DE WET VAN DE KRACHT VAN UW GEDACHTEN

Transcriptie

1 Heeft u reeds gepoogd via geregeld gebruik van affirmaties uw leven een andere wending te geven? Is het u al niet overkomen veel volharding nodig te hebben? En bent u niet vlugger in uw gebruikelijke, uw vroegere gedachtepatroon terechtgekomen naarmate het iets was wat u absoluut wilde? Hoe intenser we met iets bezig zijn, hoe constanter ermee geconfronteerd, hoe minder sereen soms we met affirmaties omgaan. Heeft u nog nooit bij uzelf vastgesteld dat u teveel, te gespannen naar iets verlangde? Dat u het zodanig wilde dat uw lichaam erdoor gecrispeerd raakte, uw ongeduld bovenkwam? Dat u het eindelijk hier en nu wilde, dat u vond dat het al lang genoeg geduurd had vooraleer er een oplossing kwam. Een heel prangende wens hebben die blijkbaar maar niet wil uitkomen, is moeilijk dragen voor elk van ons. Het vraagt inzicht om te oefenen in rustig blijven, wetend dat het verlangde aan het komen is. Oefenen om spanning los te laten. In plaats van ons vaak af te vragen : waarom komt het niet, ik affirmeer zoveel en al zolang, is het beter ervan uit te gaan dat er door de energieën van het universum ondertussen gezocht wordt naar de beste

2 oplossing voor ons. Doordat we dit niet kunnen waarnemen, denken we dat het allemaal niets zal uithalen. Nochtans hebben de affirmaties ondertussen krachten aan het werk gezet om aan onze vraag te voldoen. Als het duurt vooraleer dat gebeurt, kan het o.a. een teken zijn dat anderen moeten ingeschakeld worden, of omstandigheden veranderd vooraleer onze wens kan uitkomen. Zo bijvoorbeeld willen wij de partner die volkomen voor ons is bestemd, maar woont die partner in een ander land, of is hij nog niet vrij, of dient hij of dienen wij eerst een bepaalde weg in zelfontwikkeling te gaan. Wij zien het niet, wij dienen erop te vertrouwen dat, wanneer wij in ongelimiteerde verwachting wensen dat het beste komt, dat dan ook kan komen. Indien we affirmeren met een rustige zekerheid over het feit dat we geholpen worden, dat onze woorden niet zonder resultaat terugkeren, zijn deze geladen met kracht en kunnen ze hun werk doen. Indien we affirmeren met ongeduld, spanning, wel (wat) geloof maar met een vraag op de achtergrond hoe het toch komt dat het niet vlugger gaat, demagnetiseren we ons. Vertrouwen blijven hebben is dé proef als het lijkt tegen te slaan, als we ongelukkig zijn en alles eeuwen lijkt te duren. Er is echter geen alternatief. Als we stellen dat het toch niet zal lukken blijven we staan, mèèr, gaan we in wezen achteruit. Als we zonder angst verder affirmeren en vervolgens onze aandacht geven aan iets wat ons meer ontspant, is er een uitweg mogelijk. Het is zoals gezegd oefenen. Elke dag. Het is niet zo dat het altijd gemakkelijker is voor wie er veel van weet of veel over gelezen heeft. Het blijft zo dat er gehoorzaamd dient te worden aan de wet dat er vertrouwen moet zijn. Laat dus door uw gedachten het beeld van uw wens niet verzwakken. Dergelijke gedachten zijn bv. het is niet goed dat ik zoiets wens, ben ik het wel waard, ik kan me dat toch niet veroorloven. Ook mag u geen kritiek geven op iets wat u wenst, bv. het is toch maar zus of zo (het voorwerp bv. dat u wenst) of het zijn toch maar egocentrische mensen die dit hebben. Zo wordt energie onttrokken aan uw wens. Het beeld dient duidelijk en helder te zijn, geladen met positieve gevoelens. Vraag en hervraag. We durven doorgaans te weinig vragen. Op die manier zijn we te weinig concreet in wat we willen. Vraag niet in de toekomstige tijd (ik zal dit of dat hebben/zijn ) of de voorwaardelijke wijs (ik zou (wel willen dat). Deze twee tijden verschuiven het uitkomen van de affirmatie naar de toekomst of naar de eventualiteit. Hoe meer u tussen de affirmaties door, reacties op mensen of omstandigheden heeft die niet gebaseerd zijn op angst, boosheid, droefheid of een verminderde zelfwaarde, hoe meer u de kracht van uw affirmaties verhoogt. Oefen erin. Onderzoek bij uzelf uw emoties en gedachten. Verhoog alzo uw vaardigheid om het resultaat van uw eigen kracht effectiever te maken.

3 Het kan helpen te kijken naar alles in uw leven waarvoor u dankbaar kan zijn en al wat u reeds verwezenlijkt hebt. Twijfel niet aan uw mogelijkheden om uzelf te verwerkelijken. Zeg niet : die ander heeft, of is zoveel wat ik niet heb of ben. Dan wordt het competitie. We zijn allen uniek. Wat u heeft, heeft geen enkel ander. Het is van belang dat u uzelf bent op de u eigen unieke manier. Anders gaat er iets verloren. Niemand kan u vervangen. Als u uzelf niet bent, gaat de charme van uw eigenheid weg. De natuur herhaalt zich nooit. Ook u bent in alles absoluut authentiek en nooit gekopieerd geworden. Kopieer dus een ander niet. Als u zichzelf bent, manifesteert u de grootsheid van het universum die geen enkel wezen, geen enkel dier, geen enkele plant op identieke wijze heeft tot stand heeft gebracht. Daardoor vult alles en iedereen mekaar aan. Tot een compleet geheel. Uzelf niet zijn is in wezen de schakel in de ketting, in het geheel, onderbreken. Zeg geen ander na, ga voor uw eigen inzichten, op een harmonieuze manier. Dat zal dan een manier zijn die niet kwetsend is. U heeft het recht u te zijn. Er zijn in elk van ons wensen gelegd die niet strijden met een anders wensen. Iedereen kan de eigen kracht van de gedachten op dezelfde manier gebruiken. Iedereen gebruikt die constant. Maar te versnipperd. Er is genoeg voor iedereen, we hoeven niet te strijden om uit in onze visie gelimiteerde voorraden te kunnen putten. Alles komt uit de geest voort. Het is niet zo dat, indien u iets verwerft, datgene niet meer, of in mindere mate, beschikbaar zal zijn voor iemand anders. Het zal alleen eventueel op een andere wijze beschikbaar zijn.

4 Anderen kunnen soms handelen vanuit een gebrek aan eigenwaarde en dankbaarheid. Op het ogenblik dat we dat vergeten, kunnen er conflicten ontstaan. Slechte communicatie, pijn, strijd, lijden. Denk aan uw reactie op de ander die in die gemoedgesteltenis is. Zal u op dezelfde manier reageren? Zal u ook roepen, ook verwijten maken, ook u afsluiten, ook vinden dat u het allemaal niet waard bent? Twee personen die zo reageren maken dat de communicatie stopt of wonden maakt. Indien u er daarentegen niet van uitgaat dat de ander schuldig is, alleen dat hij angstig was (want er zijn slechts twee basisgevoelens : angst of liefde), kan u begrip betonen en met empathie reageren. In plaats van te roepen kan u uitleg vragen op een gewone toon, in plaats van te verwijten kan u vragen hoe de ander zich voelt en waarom, u kan het naar uzelf brengen en zeggen : ik voel me hierdoor zus of zo, ik zou graag een goed contact hebben met u maar aangezien ik me ongelukkig voel over dit of dat wil ik graag horen hoe u het ziet. Als een ander totaal geen contact wil kan u wachten. U niet opwinden over dat gedrag. Pogen niet in de negatieve emotie te gaan. Angst hebben geeft macht aan de ander. Als u iemand als bedreigend ervaart, zendt u een energie uit die angst uitstraalt en u in een positie van onmacht brengt. Mededogen betonen of dat pogen. In gedachten liefde en/of harmonie of vrede naar die persoon zenden, of, als het mogelijk is, gewoon die persoon in uw armen nemen. Zonder iets te zeggen. Eventueel alleen in gedachten. Uw wens tot menselijk contact uitdrukken. Het lijkt absurd voor wie zich verongelijkt voelt. Het kan nochtans zo de wonden doen helen. Op een manier die diegene die zijn armen letterlijk of figuurlijk uitstrekt, ook heelt. Die zoveel blijdschap mèèr teweegbrengt. Het is niet voorstelbaar hoe een luisterend oor, een harmonieus gebaar, midden het verdriet, midden zelfs de verwijten, kan ontladen. Probeer het eens. Het is de moeite waard. En mocht het niet geholpen hebben, of niet volkomen, zeg niet dat u nu eens zoveel moeite deed en u dat nooit meer zult doen. U kunt uw gebaar nooit uitwissen. Noch bij diegene bij wie u het deed. Noch in het universum of in uzelf. Vraag uzelf wel af of u werkelijk een gebaar van harmonie stelde, of daarentegen mechanisch handelde, ervan uitgaand dat u eens zou proberen. Handel niet op automatische wijze; handel vanuit een daadwerkelijk gevoel. Ga naar oprechtheid, het kan helpen te weten dat de ander in werkelijkheid om hulp roept in plaats van u of anderen te willen tergen. Ga er niet sowieso vanuit dat de ander u bewust wil krenken, hij of zij poogt in essentie ook zijn best te doen. Of u kan de ander zeggen dat u hulp vraagt. Omdat u denkt dat de ander zus of zo over u denkt, omdat u niet heeft wat u wil. Ga voor wat u denkt en wil en druk het op uw unieke manier uit. Wat is het alternatief? Het alternatief is dieper in de eerder begane paden treden. Langer durende onenigheid. Blijvende wrok. Demagnetisering, zoals eerder aangehaald. Schade aan de gezondheid. U wil beternis? Dan is hetzelfde blijven doen of denken niet aangewezen. Word altijd een stukje anders. Op uw heel aparte wijze. Als u niet groeit, zal altijd alles hetzelfde blijven zoals het altijd is geweest.

5 Iemand moet het doen. Wie inzicht heeft, kan het doen. Doe het. Verwacht het niet (immer) van de andere kant, doe het zelf. Wacht niet, deze gelegenheid komt nooit meer op dezelfde manier terug. Een ingesteldheid die ervan uitgaat dat de ander ons genegen is, wekt die genegenheid op. Het geeft anderen minstens de kans om zich zo op te stellen. Aurelia