Tweede Kamer der Staten-Generaal

Transcriptie

1 Tweede Kamer der Staten-Generaal 2 Vergaderjaar Volkshuisvestingsbeleid Nr. 51 BRIEF VAN DE STAATSSECRETARIS VAN VOLKSHUISVESTING, RUIMTELIJKE ORDENING EN MILIEUBEHEER Aan de Voorzitter van de Tweede Kamer der Staten-Generaal s-gravenhage, 25 juni 1999 I. Inleiding Hierbij informeer ik U, evenals in de voorgaande jaren, mede namens de Minister van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer over de voortgang van de woningbouw. 1 In deze Voortgangsbrief 1999 kijk ik terug op de woningbouw vanaf 1995 en blik ik vooruit naar de periode tot en met In paragraaf II van deze brief ga ik in op de resultaten van de inventarisatie van de verwachte uitbreiding van de woningvoorraad in de jaren 1995 tot 2003 en in paragraaf III op de nieuwbouw van woningen in In paragraaf IV behandel ik de ontwikkelingen in mijn beleid inzake woonwagens en standplaatsen. Tenslotte evalueer ik in paragraaf V het voorafgaande. Evenals vorige jaren zal de Tweede Kamer worden geïnformeerd over de voortgang van de Vinex-afspraken in brede zin via de Rapportage Monitoring Uitvoering Verstedelijking Vinex, die voor de begrotingsbehandeling van VROM aan U wordt toegezonden. Daarbij gaat het naast de voortgang van de woningbouw onder meer over de voortgang van het bestuurlijke proces, het ABC-lokatiebeleid, de voortgang van (OV-)infrastructuurprojecten, en de bodemsanering. II. De uitbreiding van de woningvoorraad in de jaren De in de brief genoemde bijlagen zijn ter inzage gelegd bij de afdeling Parlementaire Documentatie. In deze paragraaf, welke een samenvatting is van de rapportage in bijlage I, zet ik de gerealiseerde en de verwachte uitbreiding van de woningvoorraad af tegen de Vinex-taakstelling. Gerapporteerd wordt over de al gerealiseerde en in komende jaren verwachte productie in termen van uitbreiding van de voorraad. Onder uitbreiding versta ik hier het saldo van KST36063 ISSN Sdu Uitgevers s-gravenhage 1999 Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 51 1

2 nieuwbouw minus onttrekkingen. De rapportage betreft de periode 1995 tot en met In de Vinex-convenanten is een onderscheid gemaakt naar productieafspraken in de periode en productieafspraken voor de gehele Vinex-periode ( ). De productieafspraken die in de Vinexafspraken zijn gemaakt voor de periode 1995 tot 2000 zijn ongeveer twee keer zo hoog als de afspraken voor de periode 2000 tot De reden hiervoor is dat de afspraken erin voorzien dat in de eerste vijf Vinex-jaren niet alleen gebouwd moet worden voor de autonome behoefteontwikkeling, maar tevens dat het kwantitatieve woningtekort sterk dient te worden gereduceerd. Allereerst ga ik in op de geraamde productie tot Deze zet ik af tegen de convenantsafspraken voor deze periode. Geraamde productie landelijk Tabel 1 geeft een beeld van de productieverwachtingen tot 2000, onderverdeeld naar BoN-gebieden, overige stadsgewesten en overige gebieden. De productiecijfers tot en met 1998 volgen uit de realisatiecijfers van het CBS. Voor 1999 is door de Inspectie Volkshuisvesting een inschatting gegeven van de productie op basis van onder meer de in 1998 afgegeven bouwvergunningen verminderd met het gemiddelde van de onttrekkingen uit de jaren 1995 tot en met Tabel 1: De verwachte uitbreiding van de woningvoorraad van 1995 tot 2000, naar BoN-gebieden, overige stadsgewesten, en overige gebieden (buiten Vinex) Gebied convenant * verwachte (netto) uitbreiding overschot (+) / tekort ( ) BoN-gebieden overige stadsgewesten ** overige gebieden totaal * In de kolom productie volgens het convenant is voor de BoN-gebieden en overige stadsgewesten uitgegaan van de in de convenanten opgenomen taakstelling, voor de overige gebieden is uitgegaan van de in de convenanten genoemde inspanningsverplichting. ** Exclusief de afspraken in het kader van de regeling Subsidie Grote Bouwlocaties en de Locatie Subsidie. Zoals uit tabel 1 blijkt zullen de in de convenanten genoemde aantallen te bouwen woningen in de periode 1995 tot 2000 voor Nederland als totaal naar verwachting niet worden gehaald. De omvang van de woningvoorraadtoename zal in deze periode volgens de raming ± woningen bedragen. De toename blijft hiermee naar verwachting bijna 10% ( woningen) achter op de in de convenanten genoemde aantallen. De vertraging wordt veroorzaakt door het achterblijven van de productie in de BoN-gebieden. Belangrijkste reden voor deze achterstand is het langzamer dan gepland op gang komen van de grote Vinexuitbreidingslocaties. De netto uitbreidingsproductie in de BoN-gebieden ligt aan het einde van dit jaar naar verwachting ongeveer anderhalf à twee jaar achter op de aantallen uit de convenanten. De productie in de overige stadsgewesten verloopt vrijwel overeenkomstig de woningbouwafspraken. De productie in de overige gebieden ligt volgens de raming eind 1999 ongeveer een jaar voor op de Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 51 2

3 inspanningsverplichting. De raming voor de productie in de overige gebieden ligt hiermee iets lager dan de verwachting in de Voortgangsbrief 98 van 13 mei Het perspectief vanaf 2000 Tabel 2 geeft de raming aan voor de verwachte uitbreidingsproductie vanaf 1995 t/m 2002, afgezet tegen de convenantsafspraken van 1995 tot Deze raming is gebaseerd op planningsgegevens (basis: harde beschikbare capaciteit) van de afzonderlijke provincies. Voor de periode vanaf 2000 is de prognose veel «zachter». Op dit moment nog niet goed te voorziene marktontwikkelingen kunnen de geraamde woningproductie, zeker op langere termijn, sterk beïnvloeden. Tabel 2: De verwachte uitbreiding van de woningvoorraad van 1995 tot 2003, afgezet tegen de convenantsafspraken van , naar BoN-gebieden, overige stadsgewesten, en overige gebieden (buiten Vinex) Gebied productie vlgs convenant * verwachte uitbreiding 1995 tot 2003 verwachte uitbreiding 1995 tot 2003 als % van convenantsafspraken BoN-gebieden % overige stadsgewesten ** % overige gebieden % totaal % * In de kolom productie volgens het convenant is voor de BoN-gebieden en overige stadsgewesten uitgegaan van de in de convenanten opgenomen taakstelling, voor de overige gebieden is uitgegaan van de in de convenanten genoemde inspanningsverplichting. ** Exclusief de afspraken in het kader van de regeling Subsidie Grote Bouwlocaties en de Locatie Subsidie. Uit tabel 2 komt naar voren dat voor de periode vanaf 2000 er een inhaalslag wordt verwacht in de woningproductie tot In de BoN-gebieden is eind 2002 naar verwachting zo n 87% van de woningbouwafspraken tot 2005 gerealiseerd en in de overige stadsgewesten ligt dit percentage dan boven de 90%. In aantallen betekent dit dat de uitbreidingsproductie in de BoN-gebieden in de jaren 2000 t/m 2002 met meer dan woningen per jaar naar verwachting gemiddeld op een hoger niveau zit dan in de eerste vijf Vinex-jaren ( woningen/jaar). Voor de overige stadsgewesten is het verwachte productietempo voor de periode 2000 t/m 2002 met zo n woningen per jaar ongeveer conform de eerste vijf Vinex-jaren. In de overige gebieden is er sprake van een geraamde dalende productietrend. Werden in de eerste vijf Vinex-jaren gemiddeld zo n woningen jaarlijks toegevoegd in het overig gebied, in 2002 is dit aantal naar verwachting gedaald tot zo n per jaar. Ondanks deze trend wordt verwacht dat eind 2002 al aanzienlijk meer in het overige gebied is gebouwd dan de inspanningsverplichting tot 2005 in de convenanten. Zoals de vorige minister van VROM u per brief van 25 maart 1998 heeft medegedeeld, is deze situatie niet in overeenstemming met het Vinexbundelingsbeleid. Er zijn in dit kader met de provincies afspraken gemaakt over beheersing van de woningbouwproductie buiten de stadsgewesten. Voorts heeft zij toen aangekondigd dat de (her)ijking van Vinex en Vinac in 2000 zal worden aangegrepen om zo nodig nog nadere afspraken te maken. Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 51 3

4 Beeld per provincie De ontwikkeling zoals hierboven op hoofdlijnen is geschetst kent een regionale differentiatie. Het kwantitatieve en kwalitatieve beeld per provincie, per Vinex-stadsgewest en BoN-gebied, van de geraamde ontwikkeling tot 2003 wordt nader toegelicht in bijlage I. Op hoofdlijnen geldt voor de ontwikkeling tot 2000 dezelfde differentiatie per provincie, als in de Voortgangsbrief 98 van 13 mei De provincies Gelderland, Noord-Holland, Zuid-Holland, Utrecht en Noord-Brabant lopen naar verwachting in 2000 ongeveer een half jaar achter ten opzichte van de in de Vinex-contracten genoemde aantallen. Voor Noord-Holland, Utrecht en Zuid-Holland is deze achterstand geheel te wijten aan de achterliggende productie in de BoN-gebieden, en in Zuid-Holland ook deels de overige Vinex-stadsgewesten. Voor Gelderland en Noord-Brabant wordt niet alleen in de BoN-gebieden en een aantal Vinex-stadsgewesten minder gebouwd dan de afspraken; ook in het buitengebied (de regio s buiten de Vinex-stadsgewesten) is de productie daar minder dan de inspanningsverplichting. De provincies Groningen, Friesland, Drenthe, Overijssel, Zeeland en Flevoland (excl. Almere) lopen ruim voor op de convenanten. In deze provincies wordt in het buitengebied meer gebouwd dan de inspanningsverplichting, en liggen ook de stadsgewesten voor een groot deel voor op de afspraken. De uitbreidingsproductie Limburg komt vrijwel exact op de inspanningsverplichting uit. Voor de periode vanaf 2000 geldt voor alle provincies dat de productie zich, met name in de BoN-gebieden en in mindere mate in de overige stadsgewesten, naar verwachting op een hoog niveau doorzet. Voor de productie in de overige gebieden geldt een meer dalende ontwikkeling. Gevolgen inhaalslag De geraamde inhaalslag vanaf 2000 kan betekenen dat eind 2002 voor Nederland als totaal de uitbreidingsproductie, zoals vastgelegd in de Vinex-convenanten, al nagenoeg is gehaald. Dat zou betekenen dat tot 2005 (aanzienlijk) meer uitbreidingsproductie kan worden gerealiseerd dan in de Vinex-convenanten is vastgelegd. De gevolgen van de geraamde hogere woningbouwproductie voor de ontwikkeling van het woningtekort, of het eventueel ontstaan van een marktevenwicht danwel een beperkt kwantitatief woningoverschot in sommige regio s, worden onderzocht in het traject naar het Trendrapport Volkshuisvesting 1999, dat in september/oktober zal verschijnen. De resultaten zullen worden opgenomen in de nota Wonen in de XXI-e eeuw, en zullen voorts een bouwsteen vormen voor de herijking van Vinac in 2000, alsmede de Vijfde Nota R.O. Op de uitkomsten van deze geactualiseerde woningbehoefteraming kan ik nu nog niet vooruit lopen. Structurele leegstand Met de ontspanning van de woningmarkt is er kans op een toename van structurele leegstand. In de Huurbrief 1998 (Kamerstukken 98 99, , nr 1) ben ik ingegaan op de ontwikkeling van de structurele leegstand per 1 januari Die was op nationaal niveau van beperkte omvang (0,33% van de sociale huurwoningen stond langer dan 3 maanden leeg), maar in een aantal gebieden, zoals de noordelijke provincies, Zeeland en Lelystad, was de structurele leegstand beduidend hoger. Uit cijfers van het Centraal Bureau voor de Statistiek (CBS) blijkt dat per 1 januari 1999 op landelijk Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 51 4

5 niveau de structurele leegstand in de sociale huursector is gedaald naar 0,28%. Het CBS concludeert in de betreffende publicatie dat door maatregelen van verhuurders (verkoop van woningen, sloop, beperking van nieuwbouw) de structurele leegstand in de sociale huursector is teruggebracht. Het onderzoek «Voorbeeldprojecten van succesvolle preventieve en curatieve aanpak van leegstand» biedt een kwalitatief beeld van de aanpak van leegstand. Dit onderzoek is recent door het Onderzoeksinstituut OTB in opdracht van VROM uitgevoerd. Bijgaand (zie bijlage II) zend ik u het onderzoeksrapport toe, waarin een aantal succesvolle initiatieven van verhuurders, die leiden tot het voorkomen en bestrijden van leegstand, worden beschreven. De onderzoeksresultaten kunnen ter inspiratie dienen voor verhuurders en gemeenten die met structurele leegstand worden geconfronteerd. Kwalitatieve productie op Vinex-locaties de rol van de marktpartijen In het voorafgaande is met name ingegaan op de kwantitatieve voortgang van de woningbouw, afgezet tegen de afspraken zoals die zijn gemaakt in de Vinex-convenanten. De Vinex-convenanten vormen tevens een kader voor de kwalitatieve woningproductie. In de convenanten is een belangrijke rol gegeven aan de marktpartijen bij de kwalitatieve uitvoering van de woningbouwafspraken. In de Vinex-convenanten is de algemene bepaling opgenomen dat tenminste 70% van het aantal woningen op de uitleglocaties in de marktsector gerealiseerd moeten worden. Voor de locaties in bestaand stedelijk gebied is dat percentage op tenminste 50 gesteld, afhankelijk van de ontwikkeling van de kwalitatieve woningbehoefte. Op dit moment is een beeld van de kwalitatieve productie, onderverdeeld naar bestaand stedelijk gebied en uitleglocaties, voorhanden over de periode 1995 t/m In de eerste drie jaren van de Vinex-periode blijkt het landelijk totaalpercentage van woningen in de marktsector in de uitleggebieden 74% te bedragen. Ik verwacht dat de productie van tenminste 70% in de marktsector niet op problemen zal stuiten. Voor het bestaand stedelijk gebied lag het aandeel (voor de jaren 95, 96 en 97) woningen in de marktsector op 64%. Dit is aanzienlijk boven de in de convenanten gestelde 50% als minimum, en sluit goed aan bij de uitkomsten van het Trendrapport Volkshuisvesting 1995; respectievelijk de Trendbrief volkshuisvesting Daarin werd, te rekenen vanaf de productie-1998, geen verdere toename van de productie in de sociale sector als gewenst beleid geformuleerd, primair te realiseren door verdere toename van de productie in de marktsector in bestaand stedelijk gebied. De nog in de sociale sector te realiseren nieuwbouw zou in de Vinexuitleglocaties gebouwd moeten worden, als complement voor de extra herstructurering binnen de bestaande voorraad. Herstructureren van de bestaande woningvoorraad (vooral door vergroting van het aantal marktsectorwoningen in de nieuwbouw) en de productie van sociale sector woningen op uitleglocaties moeten hand in hand gaan. Een van de middelen om stedelijke vernieuwing in te zetten, namelijk het realiseren van marktwoningen in bestaand stedelijk gebied, krijgt hierdoor daadwerkelijk vorm. De kwaliteit van Vinex-locaties is een veelbesproken onderwerp. Vanuit diverse invalshoeken worden meningen over kwaliteit gegeven en alternatieven voorgedragen. Een kritische toon overheerst. Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 51 5

6 Ik neem de kritiek op de Vinex-locaties serieus. Tijdens de begrotingsbehandeling VROM 1999 heb ik een aantal activiteiten aangekondigd voor de uitwerking van het thema Kwaliteit van Vinexlocaties. Dit betreft onder meer een kwalitatieve inventarisatie van Vinexlocaties en een stimuleringsprogramma vernieuwende verstedelijkingsvormen en particulier opdrachtgeverschap. In bijlage III ga ik nader in op de uitwerking van het thema kwaliteit van Vinexlocaties. De aangekondigde activiteiten zijn inmiddels in gang gezet, en zullen alle rond de zomer van dit jaar tot afronding komen. De uitkomsten zullen een rol kunnen spelen bij de beleidsvoorbereiding in het kader van de Nota Wonen in de XXI-e eeuw, de Vijfde Nota R.O. en de herijking van de uitvoeringsafspraken Vinac. III. De nieuwbouw van woningen in 1998 In de vorige paragraaf heb ik U een meerjarig perspectief gegeven van de ontwikkelingen in de woningbouw. In deze paragraaf geef ik U een nader beeld van de nieuwbouw van woningen in 1998, in vergelijking met eerdere jaren. Ik maak hierbij gebruik van twee bronnen, die als bijlage bij deze brief aan U zijn meegezonden. In bijlage IV wordt nader ingegaan op de voortgangsgegevens zoals die blijken uit structurele monitoringactiviteiten van het CBS. Als bijlage V is toegevoegd deel van de Monitor Nieuwe Woningen, met een beeld over geheel 1998, welke het Ministerie van VROM samen met de Neprom uitgeeft. In het najaar van 1998 heb ik u een brief gestuurd waarin de reikwijdte en positie van de Monitor Nieuwe Woningen is toegelicht (Tweede Kamer, , , nr. 48). Kern daarvan is dat de Monitor vooral inzicht biedt aan marktpartijen en overheden over de voortgang van de woningbouw op korte termijn en op een laag geografisch schaalniveau. De ontwikkelingen voor 1998 zoals die uit de Monitor Nieuwe Woningen naar voren komen sporen met de algemene tendens zoals deze volgt uit de CBS-statistieken. Uit de CBS-statistieken blijkt dat in 1998, ten opzichte van 1997 en 1996 er sprake was van een aanzienlijk dalend aantal verleende bouwvergunningen, te weten van zo n naar bijna Dit dalende aantal bouwvergunningen in 1998 correspondeert met een dalende productieraming voor 1999, in vergelijking met de betreffende raming uit de Voortgangsbrief In de Monitor Nieuwe Woningen worden niet de bouwvergunningen gemeten maar het «aanbod» en de «afzet». De meetmomenten hiervoor corresponderen nagenoeg met het moment van bouwvergunning zoals het CBS dit meet; gereedmelding/realisatie ijlt gemiddeld één jaar na. Net als uit de CBS gegevens blijkt uit de MNW dat aanbod en afzet in 1998 op een lager niveau uitkomen dan in de daaraan voorafgaande jaren. De niveau-daling komt nagenoeg volledig voor rekening voor de BoN-regio s. De bevindingen van de MNW sluiten op hoofdlijnen aan bij de verwachting uit de IVH-rapportage in bijlage I. Het aantal gereedgekomen woningen, zoals naar voren komt uit de CBS-statistieken, bedroeg in woningen. In 1997 waren dit er Het aantal gereedgekomen dure woningen steeg van 1997 naar 1998 van ca naar ca woningen. Het aantal middeldure en goedkope huuren koopwoningen nam in dezelfde periode af. Bijna 80% van de bouwvergunningen werd in 1998 verleend voor middeldure en dure woningen, eenzelfde percentage als in De grote steden bleven hierbij relatief achter met een percentage van 63%. Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 51 6

7 In bijlage IV komt naar voren dat de kwaliteitssprong in het wonen zich in 1998 heeft doorgezet. Het aandeel goedkope woningen dat werd gebouwd bedroeg 20% van de totale hoeveelheid woningproductie. Het aandeel middeldure en dure woningen steeg naar 27%, respectievelijk 53%. De grote omwenteling die zich de afgelopen jaren in de volkshuisvesting heeft voorgedaan met betrekking tot de kwaliteitsvraag in het wonen blijkt bijvoorbeeld als een vergelijking wordt getrokken met de productie in In 1988 bestond nog meer dan de helft van de voltooide woningen uit goedkope woningen, en werd slechts 22% van de nieuw gebouwde woningen in de dure financieringscategorie gerealiseerd. De kwaliteitssprong in het wonen vertaalt zich ook in de ontwikkeling van de gemiddelde woningprijs. De gemiddelde verkoopprijs is in 1998 sterk gestegen (9,9 procent), zo blijkt uit de Monitor Nieuwe Woningen. In de BoN-regio s was de verkoopprijsstijging het hoogst, nl. bijna 14 procent. De belangrijkste oorzaak daarvan is dat de woningmarkt in de BoN-gebieden verhoudingsgewijs meer gespannen is dan in andere regio s in Nederland, en dat met name de discrepantie tussen het gevraagde aandeel (middel-)dure woningen en het aanbod daarvan in deze gebieden het grootste is. De kwaliteitssprong in het wonen betekent eveneens dat ook kwalitatief goede woningen moeten worden gerealiseerd voor minder draagkrachtige groepen. In het onderzoek Bewoners Nieuwe Woningen 1998 is onderzocht in welke mate de in 1997 gerealiseerde woningen bereikbaar zijn voor de aandachtsgroep en de minima. In bijlage VI wordt nader ingegaan op dit onderzoek. De belangrijkste resultaten zijn: Het aandeel huishoudens met IHS in de nieuwbouw huursector is gedaald van 32% in 1996 naar 28% in De netto huurquote in de nieuwbouw is van 1996 naar 1997 gedaald van 26,2% naar 25,5%. De huishoudens in de aandachtsgroep gaven in 1997 gemiddeld 30,9% van hun inkomen uit aan huur. In 1996 was dat 31,2%. Het aandeel van de aandachtsgroep in de totale nieuwbouw is van 1996 naar 1997 gedaald van 21% naar 17%. Het aandeel minima in de nieuwbouw huursector bedraagt in 1997, evenals in %. Het aandeel minima in de nieuwe woningen in de goedkope huursector is gedaald van 35% in 1996 naar 22% in IV. Woonwagens en Standplaatsen In mijn brief van 16 december 1998 heb ik de Tweede Kamer geïnformeerd over mijn beleid inzake woonwagens en standplaatsen. Aan de Kamer is toegezegd dat jaarlijks in de Voortgangsbrief Woningbouw gerapporteerd zal worden over de deconcentratie, het tekort en de overname van standplaatsen door toegelaten instellingen. Gezien de korte periode dat mijn beleid bij de Kamer en gemeenten bekend is, en partijen eventuele wijzigingen in hun beleid terzake nog niet op grote schaal hebben kunnen effectueren, acht ik een integrale rapportage thans niet opportuun. Ik hecht er belang aan dat de bruteringsoperatie van de huurwoonwagens en standplaatsen voortvarend verloopt. De uiterste datum waarop gemeenten konden reageren op het aanbod tot afkoop van de aangegane verbintenissen met het Rijk was 1 maart Van het aantal gemeenten met huurwoonwagens en standplaatsen heeft 93% gereageerd op het gedane aanbod. Meer dan 89% van de gemeenten heeft positief gereageerd. Geconcludeerd mag derhalve worden dat de bruteringsoperatie voor huurwoonwagens en standplaatsen succesvol is gebleken. Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 51 7

8 In bijlage VII geef ik een beeld van de stand van zaken ten aanzien van het aantal in de Vinex-periode te realiseren uitbreidings- en vervangende standplaatsen. V. Conclusie en het traject naar de herijking in 2000 De kwantitatieve en kwalitatieve productie in, aan en buiten de steden is in volle gang, en zal zich naar verwachting de komende jaren sterk door zetten. Ik verwacht dat de Vinex-afspraken tot 2005 in de BoN-gebieden en overige stadsgewesten kunnen worden gehaald. Hiervoor zal in een aantal gebieden nog wel een aanzienlijke inspanning moeten worden geleverd. De woningmarkt beweegt zich, bij de geschetste productieverwachtignen, in de richting van een kwantitatief evenwicht. Kwalitatieve overschotten en tekorten zullen in toenemende mate op woningmarktniveau naast elkaar voorkomen. In een situatie waarin de kwantitatieve woningnood voorbij is, leidt dat tot meer concurrentie op de woningmarkt. Het wordt voor aanbieders van woningen steeds belangrijker om goed in te spelen op de, continu veranderende, wensen van de consumenten. De kwaliteitssprong in het wonen maakt dat de behoefte bij bewoners aan middeldure, en vooral dure woningen, sterk is gestegen. Willen de Vinex-gebieden de komende jaren een goede concurrentiepositie blijven houden dan zal daarin het aandeel van vooral dure woningen in de productie verder moeten worden vergroot. De Vinex-gebieden en bestaande stedelijke (herstructurerings)wijken zullen voorts de komende jaren, meer dan nu het geval is, de suburbane en hoogstedelijke milieus moeten bieden die de woonconsument wenst. Er zal optimaal gebruik moeten worden gemaakt van de locatiespecifieke mogelijkheden, en worden ingespeeld op de locatiespecifieke behoefte aan woningen en woonmilieus. Op Vinex-uitleglocaties liggen vaak mogelijkheden voor de realisatie van suburbane milieus. Op Vinexlocaties in bestaand stedelijk gebied zullen voor een deel hoogstedelijke milieus kunnen worden gerealiseerd. Het beleid voor Stedelijke Vernieuwing, vanaf 2000 ondersteund door middel van het Investeringsbudget Stedelijke Vernieuwing, zal een impuls mogelijk maken op het punt van herstructurering van delen van de (na-oorlogse) voorraad. In 2000 zal conform de (Vinex)convenantsafspraken worden bezien in hoeverre Vinex op schema ligt. Dan wordt gekeken in hoeverre de woningbouwafspraken voor de periode 1995 t/m 1999 daadwerkelijk gerealiseerd zijn. Bij de (her)ijking zal ook worden bezien of er nadere afspraken dienen te worden gemaakt over de woningbouwproductie buiten de stadsgewesten. Ik neem bij de (her)ijking tevens mee de bevindingen uit de diverse onderzoeken ten aanzien van de kwaliteit van Vinex-locaties, die ik heb geïnitieerd. Voorts wordt gekeken naar de actuele ontwikkeling van vraag en aanbod in de tweede Vinex-periode tot Daarnaast is er eveneens in 2000 een herijking van de uitvoeringsafspraken ( ) in het kader van de Actualisering Vinex. Op basis van de uitkomsten van die herijking, in combinatie met voortgangsperspectieven voor het beleid van Stedelijke Vernieuwing moet bezien worden welke beleidsaccenten dan noodzakelijk zijn. De Staatssecretaris van Volkshuisvesting, Ruimtelijke Ordening en Milieubeheer, J. W. Remkes Tweede Kamer, vergaderjaar , , nr. 51 8