Theaterverslag CKV Nelly Frijda e.a.

Transcriptie

1 Theaterverslag CKV Nelly Frijda e.a. Theaterverslag door een scholier 5191 woorden 17 maart ,7 8 keer beoordeeld Vak CKV Het Theaterverslag Onze eerste activiteit was film. We moesten dus op zoek naar iets anders. Op tv hadden we een aantal cabaretshows gezien, o.a. een van Yavir Guzman. De show van Yavir Guzman was niet in de buurt te zien. Ook waren veel cabaretshows prijzig, en daar zaten we ook niet op te wachten. Onze keuze viel op een cabaretshow van Nelly Frijda e.a. Nelly kenden we al van Flodder. Daarom leek het ons een grappige show, en hebben we kaartjes besteld. 1. Algemene gegevens Titel: Revue?! Auteurs: Allard Blom, Frans Mulder en Jan van Eerd. Naam gezelschap: Nelly Frijda, Frans Mulder, Hilke Bierman en Ara Halici. (geen artiestennamen) Naam regisseur: Barrie Stevens Namen hoofdrolspelers: Nelly Frijda, Frans Mulder, Hilke Bierman en Ara Halici. Plaats en datum van de voorstelling: Donderdag 13 januari 2005, Theater Markant in Uden. 2. Plot Je kunt van deze show geen samenvatting maken. De cabaretvoorstelling bestond uit verschillende onderdelen. De onderwerpen van deze tijd kwamen voor het grootste deel aan bod. We zullen een aantal scènes beschrijven. - Een gesprek tussen 2 mensen, waarin ze vertelden aan elkaar dat er op internet veel seks te vinden is. Ze konden deze 2 woorden goed aan elkaar koppelen. Ze vonden eigenlijk dat dat niet moest kunnen, want kleine kinderen surfen ook rond op het internet. - Hilke en Ara hadden het over Marokkanen in Nederland. Ze hebben hier dan wel werk gevonden, ze kunnen niet eens fatsoenlijk Nederlands! Ze vinden dat je eerst de Nederlandse taal moet leren, en daarna werk moet gaan zoeken. Ara doet een Turk na.( het bekende accentje van een Turk) Dat was wel humoristisch om te zien. - Ara en Hilke hebben het over vet en cool. Kinderen van deze tijd zeggen vaak deze woorden. Nelly en Frans komen er aan, en praten Ara en Hilke na: Coool!! Keiiiii Vet!, zeggen ze. Pagina 1 van 9

2 - Ara en Frans doen 2 homo s na. Ze vinden dat ze wel mogen trouwen, maar elkaar in de openbaarheid kussen vinden ze iets te ver gaan. Het komt trouwens ook voor dat homo s kindjes uit andere landen adopteren. De grap is dat wanneer de kinderen dan groot zijn vragen wie mama is? Ze hebben 2 vaders! - Frans komt het podium opgelopen. Hij zegt: ik heb zin in een sigaret!. Steeds meer mensen proberen te stoppen. Hij dus ook, maar kan het niet. Hij heeft ontzettend zin in een sigaret maar kan zijn sigaretten niet vinden. Nelly komt het podium op en heeft wel sigaretten bij. Frans krijgt een sigaret. - Nelly en Frans zijn verkleed als 2 oma s. Ze zitten aan een tafeltje, en hebben een hoedje op en een bloemetjesjurk. Ze zijn aan het snuiven. Ze hebben het over Amsterdam, want daar stikt het van de coffeeshops en gebruiken veel jongeren drugs. Ze hebben drugsspuiten bij, en spuiten zich zelf in. Ze vinden dit eigenlijk niet goed, en ze vinden dat ze zelf ook verkeerd bezig zijn! - Ara en Frans zijn aan het praten over Amsterdam. Je hoort vaak op het nieuws dat er weer iemand is doodgeschoten in Amsterdam. Ze hebben er een slecht beeld op. Ze maken een grap dat over een paar jaar niemand meer in Amsterdam woont, omdat er zo veel slechte dingen gebeuren. - Bijna alle jongeren hebben een mobieltje en smsen te vaak. Ara komt het podium op met een mobieltje, maar weet eigenlijk niets van een telefoon. Hij probeert een beetje stoer te doen door te zeggen dat hij al heel veel smsjes heeft gestuurd. Hilke komt het podium op en zegt: stuur me is een smsje! Ara staat maar wat te klungelen, en hij wordt uitgelachen. Wie snapt nou niet hoe een mobieltje werkt?! - In ons land hebben we recht op onze eigen vrijheid. We mogen onze mening geven. Maar als Theo van Gogh of Pim Fortuyn dat doet, worden ze wel vermoord. Frans heeft hier kritiek op, hij vindt dat niet kunnen. - Hilke en Ara hebben het over Idols. Ze vinden het een nutteloos programma. Eerst krijgt de winnaar alle aandacht, en nou is bijna iedereen Jamai vergeten. Ze vinden Jamai niet eens aantrekkelijk, hij is niet boeiend genoeg om naar te kijken. En Jim kan nog alleen nog maar optreden bij Fox Kids zeggen ze. Conflicten: - Ara en Hilke zijn de kinderen van Nelly en Frans. Ze vinden Nelly en Frans ouderwets. Nelly en Frans weten niet waarom. Zijn hoge hakken en een pet dan wel in? Kinderen en ouders begrijpen elkaar niet. Nelly en Frans worden boos, ze vinden zichzelf niet ouderwets. Dit hadden Ara en Hilke niet mogen zeggen! Ze krijgen huisarrest. - Er ligt een hondendrol op de straat. Hilke en Nelly lopen erlangs. Nelly zou het graag netjes op willen ruimen, maar Hilke moet daar niet aan denken. Hilke zegt: Als jij die hondendrol wilt opruimen, dan doe je dat maar mooi alleen! Nelly besluit het op te ruimen en Hilke loopt weg, die vindt dat niet kunnen! - Ara en Hilke moeten de was doen en koken. Ze hebben daar geen zin in. Ze schelden hun vader en moeder uit voor luie oudjes! en saaie sukkels. Ze krijgen een beetje ruzie. Nelly en Frans vinden hun kinderen veel te brutaal! - Ara en Hilke zijn een potje aan het tennissen. Hilke kan er niet tegen dat Ara voor staat. Ze wordt een beetje boos, en gaat steeds harder en wilder slaan. Ara krijgt een bal tegen zijn hoofd. Hij vindt dat niet leuk! Ara is boos en rent even later Hilke achterna, en probeert haar te slaan. - Ara heeft een vriendinnetje. Hilke pest hem daarmee. Ara wordt er een beetje verlegen van. Hilke gaat nog harder lachen. Ara is ontzettend kwaad en zegt tijdens het eten niets tegen Hilke. Hilke vertelt het aan Nelly en Frans. Die vragen aan Ara of hij een vriendinnetje heeft. Ara is boos op Hilke. Hilke snapt niet Pagina 2 van 9

3 waarom Ara er zo n probleem van maakt. Je ziet bij deze voorbeelden dat vooral Hilke en Ara conflicten met elkaar hebben. Ze zijn nog jong en raken snel aan elkaar geïrriteerd. Dat is ook logisch, veel broers en zussen hebben ruzie! 3. Het toneelbeeld De voorstelling vond in een gesloten ruimte plaats. Aan de zijkanten waren de deuren, deze waren tijdens de voorstelling gesloten. Het publiek keek recht van voren naar de voorstelling. Hij werd dus van één kant bekeken. De stoelen waren steeds een verdieping hoger. Je kon dus als je bovenaan zat alles zien. Dat heeft niet echt effect gehad, alleen dat je het stuk van voren ziet. Dat is denk ik ook de bedoeling, van de zijkant zie je maar weinig. De spelers spelen het stuk ook van voren uit. Ze hadden niet echt een decor. Achter het podium zaten de muzikanten met hun instrument. Aan het plafond hingen lange kettingen, daaraan hingen de attributen die ze nodig hadden voor de show; stoel, rozen, de kostuums, vogeltjes, hoedjes, boa s en balletschoentjes. Het podium werd belicht, degene die aan het woord was werd in een geel licht gezet. De zaal werd tijdens de voorstelling donker, zodat het oog echt gericht was op de voorstelling. De achtergrondkleur veranderde wel steeds; van blauw tot geel tot oranje. Over het geheel gezien werden er niet zo veel kostuums gebruikt. De meeste tijd hadden de spelers hetzelfde aan. We zullen ze even beschrijven: - Frans Mulder: een geruite blouse, een zwarte broek en witte gympies. - Nelly Frijda: een witte blouse met een zwarte broek. Ze had hakschoenen aan. - Hilke Bierman: Een rode jurk met decolleté, ze droeg er een zwarte broek onder met hakschoenen. - Ara Halici: droeg een groen met wit shirt. Hij had een blauwe broek aan en net als Frans droeg hij witte gympies. Vrij normale kleren dus. In een paar scènes droegen ze geen gewone kleren: - Nelly Frijda was verkleed als een hondenjuffrouw. Ze liet met haar hondjes allerlei trucjes zien. Ze had een grote witte pruik op. En ze was dik opgemaakt. Ze droeg een rode jurk met een wit vest erover, en ze had zwarte schoenen aan. - De scène waarin Hilke en Ara aan het tennissen waren. Ze droegen echte tenniskleding; een witte band in het haar, en witte kleding. Ze hadden sportieve schoenen eronder. - Frans vertelde het publiek dat hij wilde stoppen met roken. Hij had daar doodnormale kleren aan. Een slobberiger trui, en verder een spijkerbroek. Hij had eigenlijk kleren aan voor als je een keer thuis zit. - Frans en Nelly waren ook verkleed als oma s. Ze waren toen aan het snuiven. Ze hadden een hoed op het hoofd, en waren ook opgemaakt. Net als oude oma s hadden ze een gebloemde jurk aan en pumps. Ze hadden een tasje bij zich met van alles erin; zakdoekjes, lippenstift en poeder. - Hilke houdt ervan om te zingen. Ze doet alsof ze een optreden houdt. Ze heeft een mooie paarse jurk aan. Er zitten allerlei glitters op. Ze is mooi opgemaakt, en haar haren zitten opgestoken. Ze had hakschoenen aan. Het leek net alsof ze een echte ster was. De attributen en kostuums hadden geen symbolische betekenis. Pagina 3 van 9

4 De kostuums hadden als betekenis om het beeld wat ze wouden creëren, duidelijker naar voren te brengen. Wanneer je gaat tennissen is het logisch dat je andere kleding aan doet dan wanneer je gaat optreden. En je ziet oma s ook niet zo gauw in een spijkerbroek lopen. Ze hebben de juiste kostuums bij de scènes gebruikt. 4. Muziek en geluidseffecten De muzikale leiding was van Marco Braam. Er werd gebruik gemaakt van muziek, niet van een cd maar van instrumenten. Op de achtergrond stond een piano, een gitarist en een drumstel. Er werd wel eens gezongen, en dan werd er gebruik gemaakt van muziek. Zo wordt het stuk wat ze zingen boeiender om naar te luisteren. Bij de hondenshow van mevrouw Nelly Frijda werd er gebruik gemaakt van tromgeroffel, wanneer een hond een trucje moest uitvoeren. Zo werd het wel even spannender gemaakt voor het publiek, door middel van het drumstel! De muziek speelde niet een overheersende rol, maar de muziek was wel aanwezig. Bij een scène zoals die van de twee oma s was geen muziek aanwezig. Het is een normaal gesprek en daar zit geen spanning of emotie achter. Er werd dan ook geen gebruik gemaakt van muziek. Er werd geen gebruik gemaakt van muziek om zo aan te geven dat we naar een volgende scène gaan. Het publiek klapt, en zo is het voldoende om te weten dat er een nieuw stuk zal komen. Je moest de artiesten natuurlijk wel verstaan, zodat de muziek niet een al te overheersende rol speelde. Het is dan ook storend wanneer je meer muziek hoort dan een stem. Gelukkig hebben ze bij deze voorstelling hier goed rekening mee gehouden! 5. Personages De belangrijkste personages waren Nelly Frijda en Frans Mulder. Er waren bijrollen voor Hilke Bierman en Ara Halici. Nelly is geestig, lacht vaak, is vriendelijk, maar toont vaak weinig interesse. Ze heeft bijvoorbeeld geen zin om te gaan dansen in een van de scènes. Ze is een flierefluiter en maakt zich nergens druk om. Frans is een aardige, goedlachse en spontane man. Hij kan goed praten met anderen en is eerlijk. In veel scènes is hij in (serieus) gesprek met anderen. Ara is een beetje stil, maar wel aardig tegen anderen. Hij kan goed overweg met zijn vader, Frans. Hij is ook een beetje verlegen. Hilke durft veel meer te zeggen als hem, zij is veel opener tegen haar ouders. Hilke is een lieve, spontane meid. Ze heeft een beetje eigendunk, ze denkt dat ze de beste zangeres van de wereld is. Ook wil ze dat ze beter kan tennissen als Ara. Ze durft wel veel, en schaamt zich nergens voor. Ze laat in een van haar scènes graag haar decolleté zien, en vindt het niet erg dat heel de zaal dat ziet.. Het is makkelijker om Nelly en Frans te karakteriseren. Zij speelden in veel scènes, voor Ara en Hilke was dit moeilijk. Zij speelden immers de bijrollen. Ze speelden alle vier heel goed hun rol. Ze kwamen heel geloofwaardig over, het leek heel natuurlijk. Toen Frans en Ara het over Marokkanen in Nederland hadden, was dit een heel serieus gesprek, het leek net alsof het de realiteit was. Nelly en Frans zijn verliefd op elkaar. Ze zingen veel samen over de liefde. Ze hebben 2 kinderen: Ara en Hilke. Verder wordt er geen relatie gelegd met anderen. In bepaalde scènes komt dat naar voren. Bijvoorbeeld de scène waarin Ara en Hilke de was moeten doen. Ze zeggen tegen elkaar dat hun ouders maar lui en vervelend zijn. Nelly en Frans beginnen in een scène met te zeggen dat Ara en Hilke hun ouders Pagina 4 van 9

5 maar ouderwets vinden. Hierin wordt dus ook duidelijk welke onderlinge relaties de hoofdrolspelers hebben. We gaan nu ieder voor zich vertellen met wie we het meest hebben meegeleefd. Melissa: Ik heb het meest met Nelly meegeleefd. In het stuk werden wel eens grapjes gemaakt over Nelly dat ze te dik is. Ze weet ook wel dat ze dik is, maar ze kan er verder weinig aan doen. Ze vertelde dat afvallen een van haar voornemens was, maar het lukte niet om af te vallen. Ik vond dat wel zielig. Op het laatst moesten ze met zijn allen dansen, en daar had Nelly gewoon geen zin meer in. Ze kon het denk ik ook niet. Ik ken mensen in mijn omgeving die ook dik zijn, en ik weet hoe moeilijk het voor ze is om dan af te vallen. Ellen: Ik heb het meest meegeleefd met Hilke. Ze vond dat ze zelf heel mooi kon zingen en ze had heeft ook een mooie uitstraling. Ara vond dat ze teveel eigendunk had. Haar ouders zeiden tegen haar dat ze beter iets anders kon doen omdat ze hier toch niets mee bereikte. Dat vond ik wel zielig voor Hilke want ik vond dat ze wel goed kon zingen. Het was een heel normaal gezin, ze hadden vooral onderwerpen die gingen over de samenleving op dit moment. Onderwerpen als: criminaliteit, drugs, internet en mobieltjes, stoppen met roken, seks op internet en allochtonen in Nederland. Deze onderwerpen zie je dagelijks op tv en in de krant. Het zijn dus gewone mensen die over normale, dagelijkse dingen praten. 6. Thematiek en interpretatie: waar gaat de voorstelling over? Er kwamen veel onderwerpen aan bod maar wij vonden criminaliteit, drugs en seks het belangrijkste. Iedereen komt er wel ooit mee in aanraking, en met name dat laatste. Bij een scène ging het over Amsterdam. Ze hadden veel kritiek op Amsterdam. De jongeren gebruiken er drugs en je hoort vaak dat er weer iemand is doodgeschoten in Amsterdam. Er werd een moord na gespeeld, Ara werd in zijn buik geschoten. Je schrikt hier toch wel van, maar je weet dat het wel gebeurt. Veel jongeren gebruiken drugs, en dat is natuurlijk niet goed. De jongeren hangen vaak rond op straat, en uit verveling vernielen ze auto s of vallen ze mensen lastig. Er werd zelfs een scène gespeeld waarin dit erg overdreven werd uitgebeeld; twee oma s die op een bankje aan het snuiven waren. We moesten hier erg om lachen maar we denken hierbij wel aan dat het niet goed is dat dat gebeurt. De jeugd komt hierdoor in de negatieve kijk te staan. Er wordt ook veel over seks gepraat. Weinig mensen schamen zich er nog voor om er over te praten. Jongeren hebben ook veel vroeger seks dan twintig jaar geleden. Ara en Hilke speelden een scène waarin ze aan het surfen waren op het internet. Ineens zag je allemaal beelden van naakte vrouwen. Dat is wel grappig, maar wat nou als het een klein kind had gezien? Die weet ook niet wat hij ziet! Maar: vroeg of laat krijg je hier mee te maken. Dat sprak ons wel aan. Er liep geen rode draad in de voorstelling. Elk stuk begon met een nieuw onderwerp, maar daartussen lag geen verband. Er is een bepaalde thematiek te vinden, want deze thema s hebben één ding gemeen: ze zijn van deze tijd, en we hebben het er vaak over. Het zijn eigenlijk de problemen van de samenleving op dit moment. De volgende theatrale middelen werden gebruikt in de voorstelling: Het spel. Alle vier de spelers hadden toch veel tekst. Er wordt ook bijna constant gepraat. Toen Ara in de scène werd doodgeschoten maakte hij nog een geluid. In de scène van de oma s praten ze ook veel. Alsof blowen de normaalste zaak van de wereld is! Ara raakt een beetje opgewonden als hij de naakte vrouwen in beeld ziet, hij lacht en zegt tegen Hilke: kijk eens, kijk eens!. Daar wordt de scène boeiender van, want als je niks zegt is het een stuk minder leuk om naar te kijken, eerder een beetje saai. Mise- en-scène: de bewegingen die ze maakten waren geschikt om er met volle aandacht naar te kijken. Ara wordt doodgeschoten, en beweegt een beetje Pagina 5 van 9

6 heen en weer en weet dat hij binnen enkele seconden dood gaat. Dat was wel goed gespeeld. Als hij gewoon stond te springen hadden we de indruk niet gekregen dat hij dood zou gaan. Ara en Hilke zaten achter de computer. Ara sprong op, en begon te schreeuwen en blij te kijken. Hilke wist dat er iets op de computer zou verschijnen. Ara was dol enthousiast, want hij houdt wel van blote vrouwen! Als ze bij deze scène achter de computer waren gebleven, en verder zaten te surfen hadden we een heel andere indruk gekregen. Dan was het onboeiend om naar te kijken. Je weet dat er iets gebeurd is, en dan blijft het ook spannend om te weten wat er aan de hand is. De kleding hielp ook om de scène duidelijker naar voren te brengen. Bij de scène dat Ara werd vermoord had de moordenaar een zwart pak aan en een bivakmuts. Toen de oma s aan het snuiven waren hadden ze een bloemetjesjurk aan, wat veel oma s hebben. Zo kun je makkelijk een link leggen met wat er zich afspeelt, en wat diegene nou eigenlijk voorstelt. Hier kon je dat dus goed zien. De regisseur heeft er niet een eigen visie op gehad. Hij is beïnvloedt door andere mensen, door problemen van de samenleving die nu spelen. Hij wou een stuk uitvoeren met onderdelen hiervan. Ze beeldden deze problemen uit, en geven er tegelijkertijd hun kritiek op. Ze zijn daar zeer goed in geslaagd. We hebben het wel goed in Nederland, maar we moeten problemen als drugsgebruik en criminaliteit niet vergroten. Het is goed dat we een eigen mening hebben, maar wanneer iemand zijn mening uit wordt hij wel doodgeschoten. We hebben kritiek op de buitenlanders, maar ze willen tenminste wel werken! De regisseur is er goed in geslaagd om de onderwerpen naar voren te brengen, om zo het publiek een beetje aan het denken te zetten. De spelers van het stuk geven een beetje kritiek maar er zit ook humor aan vast. Het heeft wel een grote betekenis gehad. Je hoort het dagelijks en het houd je toch wel bezig. Sommige mensen zijn zelfs bang op straat. Zover is het bij ons nog niet. Het staat ook wel dichtbij, de jeugd (hier op school) maakt ook gebruik van een mobieltje. We maken ook elke dag gebruik van internet, en veel jongeren roken. Marokkanen worden niet altijd geaccepteerd en we zijn ze liever kwijt als rijk. We moeten zorgen dat de samenleving niet inzakt, en dat er over een paar jaar een hele warboel ontstaat. Wij zijn daar eigenlijk verantwoordelijk voor, wij als kinderen moeten er later voor zorgen dat het goed gaat met het land. Er is een soort humor in te vinden: Ze bekritiseren de realiteit, maar daar boven op komt wel een stukje humor. Bijvoorbeeld over de dood van André Hazes. Frans vond het overdreven dat hij midden in de Arena lag, met heel veel mensen om zich heen. Hij zei: Normaal komen er niet zo veel mensen naar zijn optreden, maar nu is er een uitverkocht stadion terwijl je hem niet eens te zien krijgt! Dat is natuurlijk hard, maar om zo n grapje kun je nog best wel lachen. 7. Boeiende werking Melissa: Er waren veel scènes om naar te kijken, heel afwisselend ook. Wat ik boeiend vond om naar te kijken was de hondenshow van Nelly. Op tv zie je wel eens van mensen die met hun huisdieren trucjes laten zien. Dat deed Nelly nu na. Ze was echt heel anders: ze was erg dik opgemaakt en had een jurk aan en een grote pruik op. Dat had ik niet verwacht dat ze dat zou aandoen. Er stonden allerlei voorwerpen: een hoepel, een balk en een lint. Ze deed met haar hondjes trucjes en dat vond ik wel grappig. Het ene hondje moest bijvoorbeeld door een hoepel springen, de ander moest op een balk lopen. Op het laatst tilde ze het hondje op aan de riem en draaide een paar keer in het rond en smeet het weg. Je had dat niet verwacht, en dat was dus komisch om te zien. Ik heb met veel plezier naar dat stuk gekeken. Het kwam vooral door de kleding en de make-up die Nelly droeg. Ook haar houding, ze deed het heel Pagina 6 van 9

7 nonchalant. Alsof ze het elke dag zo doet. Er werd gebruik gemaakt van tromgeroffel wanneer een hondje de truc ging uitvoeren. Daar is goed over nagedacht denk ik, het blijft spannend tot het moment daar is. Nelly zelf heeft in deze scène geen een woord gezegd. Maar door de verschillende voorwerpen die op het podium stonden, de kleding die ze droeg en de muziek die je af en toe hoorde is het wel een boeiend stuk geworden! Er werd ook wel eens gezongen in de voorstelling. Ze hadden een lied over Almere gemaakt. Ik begreep de bedoeling niet van dit lied. Ook werden er verschillende liedjes aan elkaar gekoppeld zoals die van Greace, Robbie Williams en Laura Pausini. Ook hiervan begreep ik de bedoeling niet. Dit paste niet in het stuk thuis. Ik heb erg vaak gelachen maar hier vond ik weinig aan. Dat vond ik dus een beetje saai en onboeiend. Van liedjes houd ik sowieso al niet in een voorstelling, dat vind ik zo langdradig. Er valt dan weinig te zien, en dat begint me dan een beetje te vervelen. Ik heb liever dat ze opkomen en een grappig verhaal vertellen, of een stuk uitbeelden waar humor in zit! Ellen: Ik vond veel scènes boeiend om naar te kijken. Dat komt door de vele verschillende onderwerpen. Wat mij nou echt boeide was de scène van Ara. Hij deed een Turk na. Nelly en Hilke hadden ruzie. Nelly deed een hondendrol (die op straat) lag in een zakje. Hilke vond dat een beetje vies. Ze kregen hier een beetje ruzie over. Ara speelde een Turk na en hij zette een grappig stemmetje op. Hij zei dat de twee het weer goed moesten maken. Zand eraf riep Ara toen. Dat was wel komisch want het moet natuurlijk zijn Zand erover. Het kwam vooral door de kleding en de muziek. Ara had oude en vieze kleren aan. Hij zag eruit als een schoonmaker. Toen Nelly en Hilke ruzie hadden klonk er een spannend muziekje. Toen Ara er aan kwam hielden ze op met ruziën, het werd doodstil..de band speelde toen ook geen muziekje. Ik vond een scène niet zo leuk: Het ging over de economie van Nederland. Het ging daar niet zo goed mee. Er kwamen toen allerlei plaatjes in beeld. Ik snapte niet zo goed wat er mee bedoeld werd, daarom vind ik het misschien ook niet zo boeiend. 8. Structuur De onderwerpen die aan bod kwamen waren meestal wel serieus. Er zat wel vaak een stukje humor achter. Zoals bij Ara, die een Turk nadeed. De scènes kwamen dus komisch over op ons. Dat is ook de bedoeling van een cabaretshow. De spelers spelen vaak een stuk samen, maar ook alleen. Ze beeldden vaak iets uit, maar kunnen zich daar wel goed in verplaatsen. Zoals bij Frans : hij wil stoppen met roken, en benadrukt ook hoe moeilijk dat is, omdat je telkens zoveel zin hebt in een sigaret. Ara speelde in een scène ook een Marokkaan. Hij kan zich daar goed in verplaatsen want in het echt is hij ook van buitenlandse afkomst. Ara benadrukt dan ook dat buitenlanders het hier moeilijk hebben, ze zijn verplicht de Nederlandse taal te leren. Hilke houdt erg van zingen en wil ook doorbreken als zangeres. Ze weet hoe moeilijk dit is, ze krijgt ook kritiek van haar ouders. Over het algemeen wordt er weinig gezongen in de show. Er was nauwelijks contact tussen het publiek en de spelers. Toch zijn er een paar scènes waar dat wel het geval was. Bijvoorbeeld toen Hilke aan het zingen was. Op het laatst lag ze op de grond waarbij je haar borsten goed zag. De man voor haar vond dat wel mooi, waarop Hilke zei: Ik stop ze toch maar even iets verder terug! Toen Frans zei dat hij trek had in een sigaret, maar er geen kon vinden riep hij het publiek: Hebben jullie misschien een sigaret voor mij? Waarop het publiek antwoordde dat ze er geen voor hem hadden. Er zit geen bepaalde opbouw in het stuk. In het begin stelden de spelers zich voor, maar daarna kwamen er allerlei scènes. Deze sloten niet op elkaar aan. Er zijn veel wisselingen van plaats. De scène van Ara en Pagina 7 van 9

8 Hilke was bijvoorbeeld op de tennisbaan. Er lag een oranje kleed op de grond en er hing een net, zodat we wisten dat het op een tennisbaan afspeelde. Toen Ara en Hilke aan het surfen waren op internet, zaten ze thuis achter de computer. Er stond een tafel met een computer en op de 2 stoelen zaten Ara en Hilke. Nelly ging een stukje wandelen en zag toen een hondendrol op straat.je kon eigenlijk niet zien dat het buiten afspeelde, maar wij denken van wel, want ze ruimde de hondendrol op. (Het lijkt ons logisch dat een hondendrol buiten op straat ligt) Het speelt zich dus steeds af op een andere plek, en er worden veel verschillende rollen gespeeld. De onderwerpen zijn van deze tijd en er werd niet gepraat over de toekomst of over het verleden. 9. Recensie De voorstelling in zijn geheel was erg komisch. We hebben veel moeten lachen. Er kwamen verschillende onderwerpen aan bod, dat is afwisselend en vernieuwend. Dat vonden wij wel fijn, want dan wordt het niet te langdradig. De spelers speelden goed hun rol, maar ze hadden ook wel veel tekst! Wanneer er een gesprek gaande was, leek het net de realiteit. Nelly en Frans hebben de meeste indruk op ons gemaakt. Zij speelden ook de hoofdrol in de show. Nelly kan goed acteren, en ze kan zich goed verplaatsen in een andere persoon; een oma, een poetster of een hondenjuf, het maakt haar allemaal niets uit! Frans kenden we niet, maar we vinden dat hij ook goed acteren. Hij praat makkelijk tegen mensen aan, en is erg spontaan. Hij kan ook wel serieus zijn, en hij is in staat om makkelijk een (serieus) gesprek met anderen te voeren. Zoals het gesprek over allochtonen, roken of mensen die te dik zijn. Er werd voor een gedeelte maar gebruik gemaakt van theatrale middelen. Het licht speelde geen grote rol. Het licht scheen eigenlijk maar op een manier: van boven naar de persoon die op het podium stond. De muziek was ook niet overheersend, maar werd wel op de juiste manier toegepast: wanneer het nodig was werd de spanning opgevoerd, en verder als rustige achtergrondmuziek die niet te veel aanwezig was. Er werd geen gebruik gemaakt van geluidseffecten. De kleding was wel gepast, je wist meteen wat het voor moest stellen. Net zoals bij de oma s of wanneer ze aan het tennissen waren. Ook de make-up zat er op als het nodig was: toen Hilke aan het optreden was als een echte zangeres zag ze er verzorgd uit, en toen Nelly als oma verkleed was, was ze ook opgetut als een oma. Er was bijna geen decor, dat werd ook gezegd tijdens de show. De achtergrond werd alleen bezet door de muzikanten, en de achtergrondkleur veranderde wel eens. Wel hingen er aan het plafond kettingen met de attributen er aan die ze nodig hadden voor tijdens de show. Zoals; stoelen, kostuums, boa s en balletschoentjes. Het spel was zeer goed. Ze waren erg op elkaar ingespeeld en waren sterk in hun uitspraken. Hilke is in een scène een beetje teleurgesteld in haar ouders. Ze kan niet goed zingen zeggen ze. Hilke s stem wordt daarom ook anders, vastberaden zegt ze dat ze het wel kan. Mise-en-scène: De bewegingen van de personen kloppen met wat ze voelen. Wanneer Ara boos is omdat Hilke hard op zijn hoofd slaat, kookt het van boven. Hij kan zijn woede moeilijk onder controle houden, maar blijft verder tennissen. Je ziet aan zijn gezicht dat hij op uitbarsten staat. We hebben een recensie van internet gehaald, en hierbij ons eigen commentaar geleverd: Een moment om weg te dromen krijg je niet. In hoog tempo volgen de verschillende onderdelen elkaar op, en voor je het eigenlijk door krijgt zit het eerste gedeelte er weer op, en in de pauze denk je terug aan de snelheid, diversiteit en over het algemeen de vrolijkheid van het viertal dwazen dat zonder enige elektrische versterking een volledige schouwburg op zijn kop zet. En vol goede moed begin ik aan de Pagina 8 van 9

9 tweede helft, die als het enigszins mogelijk was de eerste overtrof, al weet je het zelf ook niet meer door de snelheid van het geheel, want geloof mij je moet er wel bij blijven, maar dan krijg je zeker waar je voor komt: Puur amusement, met een vleugje sentiment. Recensie Erik van Hoeve We vinden dat hij wel gelijk heeft. Veel verschillende onderwerpen, zodat je veel te zien krijgt. Wel benadrukt hij te veel de snelheid, want dat viel ons nog wel mee. We konden het goed volgen, en we konden na de voorstelling nog veel dingen onthouden. Waaruit blijkt dat de voorstelling niet met een al te hoog temp voorbij vloog. Het is in ieder geval wel puur amusement, we hebben vaak moeten lachen. En het is zeker de moeite waard geweest om de voorstelling te hebben gezien. Het was geen saaie voorstelling, er gebeurde veel dingen zodat het boeiend bleef! We zouden deze voorstelling wel aanraden aan anderen. Je krijgt voor weinig geld veel te zien. Er waren vier hoofdrolspelers die veel aparte dingen deden. Het is een show van deze tijd, en je krijgt dan ook met onderwerpen te maken die in deze tijd afspelen. Het is komisch, en wanneer je hierheen gaat zul je zeker wel veel gelachen hebben! Je krijgt steeds andere types te zien: oma s, tennissers, criminelen, een zangeres, een hondenjuf of een Marokkaan. De show is vernieuwend, ze nemen de onderwerpen ook serieus. Ze leveren er soms zelf kritiek op, maar daarachter zit dan ook weer een stukje humor. Het is leuk dat Nelly Frijda er in mee speelt, we kennen haar van Flodder maar ze kan ook echt goed toneelspelen. Doordat er veel van locatie wordt verwisseld, word je niet moe van het kijken en blijven je ogen gericht op het podium. Je bent benieuwd wat er zal komen, en zo blijft het boeiend om naar te kijken! Pagina 9 van 9