Jurisprudentiebulletin

Transcriptie

1 2012, Special Schadefonds Geweldsmisdrijven Nummers: 1 25 JBS 2012, nr. 1 SGM 30 juni 2008 Kenmerk: 72525/MS Zedenmisdrijf. 1. Verlies arbeidsvermogen: vergoeding misgelopen verlofuren. 2. Vergoeding van de door politie in beslag genomen kleding. 3. Geen vergoeding voor nieuwe telefoon en nieuwe sleutels (misdrijfschade). JBS 2012, nr. 2 SGM 25 augustus 2008 Kenmerk: 69215/BV Belaging en mishandeling. 1. Verschillende reiskosten vergoed, waaronder naar woningvereniging en naar Slachtofferhulp Nederland. 2. Toekenning verhuiskosten en kosten verblijf in vrouwenopvang. 3. Niet vergoed: lek gestoken autobanden (misdrijfschade). JBS 2012, nr. 3 SGM 20 augustus 2009 Kenmerk 79968/HS Herhaaldelijk huiselijk geweld. Vergoeding mantelzorg door ouders. Meer zorg verleend dan onder normale omstandigheden het geval zou zijn geweest. JBS 2012, nr. 4 SGM 23 juni 2010 Kenmerk 82679/FH Huiselijk geweld, seksueel misbruik en belaging. Verschoonbare termijnoverschrijding, maar niet aannemelijk geworden dat de aanvrager slachtoffer als gevolg van een opzettelijk geweldsmisdrijf ernstig letsel heeft opgelopen. Alleen aangifte van één mishandeling. Huisarts ook alleen op de hoogte van dit incident. Onvoldoende objectieve gegevens. JBS 2012, nr. 5 SGM 4 maart 2011 Kenmerk: 88239/LV Overval. De dader heeft met een honkbalknuppel geslagen. Geen ander wapen waargenomen. Ernstig letsel wordt derhalve niet voorondersteld. Niet gebleken van letsel met langdurige ernstige medische gevolgen. (Zie ook nr. 6) JBS 2012, nr. 6 SGM 4 maart 2011 Kenmerk: 88238/LV Overval. Vuurwapen niet gezien. Niet rechtstreeks met mogelijk vuurwapen bedreigd. Ernstig psychisch letsel wordt derhalve niet voorondersteld. Niet gebleken van letsel met langdurige ernstige medische gevolgen. (Zie ook: nr. 5) JBS 2012, nr. 7 SGM 8 april 2011 Kenmerk: 88417/SH Zedenmisdrijf. Aanvraag voor minderjarige dochter die slachtoffer is van zedenmisdrijf. Niet gebleken dat de dader jegens haar daadwerkelijk geweld heeft gebruikt of met geweld heeft gedreigd of haar bewust in een onvrijwillige afhankelijkheidspositie heeft gebracht, ondanks het leeftijdsverschil van twaalf jaar. JBS 2012, nr. 8 SGM 12 mei 2011 Kenmerk: 89030/AT Mishandeling. 1. Beleid gebitsletsel (i.c. geen ernstig letsel). 2. Littekens niet zodanig ontsierend zijn dat het letsel daardoor moet worden aangemerkt als ernstig. 3. Geen behandeling bij een psychotherapeut of andere gespecialiseerde behandelaar, waardoor psychisch letsel niet aan de hand van objectieve gegevens kan worden beoordeeld. (Bezwaar zie nr. 17) (Vervolg op blz. 2)

2 JBS 2012, nr. 9 SGM 19 mei 2011 Kenmerk: 90033/RK Mishandeling. Medeschuld: korting 50%. JBS 2012, nr. 10 SGM 29 juni 2011 Kenmerk: 92254/OD Bedreiging met een mes. Politieambtenaar. Voorliggende voorziening. JBS 2012, nr. 11 SGM (bezwaar) 1 juli 2011 Kenmerk: 88763/NR Zedenmisdrijf. Indieningstermijn. Misdrijf heeft plaatsgevonden tot en met 1987: art. 7 Wsg (van vóór 1994) kende een indieningstermijn van zes maanden na het misdrijf. Indieningstermijn verstreken. Dan geldt: zo spoedig ingediend als redelijkerwijs kon worden verlangd? Ten tijde van de beschikking gold dan (let op: dit is dus oud beleid): a) Binnen zes maanden nadat slachtoffer over zedenmisdrijf met derden kon praten. b) Binnen zes tot acht weken na bekend worden met Schadefonds. c) Niet eerder in staat wegens psychische klachten: dan moest aanvrager opgenomen zijn (geweest) in een psychiatrische inrichting. JBS 2012, nr. 12 SGM 6 juli 2011 Kenmerk: 93098/FL Overval. Geen rechtstreeks geweld of bedreiging tegen de dochter. JBS 2012, nr. 13 SGM 29 juli 2011 Kenmerk: 90715/AT Herhaaldelijk huiselijk geweld. 1. Geen uitkering voor medische hulp, omdat aanvraagster verwijtbaar onverzekerd was. 2. Vergoeding voor kleding; 70% nieuwwaarde. JBS 2012, nr. 14a SGM (brief: CJIB-Bestandsvergelijking) 5 augustus 2011 Kenmerk: 87389/RP Schadevergoedingsmaatregel aan de dader opgelegd. Het CJIB maakt geïncasseerd geld over aan het Schadefonds, omdat slachtoffer eerder een uitkering van het fonds heeft ontvangen. Tevens moet slachtoffer 4,46 terugbetalen van 15 die door dader aan slachtoffer is betaald. (Zie nr. 14b) JBS 2012, nr. 14b SGM (beschikking: verrekening achteraf) 5 augustus 2011 Kenmerk: 87389/RP Verrekening met schadevergoedingsmaatregel, waardoor slachtoffer nog 4,46 aan het Schadefonds moet terugbetalen. JBS 2012, nr. 15 SGM 25 augustus 2011 Kenmerk: 90213/AS Overval. Geen opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf gepleegd jegens aanvrager. JBS 2012, nr. 16 SGM 28 september 2011 Kenmerk: 93057/RP Overval in woning. 1. Reiskosten, waaronder naar Slachtofferhulp Nederland. 2. Beveiligingskosten. JBS 2012, nr. 17 SGM (bezwaar, meervoudige kamer) 7 oktober 2011 Kenmerk: 86619/DW 1. Gebitsletsel 2. Geen (BIG-geregistreerde) behandelaar voor psychisch letsel. Geen objectieve informatie op basis waarvan de aard en ernst van het psychisch letsel kan worden beoordeeld. 3. Litteken is i.c. ernstig letsel omdat het de mimiek beïnvloed. 4. Kosten vervanging sloten toegekend, omdat sleutels bij mishandeling zijn kwijtgeraakt. (Zie voor eerste aanleg: nr. 8) JBS 2012, nr. 18 SGM 31 oktober 2011 Kenmerk: 92091/OD Zedenmisdrijf. Indieningstermijn. Seksueel misbruik heeft plaatsgevonden tot en met 1989: art. 7 Wsg (van vóór 1994) kende een indieningstermijn van zes maanden na het misdrijf. Indieningstermijn verstreken. Dan geldt: zo spoedig ingediend als redelijkerwijs kon worden verlangd? Ten tijde van de beschikking werd aangehouden: a) Binnen zes maanden nadat slachtoffer over zedenmisdrijf met derden kon praten. b) Binnen drie maanden na bekend worden met Schadefonds. 2

3 JBS 2012, nr. 19 SGM (bezwaar) 13 december 2011 Kenmerk: 86619/DW Overgangsbeleid affectieschade. Dit beleid is 26 april 2011 in werking getreden en geldt (tot 1 januari 2012) voor alle aanvragen die op die datum in behandeling waren of na deze datum zijn ingediend. In zaken die op 26 april reeds onherroepelijk waren afgedaan, kan volgens het vastgestelde beleid van de Commissie niet met een (herhaalde) aanvraag een beroep worden gedaan op deze nieuwe beleidsregels. Uitzondering omdat strikte toepassing van het beleid een voor u onevenredig nadeel oplevert voor aanvrager. JBS 2012, nr. 20 SGM 16 december 2011 Kenmerk: 93275/AN en 93276/AN Dader veroordeeld voor schulddelict en niet voor een opzetdelict, een uitkering uit het Schadefonds is daarom niet mogelijk. JBS 2012, nr. 21 SGM (bezwaar) 3 februari 2012 Kenmerk: 91801/DP Overval. Bedreiging vuurwapen. 1. In eerste instantie verkeerde aanvrager in de veronderstelling dat het om echte vuurwapens ging. Verondersteld ernstig letsel. 2. Niet BIG-geregistreerd. Ook dan kan informatie worden opgevraagd bij een behandelaar naar wie de huisarts heeft doorverwezen en wiens behandelingen onder de dekking van de basisziektekostenverzekering vallen. 3. Verlies arbeidsvermogen zelfstandige. 4. Inhuren extra personeel zijn bedrijfskosten. JBS 2012, nr. 24 SGM 6 maart 2012 Kenmerk: 96317/ZO De rechtbank heeft de verdachte op grond van noodweer ontslagen van rechtsvervolging. Nu de rechtbank heeft geoordeeld dat de gedraging van de verdachte niet strafbaar is, is naar het oordeel van de Commissie niet gebleken van een opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf in de zin van de Wet. JBS 2012, nr. 25 SGM (bezwaar) 2 april 2012 Kenmerk 89197/MO Overgangsbeleid affectieschade. 1. Aan de inhoud van de beleidsbundel kunnen geen rechten worden ontleend, maar is bedoeld om een indicatie te krijgen over wanneer een aanvrager in aanmerking komt voor een uitkering. 2. Een verandering van beleid is geen nieuw feit of veranderde omstandigheid zoals is bedoeld in artikel 4:6 van de Algemene wet bestuursrecht. 3. Van strijd met het gelijkheidsbeginsel geen sprake kan zijn nu geen geval gelijk is. 4. In de beleidsregels is bepaald dat in zaken die op 1 januari 2012 reeds onherroepelijk waren afgedaan, niet met een herhaalde aanvraag een beroep kan worden gedaan op een uitkering voor immateriële schade voor nabestaanden. JBS 2012, nr. 22 SGM (bezwaar) 5 maart 2012 Kenmerk: 93033/WA Minderjarige getuige van huiselijk geweld (shockschade). 1. Studievertraging. 2. Vergoeding immateriële schade op B.E.M. rekening. JBS 2012, nr. 23 SGM 31 augustus 2011 Kenmerk: 92970/WA Herhaaldelijk huiselijk geweld. 1. Verlies arbeidsvermogen. Niet verlengde tijdelijk arbeidsovereenkomst wordt bij vaststelling schade i.c. buiten beschouwing gelaten. 2. Reiskosten forfaitair 0,24 per km. 3

4 Colofon In het Jurisprudentiebulletin van Slachtofferhulp Nederland (JBS) wordt jurisprudentie verzameld die van belang kan zijn voor de juridische dienstverlening aan slachtoffers. De opgenomen uitspraken worden onderverdeeld in rubrieken. Binnen de rubrieken zijn de uitspraken chronologisch gerangschikt. De uitspraken worden over het algemeen sterk verkort weergegeven. Aanvullingen en weglatingen door de redactie worden zo: [cursief] weergegeven. Sommige uitspraken zijn door de redactie van (kort) commentaar voorzien. De uitspraken betreffen merendeels strafzaken van de meervoudige kamers. Indien dat anders is, wordt dat vermeld. Dit Bulletin is tot stand kunnen komen, doordat een aantal medewerkers de redactie beschikkingen van het Schadefonds hebben toegestuurd. Waarvoor hartelijk dank! De redactie heeft altijd belangstelling voor beschikkingen, uitspraken of arresten met betrekking tot slachtofferzaken. Het JBS verschijnt in beginsel maandelijks en is te vinden via: erzorg/jurisprudentiebulletin/ U kunt het JBS via toegestuurd krijgen door een berichtje te sturen aan JBS@slachtofferhulp.nl. De redactie heeft altijd belangstelling voor (niet gepubliceerde) uitspraken die in het JBS zouden kunnen worden opgenomen. Redactie: mr. A.H. Sas Contact: JBS@slachtofferhulp.nl Zie ook: 4

5 1. 30 juni 2008 Kenmerk: 72525/MS Zedenmisdrijf. 1. Verlies arbeidsvermogen: vergoeding misgelopen verlofuren. 2. Vergoeding van de door politie in beslag genomen kleding. 3. Geen vergoeding voor nieuwe telefoon en nieuwe sleutels (misdrijfschade). De Commissie heeft besloten dat u in aanmerking komt voor een uitkering ten bedrage van 3.771,00 [ immaterieel/ materieel]. Deze beslissing is gebaseerd op het onderzoek van de Commissie, waaruit aannemelijk is geworden dat u op 16 maart 2008 te [S.] slachtoffer bent geworden van een zedenmisdrijf. verlies van arbeidsvermogen 622,00 U heeft opgegeven dat u als gevolg van het door het geweldsmisdrijf opgelopen letsel van 16 maart 2008 tot 25 maart 2008 arbeidsongeschikt bent geweest en als gevolg hiervan minder inkomen heeft genoten. Uit de door u overgelegde verklaring van uw werkgever en uw schriftelijke toelichting daarop blijkt dat u in de periode van 19 maart 2008 tot en met 1 april 2008 diverse verlofuren bent misgelopen. Het betreft diensten die u buiten uw eigen werktijden om had moeten werken en waar u compensatie-uren voor terug zou krijgen. Het bovengenoemde bedrag is conform het door u opgegeven schadebedrag. kleding en/of stomerij 200,00 U heeft opgegeven dat u schade heeft geleden, omdat diverse kledingstukken en uw laarzen door de politie ten behoeve van het onderzoek in beslag zijn genomen. U heeft deze tot op heden nog niet terug ontvangen. U heeft aangegeven dat u deze kleding echter niet meer zult dragen in verband met de nare associaties die eraan verbonden zijn. Voor de kosten wegens kledingschade geldt een maximumuitkering van bovengenoemd bedrag. overig 0,00 U heeft opgegeven dat u kosten heeft gemaakt voor de aanschaf van een nieuwe telefoon en het laten bijmaken van diverse sleutels, die u door toedoen van de dader bent kwijtgeraakt. Uw lippenstift is door de politie in beslag genomen voor onderzoek. Volgens de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven kan alleen schade die het gevolg is van het door het geweldsmisdrijf opgelopen letsel tot een uitkering leiden. Een uitzondering hierop is een uitkering voor beschadigde, of zoals in uw geval, inbeslaggenomen kleding, nu de Commissie kleding als een tweede huid beschouwt. Gelet op het bovenstaande kan de door u opgegeven schade wegens verlies/beschadiging van goederen echter niet worden beschouwd als letselschade in de zin van de Wet. Een uitkering hiervoor blijft daarom achterwege augustus 2008 Kenmerk: 69215/BV Belaging en mishandeling. 1. Verschillende reiskosten vergoed, waaronder naar woningvereniging en naar. 2. Toekenning verhuiskosten en kosten verblijf in vrouwenopvang. 3. Niet vergoed: lek gestoken autobanden (misdrijfschade). De Commissie heeft besloten dat u in aanmerking komt voor een uitkering ten bedrage van 5.469,00 [ immaterieel/ materieel]. Deze beslissing is gebaseerd op het onderzoek van de Commissie, waaruit aannemelijk is geworden dat u in de periode van 9 maart 2007 tot en met 19 oktober 2007 en enkele jaren daaraan voorafgaand te [M.] slachtof- 5

6 fer bent geworden van belaging en een mishandeling. reizen en vervoer 180,00 U heeft opgegeven dat u reiskosten heeft gemaakt in verband met bezoeken aan de politie, de huisarts, de gemeente, de woningvereniging, Xonar en slachtofferhulp. Volgens uw opgave bedraagt de totale afstand 900 kilometer. Voor reiskosten geldt een forfaitair bedrag van 0,20 per kilometer [inmiddels is het forfaitaire bedrag 0,24; zie nr. 23]. verhuizing/beveiliging 2.500,00 U heeft opgegeven dat u verhuis- en beveiligingskosten heeft gemaakt. U heeft opgegeven dat deze kosten bestaan uit de overname van stoffering, het huren van een bus, het laten bouwen van een poort en loonkosten. Tevens heeft u aangegeven dat u een periode in de vrouwenopvang bent verbleven. U heeft een schadebedrag van totaal 2.508,56 opgegeven. Voor de kosten wegens verhuizing en beveiliging geldt echter een maximumuitkering van bovengenoemd bedrag. overig 0,00 U heeft opgegeven dat u schade heeft geleden omdat uw autobanden zijn lek gestoken. Alleen schade die het gevolg is van het door het geweldsmisdrijf opgelopen letsel kan tot een uitkering leiden. De opgegeven schade wegens vernieling van uw autobanden is zogenaamde misdrijfschade en komt daarom niet voor een uitkering in aanmerking augustus 2009 Kenmerk 79968/HS Herhaaldelijk huiselijk geweld. Vergoeding mantelzorg door ouders. Meer zorg verleend dan onder normale omstandigheden het geval zou zijn geweest. De Commissie heeft besloten dat u in aanmerking komt voor een uitkering ten bedrage van 5.164,00 [ immaterieel/ materieel]. Deze beslissing is gebaseerd op het onderzoek van de Commissie, waaruit aannemelijk is geworden dat u in de periode van 1 januari 1998 tot en met 1 juli 2004 te [S.] slachtoffer bent geworden van herhaaldelijk huiselijk geweld. huishoudelijke hulp/gezinshulp U heeft opgegeven dat uw ouders in de periode van 1998 tot en met 2004 hebben geholpen met opvang van u en uw dochter en de noodzakelijke dagelijkse dingen. De Commissie heeft overwogen dat van ouders een bepaalde mate van kosteloze zorg verwacht kan worden, echter de Commissie is van oordeel dat in uw geval er meer zorg is verleend dan onder normale omstandigheden het geval zou zijn geweest. De Commissie acht het derhalve aannemelijk dat er in dit geval sprake is van mantelzorg. Volgens vast beleid kan een uitkering wegens mantelzorg verstrekt worden indien er in een afgebakende periode op frequente en stelselmatige basis hulp is verleend, zoals hulp in de huishouding. U heeft opgegeven dat u geen afgebakende periode kunt aangeven waarin de mantelzorg door uw ouders is verleend. Ook is niet gebleken van verleende mantelzorg op oeen frequente en stelselmatige basis. Gelet op de ernst en aard van het door het geweldsmisdrijf opgelopen letsel heeft de Commissie in redelijkheid en billijkheid besloten de kosten wegens mantelzorg in haar uitkering te betrekken voor de duur van een jaar begeleiding. De Commissie kent voor de kosten wegens mantelzorg een forfaitair bedrag toe van 125,00 per maand juni 2010 Kenmerk 82679/FH Huiselijk geweld, seksueel misbruik en belaging. Verschoonbare termijnoverschrijding, maar niet aannemelijk geworden dat de aanvrager als gevolg van een opzettelijk geweldsmisdrijf ernstig letsel heeft opge- 6

7 lopen. Alleen aangifte van één mishandeling. Huisarts ook alleen op de hoogte van dit incident. Onvoldoende objectieve gegevens. Art. 3 lid 1 Wsg. De Commissie: Uw aanvraag is niet binnen de wettelijke termijn ingediend, doch de Commissie acht deze termijnoverschrijding verschoonbaar omdat u niet eerder wist van het bestaan van het Schadefonds Geweldsmisdrijven en heeft uw aanvraag inhoudelijk beoordeeld. Op grond van het deze inhoudelijke beoordeling heeft de Commissie echter besloten dat uw niet aanmerking komt voor een uitkering. Deze beslissing is gegrond op de volgende overweging. Wettelijke criteria Ingevolge artikel 3 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven (hierna: de Wet) kan een uitkering worden gedaan aan een ieder die ten gevolge van een opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf ernstig letsel heeft opgelopen. Om te kunnen vaststellen, althans aannemelijk te kunnen achten dat er sprake is geweest van een opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf op grond waarvan een uitkering uit het Schadefonds kan worden toegekend, dient de Commissie te beschikken over voldoende objectieve aanwijzingen die een dergelijke aanname rechtvaardigen. U heeft opgegeven dat u in de periode van 1 januari 2001 tot en met 1 december 2006 te [H.] slachtoffer bent geworden van herhaaldelijk huiselijk geweld en seksueel misbruik. U heeft tevens opgegeven dat u in de periode na het verbreken van uw relatie slachtoffer bent geworden van belaging. Er is sprake van een situatie van herhaaldelijk huiselijk geweld als er in de huiselijke kring regelmatig geweld tegen het slachtoffer wordt gebruikt. Geestelijke mishandeling wordt hier niet toe gerekend. Incidenteel geweld binnen de huiselijke kring wordt niet gekwalificeerd als herhaaldelijk huiselijk geweld, maar als mishandeling. Er is sprake van belaging in de zin van de Wet als het lastigvallen stelselmatig, langdurig en inbreukmakend was en bovendien een gewelddadig karakter had. U heeft bij de politie alleen aangifte gedaan van een mishandeling op 18 november Er heeft daardoor alleen strafrechtelijk onderzoek plaatsgevonden met betrekking tot deze ene mishandeling. Met betrekking tot de aannemelijkheid van de overige misdrijven kan de Commissie haar medisch adviseur raadplegen. Na navraag bij uw gemachtigde is gebleken dat u voor uw lichamelijk letsel onder behandeling bent geweest van de huisarts, maar dat de huisarts alleen op de hoogte is van de mishandeling gepleegd op 18 november De medisch adviseur van de Commissie heeft derhalve geen navraag kunnen doen bij de huisarts met betrekking tot overige misdrijven. Nu u ook niet in behandeling bent geweest voor uw psychische klachten, is het van medische zijde niet mogelijk om een bijdrage te leveren aan de aannemelijkheid van de misdrijven zoals door u opgegeven. De Commissie is op grond van de ter beschikking staande gegevens van oordeel dat zij niet beschikt over voldoende objectieve aanwijzingen waaruit blijkt dat u slachtoffer bent geworden van herhaaldelijk huiselijk geweld, seksueel geweld en belaging. De Commissie voegt hier volledigheidshalve aan toe dat daarmee niet is gezegd dat u niet de waarheid heeft gesproken. Nu uit de ter beschikking staande gegevens is gebleken dat u slachtoffer bent geworden van een eenmalige mishandeling op 18 november 2006 heeft de Commissie deze mishandeling bij haar beoordeling betrokken. Zoals hierboven reeds aangegeven, kan ingevolge artikel 3 van de Wet een uitkering worden gedaan aan een ieder die ten gevolge van een opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf ernstig (lichamelijk of geestelijk) letsel heeft opgelopen. Naar vast beleid van de Commissie moeten er objectieve aanwijzingen zijn voor langdurige of blijvend ernstige gevolgen. 7

8 U heeft opgegeven dat u bij de mishandeling bloeduitstortingen en kneuzingen heeft opgelopen. Ook heeft u melding gemaakt van psychische klachten, waarvoor u niet onder behandeling bent geweest. Hoewel de Commissie zich kan voorstellen dat het een ingrijpende ervaring voor u is geweest en dat u het letsel als ernstig heeft ervaren, is op grond van de ter beschikking staande gegevens niet gebleken van letsel dat langdurige of blijvend ernstige medische gevolgen met zich mee breng of met zich mee heeft gebracht. Gelet op het voorgaande wordt het door u opgegeven letsel niet als ernstig letsel in de zin van de Wet aangemerkt. Nu niet aan het bovengenoemde wettelijke vereiste wordt voldaan, is een uitkering uit het Schadefonds niet mogelijk maart 2011 Kenmerk: 88239/LV Overval. De dader heeft met een honkbalknuppel geslagen. Geen ander wapen waargenomen. Ernstig letsel wordt derhalve niet voorondersteld. Niet gebleken van letsel met langdurige ernstige medische gevolgen. (Zie ook : nr. 6) Art. 3 lid 1 Wsg. De Commissie heeft besloten dat u niet in aanmerking komt voor een uitkering. Deze beslissing is gebaseerd op de volgende motivering. U heeft opgegeven dat u op 12 september 2010 te [G.] slachtoffer bent geworden van een gewapende overval. Om voor een uitkering uit het Schadefonds in aanmerking te komen dient te worden aangetoond dat er sprake is van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel als gevolg van het geweldsmisdrijf. Bij enkele geweldsmisdrijven wordt ernstig (psychisch) letsel echter voorondersteld. Dit is het geval bij bijvoorbeeld overvallen, waarbij een slachtoffer rechtstreeks met een mes of een vuurwapen is bedreigd. In de aanvragen van uw partner met kenmerk en kenmerk is derhalve ernstig psychisch letsel voorondersteld en is hem een uitkering toegekend. In onderhavige aanvraag heeft u bij de politie verklaard dat de dader u met een honkbalknuppel heeft geslagen. U heeft niet verklaard dat u naast deze honkbalknuppel nog een ander wapen bij de dader heeft waargenomen. Ernstig psychisch letsel derhalve in uw geval niet voorondersteld. Om voor een uitkering in onderhavige aanvraag in aanmerking te kunnen komen dienen er derhalve objectieve aanwijzingen te zijn voor ernstig letsel in de zin van de Wet. U heeft aangegeven dat u een wond op uw hoofd heeft opgelopen. Dit letsel wordt niet aangemerkt als ernstig letsel in de zin van de Wet. Daarnaast heeft u melding gemaakt van psychische klachten, waarvoor u niet bent behandeld door een (psycho)therapeut. De Commissie heeft derhalve geen objectieve aanwijzingen om uw psychische klachten te beoordelen. De Commissie kan zich voorstellen dat het geweldsmisdrijf een ingrijpende ervaring voor u is geweest en dat u het opgelopen letsel als ernstig heeft ervaren. Op grond van de beschikbare informatie is echter niet gebleken van letsel met langdurige ernstige medische gevolgen. Daarom is de Commissie van oordeel dat het door u opgegeven letsel geen ernstig letsel in de zin van de Wet is maart 2011 Kenmerk: 88238/LV Overval. Vuurwapen niet gezien. Niet rechtstreeks met mogelijk vuurwapen bedreigd. Ernstig psychisch letsel wordt derhalve niet voorondersteld. Niet gebleken van letsel met langdurige ernstige medische gevolgen. (Zie ook: nr. 5) Art. 3 lid 1 Wsg. 8

9 De Commissie heeft besloten dat u niet in aanmerking komt voor een uitkering. Deze beslissing is gebaseerd op de volgende motivering. U heeft opgegeven dat u op 12 september 2010 te [G.] slachtoffer bent geworden van een gewapende overval. Om voor een uitkering uit het Schadefonds in aanmerking te komen dient te worden aangetoond dat er sprake is van ernstig lichamelijk of geestelijk letsel als gevolg van het geweldsmisdrijf. Bij enkele geweldsmisdrijven wordt ernstig (psychisch) letsel echter voorondersteld. Dit is het geval bij bijvoorbeeld overvallen, waarbij een slachtoffer rechtstreeks met een mes of een vuurwapen is bedreigd. In uw aanvragen met kenmerk en kenmerk is derhalve ernstig psychisch letsel voorondersteld en is aan u een uitkering toegekend. In onderhavige aanvraag heeft u bij de politie verklaard dat de dader met zijn rechterhand een beweging maakte alsof hij een wapen wilde pakken uit zijn broeksband. Toen de dader die beweging maakte ging u ervan uit dat hij een vuurwapen had en deinsde u achteruit. Voorts heeft u verklaard dat u het vuurwapen niet echt goed heeft gezien. U heeft verklaard: Hij had iets, een pistool of dergelijks in zijn hand volgens mij. Ik weet niet of het een echt vuurwapen was. Uit uw verklaring is niet gebleken dat u het mogelijke vuurwapen daadwerkelijk heeft gezien. Het blijft dus onduidelijk of er sprake was van een vuurwapen, of dat de dader iets anders in zijn handen had. Tevens is niet gebleken dat de dader iets anders in zijn handen had. Tevens is niet gebleken dat de dader u rechtsreeks met het mogelijke vuurwapen heeft bedreigd. Gelet hierop acht de Commissie het niet aannemelijk dat u rechtstreeks met een vuurwapen bent bedreigd. Ernstig psychisch letsel wordt derhalve niet voorondersteld. Om voor een uitkering in onderhavige aanvraag in aanmerking te kunnen komen dienen er derhalve objectieve aanwijzingen te zijn voor ernstig letsel in de zin van de Wet. U heeft aangegeven dat u geen lichamelijk letsel heeft opgelopen. Wel heeft u melding gemaakt van psychische klachten, waarvoor u niet bent behandeld door een (psycho)therapeut. De Commissie heeft derhalve geen objectieve aanwijzingen om uw psychische klachten te beoordelen. De Commissie kan zich voorstellen dat het geweldsmisdrijf een ingrijpende ervaring voor u is geweest en dat u het opgelopen letsel als ernstig heeft ervaren. Op grond van de beschikbare informatie is echter niet gebleken van letsel met langdurige ernstige medische gevolgen. Daarom is de Commissie van oordeel dat het door u opgegeven letsel geen ernstig letsel in de zin van de Wet is april 2011 Kenmerk: 88417/SH Zedenmisdrijf. Aanvraag voor minderjarige dochter die slachtoffer is van zedenmisdrijf. Niet gebleken dat de dader jegens haar daadwerkelijk geweld heeft gebruikt of met geweld heeft gedreigd of haar bewust in een onvrijwillige afhankelijkheidspositie heeft gebracht, ondanks het leeftijdsverschil van twaalf jaar. Art. 3 lid 1 Wsg. De Commissie heeft besloten dat uw dochter niet in aanmerking komt voor een uitkering. Deze beslissing is gebaseerd op de volgende motivering. Artikel 3 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven (hierna: de Wet) bepaalt 9

10 dat een uitkering kan worden toegekend aan een ieder die door een opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf ernstig letsel heeft opgelopen. Er is sprake van een geweldsmisdrijf als er met opzet tegen iemand geweld is gebruikt of met geweld is gedreigd of als iemand bewust in een onvrijwillige afhankelijkheidspositie is gebracht. U heeft opgegeven dat uw dochter in de periode van juni 2008 tot en met maart 2010 te [S.] slachtoffer is geworden van een zedenmisdrijf. U heeft hiervan aangifte gedaan. Uit de aangifte is het volgende naar voren gekomen. De dader is meerdere malen met zijn tong in de mond van uw dochter binnengedrongen. Dit gebeurde bij hem thuis. Uw dochter ging regelmatig op bezoek bij de dader. Nadat u uw dochter en de dader had verboden om nog met elkaar om te gaan, hebben zij alsnog meerdere malen zonder uw medeweten met elkaar afgesproken. Dit heeft onder andere plaatsgevonden in de woning van een vriendinnetje van uw dochter. U heeft voorts opgegeven dat uw dochter aan de dader heeft verklaard dat zij weg zou lopen als zij geen contact meer met de dader mocht hebben. Uit uw aangifte is tevens gebleken dat uw dochter nog steeds (althans op het moment van de aangifte) contact heeft met de dader. Naar het oordeel van de Commissie is niet gebleken dat de dader jegens uw dochter daadwerkelijk geweld heeft gebruikt of met geweld heeft gedreigd of haar bewust in een onvrijwillige afhankelijkheidspositie heeft gebracht, ondanks het leeftijdsverschil van twaalf jaar. De Commissie voegt hieraan toe dat een strafbare gedraging niet altijd een geweldsmisdrijf in de zin van de Wet is. Gelet op het vorenstaande wordt, hoe ingrijpend de gevolgen van het gebeurde ook zijn, niet voldaan aan de in artikel 3 van de Wet gestelde criteria. Een uitkering uit het Schadefonds is daarom niet mogelijk mei 2011 Kenmerk: 89030/AT Mishandeling. 1. Beleid gebitsletsel (i.c. geen ernstig letsel). 2. Littekens niet zodanig ontsierend zijn dat het letsel daardoor moet worden aangemerkt als ernstig. 3. Geen behandeling bij een psychotherapeut of andere gespecialiseerde behandelaar, waardoor psychisch letsel niet aan de hand van objectieve gegevens kan worden beoordeeld. (Bezwaar zie nr. 17) Art. 3 lid 1 Wsg. De Commissie heeft besloten dat u niet in aanmerking komt voor een uitkering. Deze beslissing is gebaseerd op de volgende motivering. Artikel 3 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven (hierna: de wet) bepaalt dat een uitkering kan worden toegekend aan een ieder die door een opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf ernstig letsel heeft opgelopen. Naar vast beleid van de Commissie moeten er objectieve aanwijzingen zijn voor langdurige of blijvend ernstige medische gevolgen. U heeft opgegeven dat u op 2 oktober 2010 te [U.] slachtoffer bent geweest van een mishandeling. Met betrekking tot het gebitsletsel is uit de medische stukken gebleken dat uw bovenste tanden wat zijn afgebroken. In uw aangifte heeft u tevens verklaard dat uw voortanden los zitten. In het algemeen acht de Commissie gebitsletsel geen ernstig letsel omdat de meeste beschadigingen van het gebit zonder verlies van functie kunnen worden hersteld. Als het gebitsletsel echter blijvend en substantiële verzwakking van het gebit tot gevolg heeft en bovendien zichtbaar is dat het gezicht in ingrijpende mate ontsierd wordt, is er mogelijk toch sprake van ernstig letsel in 10

11 de zin van de Wet. Gebitsletsel wordt in ieder geval als ernstig aangemerkt indien één of meer voortanden definitief verloren zijn gegaan. U heeft niet meegedeeld dat er bij u voortanden verloren zijn gegaan. Tevens is niet gebleken van één van de andere hierboven genoemde situaties. Op grond hiervan is de Commissie van mening dat het gebitsletsel dat u heeft opgelopen, niet als ernstig letsel in de zin van de Wet kan worden aangemerkt. Ten aanzien van de blijvende littekens in uw gezicht is aan uw gemachtigde bij brief van 25 maart 2011 gevraagd om daarvan recente foto s op te sturen. Bij brief van 7 april 2011 heeft uw gemachtigde een foto overgelegd. De Commissie is van oordeel dat de littekens niet zodanig ontsierend zijn dat het letsel daardoor moet worden aangemerkt als ernstig in de zin van de Wet. Voorts is het voor de Commissie niet mogelijk om de aard en ernst van uw psychisch letsel aan de hand van objectieve gegevens te beoordelen, nu u hiervoor geen behandeling bij een psychotherapeut of andere gespecialiseerde behandelaar heeft gezocht. Hoewel de Commissie zich kan voorstellen dat het een ingrijpende ervaring voor u is geweest en dat u het letsel als ernstig heeft ervaren, is ook wat betreft het overige door u opgegeven letsel op grond van de ter beschikking staande gegevens niet gebleken dat het langdurig of blijvend ernstige medische gevolgen met zich mee brengt of met zich mee heeft gebracht. Gelet op het voorgaande wordt het door u opgegeven letsel niet als ernstig letsel in de zin van de Wet aangemerkt. Derhalve wordt niet voldaan aan het bovenstaande vereiste. Een uitkering uit het Schadefonds is niet mogelijk. Indien in de toekomst onverhoopt mocht blijken dat de gevolgen van het gebitsletsel dat u op bovengenoemde tijd en plaats is toegebracht, toch ernstiger zijn dan zich nu laat aanzien, dan staat het u vrij zich ter zake opnieuw tot de Commissie wenden. De Commissie zal uw aanvraag dan op basis van de door u overgelegde nieuwe (medische) informatie opnieuw beoordelen mei 2011 Kenmerk: 90033/RK Mishandeling. Medeschuld: korting 50%. Art. 5 Wsg. De Commissie: De Commissie heeft besloten dat u in aanmerking komt voor een uitkering ten bedrage van 1.184,50 [ immaterieel/ 134,50 materieel]. Bij deze uitkering heeft de Commissie een korting van 50 procent wegens medeschuld toegepast. Deze beslissing is gebaseerd op het onderzoek van de Commissie, waaruit aannemelijk is geworden dat u op 4 december 2010 te [H.] slachtoffer bent geworden van een mishandeling. Artikel 5 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven (hierna: de Wet) bepaalt dat een uitkering achterwege blijft, als de toegebrachte schade mede aan het slachtoffer zelf te wijten is. Hiervan is bijvoorbeeld sprake als het slachtoffer zelf als eerste geweld heeft gebruikt, de confrontatie heeft opgezocht of zich in het criminele milieu heeft begeven. U heeft opgegeven dat u op 4 december 2010 te [H.] slachtoffer bent geworden van een mishandeling. U heeft verklaard dat u samen met uw echtgenote en een bevriend echtpaar onderweg naar de schouwburg was. Bij het oversteken werd u bijna geschept door een personenauto. U besloot op het parkeerterrein de bestuurder van de personenauto aan te spreken. In het procesverbaal heeft u verklaard dat u de bestuurder van de auto hardhandig in de kofferbak heeft geduwd. Er is door de bestuurder telefonisch om hulp geroepen. Deze hulp was even later ter plaatse en gewapend met een honkbalknuppel. Er ontstond vervolgens een vechtpartij waarbij u met de honkbalknuppel bent geslagen en door meerdere personen bent geschopt tegen uw hoofd en in uw gezicht. 11

12 Op grond van uw eigen verklaring in het proces verbaal van aangifte acht de Commissie het aannemelijk dat u, na de dader te hebben aangesproken op zijn (rij)gedrag, als eerste bent overgegaan tot het gebruik van fysiek geweld door de bestuurder van de auto op hardhandige wijze in de kofferbak te duwen. Naar het oordeel van de Commissie heeft u zich hierdoor onnodig in een situatie gebracht waarin u rekening kon en moest houden met de mogelijkheid dat (ook) tegen u geweld zou worden gebruikt. De Commissie vindt daarom dat de aan u toegebrachte schade mede aan u zelf te wijten is. De Commissie houdt wel rekening met de verhouding tussen uw eigen rol en het door de dader tegen u gebruikte geweld. Daarom wijst de Commissie uw aanvraag niet volledig af, maar past zij een korting van 50 procent toe op de uitkering juni 2011 Kenmerk: 92254/OD Bedreiging met een mes. Politieambtenaar. Voorliggende voorziening. Art. 6 lid 1 Wsg jo. artt. 54 en 69 lid 3 van het Besluit algemene rechtspositie politie. De Commissie: De Commissie heeft besloten dat u in aanmerking komt voor een uitkering ten bedrage van 1.016,00 [ immaterieel/ 16,- materieel]. Deze beslissing is gebaseerd op het onderzoek van de Commissie, waaruit aannemelijk is geworden dat u op 21 augustus 2010 te [S.] slachtoffer bent geworden van een rechtstreekse bedreiging met een mes. Immateriële schade Bij het bepalen van de hoogte van de uitkering wegens immateriële schade heeft de Commissie rekening gehouden met de aard, de ernst en de gevolgen van toegebrachte letsel en de omstandigheden waaronder het geweldsmisdrijf is gepleegd. Tevens is rekening gehouden met de hoogte van uitkeringen die aan andere aanvragers in vergelijkbare omstandigheden zijn toegekend. Op grond hiervan heeft de Commissie besloten dat u in aanmerking komt voor een uitkering wegens immateriële schade van 1.400,00. Ingevolge artikel 6 lid 1 van de wet Geweldsmisdrijven (hierna: de Wet) wordt geen uitkering toegekend voor schade waarin op andere wijze is of kan worden voorzien. De Wet heeft een karakter van een aanvullende voorziening. De wetgever heeft hiermee beoogd in schrijnende gevallen een tegemoetkoming te verstrekken in de kosten, waarvoor geen andere (financiële) voorzieningen beschikbaar zijn. Voor politieambtenaren die tijdens de uitoefening van hun functie slachtoffer van een misdrijf zijn geworden, bestaat de mogelijkheid de schade op grond van de artikelen 54 en 69 lid 3 van het Besluit algemene rechtspositie politie (Barp) via de werkgever vergoed te krijgen. De overheid heeft met het instellen van bovengenoemde regeling voorzien ineen specifieke vangnetfunctie voor politieambtenaren. Uit de door u overgelegde stukken is gebleken dat u zich heeft gevoegd in de strafzaak en een beroep heeft gedaan op een voorliggende voorziening. Aan [de] dader is een schadevergoedingsmaatregel van 400,00 opgelegd voor immateriële schade. Uit de door overgelegde stukken is gebleken dat u deze vordering door middel van een beroep op artikel 69 lid 3 van de Barp inmiddels heeft gecedeerd aan uw werkgever. Gelet op het bovenstaande is de Commissie van oordeel dat u voor dit deel geen beroep kan doen op het Schadefonds geweldsmisdrijven en beslist dat derhalve 400,00 in mindering zal worden gebracht op de uitkering wegens immateriële schade. Gelet op het voorgaande wordt aan u een bedrag van wegens immateriële schade toegekend. 12

13 11. (bezwaar, enkelvoudige kamer) 1 juli 2011 Kenmerk: 88763/NR Zedenmisdrijf. Indieningstermijn. Misdrijf heeft plaatsgevonden tot en met 1987: art. 7 Wsg (van vóór 1994) kende een indieningstermijn van zes maanden na het misdrijf. Indieningstermijn verstreken. Dan geldt: zo spoedig ingediend als redelijkerwijs kon worden verlangd? Ten tijde van de beschikking gold dan (let op: dit is dus oud beleid): a) Binnen zes maanden nadat slachtoffer over zedenmisdrijf met derden kon praten. b) Binnen zes tot acht weken na bekend worden met Schadefonds. c) Niet eerder in staat wegens psychische klachten: dan moest aanvrager opgenomen zijn (geweest) in een psychiatrische inrichting. Art. 7 Wsg. De Commissie heeft besloten dat uw bezwaar ongegrond is. Bestreden beslissing De Commissie heeft in de door u bestreden beslissing uw aanvraag afgewezen, omdat deze niet binnen de termijn is ingediend. De gronden van uw bezwaar U heeft aangegeven dat u het hier niet mee eens bent. U heeft in het bezwaarschrift gesteld dat de indieningstermijn van 6 maanden en de hantering van het beleid hieromtrent bekend zijn. U heeft in dit verband verder aangegeven dat de informatie over de indieningstermijn nergens te vinden is en dat de termijn van 6 maanden ook niet kent. U bent van oordeel dat de in de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven opgenomen norm van zo spoedig mogelijk als redelijkerwijs mogelijk goed hanteerbaar is, omdat deze wordt ingevuld door de algemene beginselen van redelijkheid en billijkheid en altijd betrekking heeft op de psychische omstandigheden waaronder van een slachtoffer gevraagd wordt een aanvraag in te dienen. U heeft gesteld dat de termijn van 6 maanden wellicht een richtlijn is, maar u neemt aan dat de situatie van de aanvrager altijd de doorslag zal geven. U heeft te kennen gegeven geen gebruik te kunnen maken van de mogelijkheid om gehoord te worden. De Commissie overweegt als volgt. Ingevolge artikel 7 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven (verder: de Wet) die gold voor de wetswijziging van 1994 geldt voor geweldsmisdrijven die voor 1994 hebben plaatsgevonden, een indieningstermijn van 6 maanden na de dag waarop het geweldsmisdrijf is gepleegd. De Wet zoals die gold voor de wetswijziging van 1994, staat niet meer gepubliceerd. Het nog steeds geldende beleid hieromtrent is echter wel gepubliceerd en staat vermeld op internet. Deze indieningstermijn is geen richtlijn, zoals u stelt, maar een vereiste die gesteld is in de Wet zelf. Voor zover uw bezwaargrond betrekking heeft op de publicatie van het beleid en de aard van de indieningstermijn, treft deze derhalve geen grond [doel?]. U heeft verklaard dat het jegens u gepleegde geweldsmisdrijf tot en met 1987 heeft plaatsgevonden. De aanvraag had gelet op het bovenstaande derhalve medio 1988 ingediend moeten zijn. Uw aanvraag is echter op 26 oktober 2010 ingediend. Dit is derhalve niet binnen de termijn. Voor de in de wet gestelde indieningstermijn is beleid geformuleerd. Dit beleid is zo opgesteld dat binnen de in de Wet gestelde eis, tegemoet kan worden gekomen aan de moeilijke situatie waarin aanvragers vaak zitten. Voor zedenmisdrijven is binnen het beleid een verruiming van de termijn gegeven in de zin dat de termijn van zes maanden ingaat op het moment dat het slachtoffer over het gebeurde heeft kunnen praten. Uit de stukken is gebleken dat u in ieder geval vanaf eind februari 1998 in behandeling was bij VSK en blijkbaar heeft u in ieder geval vanaf dat moment over het gebeurde kunnen praten. Dit betekent dus dat de aanvraag in ieder geval uiterlijk in 13

14 augustus 1998 ingediend had moeten zijn. Ook dat is niet gebeurd. Een na afloop van de termijn ingediend verzoek wordt niettemin behandeld, indien blijkt dat het verzoek zo spoedig is ingediend als redelijkerwijs kon worden verlangd. Hiervoor zijn beleidsregels geformuleerd. Als redelijke termijn wordt door de Commissie een termijn van zes tot acht weken gehanteerd. Bij de beoordeling van het criterium zo spoedig als redelijkerwijs kan worden verlangd, is het uiteraard van belang of een aanvrager op de hoogte was van het bestaan van het Schadefonds. Uit het dossier is gebleken dat u in ieder geval eind 2009 door contact met slachtofferhulp Nederland op de hoogte was van het bestaan van het Schadefonds. Gelet op het bovenstaande had uw aanvraag om aan het genoemde criterium te voldoen derhalve eind februari 2010 ingediend moeten zijn. Ook een overschrijding van die termijn kan op zichzelf nog verschoonbaar worden geacht als is gebleken dat een aanvrager psychisch niet in staat was een aanvraag in te dienen en hij voor zijn psychische klachten in behandeling was gedurende deze periode. Dit wordt in de praktijk uitgelegd dat dit alleen geldt als de aanvrager is opgenomen in een psychiatrische inrichting. Er is niet gebleken dat u gedurende de periode waarin u wel bekend was met het Schadefonds en derhalve een aanvraag had kunnen indienen, opgenomen was voor uw psychische klachten. Uw gemachtigde heeft op 23 maart 2011 namelijk laten weten dat u tussen het eerste contact met en de indiening van de aanvraag niet in behandeling was voor uw psychische klachten. Wel werd in deze periode door uw huisarts de medicatie opgevoerd. Voor wat betreft uw argument dat de indiening van de aanvraag ook zo lang geduurd heeft, omdat u het dossier helemaal compleet wilde aanleveren, overweegt de Commissie dat dit volgens vast beleid nooit als verschoonbare reden voor een termijnoverschrijding wordt aangemerkt. Een volledig dossier is namelijk niet een noodzakelijk vereiste voor het in behandeling nemen van een aanvraag. Gelet op het bovenstaande komt de Commissie niet tot een ander oordeel dan in de primaire beslissing reeds is verwoord en verklaart om die reden uw bezwaar ongegrond juli 2011 Kenmerk: 93098/FL Overval. Geen rechtstreeks geweld of bedreiging tegen de dochter. Art. 3 lid 1 Wsg. De Commissie heeft besloten dat uw dochter niet in aanmerking komt voor een uitkering. Deze beslissing is gebaseerd op de volgende motivering. Artikel 3 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven (hierna: de Wet) bepaalt dat een uitkering kan worden toegekend aan een ieder die door een opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf ernstig letsel heeft opgelopen. Er is sprake van een geweldsmisdrijf als er met opzet tegen iemand geweld is gebruikt of met geweld is gedreigd. U heeft opgegeven dat uw dochter op 14 februari 2010 te [M.] slachtoffer is geworden van een diefstal met geweldpleging. U heeft hiervan aangifte gedaan. U heeft verklaard dat u zich op bovengenoemde datum samen met uw dochter in uw cafetaria bevond. Op een gegeven moment kwamen er twee daders binnen. Ze zeiden dat het een overval was. Eén van de daders wees met een mes naar u en klom over de balie. De andere dader nam het geld uit de kassa weg en klom ook over de balie. Vervolgens hebben beide daders de cafetaria verlaten. U heeft verklaard dat uw dochter naar achteren is gevlucht op het moment dat de daders de cafetaria binnenkwamen. 14

15 Op basis van uw verklaring is de Commissie van oordeel dat er geen sprake is van geweld dat rechtsreeks tegen uw dochter is gericht geweest. Hoewel zij zich ten tijde van de overval in de cafetaria bevond, is uit het handelen van de daders niet ondubbelzinnig de wil gebleken om haar (in woord of gebaar) te bedreigen. Uit uw verklaring is niet gebleken dat de daders het mes op uw dochter hebben gericht. Voorts hebben de daders haar ook niet op andere wijze bedreigd of geweld jegens haar gebruikt. Het gegeven dat uw dochter in de cafetaria aanwezig was tijdens de overval, is onvoldoende om een bedreiging jegens haar aan te nemen. Uit het handelen van de daders is gebleken dat het geweld specifiek tegen u als eigenaresse van de cafetaria gericht was om de overval mogelijk te maken. Gelet op het bovenstaande is er naar het oordeel van de Commissie geen sprake van een jegens uw dochter opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf juli 2011 Kenmerk: 90715/AT Herhaaldelijk huiselijk geweld. 1. Geen uitkering voor medische hulp, omdat aanvraagster verwijtbaar onverzekerd was. 2. Vergoeding voor kleding; 70% nieuwwaarde. De Commissie heeft besloten dat u in aanmerking komt voor een uitkering ten bedrage van 3.150,00 [ immaterieel/ 1.050,00 materieel]. Deze beslissing is gebaseerd op het onderzoek van de Commissie, waaruit aannemelijk is geworden dat u in de periode van 1 januari 2008 tot en met 31 december 2009 te [G.] slachtoffer bent geworden van herhaaldelijk huiselijk geweld. U heeft opgegeven dat u kosten heeft gemaakt voor medische hulp en dat de meeste kosten reeds volledig zijn vergoed. Nu deze kosten niet voor uw rekening zijn gekomen, vormen zij derhalve geen schade waarvoor een uitkering uit het Schadefonds kan worden toegekend. Een uitkering hiervoor blijft dan ook achterwege. U heeft echter tevens aangegeven dat u in 2009 in het ziekenhuis opgenomen bent geweest vanwege bij het geweldsmisdrijf opgelopen letsel. U heeft aangegeven dat u destijds geen vaste woon- of verblijfplaats had, geen uitkering ontving en ook geen premie voor ziektekostenverzekering heeft betaald. Sinds 1 januari 2006 geldt de huidige Zorgverzekeringswet (later: Zvw), op grond waarvan een zorgverzekering verplicht is. Met de invoering van de Zvw is elke Nederlands ingezetene verplicht een zorgverzekering af te sluiten. Gelet hierop betrekt de Commissie volgens vast beleid de kosten voor medische hulp van een onverzekerd slachtoffer slechts in haar uitkering indien is gebleken dat het slachtoffer niet verwijtbaar onverzekerd is. De Commissie merkt over de door u opgegeven reden op dat het niet onmogelijk is een zorgverzekering af te sluiten indien een persoon geen vaste woon- of verblijfplaats heeft. Degene die een verzekering wenst dient aan te kunnen tonen in Nederland te verblijven. In dat geval kan een verzekering worden afgesloten. Gelet op op het voorgaande vindt de Commissie het verwijtbaar dat u ten tijde van het misdrijf geen zorgverzekering had. Een uitkering hiervoor blijft achterwege. kleding en/of stomerij 175,00 U heeft opgegeven dat uw kleding tijdens de geweldsmisdrijven diverse malen is vernield. U heeft een bedrag van 250,00 genoemd. Volgens vast beleid van de Commissie wordt maximaal 70% van de opgegeven (nieuw)waarde toegekend. medische hulp 0,

16 14a. (brief: CJIB- Bestandsvergelijking) 5 augustus 2011 Kenmerk: 87389/RP Schadevergoedingsmaatregel aan de dader opgelegd. Het CJIB maakt geïncasseerd geld over aan het Schadefonds, omdat slachtoffer eerder een uitkering van het fonds heeft ontvangen. Tevens moet slachtoffer 4,46 terugbetalen van 15 die door dader aan slachtoffer is betaald. (Zie nr. 14b) Art. 6 Wsg. Mededeling Ingevolge artikel 6 lid 1 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven wordt geen uitkering toegekend voor schade waarin op andere wijze is of kan worden voorzien. Uit onderzoek is gebleken dat aan de dader een schadevergoedingsmaatregel is opgelegd van 1.025,74. Uit het schadeonderbouwingsformulier is gebleken dat dit bedrag voor 25,74 ziet op de materiële schade en voor 1.000,00 op de immateriële schade. Tevens is gebleken dat de dader hiervan tot op heden 15,00 aan u heeft betaald. De Commissie heeft op 30 augustus 2010 aan u een bedrag van 1.439,00 toegekend. Dit bedrag heeft voor 1.400,00 betrekking op de immateriële schade en voor 38,00 op de materiële schade. Het uitgangspunt bij een verrekening is dat alleen bedragen kunnen worden verrekend waarvan kan worden aangenomen dat deze (gedeeltelijk) door de dader worden vergoed en betrekking hebben op schade waarvoor een uitkering uit het Schadefonds is toegekend. In uw geval betekent dit dat er een overlap is ter hoogte van 1.015,20 ter zake van de immateriële schade ( 1.000,00) en de reiskosten ( 15,20). Nu is gebleken dat het te ontvangen bedrag van de dader deels betrekking heeft op hetzelfde schadebedrag als waarvoor u bij beslissing van 30 augustus 2010 een uitkering uit het Schadefonds heeft ontvangen, zal het Centraal Justitieel Incasso Bureau daarom een gedeelte van het te ontvangen bedrag van de dader, niet naar u overmaken, maar naar het Schadefonds Geweldsmisdrijven. Het bovenstaande betekent feitelijk dat het nog door de dader te betalen bedrag van 1.010,74 naar het Schadefonds zal worden overgemaakt. Tevens moet u van de reeds ontvangen 15,00 een bedrag van 4,46 terugbetalen aan het Schadefonds. Hierover ontvangt u een aparte beslissing. 14b. (beschikking: verrekening achteraf) 5 augustus 2011 Kenmerk: 87389/RP Verrekening met schadevergoedingsmaatregel, waardoor slachtoffer nog 4,46 aan het Schadefonds moet terugbetalen. Art. 6 Wsg. U heeft op 16 augustus 2010 een aanvraag ingediend voor een uitkering uit het Schadefonds Geweldsmisdrijven. De Commissie heeft hier op 30 augustus 2010 een beslissing genomen. Aan u is een bedrag van 1.438,00 toegekend. Uit het onderzoek van de Commissie is gebleken dat u van de daders inmiddels een bedrag van 15,00 heeft ontvangen. De Commissie heeft een beslissing genomen op basis van deze informatie. Ingevolge artikel 6 lid 1 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven wordt geen uitkering toegekend voor schade waarin op andere wijze is of kan worden voorzien. Uit onderzoek is gebleken dat aan de dader een schadevergoedingsmaatregel is opgelegd van 1.025,74. Uit het schadeonderbouwingsformulier is gebleken dat dit bedrag voor 25,74 ziet op de materiële schade en voor 1.000,00 op de imma- 16

17 teriële schade. Tevens is gebleken dat de dader hiervan tot op heden 15,00 aan u heeft betaald. De Commissie heeft op 30 augustus 2010 aan u een bedrag van 1.439,00 toegekend. Dit bedrag heeft voor 1.400,00 betrekking op de immateriële schade en voor 38,00 op de materiële schade. Het uitgangspunt bij een verrekening is dat alleen bedragen kunnen worden verrekend waarvan kan worden aangenomen dat deze (gedeeltelijk) door de dader worden vergoed en betrekking hebben op schade waarvoor een uitkering uit het Schadefonds is toegekend. In uw geval betekent dit dat er een overlap is ter hoogte van 1.015,20 ter zake van de immateriële schade ( 1.000,00) en de reiskosten ( 15,20). Naar het oordeel van de Commissie is met bovengenoemde betaling van de dader ook in de voor uitkering vatbare letselschade voorzien. Er is u eerder medegedeeld dat het nog te ontvangen bedrag van de dader ten bedrage van 1.010,74 rechtstreeks naar het Schadefonds wordt overgemaakt. Gelet op het voorgaande dient u daarom van het reeds ontvangen bedrag nog 4,46 terug te betalen augustus 2011 Kenmerk: 90213/AS Overval. Geen opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf gepleegd jegens aanvrager. Art. 3 lid 1 Wsg. De Commissie: De Commissie heeft besloten dat u niet in aanmerking komt voor een uitkering. Deze beslissing is gebaseerd op de volgende motivering. U heeft opgegeven dat u op 10 juli 2010 te [O.] slachtoffer bent geworden van een gewapende overval. U heeft bij de politie een verklaring als getuige afgelegd. U heeft verklaard dat u een persoon met een helm voorbij de counterbalie zag lopen. U herkende deze persoon als overvaller van een foto die u was getoond naar aanleiding van een overval op een supermarkt. U heeft vervolgens de alarmknop ingedrukt en de code voor een overval omgeroepen. U heeft verder verklaard dat u tijdens de overval in het magazijn was en niets heeft gezien van de overval. Uit uw verklaring is niet gebleken dat de overvaller geweld jegens u heeft gebruikt, met geweld jegens u heeft gedreigd of anderszins op een gewelddadige wijze contact met u heeft gemakt. Naar het oordeel van de Commissie is jegens u geen opzettelijk gepleegd geweldsmisdrijf gepleegd. Gelet op het vorenstaande zal, hoe ingrijpend de gevolgen van het incident ook zijn, op grond van de Wet een uitkering uit het Schadefonds niet mogelijk zijn september 2011 Kenmerk: 93057/RP Overval in woning. 1. Reiskosten, waaronder naar Slachtofferhulp Nederland. 2. Beveiligingskosten. De Commissie heeft besloten dat u in aanmerking komt voor een uitkering ten bedrage van 857,00 [ 550,00 immaterieel/ 307,00 materieel]. Deze beslissing is gebaseerd op het onderzoek van de Commissie, waaruit aannemelijk is geworden dat u op 15 juni 2011 te [M.] slachtoffer bent geworden van een overval in uw woning. reizen en vervoer 10,

18 U heeft opgegeven dat u kosten heeft gemaakt voor bezoeken aan Slachtofferhulp Nederland, uw huisarts en het politiebureau. Het bovengenoemde bedrag is conform het door u opgegeven schadebedrag. verhuizing/beveiliging 297,00 U heeft opgegeven dat u beveiligingskosten bedrage van 29[7],00 heeft gemaakt. U heeft ter onderbouwing hiervan bewijsstukken overlegd. De Commissie kent u een uitkering toe voor de gemaakte kosten, zoals deze zijn gebleken uit bijgevoegde bewijsstukken. 17. (bezwaar, meervoudige kamer) 7 oktober 2011 Kenmerk: 86619/DW 1. Gebitsletsel 2. Geen (BIG-geregistreerde) behandelaar voor psychisch letsel. Geen objectieve informatie op basis waarvan de aard en ernst van het psychisch letsel kan worden beoordeeld. 3. Litteken is i..c ernstig letsel omdat het de mimiek beïnvloed. 4. Kosten vervanging sloten toegekend, omdat sleutels bij mishandeling zijn kwijtgeraakt. (Zie voor eerste aanleg: nr. 8) Art. 3 lid 1 Wsg. De Commissie verklaart uw bezwaar gegrond voor zover dit betrekking heeft op uw argument in zake het litteken en herroept de bestreden beslissing op dit onderdeel. Uw overige bezwaren met betrekking tot het door u opgelopen letsel acht de Commissie niet gegrond. U komt in aanmerking voor een uitkering ten bedrage van 704,00 ( 550 immaterieel/ 154 materieel]. Bestreden beslissing De Commissie heeft in de door u bestreden beslissing uw aanvraag afgewezen op grond van het oordeel dat het aan u toegebrachte letsel noch naar zijn aard, noch naar de gevolgen kan worden aangemerkt als ernstig letsel in de zin van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven. Met betrekking tot het gebitsletsel overweegt de Commissie als volgt. Volgens vast beleid van de Commissie wordt gebitsletsel als ernstig letsel aangenomen indien er frontale elementen definitief verloren zijn gegaan of indien het gebitsletsel een blijvende en substantiële verzwakking van het gebit tot gevolg heeft en bovendien zichtbaar is dat het gezicht in ingrijpende mate ontsierd wordt door het gebitsletsel. U heeft duidelijk vermeld dat bij u geen frontale elementen verloren zijn gegaan. U heeft verder niet vermeld dat er sprake is van één van de andere omstandigheden op basis waarvan het gebitsletsel als ernstig aangemerkt zou kunnen worden. Het rapport van uw tandarts aangaande het herstelproces is niet door de Schadefonds ontvangen. Uw argument dat indien u een slechte tandarts zou hebben gehad er wel frontale elementen verloren zouden zijn gegaan en u op basis daarvan wel in aanmerking was gekomen voor een uitkering, acht de Commissie niet steekhoudend. De Commissie gaat uit van de feitelijke situatie en niet van een situatie zoals die had kunnen zijn indien er andere omstandigheden zouden zijn geweest. Het door u opgegeven gebitsletsel wordt ook in bezwaar niet als ernstig in de zin van artikel 3 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven (verder: de Wet) aangemerkt. Ten aanzien van het psychische letsel merkt de Commissie op dat er objectieve aanwijzingen dienen te zijn voor ernstig psychisch letsel. Volgens vast beleid kunnen deze objectieve aanwijzingen alleen verkregen worden indien het slachtoffer in behandeling is voor het psychische letsel bij een BIG-geregistreerd behandelaar. U heeft aangegeven dat u (nog) niet in behandeling bent voor psychisch letsel. De Commissie heeft aangegeven dat geen objectieve informatie op basis waarvan zij de aard en ernst van het door u opgegeven psychisch letsel kan beoordelen. Gelet hierop kan het door u opgegeven psychische letsel niet als ernstig letsel in de zin van de Wet worden aangemerkt. 18

19 Aangaande het door u opgelopen litteken heeft de medisch adviseur van de Commissie uw plastisch chirurg benaderd. Hij heeft onder meer vermeld dat de oorspronkelijke wond fraai is genezen en dat van een operatie geen beter resultaat is te verwachten. De medisch adviseur is van mening dat het litteken als ernstig letsel moet worden aangemerkt, omdat het litteken de mimiek beïnvloedt. De Commissie neemt dit advies van haar medisch adviseur over en is van oordeel dat het litteken als ernstig letsel in de zin van de Wet aangemerkt kan worden. tandheelkundige hulp 154,00 U heeft op het aanvraagformulier aangegeven dat u kosten heeft gemaakt voor tandheelkundige hulp en dat de verzekering een gedeelte van de kosten heeft gedekt. U heeft één rekening overgelegd voor een bedrag dat onder het maximumbedrag ligt dat volgens uw eigen opgave door de verzekering wordt gedekt. U heeft niet opgegeven dat van de tandartsnota een bedrag voor eigen rekening is gekomen. Gelet hierop gaat de Commissie ervan uit dat thans nog geen kosten voor tandheelkundige hulp voor uw rekening zijn gekomen. Tevens heeft u aangegeven dat u nog verwacht kosten te maken voor tandheelkundige hulp. U heeft een begroting overgelegd. Het is vast beleid van de Commissie dat alleen reeds gemaakt kosten voor uitkering in aanmerking komen en er wordt derhalve nooit een uitkering toegekend op basis van een begroting. Als u in de toekomst kosten voor tandheelkundige hulp maakt en deze in direct causaal verband staan met het geweldsmisdrijf opgelopen letsel en deze kosten niet (geheel) gedekt worden door uw verzekering, kunt u hiervoor een aanvullende aanvraag indienen. overig U heeft opgegeven dat u kosten heeft gemaakt voor het vervangen van uw sloten, omdat bij de mishandeling uw sleutels kwijt zijn geraakt. Hoewel deze schade misdrijfschade betreft en de Commissie alleen een uitkering doet voor letselschade, kent de Commissie u deze kosten toch toe, omdat zij van oordeel is dat een woning een veilige plek dient te zijn en dit minder het geval is indien sleutels bij een geweldsmisdrijf kwijt zijn geraakt en de verdachte op de hoogte kan zijn van het woonadres van het slachtoffer. Het bovengenoemde bedrag is conform het door u opgegeven bedrag oktober 2011 Kenmerk: 92091/OD Zedenmisdrijf. Indieningstermijn. Seksueel misbruik heeft plaatsgevonden tot en met 1989: art. 7 Wsg (van vóór 1994) kende een indieningstermijn van zes maanden na het misdrijf. Indieningstermijn verstreken. Dan geldt: zo spoedig ingediend als redelijkerwijs kon worden verlangd? Ten tijde van de beschikking werd aangehouden: a) Binnen zes maanden nadat slachtoffer over zedenmisdrijf met derden kon praten. b) Binnen drie maanden na bekend worden met Schadefonds. Art. 7 Wsg. De Commissie heeft in de door u bestreden beslissing uw aanvraag afgewezen, omdat deze niet binnen de termijn is ingediend. Dit betekent dat de Commissie niet is toegekomen aan de inhoudelijke behandeling van uw aanvraag. Deze beslissing is gebaseerd op de volgende motivering. Aanvragen die betrekking hebben op geweldsmisdrijven gepleegd vóór 1 januari 1994 moeten op grond van artikel 7 lid 1 van de Wet Schadefonds Geweldsmisdrijven worden ingediend binnen zes maanden na de dag waarop het geweldsmisdrijf is gepleegd. U heeft opgegeven dat u in de periode van 1 januari 1988 tot en met 31 december 1989 te [V.] slachtoffer bent geworden van seksueel misbruik. Uw aanvraag is niet 19

20 binnen de termijn van zes maanden ingediend. In het geval van een zedenmisdrijf kan de aanvraag die niet binnen de wettelijke termijn is ingediend, toch in behandeling worden genomen als het slachtoffer de aanvraag heeft gedaan binnen zes maanden nadat zij in staat was met derden over het gebeurde te praten. Uit het door u meegestuurde behandeloverzicht van uw EMDR-therapie blijkt dat u op 23 mei 2008 hulp heeft gezocht en daarna voor het eerst met derden (uw psychotherapeut) over het zedenmisdrijf heeft gesproken. De termijnoverschrijding is, nu uw aanvraag op 19 april 2011 is ontvangen, niet verschoonbaar. Wanneer een aanvraag niet binnen de wettelijke termijn is ingediend, kan deze toch inhoudelijk worden behandeld als blijkt dat deze zo spoedig als redelijkerwijs mogelijk is ingediend. Als reden voor te late indiening van uw aanvraag heeft u opgegeven dat u niet op de hoogte was van het bestaan van het Schadefonds. Uit het intakeverslag van blijkt dat u op 10 december 2010 door Slachtofferhulp op de hoogte bent gesteld van het bestaan van het schadefonds. Tussen dit intakegesprek met Slachtofferhulp en het indienen van de aanvraag zit een periode van ruim vier maanden. Een aanvraag wordt alsnog inhoudelijk beoordeeld las de aanvraag binnen drie maanden na het bekend worden met het Schadefonds is ingediend. De Commissie komt daarom niet toe aan de inhoudelijke beoordeling van uw aanvraag. 19. (bezwaar, enkelvoudige kamer) 13 december 2011 Kenmerk: 86619/DW Overgangsbeleid affectieschade. Dit beleid is 26 april 2011 in werking getreden en geldt (tot 1 januari 2012) voor alle aanvragen die op die datum in behandeling waren of na deze datum zijn ingediend. In zaken die op 26 april reeds onherroepelijk waren afgedaan, kan volgens het vastgestelde beleid van de Commissie niet met een (herhaalde) aanvraag een beroep worden gedaan op deze nieuwe beleidsregels. Uitzondering omdat strikte toepassing van het beleid een voor u onevenredig nadeel oplevert voor aanvrager. Art. 3 Wsg jo. art. 4 lid 1 Wsg. De Commissie verklaart uw bezwaar gegrond en herroept de bestreden beslissing. Dit betekent dat u in aanmerking komt voor een uitkering ten bedrage van 4.150,00. Bestreden beslissing De Commissie heeft in de door u bestreden beslissing uw aanvraag voor een uitkering wegens immateriële schade [affectieschade - red.] afgewezen, omdat op grond van het huidige beleid uitsluitend een dergelijke uitkering aan nabestaanden kan worden gedaan als de aanvraag op 26 april 2011 nog niet onherroepelijk is afgedaan. De gronden van uw bezwaar U heeft aangegeven dat u het niet eens bent met deze beslissing. De aanvraag van familieleden werd niet afgewezen, omdat zij niet waren belast met de uitvaart. U vindt dit een enorme ontkenning van uw leed. Uw aanvraag zou als een nieuwe aanvraag moeten worden beschouwd, omdat uw aanvraag betrekking heeft op uw eigen slachtofferschap. Daarnaast vindt u dat uw dossier technisch gezien nog niet is afgesloten, omdat in de beslissing van 24 november 2010 is bepaald dat er nog een aanvullend verzoek voor reiskosten kan worden ingediend. Op 23 november 2011 werd een aanvulling op uw bezwaarschrift ontvangen. U heeft hierin aangevoerd dat de kans op verdeeldheid binnen families groot is door toepassing van het huidige beleid. Dat kan niet de bedoeling zijn geweest van het nieuwe beleid. Als het Schadefonds achter haar beleid blijft staan, dan kan wat u betreft de uitkering voor affectieschade beter worden afgeschaft in gevallen waarin één familielid al een aanvraag voor materiële schade heeft gehad. 20