Wat je van ver haalt is!

Transcriptie

1 Wat je van ver haalt is! Hemelvaartsweekend was het zover. Na begin van het jaar de koop van onze Westbas 29 Offshore overeengekomen te zijn met de Duitse eigenaren, was nu het moment om de boot naar Nederland te halen. 4 mei in de avond reisden mijn vader en ikzelf met het vliegtuig van Amsterdam Schiphol naar Hamburg in Duitland. Daar werden we door de eigenaren opgehaald om met de auto naar Kiel, Schilksee te rijden. In de Olympiahaven Kiel Schilksee lag de boot in de haven te wachten. De week ervoor waren we er nog per auto heen gereisd voor een te waterlating, proefvaart en motorkeuring. Te waterlating en proefvaart Na onze aankomst bij de boot rond middernacht zijn we gaan slapen om de volgende dag op tijd te kunnen vertrekken. 5 mei start onze terugreis. We varen de haven uit en nemen daarmee nog een laatste stukje Oostzee richting de sluis van het Kieler kanaal (Noord-oost-zeekanaal). Grote zeeschepen voeren met ons op richting de sluizen. Na contact gehad te hebben met de sluis, begrepen we dat we moesten wachten en er eerst beroepsvaart de sluis in ging en wij daar dan achter konden. De pleziervaart sluis is al lange tijd buiten gebruik vanwege defecten. Het was een hele belevenis samen met deze boten in de sluis, maar het verliep vlekkeloos.

2 Invaren in de sluis bij Kiel (D) Na de sluis begon de ca. 100km lange tocht over het Kieler kanaal, samen met op- en tegen varende zeeschepen. Zo af en toe voeren er ook plezierjachten. De maximale snelheid op het kanaal is 8 knopen, we konden onze snelheid dus goed aanpassen op de zeeschepen, zodat je daar eigenlijk geen hinder of naar gevoel van hebt.

3 Mooie vaste hoge bruggen over het kanaal Nadat we gewend waren aan de grote schepen en het varen op het kanaal werd het tijd om de Duitse vlag te verwisselen voor de Nederlandse. Vanwege het rustige kanaalwater konden we mooi de boot verkennen en van de omgeving genieten. Tegen het einde van de middag bereikten we het einde van het kanaal. Daar gingen we, zoals gepland eerst de gasolietanks vol gooien, zodat we op zee even vooruit konden. Aansluitend meldden we ons aan bij sluis Brunsbüttel om te schutten richting Elbe. Hier was de zeevaart en pleziervaart gescheiden. Na de schutting voeren we de Elbe af, met flinke stroom mee, richting Cuxhaven. Hier meerden we in de jachthaven af voor overnachting.

4 Na de laatste weersvoorspellingen bekeken te hebben ging de volgende dag, 6 mei, onze reis verder over de Noordzee. We voeren via de Duitse bocht naar het Duitse waddeneiland Norderney voor de volgende overnachting. De wind was oostelijk, kracht 4. Tijdens de voorbereidingen voorafgaand aan deze trip lees je allerlei spookverhalen over de Duitse bocht. Gelukkig was voor ons de wind gunstig en was het goed te doen. Met de wind in de rug rolden de golven onder de boot door mee en schommelden wij gecontroleerd over de Noordzee. Op de Noordzee, met de zeevaart op veilige afstand In de Duitse bocht kruis je 3 hoofdvaarwateren, de Jade, Neue Weser & Alte Weser. Door het goede zicht en de uitgeluisterde communicatie op de marifoon was het kruisen van deze vaarwateren geen probleem. Tijdig in de middag bereikten we het waddeneiland Norderney, waardoor we tijd hadden om de boot te wassen en een stukje van het eiland te verkennen. Op de 3 e vaardag verlieten we Norderney en vervolgde onze reis over de Noordzee richting Nederlands vaarwater. Het weer was weer goed, helder, volop zon, oostelijke wind kracht 4, maar vandaag met meer en langere uitschieters naar 5. Door de speciale scheepvaartbaan voor zeeschepen bleven deze vandaag mooi op afstand verder op zee, op de monding van de Eems na, waar weer kruising met de zeevaart plaatsvindt, maar erg overzichtelijk is onder deze omstandigheden. Tussen Vlieland en Ameland verlieten we de Noordzee en voeren de Waddenzee op richting Vlieland voor onze overnachting.

5 Jachthaven Vlieland De volgende dag was onze laatste vaardag voor de 1 e fase. Omdat het lange vrije weekend ten einde liep en er weer gewerkt moest worden planden we onze overtocht in 2 fasen. Het eerste deel met mijn vader, het 2 e deel met het gezin (vrouw en dochter van 3 jaar) in het opvolgende weekend (Pinksterweekend). We verlieten Vlieland met behoorlijke wind op de Waddenzee. We koersten met hogere snelheid dan voorheen, met continu buiswater over de boeg, richting de afsluitdijk Lorentzsluizen bij Kornwerderzand. Van hieruit bereikten we het IJsselmeer en zette onze reis voort richting Lelystad om daar de boot achter te laten in de jachthaven. Het weerbeeld was zonnig, echter de wind was hard, kracht 6. Je merkt dan goed dat het IJsselmeer stukken minder fijn vaart dan het grotere water van de Noordzee en dat continu golven op de zijkant niet comfortabel varen is. We spelen wat met de snelheid om te kijken of we het vaarcomfort kunnen verbeteren. Half planerend/duwend door de golven voer voor ons het meest comfortabel en voeren zo het laatste stuk richting Lelystad, waarbij de ruitenwissers hun dienst goed hebben bewezen met het verwijderen van het buiswater.

6 IJsselmeer richting Lelystad In Lelystad werden we opgewacht door het thuisfront, waarna we met de auto weer richting huis zijn gereden en ons weer konden voorbereiden op het normale werkende leven. Hiermee eindigde de 1 e fase van onze overtocht met succes. Het volgende weekend hebben we op een relaxte wijze de boot richting onze thuishaven gevaren. We voeren van Lelystad naar Amsterdam voor de volgende overnachting. Vervolgens richting Muiden de Vecht uit naar Utrecht. Door de Utrechtse grachten

7 Na de overnachting in Utrecht via de Lek naar Schoonhoven en vanuit Schoonhoven via de Lek, de Noord en de Merwede naar de thuisbasis Sliedrecht. In totaal voeren wij 52 uur vanuit Kiel naar Sliedrecht. De eerste fase tot Lelystad voeren we in 36,5 uur. Groeten, Marcel de Keizer