Vakantie in Mittelberg Kleinwalsertal-Oostenrijk van 6 tot 12 februari 2011, deel 2

Transcriptie

1 Woensdag, 9 februari 2011 Windstil Wat mij opvalt is dat het al dagen windstil is in het Kleinwalsertal. Een rare gewaarwording de statige sparren heel de dag volkomen roerloos te zien staan. Dat verklaart misschien ook dat ze zo n gelijkmatige en volkomen rechte vorm hebben. Ria en Diny moeten bukken voor de overhangende rotsen van de Breitachklamm. Vandaag heeft de zon weer beloofd de hele dag in volle glorie aanwezig te zijn. Dat wordt vandaag weer goed de kop insmeren want die heeft de laatste dagen langdurig felle zonnestralen te verduren gehad. Breitachklamm Om uur vertrekken we met de Walserbus naar de Walzerschanz aan de Duits-Oostenrijkse grens. Daar aangekomen dalen we voorzichtig een steil naar beneden lopend pad af naar het begin van de Breitachklamm. Deze klamm is een door de Breitachbach diep uitgeslepen spelonk waardoor de woest stromende Breitachbach zich een weg baant. Via trappen en een aan de bergwand vastgemaakt pad van hout en staal lopen we onder overhangende rotsen door. De wanden zijn door de heersende koude temperatuur op veel plaatsen afgezet met grote ijspegels en ijsmuren die soms meer dan 50 meter hoog zijn. Heel spectaculair om er doorheen te lopen! We voelen ons daar als nietige figuren in een kolossale natuur van water, rotsen en ijs. Kortom een geweldige ervaring! Omdat het aan het einde van de klamm gelegen Gasthaus Breitachklamm op woensdag gesloten is zit er niets anders op om daar onze meegebrachte lunch te verorberen. De terugweg door de klamm geeft weer een ander beeld omdat nu de zon op een aantal plaatsen vrij spel heeft. Het contrast tussen het felle zonlicht op de ijsmassa s, de donkere spelonken en het schuimende Hoog boven ons sluiten reusachtige rotsblokken de klamm aan de bovenkant af. neerstortende water is prachtig om te zien. Op het einde van de klamm begint weer het hard labeur namelijk de pittige klim naar de Walcherschanz. Daar aangekomen nemen we op het zonnige terras een zogenaamd kleintje bier wat daar toch nog bijna een halve liter blijkt te zijn. Hé ik sta zelf ook een keer op de foto al is het maar als ijskonijn in een reusachtig ijspaleis. Op de terugweg naar Mittelberg stappen Ria en Diny in het stadje Liezlern uit want ze vinden het de hoogste tijd om de plaatselijke middenstand te gaan steunen. Dat is dan ook echt gelukt. Ze hebben ze voor mij een zwarte hoed gekocht en nog meer uitbreiding van mijn garderobe. Zelf hebben ze ieder een verende telescopische wandelstok gekocht en zijn nu helemaal gesteld voor de meest uitdagende wandeltochten.

2 Vermoeid De avond wordt in alle rust in ons appartement afgesloten. De afgelopen dagen hebben we het Kleinwalsertal voor een groot deel doorkruist, van de Walserschanz aan de Duitse grens tot aan de Bargundhütte voorbij Baad. Vele klim- en daalkilometers hebben we achter ons gelaten. Onze voeten en spieren zijn behoorlijk op de proef gesteld wat z n sporen achtergelaten heeft. s Avonds zit er dan ook niet veel puf meer in. Rustig TV kijken naar de voetbalwedstrijd Nederland- Oostenrijk en wat nababbelen zijn dan ook de voornaamste ingrediënten van deze avond. Donderdag, 10 februari 2011 Op de voorgrond de Auenhȕtte het vetrekpunt naar de omgeving van de rots van de Hoher Ifen op de achtergrond waar we op donderdag naar toe gingen. Het kan niet op Er schijnt geen eind aan te komen maar ook nu weer staan de toppen van de bergen in de vroege morgen in het felle zonlicht. Het lijkt wel of daar grote bouwlampen op gericht zijn waarvan het licht weerkaatst op de sneeuwtoppen. s Morgens voelt Piet zich niet fit. Het heeft er even de schijn van dat hij vandaag niet mee kan. Gelukkig knapt hij na een tijdje wat op zodat het plan voor vandaag toch door kan gaan. Hochifen & Hahnenkȍpfle Om gaan we op weg om te vertoeven op grote hoogte. We gaan namelijk de bergen op die boven het bergdorpje Ifen liggen, de Hochifen & Hahnenkȍpfle Omdat de dames in Riezlern eerst nog boodschappen willen doen gaan we deze keer Ria, Piet en Diny hoog in de bergen op Gottesacker. met de auto naar de parkeerplaats van de Auenhütte. Daar is het liftstation van de Ifenbahn die ons naar het Mittelstation op 1600 meter hoogte brengt. We moeten er overstappen naar de 2 de lift, de zogenaamde Hahnenkȍpflebahn die ons naar het op 2030 meter hoog gelegen bergstation Hahnenkȍpfle brengt. Het traject gaat over de hellingen van Gottesacker die er vandaag zonovergoten bij liggen. Gottesackerplateau Vanaf het bergstation Hahnenkȍpfle wandelen we de 5 kilometer lange rondwandelweg over het Gottesackerplateau dat boven een hoogte van 2000 meter ligt. Het wordt een pittige wandeling waarbij we veel moeten klimmen en dalen. Gelukkig kunnen we regelmatige rusten op banken die er staan. We genieten er van de prachtige omgeving van grillig opgewaaide sneeuwduinen met op de achtergrond de besneeuwde toppen van Bord dat aangeeft welke Algauer Alpen op de achtergrond te zien zijn.

3 Piet, Ria en Diny struinen door de gigantische sneeuwduinen van Gottesacker.. de Algauer Alpen. De paden bestaande uit een dikke laag poedersneeuw zijn goed geprepareerd. Het lijkt wel of we door de Drunense duinen lopen maar het zand is vervangen door poedersneeuw. Omdat we over alle besneeuwde bergen van de omgeving heen kijken hebben we een beetje het gevoel dat we heel dicht bij de onophoudelijk schijnende zon lopen. Alleen de grillige rotswand van de Hoch Ifen op 2230 meter is nog zo n 90 meter hoger. Klik op deze hyperlink voor het filmpje over de omgeving van de Hochifen Avond s Avonds hebben we onszelf weer een zelfgemaakt diner voorgeschoteld. Het smaakte goed na een dag vertoeven op grote hoogte in de Algauer Alpen. Evenals de meeste voorgaande dagen was het middernachtelijk uur al voorbij voor we het bed opzochten. Vrijdag, 8 januari 2010 Wolken Bij het opstaan om 8.00 uur zag de omgeving er iets anders uit dan we de voorgaande dagen gewend waren. Hoewel de bergtoppen nog goed te zien zijn heeft de bewolking de overhand gekregen. Hier en daar was nog wat helderblauw te ontwaren. Wildental-wandeling Om uur beginnen we aan een wandeltocht naar de hooggelegen dorpen/gehuchten Hȍfle, Nebenwasser en Hirschhegg. De zon begint toch steeds meer terrein te winnen op het dunne wolkendek waardoor de hemel steeds meer azuurblauw kleurt. Bij een temperatuur boven de 10ºC met nagenoeg geen wind is het ook vandaag weer lenteachtig te noemen Het Breitachdal in de buurt van Hȍfle waar op vrijdag nog altijd veel sneeuw ligt. Rechtsonder Piet, Ria en Diny Piet en ikke alias Al Capone in de sneeuwduinen van Gottesacker. De tocht start vanaf ons appartement en gaat verder in zuidelijke richting door het dal van de snelstromende Breitach. Het door de zon uitbundig beschenen dal van de Breitach is heel mooi om door te wandelen. Dat dit meer mensen vinden blijkt uit het feit we er veel andere wandelaars zien van allerlei pluimage. In Hȍfle gaat de weg steil omhoog en blijft omhoog lopen tot aan het einde van het dorp. Daar hebben we mooie uitzichten op Mittelberg en Bȍdmen. Zelfs ons appartement Annemargrethe is er te zien. Het blijft continu stijgen en dalen over goed geprepareerde wandelpaden en wandelwegen die door de aanhoudende zonneschijn van de laatste week sneeuwvrij zijn gevallen.

4 Ook de skipistes bij de Wildentalhütte die in de zon liggen hebben te weinig sneeuw om er nog te kunnen skiën. Jammer, vorig jaar hebben we er genoten van de kleine kinderen die in groepsverband aan het skiën waren en in vliegende vaart naar beneden suisden. Nu is het er op die hellingen uitgestorven. Daarmee is niet gezegd dat er in het Kleinwalsertal niet meer geskied wordt. Tijdens de wandeling zien we dat op de hoger gelegen en beter geprepareerde pistes nog volop wordt geskied. Schwabenhütte We lopen verder naar de Schwabenhütte gelegen in het gehuchtje Nebenwasser die daar op een hoogte van 1155 meter staat Daar nemen we de tijd om uitgebreid onze dorst te lessen. De Schwabenhütte is een oude prachtige authentieke hut, opgetrokken in hout met wanden van opvallende brede planken. De deuren zijn maar amper 1,70 meter hoog. Kenner Piet stelt vast dat de elektriciteit heel knullig is aangelegd. Zo zijn de lampen met elkaar verbonden met blootliggende witte elektriciteitsnoeren. Bij de hut hoort ook nog een melkerij bij die alleen in de zomer in gebruik is omdat dan de koeien op de omliggende almen (bergweiden) van het frisgroene Algauer gras kunnen grazen. Misschien zijn dat wel de bekende paarse Milka-koeien van de TVreclame. Ver beneden ons ligt het dal van de Breitach. Het wordt ons daar duidelijk dat we om in Hirschhegg te komen eerst een ferme afdaling naar de Breitach moeten maken en dan weer vanaf de De natuur had het ook al een beetje lente in het Breitachtal gezien de uitlopende wilgenkatjes. Vertrek bij de authentieke Schwabenhȕtte in Nebewasser. brug over de beek een steile klim naar boven. Zoals gewoonlijk vallen de laatste loodjes het zwaarst. In het centrum van Hirschhegg lopen we uit op een begrafenisstoet. De plaatselijke Schuttervereniging en het Gilde staan daar in vol ornaat opgesteld om de urn van de overledene met alle honneurs te begeleiden naar de kerkdienst. De witgeverfde authentieke Duitse helmen die een aantal schutters dragen vormen bij zo n eredienst wel een heel opvallend contrast.. Na een wandeling door Hirschegg nemen we de Walserbus naar Mittelberg waar we om uur arriveren. In café Drechsel, in het centrum van Mittelberg, nemen we eerst nog koffie met gebak volgens Oostenrijks recept en zijn weer gesteld om via het steile pad af te dalen naar ons appartement in Bȍdmen. Driegangen diner Ook vanavond kiezen we ervoor om, na alle klimen daalwerk door de sneeuw en de daarmee gepaard gaande vermoeidheden, het kalm aan te doen en zelf iets te bereiden. Het wordt een driegangenmenu bestaand uit degelijke maaltijdsoep, bloemkool met De prachtige natuur van de Breitach

5 aardappelpannenkoeken, varkensmedaillons en tenslotte een dessert. Goed eten hoeft niet duur te zijn! Daarna hebben we een quasi nostalgisch programma. We kijken naar een CD van ons gezin in de jaren 1983 en We moeten constateren dat er in al die jaren veel veranderd is. Waar is de tijd heen. We worden ouder papa! Een begrafenisgebeuren in Hirschegg op vrijdag. Zaterdag, 9 januari 2010 Vertrek In mijn rol als moeder overste heb ik mijn reisgenoten al om 7.15 uur gewekt. Na het ontbijt wordt alles in de auto geladen. Al om 9.20 uur zit onze wel heel uitgebreide bagage (moet dat) in de auto en waren we klaar voor de terugreis. De thuisreis begint onder weersomstandigheden zoals we deze week gewend zijn dus met prachtig windstil, zonnig weer. Voorbij Ulm wordt het steeds drukker en komen we zelfs ruim een half uur in een file te staan omdat er een ongeluk is gebeurd. Er komt zelfs een trauma helikopter aan te pas. Tot aan Stutgard blijft het met horten en stoten gaan. Na een drietal stops, voor koffiedrinken, lunch en tanken, arriveren we na een reistijd van ruim 8 uur De afdaling van Mittelberg naar Bȍdmen. Op de achetrgrond de torenspits van Mittelberg. om uur in Reusel en zijn we veilig en voldaan thuis. De vakantie wordt afgesloten met een etentje in het Reuselse Smulhuis en koffie bij ons aan de Grotenekker 4. Onze appartement Annemargretha bij het vertrek op zaterdag om 9.20 uur. Slot Onze sneeuwvakantie is vlug voorbij gegaan. Het weer was prachtig met alle dagen zon en windstille lenteachtige omstandigheden. De hoge temperaturen deden geen goed aan de toch al niet al te dikke sneeuwlaag. Die verdween letterlijk als sneeuw voor de zon. Wij als wandelaars hebben daar weinig last van gehad en hebben kunnen genieten van prachtige sneeuwbelevenissen in de indrukwekkende natuur van het Kleinwalsertal. Ook het appartement waar we verbleven en de bijbehorende service van de huismeesters Gaby en Horst Mȕller was prima in orde. Kortom: Eind goed al goed!

6 Om aan te geven hoe we de vakantiedagen hebben beleefd laten we de beelden samen met de bijbehorende teksten op de volgende pagina s voor zichzelf spreken. Diny en Ria achter een bevroren waterval in de Breitachklamm. Was het in de zon nog 12 graden boven nul hier tussen al dat ijs voelt het wel 10 graden onder nul. Overhangende ijswaterval waar we onder door gaan. Door deze chaos zoeken wij onze weg. Piet en Ria proberen tussen al het ijs te ontdooien door elkaar stevig vast te houden. Verderop genieten Piet, Ria en Diny van de overweldigende natuur.

7 Diny staat even stil in een natuur van kloven, ijs en woest stromend water. Meer dan vijftig meter boven ons een brug over de klamm. Twee ijskonijntjes. Weer een bevroren waterval waaronder we doorgang krijgen. Diny wijst op een prachtig bemoste boom. Het einde van de Breitachklamm aan Duitse kant. Hier een rustiek beeld van de Breitach en grazende pony s bij een boerderij.

8 Het in de Breitachklamm binnenvallende licht geeft mooie contrasten. Even op een bankje in de zon zitten op het op 1600 meter gelegen Mittelstation van de Ifenbahn. Vanaf Hahnenkȍpfle kijken we uit op de Algauer Alpen. Het was klimmen en dalen geblazen op Gottesacker, dus ook regelmatig rusten en de inwendige mens versterken. Diny op grote hoogte ook even aan het schaften. De machtige omgeving bij de Hoher Ifen.

9 Door de dames wordt hier duidelijk weer even uitgeblazen. De rots van de Hoher Ifen. Op de voorgrond het Bergstation van de Hahnenkȍpfle op 2030 meter. Let op de verende inschuifbare wandelstokken van Diny en Ria. Moeten de dames hier weer uitrusten? De reusachtige sneeuwduinen van Gottesacker Filmer Piet filmt fotograaf Thijs.

10 Het Breitachdal bij Hȍfle Zicht op Mittelberg vanaf het hoog gelegen Hȍfle In het Breitachtal bij Mittelberg zagen we deze prachtige houtzwammen. Aankomst bij de authentieke Schwabenhȕtte in Nebenwasser. De brug over de Breitach bij Hirschegg. Deze kaboutertjes van berkenhout die we zagen in Hirschegg vond Diny wel mooi. Klik hier om naar deel 1 te gaan