Challenge Almere-Amsterdam

Transcriptie

1 Challenge Almere-Amsterdam Na een voor mij teleurstellend resultaat bij de Challenge van Roth in 2013 besloot ik direct voor een revanche in eigen land in Hierdoor had ik me al vroeg ingeschreven voor de Challenge Almere-Amsterdam. Waarom Amsterdam? Waarschijnlijk vanuit marketing gedachte om buitenlandse deelnemers te trekken. Ik heb niets van Amsterdam gezien, wel Amsterdams gehoord! Wat mooi meegenomen is, Almere is in 2014 uitgekozen voor het Europees- en het Nederlands Kampioenschap. Een mooie kans om te kijken hoe ik hier sta. De voorbereiding Doordat ik al vroeg wist wat m n top wedstrijden voor dit seizoen zouden worden heb ik hier een trainingsschema voor gemaakt. Op de één of andere manier lukt het me nooit om dit realistisch te maken. Ik reken er altijd op dat ik meer tijd heb om te sporten dan echt het geval is. Ook het gezin en werk trekt aandacht en terecht. Het is maar hobby, maar van alle activiteiten die er niet toe doen wel de allerbelangrijkste! Toch veel uren gemaakt en de eerste A-wedstrijd van het seizoen, de halve triathlon van Didam ging super. Belangrijkste leerpunt: rustiger starten met fietsen. Daar was ik echter tweede op het NK50+ met mooie tijden op zowel zwemmen, fietsen als lopen. En met lopen de wetenschap dat het zeker t.m. de halve marathon goed zit. Na Didam heb ik me gericht op lange duurritten en lange duurlopen. Dit met een wat lager tempo dan daarvoor. Het belangrijkste accent lag op sneller leren lopen en fietsen met een lagere hartslag. Hierin heb ik diverse ritten van boven de 200 km gedaan, de langste van 248 km en ook redelijk soepel als duurloop een marathon gelopen in 3:22. Een tijd waar ik in Almere heel tevreden mee zou zijn. Ondanks dat de lange duurtrainingen voor beide onderdelen goed ging, kwam ik er met fietsen achter dat ik moeite kreeg om weer intensief te fietsen. Hierdoor 4 weken voor Almere wat intensievere trainingen ingelast waardoor de hartslag en het tempo weer snel omhoog ging. Met een goed gevoel twee weken voor Almere gaan afbouwen en de laatste week op twee keer woon-werk fietsen en twee keer zwemmen na niets meer gedaan. Niets? Je wordt sterker door te rusten dus het lichaam heeft wel degelijk wat gedaan. Het lichaam was uitgerust en volledig hersteld van toch wel zware trainingsweken. Ook in m n hoofd was ik er helemaal klaar voor. De hele week het gevoel van voor mij mag het wel beginnen. De trainingen week 3 en 4 voor de start, hoewel de kaart is niet het gebied

2 En dan het weerbericht in de gaten houden. Ik heb de stelling maak je niet druk om de dingen die je niet kunt beïnvloeden. Toch heb ik de voorkeur voor mooi weer. De voorspellingen zagen er qua temperatuur en wind goed uit. s Ochtends warmer dan de dagen ervoor (ca C) en wind NNO3 à 4. Dus eerst wind tegen en dan bijna alleen maar wind mee. Vrijdags voor de wedstrijd ga ik met Marten Mosch en Dirk Hakvoort de spullen ophalen en de fietsen wegbrengen. Marten doet net als Eddy van Leeuwen, Aaldrik Koops en Ed Oosterhoorn mee aan de halve triathlon. Persoonlijk een afstand die ik mooier vind dan de hele, maar ja, als je A zegt moet je ook A doen. Dirk heeft zich aangeboden als m n persoonlijke coach en zal zaterdag op de coachpost staan om me daar te ondersteunen waar nodig. Super. Dat geldt ook alle andere supporters die de hele dag of een deel van de dag langs de kant hebben gestaan, waaronder m n ouders. De wedstrijddag Zaterdagochtend rijden Dirk en ik al om vijf uur naar Almere. Lekker rustig op de weg en al om kwart voor zes zijn we op de wedstrijdlocatie. De start is om 7:10 dus echt ruim op tijd. In de schouwburg kunnen we rustig zitten en doen we samen nog een bakkie. Een half uur voor de start ga ik het parc fermée in om m n spullen klaar te leggen en om me om te kleden. De temperatuur is goed, er lijkt echter meer wind te staan dan we dachten. Met zwemmen en lopen niet erg, ik ga het wel beleven met fietsen. Nu eerst zwemmen. De elite start om 7:00 uur waarna de rest 10 minuten de tijd heeft om in het water te gaan voor de start. Doordat dit een grote groep is lukt dit net aan. Ik denk dat ik net aan één minuut voor de start in het water lag. Ik vind het water fris maar denk dat dit gevoel bij het eenmaal zwemmen wel zal verdwijnen. Ik zwem helemaal naar de buitenkant waar het altijd wat rustiger is. Ervaringen van andere wedstrijden hebben me geleerd dat dit goed voor me werkt. Dan kan ik gelijk m n eigen slag zwemmen en lig niet eerst een hoop tijd en energie te verspillen door het zwemmen in een harington. Het zwemmen gaat inderdaad goed tot aan de eerste boei waar omheen gekeerd moet worden. Op het tweede stuk krijg ik het koud en dat zal tot het eind toe blijven. Ik besluit er zo min mogelijk op te letten. Met lopen is het meestal een kwestie van harder gaan lopen, dan krijg je het wel warmer. Met zwemmen ben ik dan alleen maar meer water aan het verplaatsen en na het zwemmen moet ik nog een heel eind. Wissel 1 na 1:08:34 Normaal doorzwemmen en na 1:08:34 loop ik over de mat naar de wisselzone. In totaal was dit de 230 e zwemtijd, de 38 e in m n categorie. De tassen met fietsen loopspullen hangen binnen in een knappe ruimte. Voor nu was het niet echt nodig, vorig jaar was het echter zeer slecht weer en was het zeker welkom dat je na de wissel wat droogs kon aantrekken. Bij m n spullen aangekomen heb ik moeite om m n pak uit te krijgen. Ik krijg m n rechterpijp niet over m n enkel en bij hard trekken krijg ik tekenen van kramp in m n kuit. Voorzichtig aan dus maar. Uiteindelijk lukt het, ik trek m m n schoenen aan, doe m n helm op en stop m n zwemspullen in de fietstas. Bij het weglopen merk ik dat ik toch wel last van m n buik heb. Dus eerst maar een WC opzoeken. Dat is me nog nooit

3 gebeurd in een triathlon. Al met al een hele trage wissen in 6:20. Geeft niet, hierna komen mijn onderdelen. Het fietsen gaat direct goed. Het begint met een krap parkoers naar de Gooimeerdijk. Dit stuk, wat we ook weer terug moeten is wat lastig fietsen. Op sommige stukken smal en bochtig. Op dit deel na was er nog één plek waar een krappe bocht was, voor de rest is het een echt Flevolands parkoers, lange rechte stukken door de polder. Direct met fietsen begin ik in te halen en eenmaal op de Gooimeerdijk gaat het ook ruim boven de 36 km/uur, de richtsnelheid om op 5 uur uit te komen, m n streeftijd met fietsen. Het fietsen blijft snel gaan waarbij het altijd zo is dat je hartslag na het zwemmen eerst onder controle moet komen. Hierdoor schiet hij soms wat omhoog, ik probeer er goed op te letten en wil m laag in de 140 of liever wat eronder hebben. Na een minuut of 20 gaat het goed en kom ik in een meer open stuk richting Oostvaardersdijk. Het idee dat er toch wel veel wind staat blijkt hier te kloppen. De wind floot zelfs rond m n helm en op het stuk van Almere naar Lelystad, toch zeker 30 km hebben we de wind vol tegen. Niets wat de wind breekt en stayeren kan en mag niet. Hier is één remedie, geduld hebben en rustig blijven fietsen. Het gevolg is wel dat de snelheid terug liep tot onder de 30 km/uur. Vlak voor Lelystad een bocht naar rechts en vanaf daar bijna alles wind mee of op zij. Op deze stukken lag de gemiddelde snelheid ruim boven de 36 km/uur, waarbij het niet meer lukt om een uur onder de 30 km/uur goed te maken. Ik ga ervan uit dat dit voor iedereen geldt wat bevestigd wordt doordat ik continu mensen blijf inhalen. Voorafgaand aan de wedstrijd had ik de lijst met deelnemers doorgenomen. De buitenlanders kon ik niet, bij de Nederlanders rekende ik op één concurrent die sneller zwemt, ongeveer gelijk fietst en hopelijk iets langzamer loopt. Ik had hierdoor de hoop om hem met lopen in te halen. Aan het eind van de eerste ronde fietsen haal ik hem echter al in wat me een goed gevoel geeft. Een stuk verderop is een keerpunt waarbij ik het gat kan zien. Nog niet echt groot, niet teveel aan denken! Hoe het komt weet ik niet maar het werd steeds stiller op het parkoers, bij het keerpunt werd het weer druk en weer op de dijk was het meer dan stil. Gestaag blijf ik mensen voorbij rijden, de intervallen hiertussen duren echter steeds langer. Logisch omdat het veld hier veel meer uit elkaar ligt. Vervolgens komt weer het stuk naar Lelystad met weer dezelfde wind. Deze leek nu iets meer uit het noorden te komen, nog steeds vanuit het water en flink tegen. Ik besluit tegen de wind weer goed terug te schakelen en goed op m n cadans en hartslag te blijven letten. Dat gaat goed en ik weet dezelfde snelheid als bij de eerst ronde te behouden. Ik ervaar wel dat ik tegen wind in verhouding minder sterk ben dan andere sporters. Tegen wind in hou ik hetzelfde tempo als anderen, met wind mee en op zij ben ik ze zo kwijt. Toch maar eens analyseren hoe dat kan en hoe ik me hierin kan verbeteren.

4 De tweede ronde van fietsen gaat goed en ik heb hier maximaal 2 minuten verval t.o.v. m n eerste ronde. Ik fiets de 180 km in een officiële tijd van 5:12:13, de 35 e fietstijd overall en de snelste fietstijd in m n categorie. Voor de detail gegevens, zie: In de wisselzone aangekomen zie ik dat er nog geen fietsen staan in de buurt van mijn fiets. Doordat de startnummers oplopend zijn met de categorie is dat voor mij een teken dat er geen of heel weinig atleten uit mijn parkoers aan het lopen zijn. Achteraf blijkt dit er één te zijn. Na het wegzetten van de fiets een urinoir opzoeken. Een goed teken denk ik, dan heb ik voldoende gedronken! De wissel van fietsen naar lopen gaat redelijk snel en na 3:13 begin ik aan de afsluitende marathon. In de trainingen heb ik diverse keren gelopen na het fietsen en het lopen gaat ook gelijk soepel. Dit betekent dat ik inderdaad voorzichtig genoeg gefietst heb. In eerdere hele triathlons heb ik de fout gemaakt te snel te starten en kon ik ook achteraf zien dat m n hartslag in de beginfase van de marathon steeds te snel was. Ik heb vertrouwen in m n training en getraind om snel te leren lopen met een lage hartslag. Ik wil m n hartslag nu rond de 140 houden. Dat gaat ook goed en ik merk toch dat ik wat te hard ga. M n wens was 4:30/km (13 km/uur), ik loop nu rond de 4:15/km (14 km/uur). Wat ga ik doen? Voorzichtig aan, maar niet geforceerd langzamer gaan lopen. Ik word ingehaald door de latere nummer 2 van het NK en loop makkelijk met hem mee. Tevens haal ik Diederik Scheltinga in die zo te zien niet zijn dag heeft. Dat gaat volgens mij niet goed en ik besluit toch iets langzamer te gaan. Het parkoers bestaat uit 6 rondes van 7 km. De eerste ronde gaat heel makkelijk, de tweede ronde Het duimpje als teken dat het goed gaat krijg ik kramp in m n zij. Dit is ongemakkelijk en waarschijnlijk het gevolg van teveel energie gel en energie drank. Maar even een post overslaan en daarna aan het water. Dat blijkt goed te werken. T.m. 3 ½ ronde loop ik goed waarbij wel elke ronde wat langzamer gaat. Ik loop hier steeds in de buurt van de 2 e dame, die echter één ronde bij me op voor ligt. Daarna begin ik het zwaar te krijgen en lopen de ronde tijden ook flink op. In de vijfde en zesde ronde moet ik ook stukken wandelen. Dit door de vermoeidheid, de zere benen en de momenten dat m n benen dreigden in kramp te zullen schieten. Hier heb ik slechte ervaringen mee en positief was dat ik dit nu steeds wist te voorkomen. Vermoeidheid en pijn zit toch voornamelijk in je hoofd? Hier nog maar eens naar op zoek gaan. Voor m n gevoel zat het in m n hele lijf! De ronde tijden lopen op van 30:27 naar 32:18, 33:39, 35:37, 39:11 tot uiteindelijk 42:40. Een feit is dat de vijfde en zesde ronde afzien was waarbij ik ook nog veel werd ingehaald, zelfs door atleten uit m n eigen categorie. Extra balen dus. Het Figuur 1 Net over de finish

5 blijkt toch dat als ik langzaam loop dit altijd nog op 5:00/km is en wandelen lukt boven de 7 km/uur. Ik ga gestaag door en de laatste km (op een brug en een krappe bocht na, hier preventief gewandeld ter voorkoming van kramp) gaat door het zicht op de finish weer iets beter. Hierdoor loop ik weer normaal naar de finish toe die echt als een verlossing komt. Eindtijd 10:04:07 en de marathon gelopen in 3:33:49. In totaal de 57 e looptijd en in m n categorie de snelste looptijd. De detail gegevens van de marathon zijn zichtbaar op: Vlak na me komt de snelste van de Heren 55+ binnen. Die wordt omgeroepen en feestelijk onthaald. Even later wordt gezegd dat ook de nummer 1 van de heren 50+ net binnengekomen is. Wie is dat? Ik vraag het na en krijg geen antwoord. Ik besluit me te richten op herstellen, even met Dirk, Klaas en m n ouders te praten en in de schouwburg te gaan werken aan m n herstel. Even lekker zitten, wat eten en drinken, een douche te nemen en nog weer wat te gaan eten en drinken. Met een voldaan gevoel ga ik daarna naar de wisselzone waar Dirk op me wacht, haal m n spullen op en laat me comfortabel door Dirk naar huis rijden. Natuurlijk snel in de auto op m n mobiel de uitslag opzoeken: 1 e heren 50+ en daardoor zowel Europees- als Nederlands kampioen. s Avonds nemen we daar thuis nog wat te drinken op. Figuur 2 Na de finish, even bijkomen De prijsuitreiking The day after was de prijsuitreiking gepland. Voor mij een mooie gelegenheid om m n collega sporters van AZVD te kunnen feliciteren met hun prijzen en nog even na te genieten. s Ochtends iets problemen met opstaan, toch viel het mee: een winnaar voelt geen pijn!. Geen is wat overdreven, het gaat best goed en maar goed ook, ik word drie keer het podium op gevraagd. Graag gedaan en ik liep zeker niet het meest moeizaam. Op de halve waren er ook De AZVD en Lycurgus prijswinnaars (Aaldrik, Nico en Eddy) prijzen voor AZVD ers Eddy van Leeuwen (1 e H40) en Aaldrik Koops (2 e H55 en ook AV Lycurgus!). Op de hele was Trijnie Roozendaal-Rep 2 e geworden bij de D60. Ook alle drie klasse. Marten had een wat mindere dag en Ed heeft een prima debuut gemaakt. Ook klasse!

6 Tevens deed de zondag het AZVD tweede divisie triathlon team mee om de eer van AZVD te verdedigen. Zij hebben gestreden voor wat ze waard zijn en er zo voor gezorgd dat AZVD volgend jaar weer in de tweede divisie kan meestrijden. Misschien dan eens voor de prijzen. Het AZVD team, Eric, Joop, Michiel en Dirk Wat nu? Ik vind het goed om nieuwe plannen te hebben voordat het oude gerealiseerd is. Dit omdat het hebben van doelen motiveert en ook automatisch zorgt voor een sneller herstel. Wat zal ik in 2015 gaan doen? Als eerste heb ik me ingeschreven voor de zestig van Texel. Ik heb nog nooit eerder 60 km gelopen en dit is voor mij dus een nieuwe uitdaging. Qua triathlon weet ik het nog niet. Weer een hele triathlon in het buitenland of gaan voor een halve Ironman en me proberen te plaatsen voor het WK Ironman 70.3 in Zell am See? Komt tijd komt raad. Nu eerst herstellen, nagenieten en wat hardloopwedstrijden doen (Dam tot damloop, halve marathon van Haarlem en de Amsterdam marathon). Tevens nadenken over hoe sterker te worden met tegen de wind in fietsen en hoe ook de laatste 15 km van de Ironman triathlon beter door te komen. Laat de geraniums nog maar even zitten. Nico Krijgsman

7 De tijden van de AZVD atleten. Nico Krijgsman Trijnie Roozendaal- Rep Eddy van Leeuwen Aaldrik Koops Marten Mosch Ed Oosterhoorn Plts Plts Plts cat Plts cat RaceNr RaceNr Cat M50 W60 Cat M40 M55 M50 M45 CatNK H50 D60 CatEK M50 W60 Nat NED NED Nat NED NED NED NED Swim 1:08:34 1:25:05 Swim 0:28:42 0:34:59 0:27:30 0:32:12 #S #S T1 0:06:20 0:06:26 Bike8 0:13:06 0:15:18 Bike1 1:13:28 1:15:47 1:24:35 1:19:47 Bike40 1:05:14 1:20:13 Bike2 1:20:13 1:21:13 1:32:19 1:25:42 Bike98 1:12:56 1:33:40 Bike135 1:18:08 1:38:33 Bike180 1:22:50 1:53:54 Bike 5:12:13 6:41:36 Bike 2:33:41 2:36:59 2:56:53 2:45:29 #B #B AftBike 6:27:06 8:13:06 AftBike 3:05:44 3:16:37 3:27:35 3:21:08 #aftb #aftb T2 0:03:13 0:06:26 Run7 0:30:27 0:48:36 Run1 0:27:46 0:33:39 0:32:36 0:37:57 Run14 0:32:18 0:52:40 Run2 0:29:51 0:35:43 0:35:47 0:40:03 Run21 0:33:39 0:58:27 Run3 0:30:44 0:37:38 0:39:11 0:44:51 Run28 0:35:37 0:59:18 Run35 0:39:11 1:13:39 Run42 0:42:40 1:17:13 Run 3:33:49 6:09:50 Run 1:28:20 1:46:58 1:47:33 2:02:49 #R #R Total 10:04:07 14:29:22 Total 4:36:44 5:07:28 5:18:28 5:27:31