GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) /... VAN DE COMMISSIE. van

Transcriptie

1 EUROPESE COMMISSIE Brussel, C(2019) 1644 final GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) /... VAN DE COMMISSIE van tot aanvulling van Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad wat betreft de door de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie aangenomen maatregelen voor de monitoring, rapportage en verificatie van luchtvaartemissies ter uitvoering van een wereldwijde marktgebaseerde maatregel (Voor de EER relevante tekst) NL NL

2 TOELICHTING 1. ACHTERGROND VAN DE GEDELEGEERDE HANDELING De Unie en de lidstaten zijn grote voorstanders van de intentie van de ICAO om een wereldwijde marktgebaseerde maatregel voor de internationale luchtvaart wereldwijd in werking te doen treden als bijdrage tot de aanpak van klimaatverandering. Dit wordt onderstreept door het feit dat het Europees Parlement en de Raad het EUemissiehandelssysteem (EU-ETS) drie keer hebben gewijzigd om het voor de ICAO makkelijker te maken vooruitgang te boeken met de wereldwijde marktgebaseerde maatregel, alsook door de aanzienlijke financiële en deskundige bijdragen die de Unie en haar lidstaten 1 de afgelopen zes jaar aan het ICAO-secretariaat hebben geleverd om de ICAO te helpen slagen. De Unie is een van de eerste rechtsgebieden om juridisch bindende wettelijke bepalingen vast te stellen met het oog op de uitvoering van de ICAO-regeling "Corsia", onder meer door middel van deze gedelegeerde handeling; naar verwachting zullen andere landen ook dergelijke binnenlandse regelingen instellen. Alle economische sectoren moeten een bijdrage leveren aan de aanpak van de klimaatverandering. Het is belangrijk voor broeikasgasemissies een prijs vast te stellen om de markt in goede banen te leiden en kosteneffectieve emissiereducties te realiseren. Het EU- ETS is sinds 2005 de hoeksteen van het klimaatbeleid van de Europese Unie en is een belangrijk instrument voor het aanzienlijk verminderen van broeikasgasemissies, in overeenstemming met de verbintenis die de Unie in het kader van de Overeenkomst van Parijs is aangegaan en die tot doel heeft de temperatuurstijging te beperken tot ruim onder de 2 C, en indien mogelijk tot 1,5 C. Het in het EU-ETS opnemen van vluchten binnen Europa heeft tussen 2012 en 2018 ongeveer 100 miljoen ton CO 2 -reducties/compensaties opgeleverd 2. De EU-ETS-richtlijn is in 2017 herzien om op gepaste wijze bij te dragen tot de klimaats- en energiedoelstellingen voor en in voorbereiding op de uitvoering van de ICAOregeling 4. Er wordt gewerkt aan wetgeving van de Unie om de ICAO-regeling in twee stappen ten uitvoer te leggen. Ten eerste worden passende bepalingen opgenomen in drie onderdelen van de uitvoerings- en gedelegeerde wetgeving: deze gedelegeerde handeling, de uitvoeringsverordening van de Commissie inzake de monitoring en rapportage van de emissies van broeikasgassen 5, en de uitvoeringsverordening van de Commissie inzake de Dit omvat onder meer financiële steun ten bedrage van meer dan 15 miljoen EUR voor projecten voor capaciteitsopbouw van de EU in ontwikkelingslanden; de tijd die het personeel van de Commissie, het EASA en van Eurocontrol heeft gewijd aan werkzaamheden van de ICAO; intensieve betrokkenheid van deskundigen van de overheid en het bedrijfsleven; en de detachering van personeel bij het ICAO-secretariaat. Zie voor meer informatie het algemeen Europees deel van het "ICAO State Action Plan" van Oostenrijk voor emissiereducties op pdf, blz Richtlijn (EU) 2018/410 van het Europees Parlement en de Raad van 14 maart 2018 tot wijziging van Richtlijn 2003/87/EG ter bevordering van kosteneffectieve emissiereducties en koolstofarme investeringen en van Besluit (EU) 2015/1814 (PB L 76, , blz. 3). Verordening (EU) 2017/2392 van het Europees Parlement en de Raad van 13 december 2017 tot wijziging van Richtlijn 2003/87/EG om de huidige beperkingen van het toepassingsgebied voor luchtvaartactiviteiten voort te zetten en de tenuitvoerlegging van een wereldwijde marktgebaseerde maatregel vanaf 2021 voor te bereiden (PB L 350 van , blz. 7). Uitvoeringsverordening (EU) 2018/2066 van de Commissie van 19 december 2018 inzake de monitoring en rapportage van de emissies van broeikasgassen overeenkomstig Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 601/2012 van de Commissie (PB L 334 van , blz. 1). NL 1 NL

3 verificatie van gegevens en de accreditatie van verificateurs 6. De tweede stap is vastgelegd in artikel 28 ter van de richtlijn en betreft wijzigingen van het EU-ETS door het Europees Parlement en de Raad via de gewone wetgevingsprocedure. Naast de vaststelling van deze gedelegeerde handeling zijn zowel de verordening van de Commissie inzake de monitoring en rapportage (MRV) en de uitvoeringsverordening van de Commissie inzake de verificatie van broeikasgasemissie- en tonkilometerverslagen en de accreditatie van verificateurs (AVR) herzien om rekening te houden met de monitoring-, rapportage- en verificatiebepalingen van de normen en aanbevolen praktijken (SARP). De EU heeft sinds 2010 ervaring met het monitoren, rapporteren en verifiëren van luchtvaartemissies in het kader van de EU-ETS-richtlijn, en de bepalingen van de ICAO-regeling en deze twee verordeningen lijken redelijk veel op elkaar. Wat betreft het klein aantal resterende verschillen die door de uitvoeringsbevoegdheden uit hoofde van de richtlijn kunnen worden weggenomen: deze zijn tegelijkertijd met de vaststelling van deze gedelegeerde handeling weggenomen, en zijn op 1 januari 2018 van kracht geworden. Op grond van artikel 28 quater van Richtlijn 2003/87/EG moet de Commissie bepalingen vaststellen voor de passende monitoring, rapportage en verificatie van de emissies met het oog op de tenuitvoerlegging van de wereldwijde marktgebaseerde maatregel van de ICAO voor alle routes die eronder vallen. Deze moeten zijn gestoeld op de relevante instrumenten die in het kader van de ICAO zijn goedgekeurd, moeten verstoring van de mededinging voorkomen en moeten stroken met de beginselen van het EU-ETS voor toezicht en verslaglegging. Emissieverslagen moeten worden geverifieerd overeenkomstig de verificatiebeginselen en -criteria van de EU-ETS-richtlijn. De gedelegeerde handeling vormt een aanvulling op de rapportage uit hoofde van bovenstaande verordeningen met betrekking tot vluchten en operaties die momenteel niet onder de EU-ETS-richtlijn vallen (bv. vluchten tussen de EER en derde landen, vluchten tussen de EER en verschillende andere regio s, en vluchten uitsluitend tussen derde landen of tussen derde landen en overzeese onderhorigheden of gebiedsdelen). Aangezien een aantal vliegtuigexploitanten geverifieerde emissies hebben gemeld van vluchten naar, van en tussen luchtvaartterreinen gelegen in de Europese Economische Ruimte (EER), met inbegrip van haar ultraperifere gebieden, onderhorigheden en gebiedsdelen, bestaan er al modellen voor het rapporteren van deze emissies; deze modellen zullen worden bijgewerkt voor gebruik met betrekking tot de bredere emissiegegevens die relevant zijn voor de ICAO-regeling. In tegenstelling tot de verordeningen inzake monitoring, rapportage, verificatie en accreditatie is deze gedelegeerde handeling uitsluitend bedoeld voor de verstrekking van informatie aan het ICAO-secretariaat. Hierbij wordt zoveel mogelijk gebruikgemaakt van bestaande regels en kaders om de administratieve lasten voor vliegtuigexploitanten, verificateurs en andere belanghebbenden tot een minimum te beperken, en wordt gespecificeerd hoe de overeenkomstig de verordeningen inzake monitoring, rapportage, verificatie en accreditatie opgegeven informatie aan het ICAO-secretariaat zal worden doorgegeven. De tweede stap is vastgelegd in artikel 28 ter, leden 1 tot en met 3, van de richtlijn, en betreft wijzigingen van het EU-ETS die alleen door het Europees Parlement en de Raad via de gewone wetgevingsprocedure kunnen worden aangebracht. De Commissie moet verslag uitbrengen aan het Europees Parlement en de Raad over de voortgang van de ICAOonderhandelingen. Dit heeft met name betrekking op de relevante internationale 6 Uitvoeringsverordening (EU) 2018/2067 van de Commissie van 19 december 2018 inzake de verificatie van gegevens en de accreditatie van verificateurs krachtens Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 334 van , blz. 94). NL 2 NL

4 instrumenten 7, de door de Raad goedgekeurde aanbevelingen, de instelling van een mondiaal register, binnenlandse maatregelen die door derde landen worden genomen om de wereldwijde marktgebaseerde maatregel ten uitvoer te leggen, de gevolgen van voorbehouden door derde landen en andere relevante internationale ontwikkelingen en toepasselijke instrumenten. In overeenstemming met de mondiale inventarisatie van het UNFCCC brengt de Commissie tevens verslag uit over de inspanningen ter verwezenlijking van het ambitieuze langetermijndoel van de luchtvaartsector om de CO 2 -emissies van de luchtvaart te halveren ten opzichte van de niveaus van De Commissie zal een verslag voorleggen aan het Europees Parlement en de Raad waarin zij zal nagaan hoe deze instrumenten kunnen worden uitgevoerd via een herziening van de EU-ETS-richtlijn, met inachtneming van de regels die van toepassing zijn op vluchten binnen de EER. In het verslag wordt tevens de ambitie en de algemene milieu-integriteit van de wereldwijde marktgebaseerde maatregel onderzocht, de mate van algemene ambitie met betrekking tot de doelstellingen van de Overeenkomst van Parijs, het participatieniveau, de afdwingbaarheid ervan, de transparantie, de sancties voor niet-naleving, de processen voor inbreng van het publiek, de kwaliteit van de compensatiecredits, de monitoring, rapportage en verificatie van de emissies, de registers, de verantwoordingsplicht alsook de regels voor het gebruik van biobrandstoffen. De Commissie kan het in lid 2 van dit artikel genoemde verslag vergezeld doen gaan van een voorstel aan het Europees Parlement en de Raad tot wijziging, schrapping, verlenging of vervanging van de afwijkingen waarin artikel 28 bis van de EU-ETS-richtlijn voorziet, zulks in overeenstemming met de toezegging inzake reductie van broeikasgasemissies die de Unie voor 2030 voor de hele economie heeft gedaan met het doel om de milieu-integriteit en doeltreffendheid van de klimaatactie van de Unie in stand te houden. De richtlijn maakt ook duidelijk dat in het verslag zal worden nagegaan of de rechtsgrondslag voor deze gedelegeerde handeling 9 moet worden herzien. Richtlijn 2003/87/EG is van toepassing ongeacht de nationaliteit van de exploitant van de luchtvaartmaatschappij en heeft in beginsel betrekking op vluchten die vertrekken van of aankomen op een luchtvaartterrein dat gelegen is op het grondgebied van een lidstaat. Artikel 28 bis voorziet in vrijstelling van emissies van vluchten naar en van luchtvaartterreinen gelegen in landen buiten de EER in elk kalenderjaar tot De gelijke behandeling van vliegtuigexploitanten op routes is van vitaal belang om concurrentieverstoringen te voorkomen en wordt in de ICAO-resolutie van 2016 ook als belangrijk punt aangemerkt. Er zijn meer dan 500 vliegtuigexploitanten, waaronder meer dan 100 commerciële vliegtuigexploitanten die buiten de EER gevestigd zijn, die vluchten uitvoeren binnen de EER; de naleving daarvan is zeer hoog. Het toepassingsgebied van Richtlijn 2003/87/EG kan alleen door het Europees Parlement en de Raad worden gewijzigd 10. In deze gedelegeerde handeling wordt gelijke behandeling overeenkomstig artikel 28 quater van de EU-ETS-richtlijn toegepast. De Commissie zal alleen de in het kader van de ICAOregeling verwachte vluchtinformatie bij het secretariaat van de ICAO indienen; vliegtuigexploitanten met aanzienlijke emissies in alle andere landen dienen hun emissies door andere landen bij het ICAO-secretariaat in te laten dienen. Het is in het eigen belang van Zie de studie van de Commissie over mogelijke juridische regelingen voor de tenuitvoerlegging van een wereldwijde marktgebaseerde maatregel voor de emissies van de internationale luchtvaart op Zie overweging 11 van Verordening (EU) 2017/2392 van de Raad van 13 december Zie artikel 28 ter, lid 2, van Verordening (EU) 2017/2392 van de Raad van 13 december Behoudens het bepaalde in de gedelegeerde handeling overeenkomstig artikel 25 bis van Richtlijn 2003/87/EG. NL 3 NL

5 vliegtuigexploitanten om hun emissiegegevens voor internationale vluchten 11 in 2019 en 2020 te rapporteren, omdat die emissies in mindering worden gebracht op de emissies die zij later zullen moeten compenseren. In geval van niet-melding voorzien de SARP in het gebruik van andere informatiebronnen om tekorten aan te vullen. 2. RAADPLEGING VOORAFGAAND AAN DE AANNEMING VAN DE HANDELING Op 13 juli 2018 vond een bijeenkomst plaats van belanghebbenden in het kader van de deskundigengroep klimaatverandering, waaraan vertegenwoordigers van de industrie, het maatschappelijk middenveld en de lidstaten deelnamen. Een tweede bijeenkomst vond plaats op 3 december 2018, vóór de vaststelling van de gedelegeerde handeling; daarin werd de tekst van de gedelegeerde handeling en de bredere context van de uitvoeringsregels voor monitoring, rapportage, verificatie en accreditatie van het EU-ETS onderzocht. Daarnaast werd ook op het portaal voor betere regelgeving gedurende vier weken, van 28 november tot en met 26 december 2018, online feedback verzameld over de tekst van de gedelegeerde verordening. Er werden vijf bijdragen geleverd door verenigingen van luchtvaartmaatschappijen. Na goedkeuring zal de gedelegeerde handeling gedurende een periode van twee maanden door het Europees Parlement en de Raad worden getoetst. 3. JURIDISCHE ELEMENTEN VAN DE GEDELEGEERDE HANDELING Het toepassingsgebied van de gedelegeerde handeling wordt bepaald door de herziene EU- ETS-richtlijn. Een verordening wordt als het passende instrument beschouwd. Zoals hierboven uiteengezet, is het in het belang van vliegtuigexploitanten om deze verordening te volgen met het oog op de vaststelling van de initiële emissiereferentiewaarde in het kader van de ICAO-regeling. Artikel 1 In dit artikel wordt bepaald welke vliegtuigexploitanten aan deze verordening onderworpen zijn en worden bepaalde typen niet-commerciële vluchten vrijgesteld. Artikel 2 In de leden 1 en 2 van dit artikel worden de aanvullende geverifieerde emissiegegevens vastgesteld die vliegtuigexploitanten moeten rapporteren ter aanvulling van de reeds geverifieerde emissies die krachtens de MRV zijn gerapporteerd. De rapportage van de emissies in het kader van de MRV en van deze leden is verplicht; niet-naleving hiervan kan aanleiding geven tot een handhavingsprocedure overeenkomstig artikel 16 van de EU-ETSrichtlijn. De eerste categorie aanvullende informatie over emissies is te vinden in lid 1, onder a), en betreft vluchten tussen luchtvaartterreinen in de EER en luchtvaartterreinen in derde landen (bv. Parijs-Marrakesh). De tweede categorie aanvullende informatie over emissies, in lid 1, onder b), heeft betrekking op vluchten tussen luchtvaartterreinen in de EER en luchtvaartterreinen in ultraperifere gebieden van andere lidstaten van de EER (bv. Dublin-Lanzarote), en in onderhorigheden of 11 Internationale vluchten vertegenwoordigen ongeveer 60 % van de wereldwijde luchtvaartemissies, terwijl de resterende 40 % betrekking heeft op binnenlandse vluchten. Het mandaat van de ICAO geldt niet voor de binnenlandse luchtvaart, zie NL 4 NL

6 gebiedsdelen van die lidstaten 12 (bv. Ierland en Groenland). Er zij op gewezen dat binnenlandse vluchten zoals Madrid-Lanzarote niet onder de ICAO-regeling vallen en dus geen deel uitmaken van deze gedelegeerde handeling. De derde categorie aanvullende informatie over emissies, in lid 1, onder c), heeft betrekking op vluchten tussen luchtvaartterreinen in ultraperifere gebieden, onderhorigheden of gebiedsdelen van EER-lidstaten en luchtvaartterreinen in derde landen, of onderhorigheden of gebiedsdelen van andere lidstaten (bv. Groenland-Canada). In lid 2 wordt verduidelijkt dat de vereisten van lid 1 ook van toepassing zijn op vliegtuigexploitanten die gedurende periodes van drie opeenvolgende perioden van vier maanden minder dan 243 vluchten uitvoeren die vertrekken uit of aankomen op een luchtvaartterrein dat gelegen is op het grondgebied van een lidstaat (zie bijlage 1, activiteit "luchtvaart", punt j), bij Richtlijn 2003/87/EG). Lid 3 heeft betrekking op de rapportage van geverifieerde emissiegegevens voor vluchten tussen luchtvaartterreinen die gelegen zijn in twee verschillende derde landen, d.w.z. tussen luchtvaartterreinen buiten de EER en luchtvaartterreinen in andere landen buiten de EER (bv. Mexico D.F.-Rio de Janeiro). Voor deze categorie wordt aanbevolen emissies te rapporteren. De vraag of grotere bevoegdheden passend zijn, moet in het verslag aan het Europees Parlement en de Raad worden onderzocht. In lid 4 wordt duidelijkheid verschaft over de soorten vluchten die voor de doeleinden van de ICAO-regeling moeten worden gemeld. Artikel 3 In lid 1 van dit artikel wordt bevestigd dat de rapportage van emissies overeenkomstig artikel 2 moet voldoen aan de normen van de desbetreffende bepalingen van de EU-ETSrichtlijn en de MRV. Lid 2 verwijst naar de voor de rapportage te gebruiken elektronische modellen. Meer dan 900 vliegtuigexploitanten hebben daarvan gebruik gemaakt om geverifieerde emissies te melden en om kosteloze toewijzingen in het kader van het EU-emissiehandelssysteem aan te vragen. De modellen zullen voor de toepassing van de ICAO-regeling door de Commissie worden bijgewerkt. Artikel 4 In dit artikel wordt bepaald dat de normen van de desbetreffende bepalingen van de EU-ETSrichtlijn en de AVR van toepassing zijn op de rapportage van emissies overeenkomstig artikel 2. Artikel 5 In dit artikel wordt bepaald dat de administrerende lidstaat van een vliegtuigexploitant de in artikel 18 bis van Richtlijn 2003/87/EG bedoelde lidstaat is. Niet alle exploitanten die verslag moeten uitbrengen uit hoofde van deze verordening, worden vermeld in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 748/2009 van de Commissie. In dergelijke gevallen moet de vliegtuigexploitant zijn geverifieerde emissies rapporteren aan de lidstaat die de vergunning tot vluchtuitvoering heeft afgegeven of, als een dergelijk door een lidstaat afgegeven certificaat ontbreekt, bij de lidstaat waar hij wettelijk geregistreerd is. Artikel 6 12 Zie voor een volledige lijst antwoord 5 in de veelgestelde vragen op: NL 5 NL

7 Dit artikel voorziet in de mogelijkheid dat de Commissie Eurocontrol verzoekt om de emissiegegevens aan te vullen met gegevens uit databanken waartoe Eurocontrol toegang heeft, met het oog op een nauwkeurige rapportage van de desbetreffende emissies. Het gebruik van andere gegevensbronnen wordt hierdoor niet uitgesloten. Artikel 7 In dit artikel wordt de Commissie ertoe verplicht relevante geverifieerde emissiegegevens aan het ICAO-secretariaat door te geven. Dit heeft alleen betrekking op emissiegegevens van vliegtuigexploitanten die het ICAO-secretariaat van de Unie verwacht te ontvangen (bv. van Europese luchtvaartmaatschappijen). Van de betrokken lidstaat wordt verwacht dat hij controleert of de gegevens (met inbegrip van eventuele gegevens van Eurocontrol) van de juiste orde van grootte zijn, alvorens daaraan zijn goedkeuring te verlenen en deze te verzenden. De rol van het Europees Parlement en de Raad bij de besluitvorming over wijzigingen van het recht van de Unie wordt volledig in acht genomen, en daarom wordt in dit artikel de overweging door het Europees Parlement en de Raad van manieren om de ICAO-regeling in het Unierecht uit te voeren door middel van een toekomstige herziening van de EU-ETSrichtlijn, uitdrukkelijk onverlet gelaten. Het EU-ETS bevat drie emissiefactoren voor vliegtuigbrandstof: Brandstof Emissiefactor (t CO 2 /t brandstof) Vliegtuigbenzine (AvGas) 3,10 Vliegtuigbenzine (Jet B) 3,10 Vliegtuigkerosine (Jet A1 of Jet A) 3,15 In de ICAO-regeling bedraagt de emissiefactor voor vliegtuigkerosine (Jet A1 of Jet A) 3,16. Bij de toezending aan het ICAO-secretariaat wordt deze emissiefactor gebruikt. In het verslag uit hoofde van artikel 28 ter van de richtlijn zal worden nagegaan of dit moet worden herzien, en in voorkomend geval kunnen het Europees Parlement en de Raad actie ondernemen, onder meer door de EU-ETS-factor voor de emissie van vliegtuigkerosine aan te passen. NL 6 NL

8 GEDELEGEERDE VERORDENING (EU) /... VAN DE COMMISSIE van tot aanvulling van Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad wat betreft de door de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie aangenomen maatregelen voor de monitoring, rapportage en verificatie van luchtvaartemissies ter uitvoering van een wereldwijde marktgebaseerde maatregel (Voor de EER relevante tekst) DE EUROPESE COMMISSIE, Gezien het Verdrag betreffende de werking van de Europese Unie, Gezien Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad van 13 oktober 2003 tot vaststelling van een systeem voor de handel in broeikasgasemissierechten binnen de Unie en tot wijziging van Richtlijn 96/61/EG van de Raad, en met name artikel 28 quater, Overwegende hetgeen volgt: (1) In artikel 28 quater van Richtlijn 2003/87/EG wordt de Commissie de bevoegdheid verleend om bepalingen vast te stellen betreffende de passende monitoring, rapportage en verificatie van emissies met het oog op de tenuitvoerlegging van de wereldwijde marktgebaseerde maatregel van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie (ICAO) op alle onder die maatregel vallende routes. Ter wille van de rechtszekerheid en - duidelijkheid moeten de vluchten waarop die bepalingen van toepassing zijn, onder verwijzing naar de betrokken routes en vliegtuigexploitanten worden gespecificeerd. (2) Voor de doeleinden van het EU-emissiehandelssysteem zijn regelingen voor de monitoring en rapportage van emissies en voor de verificatie van emissieverslagen van toepassing overeenkomstig Verordening (EU) nr. 601/2012 van de Commissie 13 en Uitvoeringsverordening (EU) 2018/2067 van de Commissie 14. Deze regelingen zijn wat betreft de monitoring en rapportage van emissies geactualiseerd en verder ontwikkeld bij Uitvoeringsverordening (EU) 2018/2066 van de Commissie 15, die van toepassing zal zijn met ingang van 1 januari In de Uitvoeringsverordeningen (EU) 2018/2066 en (EU) 2018/2067 is rekening gehouden met de eerste editie van de internationale normen en aanbevolen praktijken die op 27 juni 2018 door de ICAO is aangenomen. Met het oog op administratieve efficiëntie en om de nalevingskosten voor de exploitanten zo laag mogelijk te houden, dienen de bepalingen voor de Verordening (EU) nr. 601/2012 van de Commissie van 21 juni 2012 inzake de monitoring en rapportage van de emissies van broeikasgassen overeenkomstig Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 181 van , blz. 30). Uitvoeringsverordening (EU) 2018/2067 van de Commissie van 19 december 2018 inzake de verificatie van gegevens en de accreditatie van verificateurs krachtens Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad (PB L 334 van , blz. 94). Uitvoeringsverordening (EU) 2018/2066 van de Commissie van 19 december 2018 inzake de monitoring en rapportage van de emissies van broeikasgassen overeenkomstig Richtlijn 2003/87/EG van het Europees Parlement en de Raad en tot wijziging van Verordening (EU) nr. 601/2012 van de Commissie (PB L 334 van , blz. 1). NL 7 NL

9 uitvoering van de wereldwijde marktgebaseerde maatregel van de ICAO in overeenstemming te worden gebracht met de bepalingen van Verordening (EU) nr. 601/2012 en van die uitvoeringsverordeningen. (3) Op grond van Verordening (EU) nr. 601/2012 van de Commissie kunnen de lidstaten het gebruik van elektronische modellen en specifieke bestandsformaten voorschrijven voor de rapportage van emissies van luchtvaartactiviteiten in het kader van Richtlijn 2003/87/EG. Om ervoor te zorgen dat vliegtuigexploitanten ook aan deze vereisten kunnen voldoen wanneer zij emissies rapporteren in het kader van de wereldwijde marktgebaseerde maatregel van de ICAO, moet de Commissie een specifiek formaat voor elektronische gegevensuitwisseling publiceren. (4) Het uitsluitend ten aanzien van in de EER gevestigde vliegtuigexploitanten toepassen van monitoring-, rapportage- en verificatievereisten voor bepaalde vluchten wordt niet geacht tot verstoring van de mededinging te leiden. Daarom kunnen dergelijke vereisten op grond van artikel 28 quater van Richtlijn 2003/87/EG worden vastgesteld. (5) Om ervoor te zorgen dat alle relevante emissies nauwkeurig worden bepaald, moet de Commissie in staat worden gesteld om, indien nodig, Eurocontrol te verzoeken om de emissiegegevens aan te vullen. (6) De Commissie moet relevante geverifieerde emissiegegevens verstrekken aan het ICAO-secretariaat, om ervoor te zorgen dat emissiegegevens met betrekking tot alle relevante vluchten volledig en tijdig worden gerapporteerd. HEEFT DE VOLGENDE VERORDENING VASTGESTELD: Artikel 1 1. De in artikel 2 bedoelde rapportageverplichtingen gelden alleen voor vliegtuigexploitanten die: a) in het bezit zijn van een vergunning tot vluchtuitvoering die is afgegeven door een lidstaat of in een lidstaat zijn geregistreerd, met inbegrip van de ultraperifere gebieden, de onderhorigheden en de gebiedsdelen van die lidstaat, en b) bij vluchten tussen luchtvaartterreinen gelegen in verschillende landen in de Europese Economische Ruimte (EER) of vluchten als bedoeld in artikel 2, lid 1, door vliegtuigen met een gecertificeerde maximale startmassa van meer dan kg vanaf 1 januari 2019 jaarlijks meer dan ton CO 2 -emissies produceren. 2. Voor de toepassing van lid 1, onder b), wordt geen rekening gehouden met emissies van de volgende soorten vluchten: a) staatsvluchten; b) humanitaire vluchten; c) medische hulpvluchten; d) militaire vluchten; e) vluchten in het kader van brandbestrijding. NL 8 NL

10 Artikel 2 1. Vliegtuigexploitanten rapporteren emissies van de volgende vluchten: a) vluchten tussen luchtvaartterreinen die gelegen zijn in lidstaten en luchtvaartterreinen die gelegen zijn in derde landen; b) vluchten tussen luchtvaartterreinen die gelegen zijn in lidstaten en luchtvaartterreinen die gelegen zijn in ultraperifere gebieden, onderhorigheden of gebiedsdelen van andere lidstaten; c) vluchten tussen luchtvaartterreinen die zijn gelegen in ultraperifere gebieden, onderhorigheden of gebiedsdelen van lidstaten en luchtvaartterreinen die zijn gelegen in derde landen of onderhorigheden of gebiedsdelen van andere lidstaten. 2. Lid 1 is ook van toepassing op commerciële luchtvervoersondernemingen die per periode van drie opeenvolgende perioden van vier maanden minder dan 243 vluchten uitvoeren die vertrekken van of aankomen op een luchtvaartterrein dat gelegen is op het grondgebied van een lidstaat. 3. Vliegtuigexploitanten wordt aanbevolen hun emissies van vluchten tussen luchtvaartterreinen die gelegen zijn in twee verschillende derde landen eveneens te verifiëren en te rapporteren. 4. De leden 1 en 3 zijn van toepassing op emissies van om het even welke soort vlucht, met uitzondering van de in artikel 1, lid 2, bedoelde soorten vluchten, met inbegrip van: a) vluchten met het oog op opleiding of opsporing en redding; b) vluchten volgens zichtvliegvoorschriften; c) vluchten voor wetenschappelijk onderzoek en tests; d) vluchten in het kader van openbaredienstverplichtingen. Artikel 3 1. Voor de rapportage van hun emissies overeenkomstig artikel 2 van deze verordening gelden voor vliegtuigexploitanten dezelfde voorschriften als die van artikel 14 van Richtlijn 2003/87/EG en Verordening (EU) nr. 601/2012. Met ingang van 1 januari 2021 vallen zij onder dezelfde voorschriften als die welke zijn vastgesteld in Uitvoeringsverordening (EU) 2018/ Met het oog op de rapportage van de emissies van de in artikel 2 bedoelde vluchten publiceert de Commissie een formaat voor elektronische gegevensuitwisseling. Vliegtuigexploitanten gebruiken dat formaat voor elektronische gegevensuitwisseling. Artikel 4 De verificatie van de overeenkomstig artikel 2 van deze verordening te rapporteren emissiegegevens en de accreditatie van verificateurs die die verificatie uitvoeren, zijn onderworpen aan dezelfde voorschriften als die van artikel 15 van Richtlijn 2003/87/EG en bijlage V, deel B, bij die richtlijn, alsook Uitvoeringsverordening (EU) 2018/2067. NL 9 NL

11 Artikel 5 Vliegtuigexploitanten die in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 748/2009 van de Commissie 16 zijn opgenomen, melden hun emissies aan hun administrerende lidstaten zoals gespecificeerd in die bijlage. Vliegtuigexploitanten die niet in de bijlage bij Verordening (EG) nr. 748/2009 zijn opgenomen, melden hun emissies aan de lidstaat die hun vergunning tot vluchtuitvoering heeft afgegeven of, als een dergelijk door een lidstaat afgegeven certificaat ontbreekt, aan de lidstaat waar de vliegtuigexploitant in kwestie wettelijk is geregistreerd. Artikel 6 Waar nodig kan de Commissie Eurocontrol vragen om de nauwkeurigheid van de emissiegegevens die overeenkomstig artikel 2 worden gerapporteerd te helpen verbeteren. Artikel 7 Onverminderd de herziening van Richtlijn 2003/87/EG door het Europees Parlement en de Raad zendt de Commissie de relevante emissiegegevens die uit hoofde van artikel 14 van Richtlijn 2003/87/EG en uit hoofde van deze verordening zijn gerapporteerd, aan het secretariaat van de Internationale Burgerluchtvaartorganisatie. De bevoegde autoriteiten controleren vóór verzending of de te verstrekken gegevens van de juiste orde van grootte zijn. Voor de indiening van emissiegegevens overeenkomstig het eerste lid van dit artikel wordt de emissiefactor voor vliegtuigkerosine (Jet A1 of Jet A) gebruikt als vermeld in bijlage 16, deel IV, bij het op 7 december 1944 ondertekende Verdrag inzake de internationale burgerluchtvaart (het Verdrag van Chicago). Artikel 8 Deze verordening treedt in werking op de twintigste dag na die van de bekendmaking ervan in het Publicatieblad van de Europese Unie. Deze verordening is verbindend in al haar onderdelen en is rechtstreeks toepasselijk in elke lidstaat. Gedaan te Brussel, Voor de Commissie De Voorzitter Jean-Claude JUNCKER 16 Verordening (EG) nr. 748/2009 van de Commissie van 5 augustus 2009 betreffende de lijst van vliegtuigexploitanten die op of na 1 januari 2006 een in bijlage I bij Richtlijn 2003/87/EG genoemde luchtvaartactiviteit hebben uitgeoefend, met specificatie van de administrerende lidstaat van elke vliegtuigexploitant (PB L 219 van , blz. 1). NL 10 NL