Arbeidshof te Brussel

Transcriptie

1 Repertoriumnummer Uitgifte Uitgereikt aan 2018/ Datum van uitspraak 12 januari 2018 Rolnummer op JGR 2016/AB/202 Arbeidshof te Brussel derde kamer Arrest

2 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 2 ARBEIDSRECHT - arbeidsovereenkomst bediende tegensprekelijk arrest definitief 1. B B NV, met maatschappelijke zetel te, Eerste appellante op hoofdberoep, Eerste geïntimeerde op incidenteel beroep, vertegenwoordigd door mr. 2. B AG, VENNOOTSCHAP NAAR DUITS RECHT,, Tweede appellante op hoofdberoep, Tweede geïntimeerde op incidenteel beroep, vertegenwoordigd door mr. tegen C I, wonende te, Geïntimeerde op hoofdberoep, Appellante op incidenteel beroep, In persoon verschenen en bijgestaan door mr. Na beraad, spreekt het arbeidshof te Brussel het volgend arrest uit: Gelet op de stukken van de rechtspleging, in het bijzonder op: - het voor eensluidend verklaard afschrift van het bestreden vonnis, uitgesproken op door de arbeidsrechtbank te Brussel, 2e kamer (A.R. 14/2458/A), - het verzoekschrift tot hoger beroep, ontvangen ter griffie van dit hof op 26 februari 2016, - het voor eensluidend verklaard afschrift van het tussenarrest van dit Hof en deze kamer, uitgesproken op 21 april 2017, - de conclusies voor de appellanten, - de conclusies voor de geïntimeerde,

3 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 3 - de voorgelegde stukken. De partijen hebben hun middelen en conclusies uiteengezet tijdens de openbare terechtzitting van 08 december 2017, waarna de debatten werden gesloten, de zaak in beraad werd genomen en voor uitspraak gesteld op heden. I. VOORGAANDE RECHTSPLEGING 1.- Met arrest van 21 april 2017 verklaarde het arbeidshof het hoger beroep van de NV B B (hierna genoemd de NV) en B AG, vennootschap naar Duits recht (hierna genoemd de AG), en het incidenteel beroep van mevrouw C tegen het vonnis dat op 20 november 2015 werd uitgesproken door de Nederlandstalige arbeidsrechtbank van Brussel ontvankelijk. Het verklaarde het hoger beroep van de NV en de AG reeds gedeeltelijk gegrond, en deed het bestreden vonnis teniet in de mate dat dit B AG veroordeelde tot betaling van de in het bestreden vonnis aangeduide bedragen en tot de afgifte van sociale documenten; opnieuw recht doende, verklaarde het de vordering van mevrouw C ten opzichte van B AG alleszins ongegrond. Het arbeidshof deed het bestreden vonnis verder teniet in de mate dat dit de vordering van mevrouw C tot betaling van een uitwinningsvergoeding gegrond verklaarde en de NV veroordeelde tot betaling van ,43 euro als uitwinningsvergoeding, waarvan het bruto bedrag moet worden vermeerderd met de wettelijke intrest vanaf 23 oktober 2013 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling; opnieuw recht doende, verklaarde het de vordering van mevrouw C tot betaling van een uitwinningsvergoeding ongegrond. 2.- Het arbeidshof verklaarde het incidenteel beroep van mevrouw C reeds gedeeltelijk ongegrond en bevestigde het bestreden vonnis in de mate dat dit de vordering van mevrouw C tot betaling van veranderlijke wedde op basis van het eerste bonusplan ongegrond verklaarde; Alvorens verder recht te doen met betrekking tot de vordering van mevrouw C tot betaling van veranderlijke wedde op basis van het tweede bonusplan, beval het arbeidshof de NV

4 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 4 volgende documenten of een voor eensluidend verklaard afschrift ervan uiterlijk op woensdag 31 mei 2017 neer te leggen ter griffie van het arbeidshof en mede te delen aan de raadsman van mevrouw C: - overzicht van de omzet gerealiseerd bij de instellingen gerelateerd met de EU, door alle vennootschappen die deel uitmaken van de B-groep, aan de hand van de verschillende uitgaande facturen; - overzicht van de materiaalkost die verband houdt met de hiervoor aangegeven facturen ter bepaling van de omzet, aan de hand van de verschillende inkomende facturen; Alvorens verder recht te doen met betrekking tot de vordering van mevrouw C tot betaling van veranderlijke wedde op basis van het derde bonusplan, liet de NV toe om verduidelijkingen over de totstandkoming van de toevoeging voor B B NV te geven door een schriftelijke getuigenverklaring volgens de voorwaarden en onder de vorm voorzien in de artikelen 961/1 en 2 Ger.W., afgeleverd door de persoon of de personen die de NV bij de onderhandelingen over het derde bonusplan hebben vertegenwoordigd, en waarin minstens een antwoord wordt gegeven op volgende vragen: - heeft de toevoeging aan artikel van de brief / overeenkomst van 10 juni 2013 voor B B NV het voorwerp uitgemaakt van onderhandelingen tussen partijen? - in voorkomend geval, waar en wanneer hebben deze onderhandelingen plaatsgevonden en wie was hierbij aanwezig? - werd de hiervoor aangegeven toevoeging gedaan in aanwezigheid van mevrouw C? - waarom heeft mevrouw C deze toevoegingen niet tegengetekend? 3.- De beslissing over de overige onderdelen van de betwisting, met inbegrip van de kosten van het geding, werd aangehouden. II. VERDERE BEOORDELING 1. De vordering tot betaling van variabel loon op grond van het tweede bonusplan 4.- Voor een goed begrip herhaalt het arbeidshof de essentie van wat reeds werd overwogen in het arrest van 21 april

5 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 5 Met brief / overeenkomst van 29 augustus 2012, uitgaande van B S H AG, vennootschap naar Duits recht, werd een salarisovereenkomst gesloten voor het tweede halfjaar van 2012, document dat verder wordt aangeduid als het tweede bonusplan. In dit document wordt omschreven hoe het loon van mevrouw C samengesteld zou zijn, waarbij overeenkomstig de bepalingen van de arbeidsovereenkomst een vaste wedde wordt toegekend van ,00 euro per jaar (betaalbaar in 14 maal 4.285,00 euro) en een variabel resultaatgericht salarisbestanddeel. Als basisdoelstelling voor het tweede halfjaar van 2012 werd een te behalen gezamenlijke teamdekkingsbijdrage van euro vooropgesteld De bepalingen van het plan 6.- Artikel 3 van deze overeenkomst bepaalt het variabele gedeelte als volgt: 3.1. Aandeel in de behaalde dekkingsbijdrage Wanneer we in het tweede halfjaar van 2012 een gezamenlijke team-dekkingsbijdrage ter hoogte van meer dan euro behalen, dan ontvangt u een aandeel van 10 % in de dekkingsbijdrage van meer dan euro tot euro. Uw maximale aandeel bij het behalen van 125 % van de te realiseren doelstellingen bedraagt euro bruto voor het tweede halfjaar van 2012 (komt overeen met euro bruto per jaar) Aandeel in de gewonnen gunningen bij Europese aanbestedingen U heeft als doelstelling in het tweede halfjaar van /vijf gunningen bij Europese aanbestedingen te winnen. Voor elke gewonnen gunning ontvangt u een eenmalige bonus ter hoogte van euro bruto. Uw totale aandeel bij het behalen van 100 % van de te realiseren doelstellingen bedraagt euro bruto voor het tweede halfjaar van 2012 (komt overeen met euro bruto per jaar) Maandelijks gegarandeerde toeslag Bovenop de te verwachten aandeelrechten ontvangt u tot en met een maandelijkse gegarandeerde toeslag ter hoogte van euro bruto. De gegarandeerde

6 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 6 toeslag is tijdelijk en vervalt vanaf Als het project Brussel voor eindigt, vervalt de gegarandeerde toeslag samen met de beëindiging van het project. 7.- Met toepassing van dit plan kon mevrouw C mogelijk aanspraak maken op twee vormen van variabele wedde, met name een aandeel in de behaalde dekkingsbijdrage en een aandeel in de gewonnen gunningen bij Europese aanbestedingen. In zijn arrest van 21 april 2017 oordeelde het arbeidshof reeds dat mevrouw C onvoldoende gewonnen gunningen behaalde om aanspraak te kunnen maken op een aandeel in de gewonnen gunningen bij Europese aanbestedingen, zodat dit onderdeel van haar vordering als ongegrond werd afgewezen. De discussie met betrekking tot het tweede bonusplan is dus beperkt tot het aandeel in de behaalde dekkingsbijdrage De doelstelling van de behaalde dekkingsbijdrage 8.- Het eerste onderdeel van de veranderlijke wedde in het kader van het tweede bonusplan is een aandeel in de dekkingsbijdrage, waarbij volgende voorwaarden gelden: in het tweede halfjaar van 2012 moet een gezamenlijke team-dekkingsbijdrage worden gehaald van meer dan euro. Indien deze doelstelling wordt behaald, zou mevrouw C een aandeel ontvangen van 10 % in de dekkingsbijdrage tussen de en de euro. 9.- Partijen zijn het er over eens dat de dekkingsbijdrage moet omschreven worden als het verschil tussen de omzet en de variabele kosten. In zijn arrest van 21 april 2017 aanvaardde het arbeidshof dat in het geval van een bedrijf dat zelf niet produceert, de dekkingsbijdrage gelijk is aan het verschil tussen de omzet (het totaal bedrag van de verkopen) en de materiaalkosten die bestaan uit het bedrag van de door leveranciers aangerekende producten. Dit wordt bevestigd in het jaarverslag van de groep voor 2012 waarin de dekkingsbijdrage wordt omschreven als het verschil tussen de omzet en de materiaalkosten.

7 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 7 Om de dekkingsbijdrage over het tweede halfjaar van 2012 te kennen, dient bijgevolg de omzet over deze periode vergeleken te worden met de kostprijs van de aangekochte goederen In zijn arrest van 21 april 2017 oordeelde het arbeidshof reeds dat het team waarvan sprake het team is dat zich bezig hield met de verkopen gerelateerd aan de Europese instellingen, ongeacht voor welke firma mevrouw C en het team op dat moment in de praktijk optraden. Dit betekent dat de dekkingsbijdrage moet worden berekend op basis van de omzet die gerealiseerd door welk onderdeel van de B-groep dan ook met alle EU gerelateerde instellingen Om te kunnen oordelen of en in welke mate mevrouw C aanspraak kan maken op betaling van een aandeel in de dekkingsbijdrage, moet worden onderzocht of het beoogde doel van minstens euro teamdekkingsbijdrage werd behaald en in welke dit tot maximaal euro werd overschreden. Hiertoe diende de NV volgende documenten bij te brengen: - Overzicht van de omzet gerealiseerd bij de instellingen gerelateerd met de EU, door alle vennootschappen die deel uitmaken van de B-groep, aan de hand van de verschillende uitgaande facturen; - Overzicht van de materiaalkost die verband houdt met de hiervoor aangegeven facturen ter bepaling van de omzet, aan de hand van de verschillende inkomende facturen Vastgesteld moet worden dat de NV niet en alleszins niet volledig heeft geantwoord op de vragen. Het evidente doel van de vragen van het arbeidshof was immers de noodzakelijke informatie te verkrijgen om het bedrag van de teamdekkingsbijdrage te kunnen bepalen. Vermits deze gelijk is aan het verschil tussen de omzet (het totaal bedrag van de verkopen) en de materiaalkosten die bestaan uit het bedrag van de door leveranciers aangerekende producten, dient het arbeidshof een duidelijk inzicht te krijgen in zowel het bedrag van de omzet als het bedrag van de materiaalkosten. 13.-

8 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 8 Zelfs indien aanvaard zou kunnen worden dat de NV een overzicht heeft gegeven van omzet en materiaalkost, kan enkel worden vastgesteld dat de door het arbeidshof gevraagde ondersteunende documenten (uitgaande facturen voor de omzet en inkomende facturen voor de materiaalkost) niet worden bijgebracht. Op die wijze wordt het voor het arbeidshof onmogelijk om de juistheid van de bijgebrachte omzetten te controleren. Het argument van de NV dat de facturen niet kunnen worden meegedeeld omdat zij vertrouwelijke informatie bevatten, kan niet worden weerhouden: het is niet de gewoonte van het arbeidshof om documenten die een partij als vertrouwelijk beschouwt in de openbaarheid te brengen en mevrouw C is ongetwijfeld op de hoogte dat zij zich blootstelt aan sancties indien zij dit wel zou doen Aan de orde is dan de vraag welk gevolg het arbeidshof dient te verbinden aan het feit dat de NV slechts zeer gedeeltelijk gevolg heeft gegeven aan het bevel van het arbeidshof. Niets belet de rechter zijn overtuiging te vormen door een geheel van vermoedens, waaronder de weigering van een partij mee te werken aan de bewijslevering. (vgl. D. Mougenot, Les incidents relatifs à la preuve, Droit judiciaire commentaire pratique, VI.1-8) Aldus kan de rechter sanctionerend optreden ten aanzien van een deloyale procespartij en de vordering toekennen zich steunend op een feitelijk vermoeden afgeleid uit de weigering om mee te werken aan de bewijslevering. (vgl. Cass. 17 december 1998, R.W , 1144) In voorliggende betwisting is het arbeidshof van oordeel dat het uit de manifest onvoldoende medewerking van de NV aan de bewijslevering kan afleiden dat de vordering van mevrouw C met betrekking tot dit onderdeel van haar vordering gegrond is ten belope van ,00 euro aandeel in de behaalde dekkingsbijdrage, te vermeerderen met 15,34 % of 3.068,00 euro vakantiegeld Ten onrechte argumenteert de NV dat op dit bedrag de reeds betaalde gegarandeerde maandelijkse toeslag in mindering moet worden gebracht.

9 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 9 Artikel 3.3 van de overeenkomst van 29 augustus 2012 bepaalt immers dat de maandelijkse gegarandeerde toeslag betaald wordt bovenop de verwachte aandeelrechten. 2. De vordering tot betaling van variabel loon op grond van het derde bonusplan 16.- Ook hier herhaalt het arbeidshof voor een goed begrip wat reeds werd overwogen in zijn arrest van 21 april Met brief / overeenkomst van 10 juni 2013, uitgaande van de NV, werd de salarisovereenkomst voor het boekjaar 2013 vastgelegd. Naast bepalingen over de vaste wedde, eindejaarspremie en vakantiegeld, tevens over de bedrijfswagen, bevatte dit document andermaal een regeling voor een veranderlijke wedde Bepalingen van het plan 18.- Artikel 3.4 van de brief / overeenkomst van 10 juni 2013 bepaalt: 3.4. Variabele, resultaatgeoriënteerde bonus voor de periode van tot Doelstellingswinstmarge Wij verwachten dat er een jaarwinstmarge van EUR wordt behaald Doelstellingscommissie Uw 100 % commissie bedraagt EUR bruto per jaar Commissie voor behaalde winstmarge Als wij een winstmarge hoger dan EUR behalen, ontvangt u een commissie van 13,33 % op de behaalde winstmarge boven EUR tot maximaal EUR Maandelijkse vooruitbetalingen U ontvangt maandelijks vooruitbetalingen ter hoogte van EUR bruto vanaf voor de verwachte commissiepercentages. Deze worden opgemaakt vanuit de werkelijk behaalde winstmarge en het daaruit voortkomende commissiepercentage.

10 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 10 De vooruitbetalingen kunnen te allen tijde naar boven of beneden bijgesteld worden in overeenstemming met de werkelijke resultaten. De eindafrekening van de commissie-uitbetalingen vindt plaats in het eerste kwartaal van het volgende boekjaar Toepassing van deze bepalingen 19.- Het belangrijkste discussiepunt tussen partijen met betrekking tot het derde bonusplan is de vraag met welke jaarwinstmarge rekening gehouden moet worden. Mevrouw C stelt dat rekening moet gehouden worden met de jaarwinstmarge behaald op alle EU-gerelateerde contracten, terwijl de NV stelt dat enkel de jaarwinstmarge gerealiseerd door de NV zelf in aanmerking kan komen. 20. Ter zake stelt zich het probleem dat de overeenkomst van 10 juni 2013 aan artikel een handgeschreven toevoeging bevat, gedateerd op 11 juni 2013, waaruit zou kunnen blijken dat enkel met de jaarwinstmarge gerealiseerd door de NV zelf. Terecht stelt de arbeidsrechtbank dat met deze toevoeging in principe geen rekening kan worden gehouden, omdat zij enkel werd geparafeerd door de NV, en niet werd tegengetekend door mevrouw C Naar het oordeel van het arbeidshof sluit een en ander niet uit dat het de bedoeling van partijen kan geweest zijn om de jaarwinstmarge inderdaad te beperken tot deze van de NV. Om hierover duidelijkheid te krijgen, is het aangewezen dat partijen omtrent de toevoeging op het derde bonus plan voor B B NV verdere toelichting verstrekken. Het arbeidshof liet de NV toe om verduidelijkingen over de totstandkoming van deze toevoeging te geven door een schriftelijke getuigenverklaring volgens de voorwaarden en onder de vorm voorzien in de artikelen 961/1 en 2 Ger.W., afgeleverd door de persoon of de personen die de NV bij de onderhandelingen over het derde bonusplan hebben vertegenwoordigd, en waarin minstens een antwoord wordt gegeven op volgende vragen:

11 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p Heeft de toevoeging aan artikel van de brief / overeenkomst van 10 juni 2013 voor B B NV het voorwerp uitgemaakt van onderhandelingen tussen partijen? - In voorkomend geval, waar en wanneer hebben deze onderhandelingen plaatsgevonden en wie was hierbij aanwezig? - Werd de hiervoor aangegeven toevoeging gedaan in aanwezigheid van mevrouw C? - Waarom heeft mevrouw C deze toevoegingen niet tegengetekend? 22.- Als antwoord op de vraag van het arbeidshof brengt de NV een verklaring bij van de heer G M, die het gesprek heeft gehad tijdens hetwelk het derde bonusplan werd besproken, en die bevestigt wat volgt: De aanvulling bij alinea in de overeenkomst van 10 juni 2013 voor B B NV gebeurde op expliciet verzoek van I C. We hebben in het Engels met elkaar besproken dat I C er belang aan hechtte dat de met de hand geschreven aanvulling als precisering werd toegevoegd. Vanuit mijn standpunt stond niets dat in de weg aangezien het ook beantwoordde aan mijn gevoel en in het kader van onze decentrale organisatiestructuur vanzelfsprekend was. Vervolgens vroeg ik aan I C mij te dicteren hoe de formulering die aldus in het Engels was besproken, in het Nederlands luidt. Dit heb ik dan voor de ogen en met de synchrone controle van I C met de hand geschreven zoals blijkt uit het document. Dat dit door I C niet werd gecontrasigneerd, is eerder een misser en was geen opzet Het feit dat de heer M zich in eerste instantie vergiste met betrekking tot de plaats waar de bespreking en de ondertekening plaatsvond, brengt de geloofwaardigheid van de essentie van de verklaring niet in het gedrang. Dergelijke vergissing is eerder te verklaren door het tijdsverloop tussen het tijdstip van de feiten en dat van het opstellen van de verklaring, waartussen inderdaad bijna vier jaar lagen. Ook het feit dat de heer M zichzelf aanduidt als afdelingsmanager van B S H AG is niet van belang: uit deze vermelding blijkt niet dat hij mandataris van de werkgever zou zijn en evenmin dat hij belang zou hebben bij de oplossing van het geschil.

12 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 12 Aldus mag worden aanvaard dat de toevoeging op het derde bonus plan van de vermelding voor B B NV in onderling akkoord gebeurde Tussen partijen bestaat klaarblijkelijk geen discussie over het feit dat, na aanvaarding van de geldigheid van de toevoeging op het derde bonus plan van de vermelding voor B B NV, mevrouw C geen aanspraak kan maken op enige variabele wedde op grond van het derde bonusplan. 3. De aanvullende opzeggingsvergoeding 25.- Met toepassing van artikel 39 1 eerste lid van de Arbeidsovereenkomstenwet dient de partij die de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder dringende reden en zonder inachtneming van een (voldoende) opzeggingstermijn, aan de andere partij een vergoeding te betalen die gelijk is aan het loon dat overeenstemt met de (eventueel resterende) duur van de opzeggingstermijn. Voor de toepassing van deze regel dient bijgevolg onderzocht te worden welk loon mevrouw C verdiende en welke opzeggingstermijn nageleefd diende te worden Partijen zijn het er over eens dat de NV bij de beëindiging van de arbeidsovereenkomst een opzeggingstermijn van drie maanden diende na te leven en bijgevolg een opzeggingsvergoeding van drie maanden loon verschuldigd was. Vermits de arbeidsovereenkomst van mevrouw C een aanvang nam na 1 januari 2012 en een einde nam vóór 31 december 2013, dient toepassing te worden gemaakt van artikel 86/2 van de Arbeidsovereenkomstenwet, met toepassing waarvan voor hogere bedienden zoals mevrouw C, de opzeggingstermijn dient te worden vastgesteld op 91 dagen voor de bedienden die minder dan drie jaar in dienst zijn. Uit artikel 86/4 van de Arbeidsovereenkomstenwet kan worden afgeleid dat 91 dagen overeenstemt met drie maanden. 27.-

13 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 13 Met betrekking tot de samenstelling van het jaarloon blijkt de discussie tussen partijen thans beperkt te zijn tot de bepaling van het variabel loon waarmee rekening gehouden te worden voor de begroting van dit jaarloon. Uit de bijgebrachte loondocumenten blijkt dat mevrouw C tijdens de laatste twaalf volledige maanden tewerkstelling (van 1 oktober 2012 tot 30 september 2013) aan veranderlijke wedde een totaal bedrag ontving van 1.966,00 euro x 12 maanden = ,00 euro ontvang. Zoals hiervoor werd aanvaard, had zij bovendien voor dezelfde periode recht op een bedrag van ,00 euro op grond van het tweede bonusplan. Tijdens de twaalf maanden voorafgaand aan het einde van de arbeidsovereenkomst verdiende zij bijgevolg ,00 euro ,00 euro = ,00 euro aan veranderlijke wedde Wanneer dit gegeven gebracht wordt in de verder niet langer ter discussie staande berekening van haar basisjaarloon (syntheseconclusie in hoger beroep 4 november 2016, 9. 56) bedraagt het jaarloon van mevrouw C ,93 euro, samengesteld als volgt: 4.387,00 euro (vast maandloon) x 12 (lees 14) = ,00 euro variabele wedde 1 oktober 2012 tot 30 september 2013: ,00 euro voordeel in natura (privaat gebruik bedrijfswagen): 310,56 euro x 12 = 3.726,72 euro voordeel in natura (privaat gebruik GSM):12,50 euro x 12 = 150,00 euro werkgeversbijdrage maaltijdcheques:(4,91 euro x 231 dagen) = 1.134,21 euro 29.- De aan mevrouw C verschuldigde opzeggingsvergoeding bedraagt bijgevolg ,23 euro, becijferd als volgt: ,93 euro (jaarloon) x 3/12. Hiervan betaalde de NV reeds ,63 euro, zodat mevrouw C nog recht heeft op een aanvullende opzeggingsvergoeding van 7.471,60 euro, becijferd als volgt: ,23 euro (verschuldigd) ,63 euro (reeds betaald). 4. Kosten van het geding 30.-

14 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 14 Bij de begroting van de rechtsplegingsvergoeding moet rekening worden gehouden met het feit dat mevrouw C een procedure heeft ingesteld tegen twee partijen, waarbij haar vordering ten opzichte van de AG alleszins ongegrond werd verklaard en haar vordering ten opzichte van de NV gedeeltelijk gegrond wordt verklaard Het feit dat meerdere in het gelijk gestelde partijen door één en dezelfde raadsman worden vertegenwoordigd en in identieke zin hebben geconcludeerd, betekent niet dat de rechter hen als één kan beschouwen bij de berekening van de rechtsplegingsvergoeding. (vgl. Cass. 9 november 2011, Arr. Cass. 2011, 2293) De rechter kan de rechtsplegingsvergoeding die dan aan elk van deze partijen toekomt, wel bepalen op de minimumvergoeding, wanneer zij door dezelfde advocaat worden vertegenwoordigd en op die manier de kosten hebben gedeeld. (vgl. J.-F. Van Drooghenbroeck en B. Deconinck, La loi du 21 avril 2007 sur la répétibilité des frais et honoraires d avocat, J.T. 2008, 50, nr. 61) In voorliggende betwisting is het arbeidshof van oordeel dat aan de AG en de NV onder voorbehoud van wat hierna wordt geoordeeld, de minimumrechtsplegingsvergoeding dient te worden toegekend, alleszins het bedrag kan moduleren onder het basisbedrag Met toepassing van artikel 2 tweede lid van het KB. van 26 oktober 2007 tot vaststelling van het tarief van de rechtsplegingsvergoeding, wordt voor de toepassing van dit artikel het bedrag van de vordering vastgesteld overeenkomstig de artikelen 557 tot 562 en 618 Ger.W.. Artikel 557 Ger.W. refereert in dit verband aan het bedrag gevorderd in de inleidende akte, met uitzondering van gerechtelijke intrest, gerechtskosten en dwangsommen. Artikel 618 Ger.W. laat toe dit te corrigeren aan de hand van de som die in de laatste conclusie wordt gevorderd. In laatste conclusie voor de arbeidsrechtbank vorderde mevrouw C meer dan ,00 euro doch minder dan ,00 euro, zodat het bedrag van de rechtsplegingsvergoeding kan worden bepaald op 3.000,00 euro. In laatste conclusie voor het arrest van 21 april 2017 vorderde zij eveneens meer dan ,00 euro doch minder dan ,00 euro, zodat ook hier het bedrag van de

15 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 15 rechtsplegingsvergoeding kan worden bepaald op 3.000,00 euro Artikel 1017 vierde lid Ger.W. bepaalt dat de kosten kunnen worden omgeslagen zoals de rechter het raadzaam oordeelt, onder andere wanneer de partijen onderscheidenlijk omtrent enig geschilpunt in het ongelijk zijn gesteld. Aan deze voorwaarde is voldaan wanneer partijen over en weer in enig standpunt werden afgewezen, zelfs wanneer door een van de partijen een vordering werd ingesteld. (vgl. Cass. 23 november 2012, RABG 2013, 336) In voorliggende betwisting is het arbeidshof van oordeel dat tussen mevrouw C en de NV de kosten kunnen worden omgeslagen waarbij mevrouw C verwezen wordt in drie vierden en de NV in één vierde van de kosten. OM DEZE REDENEN HET ARBEIDSHOF Gelet op de Wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken, zoals tot op heden gewijzigd, inzonderheid op artikel 24; Rechtsprekend op tegenspraak en na erover beraadslaagd te hebben: Verklaart het hoger beroep verder gegrond en doet het bestreden vonnis teniet in de mate dat het de NV veroordeelde tot betaling aan mevrouw C van: ,00 euro bruto achterstallige bonus in het kader van het tweede bonusplan, dit bruto bedrag te vermeerderen met de wettelijke intrest vanaf 8 februari 2012 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling 6.096,00 euro bruto als achterstallig vakantiegeld op de bonus in het kader van het tweede bonusplan, waarvan het netto bedrag moet worden vermeerderen met de moratoire intrest aan de wettelijke intrestvoet vanaf 18 november 2013 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling

16 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p ,72 euro achterstallige bonus in het kader van het derde bonusplan, dit bruto bedrag te vermeerderen met de wettelijke intrest vanaf 1 maart 2013 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling 9.952,09 euro als achterstallig vakantiegeld op de bonus in het kader van het derde bonusplan, waarvan het netto bedrag moet worden vermeerderen met de moratoire intrest aan de wettelijke intrestvoet vanaf 18 november 2013 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling ,78 euro als aanvullende opzeggingsvergoeding, waarvan het bruto bedrag moet worden vermeerderd met de wettelijke intrest vanaf 23 oktober 2013 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling En tot betaling van de kosten van het geding; Opnieuw recht doende, verklaart de vordering tot betaling van een achterstallige bonus op grond van het derde bonusplan en het overeenstemmende vakantiegeld ongegrond; Verklaart de vordering tot betaling van een achterstallige bonus op grond van het derde bonusplan en et overeenstemmende vakantiegeld gedeeltelijk gegrond; Veroordeelt de NV tot betaling aan mevrouw C van: ,00 euro bruto achterstallige bonus in het kader van het tweede bonusplan, dit bruto bedrag te vermeerderen met de wettelijke intrest vanaf 8 februari 2012 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling 3.048,00 euro bruto als achterstallig vakantiegeld op de bonus in het kader van het tweede bonusplan, waarvan het netto bedrag moet worden vermeerderd met de moratoire intrest aan de wettelijke intrestvoet vanaf 18 november 2013 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling Verklaart de vordering tot betaling van een aanvullende opzeggingsvergoeding eveneens gedeeltelijk gegrond; Veroordeelt de NV tot betaling aan mevrouw C van 7.471,60 euro als aanvullende opzeggingsvergoeding, waarvan het bruto bedrag moet worden vermeerderd met de wettelijke intrest vanaf 23 oktober 2013 en met de gerechtelijke intrest vanaf 3 juni 2014 tot datum van volledige betaling;

17 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 17 Bevestigt het bestreden vonnis in de overige beschikkingen; Verwijst mevrouw C in de kosten van het geding van de AG, in hoofde van de AG vereffend op 3.000,00 euro rechtsplegingsvergoeding eerste aanleg, 300,00 euro rolrechten en 3.000,00 euro rechtsplegingsvergoeding hoger beroep; Verwijst mevrouw C in drie vierden en de NV in één vierde van de overige kosten van het geding, in hoofde van de NV vereffend op 3.000,00 euro rechtsplegingsvergoeding eerste aanleg, 300,00 euro rolrechten en 3.000,00 euro rechtsplegingsvergoeding hoger beroep en in hoofde van mevrouw C op 6.000,00 euro rechtsplegingsvergoeding eerste aanleg en 6.000,00 euro rechtsplegingsvergoeding hoger beroep. Aldus gewezen en ondertekend door de derde kamer van het Arbeidshof te Brussel, samengesteld uit: D. RYCKX, raadsheer, M. VAN AKEN raadsheer in sociale zaken, werkgever, P. JOOSTEN raadsheer in sociale zaken, werknemer-bediende, bijgestaan door : S. VAN DER HOEVEN, griffier.

18 Arbeidshof te Brussel 2016/AB/202 p. 18 D. RYCKX S. VAN DER HOEVEN M. VAN AKEN P. JOOSTEN en uitgesproken op de openbare terechtzitting van vrijdag 12 januari 2018 door: D. RYCKX, raadsheer, bijgestaan door S. VAN DER HOEVEN, griffier. D. RYCKX S. VAN DER HOEVEN.