Nieuwsbrief. aftrekken CONTENT

Transcriptie

1 Nieuwsbrief Jaargang 15, nr.29, mei 2011 CONTENT ZZP er kan langer zijn pensioenpremie aftrekken Fiscaalvriendelijk sparen met van de BV geleend geld Zijn lunchritten Zakelijk of niet? Naam belangrijker dan fiscaalnummer Niet ingehouden loonheffing is niet te verrekenen Depotstelsel is uitgesteld tot 2014 Ondernemer moet zakelijke uren bewijzen Ook gebruikelijk loon voor arbeidsongeschikte dga Nieuwe tbs door uitbreiding verhuurd pand ZZP er kan langer zijn pensioenpremie aftrekken Een oud-werknemer kan onder voorwaarden zijn pensioenregeling uit zijn laatste dienstbetrekking vrijwillig tien jaar voortzetten. Hij krijgt tot nu toe echter maar drie jaar de mogelijkheid de pensioenpremie in aftrek te brengen. De staatssecretaris van Financiën vindt deze termijn van drie jaar onredelijk en is bereid deze te verlengen van drie naar tien jaar. Dit betekent dat de pensioenpremie tien jaar lang aftrekbaar blijft, mits de voormalig werknemer tijdens die periode winst als ondernemer geniet. Een positieve ontwikkeling voor de zelfstandige zonder personeel die zijn pensioenopbouw vrijwillig wil voortzetten. Om de budgettaire gevolgen te beperken gaat de staatssecretaris onderzoeken of het mogelijk is de pensioengrondslag na het derde jaar te maximeren op het dan geldende inkomen. Als bovengrens zal dan gelden het laatstverdiende loon dat men als werknemer heeft genoten. Het is de bedoeling dat de ZZP er vanaf 2012 gebruik kan maken van deze regeling. Wij houden u op de hoogte. Herinvesteringsreserve Schadevergoeding voor onterechte weigering fusiefaciliteit 8 9 Korte nieuwtjes 10 Alexanderstraat JM Den Haag T F E. info@broersenmacdonald.nl I.

2 Fiscaalvriendelijk sparen met van de BV geleend geld Als u geld leent van de BV tegen een zakelijke rente, en dit vervolgens op een privéspaarrekening zet tegen een hogere rente, is het voordeel niet belast. Dit bleek onlangs uit een Hoge Raad-arrest. Wat was er aan de hand? Een directeur-grootaandeelhouder (dga) had ongeveer 1 miljoen van zijn eigen bv geleend tegen een zakelijke rente van ongeveer 2,5%. Hij zette het bedrag op zijn internetspaarrekening en kreeg een rentevergoeding van ongeveer 3,6%. De inspecteur wilde het verschil (1,1%) belasten als resultaat uit overige werkzaamheden in box 1. De dga was het niet eens met de inspecteur en meende dat hij de rente belastingvrij kon ontvangen omdat sprake was van box 3-vermogen. Om het voordeel te kunnen belasten als resultaat uit overige werkzaamheden moest de inspecteur aannemelijk maken dat door de aard en omvang van de werkzaamheden sprake is van het rendabel maken van vermogen op een wijze die normaal, actief vermogensbeheer (beleggen) te buiten gaat. Bij het beoordelen van de werkzaamheden wordt ook bekeken of daarvoor bijzondere kennis nodig is. Hof Den Haag oordeelde dat in deze situatie geen sprake was van beleggen, maar van resultaat uit overige werkzaamheden. Volgens het hof heeft een dga volledige zeggenschap in zijn BV en kon hij hierdoor een voordeel behalen door activiteiten die verder gingen dan normaal, actief vermogensbeheer. De dga was het niet eens met het oordeel van het hof en procedeerde verder om een uitspraak van de Hoge Raad te krijgen. Kennis De Hoge Raad oordeelde dat bij het uitzetten van geld op een spaarrekening sprake is van normaal, actief vermogensbeheer (beleggen). Dit is ook het geval als geld is ingeleend bij de vennootschap waarover de dga volledige zeggenschap heeft. Het feit dat de dga kennis heeft van rentetarieven op spaarrekeningen is volgens de Hoge Raad niet aan te merken als een bijzondere vorm van kennis. Het rentevoordeel is daarom niet belast als resultaat uit overige werkzaamheden. Let op! Als een BV bewust een lagere rente dan de marktrente hanteert bij een lening aan de dga, is sprake van een uitdeling. Zo n uitdeling is voor de dga belast in box 2, als een voordeel uit een aanmerkelijk belang. Dat was in deze zaak voor de Hoge Raad niet het geval. De BV had namelijk in dit geval hetzelfde rentetarief bij de bank kunnen krijgen als zij aan haar dga in rekening bracht. Zou de bv daarentegen een lager tarief met haar dga hebben afgesproken, dan zou het verschil dus met de zakelijke rente zijn belast in box 2. P 2

3 Zijn lunchritten zakelijk of niet? Belastingvrije vergoeding van ritten van werknemers die meerdere malen per dag naar huis reizen is alleen mogelijk als dit een zakelijk belang heeft. Werknemers die thuis lunchen komen daarom volgens de Belastingdienst niet in aanmerking voor een vrije vergoeding van de reiskosten. Rechtbank Arnhem en ook Gerechtshof Arnhem hebben echter geoordeeld dat lunchritten zakelijk zijn, en dus wel belastingvrij kunnen worden vergoed. De staatssecretaris van Financiën is het niet eens met deze uitspraken en heeft inmiddels beroep in cassatie bij de Hoge Raad aangetekend. Ritten om thuis de lunch te gebruiken komen volgens hem niet voor vrije vergoeding in aanmerking. Onlangs heeft hij zijn standpunt weer eens bevestigd in een besluit over reiskostenvergoedingen en privégebruik auto. Daar heeft hij aangegeven dat de Belastingdienst de kilometers voor lunchritten naar huis als privékilometers aanmerkt. Tip! Als deze zaak ook bij u speelt, maak hiertegen dan bezwaar. Uiteraard kunnen wij u hierbij van dienst zijn. Als een kwestie aan de rechter is voorgelegd, houdt de inspecteur de uitspraak op het bezwaar namelijk meestal aan totdat de rechter heeft beslist. Naam belangrijker dan fiscaalnummer Als de naam op het biljet klopt, moet minder waarde worden gehecht aan het feit dat het fiscaal nummer eventueel onjuist is. Dit blijkt uit recente rechtspraak van de hoogste belastingrechter. Een bv was van mening dat een aan haar geadresseerd aanslagbiljet uitnodiging tot betaling (UTB) aan douanerechten niet tot een betalingsverplichting kon leiden. Het aanslagbiljet vermeldde de bv als geadresseerde, maar noemde het fiscaal nummer van een op hetzelfde adres gevestigde gelieerde bv. De bijgevoegde acceptgiro was ook gesteld op naam van deze gelieerde bv. De bv was daarom van mening dat het aanslagbiljet ongeldig was. Nadat de inspecteur en rechtbank de bv ongelijk gaven, oordeelde Hof Amsterdam dat de gang van zaken zo onduidelijkheid was dat het terecht de vraag opriep voor wie het aanslagbiljet was bestemd. Door deze gang van zaken was daarom geen betalingsverplichting ontstaan. De staatssecretaris van Financiën ging naar aanleiding van de uitspraak van Hof Amsterdam in cassatie bij de Hoge Raad. P 3

4 Deze hoogste rechter was van mening dat de naam, het te betalen bedrag en de plaats van betaling op het aanslagbiljet in elk geval moeten kloppen. Of het fiscaal nummer klopt is minder belangrijk. Diegene die het aanslagbiljet op naam ontvangt heeft geen reden de geldigheid van de UTB in twijfel trekken. De bv had dus wel degelijk een betalingsverplichting. Niet ingehouden loonheffing is niet te verrekenen In de aangifte inkomstenbelasting kan de ingehouden loonheffing worden aangegeven op het aangiftebiljet. Als het bedrag aan te betalen inkomstenbelasting lager is dan de ingehouden loonheffing krijgt de werknemer een gedeelte van de ingehouden loonbelasting terug. Maar wat te doen als geen loonbelasting is ingehouden en afgedragen maar de bedragen wel op de jaaropgaaf staan? Een werknemer die als enig werknemer werkzaam was bij een nv had over de periode januari tot en met maart 2002 geen loon ontvangen. De werkgever had desondanks loonstroken en een jaaropgaaf voor het jaar 2002 verstrekt waarin een bedrag aan loon en een bedrag aan loonheffing stond vermeld. De werkgever had voor het bedrag aan loon echter nooit aangifte gedaan en had ook niets afgedragen aan de Belastingdienst. De Belastingdienst had daarom voor het jaar 2002 een naheffingsaanslag opgelegd. Deze naheffingsaanslag loonbelasting was echter nooit door de werkgever betaald. De werknemer had in zijn aangifte inkomstenbelasting geen loon en geen ingehouden loonheffing aangegeven. De werknemer wilde dat het bedrag aan loonheffing alsnog als voorheffing werd verrekend met zijn aanslag inkomstenbelasting De Hoge Raad oordeelde dat verrekening niet mogelijk was aangezien de werknemer niet kon bewijzen dat er loonbelasting was ingehouden. De werknemer heeft niet kunnen bewijzen dat de werkgever een gedeelte van het brutoloon niet heeft uitbetaald en dit gedeelte heeft gebruikt voor het afdragen van loonheffingen. Het bedrag van de naheffingsaanslag kon daarom niet worden verrekend. Let op! Als de werkgever wel loon heeft betaald kan de nageheven of ingehouden loonbelasting worden verrekend met de inkomstenbelasting. Ook als deze loonbelasting niet daadwerkelijk wordt betaald aan de fiscus. Dit is zelfs mogelijk als de werknemer ter kwader trouw is! Dit is bevestigd in andere rechtspraak. P 4

5 Depotstelsel is uitgesteld tot 2014 Eindelijk is bekend wanneer het depotstelsel het huidige g-rekeningenstelsel zal vervangen. De Belastingdienst stelt de invoering van de depotstelsel uit tot Het depotstelsel is een geblokkeerde bankrekening die kan worden gebruikt om betalingen te doen aan de Belastingdienst, om op deze manier aansprakelijkheid te voorkomen. In plaats van het geld over te maken naar een g-rekening moet de inlener het bedrag straks overmaken naar de depotrekening van de uitlener bij de Belastingdienst. Door een gedeelte van het factuurbedrag te storen op de g-rekening van de uitlener loopt u niet het risico aansprakelijk te worden gesteld voor de loonheffing die de uitlener ten onrechte niet heeft afgedragen. Bijvoorbeeld door zijn faillissement. Naar aanleiding van overleg met alle betrokken partijen (zowel het bedrijfsleven als de banken) is besloten de invoering van het depotstelsel uit te stellen tot In dat jaar bestaan het g-rekeningenstelsel en het depotstelsel naast elkaar. Vanaf 1 januari 2015 bestaat het g-rekeningstelsel niet meer. Ondernemer moet zakelijke uren bewijzen Een ondernemer die werkt in een samenwerkingsverband zoals een vennootschap onder firma (vof) of maatschap met een of meer verbonden personen moet bewijzen dat zijn werkzaamheden niet alleen van ondersteunende aard zijn. Uren die meer dan alleen ondersteund zijn, mogen worden meegeteld voor het zogenoemde urencriterium. Alleen ondernemers die voldoen aan het urencriterium komen in aanmerking voor de zelfstandigenaftrek. Het urencriterium houdt in dat de ondernemer minstens 1225 uren per jaar moet besteden aan werkzaamheden die winst uit onderneming opleveren. Daarbij geldt als voorwaarde dat de ondernemer meer dan 50% van alle werkzaamheden besteedt aan de onderneming(en). Als de ondernemer samenwerkt in een vennootschap onder firma (vof) of maatschap met een of meer verbonden personen tellen onder omstandigheden bepaalde werkzaamheden niet mee voor het urencriterium. Dat is het geval als de werkzaamheden voor 70% of meer van ondersteunende aard zijn zoals administratieve werkzaamheden, (hoofdzakelijkheidscriterium) en het samenwerkingsverband ongebruikelijk is (gebruikelijkheidstoets). P 5

6 Bewijslast De Hoge Raad heeft onlangs in een zaak aangegeven dat de ondernemer moet bewijzen of de werkzaamheden van ondersteunende aard en ongebruikelijk zijn. In deze zaak ging het om een vrouw die samen met haar echtgenoot en zoon een sloopbedrijf annex groothandel in antieke bouwmaterialen runde in de vorm van een vof. De vrouw was verantwoordelijk voor de externe contacten, het personeelsbeleid en de financiële administratie. Haar man deed de verkoop van de bouwmaterialen en haar zoon leidde de sloopwerkzaamheden. Volgens de Hoge Raad blijkt uit de wetsgeschiedenis dat de ondernemer aannemelijk moet maken of hij recht heeft op een fiscale faciliteit. Aangezien het urencriterium bij de zelfstandigenaftrek een rol speelt, en bij samenwerkingsverbanden ook het hoofdzakelijkheidscriterium en de gebruikelijkheidstoets een rol spelen, moest de vrouw bewijzen dat haar werkzaamheden meetelden voor het urencriterium. De Hoge Raad erkende dat de gebruikelijkheid van een samenwerkingsverband tussen verbonden personen zelden kan worden aangetoond. Maar de wetgever heeft dit bewust zo geregeld, omdat men de ondernemersfaciliteiten in zulke situaties alleen in uitzonderlijke gevallen wil toekennen. Namelijk alleen als onafhankelijke derden, ondanks het ondersteunende karakter van de werkzaamheden, toch zo n samenwerkingsverband zouden zijn aangegaan. Ook gebruikelijk loon voor arbeidsongeschikte dga Ziek of niet ziek, een aanmerkelijkbelanghouder moet toch loon naar werken krijgen. Dat gaf Hof Den Bosch onlangs aan. In deze zaak ging het om een vrouw die indirect een aanmerkelijk belang (ab) had in een bv. Zij was in het verleden in loondienst geweest bij deze bv maar was op een gegeven moment arbeidsongeschikt verklaard. Desondanks bleef de vrouw wel in deeltijd werkzaamheden verrichten voor de bv. Zij kreeg echter geen vergoeding voor deze deeltijdwerkzaamheden. De inspecteur stelde zich naar aanleiding van een boekenonderzoek op het standpunt dat de gebruikelijkloonregeling van toepassing was en dat de bv een fictief loon van per jaar in aanmerking had moeten nemen. De inspecteur legde over een periode van vijf jaar naheffingsaanslagen loonbelasting en premie volksverzekeringen op over de jaren 2003 tot en met De bv was het niet eens met deze naheffingsaanslagen en ging eerst in beroep bij Rechtbank Breda en daarna in hoger beroep bij Hof Den Bosch. P 6

7 Re-integratie De bv was het met de inspecteur eens dat de gebruikelijkloonregeling moest worden toegepast, maar was wel van mening dat het gebruikelijk loon nihil moest zijn. De arbeidsongeschikte ab-houdster had immers tijdens een bepaalde periode van het gevolgde re-integratietraject recht op een uitkering. Er was daarom in die tijd geen noodzaak voor de bv om loon uit te betalen. Hof Den Bosch oordeelde dat de werkzaamheden van de arbeidsongeschikte ab-houdster wel degelijk een bepaalde loonwaarde hadden en dat de bv niet aannemelijk had gemaakt dat het gebruikelijk loon lager was dan per jaar. De naheffingsaanslagen bleven daarom in stand. Tip! Als het gebruikelijk loon op jaarbasis niet hoger is dan 5.000, bijvoorbeeld omdat een aanmerkelijkbelanghouder heel weinig werkzaamheden voor de bv verricht, hoeft u de gebruikelijkloonregeling niet toe te passen. Deze uitzondering is sinds 1 januari 2010 van kracht. Nieuwe tbs door uitbreiding verhuurd pand Een vrouw bezat een pand en verhuurde dit pand tegen een zakelijke huur van aan een bv waarin zij een aanmerkelijk belang had. De bv runde een supermarkt in het ter beschikking gestelde pand. De supermarkt wilde uitbreiden en daarom kocht de vrouw in 1999 een aangrenzend perceel grond met gebouwen erop. Deze opstallen werden gesloopt zodat de supermarkt kon uitbreiden. De bestaande supermarkt werd tegelijkertijd intern verbouwd. In mei 2001 werd de nieuwe supermarkt geopend. Naar aanleiding van de verbouwing verhoogde de vrouw de huur naar De Belastingdienst was van mening dat na de verbouwing en uitbreiding feitelijk een nieuw pand was ontstaan. Hiermee was de oude ter beschikkingstelling (tbs) gestaakt en moest in beginsel worden afgerekend over de stille reserves. De vrouw vond echter dat sprake was van voortzetting van de tbs. Uiteindelijk kwam de zaak bij Hof Arnhem. Hof Arnhem deelde de mening van de vrouw dat de tbs was blijven bestaan maar stelde ook dat gezien de omvang van de verbouwing een nieuwe tbs was ontstaan. Het pand was door de verbouwing en uitbreiding van de supermarkt sterk gewijzigd. Zo was de oppervlakte van de supermarkt (en dus ook van de verhuurde onroerende zaken) meer dan verdubbeld. Omdat de oorspronkelijke tbs gewoon was blijven bestaan hoefde niet te worden afgerekend over de stille reserves. Mocht u vragen hebben over de tbs dan kunt u altijd contact met ons opnemen. P 7

8 Geen invloed herinvesteringsreserve op restwaarde bedrijfsmiddel Als een bedrijfsmiddel wordt verkocht kan een onderneming een herinvesteringsreserve vormen. De winst behaalt met de verkoop van het bedrijfsmiddel mag dan onder bepaalde voorwaarden worden ondergebracht in een herinvesteringsreserve (hir). Hiermee wordt de te betalen belasting naar de toekomst verschoven. De onderneming moet dan wel het voornemen hebben om binnen drie jaren een ander bedrijfsmiddel te kopen. De hir mag in dat geval worden afgeboekt op de aanschafprijs. Dit resulteert in een lagere afschrijvingsbasis van het nieuwe bedrijfsmiddel. In recente rechtspraak kwam de vraag aan de orde of de hir invloed heeft op de restwaarde. Een bv exploiteerde vastgoed en kocht een aantal panden. Bij aankoop van de panden splitste de bv de aanschafwaarde in een restwaarde en een afschrijvingsdeel. Vervolgens werd de hir pro rata afgeboekt van de restwaarde en van het af te schrijven deel. Voorbeeld De verkoopwinst van een pand bedraagt 1200 en wordt toegevoegd aan de hir. De aankoopprijs van het nieuwe pand bedraagt 3000 en de restwaarde 600. Op de aanschafprijs van 3000 wordt 1200 hir afgeboekt. Op de restwaarde van 600 wordt ook een deel van de hir afgeboekt, namelijk 600/3000 deel van 1200, ofwel 240, zodat 360 van de restwaarde overblijft. De afschrijvingsbasis bedraagt dan / (hir) -/- 360 (restwaarde) = Volgens de inspecteur zou de afschrijvingsbasis in dit voorbeeld lager moet zijn, namelijk Dit is het verschil tussen aan de ene kant de aanschafprijs (3000) verminderd met de hir (1200) en aan de andere kant de restwaarde (600). Hofuitspraak Hof Amsterdam oordeelde echter anders. De hir moet volledig in mindering worden gebracht op de aanschafprijs van het nieuwe bedrijfsmiddel. Daarna moet de restwaarde van dit bedrijfsmiddel worden vastgesteld. De hir is niet van invloed op de vast te stellen restwaarde, aldus het hof. Het bedrag van de in aanmerking te nemen afschrijvingen wordt dus gevormd door het verschil tussen de aanschafkosten (na afboeking van de hir) en de restwaarde (zie berekening volgens inspecteur hierboven). Op dit punt kreeg de inspecteur het hof aan zijn zijde. P 8

9 Schadevergoeding voor onterechte weigering fusiefaciliteit Als de inspecteur zonder goede reden de toepassing van de bedrijfsfusiefaciliteit weigert, kan de belastingrechter hem verplichten een schadevergoeding te betalen aan de belanghebbenden. Dit blijkt uit een recent arrest van de Hoge Raad. Wat was er aan de hand? Een bv exploiteerde een modezaak en gebruikte daarvoor een pand dat zij huurde van een zogenoemde beheer-bv. De (indirecte) aandeelhouders van de beheer-bv waren de zoon en echtgenote van de aandeelhouders van de bv met de modezaak. De mode-bv wilde een bedrijfsfusie aangaan met de beheer-bv. De mode-bv wilde daarbij haar onderneming in de beheer-bv brengen tegen uitreiking van aandelen. Daarna wilde de mode-bv de aandelen van de zoon en zijn echtgenote overnemen. De inspecteur weigerde toepassing van de bedrijfsfusiefaciliteit. Hij meende namelijk dat de bedrijfsfusie vooral was bedoeld om de heffing van vennootschapsbelasting uit te stellen en overdrachtsbelasting te ontwijken (over een over te nemen pand). Uiteindelijk moest de Hoge Raad over de zaak oordelen. Hoge Raad De hoogste belastingrechter oordeelde dat de fiscus de bedrijfsfusiefaciliteit niet mocht weigeren voor belastingplichtigen die het voorkomen van de heffing van overdrachtsbelasting als motief hadden. Dit was in overeenstemming met de eerdere uitspraak van het Europese Hof van Justitie in deze zaak. De Hoge Raad oordeelde dat de bedrijfsfusie niet gericht was op het uitstellen van vennootschapsbelasting. Ook zonder bedrijfsfusiefaciliteit zou overdracht van de aandelen zonder heffing van vennootschapsbelasting kunnen plaatsvinden. Het doel van de bedrijfsfusie was namelijk niet de overdracht van het pand, maar de overdracht van de aandelen. De inspecteur had de toepassing van de bedrijfsfusiefaciliteit dus niet mogen weigeren. Schadevergoeding De mode-bv wachtte de uitspraak niet af en had ondertussen het pand overgenomen van beheer-bv en daarbij overdrachtsbelasting betaald. Nu de bedrijfsfusiefaciliteit ten onrechte was geweigerd wilde mode-bv het bedrag van de overdrachtsbelasting terugkrijgen van de Belastingdienst als een vorm van schadevergoeding. De Hoge Raad oordeelde dat de fiscus een schadevergoeding moest betalen, maar deze vergoeding was niet gelijk aan het bedrag van de overdrachtsbelasting. De te vergoeden schade bestond alleen uit het nadeel dat was geleden doordat de mode-bv de gewenste bedrijfsfusie niet met voorafgaande zekerheid had kunnen uitvoeren. P 9

10 De schade die was ontstaan door het wel of niet uitvoeren van bepaalde handelingen, zoals de betaalde overdrachtsbelasting, hoefde de fiscus niet te vergoeden. De bedrijfsfusie was immers niet bedoeld om een reorganisatie te realiseren waarbij de mode-bv de eigendom van het pand zou krijgen, maar eigendom van de aandelen beheer-bv. De Hoge Raad verwees de zaak door naar Hof Amsterdam om de hoogte van de schadevergoeding te bepalen. Korte nieuwtjes Werkgevers kunnen tot en met 29 april 2011 een Wajong adviesvoucher aanvragen. Een werkgever kan met zo n voucher, die een waarde heeft van 2.500, laten onderzoeken welke mogelijkheden er zijn om mensen met een Wajong-uitkering ( Wajongers ) te laten werken. De vouchers zijn aan te vragen bij Agentschap NL. Renovatie en het herstel van woningen vallen tijdelijk onder het btw-tarief van 6%. Dit lage tarief geldt niet als de vergoeding betrekking heeft op materialen. Ondernemers mogen als hulp een forfaitaire verdeling gebruiken tussen arbeid en materialen. Informatie over de forfaitaire verdeling is te downloaden van Een verzoek om teruggaaf van buitenlandse btw moet worden ingediend bij de Belastingdienst. Door problemen tussen de systemen in de verschillende landen, is de afhandeling van een aantal verzoeken vertraagd. De Belastingdienst gaat daarom coulancerente uitbetalen aan ondernemers die lang op de teruggaaf van de buitenlandse btw moeten wachten. Hoewel bij het redigeren van de Nieuwsbrief de grootst mogelijke zorgvuldigheid wordt betracht, bestaat altijd de mogelijkheid dat bepaalde informatie (na verloop van tijd) verouderd of niet (meer) juist is. Broers & MacDonald is dan ook niet aansprakelijk voor de gevolgen van activiteiten die worden ondernomen op basis van deze uitgave. Overname is niet toegestaan. Broers & MacDonald Belastingadviseurs Alexanderstraat JM Den Haag T F E. broersenmacdonald@tip.nl I. P 10