VERSLAG VAN ONZE BELEVENISSEN IN HINTERGLEMM 2014.

Transcriptie

1

2 VERSLAG VAN ONZE BELEVENISSEN IN HINTERGLEMM In dit verslag zijn de dagverslagen van de skiweek samengebracht. Mocht dit verslag voor iemand aanleiding zijn om zich op te geven voor de skiweek van volgend jaar, meld je dan aan bij Gerrit via Doe het snel in verband met het reserveren, want het aantal plaatsen in het hotel is beperkt. Hinterglemm, dag 0 vrijdag 17 januari Vanmorgen vertrokken wij van de flat van Ineke en Henk om uur. Wij, zijn Ineke, Henk, Marja, Ton, TC (Ton Knape), TomTom, Anny en Gerrit. Die vroege vertrektijd heeft als voordeel, dat we steeds op goed getimede momenten langs de steden onderweg trekken. Daardoor hebben we geen files. We maken steeds etappes van zo n 250 km. Tijdens onze pauzes wordt op de achterbumper van mijn Peugeot een lekker bakkie gemaakt. Helemaal droog houden we het niet. Als we om kwart voor drie de autobaan verlaten, komen we al snel door Inzell. Bij ons allemaal natuurlijk bekend van de schaatswedstrijden op de lange baan. De nieuwe hal staat er vlak naast de weg. Dus snel even een kiekje genomen. Om kwart voor vier draaien we het dal van Saalbach Hinterglemm in. In Saalbach worden we even opgehouden door een groep van 1000 toerskiërs, die de berg oplopen en dan afdalen naar de volgende berg. Zo maken ze een hele grote ronde. Een groot deel van die route wordt dus afgelegd in donker. Heftig dus. Wij komen om kwart over vier bij het hotel aan. Melden ons bij de receptie, worden hartelijk welkom geheten en krijgen meteen de sleutels van onze kamers. Daarna komen we bij elkaar in het restaurant en drinken een glaasje op de goede reis. Vervolgens worden de auto s uitgeladen en de spullen naar de kamer gebracht. We spreken af om om uur te gaan eten. Net als vorig jaar was het weer heel lekker. Hieronder natuurlijk even een paar beelden van ons buffet.

3 Na deze smulpartij hebben we een kop koffie gedronken en daarna hebben we nog een wandelingetje gemaakt. Om iets over tien hebben we ons teruggetrokken voor een goede nachtrust. Het was een lange dag. Ons menu!

4 Hinterglemm, dag 1 zaterdag 18 januari Om half negen zitten we aan het ontbijt. Het ziet er weer indrukwekkend uit. TomTom en Ineke moeten ski s gaan huren en lopen naar Breitfuss om dat te regelen. Henk gaat mee om het in de gaten te houden en Ton gaat mee om nieuwe stokken te scoren. Intussen praten de achterblijvenden wat na aan de ontbijttafel. Buiten arriveert Harry van de Sunweb met zijn gezelschap en dat is voor ons een teken om ons voor te bereiden op de eerste skidag, We trekken onze skikleding aan, halen allemaal een skipas bij de receptie van het hotel en dan gaan we op pad. Om tien uur gaan we met de Bergfriedlift omhoog en skiën zo meteen het gebied in. Ondanks het tekort aan sneeuw liggen de pistes er prima bij. Er is veel kunstsneeuw, maar dat skiet prima. We maken een mooie dag en als we na een aantal afdalingen op de Zwölferkogel even gaan zitten voor een chocoladestop schijnt ineens ook de zon. We pakken allemaal een ligstoel en genieten.

5 De middagpauze brengen we door in de Westgipfelhütte en daar zijn ze zo blij met ons, dat ze een plaats voor ons regelen. We lunchen zo heel relaxed en gezellig. En lekker!!!! Na de lunch nog een klein ommetje om niet te hoeven klunen en dan maken we een heel lange afdaling terug naar het hotel. De omstandigheden blijven goed, maar het wordt wel wat zwaarder. Als dan ook Marja nog wordt aan geskied door een snowboarder en ten val komt, is haar vertrouwen weg en merken meer mensen dat het tijd is om te stoppen. We dalen af naar het bergstation van de Bergfriedlift. Daar zijn we om drie uur en het grootste deel van de groep daalt af naar het hotel, dat hier onderaan de piste ligt. Voor de eerste dag is het ook genoeg. Henk, TC en Gerrit gaan nog even verder en maken nog een paar afdalingen. Boven waait een beste wind. Om vijf uur verzamelen we allemaal in de bar van het hotel voor de après ski. Lekker bijkletsen over de reis en de belevenissen van deze dag. Heel gezellig. Tegen zessen worden we vriendelijk verzocht onze plaats te verlaten, omdat er van af dat moment mensen kunnen komen om te eten. Wij gaan naar onze eetplaats. Anny en Gerrit gaan zich nog even verkleden voor het eten en daarna gaan we aan tafel. Het is weer heel erg lekker. Wat een keus. We besluiten de dag met een kop koffie. Gerrit informeert naar de tijd voor het ontbijt en we besluiten dat elke morgen om kwart over acht te doen. Een aantal mensen blijft nog even napraten met een drankje. Om elf uur is iedereen vertrokken. Morgen is het weer vroeg dag.

6 Hinterglemm, dag 2 zondag 19 januari We horen rond half acht een strooiwagen rondrijden. Een beetje vreemd als het zo n 5 graden boven nul is. Om kwart over acht zijn we beneden voor het ontbijt en wat schetst onze verbazing: Henk zit al op ons te wachten. Gelukkig is hij op tijd. (geintje) Na het ontbijt moeten er nog wat ski s opgehaald worden bij Breitfuss en als ze daarvan terug zijn, maken we ons op voor een mooie skidag. We starten weer met de Bergfriedlift en maken daar de eerste afdaling om een beetje te wennen. Trudy, Rienkje, Wim en Fred hebben immers vandaag hun eerste skidag en moeten nog even inskiën. Daarna gaan we de wei in en maken een paar lekkere afdalingen. Al snel blijkt, dat Ton Karel zijn dag niet heeft en dat het gewoon even niet gaat. Marja blijft bij hem, als wij de Westgipfellift pakken. Daar maken we een paar heerlijke afdalingen bij de Limberg Sessellift. Beneden aan deze lift ligt een leuk tentje in de zon, waar we onze chocoladestop maken. Heerlijk genieten in het zonnetje met een lekker muziekje. Als ik daar even contact maak met Ton, blijkt dat hij is opgeknapt en met Marja aan het skiën is in Hinterglemm. Wij gaan dus terug naar Hinterglemm om de groep weer te herenigen. Als we onderweg terug zijn, worden we geconfronteerd met een jongeman, die al veel te diep in zijn glas heeft gekeken. Hij raaskalt en slingert alle kanten op. Regelmatig valt hij ondersteboven en komt dan met heel veel moeite weer overeind. Heel listig, dus. We blijven op grote afstand en zorgen ervoor, dat we hem niet meer tegenkomen. Als we na een lastige afdaling het dal naderen, stoppen een aantal mensen er even mee. Zij maken contact met Marja en Ton en gaan dan naar de Hotel Am Reiterkogel, waar we onze middagstop hebben. Het is inmiddels dik boven de 10 graden en dat maakt de omstandigheden zeer zwaar. Wij skiën met zijn vieren, Anny, TC, Henk en Gerrit nog even door. We nemen nog een keer de Westgipfellift en maken nog een afdaling naar het dorp. Opnieuw een zware tocht, maar zeer de moeite waard. Lekker op tempo door de losse, natte massa ploegen. We lunchen bij het hotel Am Reiterkogel op het verwarmde terras. Het hotel is prachtig vernieuwd en haast niet te herkennen. Ongelofelijk, dat het binnen een jaar zo kan worden verbouwd. De meisjes genieten van een heerlijke Kaiserschmarrn, maar achteraf is het toch net iets minder dan verwacht en gehoopt. Als we na de lunch verder gaan, wordt de groep opgesplitst. Marja, Anny, Henk, TC en Gerrit gaan met de Reiterkogellift omhoog om te kijken hoe het is om te skiën op de zuidhellingen. De anderen gaan naar de sleeplift bij het hotel en kunnen dan stoppen, wanneer ze willen. Lekker dichtbij huis.

7 De 5 pioniers gaan de strijd met de elementen aan en vinden pistes, die wel heel erg smal zijn en bovendien van een substantie, die we nog niet eerder hebben aangetroffen. Wat een smurrie. Toch genieten we er wel van en uiteindelijk vinden we boven bij de Sunliner lift ook nog een stukje piste, die er goed bij ligt met echte sneeuw. Heerlijk. We gaan terug en verwarmen ons met een heerlijke stoeltjeslift met sitzheizung. Hierboven zien we een sneeuwruimer, die wordt gebruikt om sneeuw op het terras te blazen, zodat de skiërs makkelijker het restaurant kunnen bereiken. Marja en Tom komen ook even in beeld. Daarna één lange afdaling naar het dalstation van de Reiterkogel. Een mooie survivaltocht is het geweest. We lopen terug naar het hotel en ontmoeten elkaar in de bar om vijf uur voor de dagelijkse après-ski. Aansluitend genieten we van het Italiaanse buffet. Het is heerlijk met mosselen, pizza, spaghetti, schnitzel, minestronesoep, rucola met parmaham en Parmezaanse kaas. Allemaal heel lekker. Als toetje is er weer ijs en tiramisu. We kletsen nog wat na over van alles en nog wat en debiteren wat over een mogelijke nieuwe bestemming voor volgend jaar. Nog een keer hier in Hinterglemm in dit hotel behoort echter ook zeker tot de mogelijkheden. Om even voor half elf zoekt een ieder zijn mandje op. Fred en Gerrit nemen nog even de dag door.

8 Hinterglemm, dag 3 maandag 20 januari Lekker ontbijten om kwart over acht en dan spreken we af om kwart over negen te vertrekken. We lopen naar het dalstation van de Reiterkogellift en gaan naar boven. Daarna nog de stoeltjeslift omhoog en dan eens kijken hoe het er bij ligt aan de zonzijde. Het ligt er prachtig bij; ongelofelijk in vergelijking met gisteren. De ribbeltjes van de pistenbully s zijn mooi hard opgevroren. We maken op deze zijde een paar afdalingen en gaan dan door richting Saalbach. Een mooie lange afdaling. Daarna weer omhoog met de Bernkogellift en dan de lange sleeplift, die ons weer terug brengt naar de Hinterglemmkant. Bij het dalstation van deze lift stelt Gerrit de bindingen van Rienkje wat minder strak. De pistes liggen er goed bij. Wel wordt het snel warmer. Dat maakt de sneeuw op de pistes snel zachter, maar ze blijven wonderbaarlijk goed. We gaan voor de koffiestop naar de Reiteralm. Een leuk tentje en we zitten daar heerlijk op het terras in de zon met een grote kop chocolade. Na de stop maken we ons op voor de afdaling naar het dalstation van de Sunliner, maar Marja heeft daar wat moeite met het instappen in haar ski s. Uiteindelijk lukt het toch en kunnen we op pad.. Weer omhoog en dan skiën we naar de Hochalm. Daar aangekomen stopt een gedeelte van de groep en het andere deel maakt nog een afdaling. Dan is het al weer etenstijd. Daarvoor gaan we naar de Sonnhof op de Hochalm. We zitten er lekker en genieten van de rust, het uitzicht en de versnaperingen. Na de lunch dalen we af naar het dal en nemen de Zwölfer Nordbahn. Als we daar boven aankomen, besluiten we in gemeen overleg om af te dalen naar het hotel. Het is voor een aantal skiërs genoeg geweest. Om half drie komen we bij het bergstation van de Bergfriedlift aan en gaat het grootste deel van de groep terug. Marja, Henk, TC en Gerrit gaan nog een rondje maken. Inmiddels trekt het dan steeds meer dicht en wordt het zicht minder. Om vier uur zijn we weer terug. We worden door TC getrakteerd op een welverdiend biertje aan de bar. Om vijf uur is het hele gezelschap weer verzameld in de bar en genieten we al weer van de après ski. Het diner is weer van een uitstekend gehalte en wordt weer afgesloten met een lekker kopje koffie. An, TomTom, Wim en Gerrit maken nog een wandelingetje door het dorp. Het miezert een beetje. TC en Fred nemen de dag door; later ondersteund door Wim en Gerrit. De rest zoekt zijn mandje op om morgen weer fris en fruitig klaar te staan voor een nieuwe skidag.

9 Hinterglemm, dag 4 dinsdag 21 januari Vanmorgen worden we wakker in een geheel witte wereld. Dat is voor het eerst deze week. Het geeft ineens weer een totaal ander beeld van Hinterglemm. Weg zijn de bruine grasstroken. Alhoewel er op de lagere pistes maar weinig sneeuw valt, is het vooral voor het gezicht fijn. We spreken af, zoals inmiddels gebruikelijk deze week, om kwart over negen voor het hotel. Ineke, Rienkje, Trudy en Tomtom hebben vandaag andere plannen. Zij gaan met de bus op pad voor een dagje Zell am See. De bus stopt schuin voor het hotel, dus mooi aan te lopen. Ze genieten van een kort dagje uit. Er wordt een beetje geshopt en uiteraard wordt er ook lekker geluncht met een soepje. Met de acht achterblijvers gaan we vandaag de wei in. Al snel blijkt, dat de pistenbully s gisteravond wat anders te doen hadden. De meeste pistes zijn niet geprepareerd en dat valt dan een beetje tegen. Het is meteen werken. Bovendien is t dooi in het dal en is de sneeuw is hier snel weer weg. Wat over blijft is een natte prut. Daar is overigens best wel goed op te skiën. We besluiten even boven op de berg te kijken, hoe het daar is. Daarvoor kiezen we de Zwölferkogel. Dat gebied kennen we goed. Als we uit de lift stappen, zien we meteen dat het zicht hier zeer beperkt is. Dat betekent, dat we gauw af willen dalen. Een stukje lager is het al snel beter. De ski -omstandigheden zijn echter zwaar. Er liggen veel hopen sneeuw en met het slechte zicht wordt er menig bochtje tot een kunststukje verheven. An doet vol overgave een sneeuwtest, die gelukkig goed slaagt. Geen schadelijke gevolgen. Een klein beetje onzekerheid sluipt er misschien in, maar dat heeft ze snel weer onder controle. Na een tijdje zoeken we de Breitfussalm op voor een lekker bakje chocolade/espresso. Dat gaat er weer goed in. Daarna skiën we terug naar het inmiddels welbekende bergstation van de Bergfriedlift. Daar willen we Ton afleveren, die het voor gezien houdt. Ook hij heeft een sneeuwtest met goed gevolg doorlopen. We gaan met elkaar de piste voor ons hotel af en laten Ton daar achter.

10 Met zijn zevenen skiën we nog een poos door in Hinterglemm om dan de middagpauze door te brengen bij der Schwarzacher, een prachtig restaurant aan de piste bij de U-bahn. We laten het ons goed smaken. Het favoriete gerecht is de Strammer Max en die wat kaal, maar heel lekker. Na de lunch gaan we weer omhoog met de U-bahn en daar nemen we afscheid van Anny, Wim en Fred, die van af hier rechtstreeks terug skiën naar het hotel. De 4 overblijvenden maken nog een paar pittige afdalingen, die de benen goed doen verzuren. Dan is ook voor hen de skidag klaar. Volgende activiteit is de après ski in de hotelbar. Die verloopt weer heel gezellig met een pindaatje en wat studentenhaver. En zoals meestal deze week gaan we aansluitend aan tafel om te dineren. Het menu ziet er weer veelbelovend uit en het smaakt ook weer uitstekend. Na het eten drinken we een kopje koffie en dan gaan de eersten hun mandje weer opzoeken. Het echtpaar de Jonge zit vergenoegd na te genieten van een lange dag. Beentjes omhoog.

11 Ook de huishond Robbie komt elke avond wel even bij ons langs. Hij vindt Anny heel bijzonder. Dachten we een vakantie zonder Robbie door te kunnen brengen, hebben we dit weer. Het handje van Trudy is ook geruststellend. Het merk van de hond is een Hongaarse Strassenhund. Als Trudy dan eindelijk naar haar kamer is vertrokken, kunnen we onze plek een beetje versieren. Morgen is de grote dag. Trudy wordt 65 jaar. Hinterglemm, dag 5 woensdag 22 januari Vandaag Trudy s verjaardag. Zij is 65 geworden en daarvoor hebben we ons hoekje versierd. Aan de voorkant van het hotel heeft Henk met gevaar voor eigen leven een groot laken opgehangen met de tekst TRUDY 65.

12 Er zijn wat kaarten voor Trudy gekomen. Heel leuk om die te krijgen in het verre Oostenrijk. zie je de sneeuwkanonnen boven op de berg hun werk doen. Na het ontbijt spreken we af om half tien voor het hotel. Vandaag wordt een bijzondere dag. Eerst is het volledig bewolkt in het dal en schijnt de zon boven op de berg, zoals we zien op de webcams. Dan klaart het ook even volledig op en zien we hoe de wereld er vandaag weer uitziet. Vannacht is er opnieuw sneeuw gevallen en dat maakt dat de omstandigheden deze ochtend echt winters zijn. Net zoals we dat al zo vaak mee hebben gemaakt. Het voelt lekker fris aan en als we op pad gaan wordt het steeds zonniger. Als je vanuit het dal omhoog kijkt, Onder weg zien we de meest bijzondere weersverschijnselen. Wolken die in het dal blijven hangen en zich later wat hoger tegen de berg handhaven.

13 Als we boven komen, zien we een prachtig panorama. We kijken op de wolken en daarboven tonen de bergen zich op zijn mooist. Als we even verder zijn, komen we op de grens van de bewolking. Daar speelt de zon wel een heel bijzondere rol. We zijn op weg naar Leogang en maken een 7 km. lange afdaling naar Vorderglemm. We zijn nog maar net op weg, als Fred wordt aan geskied en een enorme klap tegen zijn helm krijgt. Het komt aardig hard aan en gelukkig heeft de helm na een grondige inspectie geen schade opgelopen (en Fred, behoudens de schrik, dus ook niet). Tijd voor een koffie pauze. Trudy trakteert en dit keer is Fred er ook bij. Een leuk leermomentje voor hem. Hij is er zo blij mee, dat hij rollend van de helling gaat. Na deze stop gaan we verder richting Leogang en dat gaat buitengewoon goed. Ook als het zicht af en toe te wensen overlaat, blijft de groep mooi in een rijtje afdalen. Aangekomen in Leogang heeft iedereen een heel voldaan gevoel over deze eerste helft van de dag. In Leogang houden we een uurtje middagpauze bij hetzelfde restaurant als vorig jaar. Een goede pleisterplaats. We pakken daarna de Asitzbahn omhoog en na nog een verbindingslift skiën we verder richting Saalbach. Op een gegeven moment moeten we een richting kiezen, maar wordt het zicht behoorlijk beperkt door de laaghangende wolken. Als dan ook de richtingwijzers niet echt duidelijk zijn, gaan we de fout in en blijkt dat we weer op dezelfde plaats uitkomen. Een rondje van Gerrit zullen we maar zeggen. We nemen dezelfde lift nog een keer en nu zien we wel naar welke kant we moeten. Inmiddels zijn de omstandigheden niet verbeterd. Het wordt warmer en dat maakt de sneeuwcondities niet beter. Het wordt zwaarder en Marja voert een aantal sneeuwtestjes uit. Gelukkig hoeft ze hier nooit alleen voor op te draaien. Er zijn altijd wel wat mannen, die haar ondersteunen. Naarmate we dichter bij Saalbach komen, wordt het almaar zwaarder en beginnen de benen een beetje vol te lopen. Dat maakt, dat we beneden een afsplitsing gaan krijgen. De helft van de groep scheidt zich af en gaat met de Gruppo (Sportivo) Alfredo met de bus terug naar Hinterglemm. De andere helft skiet naar huis. Dat wil zeggen: we skiën nog wel een poos, maar als we bij de Reiterkogel de laatste afdaling maken, worden de omstandigheden wel heel slecht. Eerst baggeren we ons door een soort slush heen en daarna wordt het een soort grof zout. Het heeft niets meer met sneeuw te maken en er valt ook nog maar nauwelijks op te skiën. Maar we komen allemaal goed beneden en dat is een high five waard. Marja, Wim, Tomtom, Ton, Henk en Gerrit hebben het er goed afgebracht. Het is dan half vijf. Om vijf uur verzamelen we voor ons happy hour. Dit keer volledig in het teken van Trudy s verjaardag. Het hotel heeft een Sachertorte geregeld en die laten we ons goed smaken. De taart wordt binnengebracht door Roland met brandende kaarsjes en we zingen Trudy toe.

14 Daarna biedt Marja namens het gezelschap een cadeau aan. Dat is een strijkplankovertrek met daarop een mooie jonge man, die zijn kleren uitdoet, als je er overheen gaat met een strijkijzer. Trudy geniet er zichtbaar van. Aansluitend is er een Bauernbuffet. We genieten van een rijke schakering aan gerechten. Het dessert is een krapfen, een soort donut met heel veel jam erin en natuurlijk is er voor de liefhebbers weer ijs. We praten uiteraard nog wat na. Het kopje koffie gaat er weer goed in. Met een select groepje hebben we nog een nazit, waarna we ons weer buigen over het verslag. Het thuisfront moet natuurlijk niet verstoken blijven van informatie.

15 Hinterglemm, dag 6 donderdag 23 januari Na het dagelijks ontbijt vertrekken we om half tien. Ton Karel blijft vandaag achter. Hij is toe aan een rustdag naar de enerverende dag van gisteren. Even de weg oversteken en dan met de Bergfriedlift omhoog. We steken meteen door naar de Westgipfelbahn en gaan beginnen aan een rondje Saalbach Hinterglemm. Het is fantastisch weer en de pistes liggen er vandaag weer prachtig bij. In de verte liggen de dalen nog verborgen onder de wolken en de sneeuwkanonnen doen nog hun werk. (zie foto rechts) We nemen weer de lange afdaling naar Vorderglemm en gaan dan eerst met de Schönleitenbahn naar boven. Bij het bergstation van deze lift machen wir pause. We zitten er lekker in de zon, maar Tomtom wist al wel dat het er zou waaien. Hij geniet overigens wel in de ligstoel van een momentje. We blijven dus niet al te lang zitten en gaan dan op weg naar Saalbach. Trudy en Fred besluiten daar de groep te verlaten en terug te keren naar Hinterglemm. Het voelde vandaag even niet zo goed. Wij nemen eerst de afdaling 65 en daarna de route 66. Die hadden we gisteren ook al genomen, maar nu met goed zicht en goede pisteomstandigheden is het toch een veel betere ervaring. Onderweg zien we weer heerlijke vergezichten. We skiën nog wat door in Saalbach en gaan dan naar de lift, die ons naar beneden brengt naar straathoogte. Dan een klein stukje lopen en dan zijn we bij het dalstation van de Bernkogellift. We gaan omhoog en nemen dan deze afdaling terug naar Saalbach. Onderweg zien we een helikopter staan, die een gewonde skiër gaat afvoeren. We worden ook nog geconfronteerd met een jongen met een epileptische aanval, die helemaal alleen staat te trillen op de piste. Gerrit probeert contact te maken, maar krijgt geen reactie. Uiteindelijk blijkt een man op afstand de vader te zijn, die zegt de situatie te kennen en dat we ons geen zorgen hoeven te maken. Hij kent hem en is de vader en de situatie is redelijk onder controle. Daarop skiën we door naar beneden voor de lunch op het terras naar het dalstation van de Bernkogellift. We laten het ons goed smaken. De gekozen gerechten zijn een goulashsoepje, een Schinken-Käse Toast, een Apfelstrudel en niet te vergeten de Suppentopf. Tomtom geniet van een gezinsmaaltijd.

16 Uiteindelijk blijven we toch te lang zitten, want als we afrekenen en weer verder gaan, hebben we het allemaal koud. Marja en Rienkje gaan ons nu verlaten en zo zijn we nog met een groepje van zeven over. We skiën nog helemaal door naar Hochalm. Daar nemen we de Spieljoch 6er omhoog en komen zo hoog in het skigebied. Dan helemaal afdalen naar het dal. Een heerlijke lange afdaling. We wisselen korte bochten af met lange en maken af en toe even wat meer snelheid. Het gaat allemaal geweldig. Eenmaal beneden nemen we de Zwölfer Nordbahn weer, die ons boven op de berg afzet. Dan nog een lange afdaling terug naar Hinterglemm. Eenmaal omhoog met de Unterschwarzachbahn en van daaruit dalen we af naar het hotel. Om half tien vanmorgen zijn we vertrokken en om half vijf zijn we terug. Een prachtige dag. Ineke brengt haar gehuurde ski s terug en sluit zo haar skiweek met veel voldoening af. Vandaag heeft ze de hele dag mee geskied en dat is best een hele prestatie. Dat geldt natuurlijk voor iedereen en ook voor Wim in het bijzonder. Onze oudste skiet met de dag beter en komt van de moeilijkste hellingen naar beneden. Om vijf uur is het weer après ski. Aansluitend eten we weer voortreffelijk. Daarna een kop koffie en om half tien zit ik alleen met Fred dit verslag te maken. We nemen de dag nog even door en bespreken de mogelijkheden voor morgen. Waarschijnlijk een dag met de hele dag wat sneeuw. We zijn benieuwd. Hinterglemm, dag 7 vrijdag 24 januari Het heeft voor het eerst deze week echt gesneeuwd. Het uitzicht vanuit ons hotel is prachtig.

17 Het is onze laatste skidag van deze week. Herr Oberdanner is al vroeg in de weer om het toegangspad naar het hotel sneeuwvrij te maken met een sneeuwblazer. Het is schitterend buiten voor ons hotel.

18 Het is tien voor half tien, als we ons met zijn tienen naar de Bergfriedlift begeven. Voor Ineke en Trudy zat het er sinds gisteren op. We maken de eerste afdaling en dan staan al vele gezichten op standje somber. Het is zwaar, niet gemakkelijk, slecht zicht en het sneeuwt steeds harder. We maken een paar afdalingen en dan houden Henk en Tomtom het voor gezien. Henk heeft een onwillige knie en Tomtom voelt zich in deze omstandigheden niet prettig. Met de acht overgeblevenen gaan we weer omhoog. Het zicht wisselt de hele tijd en ook de intensiteit van de sneeuw. Deze wordt ook wat nattig, maar blijft ook in het dal wel liggen. We maken de chocoladepauze bij der Schwarzacher. En daar verlaten Fred en Rienkje de groep. Zo blijven er nog zes over, die nog doorgaan. Na weer een paar afdalingen besluiten ook Anny en Ton er mee te stoppen en gaan Marja, TC, Wim en Gerrit door. De middagpauze houden we bij Hotel Ober Schwarzacher en het sneeuwt maar door. Na de lunch nog één keer omhoog en dan gaan de vier ook terug naar het hotel. De spullen kunnen nog wat drogen, voordat ze ingepakt gaan worden. Het blijft de hele middag doorsneeuwen. Er valt in het dal nog meer, als op de berg. Tot wel 30 cm. In het dal. De auto, die s morgens al door Henk was schoongemaakt, ziet er om vier uur weer net zo uit als s morgens. We doen het gezamenlijk nog een keer en laden dan de skikoffer met de ski s en schoenen en nog wat skikleding. Om vijf uur verzamelen we ons in de bar van het hotel voor de laatste après ski. Daarna lekker eten van het buffet. Hiernaast het menu. Niet slecht. Namens de groep bedankt Fred Gerrit voor deze skiweek en biedt een kistje met spiritualiën aan. Heel leuk. Na overleg besluiten we om volgend jaar nog een keer terug te komen in Hinterglemm. We drinken nog een kopje koffie en daarna maken we de avond af met een gezellige nazit en uiteraard een drankje.

19 Hinterglemm, dag 8 zaterdag 25 januari Als we wakker worden, ligt er weer een dik pak sneeuw. Dat betekent, dus eerst de auto s weer schoonmaken om ze toegankelijk te maken. Het ziet er weer prachtig uit. Daarna pakken we het meeste in en gaan om half acht ontbijten. Van Herr Oberdanner hebben we weer alle medewerking gekregen. We kunnen heet water en koffie krijgen in de keuken en verder mogen we, onopvallend, een lunchpakket maken. Als dat achter de rug is, nemen we afscheid van Frau en Herr Oberdanner en elkaar en gaan op weg. Het sneeuwt nog steeds een beetje en het dal ziet er nu veel mooier uit dan bij aankomst. Onderweg gaat het zelfs nog harder sneeuwen en blijft het landschap indrukwekkend mooi. Dat duurt ongeveer tot aan de autoweg van Salzburg naar München. Daar is nauwelijks sneeuw gevallen. Op dit stuk autoweg zijn diverse ongelukken gebeurd en dat betekent, dat er bijna 2 uur vertraging is. Daar worden we niet echt vrolijk van. Na München wordt het beter en rijden we zonder problemen naar Nederland. Als we de grens over zijn, begint het te regenen en daar komt ook nog harde wind bij. Niet fijn om zo thuis te komen. Al met al zijn we bijna 13 uur onderweg. Fred rijdt met zijn ploeg ongeveer een uur achter ons en meldt rond kwart over negen dat ze bij van der Valk in Gilze zitten te eten. Ton, Mar en Tomtom hebben een moeizaam begin. Eerst brengen ze TC naar Kirchberg en komen daarna in een file van Wörgl tot München. Daardoor zijn ze een paar uur later thuis. Ook houden wegwerkzaamheden op de A15 voor nog weer extra oponthoud. Lastig na zo n lange dag, maar gelukkig komt iedereen toch weer gezond en wel terug. Het was weer een fijne week.