Onteigening in de gemeente Haelen

Transcriptie

1 VW Onteigening in de gemeente Omleiding rijksweg 773 Besluit van 27 november 2001, nr houdende aanwijzing van onroerende zaken ter onteigening ten algemenen nutte Wij Beatrix, bij de gratie Gods, Koningin der Nederlanden, Prinses van Oranje-Nassau, enz. enz. enz. Beschikken bij dit besluit op het verzoek van de Hoofdingenieur- Directeur van de Rijkswaterstaat in de Directie Limburg, namens de Minister van Verkeer en Waterstaat, tot aanwijzing van onroerende zaken ter onteigening ingevolge artikel 72a van de onteigeningswet ten behoeve van de aanleg van een omleiding van rijksweg 773 (N273), Maaseik Venlo, gelegen tussen km en km , met bijkomende werken, in de gemeente. Onze Minister van Verkeer en Waterstaat heeft de beslissing op het verzoek voorgedragen bij brief van 24 oktober 2001, nr. HKW/R 2001/9762, Hoofdkantoor van de Waterstaat, Stafdienst Bestuurlijk Juridische Zaken. Overeenkomstig artikel 3:11, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht hebben de in artikel 63 van de onteigeningswet genoemde stukken in de periode van 1 mei 2001 tot en met 28 mei 2001 op de secretarie van de gemeente alsmede in het Rijkskantorengebouw van de Rijkswaterstaat in de directie Limburg te Maastricht ter inzage gelegen. Voorafgaand daaraan is de terinzagelegging overeenkomstig artikel 3:12 van de Algemene wet bestuursrecht aangekondigd in de Staatscourant van 27 april 2001, nr. 82, en in De Limburger van 27 april Belanghebbenden zijn hierbij uitgenodigd voor een hoorzitting in de gemeente op 17 mei In genoemde kennisgeving zijn belanghebbenden voorts op de hoogte gesteld van de mogelijkheid tot het naar keuze schriftelijk of mondeling naar voren brengen van zienswijzen. De volgende belanghebbenden hebben van deze mogelijkheid gebruik gemaakt. 1. Tennet B.V. namens Saranne B.V. (voorheen N.V. Samenwerkende electriciteits produktiebedrijven), zakelijk gerechtigde met betrekking tot diverse onroerende zaken. 2. Mr. J.L Stoop namens de heer C.L.P. Baats, gedeeltelijk eigenaar van de onroerende zaak met het grondplannummer ing. P. Penders namens de heer H.J.A.M. Peters, eigenaar van de onroerende zaken met de grondplannummers 3, 4, 5, 6, 7 en De heer F.M.G.L.M. Scheres, eigenaar van de onroerende zaak met het grondplannummer Mr. D.A. Soesbergen namens de heer J. Verhoeven, mevrouw B.H. Verhoeven en VOF J. Verhoeven, eigenaren van de onroerende zaak met het grondplannummer De heer Verstappen, eigenaar van de onroerende zaak met het grondplannummer De heer Zeevenhoven namens het kerkbestuur van de R.K. Parochiale Kerk van den H. Lambertus, eigenaar van de onroerende zaken met de grondplannummers 32 en De heer en mevrouw R. Magnee, als erven van de heer L.P.M. Magnee eigenaren van de onroerende zaak met het grondplannummer De heer S.J.M. Graef, eigenaar van de onroerende zaak met het grondplannummer 29. Overwegingen Ingevolge artikel 72a van de onteigeningswet kan, zonder voorafgaande verklaring bij de wet dat het algemeen nut onteigening vordert, onteigening plaatsvinden onder meer ten behoeve van de aanleg en verbetering van wegen. Reclamante sub 1. Reclamante wijst 1 erop, dat schriftelijke toestemming is vereist voor werkzaamheden in de belaste strook die het normale grondgebruik te boven gaan. Voorts geeft reclamante sub 1 aan, dat zij zich tegen de voorgenomen onteigening zal verzetten indien daarbij niet wordt voorzien in het na onteigening wederom vestigen van zakelijke rechten ten behoeve van de aanleg en instandhouding van de 380 kv-hoogspanningslijn Maasbracht- Dodewaard. Met betrekking tot de zienswijzen van reclamante wordt het volgende opgemerkt. Gebleken is, dat de 380 kv-hoogspanningslijn Maasbracht- Dodewaard voor de aanleg en instandhouding van het onderhavige plan van het werk niet behoeft te worden verlegd. Voorts vormen de ten behoeve van een veilige en ongestoorde ligging van deze leiding op diverse onroerende zaken rustende zakelijke rechten vormen voorts, zo heeft de verzoeker om onteigening aangegeven, geen belemmering voor de uitvoering en instandhouding van dat werk. De verzoeker om onteigening is in overleg getreden met reclamante. Bij brief van 20 augustus 1998 is de N.V Samenwerkende Electriciteits Productiebedrijven onder voorwaarden akkoord gegaan met de voorgestelde uitvoering van het werk. De verzoeker om onteigening zal de in voornoemde brief gestelde voorschriften in acht nemen en reclamante tevens om schriftelijke toestemming vragen voorzover dit nog niet is gebeurd. Gelet op het bovenstaande wordt overwogen, dat de noodzaak van onteigening voor de betrokken zakelijke rechten niet is komen vast te staan. Dientengevolge zullen deze rechten uit de lijst van ter onteigening aan te wijzen onroerende zaken en beperkte rechten worden geschrapt. De lijst is in deze zin aangepast. Reclamant sub 2. Reclamant stelt, dat de aanleg van de ontsluiting via de Napoleonsweg naar Op den Dries en omgekeerd een onevenredig ruimtebeslag op zijn perceel met zich meebrengt. Door het planologisch adviesbureau Brouwers (de Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 1

2 opstellers van het bestemmingsplan in opdracht van de gemeente ) zijn meerdere varianten voor genoemde ontsluiting ontwikkeld. Onder deze varianten bevinden zich tevens ontwerpen waarbij een veel geringer deel van zijn perceel benodigd is. Nu niet gekozen is voor een dergelijke variant, is volgens reclamant gehandeld in strijd met de algemene beginselen van behoorlijk bestuur en het onteigeningsrecht op grond waarvan alleen datgene onteigend kan worden wat noodzakelijk is voor het realiseren van het beoogde project. Reclamant sub 2 stelt voorts, dat niet gebleken is van een deugdelijke afweging tussen de verschillende varianten. Hij wijst op de volgende drie mogelijkheden om het benodigd ruimtebeslag te verminderen. Bij de huidige variant is rekening gehouden met de nog in de bodem aanwezige opslagtanks van het bedrijf Brandstoffenhandel Scheres. Dit bedrijf heeft enige tijd geleden van de gemeente een brief ontvangen waarin staat dat de zich in de grond onder de parkeerplaats bevindende opslagtanks uit milieuhygiënisch oogpunt verwijderd moeten worden. Indien de tanks verwijderd moeten worden, behoeft hiermee geen rekening te worden gehouden en kan de ontsluiting substantieel naar het zuiden opgeschoven worden, te weten naar de plaats waar de huidige ontsluiting zich bevindt. Reclamant geeft ten tweede aan, dat in de nieuwe verkeerssituatie slechts bestemmingsverkeer gebruik zal maken van de ontsluiting. Hij vindt het dientengevolge onbegrijpelijk dat in dit verband is gekozen voor een dusdanig ruime ontsluiting, dat daarvoor 1100 m2 van zijn perceel nodig is. Daarnaast dient men zich af te vragen of ter plaatse wel een fietspad nodig is, omdat het fietspad van het huidige traject op de Napoleonsweg intact blijft. Indien dit inderdaad het geval is, vraagt reclamant zich af of het wel nodig is om tussen de weg en het fietspad een groenstrook aan te leggen waarvoor nog meer grond van reclamant nodig is. Ten derde pleit voor een aanzienlijk engere variant, dat blijkens het Landschapsbeleidsplan, het te onteigenen gebied een belangrijke schakel vormt in de groenstructuur van de kern van. Het College van burgemeester en wethouders van de gemeente heeft reclamant te kennen gegeven dat het betreffende gebied de bestemming groenvoorzieningen heeft. Nu het gemeentebestuur zelf aangeeft dat het gaat om een beschermingswaardig gebied, vormt dit reden te meer om zorgvuldig te beoordelen of in kwestie niet een engere variant voor de hand ligt. Voorzover deze zienswijze van reclamant handelt over de noodzaak van het werk en de keuze tussen bestaande alternatieven wordt overwogen dat zij in hoofdzaak planologisch van aard is en dientengevolge in de procedures op grond van de Wet op de Ruimtelijke Ordening aan bod dient te komen. Verwezen kan worden naar hetgeen hieromtrent onder Overige overwegingen wordt overwogen. Bij de totstandkoming van het ontwerp is voornamelijk rekening gehouden met de volgende randvoorwaarden: de eisen ten aanzien van de bereikbaarheid van bestaande bedrijven en woningen; de behoefte om zoveel mogelijk bestaande verbindingen te handhaven; de hoogteverschillen tussen de Napoleonsweg en Op den Dries; alsmede de algemene normen voor verkeersveiligheid, met name voor het fietsverkeer. Overigens is dit ontwerp in overleg met de gemeente bepaald. Voorts wordt voor de planologische inpassing van het werk in de bestemmingsplannen van de gemeente verwezen naar hetgeen hieromtrent onder Overige overwegingen wordt overwogen. Tot slot wordt nog het volgende opgemerkt. Uit nader onderzoek is gebleken, dat Brandstoffenhandel Scheres door de gemeente is aangeschreven in verband met de sanering van het terrein ter plaatse van de onderwerpelijke tanks. Door de gemeente is, in tegenstelling tot hetgeen reclamant beweert, niet gesteld dat de ondergrondse tanks niet op de huidige locatie zouden mogen blijven liggen. Reclamant sub 3. Reclamant brengt naar voren, dat het laatstelijk door de verzoeker om onteigening uitgebrachte bod veel te laag is. Voor vervangende gronden dient reclamant aanzienlijk meer te betalen dan hetgeen de verzoeker om onteigening heeft geboden. Reclamant wenst op de vrije markt vergelijkbare gronden aan te kopen. Volledige schadeloosstelling betekent voor hem dat hij in een gelijkwaardige positie als agrariër terugkomt. Ingevolge artikel 40 van de onteigeningswet vormt de schadeloosstelling een volledige vergoeding voor alle schade die de eigenaar rechtstreeks en noodzakelijk door het verlies van zijn onroerende zaak lijdt. De hoogte van de schadeloosstelling staat in het kader van de onderhavige administratieve onteigeningsprocedure niet ter beoordeling, maar komt bij het ontbreken van minnelijke overeenstemming aan de orde in de gerechtelijke onteigeningsprocedure. De onderhandelingen met reclamant worden voortgezet. Dit overleg, dan wel het overleg dat ingevolge artikel 17 van de onteigeningswet aan de gerechtelijke procedure vooraf zal moeten gaan, zal wellicht tot een voor beide partijen aanvaardbare oplossing kunnen leiden. Reclamant sub 4. Reclamant is van mening, dat de verzoeker om onteigening geen behoorlijke onderhandelingen met hem heeft gevoerd om tot minnelijke verwerving van de benodigde gronden te komen. Er is hem slechts éénmaal een bod gedaan, dat bovendien gelet op het lage bedrag niet als een serieus bod kan worden aangemerkt. Hij verzoekt om het voornemen tot bevordering van het koninklijk besluit tot onteigening uit te stellen, totdat er voldoende initiatief is getoond om de zaak te verwerven bij minnelijke overeenkomst. Vooreerst merken Wij op, dat de onteigening moet worden gezien als een ultimum remedium, waarbij de eis geldt dat ten opzichte van de burger eerst naar dit middel (het starten van de administratieve onteigeningsprocedure) kan en mag worden gegrepen, indien langs minnelijke weg redelijkerwijs niet of niet in de gewenste vorm overeenstemming kan worden bereikt. Daarbij geldt, dat in de procedure op grond van Titel IIa van de onteigeningswet in het algemeen genoegzaam aan deze eis is voldaan, indien voor de terinzagelegging van de onteigeningsbescheiden een aanvang met het minnelijk overleg is gemaakt. Dit overleg dient tot een redelijk punt te worden voortgezet alvorens, na gebleken noodzaak daar- Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 2

3 toe, de administratieve procedure kan worden ingezet. Daarbij is het wenselijk doch niet noodzakelijk, dat ten tijde van de terinzagelegging van de onteigeningsbescheiden reeds een formeel bod is uitgebracht. Voldoende is, dat sprake is geweest van een redelijke doch vruchteloos gebleken poging om hetgeen onteigend moet worden langs minnelijke weg te verwerven. In dat verband kan ook zonder dat een formeel bod is uitgebracht genoegzaam komen vast te staan dat de verwerving langs minnelijke weg vooralsnog niet tot de mogelijkheden behoort. Met betrekking tot het tussen de verzoeker om onteigening en reclamant reeds gevoerde minnelijk overleg wordt het volgende opgemerkt. Op 7 april 1998 zijn beide partijen in overleg getreden. Vervolgens is in het voorjaar/zomer van 1998 een bod op de betrokken gronden uitgebracht. Reclamant heeft dit bod verworpen. Op 21 februari 2000 is een herzien aanbod uitgebracht. Dit aanbod heeft reclamant wederom verworpen. Ondanks een schrijven van de gemeente, waarin reclamant is medegedeeld dat op het betreffende perceel niet gebouwd mag worden, blijft hij van mening dat het perceel als bouwkavel dient te worden gewaardeerd. Bovenstaande in ogenschouw nemende, kon in redelijkheid met de administratieve onteigeningsprocedure een aanvang worden genomen, nu is gebleken dat de verzoeker om onteigening voldoende doch vruchteloze pogingen heeft ondernomen om met reclamant tot overeenstemming te komen. Ingevolge artikel 40 van de onteigeningswet vormt de schadeloosstelling een volledige vergoeding voor alle schade die de eigenaar rechtstreeks en noodzakelijk door het verlies van zijn onroerende zaak lijdt. De hoogte van de schadeloosstelling staat in het kader van de onderhavige administratieve onteigeningsprocedure niet ter beoordeling, maar komt bij het ontbreken van minnelijke overeenstemming aan de orde in de gerechtelijke onteigeningsprocedure. De onderhandelingen met reclamant worden voortgezet. Dit overleg, dan wel het overleg dat ingevolge artikel 17 van de onteigeningswet aan de gerechtelijke procedure vooraf zal moeten gaan, zal wellicht tot een voor beide partijen aanvaardbare oplossing kunnen leiden. Reclamanten sub 5. Reclamanten verzoeken, wegens strijd met de artikelen 17 en 80 van de onteigeningswet en de artikelen 3:2, 3:3, 3:4 en 3:46 van de Algemene wet bestuursrecht, geen uitvoering te geven aan het voornemen tot onteigening van de gronden van reclamanten. Meer specifiek brengen zij het volgende naar voren. Momenteel loopt nog een beroepsprocedure bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State tegen de goedkeuring van het bestemmingsplan Omleiding Maascentrale. Aangezien dus nog geen sprake is van een onherroepelijk bestemmingsplan, achten reclamanten het opstarten van een onteigeningsprocedure prematuur. Met betrekking tot het kunnen starten van de administratieve onteigeningsprocedure op grond van Titel IIa van de onteigeningswet geldt het vereiste dat een aanvang is genomen met de planologische inpassing van het project. Hierbij geldt dat een anticipatieprocedure als bedoeld in de artikelen 19 en 19a van de Wet op de Ruimtelijke Ordening dan wel een bestemmingsplanprocedure op grond van deze wet moet zijn gestart. Hierbij geldt bovendien, dat belanghebbenden de mogelijkheid moeten hebben tot het naar voren brengen van zienswijzen in een planologische procedure voorafgaand aan of tenminste gelijktijdig met de mogelijkheid tot het naar voren brengen van zienswijzen in het kader van de onteigening. Verwezen wordt naar hetgeen hieromtrent onder Overige overwegingen wordt overwogen. Overigens kan nog worden opgemerkt, dat de uitvoering eerst kan aanvangen nadat de benodigde planologische procedures zijn doorlopen en de benodigde vergunningen en ontheffingen zijn verleend. Vervolgens is het reclamanten sub 5 nog immer niet duidelijk gemaakt waarom het werk ten behoeve van de onteigening niet op een zodanige wijze kan worden uitgevoerd dat hiervoor geen gronden van reclamanten nodig zijn. Daarmee is tegelijkertijd gezegd dat reclamanten de urgentie van de voorgenomen onteigening betwisten. Voorzover deze zienswijze van reclamanten handelt over de noodzaak van het werk en de keuze tussen bestaande alternatieven wordt overwogen dat zij in hoofdzaak planologisch van aard is en dientengevolge in de procedures op grond van de Wet op de Ruimtelijke Ordening aan bod dient te komen. Verwezen kan worden naar hetgeen hieromtrent onder Overige overwegingen wordt overwogen. Door de verzoeker om onteigening is in dit verband opgemerkt, dat de ligging van het tracé ter plaatse onder meer wordt bepaald door de aan te houden minimale afstand tot de aanwezige hoogspanningsleidingen. Voorts geven reclamanten sub 5 onder verwijzing naar artikel 17 van de onteigeningswet aan, dat van een reëel minnelijk overleg nog geen sprake is geweest, laat staan van een reëel bod op het te onteigenen perceelsgedeelte. Met betrekking tot de vereisten zoals deze aan het minnelijk overleg tussen de verzoeker om onteigening en belanghebbenden gesteld worden in het kader van de administratieve onteigeningsprocedure wordt verwezen naar hetgeen hieromtrent ten aanzien van reclamant sub 4 wordt overwogen. Met betrekking tot het reeds tussen de verzoeker om onteigening en belanghebbenden gevoerde minnelijk overleg wordt het volgende opgemerkt. Reclamanten hebben in een vroegtijdig stadium aangegeven eerst met de verzoeker om onteigening in overleg te willen treden nadat de zitting bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State in het kader van de beroepsprocedure tegen de goedkeuring van het bestemmingsplan plaats heeft gehad. Gebleken is, dat het in gang zetten van minnelijk overleg met reclamanten ondanks diverse pogingen niet mogelijk is gebleken. Bovenstaande in ogenschouw nemende, kon in redelijkheid met de administratieve onteigeningsprocedure een aanvang worden genomen, nu is gebleken dat de verzoeker om onteigening voldoende doch vruchteloze pogingen heeft ondernomen om met reclamanten tot overeenstemming te komen. De onderhandelingen met reclamanten worden voortgezet. Dit overleg, dan wel het overleg dat ingevolge artikel 17 van de onteigeningswet aan de gerechtelijke procedure vooraf zal Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 3

4 moeten gaan, zal wellicht tot een voor beide partijen aanvaardbare oplossing kunnen leiden. Voorts geven reclamanten sub 5 het volgende aan. Op 28 maart 2001 heeft een kadastrale meting plaatsgevonden van onder andere het perceel kadastraal bekend als gemeente, sectie B, nummer 625, waarop de voorgenomen onteigening betrekking heeft. Hierbij is volgens hen gebleken, dat bij het vaststellen van het vorengenoemde bestemmingsplan is uitgegaan van onjuiste kadastrale gegevens. De grenzen van het perceel waarop de onteigening betrekking heeft liggen op een andere plaats dan de raad van de gemeente en naar alle waarschijnlijkheid ook de verzoeker om onteigening veronderstelt. Dit punt is ook ingebracht in de lopende bestemmingsplanprocedure en zal naar alle waarschijnlijkheid tot gevolg hebben dat vast komt te staan dat het plan zoals dat nu voorligt niet kan worden gerealiseerd. Vooreerst wordt met betrekking tot deze zienswijze van reclamanten opgemerkt dat in het kader van de administratieve onteigeningsprocedure geen zelfstandige uitspraken kunnen worden gedaan over de bestemmingsplanprocedure op grond van de Wet op de Ruimtelijke Ordening. Voorts wordt opgemerkt, dat het wegontwerp is gebaseerd op de bestaande topografische situatie. Mogelijke wijzigingen in de kadastrale ondergrond en/of de eigendomsverhoudingen hebben derhalve geen invloed op de toekomstige ligging van de weg, bijvoorbeeld ten opzichte van de woning van reclamanten en de fysieke aankoopgrens. Bij de samenstelling van de onteigeningsbescheiden is gebruik gemaakt van recente kadastrale gegevens, waarbij geldt dat de kadastrale kaarten door de hypotheekbewaarder zijn gewaarmerkt. Indien onverhoopt blijkt, dat door een verschuiving van eigendomsgrenzen een wijziging optreedt in de van reclamanten benodigde grondbeslag, zal dit in het minnelijk overleg tussen beide partijen aan de orde kunnen komen. Voorts zal bij de vaststelling van de schadeloosstelling met een dergelijke wijziging rekening worden gehouden. Tot slot geven reclamanten sub 5 aan, dat de nu toch al beperkte uitbreidingsmogelijkheden voor hun bedrijf in toenemende mate onder druk komen te staan indien voorliggende onteigening daadwerkelijk wordt geëffectueerd. Reclamanten verwachten zwaarwegende financiële consequenties. De eventuele met de voorgenomen onteigening gepaard gaande zwaarwegende financiële consequenties voor reclamanten kunnen in het minnelijk overleg tussen beide partijen aan de orde komen. Ingevolge artikel 40 van de onteigeningswet vormt de schadeloosstelling een volledige vergoeding voor alle schade die de eigenaar rechtstreeks en noodzakelijk door het verlies van zijn onroerende zaak lijdt. De hoogte van de schadeloosstelling staat in het kader van de onderhavige administratieve onteigeningsprocedure niet ter beoordeling, maar komt bij het ontbreken van minnelijke overeenstemming aan de orde in de gerechtelijke onteigeningsprocedure. Reclamant sub 6. Reclamant geeft te kennen dat hij niet zozeer tegen verkoop van de betrokken gronden gekant is, maar dat de geboden prijs hem veel te laag is. Hij geeft hierbij aan, dat het door de verzoeker om onteigening gedane bod in schril contrast staat met hetgeen te Leveroy per vierkante meter wordt betaald. Voorts wordt namens reclamant kenbaar gemaakt dat tijdens de onderhandelingen omstreeks juli 2000 aan de verzoeker om onteigening enige vragen zijn gesteld, waaromtrent nog geen duidelijkheid is verkregen. Met betrekking tot deze zienswijzen van reclamant wordt het volgende opgemerkt. De door reclamant bedoelde vragen betreffen een vergoeding voor vrijkomende delfstoffen. Thans is het echter onduidelijk of, en zo ja, hoeveel delfstoffen vrijkomen. In dit verband heeft de verzoeker om onteigening aangegeven dat zodra vaststaat dat er uit het desbetreffende perceel bruikbare bodembestanddelen beschikbaar komen, dit conform de bestaande jurisprudentie verrekend zal worden met reclamant. Ingevolge artikel 40 van de onteigeningswet vormt de schadeloosstelling een volledige vergoeding voor alle schade die de eigenaar rechtstreeks en noodzakelijk door het verlies van zijn onroerende zaak lijdt. De hoogte van de schadeloosstelling staat in het kader van de onderhavige administratieve onteigeningsprocedure niet ter beoordeling, maar komt bij het ontbreken van minnelijke overeenstemming aan de orde in de gerechtelijke onteigeningsprocedure. Reclamant sub 7. Reclamant maakt bezwaar tegen de in de in de koopovereenkomst opgenomen clausule (artikel 15, lid 4), waarin onder meer het volgende is bepaald: Wanneer binnen een periode van tien jaren door het bevoegd gezag krachtens de Wet bodembescherming wordt vastgesteld, dat er in het verkochte sprake is van een partijen ten tijde van deze overdracht niet bekend geval van ernstige bodemverontreiniging en aannemelijk wordt gemaakt, dat deze verontreiniging ook ten tijde van deze overdracht in het verkochte aanwezig was en ook onder de heden geldende normen moest worden aangemerkt als een geval van ernstige bodemverontreiniging, wordt de schade die het gevolg is van het waardedrukkend effect van deze verontreiniging door verkoper vergoed. Reclamant stelt voor om voorafgaand aan de koop grondmonsters te nemen, waarna de verzoeker om onteigening in geval van aangetroffen bodemverontreiniging van de koop af kan zien. De verzoeker om onteigening heeft aangegeven, dat bedoelde clausule uit de koopovereenkomst met reclamant verwijderd zal worden. Reclamanten sub 8. Reclamanten geven aan, dat zij op 14 februari 2000 voor het eerst contact hebben gehad met de verzoeker om onteigening. Zij hebben hem destijds een vraag voorgelegd in verband met eventuele verontreiniging van de grond die aangekocht zou gaan worden en de hen inziens uitermate vergaande aansprakelijkheidsstelling die in de koopovereenkomst is opgenomen. Op deze vraag is nog steeds geen antwoord gekomen. Reclamanten zijn dan ook verbaasd over de vroegtijdige start van de onderhavige onteigeningsprocedure terwijl bij hen geen overwegende bezwaren bestaan om tot verkoop over te gaan. Dientengevolge zijn zij van mening, dat niet genoegzaam is onderhandeld om de eigendom langs minnelijke weg te verkrijgen. Gebleken is, dat reclamanten niet Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 4

5 bereid waren om de koopovereenkomst te ondertekenen, indien artikel 15, derde lid van deze overeenkomst (het zogenaamde artikel verondersteld schone bodem ) daarin opgenomen zou zijn. Hierop heeft de verzoeker om onteigening onderzocht of deze bepaling buiten toepassing kon worden gelaten. Inmiddels is gebleken, dat dit mogelijk is en is de gewijzigde koopovereenkomst aan reclamanten voorgelegd. Reclamanten hebben deze koopovereenkomst vervolgens ondertekend. Reclamant sub 9. Reclamant brengt naar voren, dat door de verzoeker om onteigening reeds in 1997 melding is gemaakt van een vergoeding voor rechtsbijstand van fl. 1000,. Hij heeft hier nadien echter nooit meer iets van vernomen. Met betrekking tot deze zienswijze van reclamant wordt opgemerkt, dat een vergoeding van fl. 1000, mogelijk is, indien een deskundige wordt ingeschakeld. Gebleken is echter, dat gedurende het minnelijk overleg met reclamant geen deskundige aanwezig was. Voorzover bekend is door reclamant ook geen deskundige geraadpleegd, zodat een vergoeding van fl. 1000, in dit geval niet aan de orde is. Voorts overlegt reclamant sub 9 een kopie van een krantenknipsel, waaruit blijkt dat de gemeente aanzienlijk hogere prijzen voor bosgrond biedt dan de verzoeker om onteigening. Ingevolge artikel 40 van de onteigeningswet vormt de schadeloosstelling een volledige vergoeding voor alle schade die de eigenaar rechtstreeks en noodzakelijk door het verlies van zijn onroerende zaak lijdt. De hoogte van de grondwaarde of van de schadeloosstelling staat in het kader van de onderhavige administratieve onteigeningsprocedure niet ter beoordeling, maar komt bij het ontbreken van minnelijke overeenstemming aan de orde in de gerechtelijke onteigeningsprocedure. Overige overwegingen De planologische grondslag voor het te maken werk in de gemeente wordt gevormd door het bestemmingsplan Omleiding Maascentrale. Dit bestemmingsplan is op 15 juni 1999 door de raad van de gemeente vastgesteld en bij besluit van 25 januari 2000, RGV/RG nr. 2000/2576M, door gedeputeerde staten van Limburg goedgekeurd. De reconstructie van de wegen Op den Dries, Burg. Hoebersstraat en Burg. Aquariusstraat met bijkomende werken is opgenomen in een aanpassing van het bestemmingsplan Kern -Nunhem, welke door de raad van de gemeente is vastgesteld op 12 april 1999 en door gedeputeerde staten van Limburg is goedgekeurd bij besluit van 30 november 1999, nr.99/55/64 M. Tegen de goedkeuring van beide vorengenoemde bestemmingsplannen is beroep ingesteld bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State. De N273 vormt, samen met de N271, een belangrijke noord-zuidverbinding in de provincie Limburg. Ter plaatse van loopt de N273 door de bebouwde kom. De omleiding van de N273 levert een bijdrage aan de doorstroming op de N273 en bevordert de verkeersveiligheid, zowel op de Omleiding als op de locale infrastructuur in. De omleiding is voorts noodzakelijk vanwege de zeer hoge en toenemende verkeersbelasting van de huidige verbinding, het onrustige dwarsprofiel van deze weg met afwisselend aan- en vrijliggende fietspaden, de vele inritten en onoverzichtelijke kruispunten. Voorts kruist de weg een zeer drukke spoorwegovergang gelijkvloers. Deze combinatie van factoren resulteert al jaren in een hoog aantal verkeersongelukken. Het moet in het belang van de verbetering van de weginfrastructuur alsmede in het belang van de verbetering van de verkeersveiligheid noodzakelijk worden geacht, dat de Staat (Verkeer en Waterstaat) de eigendom verkrijgt van de in dit besluit genoemde onroerende zaken. De door reclamanten naar voren gebrachte zienswijzen worden niet van zodanig gewicht geacht dat op grond daarvan het verzoek, om een koninklijk besluit ex artikel 72a van de onteigeningswet te bevorderen, moet worden afgewezen. Beslissing Gelet op de onteigeningswet; Gehoord de Raad van State, advies van 9 november , nr. W , en gezien het nader rapport van Onze voornoemde minister van 22 november 2001, nr. HKW/R2001/10819, Hoofdkantoor van de Waterstaat, Stafdienst Bestuurlijk Juridische Zaken; Hebben Wij goedgevonden en verstaan: Ten behoeve van de aanleg van een omleiding van rijksweg 773 (N273), Maaseik Venlo, gelegen tussen km en km , met bijkomende werken in de gemeente zullen ten algemenen nutte en ten name van de Staat (Verkeer en Waterstaat) worden onteigend de onroerende zaken, aangeduid op de grondtekeningen welke ingevolge artikel 63 van de onteigeningswet op de secretarie van de gemeente ter inzage hebben gelegen als: Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 5

6 Gemeente Bouwland B 1476 Peters, Hubertus Josephus Augustinus Maria o.h.v.w. g/m Ramakers, Johanna Hubertina Maria, Horn Bouwland B 1477 B.P. als grondplannummer 3, Bouwland B 465 B.P. 3, onder B van de Belemmeringenwet SARANNE B.V., Arnhem Bouwland onbekend B 1478 B.P HOLDING PARREN B.V., (ged.). SARANNE B.V., Arnhem Cultuurgrond onbekend B 1478 B.P.als grondplannummer 4 (ged.) Bouwland onbekend B 1478 B.P.Eigendom belast met erfpacht: (ged.) TRUSTKANTOOR FAGOED B.V., Amsterdam Erfpacht: PETERS, Hubertus Josephus augustinus Maria o.h.v.w. g/m RAMAKERS, Johanna Hubertina Maria, Horn Zakelijk recht als bedold in art. 5, lid 3, onder B, van de Belemmeringenwet SARANNE B.V., Arnhem Bouwland onbekend B 1479 B.P. HOLDING PARREN B.V., (ged.). SARANNE B.V., Arnhem Cultuurgrond onbekend B 1478 B.P.als grondplannummer 4 (ged.) Bouwland onbekend B 1478 B.P.Eigendom belast met erfpacht: (ged.) TRUSTKANTOOR FAGOED B.V., Amsterdam Erfpacht: PETERS, Hubertus Josephus Augustinus Maria o.h.v.w. g/m RAMAKERS, Johanna Hubertina Maria, Horn Zakelijk recht als bedold in art. 5, lid 3, onder B, van de Belemmeringenwet SARANNE B.V., Arnhem Bouwland onbekend B 1480 B.P. HOLDING PARREN B.V., (ged.). SARANNE B.V., Arnhem Cultuurgrond onbekend B 1478 B.P.als grondplannummer 4 (ged.) Bouwland onbekend B 1478 B.P.Eigendom belast met erfpacht: (ged.) TRUSTKANTOOR FAGOED B.V., Amsterdam Erfpacht: PETERS, Hubertus Josephus Augustinus Maria o.h.v.w. g/m RAMAKERS, Johanna Hubertina Maria, Horn Zakelijk recht als bedold in art. 5, lid 3, onder B, van de Belemmeringenwet SARANNE B.V., Arnhem Bouwland B 464 B.P. Mevissen, Cornelia Francisca Wilhelmina, Roggel 3, onder B, Bouwland B 1467 Parren, Marielle Christina Hubertina,. Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 6

7 Bouwland B 1464 B.P. Parren, Arnoldus Leornardus Henricus g/m Schmitz, Maria Gerarda,. Zakelijk rechthebbenden met recht als bedoeld in art. 5, lid 3, onder B, van de Belemmeringenwet N.V. Samenwerkende Electriciteits Productiebedrijven (S.E.P.), Arnhem; N.V. D.S.M., Heerlen Bouwland B 1771 B.P. Vogels, Henricus Joseph Marie, Horn N.V. D.S.M., Heerlen Bouwland B 788 Vogels, Henricus Joseph Marie, Horn Bouwland B 458 HAELEN, de gemeente, 18a Weg B b Weg 18c Weg Weg B Weiland B Pad B Weg A Straat A Verharde weg G 304 als grondplannummer 16 Recht van opstal m.b.t. het leggen en houden van leidingen in, op of boven een onr. Zaak (op ged.): Zuiveringschap Limburg, Roermond Weiland A 4918 B.P. als grondplannummer 16 Waterschap Zuiveringschap Limburg, Roermond 28a Weg B 1897 B.P. als grondplannummer 16 28b Zakelijk rechthebbenden met recht als bedoeld in art. 5, lid 3, onder B, van de Belemmeringenwet N.V. D.S.M., Heerlen: 39a weiland B 1500 B.P. als grondplannummer 16 39b B 1551 B.P. Zakelijk recht als bedoeld in art Bouwterrein, wegen B 1933 B.P. 5, lid 3, onder B, van de 48a Weiland Belemmeringenwet 48b Weg B 1641 B.P. als grondplannummer 16 N.V. D.S.M., Heerlen; Productiebedrijven (S.E.P.), Arnhem; N.V. Maatschappij voor Electriciteit en Gas Limburg, (Mega Limburg), Maastricht Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 7

8 Bouwland B 1468 onbekend aandeel in 1/1 eigendom: Meevissen, Peter Joseph Maria i.a.g.v.g. g/m Smeets, Maria Petronella Antonia, Horn. Onbekend aandeel in 1/1 eigendom: Smeets, Maria Petronella Antonia, Horn Bouwland B 1181 Meevissen, Peter Joseph Maria i.a.g.v.g. g/m Smeets, Maria Petronella Antonia, Horn Bos B 1024 B.P. MENTEN, Petrus Josephus Maria Lisa i.a.g.v.g. g/m TUBEE, Desiree Catharina Gerarda Maria, Dennenbos B 1025 B.P. Geuns, Gerardus Thomas i.a.g.v.g. g/m Bormans, Anna Catharina, Beegden Bos B 1896 B.P. Graef, Severinus Jacobus Marie g/m Theeven, Digna Joanna Maria, Horn Hakhout B 627 B.P. Magnee, Leon Pierre Marie (overleden ), Roermond Bouwland B 539 R.K. PAROCHIALE KERK VAN DEN Hakhout B 1694 H. LAMBERTUS, Bosgrond B 625 Verhoeven, Josephus g/m Janssen, Barbara Hendrika, Woonwagenkamp, B 1499 B.P. Gewest Midden Limburg, Weert tuin, trafo Hakhout B 151 Strous, Antonius Wilhelmus Hubertus in leven gehuwd met Op Heij, Maria Elisabeth, Bos B 1895 B.P. wegenbouw maatschappij J. Heijmans B.V., Rosmalen. Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 8

9 cultuurgrond B 695 1/4 eigendom: Geelen Louis Michel i.a.g.v.g. g/m Kersten, Christina Bertha Elisabeth, 1/4 eigendom: Kersten, Christina Bertha Elisabeth i.a.g.v.g. g/m Geelen, Louis Michel, 1/4 eigendom: GEELEN, Alphons Michel Louis Gerard, 1/4 eigendom: Geelen, Franciscus Gerard Peter Louis o.h.v.w. g/m VAN DER Lienden, Esther, Cultuurgrond B 694 B.P. als grondplannummer Grasland, bouwland B 1972 NS Vastgoed B.V., Utrecht Bouwland B 1315 B.P. 1/3 eigendom: GIJSEN, Joseph Lambertus, 1/3 eigendom: GIJSEN, Marinus Lambertus, 1/3 eigendom GIJSEN, Hendricus Hubertus, Nunhem Weiland B 1943 B.P. Brentjens Beheersmaatschappij B.V., N.V. D.S.M., Heerlen; Weiland B 1944 B.P. Kersten, Franciscus Joannes. b.e.g.v.g. g/m Houtackers Maria Gertruda Margaretha,. N.V. D.S.M., Heerlen; Bouwland B 1008 B.P. Verstappen, Nicolaas Henricus, Leveroy Bouwland B 1007 B.P. Geelen, Louis Michel i.a.g.v.g. g/m Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag. 31 9

10 Bouwland B 90 B.P. Kersten, Christina Bertha Elisabeth, 61a Fabriek, erf B 1839 A.J. Koster, Beheer B.V.,. 61b Grond B Huis, tuin en boom B 1753 B.P Theelen, Franciscus Cornelus gaard Hubertus i.a.g.v.g. g/m Bouwland B 1058 B.P. Wolters, Josephina Hubertina Francisca, Roermond Bouwland B 51 B.P. Zakelijk rechthebbende met recht Bouwland B 50 B.P als bedoeld in art. 5, lid 3, onder B, Bouwland B 49 B.P. van de Belemmeringenwet Bouwland B 52 B.P. F. THEELEN en zonen V.O.F., Roermond firmanten: THEELEN, Franciscus Mathias Marie, THEELEN, Jacobus Franciscus, Roermond THEELEN, Henri Wilhelmus Franciscus, Roermond Moestuin, weiland B 1485 SCHERES, Franciscus Mathias Godefridus Lambertus Maria g/m KESSELS, Anna Maria Cornelia, Huis, stallen en B 1174 B.P. eigendom belast met gebruik en bouwland bewoning: VRENKEN, Hermanus Johannes Gerardus Maria, gebruik en bewoning; OTTENHEIJM, Engelina Catharina Theresia, Terrein B 1553 PROVINCIE LIMBURG, Maastricht Verharde weg G Weg B 1799 B.P. als grondplannummer Weg B 1909 B.P. Waterschap Zuiveringschap Limburg, Roermond Weiland A /2 eigendom: BAATS, Cornelis Leonardus Peter i.a.g.v.g. g/m VOSSEN, Anna Maria, 1/2 eigendom: VOSSEN, Anna Maria i.a.g.v.g. g/m BAATS, Cornelis Leonardus Peter, Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag

11 Huis, boomgaard, A 2654 KOCKELKOREN, Mathieu Karel garage Joseph, Onze Minister van Verkeer en Waterstaat is belast met de uitvoering van dit besluit, dat in de Staatscourant zal worden geplaatst en waarvan afschrift aan de Raad van State zal worden gezonden. s-gravenhage, 27 november Beatrix. De Minister van Verkeer en Waterstaat, T. Netelenbos. Het advies van de Raad van State en het nader rapport aan de Koningin zullen worden gepubliceerd in het supplement Adviezen van de Raad van State van de Staatscourant van 12 februari 2002, nr. 30. Uit: Staatscourant 7 januari 2002, nr. 4 / pag