Arbeidshof te Brussel

Transcriptie

1 Repertoriumnummer Uitgifte Uitgereikt aan 2015 / Datum van uitspraak 06 februari 2015 Rolnummer op JGR 2013/AB/1217 Arbeidshof te Brussel derde kamer Arrest

2 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 2 ARBEIDSRECHT - arbeidsovereenkomst bediende tegensprekelijk arrest tussenarrest heropening der debatten KESTERBERG SENIORIE NV, met maatschappelijke zetel te 1755 GOOIK, Ninoofsesteenweg 127, Appellante op hoofdberoep, Geïntimeerde op incidenteel beroep vertegenwoordigd door mr. DE BRUYN Guido, advocaat te 9300 AALST, Capucienenlaan 63 tegen D. S., Geïntimeerde op hoofdberoep, Appellant op incidenteel beroep vertegenwoordigd door mr. VAN DER EECKEN Peter, advocaat, loco mr. DUBOIS Luc, advocaat te 9300 AALST, Wellekensstraat 44 *** * Na beraad, spreekt het arbeidshof te Brussel het hiernavolgend arrest uit: Gelet op de stukken van rechtspleging, inzonderheid: - het voor eensluidend verklaard afschrift van het bestreden vonnis, uitgesproken op tegenspraak op door de arbeidsrechtbank te Brussel, 24e kamer (A.R. 11/13245/A), - het verzoekschrift tot hoger beroep, ontvangen ter griffie van dit hof op 24 december 2014, - de conclusies voor de appellante, neergelegd ter griffie op 17 september 2014, - de conclusies en syntheseconclusies voor de geïntimeerde, neergelegd ter griffie op 4 april 2014 en 6 oktober 2014, - de voorgelegde stukken.

3 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 3 *** * De partijen hebben hun middelen en conclusies uiteengezet tijdens de openbare terechtzitting van 09 januari 2015, waarna de debatten werden gesloten, de zaak in beraad werd genomen en voor uitspraak werd gesteld op heden. *** * I. FEITEN De heer D. trad op 1 september 2009 in dienst van de NV Kesterberg (hierna genoemd de NV) als chef-kok, met een schriftelijke arbeidsovereenkomst voor bedienden van 27 augustus De NV baat onder de naam Seniorie Kesterberg service- en zorgflats voor senioren uit. Met brief van 24 juni 2011, waarvan vast staat dat deze niet aangetekend werd verzonden, beëindigde de NV de arbeidsovereenkomst om dringende reden, waarvan in dezelfde brief kennis werd gegeven (onwettige afwezigheid, betrokkenheid in een zwaar verkeersongeval met vluchtmisdrijf). Uit een attest van de hem behandelende arts van 28 juni 2011 blijkt dat de heer D. van 23 juni tot 31 juli 2011 arbeidsongeschikt was. Met aangetekende brief van 15 juli 2011 zond de NV aan de heer D. volgende documenten: - een werkloosheidsbewijs C4, waarop als einddatum van de tewerkstelling werd vermeld 24 juni 2011, en als juiste oorzaak van de werkloosheid: zware fout ongewettigd afwezig inbreuk op naam en faam Residentie zie schrijven van ; - een loonbrief voor juni 2011, waarop melding werd gemaakt van 10 gewerkte dagen en 3 dagen niet gerechtvaardigde afwezigheid, tevens van de hoedanigheid van bediende; - 2 vakantieattesten gedateerd op 30 juni 2011 en met vermelding van een tewerkstelling tot 24 juni Met brief van 8 september 2011 vorderde de raadsman van de heer D. betaling van 3 dagen loon voor juni 2011, een vergoeding voor niet afgeleverde maaltijdcheques voor de maanden mei en juni, het loon voor een feestdag na uitdiensttreding, een eindejaarspremie

4 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 4 en attractiviteitspremie, het vakantiegeld einde dienst op de tekorten en een opzeggingsvergoeding gelijk aan 4 maanden loon en voordelen verworven krachtens de arbeidsovereenkomst. Een reactie van de NV ligt niet voor. II. RECHTSPLEGING a.- Met verzoekschrift op tegenspraak, neergelegd ter griffie van de arbeidsrechtbank te Brussel op 12 oktober 2011, vorderde de heer D. te zeggen voor recht dat de kennisgeving onrechtmatig gebeurde en dat het ontslag om dringende reden onrechtmatig was. Vervolgens vorderde hij betaling door de NV van ,45 euro, samengesteld als volgt: 403,52 euro drie dagen loon juni ,90 euro vakantiegeld op dit bedrag 140,00 euro netto vergoeding maaltijdcheques mei en juni 134,51 euro loon voor feestdag na contracteinde 20,63 euro vakantiegeld op dit bedrag 658,62 euro eindejaarspremie voor de periode van januari 2011 tot september ,15 euro attractiviteitspremie voor de periode van januari 2011 tot september ,12 euro opzeggingsvergoeding te vermeerderen met de wettelijke en de gerechtelijke intrest en met de kosten van het geding, met inbegrip van de rechtsplegingsvergoeding. b.- Met conclusie, neergelegd ter griffie van de arbeidsrechtbank op 15 februari 2012, vorderde hij verder afgifte van volgende goederen binnen de maand na de betekening van het tussengekomen vonnis: - kookboeken allerhande - 2 menukaften (bordeaux struisvogelleer) - 2 dessertgoten (zwart plastic) - 1 elektrisch keukenmes (Moulinex) - 3 zwarte antislip dienborden.

5 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 5 Verder vorderde hij betaling van 1.388,82 euro kledingvergoeding. Met conclusie, neergelegd ter griffie van de arbeidsrechtbank op 11 april 2012, vorderde hij de afgifte van hiervoor vermelde goederen onder verbeurte van een dwangsom van 500 euro. c.- Met vonnis van 19 september 2013 verklaarde de arbeidsrechtbank de vordering ontvankelijk en als volgt gegrond: zij veroordeelde de NV tot betaling aan de heer D. van volgende bedragen: 465,42 euro loon voor juni (2011) 140,00 euro netto maaltijdcheques 155,14 euro feestdag 658,62 euro eindejaarspremie 429,15 euro attractiviteitspremie 1.388,82 euro kledingvergoeding ,91 euro opzeggingsvergoeding Te vermeerderen (lees: verminderen) met de fiscale en sociale bijdragen, en te vermeerderen met de wettelijke en gerechtelijke intrest op de bruto bedragen. De NV werd tevens veroordeeld tot afgifte van de in rubriek gevorderde goederen, af te geven binnen de maand na betekening van het vonnis, onder verbeurte van een dwangsom van 20,00 euro per dag vertraging lastens verwerende partij, behalve wat de kookboeken betreft. De NV werd verder veroordeeld tot de kosten van het geding, in hoofde van de heer D. begroot op 1.210,00 euro rechtsplegingsvergoeding. d.- Volgens opgave door partijen werd het vonnis op verzoek van de heer D. betekend op 29 november Een akte van betekening wordt niet bijgebracht. e.- Met verzoekschrift, neergelegd ter griffie van het arbeidshof te Brussel op 24 december 2013, tekende de NV hoger beroep aan tegen het vonnis dat op 19 september 2013 werd

6 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 6 gewezen door de arbeidsrechtbank te Brussel. Zij vorderde dat het arbeidshof dit vonnis zou vernietigen en de vordering van de heer D. als ontvankelijk doch ongegrond zou afwijzen. Subsidiair vorderde zij dat het arbeidshof de vordering zou herleiden of gedeeltelijk af zou wijzen en zou stellen dat: - geïntimeerde een arbeidersstatuut heeft - de vorderingen te herleiden zoals uiteengezet - geen dwangsommen noch kledijvergoeding kunnen verschuldigd zijn - er geen afgifte van goederen kan bevolen worden - geen maaltijdcheques of loon kan verschuldigd zijn. Zeer subsidiair vorderde zij toegelaten te worden om aan te tonen door alle middelen van recht, getuigen inbegrepen: - dat zij alle administratieve taken met betrekking tot de keuken van de NV zelf afhandelde - de heer D. werkkledij ontving van de NV en de NV zelf instond voor de reiniging ervan - de heer D. alle eigen goederen die nog op de NV waren liet ophalen via een ander personeelslid. Tenslotte vorderde zij de veroordeling van de heer D. tot de kosten. f.- Met conclusie, neergelegd ter griffie van het arbeidshof op 4 april 2014, tekende de heer D. incidenteel beroep aan tegen het reeds bestreden vonnis. Hij vorderde dat het arbeidshof dit vonnis zou bevestigen behoudens wat betreft de opzeggingsvergoeding, waarbij hij vorderde dat het arbeidshof de verschuldigde opzeggingsvergoeding zou bepalen op ,12 euro. Verder vorderde hij dat de NV veroordeeld zou worden tot de kosten van het geding in hoger beroep, begroot op de rechtsplegingsvergoeding. Met syntheseconclusie, neergelegd ter griffie van het arbeidshof op 6 oktober 2014, vorderde de heer D. dat het bestreden vonnis ook zou worden hervormd wat zijn persoonlijke goederen betreft; hij vordert dat de NV zou worden veroordeeld tot betaling

7 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 7 van een schadevergoeding van 250 euro, subsidiair vordert hij de bevestiging van het vonnis ook wat dit onderdeel betreft. III. ONTVANKELIJKHEID VAN HET HOGER BEROEP Het hoger beroep en het incidenteel beroep werden tijdig en met een naar de vorm regelmatige akte ingesteld, zodat ze ontvankelijk zijn. IV. BEOORDELING 1. Het statuut van de heer D. Geen wettelijke bepaling verbiedt de werkgever aan een werknemer de voordelen toe te kennen van het bediendenstatuut. Men dient hierbij een onderscheid te maken tussen de hoedanigheid en het statuut van een werknemer: de hoedanigheid van arbeider of bediende wordt bepaald door het hoofdzakelijk manueel of intellectueel karakter van de gepresteerde arbeid. De werknemer met de hoedanigheid van arbeider kan onderworpen worden aan het bediendenstatuut, zonder de hoedanigheid van arbeider te verliezen. (vgl. Arbh. Brussel 22 februari 1972, J.T.T. 1973, 92, noot T. Claeys) Het feit dat de aard van de functie wordt bepaald aan de hand van de aard van de uitgevoerde arbeid en niet aan de hand van de benaming die partijen aan hun overeenkomst hebben gegeven, staat hier niet aan in de weg: indien de aard van de door de heer D. uitgeoefende werkzaamheden zou wijzen op de uitoefening van voornamelijk handarbeid, zou hij wel de hoedanigheid van arbeider hebben, maar belet dit de NV niet om hem het statuut van bediende toe te kennen. De rechter is gebonden door dergelijke beslissing van de partijen: hij mag een werkman niet onttrekken aan het voor hem gunstigere statuut van bediende, hem toegekend door de werkgever. (vgl. Arbh. Luik 14 maart 1984, J.T.T. 1985, 194; Arbh. Brussel, 9 juli 1985, T.S.R. 1985, 486; Arbh. Brussel 24 mei 1991, R.S.R. 1991, 433; Arbrb. Dinant 4 oktober 1977, Jur. Liège, , 118)

8 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 8 De conventionele toekenning van het bediendenstatuut kan geschieden in de individuele arbeidsovereenkomst, doch bij ontstentenis van een uitdrukkelijk beding, kan de wil der partijen blijken uit de wijze waarop de arbeidsovereenkomst werd uitgevoerd. Het arbeidshof is van oordeel dat de gegevens van deze zaak er ondubbelzinnig op wijzen dat de NV aan de heer D. conventioneel het statuut van bediende heeft toegekend. Naast het feit dat de heer D. in de arbeidsovereenkomst als bediende wordt aangeduid (artikel 11) bevat de arbeidsovereenkomst in artikel 10 een proefperiode van zes maanden, die eigen is aan de arbeidsovereenkomst voor bedienden. Verder vermeldt de loonbrief als functie uitdrukkelijk bediende en werd aan de heer D. het vakantiegeld als bediende uitbetaald, zowel tijdens de arbeidsovereenkomst als bij het einde van de arbeidsovereenkomst. 2. De opzeggingsvergoeding 2.1. De regelmatigheid van het ontslag om dringende reden a.- In de huidige stand van de procedure argumenteert de NV dat de heer D. slechts op 15 juli 2011 werd ontslagen om dringende reden, waarvan kennis werd gegeven met de vermelding op het werkloosheidsbewijs C4 van de juiste oorzaak van de werkloosheid, met name zware fout ongewettigd afwezig inbreuk op naam en faam Residentie zie schrijven van Naar het oordeel van het arbeidshof miskent de NV aldus de eigen geschriften. Er is vooreerst de brief van de NV van 24 juni 2011, die niet anders gelezen kan worden dan als een onmiddellijke beëindiging van de arbeidsovereenkomst om dringende reden: Wij aanzien uw onwettige afwezigheid en de feiten van 20 juni als een dringende reden temeer dit niet de eerste maal is dat u ongewettigd blijft. [ ] Het is duidelijk dat wij een verder dienstverband niet kunnen verdedigen tegen onze bewoners en dat deze feiten samen met de feiten van het verleden elke verdere samenwerking onmogelijk maken.

9 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 9 Het noodzakelijk vertrouwen dat een arbeidsrelatie kenmerkt is door uw optreden totaal verdwenen. Wij zullen u dan ook de nodige sociale en fiscale documenten overmaken samen met de betaling van onze wettelijke verplichtingen. Dat de NV de arbeidsovereenkomst als beëindigd beschouwde op 24 juni 2011 blijkt duidelijk uit de documenten die werden afgeleverd met de aangetekende brief van 15 juli 2011, meer bepaald: - het werkloosheidsbewijs C4, waarop als einddatum van de tewerkstelling werd vermeld 24 juni 2011, en als juiste oorzaak van de werkloosheid: zware fout ongewettigd afwezig inbreuk op naam en faam Residentie zie schrijven van ; - twee vakantieattesten gedateerd op 30 juni 2011 en met vermelding van een tewerkstelling tot 24 juni b.- De beëindiging van de arbeidsovereenkomst door de NV met brief van 24 juni 2011 is een onregelmatige beëindiging van de arbeidsovereenkomst om dringende reden. Artikel 35 vijfde, zesde en zevende lid van de Arbeidsovereenkomstenwet bepaalt immers dat de kennisgeving van de dringende reden op straffe van nietigheid geschiedt: - hetzij met een ter post aangetekende brief - hetzij met gerechtsdeurwaardersexploot - hetzij door afgifte aan de andere partij van een geschrift, met dien verstande dat de handtekening van de andere partij op dit geschrift enkel geldt als bericht van ontvangst van de kennisgeving. De NV brengt geen bewijs van aangetekende zending van de brief van 24 juni 2011 bij of een kennisgeving van de dringende reden met gerechtsdeurwaardersexploot; zij toont evenmin aan dat zij deze brief aan de heer D. heeft overhandigd. De kennisgeving van de dringende reden is bijgevolg nietig, doch de nietigheid van deze kennisgeving brengt niet de nietigheid van het ontslag met zich. Het niet naleven van de formaliteiten voor de ontslag wegens dringende reden maakt dat de arbeidsovereenkomst

10 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 10 onregelmatig werd beëindigd, dit is in de zin van artikel 39 1 van de Arbeidsovereenkomstenwet zonder naleving van een opzeggingstermijn en zonder dringende reden. c.- De brief van de NV van 24 juni 2011 kan niet anders worden gelezen dan als een ontslag, dat immers wordt omschreven als de handeling waarbij een partij aan de andere partij ter kennis brengt dat zij besloten heeft de arbeidsovereenkomst te beëindigen. (vgl. Cass. 14 oktober 2002, J.T.T. 2003, 109; Cass. 19 mei 2008, J.T.T. 2008, 394) Het ontslag is een definitieve rechtshandeling waardoor onmiddellijk een einde wordt gemaakt aan de arbeidsovereenkomst. (vgl. Cass. 16 juni 1976, J.T.T. 1976, 349). Na dergelijk ontslag bestaat de arbeidsovereenkomst niet langer. Het gevolg hiervan is dat de arbeidsovereenkomst niet meer om een dringende reden beëindigd kan worden, wanneer zij op het ogenblik dat de werkgever het ontslag om dringende reden geeft, reeds was beëindigd. (vgl. Arbh. Brussel 11 april 1994, R.W , 787) Het is dan ook ten onrechte dat de NV argumenteert dat de arbeidsovereenkomst van de heer D. slechts op 15 juli 2011 werd beëindigd. d.- Vermits de overeenkomst door de NV werd beëindigd met brief van 24 juni 2011 zonder naleving van een opzeggingsvergoeding of zonder dringende reden, heeft de heer D. met toepassing van artikel 39 1 van de Arbeidsovereenkomstenwet recht op betaling van een opzeggingsvergoeding Opzeggingsvergoeding Met toepassing van artikel 39 1 eerste lid van de Arbeidsovereenkomstenwet dient de partij die de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder dringende reden en zonder inachtneming van een (voldoende) opzeggingstermijn, aan de andere partij een vergoeding te betalen die gelijk is aan het loon dat overeenstemt met de (eventueel resterende) duur van de opzeggingstermijn.

11 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 11 Artikel 39 1 tweede lid van de Arbeidsovereenkomstenwet bepaalt dat de opzeggingsvergoeding niet enkel het lopend loon behelst maar ook de voordelen verworven krachtens de arbeidsovereenkomst. Samenstelling van het jaarloon Het jaarloon van de heer D. waarmee rekening gehouden dient te worden voor de berekening van de hem toekomende opzeggingsvergoeding bedraagt ,60 euro en is samengesteld als volgt: 2.914,32 euro (vaste wedde) x 12,92 = ,01 euro Werkgeversbijdrage maaltijdcheques: 2,91 euro x 65/3 x 12 = 756,60 euro Conventionele eindejaarspremie: 1.957,99 euro Ten onrechte wenst de heer D. dat een maandelijks bedrag van 349,75 euro aan variabel loon in dit jaarloon moet worden opgenomen. Hij refereert ter zake naar bedragen die op de loonafrekeningen zouden zijn vermeld, doch het arbeidshof kan enkel vaststellen dat deze loonafrekeningen niet worden bijgebracht, zodat de heer D. niet aantoont recht te hebben op deze veranderlijke wedde. Opzeggingsvergoeding Bij ontstentenis van akkoord tussen partijen dient de na te leven opzeggingstermijn, te betalen opzeggingsvergoeding met toepassing van artikel 82 3 en artikel 39 1 van de Arbeidsovereenkomstenwet bepaald te worden door de rechter. De opzeggingstermijn moet bepaald worden met inachtneming van de op het tijdstip van de opzegging voor de bediende bestaande kans om een gelijkwaardige en passende betrekking te vinden, rekening houdend met de hiernavolgende criteria: anciënniteit: 1 jaar en 9 maanden leeftijd: 33 jaar en 5 maanden functie: chef-kok loon: ,60 euro mede in acht genomen de gegevens eigen aan de zaak.

12 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 12 (vgl. Cass. 17 september 1975, T.S.R. 1976, 14; Cass. 3 februari 1986, J.T.T. 1987, 58; Cass. 4 februari 1991, R.W , 1409; Cass. 9 mei 1994, Arr. Cass. 1994, 461; Cass. 2 december 2002, Soc. Kron. 2003, 166; Cass. 3 februari 2003, J.T.T. 2003, 262; Cass. 5 januari 2009, nr. S N; Cass. 11 maart 2013, J.T.T. 2013, 259) Rekening houdend met hogervermelde criteria begrootte de arbeidsrechtbank de na te leven opzeggingstermijn correct op 3 maanden, zodat een opzeggingsvergoeding van 3 maanden loon en voordelen krachtens de arbeidsovereenkomst verschuldigd is ten bedrage van ,91 euro, zoals terecht toegekend door de arbeidsrechtbank. Ten onrechte argumenteert de NV dat bij de bepaling van de opzeggingstermijn rekening gehouden dient te worden met de eventuele tekortkomingen van de werknemer bij de uitvoering van de arbeidsovereenkomst. Vermits de opzeggingsvergoeding forfaitair wordt vastgesteld door de wetgever met toepassing van artikel 39 1 van de Arbeidsovereenkomstenwet, behoort het de rechter niet het bedrag ervan te verminderen om de reden van de stelselmatige tekortkomingen van de werknemer. (vgl. Cass. 22 juni 1977, J.T.T. 1978, 6) Wanneer de rechter een opzeggingstermijn dient te bepalen, mag hij geen rekening houden met de tekortkomingen van de werknemer aan zijn verplichtingen. (vgl. Cass. 23 februari 1987, J.T.T. 1987, 265) 3. Loon voor 3 dagen in juni 2011 a.- Artikel 31 2 eerste lid van de Arbeidsovereenkomstenwet bepaalt dat de werknemer verplicht is zijn werkgever onmiddellijk op de hoogte te brengen van zijn arbeidsongeschiktheid. Artikel 31 2 tweede lid van de Arbeidsovereenkomstenwet bepaalt dat indien een collectieve arbeidsovereenkomst of het arbeidsreglement dit voorschrijft, of bij ontstentenis van dergelijk voorschrift, op verzoek van de werkgever, de werknemer aan de werkgever een geneeskundig voorschrift dient voor te leggen. Naar het oordeel van het arbeidshof kan de verplichting om een geneeskundige getuigschrift voor te leggen ook volgen uit een uitdrukkelijke bepaling van de arbeidsovereenkomst.

13 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 13 Artikel 31 2 derde lid van de Arbeidsovereenkomstenwet bepaalt verder dat behoudens overmacht, de werknemer het geneeskundig getuigschrift aan de onderneming dient toe te zenden of af te geven binnen twee werkdagen vanaf de dag van de ongeschiktheid of de dag van de ontvangst van het verzoek van de werkgever, tenzij een andere termijn is voorgeschreven bij collectieve arbeidsovereenkomst of door het arbeidsreglement is bepaald. Wanneer het getuigschrift na de voorgeschreven termijn is wordt overgelegd, kan aan de werknemer het recht op gewaarborgd loon worden ontzegd voor de dagen van ongeschiktheid die de dag van afgifte of verzending van het getuigschrift voorafgaan. b.- Artikel 11 van de arbeidsovereenkomst tussen partijen bepaalt dat indien de bediende onmogelijk zijn arbeid kan leveren wegens ziekte of ongeval, hij dit moet staven binnen de twee werkdagen vanaf de eerste dag ongeschiktheid aan de hand van een medisch attest. Uit het voorgebrachte attest blijkt dat de heer D. aan deze verplichting niet kan hebben voldaan: met als uitgangspunt een aanvang van de arbeidsongeschiktheid op 23 juni 2011, kan het attest niet uiterlijk op 25 juni 2011 aan de NV overgemaakt zijn, daar het geneeskundig getuigschrift gedateerd is op 28 juni De heer D. kan bijgevolg geen aanspraak maken op betaling van het gewaarborgd loon voor de periode van 23 en 24 juni c.- De heer D. houdt voor dat hij op 20 juni gewerkt heeft, en dat 21 en 22 juni 2011 zijn vrije dagen in die week waren. Van deze beweringen levert de heer D. geen bewijs, zodat niet wordt aangetoond dat hij recht op loon zou hebben voor deze dagen. d.- Het was dan ook ten onrechte dat de arbeidsrechtbank de vordering van de heer D. tot betaling van loon voor drie dagen en het overeenstemmende vakantiegeld einde dienst gegrond verklaarde.

14 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p Vergoeding voor niet afgeleverde maaltijdcheques Artikel 1315 tweede lid BW bepaalt dat wie beweert bevrijd te zijn van de uitvoering van een verbintenis, het bewijs moet leveren van de betaling of van het feit dat het tenietgaan van zijn verbintenis heeft teweeggebracht. Het is bijgevolg de NV die dient aan te tonen dat zij de maaltijdcheques voor de gewerkte dagen in mei en juni 2011 heeft afgeleverd aan de heer D.. De NV levert dit bewijs niet; dergelijk bewijs wordt niet geleverd door de vermelding van de maaltijdcheques op de loonbrief. Dit onderdeel van de vordering van de heer D. werd door de arbeidsrechtbank terecht gegrond verklaard. 5. Loon voor de feestdag van 21 juli 2011 en overeenstemmende vakantiegeld Met toepassing van artikel 14 eerste lid 2 van het Uitvoeringsbesluit Feestdagenwet blijft de werkgever gehouden tot betaling van het loon voor de feestdagen die vallen in de periode van dertig dagen die volgt op het einde van de arbeidsovereenkomst, voor zover de werknemer, zonder onderbreking die aan hem is toe te schrijven, gedurende een periode van meer dan één maand in dienst van de onderneming is gebleven. Met toepassing van artikel 14 derde en vierde lid van het Uitvoeringsbesluit Feestdagenwet is de bepaling van het eerste lid niet van toepassing: - wanneer de werknemer de arbeidsovereenkomst beëindigt zonder een dringende reden of wanneer de werkgever ze om een dringende reden beëindigt. - zodra de werknemer begint te werken voor een nieuwe werkgever. Zoals onder IV.2.1 werd geoordeeld, is het ontslag om dringende reden van de heer D. onregelmatig. Artikel 1315 tweede lid BW bepaalt dat wie beweert bevrijd te zijn, het bewijs moet leveren van de betaling of van het feit dat het tenietgaan van zijn verbintenis heeft teweeggebracht.

15 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 15 De NV toont niet aan dat zij zich gekweten heeft van de op haar rustende verplichting tot betaling van het loon voor de feestdagen na het einde van de overeenkomst en evenmin dat de heer D. voor een andere werkgever is beginnen arbeiden. Vermits het loon voor feestdagen na het einde van de arbeidsovereenkomst een uitgesteld voordeel is dat zijn oorzaak vindt in de voorheen bestaande arbeidsovereenkomst tussen werkgever en werknemer, is vakantiegeld einde dienst verschuldigd op het loon voor feestdagen na het einde van de arbeidsovereenkomst. (vgl. Arbh. Brussel 6 maart 2012, J.T.T. 2012, 269) Deze onderdelen van de vordering, die cijfermatig niet worden betwist, werden door de arbeidsrechtbank terecht toegekend. 6. Eindejaarspremie en attractiviteitspremie De heer D. steunt deze onderdelen van zijn vordering op de CAO en berekent deze conform formule in CAO, waarbij niet wordt aangegeven over welke collectieve arbeidsovereenkomst het dan wel zou gaan. De NV betwist deze onderdelen van de vordering door te stellen dat de gevorderde premies niet verschuldigd zijn bij ontslag om dringende reden, en verder hanteert de NV een andere berekeningswijze voor de gevorderde premies, waarbij het evenmin duidelijk is waarop de NV zich steunt. Het arbeidshof kan uiteraard geen oordeel vellen over de verschuldigdheid van de gevorderde premies, zonder duidelijkheid over de inhoud van de CAO waarop de heer D. zich beroept. Het is dan ook aangewezen de debatten te heropenen teneinde de heer D. toe te laten ter zake de nodige verduidelijking te geven, en de CAO voor te leggen waarop hij zijn vordering steunt. 7. De kledijvergoeding Ook hier dient het arbeidshof vast te stellen dat de heer D. niet aanduidt op welke rechtsgrond hij deze vordering steunt, tenzij de vermelding in zijn syntheseconclusie dat hij als werknemer in de horecasector recht had op een kledingvergoeding.

16 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 16 Deze mededeling is bizar in de zin dat de sociale documenten melding maken van het feit dat de NV ressorteert onder het paritair comité nr. 330 (gezondheidsinrichtingen en diensten), en niet in het paritair comité nr. 302 (hotelbedrijf). Ook hier verwacht het arbeidshof dat de heer D. duidelijkheid verschaft en aanduidt op welke bepaling van welke CAO gesloten in welk paritair comité hij dit onderdeel van zijn vordering steunt. De NV biedt aan het bewijs te leveren met alle wettelijke middelen, getuigen inbegrepen, het bewijs te leveren van het feit dat alle werknemers van Kesterberg werden gekleed door Kesterberg en dus kledij hadden met het insigne en logo van Kesterberg. Het arbeidshof is van oordeel dat de NV tot het bewijs van dit feit toegelaten kan worden zoals bepaald in het beschikkend gedeelte van dit arrest. 8. De afgifte van de goederen Hier is het de NV die er een enigszins verwarde redenering op na houdt: enerzijds ontkent zij enig goed van de heer D. ontvangen te hebben of afgifte van enig goed geweigerd te hebben van de heer D., om dan in de volgende paragraaf te stellen dat de heer D. alle goederen die hij nog op de NV had liggen had doen ophalen door zijn (toenmalige?) vriendin die eveneens tewerkgesteld was/is op Kesterberg. De NV biedt aan om met alle wettelijke middelen, getuigen inbegrepen, het bewijs te leveren van het feit dat de heer D. alle eigen goederen die nog op Kesterberg waren liet ophalen via een ander personeelslid. Het arbeidshof is van oordeel dat de NV tot het bewijs van dit feit toegelaten kan worden zoals bepaald in het beschikkend gedeelte van dit arrest. OM DEZE REDENEN HET ARBEIDSHOF Gelet op de Wet van 15 juni 1935 op het gebruik der talen in gerechtszaken, zoals tot op heden gewijzigd, inzonderheid op artikel 24;

17 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 17 Rechtsprekend op tegenspraak en na erover beraadslaagd te hebben: Verklaart het hoger beroep van de NV en het incidenteel beroep van de heer D. ontvankelijk; Verklaart het hoger beroep reeds gedeeltelijk gegrond en hervormt het bestreden vonnis in de mate dat dit de vordering van de heer D. tot betaling van 403,52 euro saldo dagen loon juni 2011 en 61,90 euro vakantiegeld op dit bedrag gegrond verklaarde; opnieuw recht doende, verklaart deze onderdelen van de vordering van de heer D. ongegrond; Verklaart het hoger en het incidenteel beroep reeds gedeeltelijk ongegrond; bevestigt het bestreden vonnis in de mate dat dit de NV veroordeelde tot betaling aan de heer D. van: 140,00 euro netto maaltijdcheques 155,14 euro loon voor feestdag (inbegrepen het vakantiegeld einde dienst hierop) ,91 euro opzeggingsvergoeding Deze bedragen te vermeerderen met de wettelijke en de gerechtelijke intrest; Alvorens verder recht te doen met betrekking tot de overige onderdelen van de vordering, heropent de debatten; Laat de heer D. toe nader de rechtsgrond aan te duiden waarop hij zijn vorderingen tot betaling van een eindejaarspremie, een attractiviteitspremie en de kledijvergoeding steunt, door op te geven op welke bepalingen van welke collectieve arbeidsovereenkomsten gesloten in welk paritair comité hij zich beroept; Zegt dat de gevraagde informatie onder de vorm van een conclusie neergelegd dient te worden ter griffie van het arbeidshof en medegedeeld te worden aan de raadsman van de NV uiterlijk op maandag 16 maart 2015; Laat de NV toe aan de hand van schriftelijke getuigenverklaringen volgens de vorm en de voorwaarden gesteld in artikel 961/1 en 961/2 Ger.W. het bewijs te leveren van volgende feiten: - dat alle werknemers van Kesterberg werden gekleed door Kesterberg en dus kledij hadden met het insigne en logo van Kesterberg. - dat de heer D. alle eigen goederen die nog op Kesterberg waren liet ophalen via een

18 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 18 ander personeelslid. Laat de heer D. toe het tegenbewijs te leveren van dezelfde feiten met dezelfde middelen; Beveelt partijen deze verklaringen neer te leggen ter griffie van het arbeidshof en mede te delen aan de raadsman van de andere partij uiterlijk op maandag 16 maart 2015; Zegt dat de NV haar standpunt met betrekking tot de elementen die door de heer D. werden aangegeven als rechtsgrond voor zijn vorderingen tot betaling van een eindejaarspremie, een attractiviteitspremie en de kledijvergoeding steunt, en beide partijen hun standpunt omtrent de inhoud van de voornoemd schriftelijke verklaringen onder de vorm van een conclusie dienen neer te leggen ter griffie van het arbeidshof en mede te delen aan de raadsman van de andere partij uiterlijk op maandag 20 april 2015; Zegt dat partijen hieromtrent zullen worden gehoord op de zitting van deze kamer en dit hof op vrijdag 12 juni 2015 om 15 uur. Houdt de beslissing met betrekking tot de kosten aan. Aldus gewezen en ondertekend door de derde kamer van het Arbeidshof te Brussel, samengesteld uit:

19 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 19 Daniel RYCKX, Roland WAEYAERT, Paul DEPRETER, Philip JOOSTEN, Paul MANS, bijgestaan door : Dirk VAN DEN BROECKE, raadsheer, raadsheer in sociale zaken, werkgever, raadsheer in sociale zaken, werkgever, raadsheer in sociale zaken, werknemer-bediende, raadsheer in sociale zaken, werknemer-arbeider, griffier. Daniel RYCKX Dirk VAN DEN BROECKE Roland WAEYAERT Paul DEPRETER Philip JOOSTEN Paul MANS De heer P. MANS, raadsheer in sociale zaken, als arbeider, die bij de debatten aanwezig was en aan de beraadslaging heeft deelgenomen, verkeert in de onmogelijkheid om het arrest te ondertekenen. Overeenkomstig artikel 785 Gerechtelijk Wetboek wordt het arrest ondertekend door D. Ryckx, raadsheer, R. Waeyaert en P. Depreter, raadsheren in sociale zaken, als werkgever, en de heer P. Joosten, raadsheer in sociale zaken, als werknemer-bediende. en uitgesproken op de openbare terechtzitting van vrijdag 6 februari 2015 door: Daniel RYCKX, raadsheer,

20 Arbeidshof te Brussel 2013/AB/1217 p. 20 bijgestaan door Dirk VAN DEN BROECKE, griffier. Daniel RYCKX Dirk VAN DEN BROECKE