AURELIS. Dr. JL Mommaerts, MD, MSc AURELIS lezing o.b.v. powerpoint slides.

Transcriptie

1 AURELIS Dr. JL Mommaerts, MD, MSc AURELIS lezing o.b.v. powerpoint slides

2 INHOUDSTAFEL 1 STE DEEL: PLACEBO-EFFECT PLACEBO ALS THERAPIE PLACEBO EFFECTIVITEIT PLACEBO VAN GENEESMIDDEL PLACEBO IN DUBBELBLINDSTUDIES DE DEEL: AURELIS-AUTOSUGGESTIE AUTOSUGGESTIE = AUTOSUGGESTIE EN WILSKRACHT / MOTIVATIE COMMUNICATIE MET HET ONBEWUSTE AURELIS COMMUNICATIE EEN VOORBEELD: TOEKOMSTPROJECTIE AURELIS IS NIET: POSITIEF DENKEN AURELIS VERSUS HYPNOSE DE DEEL: HUIDIGE GEZONDHEIDSFILOSOFIE HISTORIEK VAN MEDISCHE FILOSOFIE EEN AGRESSIEVE AANPAK VAN ZIEKTE AGRESSIE IS GEEN OPLOSSING DE DEEL: AURELIS GEZONDHEIDSFILOSOFIE VAN GEZOND -> ZIEK -> TERUG GEZOND DE AURELIS -METHODE LUISTEREN NAAR SYMPTOMEN EEN RUIMERE CONTEXT SOORTEN EVENWICHT VERANTWOORDELIJKHEID IS GEEN SCHULD (INTER)PLANETAIRE VISIE DE DEEL: AURELIS PROJECT CONCREET... 40

3 AURELIS KORTE VOORSTELLING hand-out Autosuggestie is een gesprek met het diepere zelf. Enkele voorbeelden: Je hebt honger en je ziet iets lekkers. Het speeksel komt je spontaan in de mond. Je ligt s nachts wakker na een thriller op TV. Plots hoor je beneden een vreemd geluid. Je schrikt je rot, hartkloppingen, beven, hoge bloeddruk... Iemand geeuwt nadrukkelijk en als je jezelf even laat gaan, dan geeuw je mee. Soms zelfs alleen al door erover te lezen... Uit deze voorbeelden blijkt reeds duidelijk dat het diepere zelf een grote invloed heeft op ons lichaam. Aurelis (AUtosuggestie, RELaxatie en Innerlijke Sterkte) is een methode die op een zeer gerichte en intense manier autosuggestie gebruikt. Het doel is een blijvende verandering die groeit uit jezelf. De nadruk ligt op het niet-aanvallen. Stel dat je soms wakker ligt, dan merk je dat een gevecht om in slaap te vallen de slaap juist verder weg houdt. Inslapen kan alleen spontaan komen, vanuit je diepere zelf. Je kan het niet forceren. Dit geldt ook voor veel andere klachten en gezondheidsproblemen. In je diepere zelf is heel wat genezende kracht aanwezig, maar het is niet evident om die zomaar te bereiken. Aurelis wil iedereen de kans bieden deze democratische, goedkope en zinvolle genezingskracht (de dokter in jezelf ) te bereiken. Hierbij wordt altijd onderstreept dat de hele mens belangrijk is in elk streven naar gezondheid. Aurelis is, naast de gewone geneeskunde en zonder in te druisen tegen de principes hiervan, een hulpmiddel op veel domeinen: stress, beter slapen, slank worden, stoppen met roken, chronische pijn, bevallingshulp, depressie, menopauze, fobieën, hoofdpijn, chronische vermoeidheid, duizeligheid, hartkloppingen, hoge bloeddruk, prikkelbare darm syndroom, astma, chronisch eczeem, reumatische arthritis, posttraumatische stress, brandend maagzuur, enz. Bij AURELIS denkt men aan: zelfzorg, zelfredzaamheid genezing van de hele persoon, niet alleen van het symptoom het meest gezonde antwoord op een aantal gezondheidsproblemen verhoging van levenskwaliteit nu en later grote kostenbesparing voor individu en maatschappij een eenvoudige verklaring voor veel fenomenen op vlak van ziekte en gezondheid. Dr. J.L. Mommaerts is arts en auteur van een groot aantal boeken over medische zelfhulp volgens de Aurelis-methode. Hij gebruikt de methode al enkele jaren in een eigen praktijk. Hij ontwikkelde > 180 audio-cd s die gebruik maken van de Aurelis-methode: Stress beter beheersen, Beter slapen, Slank worden, Stoppen met roken, Chronische pijn... Meer informatie over de methode, de CD s, workshops, coaching en gratis MiniMails vind je op:.

4 1 ste deel: Placebo-effect Het placebo-effect

5 1.1 Placebo als therapie Placebo als therapie Als alles zou geweten zijn omtrent het placebo effect, dan zou deze term verdwijnen en vervangen worden door een immens krachtige megapsychotherapie. (A.K.Shapiro & E.Shapiro in The Placebo Effect 1997) OSIRIS Wat is placebo? Je neemt een pilletje met bvb melkpoeder, maar denkt dat het een krachtig middel is tegen hoofdpijn. Je voelt de werking ervan, maar het is niet de werking van het pilletje zelf. Melkpoeder werkt uiteraard niet tegen hoofdpijn. Je voelt niet de werking van het melkpoeder, maar die van jezelf, jouw eigen innerlijke kracht. Deze kracht, die men het placebo-effect noemt, wordt in werking gezet door de DIEPE BETEKENIS die het pilletje heeft voor jou, de verwachting die het bij jou doet ontstaan, het geloof dat je hebt in het pilletje. Melkpoeder heeft uiteraard totaal geen pijnstillende werking, maar ook als je een geneesmiddel inneemt dat wél werkt door wat erin zit, kan je TEGELIJK een placeboeffect ondervinden door de DIEPE BETEKENIS ervan. Uiteindelijk heeft dus in feite elk genezend middel dat je inneemt, een placebo-effect. Als je het placebo-effect zou zien als een geneesmiddel op zich, dan zou het het krachtigste en meest veelzijdige geneesmiddel zijn van alle tijden en alle culturen. Met DIEPE BETEKENIS wordt hier natuurlijk niet bedoeld datgene wat je kan opzoeken in een woordenboek, maar wel daadwerkelijk de echt DIEPE betekenis voor jou, zoals waarbij je kan zeggen: Ik word diep geraakt. Of Dat is een diepe wijsheid. Dit is ook het domein van poëzie, kunst en religie. Ook bij placebo is de diepere betekenis van belang. Hierbij is deze betekenis gericht naar jezelf in lichaam en geest, met effecten op gezondheid en welzijn. Placebo is altijd BEDROG. Een placebo werkt niet zonder bedrog. Waarom kan men niet zomaar zeggen: Als het werkt voor mij, dan is het toch goed, bedrog of niet.? Wel, eigenlijk gaat het over je diepste innerlijke. Bedrog hoort hier niet thuis. Daarnaast geldt natuurlijk het p5

6 gezegde waarheid duurt het langst. Een placebo kan op korte termijn het gevoel van welzijn verhogen én op lange termijn verlagen. Voor je het weet, ben je je ziel aan het verkopen voor wat tijdelijk welzijn. Niet alleen reguliere geneesmiddelen, maar ook alternatieve geneeswijzen hebben een placebo-werking. Dit betekent dat suggestie (in de vorm van placebo) in principe een verklaring kan zijn voor de werking van elke alternatieve geneeswijze, van nu of van vroeger. Trouwens, des te meer we weten over geneesmiddelen van vroeger, des te meer we zien dat hun effect grotendeels of volledig op placebo berustte. Dit geldt zowel voor de flesjes gekleurd water die op de markt verkocht werden door allerhande charlatans, als voor veel handelingen van de toen gevestigde geneeskunde. Niet meer dan 150 jaar geleden zaten we nog in een tijdperk van aderlatingen, bloedzuigers, purgeringen, scarificaties etc. Dit is relatief recent! Op een 10-tal na worden alle reguliere geneesmiddelen tot in de eerste helft van de 20ste eeuw nu beschouwd als pure placebos. Veel mensen die toen deze geneesmiddelen innamen, leven nu nog. Maw dit is heel recent! Tegenwoordig is weliswaar veel over placebo gekend door wetenschappelijke studies maar deze kennis dringt moeilijk door in de medische praktijkvoering. Er is weinig financiële druk hiertoe, integendeel. Maar dat is niet alles. Het paste tot voor kort gewoon niet in het denken van onze cultuur. Dat denken verandert in deze tijd heel sterk. We kunnen dus hopen op een doorbraak in dit domein. Nu reeds is er veel wetenschappelijke kennis over placebo. We hoeven ons niet te begeven op vage domeinen. Ook veel artsen zien de kracht van placebo gemakkelijk in, zij het vooral bij de specialiteiten van collega s. p6

7 1.2 Placebo Effectiviteit Placebo Effectiviteit algemeen: 40-60% van effectiviteit van medicatie voorbeelden: 59% zo effectief als antidepressiva 62% zo effectief als lithium 55% zo effectief als injectie van morfine (uit Evans F.J. 1985: Expectancy, Therapeutic Instructions, and the Placebo Response) OSIRIS Veel mensen denken dat het placebo-effect ongeveer 5% bedraagt van de totale werking van medicatie. De realiteit is heel anders. Enkele voorbeelden: placebo is 59% zo effectief als antidepressiva (onderzocht in een meta-analyse van 93 studies) 62% zo effectief als lithium (in een meta-analyse van 13 studies) 55% zo effectief als een injectie van morfine (in een meta-analyse van 22 studies). Meer nog. De laatste jaren werkt men in bepaalde studies met actieve placebo s (dit zijn placebo s met eigen bijwerkingen, in tegenstelling tot passieve placebo s). In deze studies ziet men nog merkelijk grotere percentages van placebo-werking. Bvb voor antidepressiva kan het placebo-effect tot bijna 100% van de totale werking uitmaken! Wat artsen hiermee doen is heel wisselend. Veel artsen weten het, maar weten niet wat ermee aan te vangen. Voor mij (JL Mommaerts) was het dé reden om mijn geneeskundige praktijk te stoppen. Ook veel collega s zitten hierdoor filosofisch in een ongemakkelijke positie. Daarnaast hebben veel artsen het idee, al of niet terecht, dat hun patiënten hier niet voor open staan. Ze durven er zelfs niet over te spreken. Er is trouwens zowiezo weinig tot geen ruimte in een doorsnee praktijk om de kracht achter placebo op een andere manier bij patiënten te brengen. Artsen hebben geen tijd hiervoor, geen opleiding en weinig interesse. Er is ook weinig praktisch inzicht. Ik heb zelf hierin een p7

8 enorme evolutie ondergaan tijdens de voorbije jaren. Ik ben de eerste om te beamen dat het voor de individuele arts heel moeilijk is. p8

9 1.3 Placebo van geneesmiddel Placebo van geneesmiddel gemiddeld % farmacologische werking verwachtingsplacebo placebo door werking placebo door bijwerkingen OSIRIS Stel dat je een middeltje inneemt en je voelt bijwerkingen. Deze bijwerkingen geven de boodschap : IETS GEBEURT MET MIJ. Het is logisch dat hierdoor je verwachtingen stijgen. Het placebo-effect van een geneesmiddel wordt dus niet alleen bepaald door de pure verwachting door het innemen ervan (zoals bij melkpoeder), maar ook door de bijwerkingen van het geneesmiddel én door de werking zelf. Werking en bijwerkingen verhogen de verwachting. De verwachting die leidt tot het placebo-effect is niet alleen bewust. Het is zelfs hoofdzakelijk een onbewust gebeuren: een dieperliggend geloof, een vorm van sterke hoop dat iets zal gebeuren en daardoor de communicatie naar binnen toe dat: het zal gebeuren, want dit middeltje doet het voor mij. Dat leidt tot verrassende resultaten. Zo wijst onderzoek uit dat, via onbewuste weg, ook de verwachting van de behandelende arts een heel grote rol speelt! Des te meer de arts overtuigd is van het effect van het middel, des te groter het placebo-effect ervan op de patiënt, ook als het middel helemaal geen eigen werking heeft. Het grootste placebo-effect treedt op wanneer iedereen overtuigd is van het effect van een middel. Een voorbeeld hiervan werd gezien in de jaren 60 bij een middel tegen angina pectoris oftewel pijn in de hartstreek. Jarenlang dacht men dat het middel in 90% van de gevallen heel effectief was, tot men het vergeleek met een puur placebo en men zag dat het middeltje eigenlijk helemaal NIET werkte. Een recenter voorbeeld is het idee dat antidepressiva pas zouden werken na een 3-tal weken. Dit is gedurende > 30 jaar algemeen aanvaard geweest. Nu ziet men dat ze eigenlijk even goed meteen al werken als na 3 weken Placebo wordt dikwijls toegeschreven aan geneesmiddelen, alsof het geneesmiddel zelf het placebo-effect zou veroorzaken. Het is natuurlijk de kracht van de patiënt zelf die men hier in actie ziet. Dit effect wordt ook in de hand p9

10 gewerkt door de hele entourage die suggestie-ondersteunend kan werken, inclusief de arts die schijnt te weten dat dit middel heel goed is, idem de apotheker en eigenlijk de hele cultuur. Naast geneesmiddelen is trouwens ook heelkunde niet vrij van placebo. Zo werden bvb in de jaren 70 een bepaald type hartoperaties verricht, waarbij arteries naar de borstklier werden afgesneden. Deze operaties deed men in grote aantallen, met schijnbaar succes, tot ze bij vergelijking met nep-operaties helemaal niet effectief bleken te zijn. Bij een nep-operatie maakt men alleen een insnede in de huid en naait men die meteen terug dicht. Een ander voorbeeld hiervan zijn nep-operaties bij hernia s in de lage rug. In een aantal gevallen verkreeg men door deze nep-operaties een verdwijning van symptomen, zelfs bij duidelijk aanwezige hernia s! Dat iets helpt is dus geen bewijs dat de uitleg die gegeven wordt, juist is. Men moet zich steeds afvragen: wat is het dat helpt? Is het dit product of is het de hele omgeving, waarbij hoort de verpakking van het product, de cultuur, de persoon die het neemt, etc. Het is gekend dat als een nieuw middel op de markt komt, dit in het begin heel effectief is. Na een tijd wordt het veel minder effectief, namelijk als men inziet dat het middel op zich toch niet zo goed is. Dan is het weer tijd voor een nieuw middel. Een medische spreuk drijft hier een beetje de spot mee door te stellen: Gebruik het nieuwe geneesmiddel zolang het nog werkt. D.w.z. zolang het placeboeffect ervan groot is. Een tip: je kan zelf het placebo-effect van medicatie verhogen door bvb in je verbeelding een pijnstiller te zien, te visualiseren dus als kleine deeltjes of moleculetjes die naar de pijn toegaan en deze oplossen. Of je kan naar jezelf toe met de boodschap werken dat de werking van de pijnstiller de richting is die je wil uitgaan, maar dat je het verder zelf gaat doen. Als ik persoonlijk dan toch eens een pijnstiller neem, is dat bvb ¼ van een aspirine. Dit geeft voor mij de richting. De rest doe ik via autosuggestie. p10

11 1.4 Placebo in dubbelblindstudies Placebo in dubbelblindstudies medicatie placebo farmacologische werking placebo-effect door: werking verwachtingen bijwerkingen medicatie heeft veel meer placebo-effect dan het placebo zelf! OSIRIS Een dubbelblindstudie is een studie waarbij men 2 groepen van mensen vergelijkt. De ene groep krijgt medicatie toegediend. De andere groep krijgt melkpoeder of een ander placebo. Noch arts noch patiënt weten wie wat krijgt. Vandaar de term dubbel blind. Dubbelblindstudies zijn momenteel DE basis van wetenschappelijke geneeskunde. Alles stoelt op dit ene punt. Vooraleer een nieuw geneesmiddel op de markt komt, moet het dergelijke studies passeren. Als het geneesmiddel hierin geslaagd is, volgen enorme subsidies in de vorm van terugbetalingen door het RIZIV. De studies zijn voor de industrie dus van heel groot belang. MAAR centraal hierin staat het placebo-effect. Men wil het placebo-effect door deze studies namelijk uitdistilleren om zo te komen tot een idee omtrent de eigenlijke farmacologische werking van het geneesmiddel. Tegelijk kent men echter niet goed de juiste basis van placebo. Maw: er is in het algemeen nog steeds weinig diep inzicht in deze materie. Men houdt zelfs in veel gevallen geen rekening met de verhoging van het placebo-effect door werking en bijwerkingen, laat staan met de werking en bijwerkingen die alleen door lichaam en diepere zelf gevoeld worden maar niet tot het bewustzijn doordringen Dus zit men in een tegenstrijdige situatie: Men wil in dubbelblindstudies het placebo-effect aftrekken van het totale effect van medicatie, MAAR doordat men geen rekening houdt met ALLE placebo-effect, blijft ook na aftrekking nog veel potentieel placebo-effect over in de geneesmiddelengroep van de studies. Het besluit dat hieruit dient genomen te worden, is dat de farmacologische werking van medicatie algemeen wordt overschat en dat de werking door placebo, dus de innerlijke kracht van de persoon zelf, substantieel en stelselmatig wordt onderschat. De innerlijke kracht van de mens is groter en wellicht p11

12 zelfs véél groter dan door de wetenschap in haar huidige stand wordt aangegeven. Dit wil niet zeggen dat wetenschap op voorhand verkeerd is, maar wel dat er nog een grote afstand is af te leggen. Een voorproefje voor deze toekomst zijn de dubbelblindstudies waarin wél een actief placebo (dit is een placebo met eigen bijwerkingen) wordt gebruikt. Hierbij ziet men dat de kracht van placebo veel groter is dan anders wordt onderkend. p12

13 2 de deel: AURELIS-autosuggestie AURELIS - autosuggestie p13

14 2.1 Autosuggestie = Autosuggestie = Communicatie met het onbewuste, diepere zelf GEEN hocus-pocus psychoanalyse WEL doorleefde motivatie kracht van geloof gebruik van metaforen en verbeelding aanzet tot innerlijk groeiproces OSIRIS Autosuggestie is, in brede zin, alles wat te maken heeft met een communicatie met het onbewuste, het diepere zelf. Het gaat dus over de kracht van het onbewuste of diepere zelf. Dit is ook de manier waarop de psyche kan inwerken op het lichaam. Bvb je ligt s nachts wakker na een thriller op TV. Plots valt beneden iets om - je schrikt je rot. Je hebt hartkloppingen, beven, een stijging van bloeddruk enz. Een ander voorbeeld: je schaamt je voor iets en je wordt er rood van. Nog een ander voorbeeld: iemand geeuwt nadrukkelijk en voor je het weet, geeuw je mee. Of nog een voorbeeld, je ziet als man een knappe vrouw en krijgt er vlinders van in de buik Dit zijn allemaal reacties die je niet bewust kan in de hand werken. Telkens is er toch een psychisch gebeuren met een duidelijke invloed op het lichaam. Nog enkele voorbeelden van suggestie of autosuggestie zijn de volgende: Een verslaving aan roken is voornamelijk psychisch. Nicotine neemt slechts 10% van de verslaving op zich. 90% ervan is psychisch en een gevolg van de suggestieve invloed van het roken zelf ( roken doet mij beter voelen ). Een verslaving aan overmatig eten volgt een gelijkaardig principe. Het is logisch dat in een cultuur waarin het onbewuste op grote schaal wordt genegeerd, dit zich uit in een epidemie van vetzucht. Chronische psychosomatische pijn, en psychosomatiek in het algemeen, is het resultaat van de werking van het onbewuste op het lichaam. Geloofsgenezingen kunnen heel goed verklaard worden als een fenomeen van autosuggestie, zonder iets af te doen aan het geloof waarop de gelovige zich baseert. Bij mentale training voor topsporters ziet men heel duidelijk en met grote gevolgen de invloed van het diepere zelf. p14

15 Idem, hoewel ditmaal niet echt positief gebruikt, ziet men het bij reklame en propaganda. Autosuggestie is dus daadwerkelijk een verklarend principe achter VEEL fenomenen, met dikwijls een heel grote impact op ziekte en genezing, tot zelfs waar het een kwestie is van leven of dood. Het meest extreme geval van dit laatste is de zogenaamde voodoo-dood die in bepaalde culturen voorkomt. Doordat autosuggestie HEEL VEEL fenomenen verklaart, kan het in de naaste toekomst weleens een verschuiving teweegbrengen in het menselijk denken zelf, een soort Copernicaanse revolutie. Net als de aarde uiteindelijk rond de zon bleek te draaien en niet omgekeerd, kan het bewuste denken zijn centrale positie dienen af te staan aan het onbewuste of diepere zelf dat als een innerlijke zon de echte oorsprong is van menselijke warmte, motivatie, en zelfs van het bewuste denken zelf. De geneeskunde zal deze revolutie ook dienen te volgen. Mede hierdoor wordt autosuggestie in de toekomst wellicht het belangrijkste onderdeel van wat genezing inhoudt. Dit is niet nieuw natuurlijk. De placebo-vorm van autosuggestie is in de geneeskunde altijd zeer belangrijk geweest. Dit verklaart waarom mensen duizenden jaren lang zich tot geneeswijzen hebben gericht waarvan momenteel bewezen is dat ze onwerkzaam zijn buiten hun placebo-effect. Innerlijke kracht heeft altijd al centraal gestaan. Het verschil is dat dit nu in OPENHEID kan gebeuren. In elk geval is het werken met autosuggestie op zich géén vorm van psychoanalyse. Er wordt niet gestreefd naar een bewust inzicht als datgene wat alle problemen oplost. Er wordt wél gewerkt met de taal van het onbewuste zelf, dus met metaforen en verbeelding, visualisaties, doorleefde motivaties, de rechtstreekse kracht van het geloof waarbij men zichzelf géén leugens voorhoudt, etc. Algemeen kan men autosuggestie zien als placebo-effect zonder placebo-middel. Het bedrog van placebo is niet meer nodig. Autosuggestie is ook NIET een vorm van simulatie, NOCH van lichtgelovigheid. Autosuggestie zoals die bij Aurelis wordt toegepast, is steeds een volstrekt OPEN vorm van communicatie met het onbewuste. Niet meer, maar wat belangrijk is, ook NIET MINDER dan dat. p15

16 2.2 Autosuggestie en wilskracht / motivatie Autosuggestie versus motivatie openheid voor diepere zelf AUTOSUGGESTIE oppervlakkige motivatie OSIRIS doorleefdheid Autosuggestie is géén oppervlakkige wilskracht of motivatie. Dit is voor velen niet gemakkelijk om te begrijpen. Men kan uiteraard wilskracht gebruiken om autosuggestie regelmatig toe te passen. Uiteindelijk echter is het effect van autosuggestie steeds volledig spontaan oftewel organisch. Het werkt spontaan zoals een emotie uiteindelijk alleen als vanzelf je hartslag kan doen toenemen. Je kan niet zomaar bewust je hartslag doen toenemen louter door het te willen. Louter oppervlakkige wilskracht is zelfs dikwijls tegen-productief. Denk bvb aan hoe oppervlakkige wilskracht jou NIET helpt om in te slapen. Of denk aan het feit dat aan dieet doen met louter oppervlakkige wilskracht, op termijn meestal leidt tot een TOENAME van gewicht. Autosuggestie is wél een soort van DIEPERE wilskracht, namelijk de wilskracht van de totale persoon, niet alleen van het ego. Wat wilskracht diep maakt, is doorleefdheid en openheid voor het diepere zelf. Als bvb een roker als TOTALE persoon WIL gestopt zijn met roken, dan is hij of zij in feite reeds gestopt. Het spreekwoord: Wilskracht verzet bergen kan in dit verband worden veranderd in: Met wilskracht én autosuggestie gaan bergen spontaan opzij. p16

17 2.3 Communicatie met het onbewuste Communicatie met het onbewuste ONBEWUSTE BEWUSTZIJN louter rationele boodschap diepe boodschap diep antwoord: groei metafore uitnodiging: bvb symptoom OSIRIS Je kan de volgende oefening doen: even rechtstaan en terug neerzitten OK. Wat is er net gebeurd? Hoe is de communicatie van je hersenen naar je spieren verlopen? Hoe ging dit naar elke afzonderlijke spiervezel? Weet je bewust welke spieren je juist gebruikt hebt? Uiteraard niet. Om nog niet te spreken van veranderingen in de plaatselijke bloedsdoorstroming van je benen, je hart etc etc. Heel veel wordt in grote mate beïnvloed vanuit je geest, maar het meeste hiervan via onbewuste weg. Als je bvb heel doodgewoon beslist van hier naar daar te stappen, dan doe je ook eigenlijk reeds autosuggestie. Je suggereert jezelf naar de andere plaats en dan gebeurt het vanzelf, tot je jezelf suggereert om stil te staan. In een opmerkelijk experiment laat men proefpersonen kijken naar een computerscherm waarop een rood of groen lampje verschijnt. Aan de proefpersoon wordt gevraagd op een knopje te duwen bij rood en niet bij groen. Welnu men ziet dat proefpersonen reeds op het knopje duwen vooraleer ze zich bewust zijn het rode lichtje te zien, terwijl ze niet duwen bij groen. Maw het onbewuste heeft reeds alles afgewerkt, inclusief de beslissing te duwen, tot een halve seconde vooraleer het bewustzijn intreedt in dit proces. Het bewustzijn beslist hierbij dus NIET. Het volgt alleen maar. Nochtans hebben de proefpersonen de indruk dat ze bewuste beslissingen nemen en zijn ze heel verbaasd over de resultaten van het experiment. Zoals je aan deze en vele andere voorbeelden kan zien, is communicatie met het onbewuste ingebakken in het mens-zijn. Bij het gebruik van autosuggestie voor gezondheid en welzijn haken we dus in op wat reeds dagdagelijks en de hele dag door plaatsvindt. Maar we gaan wel een stapje verder: we communiceren complexere zaken en laten het onbewuste tot groei komen op substantieel belangrijke domeinen. Een symptoom op het domein van psychosomatiek wordt hierbij gezien als een metafore uitnodiging hiertoe. p17

18 Een GROOT PRINCIPE hierbij is: wat een onbewuste het minst van alles wil, is veranderd worden!! We veranderen dus het onbewuste NIET. We sturen dus ook geen louter rationele boodschap. Dit zou hoogstens tot weerstand leiden. Het doet de deur naar het onbewuste dicht. Daartegenover staat het volgende: wat een onbewuste het liefst van alles WEL wil, is ondersteund worden in een verandering van zichzelf uit. Een term hiervoor is organische groei. Een beeld dat dit duidelijker maakt, is dat van de bloem die we laten tot bloei komen. We veranderen NIET de bloem in een andere bloem. We ondersteunen ze tot wat ze van nature uit doet als ze niet wordt tegengewerkt. Veel van wat groei genoemd wordt (in New Age bvb) is het tegendeel ervan en dat is enorm spijtig. Er wordt dan gegoocheld met allerhande concepten als magnetisme, quantumgeneeskunde etc., maar uiteindelijk komt het neer op een poging om de totale persoon net NIET spontaan te laten openbloeien. Dit is contra-productief: men denkt met groei bezig te zijn, maar het ego is heel inventief in het toch doordrijven van de eigen wil en het resultaat is geen echte verandering. Ook reguliere geneeskunde richt zich NIET op groei. Placebo bvb leidt niet tot groei en KAN dat ook niet. De voedingsbodem van organische groei is waarheid, dus NIET de leugen van placebo. Het is niet alleen qua efficiëntie, maar ook qua moraliteit wenselijk dat het placebo-effect wordt opengetrokken. p18

19 2.4 Aurelis communicatie AURELIS communicatie BEWUSTZIJN ONBEWUSTE autosuggestie GROEI GROEI OSIRIS Je weet niet hoe het juist gebeurt. Het gebeurt vanzelf, spontaan. Bvb.: geeuwen In Aurelis worden veel metaforen en symbolen gebruikt. Het is dikwijls een erg poëtische taal. De kwaliteit hiervan is heel belangrijk. Des te beter de bewoordingen zijn opgesteld, des te beter de communicatie met het diepere zelf kan doorgaan. De sessies zijn zo open dat ze voor iedereen toegankelijk zijn én ook de persoonlijke evolutie van éénieder als het ware schijnen te volgen. Hier is uiteraard een serieuze expertise mee gemoeid. Over ELKE zin, ELK woord, ELKE pauze, ELK accent in Aurelis is verschillende keren nagedacht. Hier komt ook heel wat techniek bij kijken: het kennen en beheersen van het vak, de ervaring, knowhow, te vermijden valkuilen, vingergevoel etc. En vooral: het opstellen ervan is een KUNST. Het is niet ongevaarlijk dit minder goed te doen. Bij een communicatie van mindere kwaliteit voelt het onbewuste zich geforceerd en gaat in actieve weerstand of negatie in plaats van spontane groei. Aurelis IS moreel gezien heel belangrijk. Is er iets belangrijker dan het eigen diepere zelf, de eigen ziel? Het feit dat het uiteindelijk als vanzelf gebeurt, mag niet leiden tot het besluit dat het maar dit is. Om dit te bereiken, worden bij elke sessie opnieuw hoge betrachtingen gesteld. De betrachtingen bij elke sessie zijn als volgt: Het specifieke doel wordt duidelijk gesteld, bvb op een diepgaande manier omgaan met een bepaald symptoom. Er wordt een intense uitnodiging gebracht naar dit doel toe, volledig open en nietagressief of dwingend. Heel de tijd door wordt veel aandacht besteed aan het creëren van openheid, zodat het diepere zelf zijn eigen manier vindt om te evolueren, te groeien. Dit is echte vrijheid waarbij je als totale persoon kan evolueren in jouw richting, op jouw manier, in jouw tijdsframe. p19

20 Er wordt een terecht gevoel van veiligheid geboden aan de totale persoon en vooral ook aan het onbewuste. Er wordt getracht naar communicatie in 2 richtingen. Je onbewuste laat ook voelen wat het wenst. Het vraagt en WIL jouw bewuste ondersteuning. p20

21 2.5 Een voorbeeld: toekomstprojectie Toekomstprojectie toekomst met voor- en nadelen autosuggestieve werking Wil ik dat? OSIRIS Dit is een voorbeeld van een Aurelis-oefening. van +/- 15 minuten. (Cf.: /toekomstprojectie.php.) Je beeldt jezelf in in een naaste toekomst. Je kan een wens die je nu hebt, centraal stellen hierin. Bvb stoppen met roken, een verandering in één of ander aspect van je persoonlijkheid, je houding tov iemand anders Je kiest volledig zelf. Dit is NIET een vorm van zelfbedrog maar een manier tot communicatie naar binnen toe. Je hoeft jezelf niet trachten om de tuin te leiden. Je blijft je er ook perfect van bewust waar je mee bezig bent, in alle respect voor je diepere zelf. Je stelt jezelf open en laat het gewoon gebeuren. Je voelt hoe je getrokken word naar deze toekomst. Je zal NIET veranderd worden hiernaartoe. Je glijdt er heel vanzelf naartoe door jezelf uit te nodigen. Je voelt vanalles en laat dit gebeuren. Je kan ook voelen hoe de communicatie in TWEE richtingen verloopt. Probeer NIET deze communicatie vast te controleren. Wat van je onbewuste komt, is op de eerste plaats NIET te begrijpen. Het is een gevoel, een gedachte die ineens aanwezig is, misschien zelfs gewoon een lichaamshouding of een lichamelijk gevoel, een lichte pijn of net een goed gevoel. Belangrijk is dat je het ALTIJD aanvaardt. Het is ALTIJD goed. Bvb pijn is goed als het je toont hoe die pijn niet meer nodig te hebben en intussen heel belangrijke dingen te leren! p21

22 2.6 AURELIS is NIET: positief denken AURELIS positief denken Doordrammen: Het zal, het zal, het zal Veranderen in iemand anders Ik snijd deze zwarte zieke plek uit mij. = omstandigheden klaar maken voor spontane groei tot iemand die je eigenlijk altijd al was = voedsel en water voor organische groei een uitnodiging OSIRIS Positief denken is bvb het gebruik van directe affirmaties. Het voorbeeld dat meestal hiervoor gegeven wordt, is de affirmatie: Elke dag wordt het beter en beter van Émile Coué, de Franse apotheker die overigens het woord autosuggestion voor het eerst centraal stelde. Het hangt hierbij ook af van de manier waarop je het affirmeren doet. Als je het telkens opnieuw doet op een heel doorvoelde manier, dan ga je dieper. Het wordt meer autosuggestief. Als je het echter gewoon naar binnen wil drammen, dan komt het neer op een poging jezelf te veranderen in iemand anders. Als je het toepast op een psychosomatisch probleem bij jezelf, dan probeer je dit als een zwarte zieke plek weg te snijden. Dat lukt niet. Positief denken is ten opzichte van Aurelis heel oppervlakkig. Het diepere zelf wordt hierbij gezien als een mechanisme dat dient veranderd te worden. Het is een vorm van ego-conditionering. In tegenstelling hiermee draait Aurelis rond positieve beleving, het leven zelf, een doorzield zijn van de totale persoon. Auto-suggestie is een uitnodiging van jezelf, van binnenuit. Dus ten opzichte van positief denken is de richting van actie tegengesteld. Autosuggestie begint waar positief denken eindigt. Het is als in een dans (als je het goed doet), namelijk: je nodigt als leider je partner uit bij elke beweging. Je bent er met je hele wezen bij. Alles wijst in één richting, namelijk die van de uitnodiging. Je partner gaat op deze uitnodiging in door de beweging te starten. Dan volg je je uitgenodigde partner. Eigenlijk dans je samen als een eenheid. De échte leider is ruimer dan elk van beide afzonderlijk. Het is iets dat het louter ego-gebondene overstijgt. Welnu, Aurelis = DANSEN MET JE DIEPERE ZELF. Jij bent op bewust niveau de leider van deze dans. Jij bent als totale persoon de volger. p22

23 2.7 AURELIS versus hypnose AURELIS versus hypnose hypnose hocus-pocus OSIRIS Van buitenaf kan AURELIS-autosuggestie op klassieke hypnose lijken. Er zijn echter 2 grote verschillen. Bij AURELIS wordt het bewustzijn nooit opzij gezet. Steeds wordt de totale persoon aangesproken. In tegenstelling hiermee maakt klassieke hypnose gebruik van trance met de bedoeling het bewustzijn te omzeilen. Het lijkt alsof een koker door het bewustzijn gestoken wordt om rechtstreeks het onbewuste te bereiken. Het tweede verschil is uiteraard dat bij AURELIS het onbewuste niet veranderd wordt, wat bij klassieke hypnose wél de betrachting is. Klassieke hypnose maakt gebruik van trance maar uit wetenschappelijk onderzoek blijkt steeds opnieuw dat dezelfde effecten evengoed zonder trance bekomen worden. Het begrip trance is dus overbodig. Het zit intussen natuurlijk wel in het verwachtingspatroon van mensen die met hypnose in contact komen. Hierdoor fungeert trance als een zelfvervullende suggestie. Dit leidt bij de gehypnotiseerde slechts tot verdere dissociatie. In tegenstelling hiermee is de bedoeling bij AURELIS net het bij elkaar brengen van bewustzijn en onbewuste, in een streven naar integratie! In tegenstelling tot de machtige hypnotiseur staat bij AURELIS dan ook de krachtige patiënt, met Innerlijke Sterkte die ook aangeduid wordt door de 2 laatste letters van Au-rel-IS. AURELIS-autosuggestie kan uiteindelijk gezien worden als hypnose MINUS hocus-pocus. Hypnose is echter wel een erkende medische discipline met eigen wetenschappelijke verenigingen, tijdschriften, enz. Er wordt veel wetenschappelijk onderzoek rond verricht, met overigens veel interessante resultaten. Naast placebo vormt dit onderzoek het duidelijkste wetenschappelijke bewijs van innerlijke kracht. p23

24 3 de deel: Huidige gezondheidsfilosofie Huidige gezondheidsfilosofie p24

25 3.1 Historiek van medische filosofie Historiek van medische filosofie pre-wetenschappelijk tijdperk wetenschappelijk tijdperk aanvalsfilosofie van huidige geneeskunde +/- 19de eeuw OSIRIS De huidige wetenschappelijke geneeskunde stoelt op een aanvalsfilosofie. Ziekte wordt gezien als vijand. Geneesmiddelen zijn de aanvalswapens. Deze aanvalsfilosofie is echter niet gestoeld op de wetenschap zoals wij die nu zien. Het stamt uit een pre-wetenschappelijk tijdperk, toen er nog geen dubbelblindstudies bestonden en zelfs ternauwernood enkel-blind studies. O.a. van de legerartsen van Napoleon is een grote invloed uitgegaan op de ontwikkeling van de moderne geneeskunde, waarbij deze aanvalsfilosofie intact kon blijven. De aanvalsfilosofie heeft de overgang naar wetenschap overleefd voornamelijk omdat wetenschap zelf weinig diepgang had en eigenlijk, als we het vanuit de toekomst durven bekijken, nog altijd heeft. Dit is OK voor bepaalde domeinen, bvb voor acute geneeskunde, zoals bij een beenbreuk. Het is OK voor domeinen die goed afgebakend zijn en waarbinnen ook alles goed afgebakend kan worden, zoals vele vormen van chirurgie. Het is echter absoluut NIET OK voor psychosomatiek. Het grote probleem tegenwoordig is dat psychosomatiek inmiddels het grootste deel van de geneeskundige overstrijkt. Men is het erover eens dat ongeveer 70% van de patiënten bij de huisarts komen vanwege overwegend psychosomatische klachten. In deze gevallen is er geen feitelijk onderscheid tussen de patiënt en zijn ziek-zijn. M.a.w. de patiënt IS de ziekte en het aanvallen van de ziekte staat dus gelijk aan het aanvallen van de patiënt zelf. Dit is uiteraard een héél paradoxale situatie! p25

26 3.2 Een agressieve aanpak van ziekte Een agressieve aanpak van ziekte therapie als aanvalswapen ziekte als de vijand patiënt In psychosomatiek: ziekte = deel van patiënt Antibiotica en chemotherapeutica raken in sterk mate de patiënt. OSIRIS Dus: bij psychosomatiek is ziekte een wezenlijk onderdeel van de patiënt. Het staat er helemaal niet los van. Welnu als men de patiënt als ziekte beschouwt, dan is het logisch dat de oplossing er ook in bestaat de patiënt als geneesmiddel te zien. Dat ligt natuurlijk moeilijk zolang men de ziekte ook bij psychosomatiek in essentie benadert op een manier waarop men een vijand benadert. Men kan de eigenlijke ziekte bij psychosomatiek zien als dissociatie, namelijk een afgesnedenheid van zichzelf, van het eigen diepere zelf. In de aanvalsfilosofie wordt de patiënt zelf aangepakt met als streefdoel niet deze afgesnedenheid te verminderen, maar wel het lijden hieraan. De patiënt is hierdoor nog meer het contact met het diepere zelf (zijn ziel ) kwijt, maar hij vindt het niet erg meer. Het resultaat is wat men zou kunnen noemen: een zombie. Het is dus ook een hoogst ethische kwestie! p26

27 3.3 Agressie is geen oplossing Agressie is geen oplossing Wat we ten koste van alles willen vermijden is wat zich meer en meer voordoet in de huidige tijd: chronische pijn overgewicht slapeloosheid depressie vermoeidheid chronische stress het gevoel het eigen leven niet onder controle te hebben Door te vechten tegen je diepere zelf lok je een tegengestelde reactie uit. OSIRIS Agressie is hier: het willen veranderen van jezelf zonder terdege rekening te houden met wat je diepere zelf wenst. Alles wat je agressief naar je onbewuste toegooit, bvb door louter met heel oppervlakkige affirmaties te werken, komt met kracht terug. Het is alsof je tegen een stenen wand bokst. Je krijgt dezelfde kracht terug en dat leidt tot pijn. Op maatschappelijk niveau ziet men dat de problemen waar men sterk agressief tegen vecht, zich net meer en meer voordoen. Dat is niet verwonderlijk. Maar: als je zacht en toch krachtig tegen de wand duwt dan geeft de wand wél mee en ga je vooruit. Je nodigt uit. De dingen gebeuren op het juiste ogenblik, als jij er klaar voor bent als totale persoon. Aurelis houdt hier 100% rekening mee, in ELKE sessie (van de > 900). Je ziet dus dat het belangrijk is niet zomaar te experimenteren met (auto)suggestie. De kwaliteit van autosuggestie is heel belangrijk! Een mindere kwaliteit wordt al snel als aanvallend ervaren op een of andere manier. Zelfs de exacte bewoordingen van allerhande zijn dus HEEL belangrijk. Een probleem voor de toekomst is dat een aanvalsfilosofie bij psychosomatiek alleen symptomatisch KAN zijn, dwz niet genezend maar alleen symptoom-verdrukkend. Men zal het symptomatische karakter dus binnenin deze filosofie nooit kunnen overstijgen. Dat ziet men nu ook doordat slechts enkele groepen van geneesmiddelen eigenlijk echt genezen (namelijk door andere cellen aan te vallen). Deze groepen zijn anti-biotica (in brede zin) en chemotherapeutica. Alle andere genees-middelen werken alleen symptomatisch, d.w.z. ze verdrukken alleen symptomen. Dit is logisch en meer nog: het KAN niet anders. Dat wil zeggen dat we op deze manier NIET naar een geneeskunde evolueren die meer en meer het symptomatische zal overstijgen. Het ZAL zo NOOIT p27

28 gebeuren. Als men bedenkt hoe kostelijk dit plaatje is, ook al wat betreft herhaalde onderzoeken, langdurige symptomatische behandeling en dergelijke, waarbij de eigen kracht van de patiënt niet gewaardeerd wordt en wél aangeleerde hulpeloosheid wordt aangewakkerd, dan is het plaatje niet rooskleurig. In dit geheel speelt placebo een speciale rol. Het is een leugen die de evolutie van de wetenschap tegenhoudt. p28

29 4 de deel: AURELIS gezondheidsfilosofie AURELIS gezondheidsfilosofie p29

30 4.1 Van gezond -> ziek -> terug gezond Van gezond ziek terug gezond Klassiek AURELIS-filosofie gezond: ziek: terug gezond: OSIRIS zwakke plek sterkere persoon Dit is de basis van de AURELIS-filosofie en hoe deze zich onderscheidt van een aanvalsfilosofie in geneeskundig handelen. Aurelis is tegelijk ook een verzameling tools om deze filosofie rechtstreeks in praktijk te brengen. Het DOEL bij Aurelis is niet het terugkeren naar de voorbije toestand van gezondheid, maar: ingaan op de boodschap van het ziek-zijn zelf, en GROEIEN. De boodschap van je diepere zelf / lichaam is HEEL krachtig en HEEL belangrijk voor jou!! Dus: een goede manier van ermee omgaan is van levensbelang. Zelfs bij een kleine ziekte zoals wratjes heeft de manier waarop je geneest een grote symbolische waarde. OOK die kleine wratjes kunnen voor het kind een symbool zijn van het diepere zelf. Ga jij dit wegsnijden? En zoja, WELKE boodschap is dat dan? Of ga je, wat heel goed mogelijk is, deze deur naar het diepere zelf van het kind gebruiken en een boodschap van groei geven die het HELE LEVEN LANG kan nawerken? HEEL CENTRAAL in AURELIS is het inzicht dat je het onbewuste best NIET forceert. Je nodigt uit (suggereert) in totale niet-agressie. De bedoeling hiervan is niet een laisser-aller, maar: het bereiken van de TOTALE PERSOON, in lichaam, in bewuste ego én in diepere zelf, de ziel. De totale persoon kan alleen bereikt worden in totale niet-agressie, dit is: organische groei, in een vanzelf gebeuren. Uiteraard kan er veel gedaan worden OM het vanzelf te laten gebeuren. Denk hierbij aan een tuinman, die de omstandigheden optimaal maakt, maar niet het groeien van de planten DOET. Alleen de planten zelf kunnen groeien, alleen de bloemen zelf kunnen bloeien. Als je p30

31 denkt het groeien te kunnen doen door aan een plant te trekken, trek je de wortels uit. Bij AURELIS krijgen, net als bij het onderhouden van een tuin, het werken en het vanzelf laten gebeuren hun juiste plaats. De nadruk ligt hierbij op (zelf)ontwikkeling, op groei tot voorbij het symptoom, waarbij dit symptoom spontaan vermindert gewoonweg omdat het niet meer nodig is. p31

32 4.2 De AURELIS -methode De AURELIS -methode innerlijke verdeeldheid: op 1 lijn met zichzelf : weinig energiedoorstroom veel energiedoorstroom OSIRIS... depressie verandering in richting die je ZELF kiest Menselijke energie is diepe motivatie en heeft dus niets te maken met electromagnetische energie, kwantum energie, tachyonen etc. Het wordt dikwijls wél zo aangebracht, maar dit stijgt niet uit boven het niveau van puur placebo en is hier niet de bedoeling. Ik voel de energie is hetzelfde als ik voel een diepe motivatie, een diepe intentie, een mogelijkheid tot groei, een diepe vreugde, geluk, plezier, inzicht, mededogen of anders gezegd een vermindering van ego-hardheid en daardoor de mogelijkheid om te ZIEN. Om wat te zien? In Plato s grot zit iedereen te kijken naar schaduwen op de muur. en denkt dat de schaduwen de realiteit zijn. Een groot deel van de ketens die de mensen in deze spreekwoordelijke grot kluisteren, bestaan uit placebo. De mensen die erin vastzitten, kunnen zich kortstondig beter voelen door hun eigen ketens strakker aan te trekken, maar daardoor zitten ze nog meer met de neus tegen de muur, gevangen in agressie, discriminatie, angst, woede tegenover elkaar en zichzelf, enz. De energie waarvan sprake, kan men dan zien als de vrijheid om de grot te verlaten. Een ander beeld hiertoe is dat van een glazen emmer met troebel water. Het wegnemen van innerlijke verdeeldheid komt overeen met het naar beneden zinken van de deeltjes. Hierdoor wordt het water helder en MOOI. Het leidt tot inzicht, wijsheid, een diep en echt leven. Het is energierijk, doordat energie niet meer door verspreide motivatie wordt opgevangen maar door jou gebruikt kan worden naar JOUW doel toe. Jij wordt hierdoor jouw eigen geneesmiddel. Het licht dat in de glazen emmer valt, wordt niet meer verspreid door de troebele deeltjes. Het licht kan in vrijheid doorschijnen. p32

33 Het doel van Aurelis is jou te ondersteunen bij het bereiken van deze vrijheid. Het is ook de diepere betekenis van de term relaxatie in het acroniem AURELIS. Relaxatie is ontspanning, maar ook en veel meer nog: het wegnemen van innerlijke verdeeldheid. Aurelis fungeert als een coach die voor jou zoveel mogelijk keuzes openlaat. Je kan volledig op eigen tempo en geïntegreerd in dagelijkse activiteiten werken aan jezelf. p33

34 4.3 Luisteren naar symptomen Luisteren naar symptomen symptomen symptomen symptomen symptomen???? Je symptomen zijn een aangepaste reactie als jij open staat voor de betekenis ervan. OSIRIS De taal van het (psychosomatische) symptoom is een eigenaardige taal. Het is niet zozeer de taal van analogieën als die van symbolen. Niet: dit staat duidelijk voor dat (zoals: hypertensie staat voor agressie ), maar wel steeds: dit staat symbool voor iets steeds dieperliggend, tot het uiteindelijk staat voor jezelf als totale persoon. De taal van het symptoom is een uitnodiging om via het symptoom met je diepere zelf bezig te zijn. Niet op een oppervlakkige, symptomatische manier, dus niet zomaar vanuit je ego, maar via communicatie met het diepere zelf, dus : autosuggestie. Een symptoom is steeds een vraag naar aandacht: Bij een acuut symptoom, bvb een snijwonde, is de communicatie direct en voor de hand liggend. Bij een chronische psychosomatische pijn bvb is de communicatie soms erg indirect. De pijn kan hierbij een roep voor aandacht zijn voor een diepere problematiek, niet om deze te analyseren, maar om ze beter te beleven. De beoogde communicatie van het symptoom kan vanalles zijn, zoals: dat er fysisch iets niet in orde is, dat er psychisch moet geluisterd worden, dat er in relaties iets moet veranderd worden, of zelfs dat een belangrijke wending in de levensloop wenselijk is. De volgens klassieke zienswijze gezonde persoon heeft minder aansporing om hierop in te gaan dan de volgens klassieke zienswijze zieke persoon. Dus ergens is een dergelijk symptoom ook een kans. Het is spijtig deze kans niet te benutten, zelfs als je geneest. Bij Aurelis krijg je hiertoe veel hulp, bij elke indicatie afzonderlijk. Het is ook nooit een éénrichtingsverkeer. Bij elke sessie word je ertoe aangespoord te luisteren naar je diepere zelf. Daarnaast is er ook een p34

35 aparte indicatie Luisteren naar je symptoom. Het is uiteraard belangrijk naar een symptoom te kunnen luisteren en daartoe de nodige openheid te verkrijgen door je eigen ego niet tussen jou en de wereld te plaatsen. Als je niet luistert, riskeer je dat wat zich achter het symptoom bevindt, steeds harder begint te roepen, in de vorm van dat symptoom zelf of in de vorm van een ander symptoom. Een symptoom onderdrukken lijkt dan op het afplakken van een verklikkerlichtje in je auto tot de motor op een andere manier duidelijk maakt dat het niet goed is. In de Aurelis filosofie spreekt men van het symptoom aanvaarden. Aanvaarden betekent hier niet: masochistisch zijn, noch jezelf negeren, noch je erbij neerleggen, noch weigeren om gezond te worden Aanvaarden betekent hier wél: actief luisteren. Het betekent: dat wat komt, op de eerste plaats onvoorwaardelijk aannemen. Dan, in tweede instantie, ook kritisch bekijken wat er juist bedoeld wordt. Je gaat ervan uit dat je symptoom een doel heeft, zelfs een heel belangrijk doel voor jou. Je aanvaardt jezelf mét het symptoom en mét de wens om van dat symptoom af te raken. Bvb je aanvaardt jezelf met overgewicht én met verlangen om van dat overgewicht verlost te raken. p35

36 4.4 Een ruimere context Een ruimere context medisch symptoom wegsnijden symptoom bij anderen relationele problemen agressie ongeval depressie ander medisch symptoom OSIRIS Als een (psychosomatisch) symptoom niet gehoord wordt dan roept het luider, bvb in de vorm van méér pijn, of het roept anders, of beide tegelijk. Een ernstiger ziekte kan optreden. Dit is experimenteel-wetenschappelijk heel moeilijk om duidelijk aan te tonen. Men ziet als oplettend arts wel duidelijke gevallen. Bvb hoofdpijn die met pijnstillers wordt verdrukt, draait soms uit op een depressie. Zelfs: een behandelde hoofdpijn bij een vrouw draait soms uit op een depressie bij haar echtgenoot. En uiteraard staat een symptoom niet los van jou als totale persoon. De manier waarop je met lichamelijke of geestelijke symptomen omgaat, heeft ook een invloed op domeinen die normaal gezien buiten de geneeskunde vallen. Bvb een relationeel probleem, een ongeval, agressie of discriminatie Er is eenheid van geest en lichaam, dus ook eenheid van al deze domeinen, verenigd in een totale persoon. Alles heeft betrekking op elkaar. p36

37 4.5 2 soorten evenwicht 2 soorten evenwicht labiel evenwicht van ex-roker stabiel evenwicht van niet-roker OSIRIS Neem bvb stoppen met roken Iemand die niet rookt, maar nog wel de verslaving aan het roken in zich draagt, zit in een labiel evenwicht. Dit zie je als die persoon na één sigaret opnieuw in volle zichtbare verslaving hervalt. Het wil ook zeggen dat voortdurend veel energie gestoken wordt in het behouden van dit evenwicht. Deze uit zich als een innerlijke spanning die altijd aanwezig is. Maw de verslaving is nog aanwezig en laat zich gelden. De ex-roker zit aan de linkerkant van de tekening. Daarentegen betekent een stabiele oplossing dat de verslaving zelf verdwenen is. Als je dan in de tekening duwt tegen het balletje, dan komt het vanzelf terug naar het laagste punt oftewel het evenwichtspunt. De dingen gebeuren vanzelf, zonder er energie in te moeten steken. Idem gebeurt met gelijk welk ander symptoom. Bvb spanningshoodpijn vermindert wel met het innemen van een pijnstiller, maar het komt hierdoor ook sneller terug. Men leert intussen niet anders met spanning omgaan. Men krijgt er zelfs nog een aangeleerde hulpeloosheid bij, namelijk: het idee dat het zonder pijnstiller niet gaat. Het evenwicht is heel labiel. Om een stabieler evenwicht te bereiken, moet men dieper gaan, dieper in zichzelf. Dat is wat autosuggestie beoogt. p37

38 4.6 Verantwoordelijkheid is geen schuld Verantwoordelijkheid is geen schuld VERANTWOORDELIJKHEID OSIRIS Bij het krijgen van inzicht in eigen mogelijkheden op gezondheidsvlak kan men het idee krijgen dat men dan toch ook schuldig is voor het ontstaan van het ziek-zijn in de eerste plaats Wel: VERANTWOORDELIJKHEID IS GEEN SCHULD. Als het toch iemand tegenhoudt om de eigen verantwoordelijkheid op te nemen, dan is dat volledig onterecht. Dit is STEEDS belangrijk en tegelijk ook moeilijk te vatten. Meestal wordt het onderscheid tussen verantwoordelijkheid en schuld niet gemaakt, of gebruikt men niet het woord schuld maar wordt het wél zo bedoeld. Daarom hebben mensen dikwijls angst voor verantwoordelijkheid, uitgelokt door gevoelens van schuld. Verantwoordelijkheid is georiënteerd naar de toekomst toe. Het is sterk gezondheid-bevorderend, is sterk verbonden met een goede vorm van respect en is heel belangrijk voor het verwerven van stressionele intelligentie: goed omgaan met stress in positieve zin, uitdagingen en motivaties zien in plaats van gevaren en angst. Schuld is georiënteerd naar het verleden toe. Het is sterk ziekte-bevorderend, zoals bewezen in veel studies, vooral in combinatie met stress, hulpeloosheid, angst, woede en dergelijke. Schuld creëert spierspanningen, symbolisch gezien om straf af te weren. Schuld kent geen diepmenselijk respect, alleen respect dat autoritair wordt opgelegd. Dit is het soort respect dat vroeg of laat uitmondt in nieuwe schuldgevoelens Schuld houdt verantwoordelijkheid tegen. Echt verantwoordelijkheid-nemen doorbreekt schuldgevoelens. p38