De 30%-regeling vanaf 2012 (deel 1) Nummer 1 Pagina 12 Januari 2014

Transcriptie

1 Pagina 12 Januari 2014 Het voorstel voor de invoering van een nieuwe overgangsregeling voor in Duitsland wonende gepensioneerden met een Nederlands pensioen lijkt een aardige tegemoetkoming. Met de nieuwe overgangsregeling wordt de belastingheffing in Nederland geleidelijker verhoogd tot het normale inkomstenbelastingtarief. In het eerste voorbeeld is de besparing door de invoering van de nieuwe overgangsregeling 19%. Dit voordeel zal de daarop volgende jaren steeds minder worden. Dit doordat de aangepaste tarieven jaarlijks stijgen. Doordat Nederland in de eerste twee belastingschijven, inkomen tot en met (bedrag 2013), een maximaal inkomstenbelastingtarief kent van 10,85% zullen vooral de in Duitsland woonachtige gepensioneerden met inkomen in de derde en vierde belastingschijf een voordeel hebben van de nieuwe overgangsregeling. Auteur: Luc ten Bokum, Eigenaar LTB Belastingadvies Noten 1. Nota naar aanleiding van het verslag 22 november Nota naar aanleiding van het verslag 22 november Nota van wijziging 22 november Belastingtarieven 2012, geen rekening gehouden met aftrekposten en heffingskortingen 5. Volgens berekeningen uit nota naar aanleiding van het verslag 22 november Belastingtarieven 2012, geen rekening gehouden met aftrekposten en heffingskortingen Tips voor de praktijk Als de pensioenen, lijfrenten en andere socialezekerheidsuitkeringen vanaf 2015 in Nederland worden belast, kan het zijn dat voldaan wordt aan de voorwaarden voor de kwalificerende buitenlands belastingplichtige. Wordt aan deze voorwaarden voldaan, dan kan wellicht (een deel) van de hypotheekrente worden afgetrokken. De belastingheffing over pensioenen en lijfrenten van in Duitsland woonachtige personen komt op grond van het huidige belastingverdrag toe aan Duitsland. Voor veel uitkeringen heeft de Belastingdienst een vrijstelling inhouding loonbelasting/premie volksverzekeringen afgegeven tot en met eind Op grond van deze verklaring worden de pensioenen en lijfrenten zonder inhouding van loonbelasting uitgekeerd. Het nieuwe Verdrag treedt echter pas inwerking op 1 januari De Belastingdienst heeft aangegeven dat de verleende vrijstellingen automatisch worden verlengd tot en met eind Houdt u in de gaten of de verleende vrijstelling automatisch wordt/is verlengd. Wordt deze niet verlengd dan zal de uitkerende instantie weer loonbelasting gaan inhouden en zal opnieuw een vrijstelling moeten worden aangevraagd. fiscaal De 30%-regeling vanaf 2012 (deel 1) Welke werknemer komt wanneer in aanmerking en voor hoe lang? In dit nummer van Over de Grens plaatsen we een praktisch stroomschema over de 30%-regeling. Bij het stroomschema hoort een uitgebreide toelichting, met praktische aandachtspunten. Gezien de lengte van de toelichting plaatsen we deel 1 in dit nummer en deel 2 in het volgende nummer. In dit nummer de inleiding, de volgorde van toetsing en het overgangsrecht. In deel 2 komt dan de 30%-regeling aan de orde, zoals die geldt voor ingekomen werknemers vanaf 1 januari Onderdelen van deel 2 zijn ook van belang voor ingekomen werknemers die gebruik maken van het overgangsrecht. Waarom een stroomschema 30%-Regeling? In Over De Grens wordt regelmatig aandacht besteed aan de %-regeling en hoe deze regeling in de praktijk uitwerkt. Zo heeft Douven 1 in de laatste nummers van 2013 nog het Vraag en Antwoordbesluit van 23 augustus 2013 (2013 V&A Besluit) nader uitgelegd. Dit besluit is een actualisering van het oude V&A Besluit van 21 oktober 2005 (2005 V&A Besluit) dat betrekking had op de %-regeling. De %-regeling lijkt toch ingewikkelder te zijn dan in eerste instantie de bedoeling was. De Staatssecretaris heeft dit keer zo n 20 maanden nodig gehad om met een geactualiseerd besluit te komen (weliswaar een verbetering ten opzichte van de 46 maanden na de invoering van de %-regeling). Tevens is in het WFR van 12 december 2013 al een kritisch artikel over het nieuwe 2013 V&A besluit verschenen waarin de auteurs pleiten voor onder andere een herziene invulling van de salarisnorm 2. Het was juist de bedoeling dat door invoering van duidelijke salarisnormen in de %-regeling, het makkelijker te beoordelen zou zijn of een werknemer (die naar Nederland komt), in aanmerking zou kunnen komen voor de 30%-regeling. Immers, vóór 2012 dien-

2 Januari 2014 Pagina 13 de de vereiste specifieke deskundigheid die schaars of niet aanwezig was vooral getoetst te worden in onderlinge samenhang : toetsen op relevante werkervaring, opleidingsniveau en beloningsniveau. Een grijs gebied dus. En ook vóór 2012 golden er nog de nodige uitzonderingen, bijvoorbeeld bij uitzendingen in concernverband en voor bepaalde groepen van werknemers als internationale docenten, bepaalde wetenschappers en productspecialisten. Voorts mag misschien van een besluit dat zo n 20 maanden duurt verwacht worden dat (bijna) alle onduidelijkheden die er nog over zouden zijn, met zo n geactualiseerd besluit worden weggenomen. Echter, ook na dit 2013 V&A besluit kan vastgesteld worden dat nog steeds de nodige onduidelijkheden bestaan over de toepasbaarheid van de %-regeling. Wel zal voor verreweg de meeste gevallen direct al duidelijkheid bestaan wie in aanmerking kan komen voor de %-regeling. Dit artikel met het stroomschema 30%-regeling beoogt in ieder geval om het de lezer eenvoudiger te maken met betrekking tot de toetsing welke werknemer wanneer in aanmerking komt voor de %-regeling (en voor hoe lang). Nog steeds, na inmiddels 2 jaar %-regeling, worden werknemers de 30%-regeling ontzegd omdat zij zelf, hun werkgevers of hun adviseurs nog toetsen aan de voorwaarden van de %-regeling of aan voorwaarden die er eenvoudigweg niet zijn. Ook komt het voor dat geen rekening wordt gehouden met uitzonderingen die gelden voor de jonge masters, artsen in opleiding, wetenschappers, gepromoveerden of voor werknemers die naar Nederland komen om te werken en wonen binnen een straal van 150 kilometer van de Nederlandse grens. Voor deze laatste groep loopt overigens nog steeds een procedure en daarmee is ook nog steeds niet zeker of deze werknemers in beginsel wel of niet in aanmerking komen voor de 30%-regeling. Voor sommige werknemers uit deze 150 km zone wordt de regeling überhaupt niet aangevraagd. Bewust of onbewust, dit kan uiteindelijk onvoordelig uitwerken voor deze werknemers (en ook voor hun werkgevers) indien mocht blijken dat deze 150 km zone eis ongeoorloofd belemmerend werkt in de zin van de EU wetgeving. Dit, omdat de terugwerkende kracht van de 30%-regeling slechts van toepassing is tot aanvang tewerkstelling indien de 30%-regeling binnen 4 maanden na aanvang tewerkstelling wordt aangevraagd (en het blijkt dat aan alle voorwaarden is voldaan). Indien het verzoek later is gedaan, dan is de 30%-regeling van toepassing met ingang van de eerste dag van de maand volgend op de maand waarin het verzoek is gedaan. En dit geldt uiteraard ook voor de andere genoemde groepen van werknemers die wel in aanmerking komen voor de 30%-regeling maar waarvan de %-regeling niet binnen 4 maanden is aangevraagd. Voor deze werknemers verdient het aanbeveling om de 30%-regeling aan te vragen als dat niet is gedaan om de schade te beperken van de niet toegepaste 30%-regeling terwijl dit wel mogelijk zou zijn geweest bij een tijdige en juiste aanvraag. Tenslotte komt het voor dat een 30%-regeling ten onrechte wordt aangevraagd omdat het duidelijk zou moeten zijn dat een werknemer niet voor de 30%-regeling in aanmerking komt. Dit kan voortvloeien uit het feit dat de aanvragers niet goed bekend zijn met alle nieuwe regels en uitzonderingen van de %-regeling. Het kan ook zijn dat werkgevers juist een negatieve uitspraak van de Belastingdienst verlangen op een 30%-verzoek om de betreffende werknemer het bewijs te leveren dat die werknemer inderdaad niet in aanmerking komt voor de 30%-regeling. Ook voor deze laatste 2 groepen van gevallen kan het stroomschema 30%-regeling 3 uitkomst bieden. In het stroomschema en de opmerkingen hieronder over dit schema is ook het recente 2013 V&A besluit verwerkt. Opmerkingen bij het stroomschema Het kenmerk van een stroomschema is eigenlijk dat zo n schema voor zich spreekt. Dat is bij dit schema niet echt anders. De opmerkingen in de paragrafen hieronder zijn dan ook vooral bedoeld als achtergrondinformatie en mogelijk voor een beter begrip waarom welke werknemer wanneer in aanmerking komt voor de 30%-regeling. In de eerste paragraaf komt de volgorde van toetsing aan bod. In paragraaf 2 wordt ingegaan op de overgangsregeling van de %-regeling en daarmee op de hele bovenste helft van het schema. Vervolgens wordt in paragraaf 3 de vereiste specifieke deskundigheid onder de loep genomen. De aparte status van gepromoveerden wordt besproken in paragraaf 4. Vervolgens worden in paragraaf 5 de verschillende groepen van werknemers met de daarbij behorende salarisnormen besproken en tot slot wordt nog ingegaan op het schaarste-criterium. 1. Volgorde van toetsing Werknemers en hun werkgevers willen het liefst ruim vóór aanvang tewerkstelling weten of de werknemer, die naar Nederland komt om te werken, in aanmerking komt of kan komen voor de 30%-regeling. Als een

3 Pagina 14 Januari 2014

4 Januari 2014 Pagina 15 werknemer niet in aanmerking zou komen voor de 30%-regeling dan kan het beoogde netto loon bijvoorbeeld te laag zijn. Of als een werkgever zijn uit het buitenland afkomstige werknemers een netto loon doet toekomen dan heeft die werkgever er baat bij te weten of een werknemer in aanmerking komt voor de 30%-regeling. Dan kost het de werkgever immers minder bruto loon als de 30%-regeling wordt toegepast. Hoe eerder werknemers en hun werkgevers dus weten of de 30%-regeling van toepassing is, hoe beter het is. Het is dan belangrijk te weten wat de juiste volgorde van toetsing is. In de bovenste helft van het schema wordt de permanente toetsing achter het hokje gezet waarbij de 30%-regeling wordt gerespecteerd voor de eerste 60 maanden op basis van de overgangsregeling. Voor werknemers die op 1 januari 2012, de 30%-regeling al 5 jaar hadden vindt geen permanente toetsing plaats en wordt de 30%-regeling gerespecteerd voor de rest van de looptijd. In de onderste helft van het schema wordt de permanente toetsing direct genoemd en komt, net als in de bovenste helft van het schema, nog vóór de toetsing van de 150 km zone omdat immers continu getoetst moet worden aan de voorwaarden van de vereiste specifieke deskundigheid. Met andere woorden, indien een werknemer aan de 150 km zone eis heeft voldaan en hij uiteindelijk in een groen hokje terechtkomt, kan in beginsel de 30%-regeling worden gecontinueerd (indien bovenste helft van het schema: voor een totale looptijd van maximaal 10 jaar) of de %-regeling worden verkregen voor maximaal 8 jaar (onderste helft schema). In beide gevallen dient nog steeds aan de salarisnormen te worden voldaan die op jaarbasis worden getoetst. In de praktijk zal de werknemer die zich bevindt in de bovenste helft van het schema, automatisch aan de salarisnormen blijven voldoen (er golden immers hogere salarisnormen onder de %-regeling) en zal de werknemer in de onderste helft van het schema moeten letten op veranderende omstandigheden. Bijvoorbeeld, wordt de werknemer die als jonge master de regeling heeft gekregen op een salaris dat onder de salarisnorm ligt, misschien op enig moment 30 jaar? Is zijn dan geldende salaris nog wel voldoende? Verder, indien gewisseld wordt van dienstbetrekking zijn er dan misschien andere salarisnormen van toepassing? Van wetenschapper naar jonge master bijvoorbeeld? Dat kan zo zijn omdat bij een nieuwe dienstbetrekking sowieso opnieuw getoetst dient te worden of aan alle voorwaarden wordt voldaan (alleen hoeft de werknemer niet meer van buiten de 150 km zone te worden aangeworven mits hij binnen 3 maanden overeenstemming heeft met de nieuwe werkgever over de nieuwe tewerkstelling). Is de 30%-regeling eenmaal verkregen dan blijft vervolgens de permanente toetsing op de vereiste specifieke deskundigheid van belang. In het volgende nummer van Over de Grens wordt hier nader op ingegaan. 2. Overgangsregeling Het hele bovenste deel van het stroomschema gaat over 30%-regelingen voor werknemers die vóór 2012 al in aanmerking kwamen voor de 30%-regeling. Dit is een gevolg van de overgangsregeling die is opgenomen in de %-regeling. Een onderscheid wordt daarom gemaakt of van de looptijd van de 30%-regeling op 31 december 2011 al minimaal 5 jaar was verstreken of niet. In het eerste geval kan de 30%-regeling voortgezet worden onder de oude %-regeling voorwaarden en bedraagt de maximale looptijd 10 jaar. Dit betekent dat niet getoetst hoeft te worden of aan de nieuwe salarisnormen wordt voldaan en ook niet of de werknemer voldoet aan de 16 uit 24 maanden eis in verband met de 150 km zone. Betreft het een werknemer die vóór 2012 maar na 31 december 2006 in aanmerking kwam voor de 30%-regeling dan dient wel getoetst te worden (permanente toetsing zie punt 2.) of aan de nieuwe salarisnormen wordt voldaan en of de werknemer voldoet aan de 16 uit 24 maanden eis in verband met de 150 km zone. De 16 uit 24 maanden eis levert dus een probleem op voor alle werknemers die, voordat ze in Nederland kwamen werken, woonden (16 uit 24 maanden) in de 150 kilometer zone. Zoals hierboven aangegeven zouden zij er in ieder geval goed aan doen om zich aan te sluiten bij de eerder genoemde procedure indien de eerste 60 maanden van hun tewerkstelling in Nederland om is. De werknemers (inkomend naar NL tussen 2007 en 2012) die buiten die 150 km zone (minimaal 16 uit 24 maanden) woonden, worden nog wel getoetst aan de nieuwe salarisnormen indien de 60 maanden om zijn. Indien de werknemer van werkgever wisselt binnen 60 maanden dan blijven de oude toetsingsvoorwaarden gelden tot die 60 maanden om zijn. Overigens zullen de nieuwe salarisnormen maar voor weinig werknemers die inkwamen tussen 2007 en 2012 een probleem opleveren omdat de nieuwe salarisnormen een stuk lager liggen dan de %-regeling salarisnormen. Van belang is wel dat werknemer niet te maken krijgt met een salarisverlaging of zijn baan verliest.

5 Pagina 16 Januari 2014 Wel kan het zijn dat zogenoemde parttimers (ook inkomend naar NL tussen 2007 en 2012) die onder de %-regeling nog de regeling kregen en konden toepassen, nu na 60 maanden niet meer voldoen aan de %-regeling salarisnormen. Naar verwachting betreft het in de praktijk echter weinig werknemers die hiermee te maken krijgen. En de werknemers die er mee te maken krijgen hebben niet zelden zelf een BV opgericht en zichzelf in dienst genomen. Zij zouden mogelijk zichzelf een hoger salaris kunnen laten doen toekomen om toch aan de vereiste salarisnormen (die voor hen gelden na 60 maanden) te kunnen voldoen. De verliezers zijn hier met name degene die tussen 2007 en 2012 inkwamen naar Nederland vanuit de 150 km zone (16 uit 24 maanden) indien uiteindelijk blijkt dat in de lopende procedure de werknemer niet ongeoorloofd is belemmerd in het vrije verkeer in de zin van de EU-wetgeving. Het vervolg van de toelichting op het schema vindt u in het volgende nummer van Over de Grens. Auteur: Henk Amorison Hillbrook Expatriate Tax Solutions (Henk@hillbrook.nl) Noten: 1. C.L.J.R. Douven - Werken Over de Grens oktober en november N.P. Schipper en D. Reins - WFR 7028 van 12 december H.L. Amorison Beloning en Belasting Themanummer De %-regeling van 27 september 2012 sociale zekerheid Arrest CRvB toepassing korting op AOW-pensioen en -toeslag wegens niet-verzekerde jaren Inleiding: feitelijke situatie en aard van het geschil Onlangs heeft de Centrale Raad van Beroep (CRvB) in deze zaak uitspraak gedaan die betrekking heeft op de vraag of men als ongehuwd samenwonende AOW er aan Bijlage VI, Nederland, artikel 2 sub d, van Verordening 1408/71 aanspraken kan ontlenen, evenals een gehuwd samenwonende AOW er dat kan. Zie daartoe ECLI:NL:CRVB:2013:2317, datum uitspraak , AOW op Uit de korte samenvatting van het arrest valt de essentie te halen: De echtgenote van appellant kan aan Bijlage VI, Nederland, artikel 2, sub d, van Verordening (EEG) nr. 1408/71 geen aanspraken krachtens de AOW ontlenen. De gelijkstelling van een ongehuwd samenwonende met een gehuwde of met een echtgenoot, geldt uitsluitend voor de AOW en daarop berustende bepalingen en dus niet voor Bijlage VI van Vo 1408/71. Vo 1408/71 ontbeert een bepaling waarin een gezamenlijke huishouding van ongehuwden wordt gelijkgesteld met een huwelijk. De SVB heeft voor de toepassing van Bijlage VI de gezamenlijke huishouding van appellant en zijn echtgenote terecht niet gelijkgesteld met een huwelijk. Van belang is dat de in 1944 geboren appellant en zijn drie jaar jongere vrouw, sinds 1981 in Frankrijk wonen, vanaf 1978 hebben samengewoond (tot september 1979 zonder een notarieel samenlevingscontract, daarna met een dergelijk contract) en dat zij in juli 1989 getrouwd zijn. Appellant beschikte bij wonen in Frankrijk als arbeidsongeschikte over een invaliditeitspensioen van het ABP. De aan appellant met ingang van april 2009 toegekende AOW-uitkering bestaat uit een ouderdomspensioen en een toeslag voor zijn vrouw. Op dit pensioen is een korting van 18% toegepast wegens, afgerond, negen niet verzekerde jaren van appellant. Op de toeslag is een korting toegepast van 54% wegens, afgerond, 27 niet verzekerde jaren van zijn vrouw. De SVB heeft haar niet verzekerd geacht in de periode van 1 juli 1981, de datum waarop zij zich in Frankrijk heeft gevestigd, totdat de appellant 65 jaar is geworden. Op grond van Verordening (EEG) nr. 1408/71, Bijlage VI heeft de SVB op de toeslag geen korting toegepast in verband met het tijdvak van 31 juli 1989, de datum van het huwelijk, tot en met 2 augustus 1989, de zogenoemde huwelijkse tijdvakken (wrang genoeg voor betrokkenen: slechts drie dagen dus). Appellant meent dat bij hem (door het ABP) de verwachting is gewekt dat zijn vrouw vanaf het vertrek naar Frankrijk verzekerd is gebleven in gevolge de AOW. Hij keert zich tegen het oordeel van de rechtbank dat het ABP niet bevoegd was mededelingen met betrekking tot het AOW-pensioen te doen. Verder meent appellant ter zitting zijn in bezwaar geuite grond herhaald dat de jaren waarin tussen appellant en een notarieel samenlevingscontract van kracht was, gelijk moeten worden gesteld aan jaren waarin sprake was van een huwelijk.