Schotland reis e verslag. Onderweg ging het werk natuurlijk gewoon door, ook Adrie was onverstoorbaar bezig in de spoelkeuken.

Transcriptie

1 Schotland reis e verslag Zondag 15 mei om uur was het dan weer zover de bus met gasten arriveerde precies op tijd en vertrokken we weer richting het eiland Arran waar de golfers en wandelaars konden genieten van hun spel en wandeling over het eiland, helaas was het weer niet al te best door de regen en de later opkomende wind. s Nachts was de wind flink opgestoken en waren wij met het schip zo n 100 meter verdaagd, om uur gingen wij anker op en vervolgde de reis naar Port Ellen waar wij om uur aankwamen. Eenmaal daar ten anker gekomen werd de beslissing genomen om, vanwege de harde wind, twee uur later weer anker op te gaan en te gaan schuilen in Tobermory. Onderweg was het af en toe flink slingeren en koste het menigeen soms wat moeite om zich staande te houden, van de omgeving was door de regen niet veel te zien en waren de bergtoppen gehuld in donkere wolken partijen met af en toe een zonnestraaltje. Onderweg ging het werk natuurlijk gewoon door, ook Adrie was onverstoorbaar bezig in de spoelkeuken. In het kombuis hadden de koks er meer moeite mee om alles in de gaten te houden en lag er meer saus en deeg op het dek dan dat er nog in de schalen en in de mixer zat, maar ze bleven lol houden.

2 Eenmaal daar aangekomen om uur was de wind flink afgenomen en kon een ieder rustig genieten van het diner. De volgende dag was het weer zo rustig dat besloten werd een rondrit over het eiland te maken en kon er s middags worden gegolfd. Nadat de gasten waren afgezet hebben we Edwin onze kok naar een vissertje gebracht die op St. Jacobs schelpen aan het vissen was om te vragen of er wat van zijn vangst gekocht kon worden, dat was mogelijk en vertrokken wij weer naar het schip terug met 50 schelpen en 40 lichter. Door de vele regen die er is gevallen is het weer een prachtgezicht om de waterval in Tobermory te zien kletteren. Verder vermaken zich niet alleen de gasten zich enorm maar ook wij als bemanning hebben niet te klagen, met name het eten is perfect zo hebben wij elke dag vers brood en ook de warme hap zorgt ervoor dat de buikjes goed gevuld blijven. Met al het heen en weer varen met onze RHIB gaat er heel wat benzine door heen en moet er ook regelmatig bijgetankt worden dus ook daarmee is Adrie die bijna letterlijk geboren is op een benzine station danig mee in zijn sas. Ook al kijkt hij er niet zo vrolijk bij als hij op de foto gezet wordt.

3 Op de avond vóór de wisseling van passagiers waren wij als bemanning uitgenodigd om samen met de passagiers gebruik te maken van het diner en te genieten van de St. Jacobs schelpen en de kreeft die Edwin op de kop getikt had. Voor één van de gasten, die geen vis mocht hebben, had Hans een klein Captains Diner gemaakt die onder luid applaus met veel plezier verorberd werd. De kreeften vóór en ná het koken. Om iedereen aan tafel te kunnen hebben moest er wel wat gereorganiseerd worden met de tafel(s) maar het lukte uitstekend om alle 24 personen een plaats te geven. Na lang maar goed tafelen en een goede nachtrust, de volgende morgen weer anker op om een gedeelte van de gasten te wisselen in Oban. Het weer blijft maar slecht en de vooruitzichten gaven niet veel hoop, waarschijnlijk zal deze Schotland reis de boeken ingaan als de meest natte en stormachtige reis van allemaal, jammer maar dat hebben wij geen van allen in de hand.

4 Tijdens de wisseling van passagiers in Oban was het redelijk weer en het zonnetje scheen zelfs een beetje, dus kon men genieten van een wandeling en werd er gegolfd. De volgende morgen om uur anker op en werd er koers gezet naar Port Askaig omdat wij Port Ellen niet konden bezoeken door de weersomstandigheden. Askaig ligt in de Sound of Islay en hier was het ondanks de harde wind redelijk goed om de gasten af te zetten, er staat in die Sound of Islay alleen veel stroom (zo n 7 knopen) dus bij het aan boord gaan van onze RHIB kostte wel enige moeite voor enkele. Wij zijn zelf later voor anker gegaan iets noordelijker in de Sound in afwachting tot wij de gasten weer konden ophalen. Ondertussen maar weer even proberen een visje te vangen maar ook dat was ijdele hoop, wel werd er een prachtig stuk kelp, vastgegroeid aan twee stenen gevangen. Met de komst van de nieuwe gasten kwam er hoop op beter weer maar het wordt een beetje afgezaagd want er veranderde niets, de ene depressie volgde de ander op, het was om moe van te worden. Daar er geen ontvangst voor de telefoon was zijn we aan het einde van de middag maar eens richting het punt gegaan waar de mensen opgepikt moesten worden en daar kwamen wij allen gezamenlijk aan dus kon het schip bijna direct weer terug naar de ankerplaats voor de nacht. De volgende morgen wederom anker op om uur en zijn we vertrokken naar Tobermory, het weer leek rustig totdat we wat verder uit de beschutting kwamen, daar stond nog wel een flinke deining. Nadat we weer in de beschutting kwamen werd het niet veel beter, gedurende de rest van de dag heeft het alleen maar geregend, en dat is tot en met het vertrek van de gasten op zondag 22 mei zo gebleven. Op 24 mei s nacht om uur gingen we snel anker op om het slechte weer een beetje voor te zijn en naar Campbeltown te varen, tijdens het indraaien hadden we nog een leuke verassing rond de ankerketting zitten, lijnen van kreeftenkooien verzwaard met loodstukken, dus dat moest eerst geklaard worden.

5 Twee van de banken zijn compleet uit dek getrokken, dus Gijs bedenk maar vast een plan om er proppen in te maken! Na een overnachting in Campbeltown zijn we de volgende avond naar Lamlash op Arran gevaren zodat we wat dichter bij Troon waren om daar op donderdag de 26 e de gasten en enkele bemanningsleden voor aflossing af te zetten, voor de achterblijvers aan boord even een ruime week rust voordat de laatste tochtjes op 3 juni gaan beginnen. Dit was het dan weer even tot de volgende maar weer, Rob Nabij de Mull of Kyntire was het weer raak, door de zeegang moesten zelfs de banken en de houten valreep het ontgelden en kunnen nu dan ook afgeschreven worden.