MIDZOMERTOER MERELS HET BOS IN

Transcriptie

1 Maandelijkse Digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel uit Vinkeveen Augustus 2015 Jaargang 23, Nummer 7 MIDZOMERTOER MERELS HET BOS IN. Na de zomerstorm van zaterdag 25 juli hadden de rijders van de Midzomertoer af en toe last van bomen over de paden en opspringende takken en bladeren in de draaiende delen. Lees het verslag van Frans de Koning elders in dit blad 1 emerel Jaargang 23, Nummer 7

2 VAN DE VOORZITTER Al bijna 9 jaar verzorg ik de rubriek van de voorzitter die altijd als eerste artikel in de emerel verschijnt. Wietze de Vries, mijn voorganger, verzorgde altijd deze eerste pagina. Het leek mij toen een leuke rubriek en ik heb het idee overgenomen. Niet dat het altijd makkelijk is om een passend onderwerp te vinden. Zeker niet! Tenslotte verwacht de redactie elke 10 e van de maand mijn inzending. Voordat je het weet is de maand al weer om en is het alweer de 10 e. Een tijd geleden heb ik in een bestuursvergadering dan ook het voorstel gedaan dat we als bestuur om de beurt deze rubriek zouden verzorgen. Helaas voor mij werd mijn voorstel met 4 tegen 1 stem weggestemd. Eén van de privileges van het voorzitterschap is dat je op deze belangrijke plaats je gevoelens en visie op informele manier naar voren mag brengen. Zoals velen weten had ik een paar maanden geleden besloten om mijn functie na deze bestuursperiode neer te leggen. Ik vind dat het tijd is voor iemand met nieuwe ideeën en initiatieven. Met mij heeft ook Peter Meijer besloten om zijn plek in het bestuur na heel veel jaren ter beschikking te stellen. Mijn besluit om te stoppen werd door de leden die ik sprak niet erg enthousiast ontvangen. Voor Peter komt een nieuwe kracht. Het oudste bestuurslid zou dan 2 jaren zitting hebben. Als ik er over nadenk kom ik tot de conclusie dat ik mijn functie eigenlijk nog met veel plezier uitoefen. En volgend jaar staat er weer een lustrum op het programma. In overleg met het bestuur knoop ik er dan ook graag nog een extra jaar aan vast. Je ziet: het pluche kleeft! Misschien dat mijn tegenstanders bijna een stille wens in vervulling zagen gaan. Op de ledenvergadering krijgen zij uiteraard de kans om tegenkandidaten naar voren te brengen. Het ziet er dus naar uit dat ik nog zeker een jaar deze column ga vullen en voor jullie vanaf deze plaats nog vaak mijn welgemeende wens zal uiten. Ook nu. Alle leden van de Merel in de Ronde Venen of waar ook op verre vakantiebestemmingen wens ik veel maar vooral veilige fietskilometers toe. Enno Steenhuis Geertsema (voorzitter TTC de Merel) COLOFON De emerel is de maandelijkse digitale Nieuwsbrief van Toer Trimclub De Merel. De emerel verschijnt elf keer per jaar, in alle maanden behalve januari. De emerel wordt per verzonden naar alle leden, donateurs, sponsoren en adverteerders van onze vereniging. Ook belangstellenden kunnen zich op de verzendlijst laten plaatsen. Bestuur Enno Steenhuis Geertsema steenhuis31@zonnet.nl Voorzitter Stefanie Miltenburg info@ttcdemerel.nl Secretaris Gijs Ekelschot penning.merel@ziggo.nl Penningmeester Peter Meijer peter.ttcdemerel@gmail.com Bestuurslid, Bosdijkloop Hans Hazeleger hans.hazeleger@ziggo.nl Coördinator Toertochten Ledenadministratie: Tom Zuijdervliet info@ttcdemerel.nl Fietscompetitie: Henk Mulder mulder7@xs4all.nl emerel: Stefanie Miltenburg Frans de Koning redactie@ttcdemerel.nl Website: Richard Morssink Erelid: H.A. Könst Vrijwilliger(s) v.h. jaar: Joyce en Dick Hagenaars Clublocatie: Eetcafé De Schans, Uitweg 1, Vinkeveen TTC De Merel is aangesloten bij de 2 emerel NTFU, de overkoepelende Jaargang organisatie 23, Nummer van 7 alle fietsverenigingen in Nederland (

3 Midzomertoer 2015 De opkomst bij deze rit die op 26 juli werd verreden was prima, maar liefst 25 deelnemers waren er wat vroeger voor opgestaan. Het weer was uitnodigend en héél wat anders dan de dag ervóór. De natuur heeft diep moeten buigen voor het geweld van zaterdag. Het vrijmaken van de wegen kreeg natuurlijk voorrang en dus waren de fietspaden bezaaid met takken, takjes, omgewaaide struiken en soms bomen. Enno, die ons welkom heette op deze windstille ochtend, terwijl hij zich vasthield aan een vlaggenmast waarboven een banier vrolijk wapperde, waarschuwde al voor de problemen die we misschien tegen zouden komen. En hadden we er last van? Jazeker, diverse malen moest er even worden gestopt omdat opspringende takken, veroorzaakt omdat de ervóór rijdende deelnemer erover heen reed, ergens tussen de draaiende delen moesten worden uitgehaald. De onderbrekingen mochten de pret overigens niet drukken want de omstandigheden waren super. Zonnetje, windje (in de rug), een aangename fietstemperatuur en een lekker tempo. De eerder vertrokken groep haalden we in omdat er lek was gereden. Niet zo verwonderlijk met zoveel bende op de weg. De brug naar Flevoland bij Huizen werd een race. Enkele dames, die ons eerder gepasseerd waren, moesten persé worden ingehaald. Met zo n 36 km lukte dat ook, al was het geen groep meer toen we boven waren. Eerst nog even langs het water en halverwege dat stuk naar Almere de bossen in. Met het openen van het hekje werden we al toegeroepen door een oudere fietser dat we beter terug konden gaan want er lagen bomen over de paden. Hij was er wel drie tegengekomen. Voor ons reden om er juist wel in te gaan. En ja hoor, diverse keren moesten we van de fiets, dan wel door het gras om onze weg te kunnen vervolgen. Natuurlijk moesten er foto s gemaakt worden en de fotograaf kwam op het idee om maar even vooruit te rijden om de aankomende groep bij het volgende obstakel op de gevoelige plaat vast te leggen. Met de camera in de aanslag kwam er een enorme Merel-groep aan. De eerder gepasseerde groep had ons ingehaald en waar de een de fiets in de hand nam reed de ander door het sompige gras. Toen de laatste gepasseerd was snel de fiets gepakt om de groep weer in te halen. Uiteraard springt er op het moment dat je goed de gang er weer in hebt iets tussen de draaiende delen waarvoor je moet stoppen om het eruit te halen. Dan is het toch heerlijk dat er zo sociaal gefietst wordt en er niet harder wordt gereden dan 30 km. Je hoeft dan maar 36 te rijden om er weer bij te komen. Gelukkig waren er enkele geroutineerde deelnemers die zich even lieten zakken om te voorkomen dat je het spoor bijster zou worden. De laatste 100 meter werd gedicht omdat Sjoerd inzag dat het de moeilijkste meters waren. 3 emerel Jaargang 23, Nummer 7

4 De grote groep werd middels een lekke band in de kleinere groep weer gesplitst en we zagen elkaar weer terug op het koffie-adres. Dat hadden we inmiddels wel verdiend. En na een geanimeerd verblijf werd de terugtocht, voornamelijk tegen wind, ingezet. Opnieuw een stuk bos en dan op naar de andere brug waarover je de Flevopolder weer verlaat. Opnieuw een lange aanloop en halverwege werd het tempo nog even versneld. Is iedereen er? op het moment dat je boven bent is dan toch een wat overbodige vraag. Met Hans en Herman op kop werd er flink doorgereden maar Hans gaf aan dat zijn teller steeds 27 km aangaf. Hem is geadviseerd zijn teller eens na te laten kijken. Eenmaal weer in de buurt van Vinkeveen natuurlijk nog even over Oukoop. Hans gaf er nog even een flinke ruk aan. Achtentwintig, negenentwintig, dertig, drieendertig, vierendertig... en dan kwam er het moment dat hij het liet lopen. De eerste gedachte was dat hij per ongeluk even naar zijn teller had gekeken maar dat was helemaal mis. We waren weer bij de Schans... Het was een rit met wat hindernissen maar méér dan de moeite waard. Dank aan degenen die hem hadden uitgezet. Veel al eerder gereden stukken maar op een leuke manier aan elkaar geknoopt met een koffie-adres waar nog bijna niemand eerder was geweest. Frans de Koning 4 emerel Jaargang 23, Nummer 7

5 Toernieuws 1 september Zuid Limburgtoer Voor iedereen die graag in de heuvels fietst: Dinsdag 1 september gaan we weer naar Zuid Limburg. 0m 7.00 uur vertrekken we van Demmerik 47a naar het Amstel Gold Experience in Valkenburg. Dit is het start- en eindpunt van 3 uitgepijlde Amstel Gold Race routes dwars door het Limburgse Heuvelland. We gaan voor de langste route van 113 km, met het Drielandenpunt in Vaals als verste punt. In het AGE kunnen we tegen een kleine vergoeding omkleden, spullen opbergen en douchen en mogen de fietsen mee naar binnen. De routes zijn ook op GPS te downloaden. Kijk op We rijden de tocht in meerdere groepjes. Deze vormen zich vanzelf, afhankelijk van je snelheid. In Vaals houden we een koffiestop met vlaai, want dat hoort er natuurlijk wel bij. Graag aanmelden bij Margot, laat dan ook even weten of je vervoer hebt en hoeveel personen en/of fietsen je eventueel kunt meenemen. Na het fietsen gaan we in Valkenburg een hapje eten. Datum: Dinsdag 1 september Verzamelen bij Margot op Demmerik 47a vanaf 6.45 uur (vlakbij de Schans) Vertrektijd: 7.00 uur margotkompier@msn.com emerel Jaargang 23, Nummer 7

6 29 september: LADIES DAY! Een toertocht alleen voor vrouwen? Eigenlijk ben ik er helemaal niet voor. Daar vind ik mannen veel te leuk voor! Stel je voor dat de mannen straks een Mannendag gaan houden, verboden voor vrouwen. Daar moet je toch niet aan denken.. En toch staat er een Ladies Day op het programma. Dat komt omdat het vorig jaar toch wel erg leuk was. Toen was het eigenlijk geen echte Ladies Day, want er was één man bij en wel onze voorzitter Enno! Enno zou met Marjan en mij op een doordeweekse dag gaan fietsen. Daar voegde zich Mirjam, Carolien, Ina en Joyce bij en toen was de Ladies Day geboren. Als enige man fietste Enno mee die dag. Toen andere mannen er lucht van kregen en ook mee wilden was de voorzitter streng: Neen, geen andere mannen, alleen dames mochten mee. Voor herhaling vatbaar? Zeker. En net als vorig jaar alléén met de voorzitter als uitzondering op de voorwaarden! Dus, Merel dames en voorzitter: Doe mee op dinsdag 29 september met de Ladies Day! We gaan naar Noord Holland, en we pauzeren op het mooie Marken. De rit is ongeveer 100 km lang en we vertrekken om 8.30 uur bij de Schans. Tot ziens op 29 september! Margot Kompier Ga niet naar de gevangenis Rabobank Rondje Knooppunten Een appelpunt in een oude gevangenis, een pontje over het Braassemermeer, een loopbrug over een sluis. Dat zijn enkele van de verrassende onderdelen die dit jaar in Rabobank Rondje Knooppunten zitten. Het concept is niet veranderd: gewoon de pijlen volgen, van knooppunt naar knooppunt. Of je nou racefietser bent of meer recreatief ingesteld: voor iedereen zit er wel een geschikte afstand bij. Omdat de route volledig is uitgepijld, maken we het wel heel gemakkelijk voor je. Bij een gewoon Rondje Knooppunten moet je de knooppunten onthouden. Maar zelfs dat hoeft nu niet. Bij elk knooppunt is een Rabobank-pijl bevestigd. Je volgt de route in de aangegeven richting tot het volgende knooppunt. Bij dat volgende knooppunt tref je weer een Rabobank-pijl aan. En ook bij een onduidelijke situatie wordt nog een pijl geplaatst. En wil je het nog gemakkelijker hebben? De route kun je als gps-track downloaden van de Merel-website 6 emerel Jaargang 23, Nummer 7

7 70/100 kilometer De routes zijn vooral uitgezet door het waterrijke Groene Hart van Holland. Zo fietsen we onder andere langs de Amstel, het Braassemermeer, de Langeraarse Plassen en de Wijde Aa. Met het pontje ga je zelfs over het Braassemermeer. Maar voordat je dat doet heb je al pauze gehad in Eetcafé De Vergulde Vos in Rijpwetering. Dat is niet zo maar een eetcafé. Iedereen Het Rabobank Rondje Knooppunten is een toertocht waaraan iedereen kan meedoen. Voor iedereen is er wel een geschikte route en ze zijn allemaal even mooi en vooral ook rustig. Dus racefietsers, toerfietsers, recreatieve fietsers: kies de afstand die bij je past. Hou er wel rekening mee dat de knooppuntenweggetjes zich niet zo lenen voor het echte race werk. Ook voor ebikes is de route geen enkel probleem. Natuurlijk doen jullie, de leden van TTC De Merel, mee. Maar beveel de rit ook aan bij je niet zo vaak fietsende familie, buren en kennissen. Het etablissement zit vol met geschiedenis. En zeker dit jaar, want enkele maanden geleden, op 26 april, werd het 400-jarig jubileum uitgebreid gevierd. Aan de heerlijke appelpunten merk je dat niet: die smaken heerlijk vers. De Vergulde Vos begon als gevangenis en vierhonderd jaar later zit TTC De Merel er. Er is veel veranderd sinds de Tachtigjarige Oorlog, toen De Vergulde Vos open ging. Deelnemers aan de langste afstand komen er zelfs twee keer. Een tweede appelpunt is dan geen straf. 40 kilometer Ook deze route kent genoeg water. De stop bij Theetuin H-eerlijk is zelfs bij een heuse sluis, de Tolhuissluis in De Kwakel. En na die pauze ga je weer terug over de sluis en fiets je verder langs de Amstel. Bij Nieuwveen sluit je dan weer aan bij de 70/100 kilometerroute. Datum: zondag 20 september Afstanden: kilometer Startlocatie: Eetcafé De Schans, Uitweg 1, Vinkeveen Starttijd: vanaf 8.30 uur Meer informatie: Ger Hulsman en Jan Alblas 7 emerel Jaargang 23, Nummer 7

8 29 augustus Stelling Rondje Zaterdag 29 augustus wordt de jaarlijkse fietstoertocht rond de Stelling van Amsterdam met activiteiten op speciaal geopende forten gereden. De voorinschrijving is tot 23 augustus, de afstanden zijn van kilometer en hebben verschillende startplaatsen, in Uithoorn of Westbeemster. Meer informatie én voorinschrijving op Beste Peter de Jong, In de vorige emerel vroeg je je af wie de goedgeefse Merel was die een fietsbroekje achterliet voor een onbekende fietser in Drenthe. Ik denk dat wij de sleutel tot dit raadsel zijn. In januari verbleven wij een week in het huisje de Paddenstoel, inderdaad gehuurd via BelleVilla. Heerlijk met de fiets en mountainbike gereden over de hei en gewandeld op het Doldersummerveld. Wij hadden tassen vol fietskleding bij ons. En daar zat blijkbaar ook het zomerbroekje van de Merel bij. De temperatuur was rond het vriespunt, dus we droegen van alles voer elkaar heen. En sindsdien is Alexander inderdaad zijn Merel fietsbroek kwijt! Wij zijn overigens nooit door de baas van het huisje benaderd en hebben dus ook niet gezegd dat hij het tenue wel mocht houden. Want dan hadden we graag de kosten van DHL betaald; zo n fietsbroek is nog altijd meer waard. We hadden m graag terug gehad, maar hopen nu voor de onbekende fietser, dat hij er veel plezier van heeft. Groet, Stefanie Miltenburg 8 emerel Jaargang 23, Nummer 7

9 FIETSCOMPETITIE TTC DE MEREL Stand Rittencompetitie (uitgedrukt in punten!!): Maand: juli 2015 totaal vorige maanden juli punten punten punten Dames: 1 Margot Kompier maandkampioen 2 Marjan Hart, van 't Mirjam Spek, van der Stefanie Miltenburg Heren (< 55 jaar): 1 Hans Hazeleger maandkampioen 2 Richard Wagenaar Jan-Willem Bouwman Emerson Aerts Heren (55 t/m 64 jaar): 1 Anton Senten, van maandkampioen 2 Aad Hart, van 't Tom Zuijdervliet Alex Wolf Sjoerd Boer, de Wietze Pathuis Peter Graaff, de Leo Greft, van der Bert Fakkeldij Peter Meijer Kees Graaff, de Heren (65 jaar en ouder): 1 Ger Hulsman maandkampioen 2 Gerard Graaff, de Enno Steenhuis Gijs Ekelschot Jan Alblas Nico Kroon Kees Smit Dick Winters Henk Mulder emerel Jaargang 23, Nummer 7

10 Stand Kilometercompetitie (uitgedrukt in kilometers!!): Maand: juli 2015 totaal kilometers vorige maanden kilometers juli kilometers 1 Gerard Graaff, de leider na 5 maanden 2 Tom Zuijdervliet Enno Steenhuis Margot Kompier Jan Alblas Richard Wagenaar Jan-Willem Bouwman Dick Winters Ger Hulsman Kees Smit Alex Wolf Mirjam Spek, van der Anton Senten, van Aad Hart, van 't Marjan Hart, van 't Bert Fakkeldij Kees Graaff, de Peter Meijer Sjoerd Boer, de Gijs Ekelschot Nico Kroon Peter Graaff, de Hans Hazeleger Leo Greft, van der Stefanie Miltenburg Henk Mulder Wietze Pathuis Emerson Aerts emerel Jaargang 23, Nummer 7

11 STRONT Enkele weken geleden fietste ik weer eens mee met de Donderdagploeg. Gerard de Graaff zorgde, zoals altijd, voor een schitterende route. Met dat schitterend bedoel ik het fraaie natuurschoon en de fraaie dorpjes waar we doorheen fietsten. Minder fraai was wat ik die donderdag op de weg zag liggen. Op zich was dat niets nieuws voor me, maar op die donderdag viel het me nog meer op dan anders: stront. En meer specifiek: paardenstront. Nou zijn we wel gewend aan een hoop meer of minder. Maar op die donderdag was het echt erg. Vooral het fietspad langs de Oosterlandweg in Mijdrecht lag ermee bezaaid. Vakantietijd? Zodra er een hond schijt op de weg of het fietspad, is de wereld te klein. En terecht. Hondenbezitters hebben echter altijd materiaal bij zich om de troep van hun schatje op te ruimen. Van paarden en hun bazen accepteren we het allemaal maar. Terwijl hun hopen toch een stuk groter zijn dan van een hond. Ik fietste een keer achter zo n paard. Net toen ik het beest wilde inhalen, ging de staart omhoog en ontlastte het beest zich. Ik wachtte met inhalen om te vermijden dat de brokken me om de oren zouden vliegen. Bij het passeren maakte ik een helemaal niet zo lelijke opmerking tegen het paardenmeisje. Iets in de trant van dat ik de hoop toch maar had weten te omzeilen. Het antwoord dat ik kreeg, behelsde dat een paard een edel dier is. Edel? Waar slaat dat op? Mag je dan ineens alles onder poepen? Dat edel zijn van een paard is al zo vreemd. Want wie heeft ineens bedacht dat een paard een edel dier is? Dat het dus geen poten heeft, maar benen? Mag het dan maar? Het slaat helemaal nergens op. Voor mij blijft een paard een knol op vier poten die met regelmaat het fietspad onder schijt. We hebben dan nog geluk als het droog is. Bij regen wordt de troep namelijk verspreid over de gehele weg. Je voorganger laat het opspatten en je krijgt al die smurrie in je gezicht. Het is nog levensgevaarlijk ook voor je gezondheid. In de gemeente Kaag & Braassem liggen in de fietspaden tegels met de opmerking Ruim je mest op. Niet dat dat helpt, want ook daar liggen genoeg paardenhopen op het fietspad. Ik heb nog nooit een paardenmeisje of paardenvrouwtje (hé, waarom zijn het bijna nooit mannen?) gezien dat, nadat het paard een hoop achterliet, afstapte om de troep op te ruimen. In die hondenzakjes past het allemaal niet en een emmer meenemen zal wel onhandig zijn. Vreemd: waarom krijg je een boete als je de kleine hoop van je hond niet opruimt en geen boete als je de grote hoop van je paard laat liggen? Als een paard een edel dier is, dan moet je het toch kunnen aanleren om zijn behoefte te doen waar het kan en mag. Zelfs een hond kun je dat leren. Conclusie: een paard is eigenlijk maar een dom dier. Edel of niet. En wij fietsers zitten met die stront. Tom Zuijdervliet Reageren? tom.zuijdervliet@gmail.com 11 emerel Jaargang 23, Nummer 7

12 ANWB vraagt aandacht voor Fietsmanieren Het wordt steeds drukker op het fietspad. Zo druk dat fietsers elkaar bijna letterlijk in de wielen rijden en dat vergalt het plezier. De ANWB vindt dat onze fietsmanieren een opfrisser nodig hebben en wil een bijdrage leveren om ergernissen aan te pakken en het weer wat leuker te maken op het fietspad. 4. Bellen of app-jes versturen op de fiets is niet OK 5. Ook in het donker zien we elkaar graag (doe je fietslamp aan) Begin 2014 hebben ANWB-leden een Top-5 van ergernissen aangegeven. Die willen ze gaan aanpakken, maar dat kunnen ze natuurlijk niet alleen. Als we ons allemaal nét iets anders gedragen, maken we het met elkaar weer leuker op de fietspaden. Draag je steentje bij en onderschrijf de afspraken. De ANWB lanceert daarom vijf fietsmanieren voor op het fietspad. De belangrijkste is dat de bond het gebruik van de fietsbel weer in ere wil herstellen. Dat doel sluit natuurlijk mooi aan op de NTFU-campagne 'De Echte Wielrenner laat van zich horen'. De fietsmanieren zijn: 1. Gebruik je fietsbel als je er langs wil 2. Achter elkaar fietsend zit je niemand in de weg, zeker op drukke fietspaden 3. Met de stroom meefietsen is beter dan er tegen in 12 emerel Jaargang 23, Nummer 7

13 Kopvrouw naast Bauke Ik had maar één gedachte, ik moet bijblijven. Dat lukte mijn nichtje Esmee bij de Bauke Mollema Tocht. Bij de tweede verzorgingspost is ze er nog danig van onder de indruk dat ze zij aan zij met hem heeft gefietst. Maar hij wist niet eens waar Kamerik ligt. Woerden kende hij wel. En hij wilde van alles van me weten. Volgend jaar maar in de herkansing? Dat vroeg fietsmaat Hans vorig jaar na afloop van de Bauke Mollema Tocht. Een helse tocht was dat toen. Storm, slagregens, hagel. Akkoord, zei ik, en ik beloof je dat het dan beter weer is. Dat was een gemakkelijke belofte, want slechter dan vorig jaar kon niet. Dit jaar was het echter op 9 augustus het beste weer dat je kunt hebben. Zon, weinig wind, een graad of vijfentwintig. We zijn met een groepje van negen mannen en vrouwen. Twee ervan doen de langste afstand, 165 kilometer. Ik ga met de anderen voor de afstand van 110 kilometer. We nemen ons voor minstens twee keer ergens te zitten en vooral te genieten van het voor ons niet zo bekende Groningen. TTC De Merel is goed vertegenwoordigd. Want Enno Steenhuis en Wietze Pathuis zijn ook van de partij. Maar ja, zij hebben natuurlijk hun roots in het Groninger land. Foto Omdat we de snelle mannen willen uitzwaaien, zijn we vroeg bij de start. Druk is het nog niet. Bauke Mollema loopt rustig rond. Selfies, gewone foto s, een handtekening, voor iedereen neemt hij de tijd. Ik zet Bauke meteen maar met Esmee op de foto. Je weet maar nooit of je hem in de loop van de dag nog een keer tegenkomt. Als we na een halfuur starten, is het vreselijk druk. Vanwege het mooie weer komen er veel mensen alsnog op deze toertocht af. We fietsen langs het Van Starkenborghkanaal en zijn al snel de stad Groningen uit. Omdat we bij de eerste starters van de 110 kilometer zitten, worden we telkens ingehaald door jakkerende groepjes. Maar dat wordt gelukkig al snel minder. En er is genoeg ruimte op de fietspaden. Mollema Bult Na twintig kilometer is er op de Friesestraatweg bij Nieuwklap een heuse tussensprint bij de Mollema Bult, de brug over het Aduarderdiep. Bauke fietste tijdens zijn middelbareschooltijd iedere dag zo hard mogelijk de brug op. Op dit traject is Bauke ooit ontdekt. Een passerende wielrenner adviseerde Bauke om zich aan te melden bij een wielerclub om zo zijn talent verder te ontwikkelen. De rest is geschiedenis. Onze tijd wordt gemeten door middel van onze zadelpensticker. De eerste verzorgingspost is na ruim veertig kilometer op een gezellig plein in Zuidhorn. Wij gaan aan de koffie. Na een kwartiertje komt Bauke met een groepje ook bij deze post. Hij krijgt geen gelegenheid voor koffie met appelpunt; hij wordt direct belaagd door fans. Nou denk ik dat hij toch geen koffie met appelpunt zou nemen. 13 emerel Jaargang 23, Nummer 7

14 Ik kwam hem anderhalve maand geleden met zijn TREK ploeg tegen op een terras in Wijk bij Duurstede (de dag voor de tourproloog in Utrecht). Hij hield het toen bij een colaatje. Trotse oom We fietsen weer rustig verder. Wat is het hier met dit weer toch mooi fietsen. Wat een rust, wat een weidsheid. Wat een mooie fietspaden. Vlak na Zoutkamp worden we ingehaald door Bauke, die aan kop van een ploegje van zo n man of tien rijdt. Hij doet het rustig aan, met een snelheid van ongeveer 35 à 37 kilometer per uur. Rustig voor zijn doen dan. Aanhaken, roept fietsmaat Jan. En dat doe ik met Jan, Hans en Esmee. In de zuiging van het pelotonnetje is het lekker meefietsen. Op een gegeven moment laat Bauke zich afzakken tot hij bij Esmee is. Hij gaat naast haar rijden en ze raken gezellig aan de praat. Bauke wil weten waar ze vandaan komt (Kamerik), hoe lang ze al fietst, wat ze van de tocht vindt. Maar hij vertelt ook over zichzelf en over zijn Tour de France. Ik rijd er als trotse oom achter. Er zijn bijna 2500 deelnemers aan deze tocht en met wie fietst Bauke? Naast mijn nichtje en met ons. Een kwartier later zijn we bij de verzorgingspost in het dorpje Hornhuizen (op 77 kilometer). Bauke neemt afscheid van Esmee en zegt het leuk te vinden met haar kennisgemaakt te hebben. Esmee straalt. En ik van binnen ook. Kasseien We lunchen in het gehucht Roodehaan, aan het Reitdiep. Het is hier in de zon prima uit te houden. We zien echter steeds minder fietsers passeren. Duidelijk is dat we in de achterhoede zijn beland. We hebben enkele kilometers voor de finish nog een zware hindernis. De route gaat bij Zuidwolde namelijk over een stuk van twee kilometer kasseien. Niet zo slecht als de kasseien van Parijs- Roubaix, maar het blijft een pittig stuk. De organisatie geeft aan dat je de kasseien kunt vermijden door aan het begin en einde van de strook een brug over te steken. Dat doen we natuurlijk niet. Ook al omdat ik Koos en Eric ervan verdenk dat ze aan het einde van de strook bij het bekende café van Moeke Vaatstra zitten. We zien hen echter pas bij de finish. Samen met Adelheid fiets ik na 115 kilometer onder de NTFU-boog door. Daarmee is de mooiste toertocht die ik dit jaar reed, afgelopen. Vandaag zat alles mee. Het weer, de prachtige route, het aangename gezelschap. Maar vooral ook dat Bauke een kwartier met het nichtje van deze trotse oom wilde fietsen. Tom Zuijdervliet Esmee en Bauke fietsen op kop, daarachter Tom en Hans 14 emerel Jaargang 23, Nummer 7

15 Het Tandwiel van Kees Jaren geleden, toen ik besloot een racefiets mee te nemen naar Spanje, liet ik hem natuurlijk eerst even helemaal nakijken. Bij het toenmalige De Haan Fietsen was, bij toeval, ook Kees Smit aanwezig en hij kon het natuurlijk niet nalaten om ongetwijfeld goedbedoelde adviezen te laten horen. Nieuwe ketting alles even schoonmaken, nieuwe remblokjes, nieuwe bandjes... enne, je gaat in Spanje fietsen? Ja Kees, dat is de bedoeling. En dan, niet specifiek tegen mij gesproken: Nou, dan moet je achterin het grootste tandwiel ook maar even vervangen voor een in de bergen! Als ik zeg dat ik daar niet veel vertrouwen uit kon halen dan is dat zacht uitgedrukt. Toch maar gewoon laten doen en toen ik enkele dagen later de fiets op kwam halen zag ik een indrukwekkend tandwiel waarmee je volgens mij zelfs tegen een muur op kon rijden. Natuurlijk laat je op zo n moment niets merken en heb ik de fiets meegenomen alsof het de gewoonste zaak van de wereld was. Ik zou het wel zien en merken als ik in Spanje was. Eerder schreef ik in de emerel dat je het in het achterland van de Costa Blanca zo gek kan maken als je zelf wil en in het begin doe je wat rustig aan en later maak je het inderdaad wat gekker. En elke keer als ik in de buurt van het tandwiel van Kees kwam dacht ik: O nee Kees, dat gaat niet gebeuren al donder ik van mijn fiets! In de jaren dat ik daar heb gefietst heb ik nog nooit dat tandwiel gebruikt en het is toch ook wel idioot dat je elk jaar dat ik daar heb gefietst regelmatig aan Kees heb moeten denken... Zo zie je maar dat één enkele opmerking bijna traumatische gevolgen kan hebben en anderzijds motiverend werkt. Voorgaande is beslist niet de reden dat ik de fiets - met het spiksplinternieuwe tandwiel - probeerde te slijten bij de plaatselijke fietsenmaker in Spanje waar ik regelmatig voor onze dochter een fiets huurde voor 15,- per dag. Ik had bedacht dat hij onder de 50,- niet van eigenaar zou veranderen. Maar de goede man was niet geïnteresseerd want tegenwoordig wilde men alleen nog maar carbon. Gezien de kwaliteit van de fietsen die ik er huurde vond ik dat werkelijk belachelijk en verliet ik lachend de zaak mèt fiets. Hij kwam nog achter mij aan en bood 30,-. Volgens mij was het nog nieuwe tandwiel dat alleen al waard! Nog liever had ik de fiets in de container gestopt. En dus is Kees weer terug gezet in de ooit speciaal voor de racefiets aangeschafte kast. In afwachting van het moment dat de buurman iemand treft die hij er een plezier mee kan doen. Hopelijk gebeurt dat snel en kan ik Kees uit mijn gedachten bannen... Frans de Koning 15 emerel Jaargang 23, Nummer 7

16 FIETSPROGRAMMA TTC DE MEREL (t/m 23 augustus 2015) 16 augustus zondag Zondagrit 8.30 uur CR km 19 augustus woensdag Woensdagrit uur CR km 20 augustus donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km 21, 22 & 23 augustus Clubweekend BCR km 26 augustus woensdag Woensdagrit uur CR km 27 augustus donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km 30 augustus zondag Zondagrit 8.30 uur CTT km 1 september dinsdag Zuid Limburg Toer uur BCR 113 km 2 september woensdag Woensdagrit uur CR km 3 september donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km 6 september zondag Zondagrit 8.30 uur CR 100 km 1 e zondag van de maand! 9 september woensdag Woensdagrit uur CR km 10 september donderdag Donderdagtocht 9.30 uur CR km 9.30 uur CR km 13 september zondag Zondagrit 8.30 uur CR km 20 september zondag Rabobank Knooppunten 8.30 uur VTT km BCR = Besloten clubrit in groepsverband, alleen voor Merelleden CR = Wekelijkse clubritten in groepsverband VTT = Vrije Toertocht (uitgepijlde rit niet in groepsverband) CTT = Clubtoertocht (in groepsverband door toerleiders georganiseerd, gastrijders welkom) UR = Uitgepijlde route GD = Opbrengst naar een goed doel De zondagsritten starten bij Eetcafé De Schans, Uitweg 1, Vinkeveen. De woensdag- en donderdagtochten starten bij Smit Fietsen, Stationsweg 1/3, Wilnis. Bij alle ritten is het dragen van een valhelm verplicht. 16 emerel Jaargang 23, Nummer 7