AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK. Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van:

Transcriptie

1 Raad vanstate /1 A/1. Datum uitspraak: 7 juni 2010 AFDELING BESTUURSRECHTSPRAAK Uitspraak met toepassing van artikel 8:54, eerste lid, van de Algemene wet bestuursrecht op het hoger beroep van: appellante, (hierna: de vreemdeling), tegen de uitspraak van de rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, (hierna: de rechtbank) van 2 maart 2010 in zaak nr. 09/27831 in het geding tussen: en de vreemdeling de staatssecretaris van Justitie (hierna: de staatssecretaris; lees: de minister van Justitie, hierna: de minister).

2 /1/V1 2 7 juni Procesverloop Bij besluit van 9 juli 2009 heeft de staatssecretaris een aanvraag van de vreemdeling om haar een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd te verlenen afgewezen. Dit besluit is aangehecht. Bij uitspraak van 2 maart 2010, verzonden op 8 maart 2010, heeft de rechtbank het daartegen door de vreemdeling ingestelde beroep ongegrond verklaard. Deze uitspraak is aangehecht. Tegen deze uitspraak heeft de vreemdeling bij brief, bij de Raad van State binnengekomen op 1 april 2010, hoger beroep ingesteld. Deze brief is aangehecht. De minister heeft een verweerschrift ingediend. Vervolgens is het onderzoek gesloten. 2. Overwegingen 2.1. Hetgeen in het hoger-beroepschrift is aangevoerd en aan artikel 85, eerste en tweede lid, van de Vreemdelingenwet 2000 voldoet, kan niet tot vernietiging van de aangevallen uitspraak leiden. Omdat het aldus aangevoerde geen vragen opwerpt die in het belang van de rechtseenheid, de rechtsontwikkeling of de rechtsbescherming in algemene zin beantwoording behoeven, wordt, gelet op artikel 91, tweede lid, van deze wet, met dat oordeel volstaan Het hoger beroep is kennelijk ongegrond. De aangevallen uitspraak dient te worden bevestigd Voor een proceskostenveroordeling bestaat geen aanleiding.

3 /1 /V1 3 7 juni Beslissing De Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State Recht doende in naam der Koningin: bevestigt de aangevallen uitspraak. Aldus vastgesteld door mr. C.J. Borman, lid van de enkelvoudige kamer, in tegenwoordigheid van mr. P.A. de Vink, ambtenaar van Staat. w.g. Borman lid van de enkelvoudige kamer w.g. De Vink ambtenaar van Staat Uitgesproken in het openbaar op 7 juni Verzonden: 7 juni 2010 Voor eensluidend afschrift, de secretaris van de Raad van State, mr. H.H.C. Visser

4 Uitspraak AFSCHRIFT RECHTBANK 'S-GRAVENHAGE Nevenzittingsplaats Groningen Sector Bestuursrecht Vreemdelingenkamer Zaaknummer: Awb 09/27831 Uitspraak in het geschil tussen: geboren op van Sierraleoonse nationaliteit, V-nummer: eiseres, gemachtigde: mr. AJ. de Boer, advocaat te Sneek, en DE STAATSSECRETARIS VAN JUSTITIE (Immigratie- en Naturalisatiedienst), te 's-gravenhage, verweerder, vertegenwoordigd door mr. L.M. KJoetstra, ambtenaar ten departemente. 1. Ontstaan en loop van het geschil 1.1. Op 23 juni 2008 heeft eiseres een aanvraag om verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd als bedoeld in artikel 28 van de Vreemdelingenwet 2000 (Vw 2000) ingediend. Verweerder heeft bij besluit van 9 juli 2009 afwijzend op de aanvraag beslist Op 3 augustus 2009 heeft eiseres hiertegen beroep ingesteld. Op 1 september 2009 zijn de gronden van beroep ingediend Verweerder heeft de op de zaak betrekking hebbende stukken aan de rechtbank toegezonden. De griffier heeft de van verweerder ontvangen stukken aan eiseres toegezonden en haar in de gelegenheid gesteld om nadere gegevens te verstrekken. Verweerder heeft een verweerschrift, gedateerd 19 januari 2010, ingediend Het beroep is behandeld ter openbare zitting van 2 februari Eiseres is aldaar niet in persoon verschenen, maar vertegenwoordigd door haar gemachtigde. Ook verweerder heeft zich doen vertegenwoordigen. De rechtbank heeft het onderzoek ter zitting gesloten.

5 Zaaknummer: Awb 09/27831 blad 2 2. Rechtsoverwegingen Feiten en standpunten van partijen 2.1. Eiseres heeft aan haar asielaanvraag -samengevat- het volgende ten grondslag gelegd. Eiseres behoort tot de Krio bevolkingsgroep en is tijdens de oorlog in Sierra Leone in of omstreeks 1999 gevlucht naar Guinee. Haar man, twee zonen, schoondochter en kleindochter zijn in de oorlog vermoord. Aangezien zij in Guinee niet met rust gelaten werd omdat zij niet over geldige papieren beschikte, is zij teruggegaan naar Waterloo in Sierra Leone. Daar bleek dat anderen in haar woning woonden. Toen zij naar de chief ging om een verklaring te vragen werd zij door hem bedreigd. De chief zei onder andere: "Ik zweer aan mijn geheim genootschap datje niet wilt weten wat ik je doe als ik je hier weer zie" en "Als ik jou in het dorp zie dan zweer ik op het geheim genootschap en de medicijnen die ik daar geleerd heb, dat ik je zal vermoorden". Eiseres is vervolgens wel in Waterloo gebleven. Toen zij op een avond op straat liep werd zij gegrepen en ernstig mishandeld. Ze wist niet meer of ze leefde of dood was. Ze werd door een man gevonden op straat en is door hem en zijn familie verzorgd, maar kon niet blijven. Daarna heeft zij op straat geleefd en is uiteindelijk in terecht gekomen. Daar woonde ze bij een vriendin,.. Omdat ze erg ziek was en bang om dood te gaan zonder nog contact te hebben gehad met haar enige dochter heeft ze gevraagd haar te helpen te vluchten naar haar dochter in Nederland. Eiseres was al in het bezit van een paspoort en heeft vervolgens een visum geregeld waarna zij uitgereisd is naar Nederland Verweerder stelt zich op het standpunt, voor zover thans nog van belang gelet op de aangevoerde beroepsgronden (zie overweging 2.3.), dat niet gebleken is van klemmende redenen van humanitaire aard die kunnen leiden tot verlening van een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd op grond van artikel 29, eerste lid, aanhef en onder c, Vw Met betrekking tot de traumatiserende gebeurtenissen tijdens de oorlog in Sierra Leone is er volgens verweerder geen reden om een causaal verband aan te nemen tussen deze gebeurtenissen en het vertrek van eiseres, omdat eiseres na het beëindigen van de oorlog vrijwillig weer terug is gegaan naar Sierra Leone en zich bovendien hier nog enkele jaren heeft weten te handhaven. Vanaf het moment van de mishandeling door de chief is ongeveer drieëneenhalf jaar verstreken tot het vertrek uit Sierra Leone, waardoor er ook hier geen sprake meer is van causaal verband tussen deze gebeurtenissen en het vertrek Eiseres stelt zich op het standpunt dat het vertrek er wel sprake is van causaal verband tussen de gebeurtenissen tijdens de oorlog in Sierra Leone en haar vertrek uit dit land. Eiseres heeft eerst tijdens de oorlog vrijwel al haar familieleden verloren. Vervolgens is zij alles wat nog restte verloren door toedoen van de chief en door hem ernstig mishandeld. Tot op het moment van het daadwerkelijke vertrek uit Sierra Leone heeft eiseres zich niet staande weten te houden, maar slechts weten te overleven. Ze heeft zich staande weten te houden tot het moment dat zij haar trauma herbeleefde. Door de gebeurtenissen tijdens de oorlog in Sierra Leone is zij ernstig getraumatiseerd geraakt, welk trauma thans in volle hevigheid is losgebarsten door de vrees terug te moeten naar Sierra Leone. Door de herbeleving van het trauma is er wel verband tussen de gebeurtenissen in Sierra Leone en het vertrek naar Nederland.

6 Zaaknummer: Awb 09/27831 blad 3 Beoordeling van het beroep 2.4 In deze procedure dient te worden beoordeeld of het bestreden besluit toetsing aan geschreven en ongeschreven rechtsregels kan doorstaan De rechtbank overweegt ter afbakening van het geschil dat de enkele verwijzing van eiser, in de gronden van het beroep, naar de gronden van de zienswijze, zonder daarbij aan te geven in welk opzicht verweerders reactie daarop in het bestreden besluit tekortschiet, onvoldoende is om te spreken van een beroepsgrond waarop de rechtbank dient in te gaan De rechtbank stelt vast dat het beroep van eiseres zich uitsluitend richt tegen de weigering van verweerder om op grond van artikel 29, eerste lid, aanhef en onder c, van de Vw 2000 aan haar een verblijfsvergunning toe te kennen. Op basis van dit artikel kan een verblijfsvergunning worden verleend aan de vreemdeling van wie naar het oordeel van verweerder op grond van klemmende redenen van humanitaire aard die verband houden met de redenen van zijn vertrek uit het land van herkomst, in redelijkheid niet kan worden verlangd dat hij terugkeert naar het land van herkomst. De wijze waarop verweerder van deze bevoegdheid gebruik maakt is uiteengezet in onderdeel C2/4.2 van de Vreemdelingencirculaire 2000 (Vc 2000). Voor mogelijke toelating met toepassing van het zogenoemde traumatabeleid moeten blijkens de Vc 2000 de aan de aanvraag ten grondslag gelegde gebeurtenissen aanleiding zijn geweest voor het vertrek van de aanvrager uit het land van herkomst. Voor de aannemelijkheid van dit causale verband biedt de termijn waarbinnen de asielzoekster het land heeft verlaten een belangrijk aanknopingspunt. In beginsel geldt hiervoor het uitgangspunt dat de betrokken asielzoeker binnen zes maanden na deze gebeurtenissen het land van herkomst dient te hebben verlaten. Hieraan ligt de veronderstelling ten grondslag dat bij een later vertrek de betrokkene zich blijkbaar heeft kunnen handhaven in het land van herkomst en daarom van hem of haar gevergd kan worden terug te keren naar het land van herkomst. De termijn van zes maanden vormt hiermee een omslagpunt in de bewijslastverdeling: bij een vertrek na zes maanden zal een vergunning op grond van het traumatabeleid in beginsel worden geweigerd, tenzij de betrokkene aannemelijk maakt dat er wel degelijk een verband is tussen de gebeurtenis en het vertrek. De betrokkene zal daarvoor feiten en omstandigheden aannemelijk dienen te maken waaruit blijkt dat de betrokkene het land van herkomst niet eerder heeft kunnen verlaten De gebeurtenissen tijdens de oorlog in Sierra Leone hebben zich volgens de verklaring van eiseres in en/of rond 1999 afgespeeld. Hoewel onduidelijk is gebleven wanneer de mishandeling namens de chief exact zouden hebben plaatsgevonden, volgt uit de afgelegde verklaringen dat er in ieder geval na de mishandeling enkele jaren zijn verstreken voordat eiseres (in 2008) uit Sierra Leone is vertrokken. Gelet op hetgeen onder 2.6. is overwogen, is het onder deze omstandigheden aan eiseres om aannemelijk te maken dat zij het land van herkomst niet eerder heeft kunnen verlaten waardoor er, ondanks het tijdsverloop van meer dan zes maanden na de gestelde traumatische gebeurtenissen, verband is tussen die gebeurtenissen en het vertrek (in 2008). Eiseres heeft in dit verband de herbeleving van haar trauma aangevoerd. De rechtbank overweegt met betrekking tot de -overigens niet nader onderbouwde- herbeleving dat eiseres hiermee niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij haar land niet eerder heeft kunnen verlaten. Ook kan de herbeleving als zelfstandige gebeurtenis niet leiden tot toewijzing van de aanvraag. Paragraaf C2/ van de Vc 2000 bevat een limitatieve opsomming van gebeurtenissen die aanleiding kunnen. geven tot verb lijfsaanvaarding. De herbeleving van een trauma behoort daar niet toe. In dit verband verwijst de rechtbank naar de uitspraak van de afdeling bestuursrechtspraak van de

7 Zaaknummer: Awb 09/27831 blad 4 Raad van State van 4 juli 2007, LJN: BA9469. Gelet op voorgaande heeft verweerder het traumatabeleid terecht en op goede gronden niet van toepassing geacht Het beroep is ongegrond Voor veroordeling van een partij in de kosten die de andere partij in verband met de behandeling van het beroep redelijkerwijs heeft moeten maken, bestaat geen aanleiding.

8 Zaaknummer: Awb 09/27831 blad 5 3. Beslissing De rechtbank: verklaart het beroep ongegrond. Aldus gegeven door mr. R. Depping en in het openbaar uitgesproken in tegenwoordigheid van mr. N. Stahlmecke als griffier op 2 maart de griffier Tegen deze uitspraak kunnen partijen binnen vier weken na de datum van verzending van deze uitspraak hoger beroep instellen bij de Afdeling bestuursrechtspraak van de Raad van State, onder vermelding van "hoger beroep vreemdelingenzaken", postbus 16113, 2500 BC te 's-gravenhage. Ingevolge artikel 85 Vw 2000 dient het beroepschrift, in aanvulling op de vereisten gesteld in artikel 6:5 Algemene wet bestuursrecht, één of meer grieven tegen de uitspraak te bevatten. Artikel 6:6 Awb is niet van toepassing. Afschrift verzonden op: g Q ^RT 2010

9 01/04/^810 IB: DE BOER ADVOCATEN PAG. 01/28 dpbopi* advocaten Advoceten mr. A.J. (te Boer mw. mr, T.M, van der Wal Juridisch medewerker Raad van State Afdeling bestuursrechtspraak Hoger beroep vreemdelingenzaken Postbus BC 'S-GRAVENHAGE dhr. M. Rasul Correspondentieadres Postbus 3040 S6D0 DA SNEEK Bezoekadres Hoogend AE Snoek Tel.:(0515) Fa* (0515) Per fax: en per post Internet Ons kenmerk Procedurenummer ind-nummer Vreemdelingennummer / ^-1431 HOGER BEROEP Geeft eerbiedig te kennen: Mevrouw hierna te noemen appellante, geboren op van Sierra Leoonse nationaliteit, thans verblijvende in het AZC te (9251 PN) Dronten, aan de VossemeerdIJk no. 40, te dezer zake domicilie kiezende te (8601 AE) Sneek aan het Hoogend no. 12, ten kantore van advocaat mr. A.J. de Boer, die door haar bepaaldelijk gevolmachtigd is hoger beroep in te dienen en die te dozer zake voor haar zal optreden mot het recht van substitutie. Appellante heeft op 3 augustus 2009 pro forma beroep ingediend tegen de beschikking van de Staatssecretaris van Justitie d.d. 9 juli 2009, waarbij haar op 23 juni 2008 ingediende verzoek om een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd werd afgewezen. De Rechtbank te 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, heeft bij uitspraak d.d. 2 maart 2010, verzonden op 8 maart 2010, het beroep van appellante ongegrond verklaard (productie 1). Appellante kan zich niet verenigen met de uitspraak van de Rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, weshalve ondergetekende namens appellante dit hoger beroep indient. Stichting Beheer Derdengeïden,rekeningnummer;29, KvK nr.: ledere aansprakelijkheid wordt door ons beperkt tot het bedrag dat in het betreffende geval door onze beroepsaansprakelijwieidsverzbkering wordt gedekt.

10 01/04/ : DE BOER ADVOCATEN PAG. 02/28 Grieven: Grief I doboor advocaten Appellante is van mening dat de Rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, bij uitspraak van 2 maart 2010, verbonden op 8 maart 2010, ten onrechte hel volgende heeft geoordeeld: "Gelet op hetgeen onder punt 2,$, is overwogen, is het onder deze omstandigheden aan eiseres om aannemelijk te maken dat zij het land van herkomst niet eerder heeft kunnen verlaten waardoor er, ondanks het tijdsverloop van meer dan zes maanden na de gestelde traumatische gebeurtenissen, verband is tussen die gebeurtenissen en het vertrek (in 200B). Eiser&s hoeft in dit verband de herbeleving van haar trauma aangevoerd. De Rechtbank overweegt met betrekking tot de - overigens niet nader onderbouwde ~ herbeleving dat eiseres hiermee niet aannemelijk heeft gemaakt dat zij haar land niet eerder heeft kunnen verlaten. Ook kan de herbeleving als zelfstandige gebeurtenis niet leiden tot toewijzing van de aanvraag. Paragraaf C2/ van de Vc 2000 bevat een limitatieve opsomming van gebeurtenissen die aanleiding kunnen geven tot verblijfsaanvaarding. De herbeleving van een trauma behoort daar niet toe. (,..). Gelet op voorgaande heeft verweerder het traumatabehid terecht en op goede gronden niet van toepassing geacht Toelichting: In de bestreden beschikking heeft de (voormalige) Staatssecretaris van Justitie ten onrechte geen enkele aandacht besteed aan het standpunt van appellante dat zij na de traumatiserende gebeurtenissen in 1999 in Sierra Leone zich met veel- moeite in Sierra Leone heeft kunnen staande houden, maar naar aanleiding van de subjectieve vrees om te worden teruggestuurd naar Sierra Leone, deze gebeurtenissen later heeft herbeleeft dat daardoor het trauma zich heeft gereactiveerd en zich in volle omvang heeft geopenbaard en dat van haar op grond daarvan niet kan worden verlangd terug te keren naar haar iand van herkomst. Dit heeft er mede toe geleid, dat de Staatssecretaris voorts ten onrechte in de bestreden beschikking niet heeft overwogen welke betekenis aan het voorgaande moet worden gehecht in de onderhavige zaak. Ten onrechte is de Rechtbank hierop in de aangevallen uitspraak in het geheel niet ingegaan, terwijl dit een belangrijk onderdeel vormt VOOr de namens appellante naar voren gebrachte argumenten in de voorafgaande procedure. Ten onrechte heeft de Rechtbank in de aangevallen uitspraak - met name - geoordeeld, dat een herbeleving als zelfstandige gebeurtenis niet kan leiden tot toewijzing van de asielaanvraag. Dat wil zeggen dat de Rechtbank ten onrechte meent dat op voorhand altijd is uitgesloten dat het causale verband tussen de gestelde traumatische gebeurtenissen en een herbeleving daarvan nimmer aannemelijk zou kunnen worden gemaakt. Dat standpunt is naar de meninb van appellante onhoudbaar. Hieromtrent verwijs ik namens appellante naar bijgaande uitspraken van de Rechtbank te '5- Gravenhage, nevenzittingsplaats Almelo, d.d. 3 april 2003 (Awb 01/62978) (productie 2), nevenzittingsplaats Zwolle, d.d. 3 april 2003 (Awb 01/48377) (productie 3). Voorts verwijs ik u naar bijgaarlde uitspraak van de Rechtbank 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Arnhem, van 19 mei 2Ó03 (Awb 02/23418 en Awb 02/23416) (productie 4). In de procedure bij de Rechtbank inj deze zaak is namens appellante uitdrukkelijk naar bijgaande uitspraken verwezen. 2

11 01/04/2010 1,6: DE BOER ADVOCATEN PAG. 03/28 dobopr advocaten Uit bijgaande uitspraken volgt ondermeer, dat de herbeleving van een trauma wel degelijk kan leiden tot toepassing van het traumatabeleid. Maar nogmaals: verweerder heeft in het berstreden besluit nimmer blijk gegeven de door appellante meermalen naar voren gebrachte reactivering van haar trauma in zijn besluit te hebben meegewogen. Reeds om die reden is het bestreden besluit op dit pünl onvoldoende draagkrachtig gemotiveerd en dient dit te worden vernietigd. Ten onrechte heeft de Rechtbank anders geoordeeld. Dat appellante haar herbeleving niet nader onderbouwd zou hebben, is appellante nimmer door verweerder in de voorafgaande procedure tegengeworpen. Sterker: verweerder heeft hier niet dan wel volstrekt onvoldoende aandacht aan geschonken. In de bijgaande uitspraken heb ik aangegeven welke passages van die uitspraken in casu relevant zijn. Indien de Rechtbank het recht juist had toegepast en had geoordeeld dat de herbeleving van een trauma wel behoort tot de limitatieve opsomming van gebeurtenissen die aanleiding kunnen geven tot verblijfeaanvaarding, dan zou aan appellante een verblijfsvergunning asiel voor bepaalde tijd op grond van artikel 29, aanhef en onder c, moeten worden verleend. Bovendien merkt appellante op, dat het verlenen van een verblijfsvergunning asiel wegens klemmende redenen van humanitaire aard niot beperkt is tot het traumatabeleid. Verweerder heeft voorts onvoldoende gereageerd op hetgeen door appellante is aangevoerd over haar persoonlijke omstandigheden in het kader van de bijzondere klemmende redenen van humanitaire aard. Eén en ander leidt dan tot de conclusie dat de bestreden beschikking onvoldoende zorgvuldig is voorbereid en een voldoende draagkrachtige motivering ontbeert. Ten onrechte heeft de Rechtbank één en ander in de aangevallen uitspraak miskend. Een kopie van het hoger beroep wordt eveneens verzonden aan verweerder. REDENEN waarom: appellante uw Afdeling verzoekt het beroep gegrond te verklaren en de bestreden uitspraak van de Rechtbank te 's-gravenhage, nevenzittingsplaats Groningen, d.d. 2 maart 2010, te vernietigen alsmede de Staat der Nederlanden te veroordelen tot betaling van de proceskosten. Sneek, 1 april 2010 loco lo^^ö mr. AJ. de Boer 3