Eerste Mariniersbataljon

Transcriptie

1 Eerste Mariniersbataljon Commandant: LNTKOLMARNS F.V. van Sprang Opvolgend Commandant: MAJMARNS drs. R. Keijzer MM Chef d Equipage: AOOMARNALG H. Ju Wordt vervolgd? Het Korps Mariniers heeft voor de eerste keer een bergtraining uitgevoerd in Canada. Deze bergtraining vond plaats in Vernon. Dit is een dorp in het zuidwesten van de provincie British Columbia aan de voet van de Rocky Mountains. Het Eerste Mariniersbataljon was tijdens de training de organiserende eenheid. De eenheid heeft de beschikbare novices van de andere eenheden binnen het Mariniers Training Commando meegenomen, zodat ook deze mariniers het kwaliteitsnummer berggetraind konden behalen. Foto s: Cees Baardman 66

2 De training vond plaats van 20 april tot 16 mei. De titel wordt vervolgd slaat niet alleen op de geografische ligging en kenmerken van het gebied waar de training is uitgevoerd, maar ook op de wijze van uitvoering. In dit artikel wordt ten eerste een beschrijving gegeven van de (on)mogelijkheden van het gebied rond Vernon. Vervolgens worden een aantal opvallende zaken uit het trainingsprogramma met de daarbij behorende lessons identified behandeld. Afsluitend volgt een conclusie waarin wellicht antwoord wordt gegeven op de vraag in de titel. Vernon De bataljonsstaf van het Eerste Mariniersbataljon heeft in februari van dit jaar een verkenning in het gebied rond Vernon uitgevoerd. Hierbij was het uitgangspunt dat tijdens bergtraining het Cadet Camp in Vernon als uitvalsbasis zou dienen. Logistiek gezien was hierbij de eerste hindernis genomen. Trainingstechnisch gezien was het wat lastiger. In beperkte tijd moest een zeer uitgestrekt gebied beoordeeld worden. Dat betekent keuzes maken. Waar kan een optimale bergtraining uitgevoerd worden? 67

3 Na veel omzwervingen is het gebied ten oosten van Vernon richting de Monashee Mountains beoordeeld als zeer geschikt voor een bergtraining van light infantry-eenheden. Waarom specifiek light infantry-eenheden? Het gebied tussen Vernon en de Monashee Mountains bestaat uit bergen met een hoogtverschil van gemiddeld meer dan 2000 meter. De valleien bestaan afwisselend uit boerderijen met weilanden en bossen en de bergen zijn over het algemeen dicht tot zeer dicht bebost. Het is ook niet voor niets dat de frase het lijkt wel een jungletraining een aantal keer is gevallen. Verder bevinden er zich in dit gebied een groot aantal rivieren en meren. De Monashee Mountains zijn meer alpine stijl. Een groot gedeelte bevindt zich boven de boomgrens en toppen zijn rond de 2200 meter. Hier zou, afhankelijk van de sneeuwhoogtes en mits goed getimed qua jaargetijde, ook heel goed door eenheden van het Korps Mariniers getraind kunnen worden. Het initiële plan, opgesteld tijdens de verkenning, was om met de bergmarsen te beginnen in de directe omgeving van Vernon. Om vervolgens steeds verder richting de Monashee Mountains te gaan. Verder was het uitgangspunt dat elke bergmars gecombineerd zou worden met een afdaal/ klim-stand en/of een rivercrossing. Wat roet in het eten zou kunnen gooien was alleen dat in British Columbia tijdens de afgelopen winter de meeste sneeuw sinds dertig jaar was gevallen. De locals verzekerden dat de sneeuw in april weg zou zijn. Niets was minder waar. Tijdens het voorlo- 68

4 pen van de routes werd al snel duidelijk dat er een drastische change of plans moest plaats vinden. Op 1000 meter hoogte lag namelijk nog ongeveer anderhalve meter zachte sneeuw. Alle routes zijn daarom verlegd naar het gebied tussen Vernon en de Monashee Mountains. De clearances hiervoor zijn aangevraagd bij en toegekend door het Canadese Regional Support Hoofdkwartier in Chilliwack, nabij Vancouver. Gedurende de training bleek al snel dat deze toestemming alleen niet genoeg was. Er bestaat namelijk een groot verschil tussen crown land en private property. Crown land is in bezit van de overheid en daar zijn praktisch geen beperkingen van kracht. De routes van de bergmarsen bleken natuurlijk veelal op private property gepland te zijn. De operatieofficier van het Eerste Mariniersbataljon heeft samen met de Canadese Liaison Officier alle landeigenaren bezocht om uit te leggen wat de training zou inhouden en nogmaals om toestemming gevraagd. Hierdoor moesten in een aantal gevallen de routes wederom worden aangepast. De lessons identified die hieruit voortvloeiden zijn dat een bergtraining in het vervolg in een latere periode, bijvoorbeeld mei/ juni, gepland zou moeten worden. In deze periode ligt er geen sneeuw meer in de lagere gebieden. Hierdoor kan het hele gebied van Vernon tot en met de Monashee Mountains worden gebruikt. Er kan dan ook meer getraind worden op crown land, wat weer veel individuele afstemming met landeigenaren scheelt. Trainingsprogramma Uit een aantal trainingsevaluaties van eenheden binnen het Korps Mariniers is gebleken dat de basic skills and drills extra aandacht verdienen. Mede hierdoor is gekozen voor een individuele benadering. Dit is tot uiting gekomen in de volgende zaken. In de beschrijving zijn ook enkele lessons identified opgenomen. Individueel aftesten. Voor aanvang van de technische fase heeft iedereen op de eerste dag in Canada individueel een aantal dingen moeten laten zien, namelijk een broekje knopen binnen tien minuten, alle basisknopen en 3-in-1 systeem opspannen. Dit is tijdens de noviceweken veelvuldig door de pelotons beoefend. Het resultaat was er op den duur dan ook naar. Iedereen beheerste voor aanvang van de technische fase alle knopen en was in staat om als zwemmer een rivercrossing uit te voeren. Daarnaast is één van de uitgangspunten voor de bergtraining dat iedereen qua kaart en kompas (KAKO)-vaardigheden op het uitgangsniveau van de elementaire vakopleiding zit. Helaas 69

5 bleek gedurende de technische fase dat het niveau van de KAKO-basisvaardigheden van zowel mariniers als kaderleden, met uitzondering van de marinierverkenners, te laag is. Dit is opgepakt door het inbrengen van een uitgebreide KAKO-stand tijdens één van de bergmarsen. Op deze stand werd iedereen apart gezet en kreeg verschillende opdrachten en waar nodig uitleg. Verder was elk buddypaar in bezit van minimaal één kaart. Dit alles heeft mede bijgedragen aan de steep learning curve voor bijna iedereen op het gebied van KAKO. Geweergroepsoptreden. De eerste vier bergmarsen zijn door de geweergroepen zelfstandig uitgevoerd. De geweergroepscommandant had hierbij de leiding en was verantwoordelijk voor de voorbereiding en uitvoering van de marsen. Het grote voordeel hiervan is dat iedereen veel meer betrokken is bij het hele proces van routekaarten maken, navigeren in de bergen en het uitvoeren van de drills. Elke marinier loopt in principe elke dag een aantal uur voorop met de kaart en elke dag heeft de geweergroepscommandant de leiding. Dit heeft net als het individueel aftesten mede geleid tot een grote verbetering op diverse gebieden. Pelotonsoptreden. Na de tweedaagse bergmars is overgegaan op pelotonsoptreden. Hier kregen de luitenants de taken van (opvolgend) pelotonscommandant. Deze opzet is vastgehouden in de tactische fase. Tijdens zowel de technische als tactische fase zijn kaderleden en de luitenants in het bijzonder gecoacht en begeleid op gebied van professioneel leiderschap en technisch - en tactisch optreden in een bergachtig gebied. Verder is er een uitgebreid assortiment aan klim-, afdaal- en rivercrossingtechnieken behandeld in zowel de technische als de tactische fase. Hierbij bleek dat iedereen de touwtechnieken beheerste, de uitdaging ligt in een strakke organisatie van met name de pelotons rivercrossing. De streeftijd van 45 minuten aan de overkant met alles en iedereen gereed om te vertrekken, is alleen haalbaar na enige vooroefening en strakke leiding. Het beoefenen van een (tactische) pelotons rivercrossing zou in Nederland tijdens de noviceweken al moeten plaatsvinden. Hiermee wordt kostbare tijd in het buitenland bespaard. Combineren kernvaardigheden. Zoals al eerder vermeld in dit artikel wijkt het berggebied in Canada erg af van de gangbare gebieden waar het Korps Mariniers tot nu toe heeft getraind. Het gebied heeft veel meer zeer dicht bos dan Noorwegen en Schotland. Het is minder hoog en heeft veel meer rivieren dan Bridgeport, California. Hiernaast is de beschikbare oppervlakte in principe onbeperkt. Qua bos en rivieren lijkt het zelfs vaak op de jungle. Hierdoor wordt het noodzakelijk om vaardigheden van verschillende soorten gebieden te combineren. Veel novices waren reeds junglegetraind en gaven aan dat zij regelmatig KAKO-technieken uit de jungle moesten gebruiken. Daarbij moesten sommige rivieren overgestoken worden met technieken die voorheen alleen in de jungle gebruikt werden. Ten slotte is er een aantal maal gebruik gemaakt van LCR s. Hiermee zijn onder andere een tactische cliff assault en een nachtelijke tactische landing beoefend. Tijdens deze training is gebleken dat de kracht van het Korps Mariniers ligt in het combineren van alle kernvaardigheden die zij in verschillende gebieden in de wereld opdoen. 70

6 Conclusie De conclusie na deze bergtraining is dat er in Canada nog zeer veel goede trainingsgebieden zijn voor het Korps Mariniers. De trainingsperiode, qua seizoen, moet daarbij wel in ogenschouw worden genomen. Daarnaast is tijdens deze training gekozen voor een individuele benadering. Hierbij stonden level 1 en 2 centraal. Deze trainingsopzet heeft zichtbaar haar vruchten afgeworpen. Van oudsher vormen de onderofficieren de ruggengraat van het Korps Mariniers en zijn met name ook zij erg belangrijk in deze trainingsopzet. Echter, door kadertekort is de helft van de geweergroepen gedurende een deel van de technische fase en zelfs alle geweergroepen tijdens de tactische fase geleid door mariniers eerste klasse. Ongeveer de helft van deze mariniers was marinierverkenner of kikvorsman. Zij hebben hun geweergroepen op een uitmuntende wijze geleid. Hiernaast werden ook alle functies van opvolgend geweergroepscommandant vervuld door mariniers. Het resultaat hiervan is dat er negen beloningen na afloop van deze training zijn uitgereikt, uitsluitend aan mariniers. Wordt vervolgd? Qua bergtraining in Canada zal dat moeten blijken. De eerste contacten met de Canadese militaire en burgerautoriteiten zijn gelegd. Het is meer dan wenselijk om deze contacten volgend jaar te continueren en uit te breiden met nogmaals een bergtraining, zodat het Korps Mariniers er op de langere termijn een goede trainingslocatie bij heeft. 71