey, Deploy and Monitor-beleid Rapport 3.1 PROJECTCOÖRDINATOR David Gray (Robert Gordon University) TAAKLEIDER Finlay Bennet, Ian Davies en Paul Smith van Marine Scotland AUTEURS Juan Bald (AZTI), Iratxe Menchaca (AZTI), Finlay Bennet (Marine Scotland), Ian Davies (Marine Scotland), Paul Smith (Marine Scotland), Anne Marie O Hagan (University College Cork - MaREI), Ross Culloch (University College Cork - MaREI), Teresa Simas (Wavec), Pierre Mascarenhas (E-Cube Strategy Consultants). INDIENINGSDATUM 17 juni 2015 Vermelding Bald, J., Menchaca, P., Bennet, F., Davies, I., Smith, P., O Hagan, A.M., Culloch, R., Simas, T. en Mascarenhas, P Overzicht van de stand van de techniek en toekomstige richting van het Survey, Deploy and Monitor-beleid. Rapport 3.1 RICORE Project. 34 blz. Dit project heeft financiering ontvangen van het Horizon 2020 onderzoeks- en innovatieprogramma van de Europese Unie onder subsidie-overeenkomst nr

3 Inhoud Samenvatting RiCORE project...3 Samenvatting INLEIDING DOEL HET SDM-BELEID Milieugevoeligheid Schaal van ontwikkeling Installatie- (of technologie-) risico Toepassing van het beleid Voorstellen beoordeeld als Hoog risico of Onzekerheid Voorstellen beoordeeld als Gemiddeld risico of Onzekerheid Voorstellen beoordeeld als Laag risico of Onzekerheid Impactmonitoringvereisten CASESTUDIES Casestudy 1: Hywind Floating Wind Demonstrator Achtergrond Milieubeperkingen Installatie- (of technologie-) risico Toepassing van het SDM-beleid Casestudy 2: Meygen Tidal Turbine Array Achtergrond Milieubeperkingen Installatie- (of technologie-) risico Toepassing van het Survey, Deploy and Monitor-beleid SCOPE VOOR VERBETERING EN TOEKOMSTIGE RICHTING REFERENTIES Dit project heeft financiering ontvangen van het Horizon 2020 onderzoeks- en innovatieprogramma van de Europese Unie onder subsidie-overeenkomst nr

4 Samenvatting RiCORE project Het doel van het RiCOREproject is het vaststellen van een risicogebaseerde benadering voor toestemming waarbij het niveau van onderzoeksvereisten gebaseerd is op de milieugevoeligheid van de locatie, het risicoprofiel van de technologie en de schaal van het voorgestelde project. Het project, dat subsidie heeft ontvangen van het onderzoeks- en innovatieprogramma van de Europese Unie, Horizon 2020, loopt tussen 1 januari 2015 en 30 juni De toestemming voor duurzame offshore energie wordt vaak genoemd als een van de belangrijkste niet-technische barrières voor de ontwikkeling van deze sector. Een belangrijk aspect hiervan is de onduidelijkheid die eigen is aan de potentiële milieuimpacts van nieuwe technologie. Om ervoor te zorgen dat toestemming in overeenstemming is met de EU en nationale wetgeving, zoals de Milieueffectrapportagerichtlijn en de habitatrichtlijn, zijn kostbare en tijdrovende onderzoeken vereist, zelfs voor technologieën met een laag risico op locaties die niet de hoogste milieugevoeligheid hebben. Het RiCORE-project onderzoekt het juridische kader dat van kracht is in de lidstaten van de partners, om er zeker van te zijn dat het ontwikkelde kader van toepassing is voor uitrollen binnen deze lidstaten en in andere landen. Het volgende stadium van het RiCORE project is het bekijken van praktijken, methodes en implementatie van onderzoeken voorafgaand aan toestemming, na toestemming en controle na inzet. Hierdoor kan een feedbacklus de ontwikkeling van het risicogebaseerde kader voor de milieuaspecten van toestemming, van informatie voorzien en de best practice leveren. Het project bereikt deze doelen door contact met de relevante stakeholders waaronder regelgevende instanties, industrie en MER-uitvoerders door middel van een serie expertworkshops en het uitwerken van hun uitkomsten in richtlijnen. De impact van het project is het verbeteren van de toestemmingsprocessen, in lijn met de vereisten van de richtlijn duurzame energie, specifiek artikel 13 (1), om te zorgen voor een kostenefficiënte levering van de benodigde onderzoeken, duidelijke en 3

5 transparante redeneringen voor ondernomen werkzaamheden, verbetering van het delen van kennis en verlagen van niet-technische barrières voor de ontwikkeling van de offshore duurzame energiesector zodat deze schone, veilige energie kan leveren. 4

6 Samenvatting Het hoofddoel van het RiCORE project is zorgen voor de succesvolle ontwikkeling van offshore duurzame energie (ORE) in de EU-lidstaten door het verlagen van de kosten en tijd die nodig zijn om projecten met een laag milieurisico goed te keuren. Dit door de ontwikkeling van een risicogebaseerde benadering bij het goedkeuren van projecten, waarin de beoordeling van sleutelonderdelen van milieurisico's vanwege ORE-inzet wordt gestandaardiseerd. Dit wordt bereikt door het vergelijken en tegen elkaar afzetten van de huidige toestemmingsprocessen in lidstaten om te bepalen in welke mate een risicogebaseerde benadering (i) al wordt gebruikt, (ii) zou kunnen worden gebruikt of (iii) niet mogelijk is vanwege de huidige juridische en/of administratieve systemen. Het startpunt is de "Survey, Deploy and Monitor Licensing Policy Guidance (SDM) die is opgezet door Marine Scotland, en het project kijkt afzonderlijk naar het potentiële nut van een risicogebaseerde benadering om tijd en kosten te verlagen bij het verkrijgen van toestemmingen tijdens zowel onderzoek voorafgaand aan toestemming en monitoring na ingebruikname. De toestemming voor duurzame offshore energie wordt vaak genoemd als een van de belangrijkste niet-technische barrières voor de ontwikkeling van deze sector. Het SDM-beleid is een hulpmiddel om regelgevende instanties en ontwikkelaars een effectieve risicogebaseerde benadering te bieden voor het verder ontwikkelen van golfslag- en getijdenenergievoorstellen, waarbij een gefaseerde ontwikkelingsbenadering/benadering in stappen mogelijk wordt gemaakt (waarbij gevoelige omgevingen worden vermeden). Dit rapport geeft een overzicht van de stand van de techniek van het SDM-beleid om de basis te vormen voor de toekomstige ontwikkeling naar alle relevante technologieën in de ORE-sector, waaronder het aanpassen van het beleid nu nieuwe technologieën met een TRL van 5-9 opkomen (bijv. drijvende wind) en het invoegen in het beleid van de lidstaten van de partners. 5

7 Het rapport levert de beschrijving van twee casestudies als voorbeeld (Hywind Floating Wind Demonstrator en Meygen Tidal Turbine Array) om de implementatie van SDMbeleid te illustreren. Volgend op de beschrijving van het SDM-beleid en de analyse van de casestudies, identificeert het rapport enkele punten die zouden kunnen worden bekeken voor toekomstige verbetering en ontwikkeling. Het rapport wordt aangevuld door verdere besprekingen tijdens de expertworkshops binnen het RiCORE-project. 6

8 1. INLEIDING Op wereldniveau is het absoluut noodzakelijk om concurrerende energiebronnen met een lage koolstofuitstoot te ontwikkelen. Hierdoor kunnen we voldoen aan de toenemende vraag naar energie en tegelijkertijd de invloed van de mens op het klimaat verminderen. Offshore duurzame energie (gedefinieerd als offshore wind, golfslag en getijdenenergie) heeft een belangrijke rol te spelen als onderdeel van de gehele energiemix van de Europese Unie nu de lidstaten ernaar streven te voldoen aan hun duurzame energiedoelen (23% in Frankrijk, 16% in Ierland, 31% in Portugal, 20% in Spanje en 15% in de UK). De ontwikkeling van deze innovatieve sector in balans met andere belangrijke sectoren (visserij, aquacultuur, scheepvaart, enz.) is consistent met de EU Blue Growth-strategie en verbonden met nationaal beleid en andere nationale en regionale mariene plannen (bijv. 'Harnessing our Ocean Wealth' in Ierland wat als doel heeft de waarde van de oceaanrijkdom van Ierland te verdubbelen tot 2,4% BBP in 2030). In 2014 heeft de Europese Commissie een Communication on Blue Energy gepubliceerd met daarin de acties die nodig zijn om de potentie van oceaanenergie te gebruiken in Europese zeeën en oceanen voor 2020 en daarna. Hierin identificeerde de Commissie vijf punten die op korte tot middellange termijn aandacht vragen om de sector te helpen te vergroten en kostenconcurrerend te worden met andere vormen van elektriciteitsopwekking. Deze punten zijn de kosten van de technologie, infrastructuur van het overbrengingsnet, toestemmingsprocedures, milieu-impacts en ondersteuning door subsidies en inkomsten. RiCORE behandelt direct de toestemmingsprocedures en milieu-impacts en bouwt voort op bestaande kennis uit Europese projecten zoals het SOWFIA project (Simas et al., 2015), EquiMar project (Simas et al., 2009; 2010a; 2010b) en SI Ocean project (Macgillivray et al., 2013) die het regelgevende netwerk hebben geïdentificeerd als een belangrijke niet-technische barrière voor de vroege ontwikkeling van de mariene duurzame energiesector. Specifiek de onzekerheid over de juiste toepassing van milieuwetgeving, wat de 7

9 toestemmingsprocessen verder kan verlengen (wat kosten en vertraging veroorzaakt), wordt een belangrijk onderwerp van het project. Voor een tijdige exploitatie van onze oceanen en de duurzame ontwikkeling van offshore duurzame energie in de toekomst, moet het pad van de demonstratie tot het op de markt brengen van apparatuur zo efficiënt mogelijk verlopen. Op dit moment zijn de milieueffecten en impacts van ORE-apparatuur op de mariene mogeving, en de effecten van de omgeving op de apparatuur, gebieden met een grote onzekerheid. Het gebrek aan gegevens over de omgevingsinteracties van nieuwe technologieën betekent vaak dat ze worden ingedeeld als bedreiging, waarvoor vervolgens uitgebreide ondersteunende milieu-informatie nodig is wat kostbaar kan zijn op zowel financieel gebied als in de tijd die nodig is om de benodigde toestemmingen te verkrijgen. Gegevens en informatie over milieu-effecten worden afgeleid van in tijd beperkte demonstraties met één apparaat op zee, meestal in testcentra, of van specifieke aspecten van het toestemmingsproces, namelijk onderzoeken om de Milieueffectrapportage (MER) te ondersteunen. Deze laatste varieert aanzienlijk in omvang en intensiteit binnen lidstaten en tussen lidstaten, wat betekent dat er weinig integratie mogelijk is tussen de ervaringen tot nu toe: verschillende methodes en tijdsperiodes worden gebruikt en dit vermindert de mogelijkheid om sterke conclusies te trekken of trends te ontdekken uit milieu-impactinformatie. Hierdoor wordt de mogelijkheid om problemen op Europese schaal aan te pakken, beperkt. Een mogelijke oplossing is het gebruiken van een risicogebaseerde benadering voor toestemming van een prototype en de eerste inzet van apparatuur en systemen in hun ontvangende omgevingen. Deze benadering is ontwikkeld door de Schotse regering door middel van het Survey, Deploy and Monitor-beleid (SDM-beleid) voor golfslagen getijdenprojecten. De conceptrichtlijn voor SDM-vergunningsbeleid is ontwikkeld als resultaat van de bevindingen van de 2007 Marine Renewable Energy Strategic Environmental 8

10 Assessment (2007 duurzame mariene energie strategische milieubeoordeling) uitgevoerd door Marine Scotland. De conceptrichtlijn is opgenomen in de consultatie over mariene vergunningen van Marine Scotland in september 2010 en is gepubliceerd op de website van Marine Scotland in Het doel van de richtlijn is als eerste aan regelgevende instanties, en ten tweede aan ontwikkelaars, een efficiënte risicogebaseerde benadering te leveren voor het stimuleren van mariene duurzame energieprojecten (golfslag en getijde). Het is van toepassing voorafgaand en na het inzetten van installatie. Hij is op dit moment alleen van toepassing op oceaanenergie-installaties (golfslag en getijde), maar kan potentieel ook worden toegepast op het goedkeuren van drijvende offshore windinstallaties, als er onbekende milieu-impacts zijn. De richtlijn stelt een gefaseerde benadering voor voor het afgeven van vergunningen voor golfslag- en getijdeninstallaties. Ontwikkelaars ondernemen, na monitoring voorafgaand aan inzet, de inzet en monitoring van een testinstallatie of demonstratiestelsel voordat ze toestemming vragen voor grotere stelsels. De algemene benadering moedigt een meer flexibel, doelgericht aanvraagproces aan op basis van drie hoofdfactoren : milieugevoeligheid - hoe belangrijk is de locatie voor het ecosysteem, gebruik door dieren in het wild of mariene geschiedkundige omgeving; projectschaal - één installatie of klein stelsel of groot project; en installatierisico - moeten regelgevende instantie een turbinetype beschouwen dat als hoog risico wordt gezien vanwege een gebrek aan kennis over de impact, of is het een stelsel dat moet worden beschouwd als laag risico. Voor mariene duurzame plannen die zijn geïdentificeerd als met het laagste potentiële milieurisico, biedt het survey, deploy and monitor-beleid relatief beperkte testen voor inzet en locatiekenmerkingsonderzoeken, wat vroege inzet mogelijk maakt en het verzamelen van de empirische gegevens over omgevingsinteracties kunnen vervolgens het vergunningenproces ergens anders informeren. Omgekeerd zijn voor plannen die 1 9

11 worden gezien als het hoogste potentiële milieurisico met zich meebrengend, de testen voor inzet en locatiekenmerkingsvereisten uitgebreider, wat ervoor helpt te zorgen dat gevoelige soorten en habitats veilig zijn, evenals het voldoen aan de vereisten van de vogel- en habitatrichtlijnen. SDM heeft als doel om de flexibiliteit in de Marine Scotland-benadering mogelijk te maken voor wat betreft locatiekenmerking en monitoring in verband met de milieuimpacts van mariene installaties. Regulerende instanties en statutaire adviseurs zoals Scottish Natural Heritage (SNH) kunnen de relatieve risico's bespreken die verband houden met verschillende projecten op verschillende locaties en een uitgebalanceerd en in verhouding zijnd beeld krijgen van het belang van de milieuproblemen die in elk geval naar voren komen. Met de groeiende en concurrerende vraag naar mariene hulpbronnen, is het beleid gericht op het verminderen van de complexiteit van maritiem beheer en het uiteindelijk verbeteren van het wetgevende kader voor mariene duurzame energie. Parallel is op 25 maart 2015 het National Marine Plan (NMP) 2 aangenomen. Dit plan is opgesteld in overeenstemming met EU richtlijn EU die van kracht werd in juli Het plan dekt het beheer van alle mariene activiteit in zowel Schotse inshore wateren (tot 12 zeemijl) als offshore wateren (12 tot 200 zeemijl)

12 2. DOEL Het algehele doel van dit rapport is het bespreken van het SDM-beleid om de basis te vormen voor verdere ontwikkeling van dit beleid voor andere nieuwe technologieën en de opname in het beleid van partnerlidstaten. Deze bespreking richt zich op de identificatie van verbeterpunten of punten voor verdere ontwikkeling van de risicogebaseerde benadering die wordt bevorderd door het SDM-beleid, rekening houdend met het feit dat deze benadering ook andere nieuwe technologieën zal dekken naast golfslag en getijden (bijv. wind) met een TRL van 5-9. Dit rapport vormt de basis voor verdere besprekingen tijdens de expertworkshops binnen het RiCORE project. 11

13 3. HET SDM-BELEID Het beleid is gebaseerd op 3 hoofdfactoren: 1. Milieugevoeligheid (van de voorgestelde projectlocatie) 2. Schaal van project; en 3. Installatie- (of technologie-) classificatie. Er wordt echter erkend dat er omstandigheden zullen zijn waarin alleen deze drie parameters niet voldoende zijn om het risico definiëren waaraan een bepaalde receptor of receptoren worden blootgesteld, en de vergunningsproces(sen) kunnen een beter begrip van potentiële impacts vereisen dan wordt geleverd door de voorwaarden hierin. Een flexibele benadering van de toepassing van het beleid wordt daarom nagestreefd, waarbij het wordt gebruikt als richtlijn in plaats van strak wordt toegepast in elke situatie, en waardoor ervoor wordt gezorgd dat nog steeds wordt voldaan aan de statutaire vergunningvereisten. 3.1 Milieugevoeligheid Milieugevoeligheid voor de doeleinden van dit beleid, heeft betrekking op aangewezen gebieden, beschermde soorten en beschermde habitats en andere relevante milieufactoren. Marine Scotland beoordeelt de relatieve milieugevoeligheid van de voorgestelde locatie van een duurzaam energieproject, op basis van de milieugevoeligheidskaarten die worden getoond in afbeelding 1 en 2. Deze kaarten combineren gegevens van 19 verschillende milieudatasets, waardoor onderscheid kan worden gemaakt tussen gebieden met relatief hogere en lagere gevoeligheid. De kaarten mogen slechts als indicatief worden beschouwd (d.w.z. het is mogelijk dat specifieke locaties op lokale schaal een relatief hogere of lagere gevoeligheid hebben dan wordt getoond). Ze zijn alleen relevant voor oceaanenergieprojecten (golfslag en getijden) en die factoren die invloed kunnen hebben op de duur van de locatiekenmerkingsonderzoeken. Ze zijn geen algehele beoordeling van de milieurijkheid of biodiversiteit van een locatie, noch van de volledige milieugevoeligheid of gevoeligheid voor andere vormen van ontwikkeling. De kaarten 12

14 worden bijgewerkt en aangepast wanneer er meer gegevenssets beschikbaar komen en/of bestaande sets worden vernieuwd. Volgend op alle besprekingen met de ontwikkelaar die noodzakelijk worden geacht, zal Marine Scotland een algehele beoordeling van Hoge, Gemiddelde of Lage milieugevoeligheid toekennen. Figure 1. Milieurisicokaart voor golfslagenergieprojecten met daarop gebieden met een laag (groen), gemiddeld (geel) en hoog (bruin) milieurisico. 13

15 Figure 2. Milieurisicokaart voor getijdenenergieprojecten met daarop gebieden met een laag (groen), gemiddeld (geel) en hoog (bruin) milieurisico. 14

16 3.2 Schaal van project Relevante metingen van de schaal van project zijn gebaseerd op de voorgestelde totale geïnstalleerde opwekkingscapaciteit in megawatt (MW) van het project. De schaal van het project wordt beoordeeld op een schaal met drie punten; met bijbehorende beoordeling als Laag (L), Gemiddeld (M) of Hoog (H): Schaal Criteria Beoordeling Kleine schaal: Tot 10 MW L Middelgrote schaal: Meer dan 10 MW, tot 50 MW M Grote schaal: Meer dan 50 MW H 3.3 Installatie- (of technologie-) risico Installatie- (of technologie-) risico is een uitdrukking van hoe de installatie of de technologie (inclusief verankeringen of steun) wordt geïnstalleerd, beweegt, zich gedraagt en inwerkt op de omgeving en is een brede beoordeling van de potentiële effecten van de installatie op marien leven. Table 1 bevat een aantal voorbeelden van milieugevaren die worden overwogen. Hij is afgeleid van het rapport A Review of The Potential Impacts of Wave And Tidal Energy Development on Scotland s Marine Environment in opdracht van de Schotse regering en uitgegeven door Aquatera 3. De ontwikkelaar levert Marine Scotland, op verzoek, de informatie om een robuuste en aantoonbare beoordeling te ondersteunen van de elementen van projectrisico van de opgesomde gevaren. Marine Scotland onderneemt dan een risicobeoordeling met gebruik van het voorgenoemde rapport. De beoordeling van algeheel installatie- ( of technologie-) risico is gebaseerd op een reeks afzonderlijke beoordelingen van milieugevaren die kunnen voortkomen uit de beoordeelde installatie. Deze zijn elk ingedeeld als Hoog, Gemiddeld of Laag. Om het installatierisico te combineren met de milieugevoeligheidsbeoordeling en de schaal van het project, is het nodig om de reeks afzonderlijke beoordelingen samen te vatten in één installatie- (technologie-) risicobeoordeling

17 Table 1. Milieugevaren met betrekking tot installatie/technologie. Dit is geen uitputtende lijst. Schaal Milieugevaren met betrekking tot installatie/technologie 1 Potentie voor schadelijke botsing tussen zeezoogdieren/reuzenhaaien en offshore golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren 2 Potentie voor schadelijke botsing tussen duikende vogels en met de bewegende turbineschoepen/draagvleugels van energieconverters. 3 Direct verlies van beschermde of gevoelige sublittorale zeebodemgemeenschappen vanwege de aanwezigheid van golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren op de zeebodem. Potentiële bredere/secundaire gevolgen voor beschermde of gevoelige sublittorale zeebodem vanwege installatie en werking van golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren 4 Potentie voor vrijkomen van vervuilende stoffen in de zee 5 Potentiële barrière voor beweging van zeezoogdieren/reuzenhaaien vanwege de fysieke aanwezigheid van golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren Potentie dat walvisachtigen/reuzenhaaien verstrikt raken in de verankeringslijnen Potentieel risico van verstrikking van zeezoogdieren (walvisachtigen/zeehonden)/reuzenhaaien van golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren 6 Potentie voor direct verlies van habitat gebruikt door zeehonden/otters vanwege de installatie van golfslagenergieconverters bij de kunstlijn Direct verlies van broedhabitat gebruikt door kustvogels vanwege de installatie van golfslagenergieconverters bij de kustlijn Direct verlies van beschermde of gevoelige littorale kustgemeenschappen vanwege de plaatsing van golfslagenergieconverters bij de kustlijn/bij de eblijn Potentiële bredere/secundaire gevolgen voor beschermde of gevoelige littorale kustgemeenschappen vanwege installatie en/of werking van golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren 7 Werkingsgeluid: potentiële effecten op zeezoogdieren en reuzenhaaien van onderwatergeluid gegenereerd door: installatiewerking; en de aanwezigheid van steunstructuren. Potentiële effecten op zeezoogdieren/reuzenhaaien van schok/drukgolven gegenereerd door golfslag- en getijdenenergieconverters. Potentiële effecten op zeezoogdieren van geluid boven het oppervlak gegenereerd door golfslag- en getijdenenergieconverters. Potentiële effecten op duikvogels van geluid en trillingen onder water gegenereerd door golfslag- en getijdenenergieconverters. Potentiële effecten op duikvogels van geluid boven het oppervlak gegenereerd door golfslag- en getijdenenergieconverters met generators/luchtturbines geplaatst in het oppervlak doorsnijdende onderdelen Beoordeling van milieubelang (H, M, L) 16

18 Table 2. (Vervolg) Milieugevaren met betrekking tot installatie/technologie. Dit is geen uitputtende lijst. Schaal Milieugevaren met betrekking tot apparaat/technologie 8 Installatiegeluid: potentiële effecten op zeezoogdieren en reuzenhaaien van onderwatergeluid gegenereerd door: installeren van de installatie Potentiële effecten op duikvogels van geluid en trillingen onder water gegenereerd door golfslag- en getijdenenergieconverters tijdens boorwerkzaamheden 9 Potentiële verplaatsing van essentiële activiteiten van zeezoogdieren/reuzenhaaien vanwege de aanwezigheid van golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren Potentiële verplaatsing van essentiële activiteiten van zeevogels vanwege de aanwezigheid van golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren Potentiële effecten van wijzigingen in turbulentie op fourageersucces van zeevogels vanwege de aanwezigheid van golfslag- en getijdenenergieconverters en bijbehorende verankeringen/steunstructuren 10 Potentie voor schadelijke botsing en andere interactie met migrerende vissen Beoordeling van milieubelang (H, M, L) 17

19 De te ondernemen procedure is als volgt: 1. Elke afzonderlijke beoordeling krijgt de score 1, 2 of 3 voor Lage, Gemiddelde en Hoge beoordelingen. 2. Het geometrische gemiddelde van de scores wordt berekend door de scores met elkaar te vermenigvuldigen en vervolgens de tiende wortel van de uitkomst te nemen. d.w.z. Geometrisch gemiddelde = ((X 1 )(X 2 )(X 3 )...(X N )) 1/N waarbij X = Individuele score N = Aantal scores 3. Het algehele apparaat- (technologie-) risico wordt uitgedrukt als Hoog, Gemiddeld of Laag afhankelijk van het geometrische gemiddelde, zoals hieronder getoond. Geometrische gemiddelde score Algeheel risico 1-1,60 Laag 1,61-2,20 Gemiddeld 2,21-3,0 Hoog 3.4 Toepassing van het beleid We stellen voor om het algehele risico voor het milieu van het project uit te drukken als een gecombineerde beoordeling volgens de drie boven besproken factoren, rekening houdend met de technologie en bijbehorende te gebruiken apparatuur, de grootte van het project en de milieugevoeligheid van de locatie. De beoordeling van het algehele projectrisico is gebaseerd op beoordelingen van milieugevoeligheid, projectgrootte en installatie- (technologie-) risico. Deze zijn elk ingedeeld als Hoog, Gemiddeld of Laag. Het is nodig om deze drie beoordelingen samen te vatten in één projectrisicobeoordeling. 18

20 De procedure hiervoor is hetzelfde als hiervoor uitgelegd in het gedeelte voor de installatie- (technologie-) risicobeoordeling en is als volgt: 1. Elke afzonderlijke beoordeling (voor milieugevoeligheid, projectgrootte en installatietechnologierisico) krijgt de score 1, 2 of 3 voor respectievelijk Lage, Gemiddelde en Hoge beoordelingen. 2. Het geometrische gemiddelde van de scores wordt berekend door de scores met elkaar te vermenigvuldigen en vervolgens de 10 e machtswortel van de uitkomst te nemen. d.w.z. Geometrisch gemiddelde = ((X 1 )(X 2 )(X 3 )) 1/3 3. Het algehele projectrisico wordt uitgedrukt als Hoog, Gemiddeld of Laag afhankelijk van het geometrische gemiddelde, zoals hieronder getoond. Geometrische gemiddelde score Algeheel risico 1-1,60 Laag 1,61-2,20 Gemiddeld 2,21-3,0 Hoog Dit uiteindelijke milieurisico van het project wordt uitgedrukt als laag, gemiddeld of hoog en wordt gebruikt om de vereisten voor voorafgaande toestemming te leiden op gebied van locatiekenmerking en beoordeling van de milieu-interacties van de installatie. In plaats van een "one size fits all" benadering, is het een risicobeheerproces met als doel het toepassen van een geschikte en proportionele benadering tot het afgeven van vergunningen, die afhankelijk is van de omstandigheden rondom het projectvoorstel. Deze benadering houdt rekening met onbekende risico's en/of het toepassen van voorzorgen in de vroege jaren van het beoordelen van nieuwe/controversiële vergunningen en potentieel risicovolle toepassingen, bijv. als het installatie- of technologierisico niet goed begrepen is of als Hoog wordt beoordeeld, is het waarschijnlijker dat het algehele milieurisico van het project als Hoog wordt beschouwd, wat dan de potentie om efficiënties toe te passen in het 19

21 vergunningsproces van het project kan beperken, rekening houdend met de milieugevoeligheid en schaal van het project Voorstellen beoordeeld als Hoog risico of Onzekerheid. Een groot project dat wordt voorgesteld voor een gebied met hogere milieugevoeligheid en installatierisico kan een Hoge algehele milieurisicobeoordeling van het project hebben. In een dergelijk geval is er weinig reden zijn om een snelle benadering toe te passen. Een minimum van 2 jaar locatiekenmerkingsgegevens is nodig om een aanvraag te ondersteunen. Daarnaast wordt normaal gesproken van de ontwikkelaar verwacht dat hij testen en impactmonitoring uitvoert van een testinstallatie of demonstratiestelsel 4 op een andere locatie, die de resultaten leveren van onderzoek naar interacties tussen dieren in het wild en zijn installatie als ondersteuning van hun aanvraag Voorstellen beoordeeld als Gemiddeld risico of Onzekerheid. Een Gemiddelde algehele milieurisicobeoordeling van het project vereist een benadering die ligt tussen die van plannen met Hoge en Lage risico's. De aanvankelijke aanname zou zijn dat er 2 jaar locatiekenmerkingsgegevens vereist zijn. Als Marine Scotland echter na een jaar vindt dat het milieurisico kleiner is dan verwacht, of dat de tot dat moment verzamelde gegevens voldoende zijn voor het leveren van informatie aan zowel de MER- als de habitatrichtlijnbeoordelings- (HRA) 5 processen, zouden ze bereid zijn een vermindering van de vereisten te bespreken voor verdere locatiekenmerking, op receptorspecifieke of gevaarspecifieke basis. Dit staat bekend als een 2-1 benadering en het is belangrijk, voor doeleinden van gegevenskwaliteit, dat de onderzoeken van het 2e jaar niet worden opgeschort, tenzij na uitdrukkelijke aanwijzing van Marine Scotland. Een aanvraag voor een plan dat is beoordeeld als 4 Een voorstel voor een grote (>50MW) serie moet worden geïnformeerd door onderzoeken met een kleinere 'demonstratieserie', een voorstel voor een demonstratieserie moet worden geïnformeerd door onderzoeken met één demonstratie-apparaat (en/of relatief kleinere demonstratieserie). 5 HRS is de equivalent van de Appropraite Assessment (AA) onder artikel 6(3) van de habitatrichtlijn in de rest van Europa. 20

22 Gemiddeld risico moet normaal ook moeten worden ondersteund door impactmonitoringgegevens van een relevante demonstratie-installatie/-stelsel Voorstellen beoordeeld als Laag risico of Onzekerheid. Een klein project dat wordt voorgesteld voor een gebied met lage milieugevoeligheid bestaande uit installaties met een beperkt installatierisico krijgt een Lage algehele milieurisicobeoordeling van het project. In een dergelijk geval, als de milieurisicoinformatie wordt beschouwd als stevig of ondersteund door strategische onderzoeksinformatie, kan een snelle aanvraag worden overwegen. Marine Scotland zal, in dergelijke gevallen, vragen om 1 jaar locatiekenmerkingsgegevens (of equivalent) voor informatie voor een MER, HRA (als deze is vereist) en vergunningsaanvraag. Het is mogelijk dat deze onderzoeksgegevens de regelgevende instantie waarschuwen dat verdere gegevensverzameling vereist is (bijv. vanwege onverwacht grote aantallen van een beschermde soort). Als dat het geval is, kunnen de MER en vergunningsaanvraag parallel doorlopen met het aanvullende onderzoekswerk, maar wordt er geen toestemming afgegeven totdat de aanvullende gegevens zijn verzameld en geanalyseerd. Impactmonitoring van een testinstallatie is geen vereiste voor beoordeling van een Laag risico toepassing, maar ontwikkelaars moeten zich ervan bewust zijn dat het leveren van dergelijke gegevens altijd de toestemmingsbeslissingen zal vergemakkelijk, onafhankelijk van het verwachte risico van het betreffende plan. 3.5 Impactmonitoringvereisten Dit beleid is gericht op de uitgebreidheid van locatiekenmerkingsonderzoeken en installatietesten die geschikt zijn voor het informeren van het toestemmingsproces, in relatie tot het verwachte relatieve milieurisico van het project. Verminderde gegevenspresentatie- of -verzamelvereisten, in relatie tot voorstellen met een lager risico, maken eerdere toestemmingsbeslissingen mogelijk en een snellere uitbouw van projecten met een algeheel laag risico. Impactmonitoring, na de bouw, van testinstallaties of -stelsel is waarschijnlijk een voorwaarde van de meeste toegekende 21

23 toestemmingen, niet in het minst om de informatie te leveren die nodig is als ondersteuning van volgende aanvragen voor verdere plannen, die misschien een Gemiddeld of Hoog risico hebben. De aard en duur van deze is echter projectspecifiek en wordt pas bepaald en overeengekomen zodra toestemming is verleend. 22

24 4. CASESTUDIES Om de implementatie van het beleid te illustreren, worden 2 casestudyvoorbeelden gegeven. 4.1 Casestudy 1: Hywind Floating Wind Demonstrator Achtergrond Dit voorstel, van Staoil, is voor een maximum van 5 drijvende offshore windturbines waarbij elke turbine maximaal 6 MW levert, in een gebied dat bekend staat als Buchan Deep, wat een gebied met diep water (95 tot 120 m) is dat ongeveer 25 km buiten de kust ligt bij Peterhead, noordoost Schotland, net buiten de 12 zeemijl territoriale zeelimiet (Figure 3). Het totale project is minder dan 50 MW, daardoor is de schaal van het project beoordeeld als 'Gemiddeld'. Details over het voorstel zijn te vinden op de website van de Schotse regering 6. Drijvende windkracht wordt nog niet formeel gedekt door het vastgestelde beleid van de Schotse regering. Deze casestudy is echter bedoeld om de adaptieve potentie van het beleid aan nieuwe scenario's, en de bijbehorende problemen, te illustreren Milieubeperkingen Baselinekennis van de potentiële milieubeperkingen van de locatie gaven aan dat het algehele gevoeligheidsniveau Gemiddeld was (Figure 4). De indeling als Gemiddeld geeft aan dat de locatie geen aangewezen gebied is voor beschermde habitats of soorten, maar dat wordt verwacht dat het wordt gebruikt door beschermde soorten die fourageren in grote gebieden. In dit voorbeeld omvat dit alksoorten van nestkolonies op de naastgelegen kustlijn die is aangewezen aan Special Protection Area voor broedende zeevogels. Een van de belangrijkste milieubeperkingen voor offshore wind is de potentiële impact op zeevogelpopulaties. Figure 5 illustreert de zeevogelaggregatielaag die wordt gebruikt binnen het milieumodel dat is genomen uit de analyse om potentiële

25 gebieden te identificeren voor zeevogelbescherming in de mariene omgeving (Kober et al., 2010). Deze informatie gaf aan dat het gebied niet de hoogste gevoeligheid heeft voor zeevogels. 24

26 Figure 3. Locatie van het Hywind Scotland Pilot Park Project. Van de website van de Schotse regering

27 Figure 4. Milieurisicokaart voor offshore windenergie. Figure 5. Belangrijke zeevogelaggregaties. 26

28 4.1.3 Installatie- (of technologie-) risico Deel 3.3 omschrijft hoe het algehele installatierisico wordt berekend op basis van het bereik aan milieugevaren en de beoordeling van het milieubelang van golfslag- en getijdentechnologieën. In de Schotse context is deze procedure nog niet specifiek toegepast op drijvende windenergie. De milieurisicokaart voor drijvende windenergie (Figure 4) is momenteel alleen gebaseerd op de milieugevoeligheden, zonder specifiek rekening te houden met de gevaren die voortkomen uit de interactie tussen technologie, schaal van inzet en de milieubeperkingen. In het geval van Hywind werd het begrip van het algehele risico voor drijvende windenergie voornamelijk geïnformeerd door vergelijking met ervaringen van conventionele offshore windtechnologieën. Botsingsrisico wordt over het algemeen gezien als belangrijk gevaar, wat nog steeds het geval is voor turbines die worden geplaatst op drijvende structuren Toepassing van het SDM-beleid De gemiddelde schaal van dit drijvende winddemonstratieproject leidde er in de praktijk toe dat een 2-1-benadering werd gebruikt, zoals beschreven in Nadat 1 jaar onderzoek voor toestemming was uitgevoerd door de ontwikkelaar om de MER en het toestemmingsproces te informeren voor alle receptoren (bentische habitats, zeezoogdieren en zeevogels) werd bekeken of er verdere onderzoeksinspanningen nodig waren. Hoge aantallen zeevogels werden vastgelegd op de locatie tijdens de dispersieperiode na het broedseizoen, waaronder alken in de rui die niet kunnen vliegen. Marine Scotland nam de beslissing onder het beleid om de extra onderzoeksinspanningen te richten op deze potentieel gevoelige periode, om de kracht van de algehele conclusie van de MER te garanderen. Dit voorbeeld geeft de aanpassingsflexibiliteit van het SDM-beleid weer om zich te richten op specifieke zorgen en deze te behandelen. De ontwikkelaar heeft nog geen toestemmingsaanvraag ingediend, dus het project geeft nog geen voorbeeld van het toepassen van monitoring na toestemming. 27

29 4.2 Casestudy 2: Meygen Tidal Turbine Array Achtergrond Dit voorstel is voor het genereren van maximaal 86 MW met meer dan 60 getijdenturbines die zich bevinden in de Inner Sound voor Pentland Firth, voor de noordkust van Schotland, tussen Caithness op het Schotse vasteland en het eiland Stroma. Meer gegevens zijn te vinden op de MeyGen projectwebsite 8. Het MeyGen Tidal Energy Project zal worden ontwikkeld in twee verschillende fases, in overeenstemming met het beleid van de Schotse regering: de eerste fase omvat de inzet van niet meer dan 6 turbines in Met gebruik van een 'Survey, Deploy and Monitor'-benadering, zal het eerste stelsel informatie leveren over de interactie tussen het stelsel en de omgeving, waardoor de kennis voor de volgende fases wordt vergroot. Fase 1 wordt gemonitord om kennis te vergroten en onzekerheid te verminderen voor de ontwikkeling van fase Milieubeperkingen De locatie van het Meygen-voorstel werd geïdentificeerd als algeheel hoge milieugevoeligheid (Figure 6). Dit kwam voornamelijk door de grootte van het voorstel, het potentiële botsingsrisico vanwege de technologie en de nabijheid van uittreklocaties voor zeehonden die meer gedetailleerd worden getoond op Figure 7. Deze nabijheid, in combinatie met de afnemende populatietrend voor gewone zeehonden, vormt een belangrijke overweging Installatie- (of technologie-) risico Het gevaar met het grootste milieubelang werd beoordeeld als de potentie voor botsing door zeezoogdieren, waarbij de nabijheid van uittreklocaties voor zeehonden werd geïdentificeerd als een belangrijk probleem. De combinatie van nabijheid tot milieubeperkingen, de schaal van het voorstel en de potentiële gevaren met betrekking tot getijdenturbines resulteerde in een hoge algehele risicoberekening. Deze hoge klassering heeft navolgende planning geïnformeerd

30 Figure 6. Milieurisicokaart voor getijdenenergie. Figure 7. Uittreklocaties van zeehonden in Pentland Firth. 29

31 4.2.4 Toepassing van het Survey, Deploy and Monitor-beleid Aangezien de totale grootte van het project meer dan 50 MW is, kwam het niet in aanmerking voor 1 jaar onderzoek voorafgaand aan toestemming. De ontwikkelaar ondernam de onderzoeken voor toestemming gedurende twee jaar voor mobiele soorten zoals zeezoogdieren en zeevogels 9. Vanwege de potentiële zorgen over botsingsrisico's met gewone zeehonden heeft Marine Scotland de toestemming gefaseerd, waarbij de eerste fase is beperkt tot niet meer dan 6 turbines. Monitoring na toestemming wordt ontwikkeld om doelgerichte onderzoeken te garanderen die het gedrag van mobiele soorten in de buurt van werkende turbines meten. Uiteindelijk is het de bedoeling om het risico op gewonde zeehonden, en andere mobiele soorten, vanwege botsingen beter te kwantificeren. Verdere fases van het project worden toegestaan zodra de voorwaarden voor monitoring na toestemming en bijbehorende bijgewerkte risicobeoordelingen zijn voltooid. Het Meygen-project is het eerste voorbeeld van een commercieel getijdenstelsel dat wordt ontwikkeld. Hoewel dit geen voorbeeld is van de toepassing van het 1 jaar SDM-beleid in de fase voorafgaand aan toestemming, is dit een voorbeeld van risicogebaseerd beheer door de regelgevende instantie in de context van nieuwe technologieën en onzekerheid voor wat betreft de milieu-impact. Zo illustreert het hoe het monitoringelement na toestemming van het SDM-beleid bedoeld is te werken in de praktijk. De MeyGen Environmental Statement 10 erkende dat er op dit moment weinig gegevens beschikbaar zijn en dat de toepassing op de beoordeling van een commercieel stelsel van turbines beperkt is. MeyGen's toestemmingsvoorwaarden vereisten bewijs om aan te tonen dat het botsingsrisico acceptabel is voor verdere turbines worden geïnstalleerd. Daardoor stelde MeyGen voor om de Survey, Deploy and Monitor-benadering van de Schotse regering te volgen om de onzekerheid te

32 reduceren rondom bepaalde impacts door het installeren en gebruiken van het eerste kleine stelsel dat wordt geïnstalleerd binnen het project, in de jaren een en twee (d.w.z en 2016) waardoor een betere definitie van vermijdingscijfers mogelijk is en een beter begrip van de mogelijke impacts van de hele serie. Waar impacts niet volledig kunnen worden gekwantificeerd (bijv. turbinebotsingsrisico), heeft MeyGen toegezegd zich in te zetten voor het ontwikkelen van een monitoringprogramma voor zeezoogdieren, vogels en vissen. Dit programma heeft als doel het meten van het gedrag van soorten in de nabijheid van de werkende turbines met een benadering met meerdere instrumenten/op meerdere schalen, bijv. gelijktijdig gebruik van actieve akoestische, passieve akoestische en optische apparatuur. Het informeert ook de potentiële vereisten voor toekomstige schadebeperking en garandeert geen aanzienlijke impacts op zeezoogdieren. Monitoring van de eerste fase turbines wordt gebruikt om de conclusies van de impactbeoordeling te herzien, wat de verdere installatie informeert en ook informatie geeft voor de volgende toestemmingsaanvragen en MER voor toekomstige fases van het project. Waar monitoring aangeeft dat aanvullende schadebeperkende maatregelen redelijkerwijs vereist kunnen worden, heeft MeyGen toegezegd deze te plaatsen. 31

33 5. SCOPE VOOR VERBETERING EN TOEKOMSTIGE RICHTING Volgend op de beschrijving van het SDM-beleid en de analyse van de case-studies, identificeert het rapport aspecten die zouden kunnen worden bekeken voor toekomstige verbetering en ontwikkeling. Er zijn de volgende typen: a) De risicogebaseerde benadering uitbreiden tot processen na toestemming. Dientengevolge zou punt 3.4 Toepassing van het beleid moeten worden herschreven om de monitoringbehoeften na toestemming te omvatten evenals scope afhankelijk van het risico van het apparaatproject. b) De criteria updaten voor de evaluatie van de schaal van het project, rekening houdend met nieuwe technologieën (specifiek offshore wind). c) Milieugevoeligheid: een set algemene criteria vaststellen voor de evaluatie van de milieugevoeligheid van een specifieke locatie en de methode om dat te doen. d) Technologierisico: updaten en herzien van de verwachte milieu-impacts van de verschillende technologieën om een algemene lijst van criteria vast te stellen voor de technologierisico-evaluatie. e) Het SDM-beleid stelt de behoefte vast om milieukenmerking van de installatie/projectlocatie te ondernemen als onderdeel van het proces voorafgaand aan toestemming. Ook zou een nuttige gids nodig zijn met daarin richtlijnen over de methode voor deze monitoring, zowel in de fase voorafgaand aan als na toestemming voor het project. f) Om het aspect van onzekerheid op te nemen in de risicogebaseerde benadering. Beoordelingen worden moeilijk als onzekerheden over milieu-impacts hoog zijn, en in sommige gevallen kunnen besluiten te veel nadruk leggen op milieuzorgen door zich te houden aan het voorzorgsprincipe. Beoordelingsmethodes die effectief en transparant gericht zijn op onzekerheden, zijn daarom nodig. 32

34 g) Evalueren van het mogelijke compenserende effect tussen de verschillende milieugevaren als het installatie- (of technologie-) risico wordt berekend volgens de methode die is uitgelegd in sectie 3.3 en onderzoeken van de mogelijkheid om milieufactoren gewogen mee te tellen. 33

35 6. REFERENTIES Kober, K., A. Webb, I. Win, M. Lewis, S. O Brien, L. J. Wilson and J. B. Reid, An analysis of the numbers and distribution of seabirds within the British Fishery Limit aimed at identifying areas that qualify as possible marine SPAs. JNCC report No blz. Macgillivray, A., H. Jeffrey, C. Hanmer, D. Magagna, A. Raventos and A. Badcock-Broe, Ocean Energy Technology: Gaps and Barriers. SI Ocean. Strategic initiative for ocean energy ( 64 blz. Simas, T., A. Moura, R. Batty, D. Thompson and J. Norris, Deliverable D6.3.1 Uncertainties regarding environmental impacts. A draft. Equitable Testing and Evaluation of Marine Energy Extraction Devices in terms of Performance, Cost and Environmental Impact (EQUIMAR, 19 blz. Simas, T., A. Moura, R. Batty, B. Wilson, D. Thompson, M. Lonergan and J. Norris, 2010a. Deliverable Uncertainties and road map. Equitable testing and evaluation of marine energy extraction devices in terms of performance, cost and environmental impact (EQUIMAR, 22 blz. Simas, T., A. Moura, R. Batty, B. Wilson, D. Thompson, M. Lonergan, J. Norris, M. Finn, G. Veron and M. Paillard, 2010b. Deliverable D Scientific guidelines on Environmental Assessment. Equitable Testing and Evaluation of Marine Energy Extraction Devices in terms of Performance, Cost and Environmental Impact (EQUIMAR, 24 blz. Simas, T., A. M. O Hagan, J. O Callaghan, S. Hamawi, D. Magagna, I. Bailey, D. Greaves, J.-B. Saulnier, D. Marina, J. Bald, C. Huertas and J. Sundberg, Review of consenting processes for ocean energy in selected European Union Member States. International Journal of Marine Energy, 9 (0):