Hierboven het uitzicht vanuit ons hotel. In de afgelopen nacht heeft het flink gesneeuwd. De auto s hebben een dikke witte deken.

Transcriptie

1 Zaterdag 20 januari. Op vrijdag zijn we allemaal op pad gegaan. Aan het eind van de middag arriveren we allemaal in het zuiden van Duitsland Fred, Rienkje, Trudy en Wim overnachten in Leutkirch. De rest van onze groep vindt een hotel in Lindau. s Avonds eten we samen in Hotel Engel. Heel gezellig. Na het ontbijt bekijken we het Insel Lindau. Een leuk stadje aan de Bodensee. Rond elf uur rijden we Duitsland uit op weg naar ons Hotel Alpenblume. De omstandigheden zijn goed. We hoeven de sneeuwkettingen niet om te leggen. De weg is schoon. Pas dichtbij Damüls wordt de weg wat sneeuwbedekt, maar we gaan niet glijden. Veilig bereiken we allemaal het hotel, waar we heel gastvrij worden begroet. We doen samen een bakje en gaan daarna de spullen op de kamer brengen. Er wordt een lichte lunch gebruikt en verder doet iedereen zijn ding. Er worden ski s gehuurd en een wandelingetje gemaakt. Tom en Gerrit maken vast een rondje, maar dat gaat nog niet gemakkelijk. Het is licht beginnen te sneeuwen en het zicht is slecht. Het blijft dus bij 1 afdaling, maar de spits is er af.

2 Zondag 21 januari. Hierboven het uitzicht vanuit ons hotel. In de afgelopen nacht heeft het flink gesneeuwd. De auto s hebben een dikke witte deken. Grijze lucht, een flinke bries, verwaaiingen en sneeuw. Binnen is het lekker warm. Bij het ontbijt bespreken de plannen voor vandaag. We gaan met een select gezelschap de elementen te lijf.

3 Het zicht is slecht en door de voortdurende sneeuwval en de windvlagen is het begin niet eenvoudig. Bij de eerste keer omhoog zijn we Pia en André al kwijt. De skipas van Pia doet het niet. Dat is snel opgelost en na één afdaling ontmoeten we elkaar weer op de piste. Het begin is lastig, maar allengs wordt het zicht beter. We lunchen bij de Italiaan naast het Uga-dalstation. Daarna maken we een paar heerlijke afdalingen. Het andere deel van onze skigroep maken een wandeling in de buurt. Heel mooi. De après-ski was weer heel gezellig.

4 Maandag 22 januari. Hiep hiep hoera voor onze Trudy. Hat jedes Jahr ihr Geburtstag in unsere Skiwoche. Als we deze ochtend wakker worden, is onze wondere winterwereld veranderd in één grote lekbak. Het smeltwater gutst van het dak en het miezert. Geen prettig vooruitzicht, maar het grootste deel van de groep laat zich hierdoor niet weerhouden. We maken een aantal prachtige afdalingen. Eerst is het wel even aanpassen aan de omstandigheden. Net als gisteren is het zicht slecht en is het lastig om enig reliëf te onderscheiden. Later wennen we aan de omstandigheden en het gaat steeds lekkerder. Af en toe gaat de miezer over in lichte sneeuw, dan weer regent het. Er worden onderweg een aantal sneeuwmonsters genomen en dan is het tijd voor de koffie/chocola-stop. De chocolademelk is voorzien van een leuk hartje. Na de stop maken ons op voor de terugtocht. Er valt natte sneeuw; er staat een flinke wind en ook is er nog slecht zicht. Beheerst skiën we terug naar beneden en gebruiken de lunch bij het restaurant naast het dalstation van de Uga-stoeltjeslift. Rest ons dan nog een laatste keer omhoog met de Uga-lift en dan keren we terug naar het hotel. Iets voor drie zijn we terug en nemen even rust vóór de après-ski.

5 Tijdens deze dagelijkse gebeurtenis worden we getrakteerd door onze jarige, maar natuurlijk pas nadat we haar hebben toegezongen. Het was weer een gezellig samenzijn. En s avonds bij het diner werd ze nog een keer in het zonnetje gezet.

6 Dinsdag 23 januari. Nadat het gisteren tot laat in de avond miezerde, is dit in de loop van de nacht weer overgegaan in fijne sneeuw. De verwachting is dat dat de ochtend nog zal doorgaan en dan langzaam overgaat in zonnig weer. We zijn daar inmiddels wel aan toe. Nog even een blik op ons kerkje bij night. We vertrekken met 9 skiërs deze ochtend. Fred is er ook weer bij.

7 Als we boven zijn bij de Uga-lift zitten we nog vol in de bewolking. Maar na 1 afdaling piept het zonnetje er voor de eerste keer door. We skiën heerlijk. Zeker in het begin genieten we van de mooie pistes, waar de sporen van de skibully s nog goed zichtbaar zijn. Prachtig. Terwijl we de ene na de andere afdaling maken in een lekker tempo maken we een koffiestop bij Gasthof Walisgaden. Terwijl we de ene na de andere afdaling maken in een lekker tempo maken we een koffiestop bij Gasthof Walisgaden. De zon prikt er nu wat beter door en dat levert prachtige panorama s op.

8 We skiën na de koffie naar Oberdamüls. Met de blauwe stoeltjes van de Sunnegg-stoeltjeslift komen we boven in een wondere wereld. Mysterieuze beelden. We dalen af in de richting van het kerkje van Damüls en kijken uit over Damüls en ons hotel. We nemen de stoeltjeslift van Oberdamüls en keren dan terug naar het pleintje van de 3 liften. We nemen de Hasenbühel en komen dan via een ommetje terug bij Gasthof Walisgaden. Hier kunnen we niet terecht lunchstop. Iets verder zien we een snack-tentje, waar we onze mittagsruhe pakken. Met een sapje en een hapje en zon zijn we dik tevreden. Daarna besluiten Fred en Ton dat het genoeg is geweest. Terwijl de groep door skiet richting Uga-lift, brengt Gerrit Fred en Ton naar het hotel terug. Het laatste stukje doen ze zelf. Met de 7 overgebleven skiërs maken we nog een paar geweldige afdalingen. Het gaat heel goed. We hebben allemaal weer het goede gevoel. Dik genieten.

9 Tot slot van deze skidag nog een plaatje van onderweg. De niet-skiërs van deze dag gingen met de bus op pad naar Bezau. Ook zij genoten van het opgeknapte weer. Naast het winkelen was er natuurlijk ook tijd voor een lekkere stop, getuige de foto hieronder.

10 Even langs bij de Alpe Kretzboden, waar de Berg-käse wordt bereid en een kort bezoek aan het oude stationnetje. De dames werden begeleid door onze Thomas, waarvan we jullie bijgaande foto (rechts) niet willen onthouden. Door een onfortuinlijke afdaling op de eerste dag raakte Tom helaas geblesseerd aan zijn enkel. Een bezoek aan de dokter maakte duidelijk, dat er deze week niet meer geskied kan worden. Pech. Hopen dat het hersteld is voor zijn skiweek met de familie in februari.

11 Woensdag 24 januari. De eerste volle zon -dag. Zittend aan het ontbijt zien we de zonnestralen langzaam verschijnen in Damüls. De zon heeft meteen ook al warmte, want we zien de sneeuw al van de bomen glijden. De groep wandelaars is vandaag weer iets kleiner geworden. Ze gaan met de bus naar Oberdamüls. Drinken er chocolade bij Gasthof Jägerstüble. Ze genieten van het prachtige landschap. De wandeling gaat naar Gasthaus Glückle, waar de lunch wordt genoten. Van daaruit gaan ze terug met de bus. Het skiteam is vandaag uitgebreid met Trudy. We doen wat blauwe afdalingen om ook Trudy even de tijd te geven om weer wat te wennen aan de lange latten. Dat gaat prima. Daarop nemen we de zwarte afdaling naar de Mellauzijde van ons skigebied. De pistes liggen er geweldig bij en met de zonnige omstandigheden is het allemaal optimaal. We drinken een bakkie bij Alphof Rossstelle. Als de helmen afgaan en de jassen uit, zie je ons dampen. Lekker warm geskied dus.

12 Na deze stop laten we Fred even achter op het terras. Hij is toe aan een moment voor zichzelf. Wij maken nog een mooie tocht. Naast de Wildguntenlift, die we vele keren nemen, gaan we nu ook met de zwarte piste naar het dalstation van de Suttisskilift. We passeren de mooie boom, waar we vorig jaar een mooie groepsfoto hebben genomen. Er ligt nu echter geen sneeuw meer op. Het gaat heel lekker. De lunch gebruiken we op het terras van Gasthof Simma. Heerlijk in het zonnetje. Zelfs de jas kan uit. Na een klein uurtje gaan we op de weg terug naar Damüls. De helft van de groep gaat dan terug naar het hotel. De andere helft maakt nog pittig tochtje. Er worden een aantal skiroutes genomen. Prachtig. Om 4 uur zijn ook zij weer terug in het hotel. Net op tijd voor de dagelijkse après-ski. Hierboven het uitzicht op de Bodensee bovenaan de Ragazlift.

13 Donderdag 25 januari. De dag begint opnieuw zonnig. Rienkje, Ineke en Tom maken een mooie wandeling en Tom bezoekt ook het mooie kerkje van Damüls. Fred heeft een rustdag en verzorgt zijn automobiel (en natuurlijk zichzelf). De skiërs zijn dus met zijn negenen op pad. Vandaag proberen we alle pistes aan deze zijde van ons skigebied af te skiën. Daarin slagen we nagenoeg. We beginnen met de Ugalift, waarna we lekker in skiën op de blauwe 1. De piste ligt er fantastisch bij en iedereen beleeft een unieke ski-ervaring. Na opnieuw met de Uga omhoog te zijn gegaan is de rode 2 aan de beurt. Ook piste ligt er prachtig bij, maar is wat lastiger en er zijn behoorlijk veel harde stukken. We glijden stuiterend over geprepareerde piste. We komen uit op het Walisgaden-pleintje, waar 3 liften beginnen. We nemen eerst de Hasenbühel en dalen met de 3 af naar het pleintje; nemen nogmaals de Hasenbühel om met de 4 af te dalen.

14 Onderweg passeren we de skiroute nummer 5, die we ons allemaal nog herinneren van vorig jaar. Beneden maken we even een zijstapje met de Walisgadenlift om bij de 'Almstüble te komen. Na deze korte pauze gaat het verder met de blauwe Sunnegg naar Oberdamüls. Hier nemen we de afdalingen 10, 9 en de 8 met steeds de Furka als lift. Dat gaat niet steeds even gemakkelijk. Eerst weigert het poortje bij Henk en de tweede keer bij Wim. Gelukkig gaat het derde keer goed. Al probeert Pia deze keer nog wel even dwars onder Wim te zitten. Gelukkig wordt de lift meteen gestopt, zodat er geen ongelukken gebeuren. Vóór de lunchstop bij restaurant Sunnegg nemen we nog de 7 en de 5. Het is helemaal niet druk in het restaurant en we nemen drie kwartier pauze. Na deze stop pakken we de draad weer op met de 6. Trudy en Ton stoppen er nu mee en keren samen terug naar het hotel. De magnificent 7 skiën nog even door.

15 We maken een snelle afdaling naar de Ragaz-lift. Natuurlijk zit daar de Hasenbühel nog tussen. Deze lift vormt heel vaak de schakel naar een ander deel van het gebied. Boven aan de Ragaz hebben we een prachtig uitzicht op de Bodensee. Als we verder gaan, neemt de bewolking toe en wordt het zicht wat minder. We moeten wat meer een beroep doen op ons skigevoel en door de hoge temperatuur worden de buckels hoger en pittiger om te nemen. De groep zet zich daar goed door en zo nemen we terloops nog de 17, 16 en 15 mee. Dan zit de skidag er wel op. Nog één keer de Walisgaden om de 1 te bereiken, die ons weer naar het hotel voert. We hebben vandaag ruim 25 kilometer afgelegd. In het hotel volgt een gezellige après-ski en daarna weer een heerlijk diner. De ouderenbond uit Dornbirn komt verkleed binnen en verhoogt de feestvreugde. Als dan na het diner ook nog levende muziek komt, is het helemaal voor elkaar. Allen genieten er zichtbaar van en een aantal Skifitters wagen zich nog even op de dansvloer. Een mooie memorabele dag.

16 Vrijdag 26 januari. Op deze laatste skidag gaan we met tien skiërs van start. We beginnen met de 1 als warmingup. Het ziet er boven weer geweldig uit met de Mittagsspitze als dominerende berg van ons skigebied. Na deze afdaling haakt Fred af. Het zit er niet echt in en hij besluit er mee te stoppen. Met zijn negenen gaan we verder en nemen de resterende afdalingen, die gisteren niet aan de beurt zijn gekomen. Het weer houdt zich goed met een mix aan zon en wolken, waarbij de zon langzamerhand de overhand krijgt. Heerlijk op zo n laatste skidag. De pistes liggen er weer geweldig bij. We maken een korte koffiestop bij Gasthof Walisgaden. Na deze pauze kiezen we nog een paar fijne afdalingen, waaronder ook de skiroute nummer 5. Hierin zit een steil stukje dat vorig jaar nogal voor wat problemen zorgde op de laatste skidag. Nu gaat het fantastisch. Doordat de temperatuur verder boven nul komt, worden de afdalingen wel wat zwaarder. Gelukkig hebben we dus niet voor niets getraind. Met nog een pittige, rode afdaling maken we de ochtend af en skiën we terug naar het dalstation van de Uga-lift. Hier hebben we met zijn allen afgesproken voor de lunch bij Damüls Après Ski, een gezellige Pizzeria. Tom staat ons met zijn camera op te wachten. Er zijn twee tafels gereserveerd in de serre.

17 Na deze heerlijke en gezellige lunch haken er weer een paar skiërs af en maken we met vijf Skifitters nog een laatste tocht. Het tempo ligt weer lekker hoog en we besluiten met een paar pittige skiroutes. Dan zit de skiweek er weer op. Altijd jammer als het weer voorbij is. Tom is s middags nog even bij het skimuseum en de markt geweest. De après-ski wordt benut voor een bedankje van de groep aan de organisatie en we overleggen over de bestemming van volgend jaar. Damüls blijft de favoriete bestemming. Rienkje maakt melding van de ervaring van de wandelaars, dat er nog wel iets te verbeteren valt aan begaanbaar maken en houden van de wandelwegen. Zij heeft hierover een gesprek gevoerd met de eigenaresse van het hotel. Gerrit zal dit ook aankaarten bij het plaatselijke Toeristenbureau. De voor-reservering is gemaakt voor dezelfde week in 2019 (19 26 januari). Allemaal weer bedankt voor een fijne week in de sneeuw. Gerrit.