WATERRATJES WOS. W magazine

Transcriptie

1 1 WATERRATJES WOS W magazine Jaargang 4 nr. 35 juni 2015 Stress, stress, stress. Volop examens en het stressniveau op het hoogste peil. Kruip eens vanachter die stapel boeken en laat wat stoom af in je kajak. Na een uurtje of 2 uitwaaien op de spuikom of op zee voel je je als herboren. Daarna kun je met een fris hoofd en verse moed weer volop in de boeken duiken. Nog even doorbijten en er wachten je 2 maanden vakantie. Mooie vooruitzichten toch??? inhoud Programma Tocht op de Canche Verslag Vesder Tochtje door Gent. Op het Grevelingenmeer Tochtje op de Durme De ooievaar op bezoek. Oversteek duikers Lachen is gezond. Surfspots Ik wens alle studenten een mooi resultaat en tot binnenkort. Patriek

2 2 Programma juni juni: kajak spuikom 7 juni: kajak spuikom 13 juni: kajak spuikom 14 juni: kajak op zee. 20 juni: kajak spuikom 21 juni: kajak spuikom 27 juni: kajak spuikom 28 juni: kajak op zee Juni is traditioneel een rustige maand op kajakvlak. Onze jeugd zit dan met de neus in de boeken. Wie op zondag wil varen stuurt best eerst een mailtje. Ik kan me niet elke zondagmorgen vrij maken maar kijk dan uit of er iemand anders met een keypass de gebouwen kan open zodat het materiaal kan gebruikt worden. Jullie kunnen ook onderling afspreken wie er komt varen via mail. Kajak op zee gaat door als er golven van betekenis zijn en voldoende vervoer. Weekend 20 en 21 juni zit ik samen met mijn Iron lady in Luxemburg voor Iron man Remich.

3 3 Tocht op de Canche Op een mooie zondagmorgen verzamelden een aantal waterratten aan het clubhuis. Ze hadden afgesproken om naar Noord-Frankrijk te snorren om daar de Canche af te varen. We hebben deze rivier ondertussen al ettelijke keren afgevaren en telkens is het weer genieten van de rustige groene omgeving. Onder een stralende lentezon stapten Jan C, Reinert, Marte, Jeremy, Jeroen en Patriek in hun kajak en lieten zich meedrijven met de snel stromende watermassa. Er stond een pak meer water dan bij vorige afvaarten. De hindernissen werden met gemak genomen en aan de middagstop te Beaurainville werd een korte pauze ingelast om de inwendige mens wat te versterken. Ondertussen werd van de gelegenheid gebruik gemaakt om op het slalomparcours wat te spelevaren. Op het laatste stuk bezorgde Jeremy Marte en Jeroen een deugdoend modderbadje. Hun velletje zag er nadien weer stralend jong uit :). We hebben er allemaal van genoten en misschien komen we in het najaar nog eens terug. Patriek

4 4 De generatiekloof gedicht j onge kajakkers nemen oudjes op sleep touw op de Vesder Het was ooit anders, ik herinner me de tijd dat ik mijn kindjes sterk moest overhalen om peddelend wat stroming aan te durven. Maar helaas, tijden zijn veranderd. Wij Jan, Jan en Bart, mochten van de ado-peergroup Waterratjes naar de Vesder mee omdat we in bezit zijn van rijbewijs, alleen daarom! De kerels zagen de treintrip naar Eupen met kajak op schouder immers niet zitten, boeja. Jan Coysman en ik hadden stiekem onze kajak mee gepakt, en zo zou ook de okra-beweging stiekem de hutsende stroom trotseren. De bende van TRTM (staat voor Tim, Reinert, Tibo en Marte), hadden zich vlak bij de torenhoge stuwdam van de Eupense Stausee al in het water gegleden. Terwijl trotseerden Jan en ik met de grootste moeite takken, bomen, stenen en mos en probeerden zo klungelig ook onze boot in te kruipen. Het was op dat moment dat Reinert en Tim, zich zuchtend realiseerden dat ze hun verantwoordelijkheid zouden nemen. Reinert las het water, als een monnik zijn bijbel en trok de baan voor ons. Tim waarschuwde ons bij iedere steen, zodat we geen kans kregen vast te raken, of schipbreuk te lijden. En zo dreef de groep gestaag verder het Vesder-avontuur tegemoet. Veel ander volk was er niet. Het weer was ok, de zon probeerde er af en toe door te prikken. Het water voelde wat fris, maar we zijn geen mietjes, hé. De ene stroomversnelling volgde de andere op. De jongeren legden zich in de bochten, en de oudjes volgden zwijgzaam en zagen dat het goed was. Tot na een tweede verval de nieuwsgierigheid van Jan toch de kop op stak. Waarom vaart iedereen naar rechts van de waterval, terwijl er zoveel ruimte is in het midden? Okra : een ouderen-beweging ook wel eens oude krakers genoemd.

5 5 Blik op oneindig, knop op nul stort Jan zich naar beneden. Het gaat prima... toch? Een boomstam juist boven het wateroppervlak strooit roet in het eten. Jan strandt tegen de stronk, en daar ligt hij dan. Seaking en Marokkaanse kustwacht zijn helaas niet binnen handbereik, dus is het aan ons om de scramble uit te voeren. Al vlug werd hij met hulp van een collega kajakker- uit zijn benarde situatie gered. De jongeren keken bedenkelijk: wat willen jullie bewijzen? Jan en ik gniffelen stiekem, het jeugdig bloed stroomt ook doorheen ons lijf. Bij de grootste waterval van de reeks was plezier troef, een 4 meter glijbaan brengt je bij een afgrond van 2 meter en dan plons je het water in. Nadat we het allen het voor de eerste keer hadden gedaan. Allez, gegleden bedoel ik, allez, van de waterval, begrijp je wel? Was het tijd voor het stuntwerk van Reinert. Achterwaarts, waarom niet? En ja, dit lukte kreukloos. Ook mega Tobi (of is het nu het Tibo, Marte?) stuntte zich achterwaarts in kijker. Het was weer zover, bij Jan begon het opnieuw te kriebelen: wat die jonge snotters kunnen, kan ik ook? Hij plaatste zich achterwaarts, zoog zich naar de rand van het verval. Maar strandde potsierlijk op de rand van de glijbaan. Dan toch maar voorwaarts, reageert hij, zo glijdt hij naar beneden. Plots commotie bij de toeschouwers beneden, middenin verandert Jan alias Pinky Helmet van gedacht, keert hij zijn boot, en net voor de afgrond draait zijn staart als eerste naar beneden. Een loepzuivere landing en een brede grijns van hier tot in Tokyo op zijn gezicht. Het was een leuk plekje waar ook Marte, Tim en mezelf ons volop lieten glijden, geen angst, geen geklungel... enkel maar kajak-pro s die zich een stunt wagen. Deze bende heeft zich tot een nooit eerder gezien niveau getild... Dennis kan er puntje aan zuigen. Was het door de lokroep van de plaatselijke zeemeermin, of de kick... maar we wilden er niet weg. Het was Jan Kodak (zo werden de twee Jans ingedeeld: Jan Kodak en Jan Kajak) die duidelijk naar zijn horloge wees: als jullie nog eens de rivier willen afvaren...

6 6 Oh, ja, dat wilden we zeker. We trokken weer op weg voor het zeven kilometer lange traject. Onderweg moesten we een stukje overstappen. Even werd het nog spannend met een stroomversnelling die eindigde met een laag hangend brugje. Ook dit bleek voor onze bende piece of cake. Met een vloeiende beweging bukten we ons en dreven we smoothly verder. Je hoorde bij Jan en mezelf toch wat beenderen kraken... maar dat hadden de jongeren niet opgemerkt. Gelukkig maar, of we waren weer element van spot. En zo kwamen we op het einde van onze eerste strook. We ploften ons met zevenen in de wagen van Jan Kodak, kajaks gestapeld in de aanhangwagen. Op weg naar de tweede manche. Na het versterkend en vitaminiserend lunchmomentje kropen we weer onze boot in. Nu lieten Reinert en Tim ieder zijn eigen koers varen. Het werd fijn, we laveiden ons op het stromende water en draaiden ons na ieder vervalletje. Toch Jan Kajak, miste Tim zijn keiaanduidingen verschrikkelijk... want keer op keer kwam hij toch wel ergens vast te zitten. Oké, toe gegeven, Jan probeerden ook wel steeds nieuwe wegen uit, al waren ze niet steeds van water voorzien. Ook Reinert liet zich glijden over de grootst mogelijke rotsen. Alle stress was van onze schouders gevallen, en de tweede rit werd nog een groter plezierentochtje. Alhoewel het af en toe wat weg had van Paris-Roubaix... De onderkant van onze bootjes zijn weer enkele krasjes rijker. Het werd een fantastische dag, zonder zwemmers. Ik ben zo dankbaar dat ik weer aanvaard ben in de groep, snifsnif. De jeugd heeft goed voor ons gezorgd. Ik voel me weer jonger, na maanden droog te staan... mijn levenselixir heet kajakclub de waterratjes. Merci, Jan, Jan, Tim, Reinert, Tobi en Marte voor de toffe dag! Bart-ik-wil-gaan-met-die-banaan.

7 7 Op zaterdag 2 mei 2015 organiseerde de Deinse Kajak Club een rondvaart door Gent Louis vaarde met Tsunami en ikzelf met de Dagger. Ondanks een redelijk warm zonnetje en 17 luchttemperatuur was droogpak nog te doen, al was het onderpak nu wel nat en was omkleden na aankomst wel aangewezen. Een plaatselijk biertje was prima om het verloren vocht weer op peil te brengen Vertrek aan de Gentse Roei en sportvereniging aan de watersportbaan (Vissersdijk 1) Het bijzondere aan deze tocht was dat twee sluizen voor deze rondvaart uitzonderlijk bediend zouden worden. Dat maakte dat alle vaarders in de sluis zaten om versast te worden In totaal een 15 km maar met het invaren van enkele zijkanalen (De reet en het Gravensteen) toch direct een 20 km. Door het mooie weer was het centrum van Gent wel heel druk. Paul

8 8 Met de kajak van de Archipel naar de Veermansplaat. Maandag 25 mei leek de weervoorspelling prima voor een tochtje op de Grevelingen. Een 4 BF, bewolkt en een NW die zou toelaten tegen wind te vertrekken vanuit de werkhaven van Bommenede en met wind mee terug te keren. Watertemperatuur 15 C en een 18 C luchttemperatuur moest met droogpak geen probleem geven. Bedoeling was om een tweede prototype van kajakzeil te proberen, iets meer dan 1 m². Overigens niet gelukt, voor een dergelijk klein zeil moet er wat wind staan maar dan is het in een kajak ook niet gemakkelijk. Een en ander maakt dat ik bij het opzetten bijna mijn peddel kwijt was en nog een koordje bij om die vast te maken leek mij helemaal niet aangewezen. Dit is dus, wat mij betreft, het einde van de experimenten met kajakzeil. De vlotters die ook nu opgesteld waren voldeden wel. Dat blijkt nog altijd een goede aanvulling. De tocht ging langs de Archipel waar ik nog altijd met plezier een tussenlanding maak De Archipel met de jachtjes voor anker Vanuit de Archipel nam ik, wat ik denk dat de vuurtoren van Goedereede is, als richtpunt (een vierkante toren). Daar ik aan de linkerzijde de jachthaven van Ouddorp zag denk ik wel dat ik goed zat. Alhoewel ik mijn vertrekpunt in de GPS steek tracht ik met kaart en kompas te varen (kaart is die rol op het voordek). Van daaruit moest ik zuidelijk varen om terug te keren en dan ging het mis. Door de wind kwam ik aan de verkeerde kant van de Veermansplaat terecht. Ik vermoedde wel dat ik fout zat maar besloot verder te varen. Dat kostte heel wat kilometers tegen wind om terug te geraken maar zo ver waren we nog niet. Tussen de platen (de vlieger) was het zo ondiep dat ik moest uitstappen en het bootje trekken. Tot ik gewaar werd (of hoorde?) dat ik gevolgd werd. Een kudde paardjes was dat rare geval aan hun strandje komen bekijken en slenterde wat mee. Eens de Veermansplaat gerond, voor een deel nog altijd te voet, begon de terugtocht. Voor alle zekerheid maar de GPS opgezet en dan zag ik waar ik mij bevond. Nu was het recht tegen wind in terug naar de vertrekhaven. Ondanks al dat gezwoeg vorderde ik een 1,5 a 2 km per uur. Een beetje ontmoedigend maar ik liet de GPS toch maar opstaan al meende ik wel mijn bestemming te herkennen. In elk geval een mooi tochtje van een 23 km met af en toe wel wat golfjes die over dek spoelden. Paul

9 9 De Durme van Lokeren naar Moerbeke en terug Louis met Tsunami en ikzelf met de Dagger. Donderdag 14 mei 2015 leek een ideale dag voor een tochtje vanuit Lokeren. Een zondag (feestdag) zodat er wat minder werkverkeer zou zijn en een weerbericht dat voor de toeristen niet al te best was. Bovendien begint er een wat moeilijke periode van hoge luchttemperatuur en lage watertemperatuur (gemeten onderweg op de Durme 15 ) zodat de kledij soms een probleem wordt. Nu weten we al uit ondervinding dat tot 20 luchttemperatuur zonder zon een droog pak nog steeds te doen is. De weervoorspelling was dus prima. We besloten wel om vroeg te vertrekken zodat we rond 8u te water zouden zijn, wat ook gelukt is. Rond 11u zouden we dan keren om te proberen om de voorspelde regen toch wat te ontwijken. Dat is allemaal prima gelukt, eens thuis en uitgepakt begon het te regenen. We besloten te starten aan de jachthaven in het centrum. Op een zondag is het parkeren daar niet te betalen. Men kan ook parkeren op de gratis parking van het station maar daar is de start met de kajak iets moeilijker. Langs de jachtjes dan vertrokken, benieuwd wat de Durme ons gaat bieden. De tocht was een verrassing wat natuur betreft. Echt de moeite, het was meer dan we gehoopt hadden. Met daarenboven, na enkele km verwijderd te zijn van Lokeren, een opvallende stilte enkel soms onderbroken door een van de de talloze vogels. De geklasseerde bruggetjes onderweg. Voor de kajak geen probleem. Aan de Dambrug, na een goede 14 km, zijn we dan gekeerd omdat het stilaan tijd werd om de terugtocht aan te vatten. Onderweg kwamen we wat jachtjes tegen die in blok de Durme afvoeren. Zij moeten 48u op voorhand een brugwachter bestellen en in blok varen om in Terneuzen te geraken. Aan de afgedamde Zuidlede zijn we dan uitgestapt om de boterhammetjes aan te spreken. Paul

10 10 De ooievaar is langsgekomen. Na een kleine 9 maanden watergewenning vond Babet het de hoogste tijd om eens een droger plaatsje op te zoeken. Nu ligt ze nog even vredig te slapen in haar wiegje, maar binnenkort kajakt en surft ze met papa en mama mee. VRIJDAG 03 JULI 2015 OM 19uur Jaarlijkse oversteek van de Spuikom en Paella samen met Duikschool Okeanos Oostende Wij organiseren dit jaar onze 4 e oversteek van de Spuikom samen met de kajakclub De Waterratjes en de WOS, hiervoor willen we jullie graag uitnodigen. We worden begeleid door de kajaks de ganse oversteek voor alle groepen. Achteraf (om 20u30) is er een Paella mixta op het terras van het clubhuis aan de Spuikom voor de hongerige aanwezigen. Prijs per persoon : volwassen 15 euro kinderen tot 12 jaar : 9 euro Paella mixta (ter plaatse klaargemaakt) : dit is een gemengde paella die bestaat uit volgende ingrediënten : kip, konijn, scampi, mosselen, inktvisringetjes, boontjes, tomaten,... en uiteraard rijst. Wie wil mee begeleiden en initiatie kajak geven?? Afspraak om 18u30 aan het clubhuis 19u00 vertrek eerste groep die de oversteek heen en terug maakt (60 min ) 19u15 vertrek tweede groep die de halve oversteek maakt (. 30 à 45 min. ) Wie achteraf wil blijven eten kan zich via mij inschrijven voor 21 juni. Het eten is gratis voor alle helpende kajakkers!

11 11 Zou er toch een gaatje in mijn kajak zitten??? Ik zal toch een grotere kajak moeten aanschaffen Fun with lego Oostenrijk voor gevorderden Onderschat de kracht van het water niet...