Scriptie Geschiedenis D-Day

Transcriptie

1 Scriptie Geschiedenis D-Day Scriptie door een scholier 6752 woorden 6 juni ,3 160 keer beoordeeld Vak Geschiedenis Voorwoord: Voor het vak geschiedenis moesten we een scriptie maken. Ik was informatie aan het zoeken op internet over een leuk onderwerp. Ik was erg geïnteresseerd in de tweede wereldoorlog. Ik wist alleen nog niet welk onderwerp uit de oorlog ik het moest bestuderen. Toen las ik een artikel over een Duitse dubbelspion Garbo. Deze man was een Duitser die voor de Engelsen werkte tijdens de voorbereidingen op D-day. Hij stuurde allemaal verkeerde informatie naar de Duitsers die zo op het verkeerde been werden gezet en de invasie verkeerd hadden ingeschat. Dit sprak mij erg aan omdat ik het interessant vond dat de Duitsers niets hadden gemerkt. Daarom heb ik voor het onderwerp, D-day gekozen. Ik heb in de 3e klas ook een verslag gemaakt over D-day en dat ging meer over hoe alles verliep. Omdat we nu heel gedetailleerd alles moesten ontdekken leek het mij leuk om te kijken naar de voorbereidingen van de invasie op Normandië. Ik begon met het lezen van boeken en vond zo veel informatie. Op internet heb ik ook gezocht maar daar was niet erg betrouwbare informatie te vinden. Het was vooral informatie die ten gunste was van de Amerikanen. Ik wilde ook informatie hebben over de Duitsers. Dit was in de boeken wel meer te vinden. Ook heb ik de film Saving private Ryan gekeken. Ik vond dat erg interessant. Dat gaat over D-day. Het was heel echt op mij overgekomen. Ik begin nu met mijn scriptie, het gaat over de voorbereidingen van de Duitsers en de geallieerden op D- day, D-day zelf en het vervolg van de oorlog. Veel leesplezier!!! Inleiding: Op 21 maart 1944 verklaarde Hitler het volgende: Het is duidelijk, dat er een Engels-Amerikaanse landing in het westen moet komen en zal komen. Hoe en waar dat weet niemand. Op 6 juni 1944 is het zover en dan vindt de grootste invasie uit de wereldgeschiedenis plaats in Normandië onder codenaam Operation Overlord. De geallieerden stonden onder leiding van generaal Dwigt David Eisenhower. De voorbereidingen voor de invasie waren al ruim van tevoren begonnen en de Duitsers wisten dat er een invasie aan zat te komen. Ook de Duitsers waren al in 1942 bezig met de voorbereidingen om de invasie te stoppen. Het enige probleem van de Duitsers was dat zij niet wisten waar en wanneer het zou beginnen. De geallieerden kozen Normandië uit omdat zij dachten dat dit de meest gunstige ligging was om de Duitsers te verslaan. Ze hadden namelijk ook via Italië een route naar Berlijn bedacht. De Amerikanen met zijn bondgenoten, Engeland en de Sovjet-Unie, wilden eerst Duitsland verslaan en Pagina 1 van 12

2 daarna door gaan naar Japan. De Japanners hadden een verbond met Duitsland en Italië. Uiteindelijk bleek dat de invasie in Normandië een succes voor de geallieerden werd. D-Day was de laatste klap die Duitsland niet meer kon verwerken en de oorlog liep ten einde. In deze scriptie komen de volgende onderwerpen aan de orde: - Een korte geschiedenis waarom de invasie noodzakelijk was. - De internationale verhoudingen in de wereld tijdens de tweede wereldoorlog. - Hoe D-Day voorbereid werd. - Wat de Duitsers deden om de invasie te voorkomen. - Hoe de invasie verliep - Waarom de invasie een succes werd De Duitsers waren verslagen en Hitler pleegde zelfmoord. Het viel mij op dat de Duitsers weinig van de invasie afwisten en niet veel tegenstand boden. Daarom wil ik in deze scriptie ontdekken hoe het kon dat de Duitsers nooit achter de precieze plaats en datum zijn gekomen en waarom de Duitsers de invasie niet konden voorkomen. Mijn hoofdvraag is dus: - Waarom konden de Duitsers de invasie niet voorkomen? Ik heb ook verschillende deelvragen bedacht die ik ga beantwoorden: Hoofdstuk 1 gaat over de vraag: Waarom werd er een invasie gepland? Hoofdstuk 2 gaat over de vraag: Hoe waren de internationale verhoudingen tijdens de tweede wereldoorlog? Hoofdstuk 3 gaat over de vraag: Hoe werd de Invasie voorbereid? Hoofdstuk 4 gaat over de vraag: Wat deden de Duitsers om de invasie te voorkomen? Hoofdstuk 5 gaat over de vraag: Hoe verliep de invasie? Hoofdstuk 6 gaat over de vraag: Waarom werd de invasie een succes voor de geallieerden? Hoofdstuk 1: De oorzaken voor de invasie Op 6 juni 1944 begon de invasie in Normandië. Waarom is het zover gekomen dat de geallieerden, Amerika, Engeland en de Sovjet-Unie, een invasie nodig hadden om de vrede te herstellen in Europa? Dat ga ik in dit hoofdstuk onderzoeken. Daarom is mijn deelvraag van dit hoofdstuk: Waarom werd er een invasie gepland? 1.1: De oorzaak van de tweede wereldoorlog De oorzaak van de tweede wereldoorlog lag in de eerste wereldoorlog. Hier vochten Duitsland en bondgenoten tegen Engeland en Frankrijk. Toen de eerste wereldoorlog afgelopen was, werd er een balans opgemaakt. Dit werd gedaan in Versailles. Duitsland moest Frankrijk en Engeland schadevergoeding betalen. Frankrijk kreeg ook stukken van Duitsland, Duitsland mocht niet aansluiten met Oostenrijk en het mocht geen groot leger hebben. Maar wat de Duitsers het ergste vonden was dat zij de schuld kregen van de eerste wereldoorlog. Door dit verdrag dachten Engeland en Frankrijk dat Duitsland zo zwaar gestraft was dat er nooit meer een wereldoorlog zou uitbreken. 1.2: Economische crisis Op 29 oktober 1929 vond in New York de beurscrash plaats. De koersen daalden tot een ongelofelijk laag punt. Er was crisis in Amerika. De crisis was al snel in Europa te voelen. De bevolking van Europa was ontevreden en de werkloosheid was hoog. Ook het Duitse volk was ontevreden en door de ontevredenheid kon Adolf Hitler aan de macht komen. Hitler gaf de Duitsers weer werk door allemaal Pagina 2 van 12

3 overheidsinstellingen, wegen en spoorwegen te bouwen. Het Verdrag van Versailles werd door Hitler niet serieus genomen. Hitler sloot met Duitsland aan bij Oostenrijk en hij begon te bouwen aan een nieuw groot Duits rijk. De aansluiting mocht volgens het verdrag niet. Maar omdat Engeland en Frankrijk bang waren dat er anders weer een wereldoorlog zou komen reageerden zij niet. Engeland en Frankrijk voerden de politiek van het pacifisme. Ze hielden Hitler de hele tijd in de gaten maar hij ging gewoon door met dingen die niet mochten volgens het Verdrag van Versailles. Hij ging Duitsland steeds meer uitbreiden, maakte een leger dat heel erg groot was en toen vond Hitler het de tijd om Polen aan te vallen. Hitler was op zoek naar Lebensraum en dat lag in Polen. 1.3: De aanval op Polen Op 1 september 1939 viel Duitsland Polen aan. Dit was voor Engeland en Frankrijk de druppel die de emmer deed overlopen. Ze hadden de hele tijd toegekeken hoe Hitler zich niets aantrok van het verdrag. Engeland en Frankrijk reageerden steeds niet omdat ze bang waren voor een nieuwe wereldoorlog binnen 30 jaar. Maar toen Hitler Polen binnenviel konden ze niet meer de politiek van het pacifisme blijven volgen. Daarom verklaarden zij op 3 september 1939 Duitsland de oorlog. Er werd nog niet gevochten tussen de landen. Maar Hitler was, ondanks dreigementen van Engeland en Frankrijk, niet van plan te stoppen met de uitbreiding van het Derde rijk. In het jaar 1940 werden bijna alle landen, die tegen de Duitsers waren, veroverd. Ook Frankrijk, met daarbij Normandië, werd door de Duitsers veroverd. Alleen Engeland overleefde de aanval in The battle of Britain. De andere landen waren bondgenoot van Duitsland of ze waren neutraal. 1.4: Pearl Harbor en Amerika in de oorlog In 1940 vertelde de Amerikaanse president Roosevelt dat hij niets met de oorlog in Europa te maken wilde hebben. In Amerika heerste de politiek van het isolationisme. De Amerikanen wilden niets te maken hebben met dingen die aan de andere kant van de oceaan gebeurde. Maar toen Japan op 7 december 1941 Amerika aanviel met een onverwachte aanval op de marinebasis Pearl Harbor, wist Roosevelt dat hij niet meer kon afwachten tot de oorlog in Europa afgelopen was. Daarom verklaarden de Amerikanen, Duitsland en Japan de oorlog en sloten zij zich aan bij de geallieerden. De geallieerden bestonden nu dus uit Engeland, Amerika en de Sovjet-Unie. 1.5: Operatie Barbarossa In 1939 hadden Hitler en Stalin, De leider van de Sovjet-Unie, het Molotov von Ribbentrop-pact opgesteld. Hierin stond dat beide landen elkaar niet zouden aanvallen. Maar ook hier hield Hitler zich niet aan de afspraak. Duitsland begon op 22 juni 1941 met hun aanval op de Sovjet-Unie onder codenaam: O peratie Barbarossa. Hitler verwachtte dat hij de Sovjet-Unie snel kon veroveren. Hij wilde dat voor de winter, Leningrad, Stalingrad en Moskou werden ingenomen want de Russische winters zouden in het nadeel werken van de Duitsers. Het begin verliep voorspoedig voor de Duitsers, ze ondervonden weinig tegenstand van de Russen. Het Russische volk zag de Duitsers zelfs als bevrijders van de dictator Stalin. Maar naarmate de Duitsers verder trokken en meer Russen vermoorden gingen de Russen anders aankijken tegenover de Duitsers. Zij waren nog slechter dan Stalin. Toen riep Stalin het Russische volk op, om nog een keertje voor moeder Rusland te strijden. Het volk vocht nu massaal tegen de Duitsers en vanaf februari 1943 stond de Duitse opmars stil. De Duitsers hadden Stalingrad nog niet veroverd en moesten zich terugtrekken. 1.6: Het offensief aan de westkant Pagina 3 van 12

4 De Sovjet-Unie, die langzaam richting Berlijn ging, eiste van de andere geallieerden, Amerika en Engeland, een tweede offensief aan de westkant van Duitsland. De Russen wilde dat omdat Duitsland dan moest kiezen tussen het Oosten en Westen. Dit vonden Engeland en Amerika een goede reden en daarom gaven ze toe aan de eis. Toen begonnen de geallieerden met de voorbereidingen van de invasie. 1.7: Samenvatting Hoofdstuk 1 Eerst ziet u de vraag staan en daarna geef ik het antwoord op mijn deelvraag: Waarom werd er een invasie gepland? De Tweede Wereldoorlog ontstond omdat Duitsland zich niets van het Verdrag van Versailles aantrok. Het verdrag werd opgesteld omdat Engeland en Frankrijk niet nog een keer een wereldoorlog wilden hebben. Bovendien stond in het verdrag dat de Duitsers de schuld kregen van de Eerste Wereldoorlog. In Amerika vond in 1929 de beurscrisis plaats. Dit waaide over naar Europa. Hierdoor kon Adolf Hitler de macht pakken in Duitsland. Hitler nam niets aan van het verdrag en sloot zich aan met Oostenrijk. Dit mocht niet volgens het verdrag maar Engeland en Frankrijk wilden geen oorlog riskeren. Maar toen Hitler Polen aanviel begon hij met een oorlog om de Duitse Lebensraum te vergroten. De Engelsen en de Fransen hadden er genoeg van en daarom verklaarden zij Duitsland de oorlog. Toen Amerika, door de Japanners via een onverwachte aanval op Pearl Harbor, in de oorlog verwikkeld raakte verklaarden ook zij de oorlog aan Duitsland. De Duitsers hadden inmiddels al de Sovjet-Unie aangevallen, maar moesten zich door de winter toch terug trekken. Toen de Russen richting Berlijn trokken eisten zij van de andere geallieerden een tweede offensief vanuit de westkant. Engeland en Amerika voldeden aan de eis van de Russen en daarom werd er een invasie gepland. Hoofdstuk 2: De internationale verhoudingen tijdens de Tweede Wereldoorlog Amerika en de Sovjet-Unie zijn niet de grootste vrienden geweest. Toch hebben zij samen een eind gemaakt aan de tweede wereldoorlog. In dit hoofdstuk ga ik ontdekken hoe de internationale verhoudingen waren tijdens de Tweede Wereldoorlog. Daarom is mijn deelvraag: Hoe waren de internationale verhoudingen tijdens de tweede wereldoorlog? 2.1: De verhouding tussen Duitsland en zijn bondgenoten Hitler had, vlak nadat hij de macht had gepakt, met Mussolini, de leider van Italië, een bondgenootschap gesloten. Zo ontstond de As Rome-Berlijn. In 1936 breidde het uit met Japan en zo ontstond het Antikomiternpact. Dit pact had de bedoeling om de Sovjet Unie te verzwakken. Japan wilde zijn macht in Azië uitbreiden. Het bondgenootschap was makkelijk voor Duitsland dat zo twee vrienden had. 2.2: Hoe kwamen de geallieerden bij elkaar? Toen Duitsland de Sovjet-Unie aanviel sloot de Sovjet-Unie een bondgenootschap met Engeland. Het was uit nood geboren. Een vijand van de vijand is een vriend. Na de Japanse aanval op Pearl Harbor sloot ook Amerika zich aan bij de twee landen en zo ontstond, De Grote Alliantie. De geallieerden gingen samen Duitsland van twee kanten aanvallen. Hierdoor werd het moeilijk voor Duitsland om twee kanten tegelijk te verdedigen. 2.3: De relaties tussen Engeland, Amerika en de Sovjet-Unie Op 14 augustus 1941 hadden de Britse premier Winston Churchill en de Amerikaanse president Franklin Roosevelt een bijeenkomst midden op de Atlantische Oceaan, het Atlantisch Handvest. Hier werden dingen besloten over de toekomst na de tweede wereldoorlog. Engeland en Amerika hadden Stalin niet uitgenodigd omdat ze een enorm wantrouwen ten opzichte van Stalin hadden. Tijdens de conferentie in Teheran, in december 1943, kwamen de drie leiders wel bij elkaar. De oorlog liep Pagina 4 van 12

5 toen al de goede kant op voor de geallieerden, want de Sovjet-Unie dreef de Duitsers weer terug naar Berlijn. Hier werd besloten dat er een tweede front aan de westkant zou komen. Ook eiste Stalin dat, na de oorlog, de Sovjet-Unie weer het land terugkreeg dat ze kwijt waren geraakt na de revolutie in Engeland vond het goed want ze zouden hun kolonies behouden. De geallieerde landen hadden dus allemaal hun belangen. Eind 1944 ging Churchill, zonder dat Roosevelt dit wist, naar Moskou toe, om samen met Stalin, een verdeling te maken van het Europa na de oorlog. Hier werden alle grenzen veranderd. In februari 1945 kwamen de 3 bij elkaar in Jalta. D-day was inmiddels een succes geworden en de oorlog liep tegen het einde. Duitsland werd hier verdeeld in vier stukken en ook Berlijn werd opgedeeld in vier stukken. Amerika, Engeland, Frankrijk en de Sovjet-Unie kregen zeggenschap over het gebied. 2.4: Samenvatting van Hoofdstuk 2 Eerst ziet u de vraag staan en daarna geef ik het antwoord op mijn deelvraag: Hoe waren de internationale verhoudingen tijdens de tweede wereldoorlog? De Amerikanen hadden een groot wantrouwen ten opzichte van de Sovjet-Unie. Het verschil tussen de communisten en de kapitalisten was toen al goed zichtbaar. Engeland wilde met de afspraken vooral de afzetgebieden en zijn kolonies behouden. Engeland had samen met de Sovjet-Unie Europa al verdeeld zonder dat Roosevelt dit wist. Hierdoor nam het vertrouwen van de Amerikanen ten opzichte van de Engelsen ook weer af. De internationale verhoudingen waren dus niet goed tussen de geallieerden. Ze wantrouwden elkaar en wilden niets voor elkaar doen. De verhoudingen tussen Duitsland en zijn bondgenoten was beter. Deze was ook ontstaan omdat alledrie de landen er alleen voorstonden en dus steun bij elkaar zochten. Er waren tijdens de tweede wereldoorlog eigenlijk twee machtsblokken. De deelnemende landen hadden allemaal verschillende belangen bij het bondgenootschap. De verhoudingen waren dus niet goed tijdens de tweede wereldoorlog. Elk land deed wat hem het beste uitkwam. Hoofdstuk 3: De voorbereidingen van de geallieerden voor de invasie Omdat Stalin aan de andere geallieerden, Engeland en Amerika, om een tweede offensief gevraagd had, werd er in Londen een hoofdkwartier opgesteld. Hier werden alle belangrijke beslissingen genomen. Ik ga in dit hoofdstuk onderzoeken hoe de invasie werd voorbereid. Daarom is mijn deelvraag: Hoe werd de Invasie voorbereid? 3.1: De S.H.A.E.F. In Londen vonden de voorbereidingen plaats van de operatie Overlord. Het hoofdkwartier van de S.H.E.A.F. (Supreme Headquarters Allied Expeditionary Forces) bestond uit de mensen: Bradley, Ramsey, Tedder, Eisenhower, Montgomery, Leigh-Mallory en Bedell Smith. Hier werden alle belangrijke beslissingen genomen. Generaal Eisenhower werd door de Amerikaanse president Roosevelt tot opperbevelhebber gekozen. De S.H.A.E.F., staand vlnr: Bradley, Ramsey, Leigh-Mallory, Bedell Smith. Zittend vlnr: Tedder, Eisenhower en Montgomery 3.2: Eisenhower als opperbevelhebber De Amerikaan Dwight David Eisenhower, de latere president van de Verenigde Staten in de periode: 1953 tot 1961, werd opperbevelhebber van de operatie. Bernard Montgomery is een Engelse veldmaarschalk die de Duitsers in El-Alamein verslagen had en een zeer geliefd persoon was bij het Engelse volk. Hij wilde opperbevelhebber worden, maar in plaats daarvan zou Montgomery de verantwoordelijkheid dragen voor de voorbereidingen van de invasie. Hiermee gaf Eisenhower, Montgomery een belangrijke rol en zo werd een rel binnen de S.H.A.E.F bezworen. Normandië werd gekozen als plek omdat het strategisch zeer Pagina 5 van 12

6 gunstig was als landingsplaats. Wanneer het strand ingenomen was konden de geallieerden zo doortrekken naar Duitsland. Daarna werden er 2 legergroepen gevormd. Eisenhower gaf Montgomery het commando over de Britse-Canadese legergroepen en Generaal Omar Bradley kreeg het bevel over de Amerikaanse legergroep. Eisenhower bleef opperbevelhebber en kreeg het bevel over de landstrijdkrachten. Eisenhower verdeelde dus alle rollen in de S.H.A.E.F. Eisenhower had een plan opgesteld. Het C.O.S.S.A.C. plan. Dat betekent: Chief of Staff to the Supreme Allied Commander. 3.3: Het C.O.S.S.A.C. plan Ondanks dat Eisenhower, Montgomery een belangrijke rol had gegeven, waren er nog veel verschillen tussen de twee. Het C.O.S.S.A.C. plan was opgesteld door Eisenhower, maar het werd door Montgomery in twijfel getrokken. Hij kwam tot de ontdekking dat het plan onuitvoerbaar was. Hij had daar verschillende redenen voor. Montgomery vertelde aan de Engelse premier Churchill dat hij het C.O.S.S.A.C. plan beter kon afkeuren. Montgomery had namelijk zelf een ander plan bedacht. Toen Eisenhower dit las stemde hij toe met het plan van Montgomery. Het verbeterde C.O.S.S.A.C. plan zag er als volgt uit. 1. Het front van het oorspronkelijke C.O.S.S.A.C. plan werd verbreed. 2. Ze moesten eerder de brug bij Cherbourg veroveren. 3. Er werden meer divisies ingezet bij de stranden. Door de veranderingen in het plan werd de datum van begin mei verschoven naar begin juni. De precieze datum was afhankelijk van een aantal factoren: 1. Het droppen van de parachutisten moest zo dicht bij een datum rond volle maan gebeuren. 2. De 3 luchtlandingsdivisies moesten zo snel mogelijk steun krijgen van schepen. 3. De stranden moesten snel bereikt worden, omdat het strand bezaaid lag met mijnen. Als het getij laag lag konden de mijnopruimers de mijnen ongedaan maken. Deze elementen samen bepaalden dat de invasie tussen 5 en 7 juni 1944 moest plaatsvinden. Volgens Eisenhower kon het niet later want dat zou de invasie in gevaar brengen. Verkenningsvliegtuigen hadden namelijk foto s van de Normandische kust gemaakt en daaruit bleek dat er steeds meer Duitse tanks richting het gebied trokken. Ook kreeg Eisenhower inlichtingen van de Amerikanen dat Duitsland vergevorderd was met de ontwikkeling van atoomwapens. Uiteindelijk werd met het C.O.S.S.A.C. plan op 6 juni 1944 operatie Overlord uitgevoerd. 3.4: Spionagewerk in Frankrijk Toen een Duitse officier een document in handen kreeg was hij stomverbaasd over de gedetailleerde elementen op de kaart. Elke Duitse beweging werd genoteerd. Toen de officier dit zag wist hij het zeker wat Hitler al een tijdje vermoedde. Er gaat een invasie komen. Waar en wanneer de invasie zou plaatsvinden was alleen nog niet bekend. De geallieerden hadden perfect spionagewerk afgeleverd. De spionage werd gedaan door Franse burgers die in de bezette gebieden een heel spionage netwerk hadden opgezet. Dit stond onder leiding van kolonel Remy. Alle ontdekkingen van Franse burgers werden doorgestuurd naar Londen waar Remy verbleef. Zo kwamen de geallieerden aan de beste en meest gedetailleerde kaarten. 3.5: De rol van de luchtmacht De luchtmacht was heel belangrijk voor en tijdens de invasie. Bevelhebber over de luchtmacht werd Trafford Leigh-Mallory. Hij gaf de Amerikaanse en Engelse vliegtuigen de opdracht om de Duitse vliegtuigindustrie in het Westfalen gebied onder handen te nemen. In de week van 20 februari tot 26 Pagina 6 van 12

7 februari werden er 7 dagen lang, 24 uur per dag, bommen gelost op de Duitse vliegtuigindustrie. Dit was van essentieel belang voor het slagen van operatie overlord. Ook de grote steden, Berlijn, Frankfurt en Hannover kregen verschillende bombardementen te verwerken. Hieruit bleek dat de Amerikaanse en Britse vliegtuigen vanuit Londen heel Duitsland konden bombarderen. Generaal Spaatz gaf Eisenhower een tip om eerst alle olievoorraden te bombarderen. Dan konden de Duitsers niet meer alle vliegtuigen gebruiken. Niet alleen in Duitsland zelf, maar ook in Roemenië, waar een grote olievoorraad van Duitsland lag, werd er op de olie-industrieën geschoten. Ook werden wegen en spoorwegen naar Normandië platgegooid. Hierdoor konden de Duitse reservetroepen het slagveld minder snel bereiken. Als belangrijkste doel van de bombardementen werd de kust uitgekozen. Hierdoor werd het voor de landtroepen gemakkelijker om het vasteland te bereiken. De luchtmacht had dus een belangrijke taak volbracht voordat de invasie zou beginnen. 3.6: Samenvatting Hoofdstuk 3 Eerst ziet u de vraag staan en daarna geef ik het antwoord op mijn deelvraag: Hoe werd de Invasie voorbereid? In Londen bevond zich het hoofdkwartier van de S.H.A.E.F. Hier werden alle belangrijke beslissingen over D-Day genomen. Dwight Eisenhower werd tot opperbevelhebber gekozen en hij moest de invasie goed laten verlopen. Het C.O.S.S.A.C. plan werd opgezet met daarin de belangrijkste punten waar aan voldaan moest worden door de legers. Op die manier zouden de Duitsers verslagen kunnen worden. De luchtmacht had een heel belangrijke rol in de voorbereidingen, zij hebben grote olievoorraden platgegooid. Duitse vliegvelden werden gebombardeerd door de geallieerden. Ook hadden ze belangrijke wegen en spoorwegen onbegaanbaar gemaakt en daarmee was de bereikbaarheid van Duitse tanks naar Normandië verslechterd. Er werd in Frankrijk een heel spionageteam opgezet die hun informatie weer doorstuurde naar Londen. Op deze manier werd de invasie voorbereid. Hoofdstuk 4: De voorbereidingen van de Duitsers op de invasie Ook de Duitsers bereidden zich op de invasie voor. Ze wisten dat er een invasie aan zat te komen. Ze wisten alleen niet waar en wanneer het zou plaatsvinden. De Duitsers bouwden daarom aan een muur. Ik ga in dit hoofdstuk onderzoeken hoe de Duitsers zich voorbereidden op de invasie. Daarom is mijn onderzoeksvraag ook: Wat deden de Duitsers om de invasie te voorkomen? 4.1: Generaal Rommel en de Atlantische muur De Duitsers wisten dat er een invasie aan zat te komen, want ze waren al lang gebombardeerd en ze hadden ook enkele kaarten onderschept, maar waar en vooral wanneer het zou gebeuren was voor hen een groot raadsel. De invasie moest volgens deskundigen plaatsvinden in Normandië of in Calais. De datum zou liggen tussen Mei en Augustus Rommel werd in November 1943 door Hitler benoemd tot veldmaarschalk en hij moest de geallieerden tegenhouden. Rommel had een plan bedacht waarmee hij dacht dat de geallieerden er niet langs zouden kunnen. Hij had een muur gemaakt langs de Franse kust. Hij noemde die muur de Atlantische muur. Rommel was van plan om van de rotsachtige kust van Normandië een onneembare barrière te maken door obstakels in het water en mijnen op het strand te leggen. Mochten de geallieerden toch voorbij het strand komen en op de rotsen klimmen, dan waren daar ook nog mitrailleurnesten om hen onder vuur te nemen. De bouw van de muur begon al in 1942 dus voordat Rommel het bevel had gekregen. Franse burgers moesten, onder dwang, de muur bouwen. 4.2: Verschillende opvattingen over de Atlantische muur Bij de Duitsers was hetzelfde probleem als bij de geallieerden. Rommel werd benoemd tot veldmaarschalk Pagina 7 van 12

8 maar Karl Von Rundstedt wilde ook een grote rol hebben. Zo was er ook in het Duitse kamp een onduidelijke situatie wie nou precies de leiding had over de troepen. De heren hadden ook allebei een ander idee over de verdediging van de kustlijn. Rommel wilde de geallieerden in zee al vernietigen. Ze mochten niet het land bereiken. Daarom werd de muur dichtbij de zee gemaakt. Rommel wilde ook de tanks voor de geallieerde aanval op de plek hebben, want ze konden via de gebombardeerde wegen niet op tijd ter plekke zijn. Von Rundstedt was het hier niet mee eens want hij geloofde niet dat de invasie in Normandië zou plaatsvinden. Ook wilde hij de tanks niet voor de invasie al ter plekke hebben want als de invasie ergens anders plaatsvond stonden de tanks niet op goede plek en konden ze niet meer naar de plek waar de invasie wel was. Rommel had de volgende tactiek bedacht om de geallieerden te verslaan: De Duitse soldaten moesten hun tegenstander constant onder vuur nemen zodat zij de moed verloren en zich terug zouden trekken. Maar Von Rundstedt was niet de enige die Rommel zijn plannen niet goedkeurde, ook Heinz Guderian vond het plan niet goed. Hij ging bij Hitler vragen wat de juiste oplossing was. Guderain beweerde net zoals Von Rundstedt dat de tanks voor de invasie niet ter plekke moesten zijn. Omdat Hitler dacht dat er nog een invasie zou komen na de eerste ging hij overstag en kwam hij met een compromis. Er werden nu 4 tankdivisies achtergehouden en de rest was al bij de stranden. 4.3: Hitler over Rommel Toen Rommel druk bezig was met zijn voorbereidingen op de Atlantische muur zei Hitler het volgende tegen Rommel: Als we er niet in slagen de invasie tot stilstand te brengen en de vijand terug te drijven de zee in, zal de oorlog verloren zijn. Hitler had het grootste vertrouwen in Rommel maar geloofde niet dat de invasie in Normandië zou plaatsvinden. De vrees dat de invasie niet alleen in Normandië zou plaatsvinden was te groot. Daarom kreeg Rommel, ondanks aanvraag, geen nieuwe manschappen en materialen tot zijn beschikking. Hitler geloofde niet meer in een goede afloop van de oorlog. 4.4: De marine en luchtmacht invasie De Duitsers hadden nog een probleem. De Duitse luchtmacht was bijna helemaal weggevaagd door alle geallieerde bombardementen. Ook de marine was door de geallieerden onder handen genomen. Hierdoor hadden de Duitsers weinig kracht om de geallieerden op zee aan te vallen. De luchtmacht van Duitsland was niets meer ten opzichte van de geallieerden. Tijdens D-day kon er maar een klein deel van de marine uitlopen. Ook de luchtmacht kon niet effectief optreden tegen de overmacht van de geallieerden. 4.5: Samenvatting Hoofdstuk 4 Eerst ziet u de vraag staan en daarna geef ik het antwoord op mijn deelvraag:wat deden de Duitsers om de invasie te voorkomen? Hitler had generaal Rommel tot veldmaarschalk benoemd. Rommel kreeg de opdracht om de geallieerden tegen te houden. Hij liet zijn manschappen bouwen aan een muur waar de geallieerden niet tegenop zouden kunnen. Deze muur noemden ze de Atlantische muur. Verder konden de Duitsers niet veel meer doen om de invasie te voorkomen. Ze probeerden aan geheime informatie te komen maar dit lukte niet veel. De luchtmacht en marine had geen betekenis meer want deze was gebombardeerd door de geallieerden. De Duitsers probeerden van alles om de invasie te voorkomen maar het had een beperkt aantal middelen. Onderling was er een machtsstrijd gaande tussen Rommel en Van Rundstedt. Rommel beweerde dat de tanks voor de invasie al bij de stranden moesten staan. Von Rundstedt vond van niet. Daarom sloot Hitler een compromis. Hitler zelf had ook weinig vertrouwen in een goede afloop. Duitsland was dus nog niet klaar om de invasie te verdedigen. Pagina 8 van 12

9 Hoofdstuk 5: De invasie begint Op 6 juni 1944 gaf Eisenhower het bevel dat de grootste invasie uit de menselijke geschiedenis kon beginnen. Hoe het allemaal verliep ga ik in dit hoofdstuk uitleggen. Daarom is mijn deelvraag: Hoe verliep de invasie? 5.1: Waar vind de invasie plaats? De geallieerden hadden twee locaties om de invasie uit te voeren. De eerste was bij Calais en de tweede was bij Normandië. Het werd uiteindelijk Normandië omdat dit gebied veel slechter verdedigd werd dan in Calais. De overtocht naar Calais was wel korter maar het was moeilijker om op de stranden te komen. Ook kon er, als er voor Normandië gekozen werd, vanuit meer havens vertrokken worden om zo tegelijkertijd naar Normandië te gaan. Daarom werd de invasie in Normandië uitgevoerd. Er werd eerst nog gedacht om de invasie in Italië uit te voeren maar dat bleek al snel geen goed alternatief. In Normandië zou dus de invasie beginnen. Alleen op welke datum was nog niet bekend. 5.2: Waarom 6 juni? Nadat alle voorbereidingen gedaan waren was het tijd om te bepalen wanneer de invasie moest beginnen. D-day was gepland op 5 juni en daarom vond Montgomery dat de invasie moest beginnen. Eisenhower was van mening dat ze moesten wachten met de invasie. Hierdoor was er weer een discussie in de S.H.A.E.F. Het was op 5 juni beter weer dan op 6 juni. Eisenhower hield op 5 juni 1944 een toespraak en zei de volgende woorden: Soldiers, sailors, and airmen of the Allied Expeditionary Force! You are about to embark upon the great crusade toward which we have striven these many months. The eyes of the world are upon you! Op 6 juni wilde Eisenhower zijn invasie starten. Tedder en Leigh-Mallory beweerden dat het wolkendek te dik was. Hierdoor konden de vliegtuigen het land niet zien. Ook stond er een harde wind waardoor de parachutisten niet op de goede plek landden. Maar omdat Eisenhower opperbevelhebber was moest hij beslissen of het op 6 juni begon of dat er nog een dag gewacht werd. Uiteindelijk gaf hij het startsein voor het begin van de grootste invasie in de wereldgeschiedenis van de mensheid. 5.3: De aanvallen De Duitsers waren verrast door de aanvallen. De geallieerde landstrijdkrachten hadden veel steun van de luchtmacht en de marine. De luchtmacht kon, ondanks het dikke wolkendek, goed de Atlantische muur zien en ze schoten vaak raak. De geallieerden hadden 6 weken nodig om de hele Atlantische muur te vernietigen. Dit kwam omdat de Duitse tanks vele malen sterker waren dan die van de geallieerden. De tanks van de geallieerden hadden een bereik van 500 meter terwijl een Duitse tank een bereik had van 1000 meter. De pantser van de Duitsers was ook veel dikker, dus ze konden meer hebben. Maar omdat de geallieerden met een grote meerderheid aankwamen konden ze de Duitsers toch verslaan. Eisenhower had veel manschappen gebruikt tijdens D-day. Al deze manschappen waren verdeeld in 39 divisies, die stonden onder bevel van een generaal en die stond weer onder bevel van Eisenhower. Zo had Eisenhower over iedereen het laatste woord. De troepen landden op verschillende stranden. De bekendste zijn Ohama en Utah Beach. 5.4: De landingen op de stranden Ohama en Utah Beach Om een uur s nachts zouden de mijnenvegers al beginnen met het opruimen van de obstakels voor de kust van Omaha en om drie uur s nachts begonnen de transportschepen met het uitladen van de landingsvaartuigen. Het was half 5 en toen begonnen de landstrijdkrachten aan hun 17 kilometer lange tocht naar de kust van Omaha. Ze zouden om half zeven s ochtends aankomen. Op een afstand van ongeveer 3 kilometer ging er van alles verkeerd. Door de harde wind en omdat de Duitsers ze de hele tijd Pagina 9 van 12

10 beschoten kwamen de landingsvaartuigen niet op de goede bestemming, de meeste kwamen op een strand ten oosten van Ohama beach terecht. De vaartuigen liepen op 90 meter van het strand vast of waren al gezonken, de soldaten moesten door diep water lopen en vanwege hun zware bepakking verdronken ze al voordat ze het strand bereikt hadden. Als de soldaten aan land kwamen moesten ze nog over het open strand van Omaha lopen terwijl de Duitsers gericht door bleven schieten. Utah is het meest westelijke strand van allemaal. Ook hier zouden een paar uur voor de invasie de mijnvegers komen. De aanval vond om half zeven plaats. Doordat het tij eb was, konden de geallieerden de obstakels en mijnen zien die de Duitsers hadden neergezet. Ook in Utah moesten de landstrijdkrachten door een vuurregen van de Duitsers het strand bereiken. De Duitsers konden de geallieerde overmacht niet aan en daarom hebben de geallieerden de stranden bereikt en veroverd. Ohama en Utah Beach waren de belangrijkste stranden die veroverd moesten worden. Er zijn veel soldaten opgeofferd voor de verovering van de stranden en dus voor het slagen van D-Day. 5.5: Samenvatting van Hoofdstuk 5 Eerst ziet u de vraag staan en daarna geef ik het antwoord op mijn deelvraag: Hoe verliep de invasie? De invasie verliep niet vlekkeloos. De geallieerden wisten niet wanneer ze de invasie nou moesten uitvoeren. Eisenhower hakte uiteindelijk de knoop door om te zeggen dat ze op 6 juni 1944 vertrokken. Ook waar de plaats van de invasie was, was niet altijd duidelijk. Het werd uiteindelijk Normandië en niet Calais omdat Normandië veel slechter verdedigd werd door de Duitsers. De geallieerden vielen met veel manschappen aan. Hierdoor was het voor de Duitsers moeilijk om de tegenstander te stoppen. De geallieerden moesten een aantal stranden innemen. De belangrijkste waren Utah en Ohama beach. De verovering van deze stranden ging niet makkelijk. De landstrijdkrachten moesten veel in het water lopen, omdat de boten er niet langs konden. De Duitsers konden de veel mensen vermoorden. Maar omdat de geallieerden in een grote meerderheid waren hebben ze de stranden uiteindelijk toch veroverd. Zo was de invasie verlopen. Het was niet vlekkeloos, want de geallieerden hebben hoge verliezen geleden bij de verovering van de stranden, maar het doel was toch behaald. Hoofdstuk 6: De geallieerden maken de invasie een succes De invasie werd een succes. Hitler pleegde zelfmoord en de Duitsers werden verslagen. In dit hoofdstuk ga ik onderzoeken hoe het kon dat de invasie een succes geworden is. Daarom is mijn hoofdvraag ook: Waarom werd de invasie een succes voor de geallieerden? 6.1: Rommel gaat naar huis In de ochtend van 5 juni waren de geallieerden in Londen druk bezig aan het overleggen wanneer het de juiste datum was om de invasie uit te voeren. In Normandië daarentegen vertrok generaal Rommel naar zijn woonplaats Ulm. Volgens de Duitse weerkundigen zou het niet het juiste weer worden om een invasie uit te voeren en daarom kon Rommel rustig naar huis. Eisenhower gaf in de ochtend van 6 juni echter het startsein van de invasie. De verrassing was voor de Duitsers compleet. 6.2: De weersomstandigheden Het weer van 6 juni 1944 was slecht, windkracht 5 en een flinke bewolking. De omstandigheden waren zeker niet ideaal voor de geallieerden maar de verrassing daarentegen was overweldigend. Het weer was slecht en het tij was eb. De Duitse Wehrmacht had volgehouden dat de invasie tijdens vloed zou worden uitgevoerd. Dat de Duitse weerberichten er naast zaten was niet zo heel verwonderlijk. De Duitsers konden namelijk niet over de instrumenten beschikken waar de geallieerden wel gebruik van konden maken. De Duitsers hadden de invasie niet verwacht en stonden daarom nog niet gevechtsklaar. Zelfs Pagina 10 van 12

11 veldmaarschalk Erwin Rommel was niet aanwezig. De geallieerden wisten door de zorgvuldige voorbereiding precies waar de zwakke plek van de Duitsers lag. 6.3: Hitler zijn onzekerheid Doordat Hitler zich niet zeker voelde van het feit dat de invasie in Normandië zou plaatsvinden had hij ook een groot deel van zijn manschappen bij Calais gestationeerd. Toen Eisenhower op 6 juni 1944 operatie overlord startte dacht Hitler dat het hier om een afleidingsmanoeuvre ging. Hij hield zijn troepen bij Calais. Later, toen er al veel geallieerden het vasteland hadden bereikt, merkte Hitler dat hij een fout had gemaakt en wist nu zeker dat de invasie in Normandië zou plaatsvinden. Hij stuurde al zijn troepen naar Normandië. Maar deze kwamen te laat, de invasie was tot dan toe geslaagd. De invasie werd een succes omdat de verrassing groot was. Hitler en Rommel hadden het allebei niet verwacht. 6.4: Samenvatting Hoofdstuk 6 Eerst ziet u de vraag staan en daarna geef ik het antwoord op mijn deelvraag: Waarom werd de invasie een succes voor de geallieerden? De invasie werd een succes omdat de Duitsers heel erg verrast waren door de plotselinge aanval. De Duitse wehrmacht had namelijk voorspeld dat er alleen een invasie mogelijk was wanneer het tij vloed was. Op 6 juni 1944 was het eb en daarom hadden de Duitsers niets verwacht. Ze waren zelfs zo verrast dat generaal Rommel naar zijn huis was gegaan omdat er toch niets kon gebeuren. Ook Hitler had zich in de war laten brengen, want hij dacht dat de aanval op Normandië een afleidingsmanoeuvre was. Daarom liet hij zijn strijdkrachten in Calais. Toen hij erachter kwam dat hij fout zat was het al te laat. Om deze redenen is de invasie een succes geworden. Conclusie: Hieronder staat het antwoord op de Hoofdvraag. Mijn hoofdvraag is: Waarom konden de Duitsers de invasie niet voorkomen? Om een aantal redenen hebben de Duitsers de invasie niet kunnen voorkomen. De Duitsers hebben namelijk zelf fouten gemaakt, maar de invasie werd ook een succes omdat de geallieerden zich goed hadden voorbereid en omdat ze in een grote meerderheid waren. De geallieerden hadden een hele goede voorbereiding voor de invasie. Hier konden de Duitsers achteraf niet tegenop. De geallieerden werkten met het C.O.S.S.A.C plan. Dit plan werd door Eisenhower en Montgomery gemaakt. De geallieerden hadden alle Duitse wegen en spoorwegen gebombardeerd om de Duitse versterkingen niet in staat te stellen om Normandië te bereiken. Ook hadden de geallieerde luchtmacht de Duitse olie-industrie onder vuur genomen waardoor de Duitsers veel minder vliegtuigen de lucht in konden sturen. De geallieerden hadden in Normandië een heel spionageteam opgezet die zeer gedetailleerde informatie gaf. Door deze voorbereidingen werd het voor Duitsland lastig om de geallieerden te stoppen. Maar de Duitsers hadden ook niet stilgezeten. Hitler had Rommel de opdracht gegeven om de geallieerden tegen te houden. Rommel wilde dit doen door het bouwen van een muur, de Atlantische muur. Hij wilde de geallieerden al in zee vermoorden en zorgen dat ze niet het strand opkwamen. Toen de aanval begon was de verrassing groot. Dit was heel belangrijk voor het slagen van de invasie. Dit kwam omdat de Duitsers hadden verwacht dat de invasie tijdens vloed zou worden uitgevoerd, maar het tij op 6 juni was eb. De verrassing is een van de oorzaken waarom de Duitsers de invasie niet konden stoppen. Volgens Rommel konden ze de geallieerden stoppen door ze vanaf het begin onder vuur te nemen waardoor de geallieerden de moed verloren en ze zich terug zouden trekken. Pagina 11 van 12

12 Het plan van Rommel was goed bedacht maar omdat de Duitsers zelf een aantal grote fouten hebben gemaakt lukte het niet om de invasie te stoppen. Zo ging Rommel een dag voor de invasie terug naar huis. Omdat Rommel thuis was wisten de Duitse legers niet precies wat ze moesten doen en de Atlantische muur was nog niet helemaal af. Rommel ging weg omdat hij zijn gezin wilde bezoeken. Hij had van de Duitse Wehrmacht gehoord dat de invasie niet zou beginnen. Het Duitse weerstation hield vol dat het alleen plaats kon vinden bij vloed. Ook wisten de Duitsers, ondanks dat ze enkele informatie hadden ontvangen, niet waar de invasie zou plaatsvinden. In Calais of Normandië. Hitler gaf de voorkeur aan Calais en had daarom ook veel troepen in Calais staan, deze stonden niet klaar toen op 6 juni Normandië werd aangevallen. Hitler geloofde dat het om een afleidingsmanoeuvre ging, maar toen hij zag dat hij ongelijk had was het al te laat en hadden de geallieerden de stranden al bereikt. Ik denk dat de Duitsers de invasie niet konden stoppen omdat ze zelf grote fouten hebben gemaakt. Hitler was onzeker, Rommel was niet ter plekke en de Atlantische muur was nog niet af. Maar de belangrijkste reden is volgens mij dat de Duitsers totaal verrast waren met de aanval. Dit kwam omdat de Duitsers zelf altijd volhielden dat de invasie bij vloed zou plaatsvinden terwijl het bij eb plaatsvond. Hierdoor stonden de Duitse troepen niet allemaal klaar om de tegenstander gelijk onder vuur te nemen en daarom konden de geallieerden op het strand komen. Toen ze eenmaal op het strand waren konden de Duitsers niets meer doen tegen een grote meerderheid. Bronvermelding: Gebruikte Boeken: - Van der Hoek, K.A. De landing in Normandië (Rotterdam 1993) - Thompson, R.W. D-Day, De bres in de vesting Europa (Antwerpen, 1994) - Van Manen, Idzard MEMO, Geschiedenis voor de tweede fase (Den Bosch 1999) - Ambrose, S.E. D-day : 6 juni 1944 (Den Haag, 2003) - Anderson, Duncan D-Day: Normandië, 6 juni 1944 (Harmelen, 1994) - Hall, Tony D-Day, De invasie in beeld (Sint Niklaas, 1994) Gebruikte Sites: Pagina 12 van 12