Twee jaar pret voor 2 weken zeilen!

Transcriptie

1 Twee jaar pret voor weken zeilen! Op 0 juni was het zo ver: de start van de Driehoek Noordzee! Het begin van een twee weken durende trip en afsluiting van een periode van bijna jaar van voorpret. Toen onze vriend en mijn broer, Robin en Tjeerd, in 007 terugkwamen van de Driehoek editie 007 en ik de verhalen hoorde was de beslissing genomen: de volgende vaar ik ook!! Na in eerste instantie in te hebben gezet op de duo tocht besloot ik vorig jaar het plan aan te passen: de gezondheid van mijn broer en opstapper Tjeerd was reden om de bemanning uit te breiden met Leo. Gerard en ik kochten onze Najad 39, de Yemanya uit 997, dagen voor kerst, 006. Hoewel het een fantastisch schip is, moest er de afgelopen jaren het nodige aan gebeuren om alles naar onze wensen en ook voor de Driehoek in orde te maken. Vernieuwen van de apparatuur en zeilen, veiligheidsmiddelen etc.

2 En niet alleen het schip werd de afgelopen jaar voorbereid; ook zelf wilde ik de nodige puntjes op de i zetten. Zo besloot ik mijn TKN maar eens te behalen en Marcom B. En met de bemanning doorliep ik dit voorjaar de Indoor Seasurvival training van Get Wet, alsook de ISAF OPST bij de Zeezeilschool Scheveningen. En daarnaast besteedden we tijd aan oefenweekenden om als bemanning meer op elkaar ingespeeld te raken en hadden we overleggen om af te stemmen hoe we om zouden gaan met wachtlopen, boodschappen voorbereiden maar ook schoonmaken, alcohol gebruik en veiligheidsmiddelen gebruik aan boord. Safety. Fire extinguisher. Epirb 3. Distress Kit 4. First Aid Kit 5. Fire blanket 6. Manual Bilgepump 7. Grabbag Yemanya Electricity.Main switch V.Main switch 0 V 3.Main switch Bow Prop 4.Batteries Outlets. Drains. Sinks/Shower Gas. Gas bottles. Shutoff valve Juist omdat we het schip pas ruim jaar varen wilde ik deze tocht gebruiken om alles in orde te maken, tot en met veiligheidsplan en reserve onderdelen aan toe. Een leuke bezigheid en belangrijk om te weten dat het in elk geval niet aan het schip en de voorbereidingen kan hebben gelegen En dan is het zo ver, op donderdag 7 juni varen we naar Den Helder. Daar volgt vrijdag de 9 e de veiligheidsinspectie en maken we kennis met de andere deelnemers aan de tocht; s-avonds krijgen we een heerlijke blauwe hap bij de KMJC. Het is erg leuk om te zien wat een verschil in schepen en bemanningen er mee doet en de sfeer is super. Op zaterdag de 0 e neem ik na het palaver ( met vertrek zin: en nu oprotten ) afscheid van mijn gezin; mijn man is vast wat jaloers dat hij niet meegaat en mijn dochter vindt het ongezellig dat ik weken weg ga. En dat terwijl ik de weken ervoor er hard aan heb moeten trekken om voor mijn werk weken extra weg te kunnen en alles ook daar voorbereid te hebben. Gerard zwaait ons uit vanaf het havenhoofd.

3 De route van de Driehoek Noordzee is na vertrek in Den Helder eerst naar Kirkwall op de Orkneys; daarvandaan varen we door naar Farsund in Noorwegen, om weer naar Den Helder terug te varen. We vertrekken met N/NW 5 tot 6 en veel bemanningen inclusief wij zijn katterig. We vertrekken met e rif en liggen op een oor. Al snel rollen we het wachtschema in en komt er een routine op gang. We genieten van de eerste dagen met lekkere wind, terwijl al gauw de andere schepen uit zicht verdwijnen. Wel is er altijd om uur een marifoon rondje, waarbij we een idee krijgen wie er nog in de buurt varen en welke routes er gekozen worden. Toch valt het op dat we dagen met niemand contact krijgen, omdat we kennelijk te ver uit elkaar liggen en naar later blijkt ook een probleem met de antenne hebben! De tocht naar Kirkwall typeert zich door veel vissers en olieplatformen, de nodige dolfijnen, zeehonden en een puffin, prachtige zonsopgangen en zonsondergangen. Na de eerste dagen lekker wind te hebben gehad, krijgen we ook te kampen met windstiltes alsook zeer dichte mist met windje 4. Overwegend hebben we een aan-de-windse koers. Uiteindelijk wordt het spitsuur op de marifoon, omdat veel schepen kantje boord zitten qua diesel omdat er vanwege de windstilte langdurig op motor gevaren moet worden. En dan zie je ook de mooie kant van kameraadschap op zo n tocht, er ligt zekerheidshalve een schipper bij ons met jerrycans brandstof. Het wachtlopen gaat meteen goed: af en toe klets je even bij tijdens de momenten van wacht overdracht, maar veelal zit je s-nachts alleen buiten. Het kan koud zijn, maar de meeste wachten gaan snel en het is genieten van de stilte, sterren en de nacht. Deze winter hebben we een serre laten maken voor aan de sprayhood: een aanritsbaar deel met ruiten die we aan de sprayhood bevestigen en met drukknoppen in de kuip vastgemaakt kan worden. Zeker als de kachel binnen aanstaat of de wind van achter binnen komt is het heerlijk om in de bescherming van de serre te zitten! `

4 Uiteraard wordt er onderweg veel gevist naar makreel, maar op dit traject nog niet succesvol. Onderweg bleken we slechte marifoonontvangst te hebben en de oorzaak was gauw duidelijk: de stekker lag er uit. Na een kort voorstel om de reserve antenne op de radarpaal aan te sluiten ben ik op volle zee onder deining de mast in gegaan om de stekker weer vast te draaien, een spannende ervaring! En dan komt het mooie moment van aankomst in Kirkwall: onder een heldere sterrenhemel varen we op land aan om met ochtendgloren aan te meren in de haven. Wat er dan gebeurt is waar je het voor doet: gezellig met zijn alle in de kuip aan de borrel en verhalen van de tocht uitwisselen. In Kirkwall worden we getrakteerd op een bustocht die ons een goed idee geeft van de omgeving én een rondleiding bij Highland Park, een whiskey stokerij waar we kans hebben de ballast van de boot weer wat te vergroten! Er vindt nog een gezellig diner met ontvangst door alle officials van Kirkwall plaats, lokale muziek en de nodige speechen vinden plaats. De volgende dag na het palaver vertrekken we met een lekker windje naar Farsund. Leuk om te zien dat er verschillende keuzes worden gemaakt op basis van interpretatie van weerfiles: een deel van de vloot vaart via de Shetlands, wij verkiezen een route die dichter langs de rumpline ligt. Ook op dit traject weer redelijk bezeilde koersen naast een fase van windstilte. We zitten vrij snel weer in ons wachtrooster en komen, omdat we met zijn drieen zijn, goed aan onze slaap toe. Tijdens de windstiltes wordt er hard gewerkt aan onze toepkwaliteit. Het is erg gezellig aan boord hoewel er

5 volgens mij af en toe wordt vals gespeeld! Het is heel speciaal om zo noordelijk te varen: s-nachts om uur zitten we nog zonder verlichting buiten boeken te lezen tijdens de wacht. De aankomst van Farsund is prachtig. We arriveren na een prachtige zonsopgang, waarbij de optrekkende mist en zon een prachtig gezicht op de heuvelachtige kust opleveren. Het binnenvaren naar Farsund vergt aandacht: buiten de vaargeul kan het zeer ondiep zijn met rotsen, dus het is opletten geblazen. Opeens doemt voor ons het dorpje met de witte huizen tegen de berghelling op, een prachtig gezicht. Net als in Kirkwall zijn we redelijk voor in het veld binnen; we stappen aan boord bij reeds gearriveerde schepen om wederom onder het genot van een borrel (inclusief Highland Park whiskey!) de tocht te evalueren. Daarna lopen we door het dorp en doen we de nodige inkopen: zowel de boodschappen dienen dringend aangevuld te worden alsook de broodnodige kado s voor het thuisfront. Ook in Farsund is door het organisatie comité van de Driehoek een bustocht georganiseerd, zodat we een goed idee krijgen van de fjorden en natuur. Daarnaast is er een goed georganiseerd diner. Een ander leuk punt van deze havenbezoeken is bovendien het snuffelen op andere schepen. We vertrekken na dagen in Farsund met een halve wind kracht 5 naar Nederland: een groot deel van deze tocht hebben we genoeg wind, met bakstag windje en genieten we van de snelheid. Ook wordt er weer gevist en ditmaal succesvol: makrelen moeten het bekopen met een bezoek aan onze oven. Ten noorden van Terschelling krijgt de vloot bezoek van de marechaussee, die toch even komt kijken of het wel klopt met de paspoorten.

6 Bij aankomst in Den Helder worden we verwelkomd door harde muziek en champagne: een welverdiend ontvangst na bijna 00 mijl varen. We genieten nog even van napraten met de andere schippers die aankomen in Den Helder. We zijn trots op de prestatie die we hebben afgelegd. Uiteindelijk varen we s-nachts nog door naar onze thuishaven Enkhuizen, waar we om 3 uur aankomen. Al met al kijken we onder genot van een schipperbittertje terug op een succesvolle tocht. We hebben een heerlijke tocht achter de rug, zij het dat we wat fases met windstilte hebben gehad. Maar aan de andere kant heeft het ook niet hard gespookt, waardoor het een plezierige en veilige tocht is geweest. We hebben veel andere schippers ontmoet en genoten van dit contact. Terugkijkend zijn er veel hoogtepunten geweest. Ik heb veel plezier gehad van de investeringen die we hebben gedaan in het schip. De plotter, zeemarifoon, AIS, radar hebben fantastisch gefunctioneerd, zeker op momenten zoals toen we in potdichte mist geconfronteerd werden met een vissersschip dat frontaal op ons af kwam varen. De WIBE heeft ons overal probleemloos weerinformatie doorgestuurd, waardoor we goed op de laptop konden zien hoe het weer zich ontwikkelde en waar de wind zat. De nieuwe zeilen zijn fantastisch: we varen substantieel hoger, rechterop en sneller dan met het vorige doek. Het noordelijkste punt dat we hebben bereikt was N. De hele tocht hebben we zonnig weer gehad, wat een geluk! De bemanning was fantastisch: kundig, handig, praktisch en vooral ook gezellig!

7 Van de 30 ingeschreven boten finishen er als ik het goed zeg in Den Helder. We hebben totaal 64 mijl gevaren, helaas met 98 motoruren als gevolg van de windstiltes. Het schip heeft zich fantastisch gehouden. Volgens mij was dit de eerste Najad in de Driehoek maar aan het schip ligt het niet! De zeewaardigheid heeft zich nauwelijks hoeven bewijzen, maar geeft veel vertrouwen. De bemanning heeft genoten van het zeilgedrag van het schip en de snelheid waarmee we de afstand hebben afgelegd. Als het aan mij ligt zijn de Yemanya en ik in 0 weer van de partij, hopelijk dan duo!