Paddenstoelentocht 4 lja, 24 oktober 2017

Transcriptie

1 Paddenstoelentocht 4 lja, 24 oktober 2017 De herfst is het ideale seizoen om een boswandeling te maken. Op dinsdagnamiddag 24 oktober gingen we te voet met de ganse klas naar het Kennedybos. Ter plaatse aangekomen wachtte gids Christine ons reeds op. Mijnheer Freddy, een grote vogelkenner, was ook meegekomen. Het bos is nog maar 50 jaar oud en 14 ha groot.. De opslag van de uitgedolven aarde, voornamelijk klei, van de E17 werd gebruikt om een bos aan te planten. Dit was in het begin van de jaren Daar deze grond geen enkele economische waarde meer had, stond men toen toe van er een bos op te planten. Dat werd gedaan met toedoen van veel vrijwilligers en scholen. In die tijd zakte men bij iedere stap soms wel 10cm diep in de klei! Vooral inheemse bomen werden aangeplant zoals de berk, de wilg, de gewone es, de populier, haagbeuk en de zomereik. Sommige zijn bedekt met veel mos doordat de boom schuin gaat groeien en het water langer op de stam blijft liggen.

2 In het bos ontdekten we een bloeiende hazelaar. De vrouwelijke knopjes en mannelijke katjes groeien aan één stengel en bevruchten elkaar. Zo krijgen we mooie hazelnoten.

3 We leerden dat de zomereik een korte bladsteel heeft en de wintereik een langere bladsteel.

4 Vele planten, waaronder een tiental soorten orchideeën, vinden het Kennedybos een goede plek om te groeien. We observeerden een orchidee, namelijk de breedbladige wespenorchis. Mevrouw Christine toonde ons veel zwammen en paddenstoelen. Paddenstoelen hebben een hoedje met aan de onderzijde plaatjes en een steeltje. Onderweg in de graskant en in het bos zagen we grote planten, de smeerwortel. In het centrum van de smeerwortel, verstopt onder de bladeren, vonden we mooie witte paddenstoeltjes, de smeerwortelmycenas. De smeerwortel bevat enkele geneeskrachtige eigenschappen. Het zou helpen tegen ontstekingen en is goed voor de huid. Veel sportartsen hebben een tube zalf in de sporttas op basis van smeerwortel

5 We zagen een bloeiende akkerdistel en uitgebloeide vruchtjes van de bereklauw. De reuzebereklauw mag je nooit aanraken want die veroorzaakt brandwonden. Bereklauw.

6 De kaardebol is een grappige plant met zijn bolvormige bloemen.

7 Varens groeien graag in het vochtige bos met zijn rijke humuslaag.. We zagen ook nagelkruid, de smalle weegbree en braamstruiken met zwarte bessen. Van de wilde braambessen mogen we ook niet plukken. Deze groeien te laag bij de grond. Honden, vossen en katten doen hier hun uitwerpselen. Niet smakelijk hoor! Smalle weegbree

8 Zwarte braambessen. In het bos ontdekten we veel paddenstoelen. Wist je dat er ongeveer 5000 soorten paddenstoelen zijn in België? Vele zijn giftig. Eet dus nooit een paddenstoel uit het bos en was steeds je handen bij thuiskomst! De zaden van de zwammen noemen we sporen. Eén enkele zwam vormt dikwijls miljoenen sporen. Sommige mensen zijn allergisch voor sporen en moeten dan veel hoesten. De wortels van de zwammen bestaan uit duizenden draden onder de grond en ze voeden zich met blaadjes. De reuzenbovist is bolvormig en ongeveer zo groot als een voetbal. Jonge reuzenbovisten zijn van buiten en binnen in wit. Met te verouderen worden ze helemaal donker bruin. De jonge nog witte reuzenbovist is eetbaar en groeit ook soms in de weide.

9 De geweizwam heeft zijn naam niet gestolen. Deze lijkt op het gewei van een hert. Wordt ook wel eens genoemd de broek van Napoleon. De inktzwammetjes groeien maar 1 week. Daarna sterven ze af en lijken ze op inktbuisjes. Veel gewone zwavelkopjes groeien bij elkaar.

10 Het oorzwammetje lijkt precies op een oortje dat groeit aan een boomstammetje. De vezelkopjes mochten we niet aanraken wegens zeer giftig. Zijn oppervlak is bruinig en wat gestreept. Tussen het hout ontdekten we nestzammen. Precies een nestje met eitjes.

11 We ontdekten nog een witte kluifzwam met steel met diepe groeven en een lappenhoed. Nog enkele zwammen. Jonge korstvuurzwammen zien er uit als donkerbruine korsten, nadien vormen ze een soort bruine forse elfenbankjes.

12 Het hoedje van de bleke franjehoed is bruin, de hoedrand wordt er bleker door de droogte."

13 Gids Freddy deed ons luisteren naar het gefluit van een roodborstje. Wat betreft de zang van het Roodborstje: Bij de zangvogeltjes in het algemeen zingen alleen de mannetjes in de lente om hun broedbiotoop af te bakenen. De rest van het jaar zijn die veel stiller en horen we soms maar enkele contactgeluidjes. Er is dan ook geen territorium meer te verdedigen. Bij de Roodborstjes is dit wat anders. Na het broedseizoen vallen de koppeltjes uiteen, en neemt elk individu, zowel vrouwtje als mannetje een voedselterritorium in bezit, dat hevig verdedigd wordt tegen soortgenoten. Hun territorium duiden ze dan best aan met zingen. Ook de vrouwtjes van deze soort kunnen dus zingen. Het is wel niet zo hevig als in de lente Mijnheer Freddy bootste ook het geluid van een eend na. Het bruine vrouwtje kwaakt en broedt alleen alle eitjes uit. Het gekleurde mannetje zegt rub rub of een klein en kort fluittoontje. Veel insecten hebben we niet gezien, wel een lieveheersbeestje met 7 stippen. Een wants zat veilig op een brandnetel.

14 Een leuke klasfoto mocht niet ontbreken. Het bos is een dankbaar decor! Wat heeft onze God alles toch mooi gemaakt. Onderweg terug naar school raapten we nog wat herfstvruchten: eikels enz Tot slot: ga eens naar de website van de school en bekijk alle foto s en verslagen bij MOS Natuurdagboek. Meester Régis Vanwalleghem Juf Nancy Depuydt